De ideale kus
Intrigerend boekje van Dieke van Ewijk voor op de koffietafel
elektrische geladen zijn. De ge-
bruiksaanwijziging raadt aan dit in
het donker te doen zodat de vonken
er letterlijk vanaf springen. Leuk.
„Schrik niet van de pijn, maar sla di
rect aan het zoenen. De pijn slaat
dan om in een aangename prikke
ling", schrijft Van Ewijk ter gerust
stelling. Dat laatste weet ze eigenlijk
niet zeker, want ze heeft hem zelf
nog nooit geprobeerd.
Nauwelijks minder spannend, maar
zeker zo lachwekkend klinkt de zo
genaamde tintelkus, waarbij de lezer
wordt gemaand zich voor te berei
den op een 'spectaculair' effect. Het
enige wat je nodig hebt, is een kam
omwonden met een stuk vloeipa
pier. Even gezellig samen neuriën
met de monden tegen de kam tot er
een tintelend gevoel onstaat en je
bent niet meer te stoppen.
Dieke van Ewijk, Zoenen. 108 pagina's.
Uitg. Bertolucci. Prijs 19,95 euro
Kuskabinet en boek sluiten af met 'de zoenwijzer
tot de ideale zoen'. Hoewel expert Dieke van Ewijk
benadrukt dat deze voor iedereen anders is, bieden
de twaalf stappen een bemoedigende houvast
voor de 'kneuzen' die er niets van kunnen.
Cruciaal in het stappenplan is het voorkomen van
een onaangename mondgeur: na de 'propellor kus'
de grootste afknapper in de wondere wereld van
de tongzoen. Eigenlijk is het simpel, vlak iftfor het
tongzoenen geen eieren, uien of sigaretten consu
meren en vooral goed flossen en poetsen.
Sla hierbij de tong niet over, want in tegenstelling
tot wat de meeste mensen denken, worden vleze
luchtjes uit de mond voor negentig procent veroor-
zaakt door vastgekoekte bacterieën op het achter
ste gedeelte van de tong. Een gouden tip voor ve
len. Voor wie nu voorgoed genezen is, kan de
'smetvreeskus met vershoudfolie' uitkomst bieden.
Die garandeert 'verstokenheid van vocht- en
smaaksensaties'.
Van Ewijk adviseert verder elkaar diep in de ogen
te kijken, een comfortabele houding aan te nemen
en de tong vooral niet zover naar binnen te duwen
dat de andere partij begint te kokhalzen. Nogal lo
gisch zou je zeggen, maar schijn bedriegt kennelijk.
„Ik heb zelf nooit een traumatische zoenervaring
gehad, maar het komt veelvuldig voor dat gelief
den afknappen op eikaars tongzoenpraktijken. Dat
is jammer want zoenen is een van de lekkerste din
gen die er bestaat."
De ideale zoenlippen zijn vol,
een beetje vlezig en zonder
loshangende velletjes
graag. Tenminste, dat zegt Dieke van
Ewijk (29) en zij kan het weten. Sa
men met haar vriendin Sanna Eijke-
lestam ontwierp en bouwde Van
Ewijk het Kuskabinet, een zoenmu-
seum waarmee zij zich een plek wil
den veroveren op het rondreizende
theaterfestival De Parade.
Dat lukte. Vorig jaar stonden ze er
met veel succes en ook dit jaar mag
het Kuskabinet weer mee. Vitrine
kasten vol zoenbevordelijke (een
tongschraper, lippenbalsem) of juist
tegenwerkende (sigaretten, een
kunstgebit) voorwerpen, demonstra
tiefoto's van verschillende soorten
zoenen en een wall of fame met lip-
afdrukken van bekende Nederlan
ders.
De tour eindigt met een twaalfstap
penplan voor de ideale tongzoen, in
p eke van Ewijk, zoenconsulent en mede-
igenaar van het Kuskabinet, stelde een
boek samen met alle denkbare
nswaardigheden over zoenen. Van een
anatomische uiteenzetting van de
spierbewegingen tot aan Europese
t aenetiquettes, de ingrediënten van een
negerzoen en een stappenplan voor de
perfecte zoen.
door Els Ouaegebeur
ZATERDAG
26 juni
2004
clusief een gordijntje waarachter be
zoekers de opgedane kennis in prak
tijk kunnen brengen. „Het is opval
lend hoe spontaan mensen begin
nen te zoenen als het uit de eroti
sche context wordt geplaatst, zelfs
wildvreemden die elkaar normaal
gesproken niet zouden aanraken",
zegt Van Ewijk.
Haar boek is eigenlijk een ingebon
den versie van het museum, bijna al
les wat daar te zien is, komt er in te
rug. „Behalve de griezelkast met
luikjes waarachter afschrikwekkende
plaatjes zitten van mondvergroeiin-
gen en zwerende pukkels enzo."
Al bijna twee jaar duurt van Ewijks
onderzoek naar de zoen in al haar
verschijningsvormen. „Ik lees alles
wat ik erover kan vinden, van taaie
microbiologie tot de geschiedenis
van de lipstick, maar het is nog
steeds betrekkelijk weinig", zegt ze.
„De meeste boeken die over het on
derwerp bestaan, zijn of puur weten
schappelijk of belerende boekjes
voor giechelende tienermeisjes."
Volgens Van Ewijk krijgt de zoen veel
te weinig aandacht, niet alleen in de
literatuur maar ook in de praktijk.
Mensen besteden in totaal twee we
ken van hun leven aan zoenen. Ter
vergelijking: we brengen gemiddeld
140 dagen van ons leven door met
wachten voor het stoplicht. De ge
middelde tongzoen duurt maar tien
seconden. „Dat is te weinig", zegt ze.
„We moeten ons met meer passie en
hartstocht op het zoenen storten en
niet direct doorstomen naar honk
twee."
Volgens de zoendeskundige hebben
mannen meer last van deze neiging
dan vrouwen. „Ik heb weieens ge
hoord dat vrouwen meer van zoenen
houden dan mannen omdat het
voor hen de enige manier is waarop
ze daadwerkelijk het lichaam van de
man kunnen binnendringen. Man
nen hebben meer opties op dat ge
bied."
Zeker weten doet ze het echter niet.
Zoals gezegd, het fenomeen zoenen
is, in tegenstelling tot andere seksue
le handelingen, nog nooit voorwerp
van diepgaand onderzoek geweest.
Zeker niet in Nederland, alleen Har
lequin, de uitgever van de Bouquet-
reeks, verdiept zich sinds kort in het
hoe en waarom van zoenen.
Hoewel het toch geen oninteressant
vraag is: waarom zoenen mensen ei
genlijk? Daarover lopen de menin
gen sterk uiteen, zo valt uit het boek
op te maken. Sommige antropolo
gen beschouwen het als een soort
dierlijke manier om er achter te ko
men wat voor vlees er in de kuip zit,
ook wel de 'snuffelmotivatie' ge
noemd. De meeste deskundigen ba
seren zich tegenwoordig op de Freu
diaanse leer die zegt dat zoenen
voortkomt uit een 'egocentrische
neiging naar utopia', oftewel: de
moederborst.
Van Ewijk ziet niet zoveel heil in de
ze theorieën: „De aantrekkings
kracht zit, volgens mij, in de zintui-
gelijke totaalervaring. Op geen enkel
andere manier komen geur, smaak,
tast en waarneming zo dicht bij el
kaar. Lippen zijn supersensitief. Met
hun verfijnde zenuwstelsel vormen
zij veruit het meest gevoelige deel
van het menselijk lichaam. Zelfs ge
voeliger dan de vingertoppen."
Die 'zintuigelijke totaalervaring'
Dieke van Ewijk Foto: GPD
heeft Van Ewijk van heel dichtbij be
studeerd en gefotografeerd voor de
illustraties in haar boek dat ze zelf
heeft vormgegeven. „Het is helemaal
niet opwindend om naar andere
zoenende mensen te kijken, zeker
niet als je er met je neus bovenop
staat. Dubbelgeklapte bovenlippen,
platgeduwde neuzen, slijmdraden,
heel smerig eigenlijk."
Niet dat we ons daardoor moeten la
ten afschrikken. Integendeel, als we
de zoenbijbel van Van Ewijk moeten
geloven, maakt zoenen mensen
mooier en gezonder. Niet alleen
wordt de huid strakker en rozig van
kleur tijdens het zoenen, het gaat
ook het huidverouderingsproces te
gen op de lange termijn, door ver
hoogde stimulatie van de bloedsom
loop. Fanatieke zoeners zouden zo'n
vijf jaar langer leven dan mensen die
niet of nauwelijks zoenen dankzij
een oppepper van het immuunsys
teem, zo stellen Amerikaans onder
zoekers.
Reden te over dus om het zoenen
wat serieuzer aan te pakken. Van
Ewijk zelf geeft het goede voorbeeld,
ze houdt van zoenen en kan zich
niet voorstellen dat het een onderge
schikte rol zou spelen in haar lief
desrelatie. „Het is onvergelijkbaar.
Enerzijds door de vergelijkwaardig
heid: vrouwen en mannen uitgerust
met precies hetzelfde gereedschap.
Anderzijds door de unieke onver
vangbaarheid ervan. Elke seksuele
handeling kan vervangen worden
door iets dat nep is, een vibrator of
een opblaaspop, of door het zelf te
doen. Bij zoenen is dat onmogelijk.
Je steekt je tong niet in de plastic
mond van een pop."
Enige mate van beroepsdeformatie
is haar overigens niet vreemd want
ze is enorm gespitst op monden en
lippen. „Dat is het eerste waar ik
naar kijk, zoals anderen dat hebben
met ogen. Zijn ze vol of juist klein en
dun? Ik zou niet kunnen vallen op
iemand met ielige, pezige lipjes,
maar dat is heel persoonlijk natuur
lijk." Het werkt trouwens twee kan
ten op want als je bekend staat als dé
zoenexpert, zijn de verwachtingen
behoorlijk opgevoerd.Als ik met ie
mand ga zoenen, denkt diegene
toch: zo, nu ga ik het meemaken: de
perfecte zoen. Daar moest ik ook aan
wennen."
Een beetje verlegen lacht ze haar
witte tanden bloot. „Mijn ervaring is
trouwens niet zo indrukwekkend,
hoor. Ik moet het van mijn theoreti
sche kennis hebben, want ik heb ei
genlijk niet met zoveel verschillende
jongens gezoend." Wat veel is, kan
ze niet met zekerheid zeggen; In Ne
derland is dat niet in kaart gebracht.
In de Verenigde Staten uiteraard wel:
de gemiddelde Amerikaanse vrouw
zou 79 mannen zoenen voordat ze
trouwt.
Van Ewijk heeft ook weinig behoefte
om vanaf nu door het leven te gaan
als de zoenicoon van Nederland. „Ik
heb geen grotere obsessie met zoe
nen dan andere mensen. Het onder
werp boeit me maar is niet mijn roe
ping in het leven. Zoenen! is gewoon
een lief boekje voor op de koffietafel.
Geen statistieken, maar meer een
soort lichtvoetig wetenschapswerkje
dat je op een willekeurige bladzijde
kan openslaan. Als ik mezelf niet
meer kan horen, ga ik weer iets an
ders doen."
De nadruk in het boek ligt duidelijk
bij de tongzoen, maar ook niet-eroti-
sche soorten zoals de Judaskus of de
levenskus, beter bekend als mond-
op-mondbeademing, blijven niet
onbesproken. In totaal komen er
twintig zoensoorten aan bod, uiteen
lopend van de oubollige handkus tot
experimentele varianten die in een
aflevering van Jackass niet zouden
misstaan.
Zoals de vonkkus, waarbij de gelief
den net zo lang met hun voeten over
een tapijt dienen te wrijven tot ze
