MVKV: een afscheid met pijn in het hart
Valken '68 neemt een hoge vlucht
H
SPORT R9
\issink zoekt naamsbekendheid
vrijdag 21 MEI 2004
betonnen sokkel met daarop
een grote antenne. Bij de ver
eniging waren ze met stomheid
geslagen. Voor het spelen van
wedstrijden - tot het moment
dat het voorste veld werd ver
breed - week de club enkele sei
zoenen uit naar de Van den
Berghstichting in Noordwijk en
de clubs Katwijk en Quick Boys.
„Bij de Van den Berghstichting
werden twee containers ge
plaatst, maar douchen konden
we er niet. Je ging er in trai
ningspak heen."
Op een ander moment liepen
er weer schapen op het veld.
Binnendijk: „De sportschoolin
structeur van de marine hield
van schermen en vond voetbal
klaarblijkelijk maar niets en dus
werden er schapen op gehou
den. Totdat de volgende in
structeur kwam die wel voet-
balminded was. Daarna hebben
we geen problemen meer ge
had en was de band met de
marine goed. We konden zelfs
gebruik maken van de sport
school." Behalve dan tijdens de
Golfoorlog en vorig jaar de inval
van Amerika in Irak toen de vei
ligheidsmaatregelen rond het
kamp zeer groot waren.
Het was vergelijkbaar met de
beginperiode. De bewaking
stond nog aan het begin van de
toegangsweg die naar de velden
leidt. De Haas: „We zijn begon
nen als personeelsvereniging.
MVKV was een omniclub met
sporten als zwemmen, tennis,
volleybal, badminton en judo.
Totdat ook een aantal mensen
wilde voetballen. De leden wa
ren militair, hadden ouders in
het leger of waren dienstplich
tig. Als een team op bezoek
kwam dan wachtte een begelei
der dat bij het hek op. Je had als
speler een pasje nodig en voor
datje dat kreeg, werd er eerst
een antecedentenonderzoek
gehouden."
Halverwege de jaren zeventig
van de vorige eeuw veranderde
het karakter en mochten ook
burgers lid worden. Binnendijk
die achttien jaar in het eerste
elftal speelde herinnert zich de
soms bizarre trainingen maar al
te goed. „Dan stonden de Ori-
ons hiernaast warm te draaien
Gerrit de Haas (links) en Jan Binnendijk voelen het einde naderen van MVKV: „Negenennegentig procent van de leden was emotioneel tegen
ren ze voor." Foto: Taco van der Eb
en kon je door de kerosinedam-
pen nauwelijks ademen. Het
was een hels lawaai. Niet echt
prettig."
MVKV mag dan ophouden te
bestaan, afscheid van het veld
nemen de spelers nog niet. FC
Rijnvogels blijft nog een sei
zoen gebruik maken van het
terrein, omdat het trainingsveld
op de accommodatie van nu
nog KRV wordt opgeknapt. De
fusie, die jaren geleden nog
werd afgewezen, is op 29 mei
een feit. De Haas: „Niemand
voelde daar destijds iets voor.
Het mentaliteitsverschil was te
groot." Inmiddels zijn beide
verenigingen volgens Binnen
dijk 'naar elkaar toe gegroeid'.
„Beide ploegen hebben in het
eerste team veel jongens voet
ballen die van Katwijk of Quick
Boys afkomstig zijn. Zij kennen
elkaar goed. Bij de lagere elftal
len hebben spelers van ons de
overstap naar KRV gemaakt en
omgekeerd. Er is meer vermen
ging dan vroeger."
„Negenennegentig procent van
de leden was emotioneel tegen
de fusie, maar rationeel gezien
waren ze voor", herinnert Bin
nendijk aan de fusievergade
ring. De Haas: „Er waren erbij
die de club liever dood hadden
zien bloeden." Maar het kon zo
niet langer. „Het groot onder
houd aan de velden voor het
seizoen besteden we uit. De
rest doen we met vrijwilligers,
maar dat aantal loopt terug.
Valt er iemand uit dan hebben
we meteen een groot pro-
de fusie, maar rationeel gezien wa-
bleem", aldus Binnendijk.
Naast de toegangsdeur van de
kantine kunnen de leden alvast
hun blik op de toekomst rich
ten. Tegen de ramen hangt de
bouwtekening van het nieuwe
clubgebouw. „We hadden ge
hoopt dat die er bij de start van
de nieuwe competitie al zou
staan, zodat het gebouw niet al
leen voor onze leden maar ook
voor die van KRV een nieuwe
start zou markeren. De ge
meente Katwijk is blij met de
fusie maar verplichtte ons daar
toe niet. We hopen wel dat de
gemeente bereid is om te inves
teren in de nieuwe club."
Voor MVKV is dat dan een uni
cum, want voor steun hoefde
de vereniging nooit aan te klop
pen. De Haas: „Toen KRV kam
pioen werd kreeg het een nieu
we tribune, toen wij de titel
pakten een nieuwe bal." Bin
nendijk: „De gemeente zei te
gen ons dat we bij defensie
moesten zijn. Bij defensie rede
neerden ze dat we een burger
vereniging zijn."
De sluiting van het vliegkamp
betekent enerzijds het einde
van een markante club, ander
zijds ziet de toekomst van FC
Rijnvogels er daardoor floris
sant uit. „Door de woningbouw
op het vliegkamp wordt ons
achterland enorm groot. Maar
dan heb je het wel over 2015.
Juist door de fusie kunnen we
die tijd overbruggen. Het pro
bleem bij KRV is namelijk dat
de club seniorenleden is kwijt
geraakt, terwijl er wel twee vel
den bij zijn gekomen waardoor
de kosten omhoog gingen."
Met een kampioenschap (1983)
en twee promoties via de na-
competitie neemt het stan
daardteam van MVKV afscheid.
Een wedstrijd tussen selecties
uit de jaren tachtig en negentig
(vanavond) en een zogeheten
'klutstoemooi (morgen) vor
men de laatste wapenfeiten.
Dan is het de beurt aan FC
Rijnvogels.
Een clubgevoel heeft De Haas
nog niet. „Ik ben dit seizoen
een keer een halve wedstrijd bij
KRV wezen kijken." Binnendijk:
„Bij mij leeft het al wat meer.
De bestuursleden van beide
clubs vergaderen al gezamen
lijk. We hebben al zoveel din
gen moeten regelen. Vlaggen,
een nieuwe naam, een nieuw
tenue. We gaan spelen in een
rood shirt, witte broek en zwar
te kousen, zoals Manchester
United. Maar ik kan me voor
stellen dat de leden nog niet
veel hebben met de nieuwe
club."
Routinier Vincent Zandbergen van afdeling naar eerste klasse
Vincent Zandbergen maakte de vlucht van Valken van dichtbij mee. Foto: Taco van der Eb
door Loman Leefmans
valkenburg - Hij is een van de
leidende Valken, maar hij mag
niet meer mee op jacht. De 33-
jarige routinier Vincent Zand
bergen zit bij de komende twee
wedstrijden tegen Naaldwijk
geschorst op de bak. Daar baalt
hij zichtbaar van, want het zijn
de twee belangrijkste duels uit
het bestaan van Valken '68, met
een plek in de eerste klasse als
inzet. Hoewel hij doorgaans
voorop gaat in de strijd, laat hij
het begin van de avondtraining
tegen zijn gewoonte in voor wat
het is. „Hou op, ik wist dat er
een schorsing aankwam, maar
ik werd toch even stil toen de
brief van de KNVB door de
brievenbus stak", zegt hij diep
zuchtend.
Zandbergen is de enige speler
uit de huidige hoofdmacht die
nog met Valken '68 in de eerste
klasse van de afdeling Leiden
voetbalde. Dertien seizoenen
later is de Valkenburgse vereni
ging nog twee partijen in de na-
competitie verwijderd van de
echte eerste klasse. Een enonne
vlucht die in de afgelopen twee
seizoenen werd versneld. „Zes
jaar geleden maakte het be
stuur plotseling bekend dat
trainer Rien van Veen zou wor
den vervangen door Fred Eijs-
berg. Daar waren we als spe
lersgroep behoorlijk pissig over
wat we mochten Van Veen wel.
Achteraf is het toch geen ver
keerde keuze geweest, want
vanaf dat moment is het eigen
lijk alleen maar beter gegaan en
is er een duidelijke ommekeer
in de club gekomen. De pr ver
beterde, het bestuur werd seri
euzer en de prestaties gingen
omhoog."
De pijplasser heeft een stevig
postuur en daarom doet zijn
verklaring waarom hij pas op
zijn tiende jaar met voetbal be
gon een beetje vreemd aan. „Ik
zat eerste op judo om van me af
te leren bijten. Ik was een beet
je een lulletje." Acht jaar later
debuteerde hij in het eerste elf
tal. „We waren echt een club
van nét niet. Al scoorden we
een behoorlijk puntenaantal
dan nog was er een andere ver
eniging die er nog meer haalde.
En dan stond je met lege han
den; periodetitels en nacompe-
tities bestonden nog niet."
Ondanks de promotie uit de
voormalige afdeling Leiden in
1993 en een sindsdien bijna
eeuwig lijkend verblijf in de
derde klasse, werd Calimero
twaalf maanden geleden een
echte volwassen vogel. Valken
promoveerde voor het eerst in
haar bestaan naar de tweede
klasse. Posters en bedrukte feli
citaties van die gebeurtenis
hangen nu nog promonent in
het clubhuis. „En ik heb on
langs nog de DVD bekeken van
onze beslissingswedstrijd. In de
eerste vijf jaar dat ik in het eer
ste elftal voetbalde, was het een
komen en gaan van spelers. De
huidige groep is al een paar jaar
samen en je merkt hoeveel
voordeel dat geeft. Een groep
Katwijkers met Casper van Iter-
son, Dennis de Ridder, Simon
Varkevisser en Emiel van der
Plas zijn echte Valken gewor
den. Daarbij heeft Piet van
Duijn prima de weg voortgeizet
die Eijsberg was ingeslagen."
Handhaving was aan het begin
van het huidige seizoen het
hoofddoel en dat leek met één
punt uit de eerste drie wedstrij
den nog een hele kluif te wor
den. „Foutje van Piet; die ver
anderde ons winning team. Een
paar wedstrijden later wisten
we dat we veilig waren en op
eens was daar een periodetitel.
Daar waren we zelf nog het
meest verbaasd over. Pas aan
het einde van het seizoen ging
het weer minder waardoor we
als vijfde eindigden."
Desondanks smaakten de Ba-
baloutjes prima. „Dat is een
drankje dat wij doorgaans als
wedstrijdpremie krijgen. De
naam is bij Valken een gevleu
gelde term geworden", geeft
Zandbergen als voorbeeld voor
de uitstekende sfeer in de selec
tie. „Het laatste partijtje op de
donderdagtraining wil iedereen
winnen en daardoor zijn er
soms grimmige overtredingen,
maai' na afloop is iedereen met
een kannetje bier weer goede
vrienden."
De breedte van de selectie is
volgens de mandekker debet
aan het huidige succes. „Het
tweede elftal speelt tegen de re
serves van Ter Leede en Sche-
veningen. Zo ben je al blij dat
we op een veilige plek staan en
zo win je in de nacompetitie
van NTW waardoor we plotse
ling voor het tweede jaar op rij
kunnen promoveren. Vreemd
en mooi tegelijk."
Zandbergen heeft gemengde
gevoelens over het tweeluik te
gen Naaldwijk. Vreugde over de
vooruitzichten, verdriet omdat
hij vanaf de reservebank moet
toezien. Zelfs als Valken weer
met beide klauwen op de grond
komt te staan, wordt daar
slechts tijdelijk over getreurd.
„De meeste sceptische suppor
ters staan nu met vlaggen te jui
chen langs de kant. We bestel
den onlangs twee bussen voor
de uitwedstrijd naar NTW en
we vroegen ons af of we die wel
volkregen; het ging moeiteloos.
Mocht het fout aflopen dan
gaan we uiteraard niet lachend
het veld af, maar een week later
komt heus het besef dat we een
super seizoen hebben gedraaid.
Valken als een stabiele tweede
klasser. Dat had zo nog niet
eens zo lang geleden niemand
voor mogelijk gehouden. We
staan op de kaart."
eter van der Hulst
IK - Het verstand won het
usievergadering van het
maar naar mate de op-
ivan MVKV naderbij
pelen de emoties een
grotere rol. „In het begin
nwe er nog luchtig over.
(nadert denk je steeds va-
dorie dit zijn de laatste
'.We zijn aan het aftel-
gtJan Binnendijk, voor-
an de club die na 38 jaar
It te bestaan. Met ingang
nieuwe seizoen vormt
samen met buurman KRV
[balclub FC Rijnvogels.
tbloeister wint met Oranje tweede prijs op WK veteranen
eter Klein
rde
jten 'gemengd - In feite zet Annemiek Wissink
eorieën op zijn kop. Ze begon niet op jonge
uis Imet tennis en was ook niet eens bijzonder
iteerd. De inmiddels 36-jarige Wissink
ils juniortje nooit een aansprekende titel,
;nS verloor ook nooit haar enthousiasme voor
w ïlvan racket en bal. Met hard werken ont-
enj 'de ze zich tot een dragende competitie
ter bij Forescate en greep ze zo'n veertien
geleden haar voorlopig mooiste erepalm.
'H fóje veroverde ze met het Nederlands team
«de prijs bij het WK-veteranen 35-plus.
nai
bewandelde de weg van de geleidelijk
en n Nederland was ze, waar het de tennistop
'snge tijd een naamloze, die incidenteel
peesje boekte in de regionale Bl-toernooi-
10I 1 Forescate-speelster bleef veel trainen en
erti1 zich op basis van inzet gestaag omhoog,
fed tort van doorbraak kwam toen Wissink bij
jfllj etste deelname aan het NK veteranen 35+
3 lai 1 meteen de titel greep. „Op het hoogste
1tle1 bi) de veteranen is het belangrijk wat je
r gepresteerd hebt. Je moet naam heb-
vai
1 die Wissink in haar jeugdjaren nooit kon
•jan "ven. Ze tenniste zelfs niet eens. „Ik startte
tj 'mijn zestiende jaar. Daarvoor had ik niet
vod'le 'ets met tennissen te kunnen. Ik woonde
rvif Penheim en kwam ook niet uit een tennis-
|e 'ri1 He bleek balgevoel te hebben, stond elke
tel 'de baan en vond het ongelooflijk leuk al-
nu Wat goed is, komt snel en in korte tijd
vroi naam van Wissink tussen die van de
atn "-speelsters van Twente.
•leen haar studie bestuurskunde aan de uni-
jtkj it van Enschede kreeg Wssink een baan
j jui koninklijke Landmacht in Rijswijk: „Ik ben
82, 'jj TEAN competitie gaan spelen. Na vier
"ilde ik Alphen in voor een jaartje Leidse
Hout. Dat heeft mijn tennis goed gedaan. Ik ging
weer snel vooruit en raakte steeds beter gemoti
veerd om te blijven trainen en weer hoger op te
komen."
Enkele jaren geleden kwam ze bij Forescate te
recht. „Met een studie en werk ernaast train je
veel verstandiger", vertelt ze over zo ongeveer de
drukste periode in haar tennisloopbaan. „Veel
tijd om te trainen heb je niet, maar ik wilde toch
beter worden. Ik zorgde er in ieder geval voor,
dat ik fit was. Nu durf ik zelfs te zeggen, dat ik
nog nooit zo fit ben geweest. Ik dacht na over
mijn sterke en zwakke punten en over die vein
mijn tegenstanders. En dacht over de manier
waarop zij het mij en ik het hen moeilijk kon ma
ken. En als ik al eens wat problemen in de studie
of op het werk had, dein kon ik die spanning kwijt
op de tennisbaan. Hoe slecht ik ook speelde, ik
wist, dat ik er alles aan gedaan had en stapte al
tijd met een goed gevoel vein de baan."
Na een tweede plaats bij het NK op buitenbanen
en afgelopen maart bij het NK-indoor werd ze
opnieuw geselecteerd voor Oranje. Bij het WK in
Antalya drong Nederland door tot de finale,
waarin van de Verenigde Staten werd verloren.
„Terugkijkend bedenk ik mij dan, dat ik als meis
je uit Twente wel tegenover speelsters heb ge
staan, die vele jaren in het grote internationale
circuit hebben gespeeld."
Het WK in Turldje doorkruiste de tenniscompeti-
tie bij Forescate. Afgelopen vrijdag keerde ze met
een kwartfinaleplaats bij het individueel toernooi
vanaf het WK terug. Gisteren speelde ze het ver
regende duel in Den Haag af tegen Leimonias 4.
De 3-0 voorsprong werd uitgebouwd tot een 6-2
overwinning. Cornel Verweij won het vierde en
laatste enkelspel en bracht ook zijn samenspel
met Marcel van Gaaien tot een goed einde. Wis
sink greep met Marceline Spaan de winst in het
vrouwendubbel, maar verloor haar mixed met
Van Gaaien. De licht geblesseerde Spaan gaf haar
gemengddubbel met Verweij op.
ligende opheffing van het
eVliegkamp Valkenburg
I uiting werd enkele weken
ndoor de Tweede Kamer
l htigd - luidde gelijktijdig
ide in van Met Vereende
len Voorwaarts. De club
jfseniorenelftallen en
Yentallen in de E-jeugd
iij KRV in. Al klinkt dat bij
'een beetje als vloeken in
i „Je kunt wel wachten
laatste moment, maar
s staat er een echte fusie-
II iet een nieuwe naam en
a eclubkleuren", zegt ere-
rit de Haas, die in 1966
ichting van de vereniging
n lakte.
uiting van het vliegkamp
ior ons een belangrijke
'j 'ging. We kunnen wel
laren voor een nieuwe
een een nieuwe lichtin-
ie, maar de grond is ei-
tc mvan de domeinen. In
ïtract staat dat defensie
moment kan zeggen dat
rweg moeten", aldus
n ldiik-
club weten ze maar al te
rj rat die clausule inhoudt.
er 1981 vormt voor De
log steeds het dieptepunt
32 estaansgeschiedenis. Op
1K ijdagmiddag in december
liet hoofdveld van MVKV
16 efensie omgeploegd. De
nstip veranderde in een
