v\)l ff, Met een oefenpop, die 's nachts begint te huilen, leert een verstandelijk gehandicapte zich te verplaatsen in de leefwereld van een onwillige peuter. Foto's: GPD/Harmen de Jong Staatssecretaris Ross van volksgezondheid wil verstandelijk gehandicapten ontmoedigen om kinderen te krijgen. Discriminatie, vinden de gehandicapten zelf; ieder mens heeft het recht om zich voort te planten. 'Alsof alle andere ouders zo verantwoord bezig zijn'. Maar het belang van het kind lijkt terrein te winnen. „Ik ken geen enkel geval waar het goed gaat. Vroeg of laat worden de kinderen uit huis geplaatst." Lamgeslagen zijn ze. Hun derde en laatste IVF-poging is mislukt. Verstandelijk wil len Sandra en Tom hun kinderwens op geven, maar gevoelsmatig willen ze zo graag een kindje. Misschien proberen ze het nog een - keer in België, want in Nederland zijn hun kansen verspeeld. Karin en Stef kennen het di lemma. Zij hebben na drie vruchteloze pogin gen gekozen voor adoptie en zijn nu al meer dan een jaar in verwachting van een kind uit Colombia. Teleurstelling heeft opnieuw plaats gemaakt voor hoop. Marco en Marieke willen ook wel een kindje. Maar zij zijn afgescheept met een pop die midden in de nacht begint te huilen. Als je hem sust, zwijgt-ie, pak je hem getergd hard aan, dan begint-ie te krijsen 'Kim je oefenen', heeft hun begeleider gezegd. Marco en Marie ke zijn licht verstandelijk gehandicapt maar hun leven lijkt veel op dat van de buren. Ze wonen zelfstandig, werken, doen zelf de huis houding, gaan op vakantie en willen graag een kind, net als al die andere mensen in de straat. Niemand die hen dat recht kan ontzeggen, maar het lijkt niet verstandig. Marco en Marieke kunnen heel veel, maar om een kind goed op te voeden moet je je eigen behoeften kunnen uitschakelen en je kunnen verplaatsen in de leefwereld van een onwillige peuter. Dat valt niet mee voor verstandelijk ge handicapten die doorgaans op zichzelf gericht zijn. Vandaar de oefenpop, die gewoon begint te huilen als jij wilt slapen. Maar de meeste verstandelijk gehandicapten die moeder wor den, hebben nooit geoefend. Ze zijn gewoon plotseling zwanger. Zoals laatst de vrouw in een gezinsvervangend tehuis. Na de bevalling ontdekte moeder een moedervlek op, de billetjes van haar pasgebo ren baby. Met de beste bedoelingen probeerde ze de vlek weg te poetsen, volhardend en tot bloedens toe. Het kindje moest naar het zie kenhuis en is inmiddels uit huis geplaatst. Pesten Een baby vraagt vooral om zorg en liefde. Het wordt pas echt moeilijk als het kindje in de peuterleeftijd komt en voortdurend 'nee' zegt, grenzen aftast en probeert te verleggen. Ge zinscoach Margriet Kok van de organisatie Ab- rona begeleidt twee gezinnen, waarvan de ou ders zwak begaafd zijn. Ondanks heel veel be geleiding van maatschappelijk werk en jeugd zorg loopt de opvoeding spaak. „De ouders begrijpen het gedrag van peuters en kleuters vaak niet. Ze denken dat ze dwars doen om hen te pesten." Van het ene gezin is het 5-jarige dochtertje net in een pleeggezin geplaatst. Het andere gezin is juist uit elkaar gevallen. Moeder heeft haar 3-jarige zoontje meegenomen naar een nieu we vriend. Hulpverleners blijven alert; het Ad vies- en Meldpunt Kindermishandeling (AMK) is er al eerder bij geweest. „Ik ken geen enkel gezin waar het goed gaat. Vroeg of laat worden de kinderen uit huis geplaatst", zegt Kok. Zij werkt vooral met zwakbegaafde ouders. Het door Monique de Knegt verstandelijk vermogen van verstandelijk ge handicapten ligt met een IQ van 70 of minder, nog lager. Volgens die maatstaf zijn in Nederland onge veer 125.000 mensen verstandelijk gehandi capt. Sommige regionale indicatie organen (rio's) houden een IQ van 85 aan als grens van verstandelijk gehandicapt. In dat geval telt Ne derland meer dan een half miljoen verstande lijk gehandicapten. Staatssecretaris Ross van volksgezondheid schermt niet met getallen in haar advies. Zij hamert op 'ver antwoord ouderschap'. „In ge val van twijfel moet het belang van het eventuele toekomstige kind de voorrang hebben en moet worden aangedrongen op anticonceptie." „Discriminerend", vindt Wil liam Westveer de ontmoedi- gingspolitiek van Ross. West- veer is directeur van 'Onderling Sterk', de belangenvereniging voor mensen met een verstan delijke beperking. „Alsof alle andere ouders zo verantwoord bezig zijn. Wij zijn zelf goed in staat te beslissen wat we wel of niet kunnen", meent Westveer, vader van twee kinderen. Met een IQ van rond de 90 worden hij en zijn vrouw gerekend tot de zwakbegaaf- den, maar Westveer kent ook mensen met een IQ van 60 waar het goed gaat. De federatie van ouderverenigingen kent die gevallen niet en de vereniging van artsen voor verstandelijk gehandicapten evenmin. „Het gaat eigenlijk altijd mis", zegt Frank Ewals, bij na 25 jaar arts. „De kinderen worden uit huis geplaatst of worden in feite opgevoed door opa of oma." Om hoeveel kinderen het gaat in Nederland weet niemand. Maar alleen al in zijn regio (Zaanstreek-Waterland) zijn de afge lopen tien, vijftien jaar een honderdtal kinde ren geboren bij verstandelijk gehandicapten. „Door de verzelfstandiging van verstandelijk gehandicapten is het probleem de laatste jaren groter geworden. Het is goed dat ze niet meer worden weggestopt in de bossen, maar de emancipatie is doorgeschoten. Verstandelijk gehandicapten denken dat ze zijn zoals de bu ren zijn. Toen ze nog in groepen woonden kon je een onderwerp als anticonceptie gemakke lijk aan de orde stellen. Maar wie doet dat nu? Wie zorgzame ouders heeft, is waarschijnlijk al lang ontmoedigd om aan kinderen te begin nen. De meeste ouders van verstandelijk ge handicapte kinderen moeten er niet aan den ken dat hun dochter of zoon, moeder of vader wordt. „Nogal wat ouders van wie de dochter zelfstandig gaat wonen, proberen sterilisatie te regelen. Maar sterilisatie is met behoorlijk wat voorbehouden omhuld. Veel vrouwen slikken de pil of krijgen de prikpil." Volgens Ewals gebruikt ongeveer 90 procent van de zwakbegaafde vrouwen die seksueel ac tief zijn, anticonceptie. De zorgen gaan uit naar die tien procent die niets gebruikt. Deze groep heeft vaak ouders die hun handen vol hebben aan zichzelf. Soms wonen ze ver weg, zijn ze zelf zwakbegaafd, verslaafd of hebben ze schulden. Het is dan aan een begeleider om anticonceptie te bespreken, maar dat valt niet mee. Sommige begeleiders vinden dat het hen niet aangaat, anderen vinden het moeilijk om in die paar uurtjes per week het vertrouwen te Eenzaamheid Maar als zij er niet over beginnen, doet nie mand het. „Het merendeel van de zelfstandig wonende verstandelijk gehandicapten kampt met eenzaamheid. Niemand die er over de vloer komt, alleen de begeleiders", zegt gezins coach Simon. Hij laakt het Nederlandse beleid dat het zelfstandig wonen tot doel heeft verhe ven in plaats van het welzijn van mensen. Hij doet er ook alles aan om ouders en kinderen bij elkaar te houden, zolang de veiligheid van het kind gewaarborgd is. Zo is hij de strijd aan gegaan met de Kinderbescherming toen deze een vierde kindje uit huis dreigde te plaatsen. De zwakbegaafde moeder werd na de beval ling hysterisch in het ziekenhuis toen ze haar kind vanwege controle nog niet mocht meene men. Ze vreesde dat er opnieuw een kind zou worden 'afgepakt' en draaide volledig door. Een arts schakelde de Kinderbe scherming in die de opvoeding nu op afstand volgt. Simon: „Het meisje is nu één jaar. Het is een vrolijk kind. Op zich gaat het goed. Thuiszorg komt vier ochtenden in de week, ik de vijf de. De ouders hebben wel pro blemen. Ze zitten met schulden en zijn onlangs afgesloten van gas en licht. Toch zou het hele maal goed kunnen gaan. Het is niet alleen in het belang van de ouders dat het kind thuis blijft, maar ook in het belang van het kind. Thuis er vaart het geborgenheid, binding en onvoor waardelijke liefde. Ook al wordt ze op termijn uit huis geplaatst, dan heeft ze dit toch meege kregen." Ook het 11-jarige meisje met een verstandelijk gehandicapte moeder en drie zwak begaafde broers en zusjes is volgens hem thuis het besté af. „Oma regelt daar veel, maar het meisje runt het halve huishouden. Zij heeft het zwaar, zij heeft lucht nodig, dat zie ik wel. Maar zolang de veiligheid van een kind géwaarborgd is, is het thuis het beste af', meent Simon. Waanideeën In discussies wordt steeds vaker gesproken over 'het belang van het kind'. Maar wat is dat? Volgens Liesbeth Smulders-Groenhuijsen, kli nisch pedagoge met een jarenlange ervaring in hulpverlening en kinder bescherming en auteur van twee boeken over echtscheiding, hebben kinderen maar één be lang: het fundamentele recht op een gezonde en evenwichtige ontwikke ling en uitgroei naar zelf standigheid. De criteria daarvoor zijn niet eenduidig, maar er horen bij voorkeur twee opvoeders bij. Vandaar ook datje als alleen staande moeder niet (meer) in aanmerking komt voor een IVF-behandeling. „De belangen van kinderen krijgen meer de aandacht. Vroe ger kon je nog meemaken dat een kind bij een moeder vol waanideeën en dreigende situaties bleef. Een hulpverlener zei dan: als het kind uit huis wordt geplaatst, gaat moeder er onder door. Dat horen we niet meer." Ook bij echtscheiding wint het belang van het kind terrein. Ouders moeten een zorgplan op stellen en aan kandidaat adoptie-ouders wor den strengere eisen gesteld. „Door hechtings- onderzoek weten we nu dat het weghalen van een kind uit z'n eigen omgeving een trauma is. Het grootbrengen van een adoptiekind vergt daarom veel meer van ouders dan bij een bio logisch kind. Daarbij moet een adoptiekind ook leren omgaan met zijn anders-zijn in huidskleur of uiterlijk. Dan moet je niet nog eens een vader hebben die je opa zou kunnen zijn. Daarom mag het leeftijdsverschil tussen ouder en adoptiekind maximaal veertig jaar zijn." Ook in de handel van zaad- en eicellen heeft het kind een stem gekregen. Per 1 juni van dit jaar is anonieme donatie niet meer toe gestaan volgens de nieuwe Wet Donorgege- vens Kunstmatige Bevruchting. Kinderen heb ben het recht te weten wie hun vader en moe der zijn. Competentietest Met de ontmoediging van kinderwensen bij verstandelijk gehandicapten kiest ook staatsse cretaris Ross voor het belang van het kind. Eindelijk, verzuchten veel ouders en hulpver leners. Ross zegt datgene wat veel mensen al heel lang denken. Maar of er in de toekomst ook daadwerkelijk minder kinderen geboren zullen worden bij verstandelijk gehandicapten, is de vraag. Niemand die terug wil naar de tijd waarin verstandelijk gehandicapten automa tisch werden gesteriliseerd. Gedwongen anti conceptie mag alleen bij mensen die wilson bekwaam zijn; mensen die geen besef hebben van de betekenis van anticonceptie. Dus als een verstandelijk gehandicapt stel met een ni veau van een 11-jarige per se een kind wil, dan kan niemand hen tegen houden. De suggestie van de staatssecretaris om mensen te toetsen aan de hand van een gezamenlijk opgesteld protocol, wordt door de meeste betrokkenen van de hand gewezen. Ewals: „Het is een illusie te denken dat je een betrouwbare ouderschapscompetentietest kunt ontwikkelen. En als dat wel kan, waarom dan niet alle ouders testen? We moeten kin derwensen van geval tot geval bekijken." Be langrijk is volgens hulpverleners de feitelijke kinderwens voor te zijn. „Je moet anticoncep tie aan de orde stellen als mensen een relatie krijgen", zegt gezinscoach Margriet Kok van Abrona. Twee jaar geleden hield de organisatie onder grote belangstelling een conferentie on der de titel 'Mogen wij een kind?' Het ant woord werd verpakt in een notitie <tjp kinder wensen bij verstandelijk gehandicapten ont moedigt. Kok: „Je kunt mensen natuurlijk niet tot anticonceptie dwingen, maar je kunt wel flink onderhandelen. Een prikpil vinden ze doorgaans niet leuk, maar dan zeg je: 'Zal ik een af spraak maken?, dan ga ik met je mee'. Als ze een kind willen, probeer ik te achter halen wat er achter de kin derwens schuil gaat. Mis schien voldoet een hond ook. Gaat het echt om het verlangen naar een kind, dan ga je in gesprek over de consequenties van die keu ze. We hebben een vrouw gehad die haar sterilisatie ongedaan wilde ma ken toen ze een nieuwe vriend had. Ik heb ge vraagd wat een kind voor haar betekent en wat ze met haar leven wil. Ik heb haar voorgere kend wat een kind kost en toen bleek geld een sterke reden om af te zien van een kind. De oe fenpop was niet meer nodig." Voor Prosper Ego is het sprookje van de monarchie uit Buitenlandse investeerders moeten V&D uit slop halen Geen volk dat zo grof gokt als de Russen

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2004 | | pagina 1