REGIO 'Haring met korenwijn: het beste ontbijt! i 'Nederland wordt flink gepiepeld door Brussel' 5Keurige Hillegommer heeft spijt van vuistslag GERECHT NAVRAAG donderdag 3 JUNI 2004 Honderden agenten blijven illegaal met een dienstwapen rondlopen nadat ze zijn gezakt voor hun schietvaardigheidstest. Met name bij het korps Haaglanden blijken veel agenten ten onrechte nog altijd tt 77 7 irjj een wapen in bezit Bij Hollands Midden te hebben. Volgens schiet bijna iedereen raak' de politiebond ko- men door de hoge werkdruk veel agenten in de praktijk niet toe aan hun schiettraining. Bij het korps Hollands Midden, waar Leiden, de Bollenstreek en de Rijnstreek onder vallen, wordt wel streng toegezien op de schietvaar digheid van de dienders, zegt chef integrale beroepsvaardigheidstrai ningen HUGO PASSCHIER. „Ook als mensen bezig zijn met een on derzoek wordt nog gekeken of ze naar de schiettraining kunnen." Hoe is het in Hollands Midden gesteld met de schietvaardigheid? „Ik vind dat die goed is. Je kunt bijna zeggen: komen is slagen. Wij begeleiden cursisten ook tijdens de toets. Als er een keer iemand zakt, dan gaat het meestal om collega's die na een langdurige ziek te of een incident weer aan de slag gaan. Dan maken wij meteen een plan van aanpak om met individuele begeleiding toch door de toets heen te komen. Dan zijn ze pijlsnel weer op niveau." Waaraan moet een agent eigenlijk voldoen om een wapen te mogen dragen? „Tijdens de toets moeten er in verschillende situa ties in totaal dertig scho ten worden gelost. Om te slagen mag je maximaal vijf missers hebben. Dan heb je een A. Voor een B mag je maximaal drie missers hebben, voor een C moet alles raak zijn. Bij ons schieten de meeste mensen B of C." Hoe komt het dat Hollands Midden zo goed scoort? „De manier waarop wij het hebben georganiseerd is uniek Bij ons houdt een adviseur beroepsvaardigheidstrainingen in de gaten of iedereen op tijd weer is gecertificeerd. Die adviseur kan in een vroeg stadium in actie komen." Wordt er in de praktijk vaak een wapen getrokken? „Nee. Uit onderzoek blijkt zelfs dat we in Hollands Midden met een opvallend lage geweldsspiraal zitten. Waaraan dat ligt, is niet duidelijk. Maar ik weet wel dat mensen hier uitgebreid getraind worden in het omgaan met geweldssituaties. Zo'n training voor komt veel vervelende dingen. Vergelijk het met voetbal: daarbij train je ook niet alleen maar op het nemen van strafschoppen." Hoe schiet u eigenlijk? „Een B of een C. Dat is afhankelijk van de vorm van de dag." tekst: Ruud Sep archieffoto: Vara/ Leendert Jansen UIT DE ARCHIEVEN ANNO 1954, Donderdag 3 Juni ALPHEN - In September zal het eerste van de vier groepshuizen van de Marthastichting in gebruik worden genomen. Indertijd schreven wij uitvoerig over de plannen om deze huizen in te richten voor voltooiing van de opvoeding van meisjes, in de unieke vorm van groepjes van acht tot negen meisjes, die tezamen met behulp van een leidster een eigen huishouden drijven. Gisteren waren wij in de gelegenheid eens een kijkje te nemen in deze hun voltooiing naderende groepshuizen, waar mede de Marthastichting een voor ons land nieuwe richting van opvoe ding inslaat. Het is de bedoeling dat in deze huizen het normale gezinsleven zo dicht mogelijk wordt benaderd. De meisjes voeren het eigen huishou den met afgepaste middelen die zij zelf moeten beheren en besteden. Aan de Oostkant van het terrein wordt bovendien een groot aantal po pulieren geplant, terwijl de woningen omgeven worden door ruime voor- en achtertuinen. Ook deze moeten door de meisjes zelf worden onderhouden. Ongetwijfeld zal bij de in gebruik neming in September door velen, die zich een naam hebben verworven op opvoedkundig ter rein, getuigd worden van waardering voor het streven van de Mart hastichting, deze nieuwe, zo veel belovende weg in te slaan. ANNO 1979, dinsdag 5 juni LEIDEN - Frans Sjardijn, links vliegend op de foto, scoort de eerste treffer van Lugdunum in de strijd tegen Oranjeplein. Doelman Rob Houwaart ligt machteloos op het gras. Lugdunum won met 2-1, maar zag het kampioenschap in de tweede klasse A nipt aan zich voorbij gaan. Foto: archief Leidsch Dagblad Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na plaatsing 6 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op gironummer 57055 tn.v. Dagbladuit geve rij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d.(datum van plaatsing) of door contante betaling aan de balie van het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd. COLOFON Leidsch Dagblad Directie: B.M. Essenberg E-mail: directie hdcuz@hdc.nl Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Adriaan Brandenburg E-mail: redactie.ld@hdc.nl HOOFDKANTOOR Rooseveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356 Postadres: Postbus 54,2300 AB Leiden. Redactie fax 071-5 356 415 Advertentie fax 071-5 356 325 Familieberichten fax 023-5150 567 ADVERTENTIEVERKOOP Advertenties m.b.t.: Auto's: 072-6813661 Onroerend goed: 023-5 '5° 543 Personeel: 075-6813677 Overige detailhandel: 071-5 356 300 Reclamebureaus kunnen contact opnemen met: 075-6813636 LEZERSSERVICE 0800 -1711 (gratis) Mobiel: 072 - 5196800 ABONNEMENTEN Bij vooruitbetaling (acceptgiro) p/m €20,20 (alleen aut. ine.) p/kw €56,70 p/j €216,90 Abonnees die ons een machtiging verstrekken tot het automatisch afschrijven van het abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting per betaling. VERZENDING PER POST Voor abonnementen die per post (binnenland) worden verzonden geldt een toeslag van €0,50 aan portokosten per verschijndag Voor zaterdagabonnementen geldt €0,60 per zaterdag. GEEN KRANT ONTVANGEN? Voor nabezorging: 0800-1711 (gratis). Mobiel: 072 - 5196800. ma t/m vr: 07.30-17.00 uur; za: 08.00-13.00 uur AUTEURSRECHTEN Alle auteursrechten en databankrechten ten aanzien van (de inhoud van) deze uitgave worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV c.q. de betreffende auteur HDC Media BV, 2004 De publicatierechten van werken van beeldende kunstenaars aangesloten bij een CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting Beeldrecht te Amstelveen. HDC Media BV is belast met de verwerking van gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens worden gebruikt om gerichte informatie over voordeelaanbieding en te geven, zowel door onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt u dat laten weten aan HDC Media BV, Afdeling Lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar. Hollandse Nieuwe valt goed in Leiden en Katwijk Zoals Nederland miljoenen bondscoa- ches telt als het om het nationale voetbalelftal gaat, zo kent het ook een zee aan kenners wanneer de Hol landse Nieuwe weer in het land is. le dereen heeft zijn eigen mening als Oranje of, zoals in dit geval, de nieu we haring in het geding is. Het ideale visje is voor de één mals en groen en voor de ander hard en zout. Voor Carel van Rhee, uitbater van de viskar bij Molen De Valk, is de smaak dit jaar 'super'. „De haring is dik, vet en mals", zegt hij - op de eerste dag dat ook de consument kan proeven van de lekkernij - waarderend. Zelf heeft hij er al een stuk of tien op „van verschillende partijen" en ze zijn hem uitstekend bevallen. „Hij is laat dit jaar, maar dat is alleen maar goed, want hoe later je 'm vangt hoe beter het is. Het geeft de haring de kans vet te worden en dan krijgt-ie een nog betere smaak. Bij goede ha ring proef je room, zilt en, als je 'm zonder uien eet, af en toe ook een garnalensmaak. Dan is-ie super en dat is de haring dit keer." De klanten die zich ondanks de stro mende regen aan zijn kar vervoegen, zijn het hartgrondig met hem eens. „Deze is heel lekker", likkebaardt Peter Wïllemse, happend in zijn tweede exemplaar. „Heerlijk romig en niet te zout." De eigenaar van een restauratiestudio in de Kruisstraat heeft een 'bloedhekel' aan het drui lerige weer dat de stad in onbestemd grijs kleurt, „maar ik kon toch niet nalaten om er een paar te komen halen. Die haal ik hier omdat hij al tijd beste haring heeft", wijst hij naar Van Rhee. „Komt omdat we dezelfde smaak hebben", reageert de visboer uit Lei derdorp, die de Hollandse Nieuwe voor „1,80 per stuk, drie voor 5 euro en tien halen, negen betalen" aan reikt aan zijn klanten. Hij is te be scheiden, want hij scoort altijd goed in haringtesten. „En de haring is hier ook altijd heerlijk", beaamt vijftiger John van Royen van Vidre Glas op de Volmolengracht. Meestal eet hij zijn visje tussen de middag, maar nu is hij speciaal een uurtje eerder naar de kar gekomen. „Ik kon niet langer wachten. En hij is verrukkelijk, ik kan niet anders zeggen." „Voor mij had 't iets minder zout ge kund", oordeelt Cornelis Broncaar. Hij is van zijn woning in de Vijf Mei laan naar Molen De Valk komen fiet sen en laat twee visjes zonder uitjes naar binnen glijden. „Ik vind ze lek ker en ze zijn goed mals, maar ik ben nierpatiënt en voor mij zijn ze iets te zout", zegt de tachtiger, die fit oogt. „Oh ja? Nou, dat komt ook door de haring." Piet van der Plas van de gelijknamige Vrachtwagenchauffeur Wil van Noije uit Tilburg rijdt speciaal een ritje om voor een Hollandse Nieuwe van de neven Kees en Kees Hartevelt. Foto: Dick Hogewoning vishandel in de Katwijkse Tramstraat kan eigenlijk maar op één manier duidelijk maken dat de Hollandse Nieuwe heerlijk van smaak is. „Proef Verwerkingsmanier geeft haring 'Hollands' tintj'e door Pieter van Hove katwijk/ijmuiden - Lekker, die Hollandse Nieuwe, maar is hij wel zo Hollands? De Scheveningse Sch 22 en 23 zijn de enige sche pen uit ons land die onder Neder landse vlag op de lijn Schotland- zuidelijk Noorwegen op jacht zijn gegaan naar de maatjesharing. Met alle publiciteit er omheen probeert de handel aandacht te krijgen voor het haringproduct, maar de spanning van een haringrace is er niet meer bij. Vlak na de oorlog was dat anders. In 1948 bijvoorbeeld namen maar liefst 206 schepen deel aan de vis serij op de eerste haring. Tot 1990 werd deze traditie in stand ge houden, maar toen was het festijn voorgoed voorbij. Reden: de hek trawlers waren te duur in exploi tatie om voor deze gebeurtenis met een kleine varigst naar huis te komen. Vandaag de dag is de manier van bewerken - de vis. wordt direct aan boord gekaakt en gepekeld of in onderkoeld zeewater gehouden - het enige Hpllandse aan de maatjesharing. Sinds jaar en dag wordt de maatjesharing gevangen door Deense, Noorse en Zweedse purse-seiners, een klein soort vis sersschip, en in Scandinavische havens aan land gebracht, Elk jaar strijkt er bij de havensteden een kleine kolonie Nederlandse inkopers neer om de vangsten te keuren en op te kopen. De uiteindelijke verwerking ge beurt grotendeels in de aanvoer- havens zelf. Grote haringinkopers hebben in plaatsen als Hirtshals of Skagen (beide Denemarken) is samenwerking met lokale bedrij ven de beschikking over eigen ruimten. Andere haringinkopers kiezen ervoor om de haring per vrachtwagen over te laten bren gen naar Nederland voor het schoonmaken van de haring. Hierbij worden de ingewanden van de haring verwijderd, het zo geheten kaken, zodat de vis goed zelf nou maar, een broodje haring met een korenwijntje is het beste kan 'doorbloeden'. De achterge bleven pancreas (alvleesklier) zorgt voor een enzymuitscheiding die het vlees zacht maakt In een volgende fase wordt de maatjes haring ingevroren, zodat even tu eel aanwezige nematoden (ha ringwormen) doodgaan. „Het verwerkingsproces wordt begeleid door Hollanders uit het vak", zegt voorzitter Luc Ouwe hand van het Nederlands Vïsbu- reau. „En dat is belangrijk, want wij hebben hart voor deze vis. De haring zelfheeft natuurlijk geen nummerplaat, die zwemt door de hele Noordzee. Het gaat er om dat, als hij gevist is, de verwerking door vakmensen in gang wqrdt gezet, die hem maakt tot een Hol landse Nieuwe." Bij de Katwijkse visbedrijven Ouwehand en Haas noot wordt de haring gefileerd en verpakt. Collega A. Hoek uit Kat wijk is een uitzondering, zegt Ou wehand. Die laat de verse vis op ijs binnen komen en verwerkt de haring zelf. ontbijt. Juist vóór de koffie, wantl koffie verdoezelt de smaak. En zjl der uitjes, als je echt wilt proeveii, Van der Plas merkt een groot ver* schil tussen de haring die op 18 n is aangeleverd en haring van eenL week later. In die korte tijd is de flink vetter en dus lekkerder gewtÊ. den. „Daarom kun je ook eigenlijk"j niet over Hollandse Nieuwe sprei, bij zo iemand als Waasdorp uit Jr IJmuiden, die al eerder is gaan ver kopen. Je moet een beetje gedulcF hebben, dat komt de haring enoiC ten goede." L Jan Spies kan het bevestigen. In t\ happen heeft hij een 'lekker soepó visje' achter zijn kiezen. Nog maa een proeven dan, voor de zekerhf En vier stuks inpakken graag, voo straks. Op de Katwijkse Boulevard is hetL aanvankelijk wat stilletjes onder o luifel van Kees Hartevelt. Niet vaiiQ] wege de haring: die ligt te glimme op een bedje van sla. Maar het na weer doet de eerste verkoopdag \j|| de Hollandse Nieuwe geen goed., lukkig laat de liefhebber zich geejf haerinkie ontzeggen, enkel door e paar spatjes regen. En waar smaaj" die nou beter dan aan zee? 11 Vrachtwagenchauffeur Wil van Nf^( uit Tilburg rijdt speciaal een ritje |d voor een Hollandse Nieuwe van <P neven Kees en Kees Hartevelt. Oor chauffeur Rolf Diepeveen uit Nij# gen is vaste klant. „Vroeger was ilP anti-vis, maar in Katwijk heb ik ytfe leren eten. Schrijf maar op: die Nfe C'er laat het hem heerlijk smaken*1 De vishandelaar is zeer te spreker0 over de Hollandse Nieuwe. „Dit jP1 is het een echt maatje, klein van #1 Vorig jaar was-ie grover, vleziger. zijn ze jong en fids, over een maaP is hij op zijn best: volrijp." F1 Voor dat groeiende vetgehalte hoj je trouwens helemaal niet bang te zijn. „Maar tachtig calorieën in efjf haring, dus neem er nog maar één grijnst Jack, zonder achternaam, jf maar mét een korenwijntje. Liefst; had Hartevelt van de eerste verkol0 dag een traditioneel feestje gemafe compleet met een haringkar. Maarv voor die nostalgie moeten de klarr3 ten nog even geduld hebben: de boer rekent op een droger haring^1 weekeinde. J1 Taco Veldstra en zijn zoon TijmeiF van elf kunnen zo lang niet wacht?3 en happen een haring met uitjes F weg. Het is wetenschappelijk beW6 zen, aldus Veldstra, dat vette vis gr zond is en goed tegen depressies.P Zelf heeft hij in elk geval veel prof?6 van zijn dagelijkse wandeling, via'e het strand, naar de haringkar op (F Boulevard. „Ik weet niet of het doP de vis komt of door deze gezellig#? heren, maar ik voel pie altijd goecr als ik hier een haring heb gegeten1" &1 Paul de Tombe en Saskia Buitelaar10 EUROPESE VERKIEZINGEN 2004 Zestig procent van de regelgeving komt uit Brussel. Beduidend lager ligt echter de voorspelde opkomst voor de Europese Verkiezingen op donderdag 10 juni. 38 Procent van de Nederland se kiezers denkt naar de stembus te gaan, blijkt uit een enquête. De ko mende dagen vertelt een aantal re gionale kandidaten waarom stemmen belangrijk is. Vandaag: Leidenaar Driek van Vugt, nummer 19 op de lijst van de SP. Waarom is het volgens u zo belang rijk om te stemmen? „Wie zwijgt, stemt toe. En juist nu is het hard nodig dat er een krachtig tegengeluid klinkt. Teveel nationale bevoegdheden worden naar Brussel overgeheveld. Daarom is het zo be langrijk dat we er - ondanks de ge breken van het Europees parlement - een goede vertegenwoordiging hebben zitten." Wat is er dan zo mis met Europa? .Allereerst dé invoering van de euro. Dat is gebeurd zonder dat ons iets is gevraagd. Ondertussen is het leven een stuk duurder geworden. Dat kan iedereen vaststellen. Alleen de grote bedrijven hebben van de euro ge profiteerd; die hebben de prijzen flink opgeschroefd. Daarnaast ver plicht Brussel tot de liberalisering van allerlei publieke diensten, zoals de energielevering. De SP is daar zwaar op tegen. Bedrijven willen winst maken en vragen dus altijd een hogere prijs dan nodig is. Bo vendien zullen ze bezuinigen op za ken als betrouwbaarheid en veilig heid. Nog zoiets: van Europa mogen wij gezond vee niet inenten tegen al lerlei ziektes. Dat is toch schandalig. Daardoor moeten wij straks vee gaan ruimen. Kortom, Nederland wordt flink gepiepeld door Europa." Als het aan de SP ligt wordt de euro afgeschaft en de gulden ingevoerd? „Met mijn hart zeg ik: ja. Maar ik weet dat het niet reëel is. Ons stre ven is in de eerste plaats om een stokje te steken voor het overhevelen van nog meer nationale bevoegdhe den naar Europa." Bent u eigenlijk al gewend aan het spreken voor lege zalen? „Ha ha. Tja, ik ga nog spreken op een bijeenkomst in Gouda en ben inderdaad wel benieuwd hoeveel mensen daarop afkomen. Overigens was ik onlangs in Leiden bij een po litieke bijeenkomst met Europa als thema waar zo'n zestig mensen op afkwamen. Dat vond ik een aardige opkomst." Kunt u een reclameslogan voor uzelf verzinnen? „De SP treedt altijd als collectief op. Dus de slogan van de SP is ook mijn slogan: stuur een waakhond naar Brussel. En ik beloof dat ik flink zal blaffen en bijten als ik gekozen word." tekst: Rody van der Pols foto: Hielco Kuipers Driek van Vugt Een keurig in pak gesto ken man op leeftijd neemt plaats in het ver dachtenbankje. Hij oogt nog netter dan zijn onbe rispelijke advocaat in to ga. Vriendelijk en gedul dig staat hij de rechter te woord. Door zijn beleef de omgangsvormen is aanvankelijk moeilijk te geloven dat hij voor mis handeling terechtstaat. Maar afgelopen winter verloor hij thuis toch zijn geduld en sloeg hij met zijn vuisten zijn vrouw hard in het gezicht. De gepensioneerde Hille gommer schaamt zich diep nu het feit weer in alle openbaarheid wordt opgerakeld. Een verkla ring voor zijn agressieve gedrag kan hij niet geven. „Het zit ergens tussen mijn oren", roept hij ver twijfeld uit. Praten over het voorval vindt hij 'bij zonder pijnlijk'. Elke dag is de man in de weer om zijn zieke vrouw, een reumapatiën- te te verzorgen. Deze continue vraag om zorg grijpt de Hillegommer wel eens naar de keel. „Overdag is het niet zo erg, dan heb ik genoeg afleiding", verklaart hij. „Als het me dan even te veel wordt, ga ik wande len, fietsen of surfen." Maar 's avonds, dan zit hij thuis en kan hij geen kant op. Zo ook op de bewuste avond van het voorval, legt hij uit. „Ik zat beneden in de woon kamer en wilde even met rust gelaten worden." Zijn vrouw die op die avond eerder naar bed was gegaan, werd echter ongerust toen ze na an derhalf uur haar man nog niet naast zich aan trof. Voorzichtigjes infor meert ze wat er aan de hand is en krijgt te horen dat ze hem vooral even met rust moet laten. Uit bezorgdheid besluit ze toch naar beneden te gaan. Dat is tegen het ze re been van haar echtge noot. Die stelt de aan dacht bepaald niet op prijs. Met een vuist slaat hij haar in het gezicht. „Had u die avond ge dronken?", wil de rechter weten. De man knikt. „Uw vrouw vertelt dat het wel vaker gebeurt als u drinkt", vervolgt ze. „Daarom ben ik inmid dels ook gestopt", ver klaart hij. De aanleiding voor de echtelijke ruzies is meestal 'spanning in de familie'. Met die span ningen kan hij wel leven, geeft hij aan, als hij zo nu en dan maar met rust wordt gelaten. „Maar el ke keer als ik aangeef rust te willen, voelt zij zich tot mij aangetrokken." Na de mishandeling van zijn vrouw is de man zo geschrokken dat hij bij zijn huisarts aan de bel trekt. „Hij heeft mij naar een psychiater doorver wezen met wie ik goede gesprekken heb ge voerd." Is relatietherapie ook niet zinvol, oppert de rechter voorzichtig. „Ja, maar eerst moet ik zelf centraal staan", klinkt het resoluut. „Pas dan kunnen we samen in ge sprek." Door de gesprek ken met zijn psychiater is de situatie thuis al stuk ken opgeknapt, vindt de Hillegommer. „Het is weer relaxed." „En hoe kijkt uw vrouw er nu op terug?", polst de rechter. „Met verwondering, maar ook vol vertrouwen voor de toekomst." Volgens de advocaat is alleen een voorwaardelij ke straf passend voor de Hillegommer. De man is immers zelf om hulp gaan vragen en realiseert zich dat hij fout zat. „Het is goed dat mijn cliënt F1 zijn vrouw straks sameÊ in therapie gaan. Zo le-^ ren ze bij elkaar niet dF verkeerde knoppen in 1 drukken." De rechter zP ook heil in relatiethera-= pie, maar wil dat de m2 naast een voorwaardeli ke boete van 250 euro T. ook gewoon 250 euro boete betaalt. Hij mag van haar best voelen c hij iets verkeerd heeft daan. „In elke relatie kunnen irritaties ont staan, maar u mag hetl natuurlijk nooit zo opl sen." De man is het r< rend met haar eens. gebeurt nooit meer." Floor Ligtvoet

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2004 | | pagina 4