'We gaan naar Middelmors'
SPORT 5
Treurnis in Koudekerk
Veteranen Lugdunum kunnen eindelijk van hun pensioen genieten
'Let op Fortuna,
Eijkie komt eraan
Valken
faalt van
elf meter
Extra duel Ter Leede om landstitel
Voorschoten '97 presteert het 'onmogelijke'
HDC985
dinsdag 1 juni 2004
door Geert Langendorff
sassenheim - De stemming
was even bedrukt bij de speel
sters van Ter Leede. Met de
hoofden naar beneden liepen
ze het veld af. Het nieuws dat
concurrent Fortuna Wormer-
veer ook had gewonnen, bete
kende dat er volgende week
een beslissingswedstrijd om
het kampioenschap gespeeld
moet worden. De eenvoudige
2-0 overwinning op het Gel-
dropse Braakhuizen kon de
pijn niet verzachten.
Het was een droomscenario
voor Ter Leede. De Sassen-
heimse vrouwen konden op
de allerlaatste speeldag op ei
gen veld kampioen worden als
Fortuna tegen bekerwinnaar
Saestum punten liet liggen.
Het gebeurde niet. De ploeg
uit Wormen/eer won met 3-0.
Ter Leede en Fortuna eindig
den de competitie zo op een
gedeelde eerste plaats, met ie
der 53 punten.
Lange tijd zag het daar niet
naar uit. Ter Leede leek de ti
tel uit handen te geven. De re
gerend landskampioen was
weliswaar veruit de betere
ploeg, maar kwam niet tot
scoren. De prachtige passing
van aanvoerder Daphne Kos
ter, de snelheid van Miranda
Noom en het doorzettingsver
mogen van Saskia Drommel
waren een lust voor het oog.
Braakhuizen kwam er niet aan
te pas. In het buitengewoon
goed op elkaar ingespeelde
elftal haperde slechts één ra
dertje. Ter Leede miste een
koelbloedige spits.
Trainer Alex Scholte stuurde
daarom een kwartier na de
rust Sabine van Eijk het veld
in. De topscoorster van vorig
jaar was lange tijd uit de rou
latie door een hardnekkige
achillespeesblessure. Hoewel
ze nog niet lang niet topfit is,
liet ze bij haar eerste balcon
tact zien, waarom ze jarenlang
voor het Nederlands elftal uit
kwam. Met een vloeiende be
weging van de buitenkant van
haar rechtervoet controleerde
Van Eijk een uitgekiende
steekbal van Koster, twee ver
dedigers direct achter zich la
tend. Daarna liet ze de uitko
mende keepster Brenda Botte-
ma met een droge knal vol
strekt kansloos.
Vlak voor tijd bepaalde Van
Eijk met een wonderschone
goal de eindstand op 2-0. Van
af de rechterkant, dichtbij de
comervlag, schoot ze hard
richting het doel van Braak
huizen. Tot haar eigen verba
zing zeilde de bal met een
prachtige boog in de verre
hoek.
Scholte was uitermate blij met
het optreden van Van Eijk.
„Pas op Fortuna, Eijkie komt
eraan", riep hij tegen iedereen
die het maar horen wilde. De
oefenmeester kon ook wel een
opsteker gebruiken met het
verwachte beslissingsduel op
komst. Ter Leede heeft dit sei
zoen niet kunnen winnen van
Fortuna. Uit werd met 1-4 ver
loren en op sportpark
Roodemolen bleef het bij 1-1.
„Ik wil per se die schaal heb
ben. Met Eijkie in zo'n vorm
op de bank is die kans een
stuk groter. Ik voorzie voor
haar een rol als 'supersub'",
zei Scholte uitgelaten.
Na afloop kreeg Miranda
Noom van haar ploeggenoten
een gouden armbandje en een
blik tennisballen. Het was
haar laatste thuiswedstrijd. De
dertigjarige aanvalster wil zich
na twee décennia 'alleen maar
voetbal' met andere dingen
bezighouden. „Ik ben voetbal
moe", zegt ze lachend. „Het is
gewoon mooi geweest." Ze
heeft ook niets meer te bewij
zen. Haar erelijst is indruk
wekkend. Noom heeft twee
landstitels, vijf KNVB-bekers
en 77 interlands achter haar
naam staan. Hoewel ze met
veel plezier terugkijkt op haar
carrière, had ze een ding graag
anders gezien. „In het Neder
lands elftal heb ik zo veel tijd
gestoken zonder er ooit iets
voor terug te kijken. We heb
ben nooit een EK of een WK
gehaald. Dat doet pijn."
Ter Leede - Braakhuizen 2-0 (0-0).
62. Sabine van Eijk 1-0, 90. Sabine
van Eiik 2-0. Scheidsrechten Wessel.
Toeschouwers: 150.
Ter Leede: Wolfgram, Van der Laan,
Van Leeuwen, Koster, Burger, Schee-
naard, Noom (81.Van de Marei), Pol
dervaart, Drommel (59.Van Eijk),
Muller, Legemate (63.Hogewoning).
Sabine van Eijk heeft gescoord. Zij wordt een van de troeven in
het beslissingsduel. Foto: Taco van der Eb
De T-shirts bleken niet voor niets gedrukt, Voorschoten viert feest. Foto: Taco van der Eb
door Peter van der Hulst
Apeldoorn - Wie tijdens de win
terstop durfde te voorspellen dat
Voorschoten '97 uiteindelijk zou
promoveren naar de hoofdklasse
werd voor gek verklaard. Maar
zalig zijn de onnozelen van
geest. De ploeg die halverwege
de competitie in het Techterrij-
tje' stond geparkeerd, presteer
de het 'onmogelijke'. Op het
neutrale terrein van csv Apel
doorn werd de laatste beslis
singswedstrijd met 3-2 van PKC
'83 gewonnen. De gastheer voel
de de sfeer goed aan. Terwijl
honderden supporters rond de
middencirkel de spelers om de
hals vlogen, zette hij 'Beautiful
day' van U2 op.
Dinsdagavond onderbrak
coach Gerard Désar de training
even om een passage uit het
Dagblad van het Noorden voor
te lezen. „Vooral over de grond
zijn ze achterin toch kwets
baar", stelde Wim Fokkema, de
nieuwe trainer van PKC '83 na
het aanschouwen van Voor
schoten' 97 tegen DOTO drie
dagen eerder. Na zaterdag mag
de spion zijn visie bijstellen.
Vooral over de grond opereer
den de centrale verdedigers
aanvallend erg sterk. Het waren
immers Jan Bouwe Blankert en
Stefan Roodakkers die twee van
de drie Voorschotense doel
punten maakten, nota bene
twee voetballers die volgend
seizoen bij een andere club
spelen.
Jan Bouwe Blankert had daar
om gemengde gevoelens bij het
bereiken van de hoofdklasse.
„Vorige week na de wedstrijd
tegen DOTO dacht ik nog 'moet
ik wel weg gaan', maar ik heb
Oegstgeest mijn woord gegeven
en dat vind ik heel belangrijk. Ik
heb geen spijt van mijn over
schrijving, maar het spijt me
wel dat deze promotie niet twee
jaar eerder is gekomen. Ik kan
in ieder geval zeggen dat ik de
hoofdklasse heb bereikt."
Het aandeel van de 31-jarige
voetballer mag daarin niet wor
den onderschat. Nadat Rahim
Sahin na een kwartier voetbal
PKC '83 op voorsprong zette,
was het Blankert die twee mi
nuten later bij de tweede paal
uit een vrije trap de gelijkmaker
binnen tikte.
Voorschoten '97 trok het duel
naar zich toe en kreeg vooral
via Niels Karremans mogelijk
heden om op voorsprong te ko
men. Toch was de ploeg niet al
tijd bij de les, vooral omdat de
omschakeling van verdediging
naar aanval en omgekeerd te
traag verliep. Keeper Marijn
Mokveld moest daarom alles
uit de kast halen om schoten
van Raoul Postema en Sahin
onschadelijk te maken.
„We hadden een makkelijker
duel verwacht. Ze konden beter
voetballen dan we dachten",
oordeelde de naar WSB ver
trekkende Roodakkers over de
opponent. Al snel in de tweede
helft scoorde de verdediger 2-1,
nadat eerst nog een inzet van
Blankert tegen de lat kwam.
Voorschoten '97 leek PKC '83
daarmee in zijn macht te heb
ben, maar het geloof keerde bij
de Groningers terug toen Fred
dy de Grooth het veld betrad.
Niet fit, iets te zwaar en statisch
ogend wees niets erop dat hij
het grote gevaar van PKC was,
maar De Grooth, met 24 doel
punten topscorer, maakte zijn
reputatie al snel waar. Op twin
tig meter van het doel bood
Blankert zijn tegenstander be
grijpelijk enige ruimte. Voor De
Grooth was dat genoeg. Hij
krulde de bal hard in de boven
hoek.
Het venijn was daarmee wel
verdwenen. Het snelle combi
natiespel van Voorschoten '97
eiste op de warme dag zijn toL
Langzaam maar zeker verdwe
nen de krachten bij PKC, dat
een conditionele achterstand
had omdat het elftal maar twee
keer per week traint. Mentaal
kregen de Groningers nog een
tik te verwerken toen de sterk
leidende arbiter Eckhardt na
een overtreding op Ronald van
Delft naar de penaltystip wees.
Ivo Nolet, koud in het veld,
schoot onberispelijk binnen.
Zelfs de tien minuten blessure
tijd was voor PKC '83 onvol
doende om nog langszij te ko
men. „Het is jammer, maar de
sterkste ploeg heeft gewon
nen", oordeelde een supporter
van de verliezende partij. Ber
nard Borst nam op het midden
veld ondertussen een bad van
champagne. „Heerlijk, de
hoofdklasse. Ik hoop dat we bij
de 'bollenclubs' worden inge
deeld", reageerde een uitzinni
ge Frank Buizer.
Désar had zich geen mooier af
scheid kunnen wensen. De Lei-
denaar die er na dertig jaar trai
nerschap mee stopt heeft na
eerder UVS weer een ploeg op
het hoogste niveau afgeleverd.
„Lukt het niet dan word je daar
de komende vijf jaar aan herin
nerd. Nu is het fantastisch. Ik
besef dat dit mijn laatste wed
strijd was, maar ik ga vandaag
nog wel eventjes door." Snel
stortte Désar zich weer in het
feestgedruis, terwijl zijn spelers
in de kleedkamer zongen:
„Wééé gaéan nééér Middel-
mors, We gaan naar Middel-
mors."
Voorschoten '97 - PKC '83 3-2 (1-1).
15. Sahin 0-1, 17. Blankert 1-1, 48.
Roodakkers 2-1, 66. De Grooth 2-2, 81.
Nolet 3-2 (pen.). Scheidsrechten Eck
hardt Toeschouwers: 1200.
Voorschoten '97: Mokveld; Thomas
Borsboom, Roodakkers, Blankert,
Borst (58. Hugo Borsboom); Jonk (77.
Nolet), Roest, Van Delft (93. Bayram);
Karremans, Buizer en Fransen.
door Loman Leefmans
leiderdorp - De ontluistering was com
pleet. Supporters die al voor het laatste
fluitsignaal ontdaan de bus opzochten,
bestuursleden en vrienden die zich voor
de kleedkamer opstelden om de spelers
te troosten en de hoofdrolspelers zelf die
vochten tegen de tranen. Zo dichtbij
leek de derde klasse dit seizoen voor
Koudekerk, maar de herkansing ging za
terdag op het veld van RCL met 3-0 ver
loren tegen het Rotterdamse Schiebroek.
Het is maar de vraag of de aanstaande
zomervakantie voldoende is om het elf
tal weer fris en vol goede moed aan de
start van de komende competitie te la
ten verschijnen. Weinig ploegen hebben
in korte tijd zoveel mentale klappen ge
had als Koudekerk. In de reguliere com
petitie werd een ruime voorsprong als
koploper verspeeld, op de slotdag greep
de ploeg net naast rechtstreekse promo
tie en het uitzinnige nacompetitieduel
met Woubrugge ging door het missen
van talloze kansen en een strafschop-
penreeks verloren. En dan in de toege
kende herkansing van de nacompetitie
onderuitgaan tegen het onbekende
Schiebroek. Professionele hulpverlening
kan geen kwaad aan den Rijn.
Zielig was niet alleen het bovenstaande
relaas, meelijwekkend was ook het spel
van Koudekerk op het veld in Leider
dorp. De ploeg die zo onbevangen kan
voetballen, acteerde inspiratieloos en
bovenal besluiteloos. Vooral in de twee
de helft toen het elftal met 2-0 achter
stond en met de moed der waanhoop
aanviel, nam de angst om op doel te
schieten - wellicht overgehouden aan
het traumatische treffen met Woubrug
ge - epidemische vormen aan. Als bij
een handbalwedstrijd werd de bal in een
halve cirkel rond het Schiebroekse straf
schopgebied besluiteloos doorgescho
ven. Eenvoudig te verdedigen voor de
Rotterdammers bij wie het beste er al
lang afwas. „We speelden duidelijk zon
der zelfvertrouwen", beaamde trainer
Erwin van der Zee. „Ik voelde bij de 1-0
al dat het eigenlijk afgelopen was."
Alleen in de openingsfase kwam Koude
kerk aardig voor de dag. Rutger Dubbeld
maakte in de vierde minuut gebruik van
een misverstand tussen de laatste man
en de keeper van Schiebroek, maar
Dubbelds tikkie tussen de twee door,
werd door een derde Rotterdammer van
de doellijn geschopt. Kansen bleven
daarna aan beide kanten schaars totdat
een Schiebroekse aanval vanaf de rech
terkant van richting werd veranderd en
precies voor de voeten viel van Bas van
't Hof, die van dichtbij de Koudekerkse
goalie Bart Rademaker verschalkte. Zes
tig seconden later was het weer raak
toen Van 't Hof een tweede voorzet van
rechts binnengleed.
Het offensief van Koudekerk dat bijna de
complete tweede helft aanhield, leverde
bescheiden kansen op voor Arjen Lin-
stra, Adil Mataoussut, Matim John en
een grote voor Ard Potman, maar afina
ken bleek wederom het grote manco.
Uit de laatste uitval van Schiebroek, in
Ongrijpbaar maar doelloos: Adil Mataoussut snelt langs een Schiebroeker.
Foto: Eric Taal
blessuretijd, werd het ook nog 3-0. „Zo
goed als we vorige week speelden, zo
slap was het vandaag: onbegrijpelijk",
aldus Van der Zee.
De geplaagde ploeg blijft voor komend
seizoen intact, op een paar spelers na
die naar lagere elftallen vertrekken. Van
der Zee ziet de bui nti al hangen. „Eén
handig spitsje en we waren dit seizoen
makkelijk kampioen geworden. We zul
len komend seizoen ongetwijfeld weer
een van de betere ploegen zijn, maar
scoren blijft een probleem."
En dus kan de club zich weer opmaken
voor ongetwijfeld spannende wedstrij
den in de nacompetitie van het voorjaar
van 2005.
Koudekerk - Schiebroek 0-3 (0-2). 37. Van 't Hof
0-1, 38. Van 't Hof 0-2, 90+2 Boshuizen 0-3. Toe
schouwers: 250. Scheidsrechten Van der Berg.
Koudekerk: Rademaker, Potman, Van der Bijl, J.
Goedegebuure (46. John), Holswilder, Verwey,
Scheer, Bos (70. M. Goedegebuure), Dubbeld (46.
Linstra), Den Horder, Mataoussut.
door Ruud Pattiapon
ns
er zoetermeer - Lugdunum is ook
ig volgend seizoen derdeklasser.
e_ In twee duels moesten de
5n groenwitten in de halve finale
;n van de nacompetitie voor DSO
'gt het hoofd buigen, al ging dat
ge niet zonder strijd. Lugdunum
jn (knokte voor wat het waard was,
jn maar werd in Zoetermeer bijna
g_ letterlijk op de pijnbank gelegd.
Veteranen als Harm de Vos,
3ij Hans van As en Joop Tegelaar
3J zullen de 4-2 nederlaag aan den
1S lijve hebben gevoeld.
m Dat Lugdunum de derde plaats
|e in de eindrangschikking en de
nacompetitie heeft gehaald
jn mag een wondertje heten. En is
m misschien een indicatie voor de
a_ .kwaliteit van de derde klasse
>n jpaterdag. Een aantal spelers van
Lugdunum heeft immers al
lang en breed de op standaard
niveau pensioengerechtigde
leeftijd bereikt. Mannen als De
Vos, Otto de Jonge, Hans van
As, Joop Tegelaar, Martin van
Kins en ook de soms meespe
lende trainer Jeroen Brussee
zijn ver in de dertig of hebben
al vier kruisjes achter hun naam
staan. Maar waar De Vos nog
een jaartje op dit niveau wil
doorballen, daar wil Martin van
Kins voortaan in het weekeinde
een partijtje tennis spelen en
geeft Joop Tegelaar de voorkeur
aan zijn gezin.
Van Kins is niet verbaasd dat
Lugdunum het in de derde
klasse boven verwachting goed
doet. De voormalige topama-
teur, geblesseerd aan de rech
terdij, geeft blijk van een bij
zondere kijk op voetbal. „Oude
re voetballers zijn fitter dan
jongere," doceerde Van Kins,
ooit speler van onder meer
hoofdklasser Noordwijk. „Ze
stappen niet zoveel, staan be
wuster in het leven."
In de eerste helft was de betere
techniek van het meer ervaren
Lugdunum die de boventoon
voerde. DSO, dat zonder de ge
schorste en naar Noordwijk
vertrekkende Niels Schoonen
aantrad, loerde voornamelijk
op de uitval. De 0-1 na een
schitterde vrije trap van Mo
hammed Benfekrane was ver
diend, al had DSO met de ge
vaarlijke aanvallers Richard Hi-
lekes en Guido van Deursen
wat waarschuwingen uitge
deeld.
Laatgenoemde maakte een mi
nuut na de openingstreffer ge
lijk. De Leidse verdediger Peter
van de Nol dekte de Zoeter-
meerse spits aan de verkeerde
kant waarop doelman Jean-
Pierre Neuteboom prompt
werd gepasseerd: 1-1. Kort
daarop was het weer raak. De
Leidse defensie raakte het zicht
op een doorschietende bal van
Am ar Mangal kwijt en bij de
tweede paal kopte Maurice Jan
sen de 2-1 binnen.
Hilekes maakte op slag van rust
de mooiste treffer. Na prachtig
voorbereidend werk van Van
Deursen schoot de topscorer
knap raak: 3-1. Het was de nek
slag voor het dappere Lugdu
num.
Na rust bracht trainer Jeroen
Brussee nog Dennis Groene-
veld, Hans van As en in de laat
ste minuten ook zichzelf in het
veld. Het mocht niet baten. Hi
lekes schreef van dichtbij ook
de 4-1 op zijn naam waarna Te
gelaar als troost een minuut
voor tijd met 4-2 de nacompeti
tie mocht afsluiten.
Sem Schilthuizen, één van de
betere Leidenaars, had het er
na afloop moeilijk mee. „Boe-
renvoetbal", riep hij op weg
naar de kleedkamers, waarmee
hij niet helemaal recht deed
aan het spel van de opponent.
Van Kins lachte om de opmer
king van zijn ploegmaat. Hij
schat het niveau van DSO hoger
in. Het Zoetermeerse elfral
maakt komende zaterdag op
het terrein van Wilhelmus met
SV '35 uit wie er promoveert.
Als DSO wint, dan zullen de
Zoetermeerders het een stapje
hoger goed doen, denkt hij. „Ik
verwacht dat DSO het goed zal
doen in de tweede klasse. Dat
hadden wij ook gedaan. In de
tweede klasse zit meer voetbal.
DSO had kampioen moeten
worden en niet Oegstgeest."
Het geheim van de prestaties
van Lugdunum zit hem in de
gezelligheid. „En dat ook nog
eens op standaardniveau. Zo
iets is toch uitgestorven. De
trainers van tegenwoordig ge
ven de voetballers teveel op
drachten mee. Jeroen niet, hij is
meer een vriend van de spe
lers."
Die gezelligheid zal ook voor
aanvoerder De Vos een reden
zijn om het voetballeven op
standaardniveau te verlengen.
Ook als Brussee zijn plaats af
staat aan Hennie de Klerk. De
Vos: „Lugdunum is een mooie
mix van jeugd en ervaring. Als
het bij ons loopt, kunnen we
heel aardig voetbal spelen maar
dan moet je ze wel maken."
Waarmee hij doelt op de kan
sen van Marvin Bok en Tegelaar
in de eerste helft. Op de zege
van DSO wil hij echter niets af
dingen. Hij toont respect voor
zijn tegenstander en krijgt het
ongevraagd terug. Maurice de
Jonge, reservespeler van DSO
geeft hem na afloop een hand.
„Gefeliciteerd," zegt De Vos.
„Dank u wel, meneer," zegt De
Jonge beleefd. Waardering van
de jonge generatie voor de ver
moeide veteraan. De Vos beseft
het, en glimlacht. Hij lijkt ge
roerd.
DSO-Lugdunum 4-2 (3-1). 33. Benfe
krane 0-1, 34. Van Deursen 1-1, 39.
Jansen 2-1, Hilekes 3-1. 61. Hilekes 4-
1, 89. Van As 4-2. Scheidsrechten
Noordhoek. Toeschouwers: 250.
Lugdunum: Neuteboom; Nadji, De
Vos, Nol, De Jonge; De Cler (85. Brus
see), Schilthuizen, Moen (46. Groene-
veld); Benfekrane (74. Van As), Bok.
Tegelaar.
door Maarten Dekker
valkenburg - Wie vindt dat
een strafschoppenserie ge
lijk staat aan een loterij, die
kan maar één ding doen:
zorgen dat je zo veel moge
lijk loten in handen hebt als
het winnende nummer ge
trokken wordt. Valken '68
had er zaterdag veel te wei
nig ingekocht. De hoofd
prijs ging derhalve naar
Naaldwijk, dat via het ne
men van penalty's promo
veerde naar de eerste klas
se.
De vraag is al veel te vaak
gesteld: heeft het zin om te
oefenen op een beslissende
strafschoppenreeks? In het
antwoord gaat het altijd
over de druk die spelers
voelen als ze ten overstaan
van honderden toeschou
wers van de middencirkel
naar de strafschopstip lo
pen. Die druk, die valt niet
na te bootsen op zomaar
een troosteloos trainings
veldje.
Valken '68 had het wel ge
probeerd, maar aan het
eindresultaat was dat zater
dag niet af te zien. Van de
vier strafschoppen waar de
Valkenburgers aan toe kwa
men, verdween er slechts
een in het doel. Fedor van
den Hoek raakte de paal,
Bastiaan de Mooij en Johan
Star schoten praktisch in de
handen van de keeper. Was
het de druk? Het was vooral
erg slecht ingeschoten.
De dramatische uitkomst
van de penaltyserie was niet
louter te wijten aan de
schutterende schutters van
Valken. Ook de doelman
deed een duit in het zakje.
Dirk Varkevisser dook bij ie
dere strafschop veel te
vroeg naar een kant, waar
door de Naaldwijkers sim
pel konden scoren in de an
dere hoek van het doel. Dat
was een elementaire fout,
die niets met druk te maken
had. Wie zulke fouten
maakt, wint natuurlijk
nooit.
Het fantastische seizoen
van Valken '68 eindigde zo
toch nog in mineur, maar
lang zullen de Valkenbur
gers niet treuren om de uit
schakeling. Immers: ze had
den op voorhand nooit ge
rekend op een plaatsje in de
nacompetitie, nadat ze een
jaar geleden promoveerden
naar de tweede klasse. Niet
temin was trainer Piet van
Duyn behoorlijk aangesla
gen. „Als je eenmaal zo ver
bent gekomen, dan wil je
het ook afmaken. Natuurlijk
hadden we het volgend jaar
moeilijk gekregen in de eer
ste klasse, maar dat telt niet
als je zo'n wedstrijd speelt."
Van Duyn stelde vast dat
zijn elftal het vooral had la
ten liggen in de eerste wed
strijd tegen Naaldwijk. In
het Westland was Valken
'68 vorige week het sterkere
team, maar door twee blun
ders ging het duel toch ver
loren: 2-1. De return in Val
kenburg werd met dezelfde
cijfers gewonnen, zodat
strafschoppen uitsluitsel
moesten geven. Over die
ontknoping mocht Valken
niet mopperen. Pas in bles
suretijd kwamen de rood
gelen weer op voorsprong,
door een doelpunt van Wïl-
bert Star.
Een kwartier eerder leken
de kansen te vervliegen,
toen Naaldwijk via Romke
van Velden op 1-1 kwam.
Valken had de score al
vroeg in de wedstrijd ge
opend. Een mooie diagona
le kopbal van de lange Joeri
van den Hoek verraste de
keeper. Daarna was de
wedstrijd behoorlijk in
evenwicht. Dirk Varkevisser
verrichtte een knappe red
ding toen een van de
Naaldwijkers door de ver
dediging brak en tikte de
bal ook nog een keer uit de
kruising. Hans van der Meij
had de voorsprong van Val
ken kunnen verdubbelen,
maar zijn schot eindigde op
de buitenkant van de paal.
Na rust kreeg De Mooij een
opgelegde mogelijkheid na
goed doorzetten van Wil-
bert Star. De spits raakte de
bal maar half, waardoor hij
voorlangs hobbelde.
Valken '68 - Naaldwijk 2 1 (1-0).
Eerste wedstrijd: 1-2. Naaldwijk
wns. 11. J. van den Hoek 1-0, 77.
Van Velden 1-1,90+3. W. Star 2-1.
Scheidsrechter Aarden. Toe
schouwers: 600.
Valken '68: D. Varkevisser, S. Var
kevisser (85. Van Iterson). Vooys,
J. Star, F. van den Hoek; De Rid
der. Van Duyn, J. van den Hoek
(78. Duindam); De Mooij, W. Star,
Van der Meij.
