SPORT6
3
Wint u ditjaar
de Tour?
Strohalm een illusie?
Si
Onweer geeft
lijden in Stein
een gezicht
Peejswee
MAANDAG 21 JUNI 2OO4
ui
H j
1/1
ui
*t\
ui i
Qi
Het kan nog. Nederland moet
woensdagavond winnen van Let
land, terwijl Duitsland niet mag
winnen van Tsjechië. Dan zijn 'we'
ondanks de dramatische nederlaag
van zaterdag toch naar de volgende
ronde op het Europees Kampioen
schap voetbal. Het kan nog, in theo
rie. Maar gebeurt het ook? Gaan de
B-spelers van Tsjechië hun best
doen tegen een Duits elftal dat voor
de laatste kans strijdt? Of spelen de
vermaledijde Duitsers het weer
klaar, wellicht in de laatste minuut?
Wim Rijsbergen, voetbaltrainer
en ex-international uit Leider
dorp:
„Ik begrijp nu al dat er een flink
aantal Tsjechen niet meespeelt, ik
denk dat dat cruciaal is. De Duit
sers scoren wel niet zo gemakkelijk
maar ik denk wel dat ze die wed
strijd winnen. Dan kunnen wij er
wel 12 inleggen tegen Letland,
maar dat maakt dan weinig uit.
Kortom, ik heb er een hard hoofd
in. Het is natuurlijk vervelend wan
neer Nederland wordt uitgescha
keld en Advocaat is daar verant
woordelijk voor. Maar ik vind wel
dat er te veel en te gemakkelijk kri
tiek op hem wordt geleverd. Vol
gens mij zit Co Adriaanse openlijk
te solliciteren om bondscoach te
worden. En ook andere deskundi
gen lopen voorop met hun kritiek
op Advocaat. Maar ik hoor Phillip
Cocu niet zeggen: wat een stomme
pass gaf ik bij een 2-0 voorsprong.
En Van Nistelrooij is toch een Eu
ropese topspits? Dan kan hij de
voorzet van Robben er wel inkop
pen. En Van der Meyde had er ook
een paar kunnen maken. Naast
Advocaat zitten Willem van Hane-
gem, Jan Wouters en Bert van Lin-
gen op de bank. Die zullen het echt
wel eens zijn geweest over die wis
sel van Arjen Robbben.
Alex Scholte, trainer van de
landskampioen vrouwenvoetbal,
Ter Leede:
„Ik denk dat Nederland naar de
volgende ronde gaat. Ik vind het
gezeur dat de Tsjechen een paar
basisspelers er niet bij hebben. Die
jongens die nu meedoen, willen
namelijk heel graag laten zien dat
ze scherp zijn. Dat zal ook de op
dracht van de coach zijn: die jon
gens moeten aantonen er klaar
voor te zijn. Iedereen vergeet dat
de Letten het ook nog kunnen red
den. Dan moeten ze winnen van
Nederland. Ik denk dat Nederland
het nog lastig krijgt tegen die
ploeg. Ik denk dat Letland defen
sief beter zal spelen dan de Tsje
chen zaterdagavond. Iedereen
roept mee dat het zaterdagavond
zo'n prachtige wedstrijd was. Nou,
ik vond het een chaos."
Indra Makstenieks uit Leiden,
wier beide ouders uit Letland ko
men:
„Ik heb best genoten van Neder
land - Tsjechië. Het was een leuke
wedstrijd om te zien. En ik verheug
me op Nederland tegen Letland,
omdat het me dan echt niks uit
maakt wie er wint. Mijn beide ou
ders waren vluchtelingen uit Let
land. Ik ben hier in Nederland ge
boren en getogen, maar zo'n wed
strijd doet mij natuurlijk meer dan
anderen. Letland heeft me dit EK
wel verbaasd. Nederland ook wel,
maar dan op een andere manier. Ik
ben geen echte voetbalkenner, ze
ker niet een van die zestien miljoen
adviseurs van de bondscoach,
maar ik vind het leuk om af en toe
te kijken. Volgens mij gaat Neder
land winnen, woensdag. Een bijko
mend voordeel van de deelname
van Letland aan dit toernooi is dat
mensen nu misschien weten waar
het ligt. Het gebeurt nog wel eens
dat ze Letland ergens in Lapland
situeren. Toetreden tot de EU hielp
niet, misschien dat voetbal wel
helpt."
Werner Schauer uit Duitsland, te
gast in Hotel Zonne in Noordwijlc
„Een lastige vraag voor een Duit
ser. Na zaterdag ben ik eerder ge
neigd om te zeggen dat Nederland
verder komt. Het duel tegen Tsje
chië was de beste wedstrijd die ik
in jaren heb gezien. Maar Duits
land kan sich altijd steigern tijdens
een groot toernooi; de Mannschaft
speelt dan plotseling een stuk ster
ker dan je van tevoren zou ver
wachten. Ik hoop natuurlijk dat
Duitsland de volgende ronde haalt.
Maar zoals Nederland speelde,
maakt die ploeg er eigenlijk meer
aanspraak op. Ik wens ze in elk ge
val veel succes tegen de Letten, en
dan zullen we het aan het einde
van de avond wel zien."
LINKS
BUITEN
Bliksemlicht, regen en hagel
slaan naar beneden. Het NK tri
atlon lange afstand heeft iets
bizars. De plotselinge kou ge
selt de pezige atleten. Ver
krampte lichamen, pijnlijke gri
massen. Tijdens drie kilometer
zwemmen, 110 kilometer fiet
sen en 30 kilometer lopen krijgt
het lijden in Stein een gezicht.
Drie jaar geleden sloeg Stein
nieuwe en vooral langere we
gen in. De organisatie meende
tegemoet te moeten komen aan
een wens van het publiek. Meer
heroïek, meer afzien, meer lij
den. „De mensen willen weer
met de waterslangen op straat
staan," sprak race-directeur
Henk Cals destijds. Dit jaar
kwam de koude douche voor de
deelnemers van boven en zijn
de toeschouwers vooral wegge
bleven. Dat laatste is tekenend
voor de sport.
Stein is een triatlon-bolwerk.
Maar wel eentje dat kraakt in
zijn voegen. De hoogtijdagen
van de triatlon lijken voorbij.
Steeds meer organisaties geven
er de brui aan. Door een tekort
aan vrijwilligers, problemen
met de vereiste vergunningen
of door ordinair geldgebrek.
Ook Stein voelt de pijn. Het
aantal inschrijvingen neemt
jaarlijks af. Het zijn vooral de
echte 'diehards', dertigers en
veertigers onderhand, die de
sport trouw blijven.
„Ooit werd de triatlon be
schouwd als gekkenwerk. Te
genwoordig is het een sport als
elke andere. De hype is voor
bij," weet Dennis Geraedts, de
nummer vijf in de algemene
rangschikking.
De Belg Gerrit Schellens (37)
won voor de derde maal in suc
cessie. Chris Brands, tweede in
Stein, werd Nederlands kampi
oen. Bij de vrouwen verraste
Heieen bij de Vaate met de titel.
AT uno Andrade is receptionist in het Quality
1V Inn Portns Cale Hotel aan de Avenida da
Boavista in Porto. Hij houdt van voetbal en haat
F.C. Porto.
F.C. Porto is een bedrijf, zegt Nuno. Hij vraagt
mij of ik enig idee heb welke de grootste club van
Portugal is? Ik wil hem niet voor het hoofd sto
ten en antivoord daarom Benfica. Nuno schudt
zijn hoofd. Mis.
Als Benfica het niet is, dan misschien Sporting.
Weer mis.
Nuno kijkt mij misprijzend aan. Dat ik dót nou
niet weet. Hoort niet iedereen die zich voor voet
balverslaggever uitgeeft dat ge
woon te weten, zie ik hem den
ken.
Een laatste gok, F.C. Porto.
Mijn ondervrager begint te la
chen. Bijna goed, zegt hij. Maar
er blijkt één club te zijn die nog
groter is dan de huidige num
mer één van Europa: de club
van F.C. Porto-haters. Nuno An
drade is één van hen. Het is nu
eenmaal genetisch zo bepaald
dat hij aanhanger is van Boa
vista, de tiueede club van Porto.
Nuno geeft toe, al trekt hij hier
bij een gezicht alsof er onder
zijn receptie een open riool ligt,
dat ze inderdaad bestaan, sup
porters van F.C. Porto. Maar de
tegenbeweging is vele malen
groter. Wie supporter is van een andere Portuge
se club - Benfica, Sporting Braga, Setubal, Be-
lenenses, Boavista, maakt niet uit welke - is au
tomatisch en voor het leven lid van de Anti F.C.
Porto Club.
Als ik dat wil kan Nuno mij introduceren. Ieder
een kan namelijk lid worden van deze club en
contributie is niet vereist.
Hier, zegt hij, hier zit mijn gevoel voor Boavista
en hij klopt op zijn hart. De clubnaam spreekt
hij uit als Bwaawiejst Woetjebolkloep.
Op de dag voor de openingswedstrijd in het Es-
tddio do Dragao ben ik na anderhalfuur duwen
en dringen in een zweterige mensenmeute einde
lijk aan de beurt om mijn perskaart voor Euro
2004 in ontvangst te nemen.
Het meisje achter de balie kijkt mij vol verbazing
aan.
Ik vraag haar in het Engels wat haar verbazing
wekt? Maar die taal is ze niet machtig. Ik vang
in haar Portugese woordenstroom een woord op
dat ze met extra nadruk uitspreekt. Branco? Nee,
zeg ik. Ik heet Frank. Desnoods, als haar dat be
ter belieft Franco.
Maar ze blijft aandringen en wijstop mijn pers
kaart, die ik inmiddels in ontvangst genomen
heb. Daarop staat te lezen dat ik representant
ben van de NOS, de publieke omroep van The
Netherlands Antillens, de Antillen. Het meisje
wilde maar zeggen dat ze niet wist dat daar ook
blanken (branco) vandaan kwamen.
Of ik echt van de Antillen afkomstig ben, wil
Nuno Andrade weten. Ik leg hem uit dat dit op
een misverstand berust.
Als hem duidelijk wordt dat ik
gewoon Nederlander ben, klaart
zijn gezicht op. Hij legt mij uit
dat hij behalve supporter van
Boavista ook hartstochtelijk fan
van P.S.V. is en weer bonkt hij
op zijn hart, dat groot moet zijn.
Ik hoor Nuno de naam van zijn
favoriete buitenlandse club uit
spreken en het is alsof ik Roma-
rio hoor.
„Peejswee", zegt Nuno en zijn
ogen dromen weg alsof hij mij
zojuist aan zijn verloofde heeft
voorgesteld.
Of ik ook voor Peejswee ben,
vraagt Nuno. Ik leg hem uit dat
verslaggever zijn en supporter te
gelijk in Nederland niet geap
precieerd zou worden.
Ik verklap Nuno dat ik vind dat hij qua uiterlijk
wel wat weg heeft van Mateja Kezman. Ik zeg dit
niet om in het gevlij te komen, maar omdat dit
zo is. Nuno bloost. Hij doet er alles aan en gaat
zelfs met een foto van Kezman naar de kapper,
zegt hij, om voor het evenbeeld van zijn voetbal
held door te gaan.
Kezman wil weg, zeg ik. Misschien naar Bir
mingham City. Alleen al bij de gedachte krimpt
Nuno ineen.
„En Jaan Eesselieng dan?" vraagt Nuno mij met
een gezicht alsof hij zich bij een verkeerd ant
woord dadelijk in de Douro werpen zal.
Die zal wel blijven, stel ik hem gerust. Maar elke
dag nadien vraagt Nuno Andrade mij naar het
laatste nieuws. Bang te vernemen dat ook Ven-
negoor ofHesselink van club verandert.
Frank Snoeks
UIT HET OOG
Rob Robbers (54) deed in 1980
mee aan de Olympische Spelen
in Moskou. Voor de roeier van
Die Leythe was dat, 30 jaar oud,
meteen zijn laatste wedstrijd op
het hoogste niveau. Robbers
ging aan de slag als fysiothera
peut en de praktijk in de Bach-
straat in Leiden, die hij voert met
twee anderen, is een Olympisch
steunpunt in de regio Den Haag.
„Na een carrière van vijftien
jaar was Moskou in 1980 het
laatste grote evenement waar ik
aan meedeed. Daarna heb ik
nog wel een beetje doorge-
traind, maar niet meer met de
ambitie om te kijken waar mijn
grenzen lagen.
De Spelen in Moskou werden
door veel westerse landen ge
boycot. De Amerikanen moch
ten allemaal niet erheen van
hun regering. Hier in Neder
land liet de overheid die keuze
aan de sportbonden en de roei-
bond vond dat we wel naar het
Oostblok konden. Dat gebied
achter het ijzeren gordijn had
wel iets mysterieus. We liepen
wat we tegenkwamen steeds te
vergelijken met het westen.
Toeristen die in die tijd naar
Rusland gingen, kregen bij alles
wat ze deden een staatsbegelei-
der mee. Bij ons was dat niet
zo, maar we hadden wel het
idee dat we in de gaten werden
gehouden. Als we in een metro
station een praatje aanknoop
ten met een paar oudere Rus
sen, dan kwam daar binnen de
kortste keren een jongere aan
wandelen die het gesprek over
nam.
Ik was indertijd al fysiothera
peut. Ik stond op de nominatie
om als fysio mee te gaan met de
Nederlandse équipe. De toen
19-jarige Ronald Florijn vormde
samen met drie jongens uit
Rotterdam de enige mannen-
boot van Nederland, de dub-
UIT
GESPROKEU
Rob Robbers (tweede van links) tijdens de Olympische Spelen van 1980 in Moskou.
Foto: Archief Leidsch Dagblad
Pierre van Hoe
donk in Nieuw
Revu:
„Wat is nou een
systeem? Als de
rechtshalf vier
keer zijn man voorbij komt, j
hij een rechtsbuiten. Lukt hei
hem vier keer niet, dan is hijr
rechtshalf. Zo simpel is het."
Eef Brouwers, communicati
adviseur van Dick Advocaat} E
de Volkskrant:
„Een advies is maar een advii
En welk advies ik geef moeti
borgen blijven, want sommij
adviezen zijn onuitvoerbaar.
De directeur van het Nedei
lands Centrum voor Dopüi
vraagstukken, Rens van F
in Sportweek:
„Ik heb zelf eens clenbuterc
bruikt, via een astmatablet
kalveren. Ik wilde grote spier]
ballen. Maar ik kreeg er enkeL
dagen lang trillende handenF
van. Voor mij een reden omg
op het bestrijden van dopin
storten. Er wordt zoveel t,
gemaakt.
Douwe de Boer, directeur?
het anti-dopinglaboratoriu
in Lissabon, dat tijdens het
dopingonderzoek uitvoert
Sportweek:
„Natuurlijk zie ik ook dat vo
ballers sterker, sneller en grol
worden. Daar moet toch iets n
aan de hand zijn, denk ik da
Speculeren vinden mensen li
Ik ook. Ik mag het alleen niet
doen.
Kleiduivenschutter Hennie
Dompeling in SQ:
„Sommige luchtvaartmaat
schappijen weigeren me nu,j
tronen worden door de spon '/J
rechtstreeks opgestuurd naai
het land waar ik schiet, alles
het geweer gaat gewoon mee
door de douane. Zonder pro 'l
bleem. Tegenwoordig is het
zelfs: Hé Hen, ben je d'r u
Oud-volleyballer Ron Zwei
in De Telegraaf:
„Ik was heel extreem in mijn
denkbeelden en de uitvoering
Na een verloren finale op hel |v
WK in '95 stak Oiof van der
Meulen bij wijze van sprekei
vijf minuten later een sigaat
ik was er drie maanden ziek
Sander Westerveld, derde
doelman van Oranje, in Vo
bal International:
„Als ik het veld opstap, doe i il,
dat met een gevoel als of ik A
beste doelman ter wereld bei tt
Behalve die paar keer pt a
jaar dat ik naast Edwin van l'
Sar het veld betreed. Dan dert
ik: Oké, dan ben ik maar de 'j
één na beste keeper van de u11
reld.
Voormalig voetbal-arbiter I
rio van der Ende in SQ:
„Scheidsrechter zijn is koon]
dansen zonder veiligheidsnt ,j
Oud-scheidsrechter John
Blankenstein in SQ:
„Volgens de regels moet eet
muurtje op 9,15 meter van t
bal staan. Ik zou zeggen: als
niet snel genoeg op afstand
staan, komt er gewoon nogt
9,15 bij."
Voormalig wielrenner Alei -
Zülle in De Volkskrant:
„Spanjaarden zijn dol op u
rennen: ze stonden altijd at
me, hebben Van me genoten
geloof niet dat dat in Zwitst
land ooit het geval is gewee
Hier zeggen ze: ga werken ii
plaats van een beetje fietsen
Arsenal-manager Arsène
ger over zijn sterspeler Thi
Henry, in GQ:
„Soms zegje weieens dat G ty
jou niet alles heeft kunnen
schenken. Maar
met Thierry heeft
hij ons al heel
belvier. Ik had al eens met ze
meegetraind en toen de bond
besloot dat er een reserve mee
moest, vond ik dat veel leuker
dan erheen gaan als fysiothera
peut. Ik was maar reserve, maar
Ronald draaide niet zo lekker
en zo kwam ik in de boot te
recht Hij heeft dat later natuur
lijk ruimschoots goedgemaakt
door goud te halen met Nico
Rienks.
Na 1980 ben ik een paar keer in
het begeleidingsteam van de
roeibond naar grote toernooien
meegegaan. Langzamerhand
rol je dan het coachen in. Het is
altijd leuk om iets te verzinnen
waardoor die boot harder door
het water kan gaan. Zo heb ik
ook mijn vrouw ontmoet, Jos
Compaan, die brons haalde op
het WK in Nottingham in 1986.
Ik was daar haar coach.
In de fysiopraktijk zit ook Jan
Klerks. We waren vroeger al
clubgenoten bij Die Leythe. Hij
is bij de roeibond terecht geko
men, hij is nog steeds bonds-
trainer. Wij zitten nu eenmaal
al een hele tijd in het wereldje,
dus kregen we al veel sporters
binnen die behandeld wilden
worden. Zo zijn we door
NOC/NSF aangewezen als
Olympisch steunpunt.
Ik doe nu verder niets meer aan
roeien. Dat heb ik langzamer
hand afgebouwd. Ik heb een
tijdje de senioren-B begeleid,
dat is een soort jong oranje,
tussen de 18 en 22 jaar. Je ziet
dat de stap van de junioren
naar de senioren enorm groot
is, dat je als 18-jarige niet zo
maar aanhaakt bij mensen die
al veel meer trainingsjaren ach
ter de rug hebben met een vol
groeid lichaam. Naast jong
oranje gaf ik nog cursussen
voor roeitrainers. Daar ben ik
nog het langst mee doorgegaan,
want dat was allemaal wat mak
kelijker te plannen. Maar als je
een gezin begint, dan moet je
daar je tijd in steken, vind ik. Ik
heb nog wel contact met men
sen uit die kleine roeiwereld.
Kennissen van vroeger, maar
niet meer met de huidige gene
ratie. Er zullen er maar weinig
zijn die weten wie ik ben."
(advertentie)
Ml
Kijk in het Leidsch Dagblad van
zaterdag 26 juni hoe u zich kunt metei
met de ploegleiders in de Tour de Fram
