Cardea Campus in Liss
LEIDEN REGIO
fe moet er gewoon keihard
Bureaucratie staat opvang zwerver in de weg
Woningbouw op Oude Flora-terrein
Smal pandje met brede sortering sluit de deuren
Gevaar voor drijfzant
op strand geweken
zaterdag 26 JUNI 2004
door Marijn Kramp
leiden - Ze geven de leerlingen een steun
tje in de rug maar zijn er niet om ze bij de
hand te nemen. De Marokkaanse rolmo
dellen adviseren hun jongere 'land-van-
herkomstgenoten'. Niets meer maar zeker
ook niets minder. Alhoewel ze volgend jaar
pas echt willen oogsten hebben de dertien
twintigers in korte tijd al een dusdanige
band opgebouwd met hun pupil dat ze nu
al vaak een betere houding op school ver
tonen.
Leidenaars Hicham Issaouti (24) en Halima
Karim (29) zijn met nog elf twintigers een
paar maanden geleden begonnen met het
rolmodellen project. „Het zijn", benadrukt
Hicham op voorhand, „geen jongeren met
enorme problemen die dreigen te ontspo
ren of zo." Maar jongeren die wel een
steuntje in de rug kunnen gebruiken. Die
twijfelen over het nut van school en hun
opleidingskeuze en die opbloeien met wat
extra aandacht en begeleiding. Dat is geen
Marokkaanse rolmodellen geven leerlingen een steuntje in de rug
specifieke 'Marokkanenproblematiek' en
dat is voor Hicham van belang. „Ik zou ook
Nederlandse jongeren op deze manier kun
nen en willen helpen. Dat heb ik overigens
ook gedaan als huiswerkbegeleider. Op
zich vind ik het wel leuk dat het Marok
kaanse jongeren zijn hoor. Je herkent na
tuurlijk wel het een en ander bij elkaar.
Maar het is niet het zoveelste 'ontspoorde
Marokkanenproject
Daar had Hicham, student communicatie
wetenschappen, geen trek in. Hij heeft
geen zin om mee te werken aan deze nega
tieve beeldvorming rondom Marokkanen.
„Het is zo generaliserend allemaal. Dat
stoort me. Niet dat ik er wakker van lig. Ik
zie in het hoger onderwijs genoeg goede
voorbeelden om mij heen en trek dus mijn
eigen conclusies." Maar hij kan zich voor
stellen dat de jongeren die meedoen aan
het project dat misschien niet kunnen.
De jongeren, zo bleek al tijdens de kennis
making, zijn blij met de rolmodellen en
proberen zich aan hen op te trekken. En
dat is ook de bedoeling van het project. „Ze
horen veel slechte verhalen over Marokka
nen op een leeftijd dat ze zeer ontvankelijk
zijn voor kritiek. Ze voelen zich in een hoek
gezet. Maar het feit dat wij, de tweede ge
neratie, al veel hebben veranderd ten op
zichte van het leven van onze ouders, geeft
de jongste generatie moed. Zij putten daar
hoop uit."
Halima staat wat anders in het project dan
Hicham. Voor haar is de culturele achter
grond van de jongeren wél belangrijk voor
haar deelname. Dat is terug te voeren op
haar eigen schooltijd.
Zij heeft, in tegenstelling tot Hicham, geen
vlekkeloze jeugd gehad. Waar Hichams ou
ders zeer betrokken waren bij zijn ontwik
keling en schoolopleiding wisten Halima's
ouders vaak niet wat Nederland allemaal te
bieden heeft en hoe het schoolsysteem in
elkaar steekt. „Ik heb alles zelf moeten
doen en ontdekken. Heb daar hard voor
moeten knokken en voelde me geroepen
om iemand anders te helpen en de goede
weg te wijzen."
Pas nu op haar 29ste gaat Halima een hbo-
opleiding volgen. Een schooltype waar ze
gezien haar mogelijkheden eigenlijk al op
haar 18de terecht had moeten komen be
seft ze achteraf. „Maar ik was op een be
paalde leeftijd zo dwars. Een echt vechter-
tje, een leider. Ik klaagde mijn school aan
voor discriminatie, kon vervolgens nergens
anders meer terecht want mijn reputatie
was mij, door alle publiciteit rondom die
zaak, vooruitgesneld. Kwam via de Witte
Poort uiteindelijk op een mavo terecht
zakte op een paar tiende punten. Via
Kort Middelbaar Beroepsonderwijs wi£
mijn diploma alsnog te behalen. Van
familieomstandigheden stopte Halim; j
volgens met haar vervolgopleiding. He s
duurde uiteindelijk elf jaar voordat ze
scholing weer oppakte.
Halima herkent veel van haarzelf in heL'
dertienjarige meisje dat zij sinds kort 1 j(
leid. „Soms is het alsof ik naar mijn sp u
beeld kijk. Ik kan me makkelijk in haai s,
plaatsen en goed van advies dienen. 2 j
heeft bewondering voor mij. Ze vindt 1 j
ontzettend knap dat ik het moedersch rj
combineer met een studie en werk. Ds
zeg ik 'dat kan jij ook'. Je hoeft niet nu
voor de rest van je leven in een winkel
gaan werken. Je moet er gewoon keiha A
voor gaan!"
Meer informatie over het Marokkaatisi
modellenproject? Mail dan tiaar Frank e'
wit. dewittepoort@xs4all. nl.
door Eric-Jan Berendsen
leiden - Het was in 1952 toen
de heer Sanders senior over
leed. Zijn zoon Evert en diens
vrouw Maria namen de levens
middelenzaak aan de Doeza-
straat over. En omdat beider
hobby wijn was, werd in de
winkel van lieverlee steeds
meer wijn verkocht. In 1966
gingen de levensmiddelen er uit
en was Wijnhuis Sanders een
feit. Vandaag is de winkel voor
het laatst open. Het echtpaar,
inmiddels de 80 gepasseerd,
stopt er mee. Vaste klanten
kunnen voor bestellingen nog
bij hun zoon Ron terecht, maar
de laatste flessen wijn moeten
morgen de deur uit. „En de
flessen die niet worden ver
kocht, hopen we samen in goe
de gezondheid te kunnen op
drinken."
Sanders werkte als administra
teur, tot hij in 1952 de zaak van
zijn vader overnam. „We be
gonnen met een klein beetje
wijn, maar al gauw stonden er
volle wijnrekken achter in de
winkel. In 1966 werd de hele
zaak ingericht als wijnwinkel.
Er waren in die periode wel slij
terijen maar er was nog geen
speciale wijnwinkel in Leiden.
Het smalle pandje met de brede
sortering, was toen een slag
zin."
Het was een tijd van hard wer
ken. „En we gingen reizen.
Naar wijngebieden in Duitsland
en Frankrijk, de Elzas, de streek
rond Bordeaux, de Bourgogne,
noem maar op. De kinderen
gingen mee en moesten ook de
donkere kelders in en daar leer
den ze veel van. Onze zoon Ron
zit nu al meer dan 25 jaar in de
wijnhandel."
Tijdens die reizen kwam het
echtpaar in contact met wijnle
veranciers. „We volgden semi
nars, werden lid van diverse
wijnbroederschappen en orga
niseerden proeverijen. Dat kon
op locatie zijn bij studenten of
bij de vereniging voor platte
landsvrouwen. Vaste klanten
proefden bij ons thuis aan tafel.
Reuze gezellig was dat, praten
over favoriete onderwerpen als
eten en wijn."
Ze nemen 'niet met plezier',
maar 'wel met goede herinne
ringen' afscheid. „Ik ben gebo-
'Zorg dichter bij de kinderen en hun ouders brengen'
door Sjaak Smakman
lisse/bollenstreek - Nog een
kleine twee maanden, dan krijgt
Lisse als eerste een Cardea Cam
pus binnen zijn grenzen. Met in
gang van het nieuwe schooljaar
start de Leidse jeugdzorgorgani
satie in de voormalige Christelij
ke Nationale School met een me
disch kinderdagverblijf, een Bod-
daertcentrum en de Boby-zorg,
de opvang van baby's - en hun
ouders - met hechtingsproble
men. De Don Boscoschool zorgt
daarbij voor het onderwijs. „We
willen proberen elkaar te ver
sterken. Want uiteindelijk wer
ken we met hetzelfde kind en
met dezelfde intentie: een resul
taat boeken dat het kind zelf en
uiteindelijk de maatschappij ten
goede komt", aldus bestuurs
voorzitter M. Harten van Cardea.
Jeugdzorg op maat, daar gaat
het om bij de Cardea Campus.
Op maat betekent twee dingen.
Ten eerste de zorg letterlijk
dichter bij de kinderen en hun
ouders brengen. Kinderen uit
de Bollenstreek moeten nu nog
naar Leiderdorp voor bijzonde
re zorg. Dat is in de praktijk een
hobbel, constateert Harten: „Je
kunt een indicatie rond heb
ben, maar dan gaat het soms
niet door omdat de ouders dat
niet kunnen opbrengen, of het
gewoon niet willen. En dat is
heel legitiem, want het vraagt
nogal wat om je kind drie urn-
per dag te laten reizen."
Daarnaast wil Cardea de zorg
op één plaats concentreren.
Deze week ondertekenden Car
dea, de Pedologisch Instituut-
school De Brug, het speciaal
onderwijs in de Bollenstreek en
het regionale samenwerkings
verband Weer Samen Naar
School een intentieovereen
komst om zorg en onderwijs
aan kinderen die extra onder
steuning nodig hebben geza
menlijk te gaan aanbieden. Vol
gens directeur C. Tetteroo van
de Don Boscoschool gaan zijn
school en Cardea vanaf augus
tus al nauw samenwerken. Over
en weer zal van eikaars experti
se gebruik worden gemaakt. De
lijnen kunnen letterlijk kort
zijn, omdat beide lokaties he
melsbreed maar een paar hon
derd meter van elkaar liggen.
„Een gedragsdeskundige van
Cardea kan bij ons op school
kinderen helpen en onze vak
leerkracht kan bijvoorbeeld aan
de Broekweg bijspringen", al
dus Tetteroo.
In de voormalige CNS-school
gaat Cardea in augustus begin
nen met een medisch kinder
dagverblijf met twaalf plaatsen,
een Boddaertcentrum met acht
plaatsen en zogeheten boby-
plaatsen. Het medisch kinder
dagverblijf (MKD) zorgt voor
intensieve begeleiding van kin
deren tot zeven jaar met ont
wikkelingsachterstanden of
ontwikkelingsstoornissen,
waarvan bijvoorbeeld autisme
de oorzaak kan zijn. Het Bod
daertcentrum vangt na school
tijd tot en met het avoi
kinderen op van 7 tot lit
die vanwege hun problei
voor hun ouders moeilijk
happen zijn.
In zekere zin is het Bodfe
centrum een vervolg va
MKD, waarbij het ond
dan buiten het centrum
plaats van er binnen. I
overigens de bedoeling d II
ze kinderen zo mogelijk h
derwijs aan de Broekwej
gen.
De boby-zorg richt zich t1
by's en hun ouders met
tingsproblemen. De huilb^
daarvan een voorbeeld b"
stek. In speciale nageb)f
huiskamers kunnen oudq"
recht om te leren hoe
beste met een huilbaby kt c
omgaan en hoe ze hun
weer tot rust kunnen krijg
Cardea is ambitieus. De
vangplaatsen waarmee
jeugdzorgorganisatie in
tus begint, moet al in j«
worden uitgebreid tot vee f
Wijnhuis Sanders aan de Doezastraat is vandaag voor het laatst open. Foto: Particuliere foto
ren en getogen aan de Doeza
straat, een unieke straat die
bruist. Dat is wel eens minder
geweest. Het is hier intiem, er
zijn allerlei verschillende win
kels en er is sociale controle.
Waar vind je dat nog? Werken
houd je gezond en is goed voor
het sociale leven."
door Annelieke Slappendel
rijnsburg - De bedrijven op het
Oude Flora-terrein moeten wij
ken voor huizen. Dat plan is
onderdeel van de concept-visie
op de ontwikkeling van Rijns
burg tot ongeveer 2020. Volgens
De Raad Vastgoed, eigenaar van
de Oude Flora, zou de woning
bouw daar al binnen twee jaar
kunnen beginnen. Hoeveel wo
ningen er komen, is nog niet
duidelijk.
De Raad juicht het plan van de
gemeente toe. De keuze voor
woningbouw is een logisch ge
volg van de omstandigheden,
vindt adjunct-directeur H.
Kralt. „Het bedrijventerrein in
de kem van Rijnsburg was al
lange tijd veel mensen een
doom in het oog. Niet in het
minst de omwonenden die pro
testeerden tegen de enorme
watertank op het terrein.
Maar dat is niet de enige reden.
Ook bedrijven blijken niet erg
enthousiast voor de locatie
midden in het dorp. „Aan de
borden kun je wel zien dat er
veel leegstand is", geeft Kralt
toe.
Hij denkt dat op dit moment
ongeveer een kwart van de tota
le 45.000 vierkante meter leeg
staat en verwacht de komende
vijf jaar een verdubbeling daar
van.
Kralt voorziet dan ook geen
problemen met de bedrijven
die nog op de Oude Flora ge
vestigd zijn. „Er zijn al veel
plannen om te verhuizen, voor
al naar Klei-Oost. Als de ge
meente door de bocht gaat zul
len we met iedereen gesprek
ken voeren over vervangende
locatie. In Klei-Oost zou bij
voorbeeld een bedrijfsverza-
melterrein kunnen komen.
Over het aantal woningen dat
op de plaats van de bedrijven
komt, kan Kralt nog geen me
dedelingen doen. „Op 80.000
vierkante meter passen best
veel huizen. Het aantal hangt
onder meer af van de hoogte
die de gebouwen mogen heb
ben. We hopen er in ieder geval
iets moois van te maken voor
Rijnsburg."
In de concept-visie is nog wel
plaats voor kleine kantoren en
dienstverlenende bedrijven aan
de rand van het gebied. Ook
wordt de mogelijkheic
noemd van een showrooi
levard aan de Rijnsburgi
waarbij de gedachte in
instantie naar auto's uitgé
de winkels onder de Rem1
op die plek kunnen blij
nog niet duidelijk. Verpla
naar De Hoftuin wordt nij^
gesloten.
Omdat Rijnsburg over t
jaar al lang onderdeel is i
grote gemeente Katwijk, ltë1
huidige gemeenteraad1:
meer op eigen houtje be#n
hoe het dorp er tegen dPl
uit zou moeten zien. Het S
punt van de raad vormt hf1<
gangspunt voor een gez
fijke visie die Katwijk, Riji
en Valkenburg volgend ja:r
stellen.
Het CDA-raadslid Linda Lie-
verse heeft een eigen website.
Op www.lindalieverse.nl valt er
van alles over het reilen en zei
len van de politica te lezen. Op
haar website staat een interes
sante column over een zwerver
in Leiden die maar geen hulp
krijgt van de daartoe aangewe
zen instanties. Het verhaal, de
adoptiezwerver geheten, geeft
een onthutsend beeld over de
opvang in Leiden van mensen
die dat nodig hebben.
„Een kleine maand geleden
ben ik gebeld door een onder
nemer die al een maand een
zwerver te gast heeft in zijn
fietsenstalling. De zwerver
slaapt in een zelfgemaakte hut
van karton en vloerbedekking,
komt 's avonds rond half acht
en trekt 's ochtend voor zeven
uur weer de wijde wereld in.
De werknemers van het bedrijf
hebben hem 'geadopteerd' en
geven de man koffie en een
klein hapje. Bier en sigaretten
worden geweigerd."
Toch maakt de ondernemer
zich zorgen. Hij wil niet dat de
zwerver bij hem in de stalling
komt te overlijden en zoekt bij
de daartoe aangewezen instan
ties hulp. Hij belt een zorgin
stelling in Leiden en legt de si
tuatie uit.
De medewerker vraagt of de
zwerver in kwestie een buiten
lander is.
De Blauwe Steen, die al 700 Jaar In de
Breestraat ligt. Is het symbolische
middelpunt van de stad.
Onder redactie van
Timoteus Waarsenburg en Eric-Jan Berendsen
TELEEOON O 71 - 53 56 424
Nee, hij komt uit Suriname,
zegt de ondernemer.
Dan is hij een buitenlander,
zegt de medewerker.
Nee, hij woont al 30 jaar in Ne
derland. Hij spreekt goed Ne
derlands, zegt de ondernemer.
Toch is hij een buitenlander,
zegt de medewerker.
De ondernemer vraagt of een
van de medewerkers misschien
bij de zwerver kan kijken. Het
antwoord luidt dat zoiets niet
mogelijk is omdat dat buiten
de functieomschrijving van de
medewerkers valt. De onder
nemer noemt de naam van de
zwerver. Is die naam bij u be
kend, vraagt hij de medewer
ker. Daar mag ik niks over zeg
gen in verband met privacy,
antwoordt de medewerker.
Wat adviseert u mij te doen,
vraagt de ondernemer. De me
dewerker geeft de naam en te
lefoonnummer van een andere
medewerker van een zorgmij-
dersproject. Dit project is on
derdeel van dezelfde zorgin
stelling die de ondernemer al
gebeld had. De ondernemer
belt de andere medewerker en
vraagt hem wat te doen. Het
zorgmijdersproject? Dat be
staat helemaal niet. Wat moet
ik dan nu doen, vraagt de on
dernemer. Ik zou het niet we
ten, zegt de andere medewer
ker.
De ondernemer belt een twee
de Leidse (gesubsidieerde)
zorginstelling. De persoon die
erover gaat is er niet. De vol
gende dag belt de ondernemer
weer. De medewerker in kwes
tie blijkt juist deze dag vrij te
zijn. Of de ondernemer de vol
gende dag terugwil bellen. De
ondernemer stuurt een e-mail
met de vraag of de hulpverle
ner 's avonds een keer 'op lo
catie' in het kantoor van de on
dernemer wil praten met de
zwerver. Dan blijkt dat de
zorginstelling niets voor de on
dernemer kan doen, omdat het
bedrijf niet in het postcodege-
bied van de instelling is geves-
Ugd.
De ondernemer wordt door
verwezen naar een derde zorg
instelling binnen de gemeente
lijke grenzen. De ondernemer
maakt een afspraak met deze
instelling en vervolgens gaat
hij met 'zijn' zwerver naar deze
instelling. Er komt een ver
volgafspraak aan het einde van
de week. De zwerver komt,
naar eigen zeggen, voor deze
afspraak tien minuten te laat
omdat hij geen horloge heeft.
De hulpverleners zijn weg. Hij
krijgt een nieuwe afspraak mee
voor over een week.
Lieverse constateert vervolgens
dat de ondernemer de afgelo
pen drie weken de enige per
soon is geweest die in deze si
tuatie handelend optreedt. Het
CDA-raadslid begint zo langza
merhand nieuwsgierig te wor
den naar de werking van de
Nederlandse verzorgingsstaat
en de Leidse zorginstellingen.
Zij vreest dat zij binnenkort
een volgende column over de
zwerver moet schrijven.
Eric-Jan Berendsen
Van omleiding tot misleiding. Een verkeersbord op het Kort Ra
penburg, bedoeld om automobilisten om te leiden, is door voor
bijgangers flink onderhanden genomen. Voor wie het spoor bijs
ter is na lezing: ook de plaats van het bord is veranderd. Oos-
rpronkelijk hing het bord op de hoek van het Noordeinde.
Foto: Niek Bavelaar
Aart van der Kuijl
katwijk - De hekken die de ge
meente Katwijk rond plekken
met drijfzand heeft gezet, blij
ven voor de zekerheid nog even
staan, maar het echte gevaar is
geweken. Donderdag zakten op
het strand zeker vier Katwijkers
diep weg in een laag drijfzand.
De situatie ten noorden van de
Uitwatering wordt voorlopig
wel nauwlettend in de gaten ge
houden door de Katwijkse Red
dingsbrigade (KRB). Vanwege
de weersverbetering verwacht
de KRB meer wandelaars op het
strand. Het toezicht van de KRB
is er tussen 9.30 uur tot 18.00
uur 's avonds. Daarna begeven
wandelaars en andere gebrui
kers van het strand zoals paar
denliefhebbers zich op eigen ri
sico op het strand.
De westerstorm is inmiddels af
gezwakt tot windkracht zes,
meldt Gijs van Rijn van KRB
Post Zuid. De KRB houdt het
Katwijkse strand in de gaten
met patrouilleboten en -wa
gens tot zes uur 's avonds.
„Daarna is het de verantwoor
delijkheid van de mensen zelf.
„Maar", zo geeft Van Rijn aan,
„dat wordt aangegeven op bor
den op de boulevard en de
strandopgangen."
Wie het strand opgaat doet er
verstandig aan een mobieltje bij
zich te dragen voor noodgeval
len, zo geeft Arie van Dijk aan.
De fotograaf zakte gisteren als
eerste weg in het drijfzand ter
hoogte van strandpaviljoen
Willy Noord. Hij beleefde enige
benauwde momenten, totdat
hij uit zijn benarde positie werd
bevrijd door strandconufs
die toevallig in de buurt ;t
Volgens de fotograaf, die11
ren nog poolshoogte n«n
het strand, is de situatie 'fl
dels een stuk veiliger.
Woordvoerster C. den Cc
van Gemeente Katwijk
dat er te voet inspecties z e'
gevoerd. „Op de plekk<e'
gevaarlijk waren, zak je
maar tot aan je enkel-
Maar voor de zekerheid
ten de hekken in iedei!e
staan tot en met vandaag-
consignatiedienst blijft oJ=
baar en staat overdag in d
met de KRB."
Op de vraag waarom
meente afgelopen donj
zo langzaam tot actie
het duurde enige uren
de gemeente de hel
waarschuwingsborden
- antwoordde de woordvi
dat de gemeente pas h<
van de gevaarlijke situatii
hoogte werd gesteld di
politie.
CORRECT
In het artikel WD: VeenJ
der en Wijde Aa is een t(
tische organisatie' van d
dag 24 juni kan uit de in
de indruk ontstaan dat
van de vereniging Veent
der en Wijde Aa actief 1
deelgenomen aan een
van Milieudefensie. De
ging ontkent dit, de ledi
ren uitsluitend als toescl
aanwezig.
