EK 2004
'Ik ben hier natuurlijk niet als toerist'
Dickie de advertentieman
Hitte slaat toe
ltse tegoedbon
tr Nederlanders
Frank de Boer hield een stifttand aan Henrik Larsson over: 'Ik ben klaar voor hem'
te toeloop op
erende tickets
It stiekem
Kwartfinale
Schotsduel
Het vergeten verleden van de bondscoach
f A
êorozoo^f
vandaag en morgen
(Vandaag 20.45 uur:
weden-Nederland
i/torgen 20.45 uur:
chië- Denemarken
De grootste Duitse
ild trakteert Nederlan-
ip een uur links rijden op
itse autosnelwegen. Het
id kwam gisteren met een
lbon om de westerburen
:iteren met hun succes bij
De coupon zinspeelt op
[itse kritiek dat Nederlan-
[tijd de linker weghelft
autobahnen blokkeren
ze te langzaam inhalen,
[orting NL wordt in Duits-
iak als Nur Links (Uit-
id Links) bespot. De te-
in is zelfs met caravan
aldus Bild over zijn ge-
ze gebaar. „Hartelijk gefe-
rd met de kwartfinale",
de krant. „We geven eer
dat jullie op dit moment
p)n dan wij."
In Faro is gisterochtend
l3€(in ontstaan resterende
bewijzen voor de kwartfi-
lederland - Zweden. Om
ur plaatselijke tijd, het
int dat de kassa's open
tonden er ongeveer dui-
pli upporters voor het Algar-
kt dion. Negentig procent
Dj in was Nederlander. De
j1( Ise bond had 3400 kaart-
uggestuurd naar de orga-
van het Europees voet-
npioenschap. Naar ver
ouden er daarvan zo'n
n de vrije verkoop gaan,
it [ellen via een intekenlijst,
ste gegadigden - een paar
■jg irs in dit geval - meldden
onderdag al rond zes uur
ids bij de poort van het
1 n. Gisteren om 5.00 uur
de toeloop echt op gang.
iel
S'
orl furt - De spelers en be
ers van het Duitse voet-
al zijn donderdag in alle
eland op het vliegveld
ankfurt. Na de uitschake-
i het EK had ÏDie Mann-
duidelijk geen zin in
ikijkers. Na de stille lan-
tapten de voetballers en
Rudi Voller in een bus
ar het VIP-gedeelte van
igveld reed. Op die ma-
itweken ze de media en
fans die het team op-
ten. „De voetbalfederatie
ins gevraagd om de selec-
ledig af te schermen", zei
Dordvoerder van het
ild. Vijf internationals,
wie Ballack, bleven in
>al voor een vakantie.
door Marcel van de Kraan
albufeira - In de nacht na de
overwinning op Letland en de
plaatsing voor de kwartfinale
vierde heel de selectie van het
Nederlands elftal een feestje. Op
één man na. Frank de Boer
maakte de euforie in de kleedka
mer en in de bus naar het vlieg
veld niet mee omdat hij in een
hokje van de dopingcontrole
uren zat te zweten op een paar
druppeltjes urine.
Er was drie liter water voor no
dig om de man, bij wie doping
controles sinds zijn nandrolon-
affaire vanzelfsprekend niet tot
z'n favoriete bezigheden beho
ren, te laten plassen in het potje
van de Uefa-brigade. De Boer:
„Ik zat daar maar in m'n eentje
in dat hokje. Ik heb geen mi
nuut kunnen nagenieten van
die wedstrijd en van het feest in
Braga. Ik werd meteen na af
loop meegesleurd naar de do
pingcontrole. Dus het mooiste
deel van de avond miste ik ei
genlijk."
De centrale verdediger en aan
voerder van het Nederlands elf
tal maakte in de derde groeps
wedstrijd van Oranje zijn come
back in de basis nadat hij twee
duels vanaf de bank had toege
keken. In de aanloop naar Euro
2004 was hij, tegen zijn zin in,
ook al een tijdje geen eerste
keus meer geweest bij Dick Ad
vocaat. De Boer wilde echter
niet afhaken en had als record
international van Nederland
voor het toernooi al aangege
ven dat hij zich als een profes
sional zou opstellen.
Maar er zat wel een beetje ve
nijn in je toen je woensdag
avond in het veld stond?
„Ik had er natuurlijk wel een
nare smaak van gekregen. Ik
probeerde die in de wedstrijd
tegen Letland weg te spoelen.
Of ik heb laten zien dat ik nog
steeds dezelfde Frank de Boer
ben? Ik denk het wel. Ik heb zelf
steeds gezegd dat ik nog het
zelfde niveau haal als vroeger.
Alleen willen jullie me maar
niet geloven. Maar ik zie toch
zelf elke dag op de training dat
ik het nog aankan. Daar, op de
training, moet ik het steeds aan
Advocaat laten zien. Gelukkig is
dat er tegen Letland ook uitge
komen."
Je hebt 110 interlands ge
speeld, maar voor deze lilde
wedstrijd in Oranje was je op
eens gespannen?
„Nou, zeker. We moesten win
nen als ploeg. Er stond veel
druk op het elftal. Daarnaast
wist ik dat heel Nederland naar
Frank de Boer grijpt stevig in bij d
mij keek. Dan ben je vrij gefo
cust, hoor. Ik had echt een an
dere spanning dan in de vorige
grote toernooien waarin ik met
Nederland speelde. Dit was
even wat anders dan het WK in
1998 of het EK in 2000. Daar
Letse spits Maris Verpakovskis. Fot
was ik gewoon een vaste kracht.
In de huidige situatie kan ik me
geen enkel foutje veroorloven.
Als ik dan ook nog een counter-
ploeg tegenover me heb met
twee snelle spitsen, moet ik er
voor zorgen dat ik daar juist
Reuters/Victor Fraile
niet op word geklopt."
Je hebt je zelf in de eerste we
ken van het EK bewust op de
achtergrond gehouden.
„Ik had geen zin om te praten
de eerste dagen. Na Tsjechië
werd ik weer door iedereen
aangeschoten, maar ook toen
had ik geen trek. Ik moet niet
degene zijn die na een verloren
wedstrijd gaat praten als ik niet
heb gespeeld. Ja, ik had warm
gelopen tegen Tsjechië en ik
kwam er niet in. Maar daar was
ik niet boos over. Dat kan ge
beuren. Het was nog goed voor
mijn achillespees ook, haha.
Maar het is wel waar dat ik ook
mijzelf een beetje in bescher
ming heb genomen. Voor de
pers is een reserve altijd prettig
voor bepaalde uitspraken."
Je bent terug in het elftal, je
hebt je aanvoerdersband weer.
Speel jij tegen Zweden ook?
„Die aanvoerdersband zit nog
wel in mijn tas. Ik zie wel of ik
hem weer mag dragen. Ik ga
nergens vanuit. Bouma heeft
gisteren (donderdag - red) weer
niet getraind. Het is lullig voor
hem, maar mijn kansen op een
basisplaats stijgen wel. Ach, ei
genlijk zou het geen verschil
moeten maken. Je doet dit niet
meer met elf maar met 23 man.
Dat gevoel moet je proberen te
kweken. Ik geef alleen direct toe
dat het soms moeilijk is om dat
gevoel uit te stralen als je niet
speelt. Je wacht allemaal op een
kans. Die heb ik door de blessu
re van Bouma, denk ik, met bei
de handen gegrepen."
Hoe denk jij het gevaar Henrik
Larsson af te stoppen?
„Ik ken hem nu heel goed. Ik
heb in mijn Ajax-tijd tegen hem
gespeeld als Feyenoorder en dit
seizoen heb ik twee keer tegen
over hem gestaan met Rangers
in de Old Firm tegen Celtic. De
laatste keer kreeg ik veel lof van
de mensen in Schotland. Ein
delijk iemand die Larsson kan
bedwingen, zeiden ze. Dat
neem ik mee in deze kwartfina
le. Maar Larsson blijft een le
vensgevaarlijke spits. Hij scoort
uit alle hoeken en standen, hij
heeft een abnormale sprong
kracht, hij heeft een goede ti
ming. Hij is een complete spits
geworden in Schotland. Hij is
ook een veel betere speler dan
in zijn Feyenoord-periode. Van
het fysieke duel schrikt hij niet
omdat hij zelf een atieet is met
een sterk lichaam. Hij is in een
superconditie. Je moet als ver
dediger echt top zijn om hem te
kunnen bespelen. Op de een of
andere manier staat hij altijd op
de goede plek. Larsson kan ook
gemeen zijn. Al in de Ajax-Fey-
enoord tijd heb ik zijn elleboog
in mijn gezicht gehad." De Boer
doet zijn lip omhoog en laat
zijn gebit zien. „Hier, deze stift
tand heb ik nog aan hem te
danken. Door een elleboog van
Henke raakte ik een tand
kwijt."
Vermoedelijke opstelling Nederland:
Van der Sar, Reiziger, Stam, De Boer,
Van Bronckhorst; Seedorf, Cocu, Da
vids; Van der Meyde, Van Nistelrooij,
Robben.
zaterdag 26 juni 2004
door Marcel van der Kraan
vi lamou ra - Henrik Larsson
kan voor de tweede keer in
zijn voetballoopbaan een ab
rupt einde maken aan de
carrière van Dick Advocaat.
Als Zweden de halve finale
bereikt heeft dat vrijwel ze
ker tot gevolg het opstappen
van Dick Advocaat als
bondscoach.
Het duel tussen Zweden en
Nederland heeft een heel
apart tintje gekregen. In Faro
is een hele kolonie Schotse
media neergestreken omdat
het duel tussen de Scandina-
viërs en Oranje in hun ogen
ook een confrontatie is tus
sen Rangers en Celtic.
Aan de kant van Zweden
staan de Celtic-spelers Hen
rik Larsson, Magnus Hed-
man en Johan Mjallby. Die
drie staan tegenover een he
le groep met een Rangers-
verleden: Dick Advocaat,
Bert van Lingen, Jan Wou
ters, Giovanni van Bronck
horst en Frank de Boer. Er
wordt nog eens onderstreept
hoe Larsson een paar jaar
geleden het einde van Advo
caat in Schotland inluidde.
Nadat de coach redelijk suc
cesvol was geweest, sloeg
Larsson met Celtic in het sei
zoen 2000-2001 keihard te
rug. Hij scoorde dat jaar 53
doelpunten in drie verschil
lende competities en won
met Celtic drie hoofdprijzen.
Met Advocaat en Rangers
ging het daama bergaf
waarts.
Freddie Ljungberg, de
rechtsbuiten van Arsenal,
voorspelde gisteren dat Ne
derland-Zweden een wed
strijd wordt waaraan nog
meer Britse tintjes zullen kle
ven. „Zweden heeft een
beetje Britse speelstijl met
twee gevaarlijke spitsen, Ne
derland heeft een ploeg die
wil aanvallen. Daardoor
wordt het een prachtige
wedstrijd", zei Ljungberg.
Volgens Ljungberg heeft de
Zweedse ploeg geen angst
voor Oranje. Het grootste
probleem wordt in zijn ogen
het veroveren van de bal.
„Nederland is een elftal dat
veel meer balbezit heeft in
bijna elke wedstrijd. Dat be
tekent dat je er als tegen
stander voortdurend achter
aan moet lopen. Dat kost
energie en kan ons opbre
ken." Gelukkig voor de Zwe
den bezitten ze een van de
fitste ploegen op het EK.
„We werken verschrikkelijk
hard voor elkaar. Alleen
doen we dat nu al wekenlang
en het kan ons vroeg of la&t
ook een keer opbreken."
de advertentieman 'getruukt' op
I van een glaasje advocaat. Zijn
as langer, toen ook nog helemaal
Jnzelf, maar de ambitie was in-
|net zo groot als nu. Foto: GPD
door Roel Wiche
Kanariegeel Dafje, gestoomd overhemd
en superieure scheiding in het haar.
Even voorstellen: Dickie de advertentie
man! Seedorf en Co zullen het niet gelo
ven, maar ooit leurde de bondscoach
langs de Limburgse dameskappers en
zonnestudio's. Het vergeten verleden
van Dick Advocaat.
Het moet een onvergetelijk gezicht zijn
geweest. Nazomer 1975. Doffe maan
dagochtend. Terwijl iedereen zich met
een weekendkater naar het werk
sleept, tuft een knalgele Daf 66 Vario-
matic de Nobelstraat in Heerlen op.
Stipt om negen uur, op de seconde,
piepen de remmen. Pal voor de hou
ten keet die de directie van het Lim
burgs Dagblad heeft laten bouwen
naast het veel te krappe redactielokaal.
De chauffeur geeft een ruk aan de
handrem, kijkt in de achteruitkijkspie
gel en strijkt met de hand van de
maestro zijn haar in een Coupe Oost
blok. Aangenaam. Dirk Nicolaas Advo
caat, advertentie-acquisiteur. Buiten
dienst.
Misschien schrikt Dick Advocaat, de
bondscoach die zestien miljoen Ne
derlanders in z'n nek voelt hijgen, de
ze week badend in het zweet wakker.
Zijn gedachten zappen niet naar het
vreselijke dwarrelschot van Torsten
Frings of het gestuntel van Boudewijn
Zenden. Nee, Dickie ziet een grote
toonbank met daarachter een char
mante, docht niet te vermurwen linge
rieverkoopster. Die hij moet omlullen
toch vooral een advertentie te plaatsen
in 'Vrouw Apart', een bijlage van het
Limburgs Dagblad boordevol ladysha-
ves, ontharingscrème en de nieuwste
eiershampoo. Mission impossible.
„Het was, hoe zal ik het zeggen, geen
groot succes", proest Stanley Bish, ka
meraad en destijds ploeggenoot bij
Roda JC. „Het was een nieuw bijblaad
je van de krant, maar heeft amper een
jaar bestaan. Dick nam het ook niet zo
serieus. Stond ie daar, voor de schoon
heidssalon. Het was meer het opvullen
van de dag."
Stanley Bish, tegenwoordig commerci
eel agent bij LI, komt nauwelijks bij als
hij terugdenkt aan dat even bizarre als
fameuze jaar 1975. Samen met boe
zemvriend Dick Advocaat is hij één
van de smaakmakers van Roda JC, dat
met een 'Hollandse' invasie (Dick
Nanninga, Gerard van der Lem) een
aanval doet op de Nederlandse top
drie. De Kerkradenaren spelen nog
met semi-profs en zoeken wanhopig
naar wat baantjes om het duo Advo-
caat/Bish van de straat te houden.
En dat lukt. Het Limburgs Dagblad is
bereid om de commerciële groentjes
voor een uur of twintig per week in
dienst te nemen. Een ongevaarlijke
standplaats is snel gevonden. De krant
heeft juist de Libelle-achtige tabloid
Vrouw Apart gelanceerd en kan daar
wel wat voetvolk kwijt. Dus mogen
Bish en Advocaat olijk de boer op in
hun Dafjes-met-automaat, de eerste
leasewagens in Limburg. Bish, alweer
schaterend: „Prachtige tijd. We kon
den trainen wanneer we wilden. Lie
pen overal naar binnen met ons kof
fertje. Later hebben we ook het pro
grammaboekje van Roda opgezet.
Dick vond het leuk, maar was toch
vooral met voetballen bezig. Bloedfa-
natiek baasje. 'Kleine Napoleon',
noemden we hem."
Dickie de advertentieman. Op het veld
afgezakte sokken, buiten het veld op
jacht naar panty's. Vrouw apart. Soms
letterlijk. Onsterfelijk verhaal: Roda JC
reist af naar het godvergeten oord Pee
bles in Schotland voor een loodzwaar
trainingskamp. De selectie zit opgeslo
ten in een hotel waar het eten zo vies
is dat het direct in de wc-pot ver
dwijnt. Terwijl iedereen barst van de
honger valt het oog van Dick Advocaat
op een oude bekende. Erna. Eega van
de meegereisde journalist Harry Muré
én secretaresse bij het Limburgs Dag
blad. De voetballer-acquisiteur kruipt
stiekem naar zijn 'collega' en smeekt
om verlossing. „Erna, Ema! Haal me
alsjeblieft wat eetbaars", herinnert
Bondscoach Dick Advocaat in karakteristieke pose in de dug-out.
Foto: Hans van Weel
mevrouw Muré zich vele jaren later
nog. „Ik ben als razende het dorp in
gerend, maar kon helemaal niks vin
den. Uiteindelijk heb ik een pak droge
koekjes meegenomen. Dat laadde hij
zowat in één keer naar binnen."
Het is niet de enige anekdote die de
man met de duobaan achtervolgt. Le
gendarisch zijn de stapavonden van
Advocaat en co. Vrijdag met het Lim
burgs Dagblad aan de zwier in de
Heerlense stamkroeg Bijsmans, maan
dag naar het Vrijthof in Maastricht met
de vriendengroep van Roda. Advocaat
maakt furore door hectoliters cola weg
te werken. Evenals maat Stanley Bish.
Een koosnaam is rap gevonden: de
'Coca Cola Boys'. „Dick dronk geen
druppel", weet Bram Geilman, oud
doelman van Roda JC. „Maar hij was
niet weg te slaan. Hij zou nu de vaste
Bob zijn geweest.'"
Geilman is de veelgeplaagde bonds
coach al lang uit het oog verloren.
Maar nog steeds staat kraakhelder op
het netvlies hoe de man met de mooi
ste scheiding van het westelijk half
rond zijn haren kamde. „Dick wilde
niet naar de kapper, want lange ma
nen waren destijds mode. Maar in het
vuur van de wedstrijd kwam het gere
geld voor dat zo'n linkse haar plots
'over de hele' naar rechts wapperde.
Weg scheiding!"
In zijn tufmobiel van het Limburgs
Dagblad heeft hij daar nooit last van
gehad. En ook zijn kameraden van de
advertentiejacht kunnen hem zelden
betrappen op een baaidag. De speciale
agent van Vrouw Apart vertoont dan al
trekjes van de latere bondscoach, ver
klapt oud-collega Harrie Storeken.
„Hij was een echte streber, iemand
met een doel in zijn leven. Hij wilde
absoluut iets bereiken, dat straalde ge
woon er vanaf. Hij kon zich ook gigan
tisch verbijten als hij een advertentie
niet wist te verkopen. Dan kropte hij
allemaal op. Was-ie ook ineens niet zo
aardig meer."
Ook Jan Roos, later chef van de adver
tentie-afdeling, ziet iets moois groeien.
Verbluffend: de captain van Roda JC
rijdt na elke wedstrijd linea recta naar
zijn geliefde Den Haag, waar zijn
vrouw is achtergebleven. Maar elke
maandagochtend tuft de gele Daf Vari-
omatic de Nobelstraat in. Klokslag ne
gen uur, op de seconde. Roos: „Stan
ley was altijd te laat, Dick nooit. Het
was toen net zoals nu: presteren stond
op nummer één. Absoluut."
De hitte heeft toegeslagen in
deAlgarve. Nederland
komt op stoom op het EK en
het weer in zuid-Portugal ook.
Het kwik bereikte gistermid
dag een temperatuur van 33
graden met een warme föhn
over de stranden en de bad
plaatsen Albufeira en Vila-
moura, waar de selecties van
Oranje en Zweden zich voor
bereiden op de kwartfinale.
Het duel van vanavond wordt
het eerste partijtje van Neder
land, dat daadwerkelijk in het
zuiden wordt afgewerkt. Tot
op heden reisde de ploeg steeds
voor elke wedstrijd 600 kilo
meter naar het noorden. Nu
we in het zuiden blijven, zijn
ook de supporters en media
naar de Algarve afgezakt. En
dan schrikken sommige men
sen, die in Braga, Aveiro of
Porto vooral bewolking of de'
afgelopen dagen regen hebben
gehad.
De rellen-verslaggever van het
ANP raakte rond het middag
uur oververhit, maar zag een
hemelsblauw zwembad schit
teren voor de deur van zijn ho
tel en dook daar met een enor
me plons direct in. Toen het
ijsbeerwitte lichaam tussen de
bruingebrande collega's, die al
drie weken in deAlgarve ver
blijven, weer bovendreef was
de bril op zijn hoofd verdwe
nen.
Om het toernooi van deze man
te redden, doken gistermiddag
hele redacties van dag- en
weekbladen over de bodem
van het gigantische zwembad.
De verslaggever van het ANP
dook zelf ook voortdurend
naar de bodem, maar botste
tegen iedereen op. Hij zag na
tuurlijk niks.
Wonder boven wonder kwam
het brilletje boven. En dus kan
het grootste persbureau van
Nederland vanavond op de tri
bunes van het stadion in Faro
plaatsnemen.
Maar gelukkig hebben ook de
Zweden last van de warmte.
Voor de laatste persconferentie
van de Zweedse ploeg koos
men in deAlgarve voor het Ti-
voli-hotel aan de haven van
Vilamoura. Een prachtig on
derkomen met uitzicht op de
oceaan en op de jachthaven
met miljonairsschepen. Verve
lend was alleen dat de journa
listen op die prachtige, maar
bloedhete dag van gisteren de
tijd moesten doden in een
ruimte met een glazen dak.
De ene na de andere buiten
landse verslaggever dreigde
door zijn-hoeven te zakken. Al
leen de Zweden zelf bleven fier
op de been. „Het wordt tijd dat
jullie thuis ook eens een sauna
in je tuin bouwen", sprak de
sportchefvan de Zweedse ra
dio. „We hebben wel wit haar,
maar van ons mag het in Faro
morgenavond ook 33 graden
worden. Een partijtje in de
sauna ligt de Zwedqp wel.
Marcel van der Kraan
PORTUGAL
