Het wordt gewoon een peperdure intercity HDC233 Het gedraai met de HSL Tien jaar geleden werd de hogesnelheidslijn (HSL) nog verkocht als een superverbinding met de rest van Europa. Uiteindelijk wordt het nauwelijks meer dan een peperdure intercity naar Brussel. Geen wonder dat de Tweede Kamer een parlementair onderzoek uitvoert. Over hoe beloftes zijn vergeten De dijk van de HSL snijdt dwars door het Zuid-Hollandse polderland bij Zoeter- meer. Foto: GPD/Harmen de Jong nu de lijn er bijna ligt. rijkste argument om mee te doen met de NS. „Het grote voordeel is dat we reizigers vanuit België kunnen lokken", zegt een woordvoer der van KLM. „Dat zie je ook bij Air France." „Sinds de Thalys met volle vaart van Brussel naar Parijs rijdt, nemen steeds meer Belgen en mensen die in Brussel moeten zijn al op de Parijse vliegvelden Orly en Charles de Gaulle de trein en niet het vliegtuig. Dat kunnen wij ook en we doen het al voor een deel. Niet voor niets rijn we gestopt met vlie gen op Antwerpen. Hoeveel mensen gaan straks eigenlijk nog wél met de HSL uit Nederland naar Parijs? Ook critici gaan ervan uit dat de 16 dagelijk se treinen waarschijnlijk wel vol komen met zakenreizigers en door jan-en-alleman geor ganiseerde groepsreisjes. Nieuwe manieren van vervoer lokken vanzelf reizigers, is de er varing. Is de economische binding met Parijs en Noord-Frankrijk zich echt zo sterk aan het ontwikkelen dat die een HSL nodig maakt? „Er is daar niets om een binding mee te heb ben", schampert Mac Gillavry. „Dat noor den van Frankrijk is zo arm als de ratten. Tussen de Belgische grens en Parijs zit niets. Het economische zwaartepunt van Frankrijk ligt ten zuidën van Parijs met steden als Lyon, Toulouse en Marseille. Daar gaan za kenreizigers straks niet met de trein naar toe, die blijven gewoon het vliegtuig nemen." Focus Bij de rentabiliteit van de lijn worden meer vraagtekens gezet. De Delftse hoogleraar in frastructurele planning Frank Sanders blijft er moeite mee houden dat Nederland aan het einde van de lijn ligt, zeker nu de HSL niet wordt doorgetrokken naar Duitsland, het land waar Nederland zich echt op richt. Die band wordt met de toetreding van de Oost-Europese landen tot de Europese Unie alleen maar sterker. Als je een netwerk bouwt moet je dat door trekken", zegt Sanders. „Je moet in het mid den ritten en niet aan het einde. Brussel heeft daarom waarschijnlijk meer baat bij de spoorlijn dan Amsterdam. Ik zie internatio nale bedrijven niet hun Europese hoofdkan toor in Amsterdam neerzetten. Je moet in Parijs of Londen rijn en eventueel in Brussel. In Amsterdam komen toch vooral de kanto ren voor Nederland en directe omgeving." De komst van de HSL is volgens Sanders vooral een succes voor Frankrijk. Een succes dat door diezelfde Fransen was ingecalcu leerd. „De Fransen hebben het al in de jaren zestig van de vorige eeuw zo bedacht. Ze wilden een web maken met Parijs als middelpunt. Dat is gelukt. Parijs is nu goed bereikbaar voor Brussel, het Ruhrgebied, Zuid-Enge- land en Noord-Italië. Wat het voor de winstgevendheid van de HSL niet beter maakt is dat vliegen door de goedkope maatschappijen populairder is dan ooit. Nu al telt Schiphol jaarlijks meer dan 40 miljoen passagiers, waar medio jaren negentig werd uitgegaan van 38 miljoen pas sagiers in het jaar 2015. Voor de toekomst wordt het getal van 100 miljoen passagiers genoemd. De HSL kan alleen een deel van dat vliegver keer overnemen als het tarief met dat van de prijsvechters in de luchtvaart kan concurre ren. Daarom wordt het volgens de Stichting Natuur en Milieu tijd om de ooit door minis ter Maij-Weggen van verkeer beloofde belas tingen op vliegtickets en kerosine in te voe ren. Een voornemen dat nu door de Europe se Commissie wordt gedwarsboomd. De kansen keren, denkt de Stichting Natuur en Milieu. „We krijgen binnenkort een nieu we Europese Commissie, dus ook commis saris Loyola De Palacio wordt vervangen", zegt Willem-Jan van Grondelle van de stich ting. „Bovendien is Nederland dit half jaar voor zitter van de Unie. Dan kunnen ze de mi lieutoeslagen mooi op de agenda zetten. Dat zou niet anders dan logisch zijn gezien de uitspraken van Maij-Weggen." Tot die tijd lijkt het erop dat de 'superver binding met Parijs' nauwelijks meer wordt dan een peperdure intercity naar Rotterdam - en een beetje naar Brussel. ZATERDAC 26 JUNI 2004 De supersnelle trein op het traject tussen Parijs en Marseille. Foto: AP/Claude Paris Stimulans De luchthavens rond Parijs en zelfs Londen zouden het gaan voelen. Amsterdam en Rot terdam zouden een enorme economische stimulans krijgen. Internationale bedrijven zouden de hoofdstad met Schiphol en de HSL zien als serieuze optie voor vestiging van het Europese hoofdkantoor. De vele beloften geven enkele hoofdrolspe lers van toen een wrange nasmaak. „Dat ver haal is weg", vindt oud-Kamerlid Rob van Gijzel. „Een groot toneelspel", meent Willem Bos, bedenker van een breed gedragen, alterna tieve route. „Het was een minutenwals", zegt oud-CDA-kamerlid Gerd Leers. Dat laatste was onmiskenbaar zo. Op het HSL-spoor moest en zou 300 kilometer per uur gereden worden. Zonder die snelheid zouden de potentiële reizigers volgens het kabinet voor het vliegtuig kiezen. De top snelheid was alleen haalbaar als de trein vanuit Schiphol recht naar beneden, dwars door het Groene Hart van de Randstad zou rijden. Daaraan wenste de regering geen enkele concessie te doen. „Wij zijn niet bereid tot het relativeren van een ontwerpsnelheid van 300 kilometer per uur", zei minister Jorrits- ma in 1996 in de Tweede Kamer. Ze reageer de op een motie om een langzamer spoor te bouwen. Die motie haalde het niet. Volgens Gerd Leers, tegenwoordig burge meester van Maastricht, weigerde Verkeer en Waterstaat vanwege de gewenste maximum snelheid serieus naar de alternatieven te kij ken. „Elke keer als iemand met een argu ment kwam om de lijn langs de A4 of be staand spoor aan te leggen, kwamen ambte naren uitleggen dat dat helemaal niet kon. Altijd werd het volgens de ambtenaren door de Thalys-organisatie of de NS afgewezen, omdat de trein dan vertraging zou oplopen." Duurder Die argumenten waren volgens Bos niet al tijd zuiver. Rijden over bestaand spoor en Bos' alternatief, een spoor langs de snelweg A4 naar Den Haag, werd steeds duurder voorgesteld. .Aanpassingen aan het spoor waren zó prijzig, leverden zó weinig op en zorgden voor zoveel vertraging, dat een Alex Bogers Stel, je woont in Zwolle, Leiden of Utrecht en je wilt met je gezin met twee kinderen naar Eurodisney. Neem je dan de bus en de trein naar Rotter dam om daar op de hogesnelheidstrein te stappen? Dan ben je vanuit Rotterdam in iets meer dan 3 uur ter plekke, maar je moet wel vier kaartjes kopen die zo'n zestig pro cent duurder zijn dan de kaartjes voor een gewone trein. Of ga je met de auto, tank je een keer goed koop in België en doe je er vijf uur over? Vol gens de politiek is de keuze snel gemaakt: het gezin kiest de trein. Dat mag voor de ver stokte automobilist vreemd overkomen, maar de bewindslieden en ambtenaren van Verkeer en Waterstaat hebben er altijd heilig in geloofd. Het gezin dat naar Disney gaat was één van de vele argumenten die tien jaar geleden werden genoemd om de miljarden euro's voor de HSL te verantwoorden. Het was slechts één van de argumenten. De opeenvolgende ministers van verkeer, hun ambtenaren en sympathisanten uit het be drijfsleven hadden er hele stapels van. Er werd een prachtig beeld geschetst ven deze 'verbinding van de 21ste eeuw'. Met drie honderd kilometer per uur overal naar toe! Europa tot vijfhonderd kilometer zou op een kippeneindje van de Randstad komen te lig gen. De HSL zou een geduchte concurrent zijn voor het milieuvervuilende vliegverkeer naar steden tot op 1000 kilometer afstand. Om deze vluchten te ontmoedigen zouden er to renhoge milieuheffingen komen. Voor Schiphol zou de lijn een aanjager van jewel ste zijn. Reizigers uit de VS en Azië zouden kiezen voor het internationale knooppunt Schiphol en verder reizen per trein. nieuw tracé altijd beter was." Op dezelfde manier werd Bos' eigen tracé af geserveerd. „Dat kon niet vanwege woning bouw in de directe omgeving, daar was de bocht te scherp zodat de trein teveel af moest remmen, daar moesten extra geluids schermen komen, etcetera." Zo werd de ka binetskeuze altijd voordeliger. Er werd naar het eigen gelijk toegerekend. Nu het spoor bijna af is doen die kostbare minuten en die 300 kilometer per uur er in eens niet meer toe. Wie naar de dienstrege ling kijkt van de High Speed Alliance (HSA), het consortium van KLM en NS dat op de lijn gaat rijden, ziet dat meer dan een kwart van de treinen de 300 kilometer per uur nooit gaat halen. Drie weken geleden nog bestelde de HSA nieuw materieel waarmee ze in Nederland en op Brussel gaat rijden. Die treinen künnen niet eens harder dan 250 kilometer per uur. Ondanks de 'niet te relativeren' eis van 300 kilometer per uur aan het spoor, heeft de overheid nooit dezelfde eisen gesteld aan de te gebruiken treinen die erop gaan rijden. De HSA moet volgens het gebruikerscontract met de staat binnen 56 minuten bij de Belgi sche grens zijn. Dat is volgens de HSA zelfs haalbaar met treinen die 220 kilometer per uur kunnen, dus al helemaal met een maxi mumsnelheid van 250 kilometer. Een trein die 300 kilometer haalt, is volgens de HSA op het tracé tussen Amsterdam en de grens slechts 2 minuten sneller dan het bestelde materieel. Gewenst De gewenste tijd naar Brussel, 93 minuten, is voorlopig niet haalbaar. De Belgen zijn nog niet klaar met hun tracé. Bovendien blijkt er een rekenfout te zijn gemaakt, waardoor het tracé zes minuten langer is dan gedacht. Als hij geen 300 gaat zijn we bedonderd," zegt Don Mac Gillavry, voorzitter van groe pen kritische bewoners langs het spoor die zijn verenigd in het Platform Hogesnelheids trein, en tegenwoordig wethouder in Leider dorp. Maar hij kijkt er ook weer niet echt van op. Hij had het wel verwacht. „Bedenk dat je bij 300 kilometer per uur drie of vier keer zoveel energie gebruikt als bij 200 kilometer", zegt Mac Gillavry. „Een maatschappij die op zijn centen moet letten, zal niet harder gaan dan die 200 kilometer. De trein moet toch al weer vrij snel afrem men. Het tijdverlies is dan drie tot vier mi nuten." Volgens Mac Gillavry levert dat ook een veel comfortabelere reis op. In tegenstelling met België en Frankrijk kent het traject in Neder land veel bruggen en tunnels.Als je 300 ki lometer per uur gaat rijden, maak je er een kermisattractie van. Neem de tunnel door het Groene Hart. Daar moet de trein veertig meter dalen om na een minuutje weer veer tig meter te stijgen." Er is meer dat niet wordt zoals beloofd. Uit de geplande dienstregeling van HSA (vanaf 2007) blijkt dat slechts een kwart van de ruim 60 dagelijkse treinen doorrijdt naar Pa rijs. Meer dan de helft van de treinen gaat niet eens de Nederlandse grens over, maar pendelt op een neer tussen Amsterdam en Rotterdam of Breda. Wat er verder nog rijdt, stopt in Brussel. Argument Wellicht dat de drang om naar Parijs te rij den is afgenomen door overname van KLM door Air France. De KLM, voor 10 procent deelnemer in HSA, noemt de verbinding met Parijs in ieder geval niet (meer) als belang Bouwvakkers aan het werk aan het spoor van de HSL in de buurt van Berkel en Rodenrijs. Foto: GPD/Harmen de Jong

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2004 | | pagina 4