Bruggink doet het op zijn manier
SPORT
Waterpolosters LZ en De Zijl/LGB samen verder in hoofdklass
L
Leython staat op springen na ruzie
Rietveld onbedrei1
naar meerkamptit
'Bij een topclub spelen, dat blijft toch een beetje je droom. En die heb ik nog steeds'
Spelers eerste team dreigen weg te lopen
'Honderd procent impi
voor de honkbalsport
Van Leeuwen en Henst
keren terug bij w Kat\i
BS Leiden sluit als
achtste seizoen af
dordrecht/leiden - BS Leiden
heeft haar laatste competitie
wedstrijd van het seizoen ge
wonnen. In Dordrecht werd
r Rowic met 56-80 verslagen.
Door dit resultaat eindigen de
Leidse basketballers op de
achtste plaats; nog net in het
linkenïjtje. Anders dan de uit
slag doet vermoeden draaide
BS Leiden niet goed. De rust
stand was 31-33 en vier minu
ten na het begin van de tweede
helft stond de Leidse ploeg zelfs
met 41-38 achter. Daarna ging
het lopen. De ploeg liep via tus
senstanden van 43-39 en 45-58
uit naar een ruime 56-80 zege.
Topscorer aan Leidse zijde was
Bram Moinat. Hij was goed
voor 28 punten en 15 rebounds.
zaterdag 22 mei 2004
door Gertjan van Geen
leiden - De waterpolosters van LZ
1886 en De Zijl/LGB gaan komend
seizoen gezamenlijk de competitie in.
De twee hoofdklassers vormen dan
een zogenaamde 'startgemeenschap'.
Die gaat luisteren naar de naam 'Z\T.'
(Zijl Vivax LZ). De respectieve leden
vergaderingen gingen afgelopen dins
dag unaniem akkoord.
Vorig seizoen al vormde De Zijl/LGB
een startgemeenschap met Vivax. De
samenwerking was meteen een suc
ces. De Zijl-LGB/Vivax promoveerde
naar het hoogste niveau.
Om waterpolo binnen Leiden op het
hoogste niveau te waarborgen, gaan
de twee voormalige 'aartsvijanden'
nu samenwerken. Volgens Kees van
der Moolen, voorzitter van De
Zijl/LGB, is er van die vijandigheid
weinig meer te merken. „De spelers
gaan onderling goed met elkaar om.
In de laatste jaren hebben we ge
merkt dat er een goede gespreksbasis
is. Ik zit met Jan Breedeveld, voorzit
ter van LZ 1886, in het bestuur van de
Leidse Sportfederatie en we hebben
regelmatig gesproken over de toe
komst van de Leidse zwemsport. We
hebben ons afgevraagd wat we willen
en waar we over vijf jaar staan."
Preses Jan Breed.eveld van LZ 1886
denkt met het vormen van de startge
meenschap vooral een dreigende
leegloop tegen te gaan. Aan interna
tional Noeki Klein wordt al jaren door
topclubs getrokken en ook talent Bi-
urakn Hakverdian speelde met de ge
dachte elders te gaan poloën. „En nu
blijven ze", zegt Breedeveld. „Met de
speelsters van De Zijl erbij (onder wie
neo-inetrnational Yfke van Belkum
red.) kunnen we een subtopper wor
den. We zijn afgelopen seizoen als ze
vende geëindigd in de hoofdklasse.
Degraderen zouden we niet zo snel,
maar we willen wel hogerop."
De mannenteams van beide vereni
gingen spelen eveneens in de hoofd
klasse. De startgemeenschap wordt
slechts doorgevoerd binnen de
wouwenafdelingen van de die clubs.
Alle teams vanaf twaalf jaar en ouder
worden samengevoegd. Van der
Moolen: „We moeten in korte tijd
veel regelen. Er zijn uitvoeringspro
blemen. Maar de startgemeenschap
staat niet ter discussie. Uit sportief
oogpunt moesten we het doen. We
kunnen efficiënter en effectiever van
het badwater gebruik maken."
Er is nog geen duidelijkheid over wie
de trainer gaat worden van ZVL, dat
de eerste helft van het seizoen zijn
thuiswedstrijden gaat afwerken in het
Vijf Meibad en tweede helft in zwem
bad De Zijl. Wim Siera (LZ 1886) en
André Zandvliet (De Zijl-LGB/Vivax)
waren vorig seizoen de eini
woordelijken. Binnenkort wore
sprekken met de trainers gevof
Ook is het nog niet zeker in
klasse het tweede team van de
gemeenschap gaat spelen. Va
Moolen hoopt dat het resen
gewoon zijp eigen openge
plaats in de eerste klasse kan
men. „Dat willen we graag. W|
irdi
'je W
- 1 irefl
nen daar rouüniers m plaats(trwa.
niet meer in de hoofdklasse |ve 0i
uitkomen en het team aanvullt ,erva;
jeugdspelers."
door Frank van den Heuvel
palma de mallorca- Arnold Bruggink
(26) nam een weloverwogen beslissing
om bij PSV te vertrekken. Na zes 'fan
tastische jaren' in Eindhoven was hij 'er
klaar mee'. Bij Real Mallorca, uitko
mend in de Spaanse Primera Division,
begon hij aan een nieuwe fase in zijn
carrière. Tegen het einde van het eerste
seizoen zijn er gemengde gevoelens. Hij
geniet met volle teugen van het buiten
landse avontuur, een vaste waarde in
het elftal is Bruggink (nog) niet.
Mallorca staat bekend om zon, strand
en zee, maar deze ochtend hangen
zwarte wolken boven het vakantie-ei-
land in de Middellandse zee. Het re
gent pijpenstelen. Op trainingscom
plex Antonio Asensio, even buiten de
hoofdstad Palma, werkt de selectie van
Real Mallorca een rustige training af.
„Komt denk ik omdat we veilig zijn",
lacht Bruggink tijdens de terugrit naai
de stad. „Soms komt er op de training
geen bal aan te pas. Lopen, lopen en
nog eens lopen."
Want de trainer, de 65-jarige Luis Ara-
gonés, is er nog een van de oude stem
pel. Tijdens de training staat hij met de
handen in de zakken aan de zijlijn. Het
grijze hoofd diep weggestoken in de
kraag. Hij praat onophoudelijk. De
'wijze man uit Hortaleza', luidt zijn
bijnaam. In veertien jaar als trainer
was hij werkzaam bij liefst acht Spaan
se clubs. Verbaal sterk, niet gezegend
met veel tactisch vernuft; het trucje
van de oud-voetballer is meestal snel
uitgewerkt.
Voor Arnold Bruggink valt te hopen
dat het bestuur zich dat snel realiseert.
Aragonés' vertrek zou de aanvaller
'niet slecht uitkomen'. Bruggink kende
een overweldigende entree in Spanje,
hij speelde alles, scoorde, maar twee
wedstrijden na de komst van Aragonés
als opvolger van de ontslagen Jaime
Pacheco, half oktober, veranderde dat
plotseling. En niet alleen voor hem.
„Aragonés staat erom bekend dat hij
vaak wisselt", vertelt Bruggink. „Bij At-
letico speelde hij geen drie wedstrijden
in dezelfde opstelling." Behalve als er
gewonnen wordt. Dan verandert er
niets meer, niet aan het elftal, niet aan
de trainingsopbouw. „Hij is een bijge
lovig man."
Nog niet zo lang geleden hadden Ar
nold Bruggink en zijn zaakwaarnemer
Rob Jansen een gesprek met de club
leiding van Real. „Ik wilde weten wat
zij met me wilden. Wat de toekomst
zou bieden." Want voordat hij een half
uur inviel in Estadio Bernabeu, in de
met 2-3 gewonnen wedstrijd tegen
Real Madrid, had hij vijf wedstrijden
niet gespeeld. „En dat is te veel." Toch
waren de president en technisch di
recteur helder: ze zijn tevreden over de
Tukker en willen hem niet kwijt.
Nu loopt Bruggink al even mee, hij
kent die verhalen wel. „Maar toch, het
gaf me wel een goed gevoel." Hij was
al eens vaker op de trainer afgestapt,
in de winter. In Spanje is dat niet ge
bruikelijk. „Ik zat eind januari plotse
ling op de tribune. Dacht: wat is dit
nou? Had ik nog nooit meegemaakt. Ik
had aan ploeggenoten gevraagd: kun
je hier de trainer op aanspreken? 'Ja,
als je maar uitkijkt wat je zegt, anders
gaat er een streep door je naam', zei
den ze. Aragonés vond het uiteindelijk
maar raar dat ik überhaupt klaagde. Ik
was toch een van de spelers met de
meeste minuten?"
Hij moest wennen aan die benadering,
zegt hij. In Nederland mag je pas te
vreden zijn met een basisplaats, elke
week, in Spanje ligt het iets anders.
Arnold Bruggink „Bij PSV was ik vaak al drie kwartier tot een uur voor de training op de Herdgang. Krantje lezen, beetje bij
praten. Hier kom je gewoon op tijd, je doetje werk." Foto: GPD/Eric Verhoeven
Weinig spelers van Real Mallorca, met
uitzondering misschien van sterspeler
Samuel Eto'o, spelen alles. „Dat is hier
de cultuur. Mensen in Nederland zeg
gen dan al snel: wat klets je nou? En
vooropgesteld, ik wil een vaste waarde
zijn. Maar je moetje ook aanpassen."
Hij heeft zich de nieuwe, hardere wet
ten snel eigen gemaakt. De relatie met
de club is zakelijker, professioneler.
Dat uit zich op en buiten het veld.
Bruggink: „Bij PSV was ik vaak al drie
kwartier tot een uur voor de training
op de Herdgang. Krantje lezen, beetje
bijpraten. Hier kom je gewoon op tijd,
je doet je werk. Op het veld word je
egoïstischer, je leert om meer voor je
eigen kansen te gaan. Ik zal nog altijd
een bal breedleggen als er iemand be
ter voor staat, maar ik schiet ook va
ker."
Hij vindt het mooi om mee te maken,
zegt hij. „De hele andere manier waar
op het voetbal wordt beleefd. Ik was
bij PSV-ADO Den Haag en zag André
Ooijer een bal zomaar wegrossen. Ik
hoorde om me heen direct gemopper.
In Spanje zouden ze er voor klappen.
De verdedigers zijn er om te verdedi
gen. De middenvelders om de bal af te
pakken en de aanvallers in stelling te
brengen. De spitsen moeten scoren,
verder niets. Daar word je ook op afge
rekend."
Alleen het resultaat telt. Bruggink is
een raspaardje, een liefhebber van
mooi voetbal, maar voelt zich thuis in
de Spaanse competitie. „Het zit erg
dicht bij elkaar, een slechte reeks en je
zakt meteen een stuk weg. Weet je wat
ik mooi vind? Als wij naar Real Madrid
gaan, zijn we ervan overtuigd dat we
daar punten kunnen pakken. Als hier
een ploeg uit de Segundo Division
naartoe komt, denken ze hier te kun
nen winnen. Is een kwestie van men
taliteit."
Het was een moeilijke beslissing om
bij PSV weg te gaan. Toen hij er even
terugkeerde, wist hij weer waarom.
Toen hij op de grote tv-schermen in
door Loman Leef mans
leiderdorp - Het complete eer
ste team van volleybalclub Ley
thon dreigt op te stappen. Een
aantal spelers heeft een conflict
met trainer Hans Broere en de
rest is solidair. Het bestuur van
de tweededivisionist heeft de
zijde van de trainer gekozen
waardoor de hoogst spelende
vereniging uit de regio zonder
spelers komt te zitten en met
jeugd verder moet.
Over het ontstaan van de pro
blemen hebben beide partijen
grofweg dezelfde lezing. „Het
klikte niet", zegt aanvoerder
Dirk-Jan Kwestro. „We kunnen
ons niet vinden in zijn speel
stijl. Die situatie is tijdens het
seizoen al eens geëscaleerd,
maar toen gesust. Broere wilde
aan het einde van het jaar een
aantal spelers vervangen en
daar was de rest het niet mee
eens. Ach, de trainer is wat te
enthousiast voor ons. Wij heb
ben veel ervaren spelers voor
wie de gezelligheid ook nadruk
kelijk meetelt."
„Dat ze met elkaar willen blij
ven spelen, bijna recreatief, is
hun goed recht", zegt Broere.
„Maar dat past niet bij mijn
manier van training geven. Een
trainer moet toch iemand kun
nen vervangen als hij dat wil?"
Voorzitter Nico Vreeswijk is het
daarmee eens. „Het lijkt me
toch normaal dat een trainer
spelers kan en wil vervangen.
En dat de teamleden loyaal aan
elkaar blijven, is ook begrijpe
lijk."
Kortom, begrip alom bij de Lei-
derdorpse club. „Ik geef toe dat
wij geen makkelijke jongens
zijn, maar zoals het er nu voor
staat gaat het hele team toch
weg", aldus Kwestro. „We pro
beren als team naar een andere
club over te stappen. De vraag
is alleen wie ons hebben wil.
Als het niet lukt, ga ik zo goed
als zeker over naar Aspasia in
Koudekerk en kiezen anderen
hun eigen weg."
Volgens Vreeswijk komt het
vertrek van het team dat het
twee seizoenen uithield in de
tweede divisie net een jaar te
vroeg. „Er breekt wat jeugd
door die we wilden inpassen.
Dat wordt nu een probleem,
niet goed voor de club natuur
lijk en niet goed voor mijn op
volger die binnenkort aan
treedt. Maar het is ook weer
niet dramatisch."
Dat laatste wordt door Broere
beaamd. „Er zijn al een paar
Dirk-Jan Kwestro. Archieffoto: Taco van der Eb
nieuwe jongens en misschien
dat een aantal spelers uit de
huidige groep alsnog besluit
zich bij ons aan te
zijn welkom, maar
mijn voorwaarden."
het stadion werd geprojecteerd, klonk
direct 'the king of Philips'. Het voelde
als een warm bad.
Maar spijt van zijn vertrek heeft hij
nooit gehad. „Ik was het gezeur in Ne
derland zat. Het stempel 'eeuwig ta
lent' ja. Of 'net niet'. Daar kom ik in
Nederland waarschijnlijk nooit meer
vanaf. Ik wilde ergens naartoe waar
niemand me kende. Iets heel anders."
Het werd een openbaring. Ook voor
hemzelf. Hij hoefde nooit zo nodig
naar het buitenland, dacht-ie. „Maar
blijkbaar moet je het een keer meema
ken." Met vriendin Inge woont hij in
een appartement met uitzicht op zee.
Ze genieten van het nieuwe. „Nu ik
hier ben, wil ik zoveel mogelijk van de
cultuur meekrijgen, de gebruiken en
gewoontes, ik wil de taal onder de knie
krijgen, mensen leren kennen. Ik zoek
het ook bewust op, ga naar de kleine,
lokale restaurantjes. Als er familie of
vrienden hier zijn, neem ik ze mee
daar naartoe. Ik wil ze laten zien hoe
de mensen hier leven."
Een tafeltje in een restaurant is snel
geregeld, ook al oogt het vol. Een spe
ler van Real is een grootheid bij de lo
kale bevolking en krijgt voorrang, al
tijd. Bruggink: „Toen we hier net drie
maanden waren, werden ik, Inge en
twee vriendinnen van haar 's avonds
laat aangehouden door de Guardia Ci
vil. Ik had mijn paspoort en rijbewijs
niet bij me. We moesten allemaal uit
stappen en de jas- en broekzakken le
gen. Ondertussen schenen ze met
schijnwerpers onder de auto, naar la
ter bleek op zoek naar drugs. Ik werd
ongerust en zei tegen de baas van dat
spul: 'Maar ik woon en werk hier'. Hij:
'Hoe heet je dan? Bruggink? Waarom
zegje dat niet meteen!' Hij gaf me een
hand, sloeg me op de schouders en
zwaaide toen we wegreden."
Hij aardt op Mallorca, voelt zich goed,
ondanks de twijfels over de sportieve
vooruitzichten. Maar laat dat nou niet
verward worden met een gebrek aan
De Grote Ambitie. Bruggink slaakt een
diepe zucht. Hij kent de vooroordelen.
Hij zou niet hard en meedogenloos ge
noeg zijn, niet snel genoeg met zijn
vuist op tafel slaan, niet de mentaliteit
van een absolute winnaar hebben.
Bruggink heeft geleerd zich er niets
meer van aan te trekken. „Iemand die
me goed kent, weet wel beter. Ik leef
voor het voetbal, doe er alles voor.
Maar ik wil ook mezelf zijn en genieten
van wat er nog meer op de wereld is.
Dat gaat samen, denk ik. Ik doe het op
mijn manier en wil laten zien dat ik
dan toch tot een supergoede carrière
kan komen. Want ik ben overtuigd van
mijn kwaliteiten. Daar ligt geen twij
fel."
Real Mallorca is daarom geen eindsta
tion, maar 'een opstap'. Waar ligt
Brugginks plafond? Het blijft even stil.
Dan: „Ach, ik kijk niet zo ver vooruit.
Toen ik bij PSV speelde, dacht ik: ik
kan hier wel twaalf jaar blijven. Totdat
het toch begon te kriebelen. Als je het
toch zo vraagt: ik zou wel eens bij een
absolute topclub willen spelen. Barce
lona of Manchester United. Dat wil ie
dereen natuurlijk, maar toch. In een
heel goed voetballende ploeg ga je
vanzelf mee. Dat heb ik gemerkt bij
het Nederlands elftal. Ik voelde dat ik
meeging in het niveau, dat ik het aan
kon. Die constatering was heel belang
rijk voor me, heel mooi ook. Ik herken
veel in de uitspraak van Rönald Water
reus. Dat hij het eens wil proberen bij
een topclub, waarna duidelijk zal wor
den of hij een hele goede keeper is of
een absolute topkeeper. Bij een top
club spelen, dat blijft toch een beetje
je droom. En die heb ik nog steeds."
Keytown Hitters nam gisteren het gecombineerde kunstgras
soft- en voetbalveld officieel in gebruik. Foto: Hielco Kuipers
leiden - Hij is zo trots als een
vader van een pasgeboren
kindje. Voorzitter Frans Bolk
van de Leidse honk- en softbal-
vereniging Keytown Hitters zag
zijn maandenlange inspannin
gen beloond. Wethouder Hes-
sing van sportzaken opende
gistermiddag op het Lugdu-
num-gedeelte van sportpark De
Kikkerpolder het gecombineer
de kunstgras honk-, soft- en
voetbalveld. „Dit is een hon
derd procent impuls voor de
honkbalsport in Leiden en heel
Nederland", zei Bolk, die het
veld in samenwerking met de
leverancier ontwikkelde. Inmid
dels speelden de Keytown Hit
ters al drie wedstrijden "tot volle
tevredenheid op het nieuwe
veld. De Leidse verenigin
haar ledenaantal groeien
„Ik ben het afgelopen hal
veel bezig geweest met h ;ge
ven van leden en kader. j jjj,
jaar terug hadden we int
vier of vijf teams. Nu heb jn
we er tien, waaronder ze
pillenteams. En we zijn b
nen een 'peanut bowl' vi
deren van vier tot zeven j
Met de honkbalschool dj
zijn gestart en de nieuwe
commodatie is ons beleii zei
gericht volgend jaar vijfti en
teaïns te huisvesten." Vo ch
vereniging Lugdunum, d g(j(
tweede veld en trainings
opofferde voor het unie!
binatieveld, gaat 's wintee r
de noviteit gebruik make g j
katwijk - Martin van Leeuwen
en Daniël Hensen spelen vol
gend seizoen bij w Katwijk.
Beide spelers genoten hun
jeugdopleiding op De Krom.
Van Leeuwen voetbalde de af
gelopen twee seizoenen bij
Sparta, waar hij 40 keer in actie
kwam. Hensen trad vijf keer
aan in de hoofdmacht van FC
Den Bosch.
Juul Emanuelson verlaat na
drie seizoenen FC Lisse. De
middenvelder speelt het ko»
mende seizoen voor zondag
hoofdklasser Türkiyemspor.
Ook Pascal Averdijk ho 'l'
op sportpark Ter Speel pr
gezien. De spits gaat 1
Beursbengels.
Michel Nok gaat weg bm;
burgse Boys. De verded itt
Amsterdam, die een jaa -
de in Rijnsburg, komt 1
seizoen uit voor Benneki
Florencio Cornelia hi
testwedstrijd gespeeld v
stedivisionist Stormvog
star. De spits van Tei
scoorde drie keer. Vandi
wacht hij uitsluitsel 01
eventueel contract.
sluiten. Ze
wel onder
door Lukas van de Wetering
woerden - Pelle Rietveld is gis
teren in Woerden Nederlands
kampioen meerkamp bij de ju
nioren geworden. De Hazers-
woudenaar brak enkele per
soonlijke records bij het twee
daagse evenement en zette met
7.501 punten een internatio
naal aansprekende score neer.
Vooral op de eerste dag scoorde
de atleet van de Zoetermeerse
vereniging Ilion buitengewoon
goed. Rietveld dook voor het
eerst onder de 11 seconden op
de 100 meter (10,84) en sprong
7,26 meter ver. Op de tweede
dag liet de alleskunner een pak
punten liggen door een matige
score bij het discuswerpen
(32,98). De voorsprong van
Rietveld was toen echter al zo
groot, dat de concurrentie niet
meer in de buurt kwam.
Achter Rietveld eindigde Rick
van Ruiten als vijfde. De atleet
van het Lissese De Spartaan
draaide met 6.378 punten een
redelijke meerkamp. Op zijn fa
voriete onderdeel hoogspringen
won hij met een tegenvallende
1,98 meter, maar in de ver
springbak kwam de
meerkamper verder di|$
6,85. Ook op de 100 er
meter liep Van Ruiten ei
Bij de senioren eindigt
genoot Rory van Noor
achtste plaats. De 19-ja
senaar werkte een
meerkamp af. Uitschie
een sprong van 1,96
hoogspringen. Verder
neo-senior vooral op d
veelzijdigheid.
Bij de vrouwen eindije
andere Spartaan-atlete,
Wisse, op de tweede pl
21-jarige Amstelveense
eerder deze maand
blessure en kwam mei l
door niet toe aan pro
van haar titel. Wisse
5.710 punten en moes
Bolt voor laten gaan.
Bij de juniores eindig'
mona Fransen en Eva
Poel naast het podium,
werd vierde, Van der P
de. Beiden trokken i
conclusie: „We zitten e
aan, maar het is net i
hadden eigenlijk allebe
trainingsstage in Porti i
meer verwacht."
