Vliegangst is te overwinnen GESPREK VAN DE DAG Vlieland wil gestrande buitrug liever zelf houden Britse koningin cent duurder Ik ben mezelf niet 'Ik voelde de angst uit me wegvloeien' I DAGELIJKS LEVEN p ZöOO..., GeiLe. EtER-. MENSELIJK Er moeten Texelaars aan te pas komen om de zeldzame buitrug van Vlieland, die daar dinsdag aanspoelde en di rect werd begraven in de duinen, voor het nageslacht te redden. Aanvankelijk zagen de Vlielanders de bergings- ploeg van het zeebiologisch centrum Ecomare op Texel met lede ogen komen. Pikken zij nou onze walvis in? En onze toeristen dan? Eerst maar eens opgraven, zo hebben de partijen donderdagmiddag besloten. Op Vlieland is burgemeester Rob van der Mark nu de gebe ten hond. Eerst liet hij de bijzondere vondst al na ander half uur begraven en vervolgens gaf hij mensen van het buureiland toestemming om het dode dier op te halen. „Hij heeft de buitrug 's middags al weggeven", constateert Maarten Nijman van de Vliehors Expres. „Jammer." Nij- man reed dinsdagmiddag met badgasten over de Vliehors, toen hij het reusachtige dier in de vloedlijn zag liggen. „Het is voor het eiland erg belangrijk dat 'ie hier blijft", zegt de ondernemer. Hij wil het machtige geraamte opzet ten in informatiecentrum De Noordwester. Ook andere Vlielanders vinden dat de walvis niet van hun eiland af mag. Maar kunnen ze de benodigde 30.000 euro voor de berging betalen? En is De Noordwester groot ge noeg om het grote skelet te herbergen? Nijman moet de antwoorden nog even schuldig blijven. Ecomare vindt dat zij het recht heeft op de buitrug omdat zij de officiële weg bewandelde en de toestemming voor het opgraven al binnen heeft. En ook omdat Ecomare, in tegenstelling tot de musea op het eiland, een ontheffing van de Natuurbeschermingswet heeft om dit beschermde dier onder zich te hebben. Wel zou het skelet een periode op Vlieland tentoongesteld kunnen worden. „Ons eerste belang is dat de buitrug zo snel mogelijk bo ven de grond komt", zo dringt bioloog Pierre Bonnet van Ecomare aan. „Hij begint nu te gisten, dan krijg je temperaturen van 40 tot 60 graden. Als je tot na het weekend wacht, heb je er na genoeg niks meer aan. Het conserve ren wordt dan aanzienlijk duur der." Preparateur Chris Walen denkt zo'n zes uren nodig te hebben voor het uitbenen van het kadaver. Bonnet wijst er nog op dat het bultrugskelet in Brus- j" sel, het enige op het Eu ropese continent, niet puntgaaf is. De buitrug gen die vorig jaar op de Ne derlandse kust aanspoelden, waren door de verrotting totaal onbruikbaar geworden. Het naar schatting zeven meter lange bultrugwijfje was daarentegen nog vrijwel onge schonden, toen ze op het Noordzeestrand van Vlieland strandde. De specialisten van mare staan dan ook te popelen om het kadaver op te graven. Er doemen echter onv1 wachte obstakels op. De toegezegde militaire hulp wore eerst ingetrokken, maar later toch weer toegezegd. En d j de harde zuidwester is Vliehors ondergelopen. Jaap Hellinga Een VRIENDELIJKE HOND in Toronto heeft een BLOEDBAD in de grootste stad van Canada VOORKOMEN. Een geestelijk gestoorde man wilde met vijf vuurwa pens en in totaal 6000 kogels dood en verderf zaaien toen een viervoeter door vriendelijk gedrag hem op andere gedachten bracht. De 43-jarige werkloze Ja mes Stanson uit de provincie New Brunswick wilde om een nog onduidelijke re den aan het moorden slaan, aldus de lokale politie. De mensen in zijn geboort- streek vond hij echter te aardig zodat hij besloot naar Toronto te rijden. Daar trof hij voorbereidingen in een park toen een vrouw met twee honden passeerde. Een van de viervoeters benaderde de man en bracht door zijn speelsheid Stanson op andere gedachten. De man besloot dat de mensen in Toronto ook te aardig waren om neer te schieten en gaf zichzelf aan. Een GITAAR van zanger en gitarist ERIC CLAPTON heeft donderdag op een vei ling in New York 959.500 (ruim 808.000 euro) dollar opgebracht. Daarmee werd het record dat de verkoop van een andere gitaar van Clapton vijf jaar gele den vestigde, gebroken. De Fender Stratocaster, die Clapton de troetelnaam 'Blackie' had gegeven, was vijftien jaar lang zijn favoriete gitaar. Het was een van de 88 gitaren en andere spullen die onder de hamer kwamen. Clapton en andere musici hadden die voor de veiling gedoneerd om geld in te zamelen voor een project voor alcohol- en drugsverslaafden in Antigua, in het Caribisch ge bied. De veiling bij Christie's bracht in totaal bijna 7,5 miljoen dollar op, onge veer anderhalf keer zo veel als die van 1999. Ook daarvan ging de opbrengst naar het door Clapton opgezette afkick-project. Hollywood-sterren hebben don derdag in Los Angeles opgetre den tijdens een BENEFIETCON CERT voor de Democratische presidentskandidaat JOHN KERRY. Dat heeft Kerry's ver- kiezingskas ruim 4 miljoen euro opgeleverd. Topattractie in de nieuwe Walt Disney Concert Hall vormden Barbra Streisand en Neil Diamond, die voor het eerst in 24 jaar samen optraden en hun hit You don't bring me flowers brachten. De 61-jarige zangeres en actrice nam in 2000 afscheid van het publiek, maar heeft sindsdien nog wel opgetreden voor fondsenwervers van de Democratische partij. Ook country-icoon Willy Nelson was van de partij. In het publiek zaten acteurs Robert de Niro, Leonardo DiCaprio en Ben Af fleck. De kaarten voor het uit verkochte evenement kostten 250 tot 25.000 dollar. Het libe rale Hollywood is vanouds een belangrijke steunpilaar voor De mocratische kandidaten. Elke Brit moest vorig jaar ruim een cent meer neertellen voor de kosten van het Britse koningshuis. Queen Elizabeth en haar entourage gaven vooral meer geld uit aan arbeidscon tracten die onthullingen door werk nemers naar de media moeten voor komen. Uit het jaarlijkse kostenover- zicht blijkt dat elke Brit in 2003 pre cies 61 pence (91 cent) bijdroeg. Vol gens de schatmeester van Bucking ham Palace kregen de Britten echter meer koningshuis voor hun geld. In het afgelopen belastingjaar, dat ein digde op 31 maart, gaf het huis in to taal 55 miljoen euro uit. Dat is 1,7 procent meer dan vorig jaar, maar het rapport wijst erop dat als de in flatie van afgelopen jaar in aanmer- Adriaan Roland Holst De wijsbegeerte verhoudt zich tot de wijsheid als de gouddorst tot het goud king genomen wordt, de uitgaven feitelijk met een procent zijn afgeno men. Ondanks de extra kosten voor de contracten en een aantal dure reizen van de koningin naar het buitenland vond Alan Reid, die de koninklijke portemonnee beheert, dat het Ko ninklijk Huis het de laatste jaren fi nancieel heel netjes houdt. „De afge lopen paar jaar hebben we aangege ven dat de jaarlijkse kosten voor het onderhoud van het staatshoofd per inwoner van dit land gelijk moet zijn aan de kosten van een brood", zegt Reid. „Maar dat brood is inmiddels oud geworden en de uitgaven per persoon bedroegen afgelopen jaar 61 pence, oftewel twee grote bekers melk." Volgens Reid is het meeste geld op gegaan aan onderhoudswerkzaam heden aan de paleizen, licht en water en telefoonrekeningen. De koninklij ke reizen kostten afgelopen jaar 4,7 miljoen pond (7 miljoen euro), aan wijn en andere drank werd 6000 pond (9000 euro) gespendeerd tegen 27.000 pond in 2002. De daling in de drankrekening komt volgens het rap port omdat de Britse regering steeds vaker de drank betaalt als staatshoof den Groot-Brittannië bezoeken, anp Jan Kan, hij was lid van de Raad van State, is ei genlijk nooit zichzelf geweest. In zijn jonge jaren stond hij bekend als de zoon van minister Kan. De zelfde die Kaiser Wilhelm in 1917 een verblijfsver gunning in Nederland verschafte. Eenmaal volwas sen werd aan Jan gevraagd of hij m issch ien de broer was van Wim Kan, de beroemde cabaretier. Dat was hij inderdaad. En op middelbare leeftijd was hij de vader van Wouter Kan geworden. Wou ter was een bekend hockey-international. Gisteren avond voelde ik mij verwant met Jan Kan. In de Nieuwe Kerk van Breda vond de Merkx-lezing plaats. Merkx was in de jaren zestig en zeventig een geliefd burgemeester in die stad. Oud-ministers als Van Mierlo en Westerterp spraken en ook Rein Welschen, oud-burgemeester van Eindhoven. Ik luid me in de rij van genodigden kunnen worstelen omdat mijn eigen vader, overigens meer dan een halve eeuw geleden, ook burgemeester in Breda is geweest. Ik had trouwens nog een geheime agenda daar in Brabant: ik wilde Hans van Mierlo verlei den om gast te zijn in een tv-programma dat ik er gens in september mag presenteren. Reden genoeg vooreen bezoek aan de Parel van het Zuiden. Nog was ik de kerk niet binnen of ik werd aange schoten door een oude heer die bekende „als jong ambtenaar nog onder uw vader gediend te hebben. Een voorrecht meneer Prinsen, een voorrecht". Vriendelijke woorden. Even later kwam de heer Rutten, regerend burgervader in Breda, naar mij toe om „de zoon van de grote Claudius Prinsen per soonlijk welkom te heten". Ook Welschen en Wes terterp refereerden aan mijn vader. En toen ik even later aan mevrouw Merkx werd voorgesteld, beken de zij vlakbij de Claudius Prinsenlaan te wonen, „een prachtige weg meneer Prinsen, naar uw vader vernoemd zoals u waarschijnlijk weet". Van Mierlo („Uw vader was hier toch burgemeester?"), zegde in Miljoenen mensen stappen de ko mende maanden in een vliegtuig naar en van zonnige bestemmin gen. Niet zelden met angst in het hart, want 2,5 miljoen Nederlan ders hebben last van vliegangst. Tijdens een speciale cursus leren ze hun angsten (het zijn er vaak meer) in de hand te houden. Hobbelend taxiet de airbus over de startbaan. „Cabin crew take your seats", klinkt het vanuit de cockpit. Het toestel maakt snel heid, komt los van de grond en stijgt steil omhoog. Enkele minu ten later belandt de kist in hevige turbulentie. Zestien passagiers zitten op deze virtuele vlucht naar Madrid gespannen in de riemen. Een zeventiende nam vlak voor dat de cabinedeur zou worden ge sloten, gillend de benen. De passagiers zitten in een vluchtsimulator, ze volgen een therapie tegen vliegangst, georga niseerd door de Stichting VALK (Vliegangstbestrijding Leidse Uni versiteit en KLM). Eerder kregen ze daar al een therapeutische be handeling tegen hun angsten en fobieën. Een bezoek aan Schip hol, gevolgd door een echte vlucht met hulpverleners, is de af sluiting van hun therapie. De kolossale Boeing 747-400 in hangar 11 imponeert. KLM-piloot M. Douma maakt de deelnemers vertrouwd met de Jumbo. Met de besturingsvlakken van de vleu gels, met de enorme motoren en wielen en met de ruimte onder de business class, die vol gestouwd staat met computers. „Dit is het zenuwcentrum van het vliegtuig", legt Douma uit. De deelnemers nemen een kijkje in de cockpit en in de vrachtruim te, met daarin de black box met alle vluchtgegevens en cockpitge- sprekken. In de krap bemeten rustruimte van de stewardessen strekken ze zich uit op de bedden. Bij sommigen speelt de clau strofobie weer op. Maar het span nendste is toch de virtuele vlucht, die later gevolgd zal worden door een echte vliegreis. „Ik wil nu doorzetten", vertelt een deel neemster. „Over twee weken ga ik op vakantie - met het vliegtuig." Die eerste therapeutische vlucht de pauze zijn medewerking gelukkig toe. En zo kon ik na afloop tevreden naar huis im nog even de hand gedrukt te hebben van een dame die ge roerd meedeelde dat zij in mijn televisieoptreden veel herkende van mijn vader die immers ook de gave van het woord had gehad. Een avond lang was ik daar in Breda veranderd in Prinsen jr. Een duidelijke promotie, aan alle lof te horen. Die nacht logeerde ik in het huis van mijn Bredase zus. „Ze hebben me de hele avond aangesproken als de zoon van ons vader", zei ik. „Vertel mij wat", zei mijn zuster, „de eerste helft van mijn leven ben ik de dochter van Claudius geweest en de tweede helft de zus van Joost". „Ik ben mezelf niet en al die jaren nooit ge weest", zongen Acda en De Munnik. Er zijn mensen voor wie dat letterlijk opgaat. Een van de onderdelen in de strijd tegen vliegangst is een 'ritje' in de vluchtsimulator. Foto: GPD/Hielco Kuipers herinnert M. Lodewijk zich nog als de dag van gisteren, ook al is het inmiddels acht jaar geleden. „We gingen naar Stockholm en ik werd helemaal gek van angst. Als je af en toe naar beneden keek - verschrikkelijk." Zijn begeleider, de psycholoog en piloot Lucas van Gerwen, fiet Lodewijk in zijn hand knijpen. „Ik kneep zo hard ik kon en op dat moment veran derde mijn leven. Ik voelde de angst uit m'n lichaam wegvloeien. Ik keek Van Gerwen aan en dacht: zo simpel is het toch niet? M'n angst was voor negentig procent verdwenen." Eigenlijk belandde Lodewijk bij VALK vanwege zijn hoogtevrees. „Die was zo erg, dat ik op de gale rij van een flat doodsbang langs de muur schuifelde. En vliegen deed ik al helemaal nooit." „Je durft er met andere mensen bijna niet over te praten. Maar zelfs m'n huisarts en fysiothera peut bleken vliegangst te heb ben", vertelt P. de Goede. Ze was zelfs drie jaar lang stewardess „en al die tijd heb ik met natte handen gevlogen, met op de achtergrond steeds die sluimerende angst". Toch kwam ook zij niet voor haar vliegangst terecht bij VALK, maar voor haar angst om op de snelweg te rijden.Als ik met de auto op pad moest, dacht ik: als er maar geen file staat. En als je dan al die rode achterlichten achter elkaar zag, sloeg de paniek toe. Vaak keerde ik al bij de afslag naar de snelweg meteen weer terug." Voor J. Blijenberg was claustrofo bie vier jaar geleden de reden voor zijn therapie. „Benauwd zijn in ruimtes met veel mensen, of in de lift. Eerst brak in de file het zweet me uit. Dat escaleerde zo, dat ik daarna elk moment doods bang was in de auto. Vliegen deed ik al helemaal nooit. Ik zei altijd: dat zou ik doen als God me vleu gels had gegeven. Het is een ver zameling van angsten, die je lang zaam opbouwt." Sinds hun therapie is het leven van deze deelnemers ingrijpend veranderd. Lodewijk heeft inmid dels zo'n zestig vluchten over de hele wereld gemaakt. In Nepal maakte hij trektochten op twee duizend meter hoogte. De Goede vliegt weer zonder klamme han den en rijdt zonder problemen over de claustrofobische Afsluit dijk. En Blijenberg rijdt weer Samengestelde fobie 1 H Mensen die bang zijn om te J vliegen, blijken vaak meerdei d angsten te hebben. Vliegangs i is daarom een samengesteld! r fobie, ontdekte psycholoog e te piloot Lucas van Gerwen, die i; onlangs promoveerde op eff< tieve therapieën tegen vlieg- 1: angst. Van Gerwen zelf is din teur van Stichting VALK (Vlie angstbestrijding Leidse Univ >j siteit en KLM). De promovendus vergeleek welke behandelmethoden w< reldwijd tegen vliegangst woi ei den toegepast en stelde vast ir welke methode het meeste re 1 sultaat heeft. Een effectieve tl ii rapie bestaat volgens Van Ge n wen uit vier behandelelemen r ten. Meest effectief is het geil n delijk blootstellen aan vliegei it eerst in een vluchtsimulator e uiteindelijk in een echte, beg ai leide vlucht. Daama volgt tra r ning in het leren ontspannen t< met ademhalingsoefeningen r Vervolgens is informatie ovei e luchtvaart noodzakelijk en al i laatste leren controle te krijg! over irrationele en angst op- wekkende gedachten. Uit het onderzoek van Van wen blijkt ook dat vrouwen a dere angsten hebben dan mi ei nen in een vliegtuig. Vrouwe a zijn vaker bang neer te storte n en hebben meer last van clai ai strofobie. Ze zijn ook bang d zichzelf niet in de hand te ku n nen houden en het op een gi m len te zetten. Mannen zijn vo ir al bang omdat ze geen contrt ai hebben over het vliegtuig en ie dat gaat vaak gepaard met 'a hoogtevrees. i f ei 50.000 autokilometers per jaar. Vleugels brachten hem inmidd over driekwart van de wereld. g „Die angsten zijn nooit meer t< ruggekomen. Het zit hooguit h diep, in je onderbewustzijn." Thea van Beek n (De naam van mevrouw e, De Goede is om redenen le van privacy gefingeerd) !r ie ri De Franse actrice Isabel le Adjani heeft haar vriend JEAN-MICHEL JARRE de bons gegeven. Ze besloot de musicus te verlaten omdat hij was VREEMDGEGAAN. Adjani (48) en Jarre (55) waren twee jaar bij elkaar. De actrice vertelde tegen het blad Paris-Match dat Jarre haar oor spronkelijk als de vrouw van zijn dro men bestempelde. Maar ze ontdekte „onweerlegbaar" bewijs dat hij haar met een andere actrice bedroog. Jarre zou zijn mis stap uiteindelijk hebben toegege ven. Adjani, de be kroonde ster van grote Franse film als La Reine Mar- goten Camille Claudel, wil de breuk van de rela tie verwerken door hard te werken. Foto: EPA

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2004 | | pagina 34