)e cirkel is rond voor Kees van Wonderen SPORT aniël de Waard en het mdsel van Zoeterwoude S2 Drie nieuwe spelers voor Ter Leede Uilenberg ziet niets in spray Stompwijk '92 - SJZ Zondag, 14.00 uur zaterdag 15 mei 2004 pioorder keert terug in 'het vierde' van Bennekom aap van Essen gDAM/GPD - Kees van leren hoopt morgen een peelminuten te krijgen in atste wedstrijd als prof- aller. De langst dienende jorder neemt afscheid van p en ziet om in tevreden- ioewel hij liever een jaar rvvas weggegaan. even, en de cirkel is hele end. Dan speelt Kees van leren weer in het vierde van Bennekom. Net als jaar geleden, toen 'het hem weer plezier in al verschafte. ekom 4 was een merk- lige opstap in de loop van Kees van Wonderen, wel een noodzakelijke. Hij al heel lang als een groot gezien, speelde in allerlei ielecties, maar toch leek van Wonderen na zijn pu- I) (verloren voor het betaal - ial. De reden was nogal een fikse groeiachter- in het fysiek gewoon niet bijbenen. Iedereen groei- werd breder en sterker, ik klein mannetje. Heel loe had het wel voordelen, in dat project van Wiel er en toen werd die be- le videoband gemaakt. Ik zestien, maar Coerver zei euk tegen iedereen: kijk dat jochie is pas twaalf en wat 'ie allemaal al kan ij mijn oefenstof." as wel leuk, maar erg blij ees van Wonderen niet ld hij echt niet meer kon men met zijn leeftijdge- En dat terwijl voetballen lem werkelijk alles was. sd echt niets anders. Ie- ij uurtje was het voetbal - ilazen. Buiten het voetbal on ik wel omgaan met fysieke gesteldheid, maar ge het voetbal vond ik it verschrikkelijk." erd zo erg dat Kees van oren ook in het eerste van kom problemen kreeg, n mzie met de trainer hij midden in het sei- in ging meetrainen met gd van FC Wageningen, nocht daar geen wedstrij den. Toen meldden zich mensen van het vierde „Dat team bestond uit alige eerste elftalspelers, ben ik gaan voetballen, aging het in korte stapjes beter; naar het derde, ïeede en toen kwam ik ïhet eerste. En ondertus sen was ik gaan groeien, einde lijk." Al rap was Kees van Wonderen zo goed dat er in de zomer van 1991 twee betaalde clubs naar zijn gunsten dongen. FC Wage ningen wilde hem hebben, maar echt enthousiast deed de toenmalige hoofdtrainer Piet Buter niet. Kees van Wonderen kon als amateur naar De Berg komen. Daar was hij overigens best toe bereid, „want ik wilde kostte wat kost nog eenmaal proberen profvoetballer te wor den. Ik was al 22, het moest echt eens gebeuren." NEC kreeg echter lucht van de overgang. In Nijmegen had Kees van Wonderen al eens meegetraind. Aangezien Arno Arts net was verkocht aan FC Luzern, kon men in De Goffert wel een technische speler ach ter de spitsen gebruiken. NEC bood een echt contract, Kees van Wonderen werd de revela tie van het seizoen. De neoprof, de laatbloeier, scoorde meteen zestien maal. Allengs ontwikkelde Van Won deren zich bij NEC steeds meer van goaltjesdief tot een echte spelverdeler. In die rol droeg de man uit Bennekom in 1994 het elftal dat als eerste-divisieclub Ajax uitschakelde in de halve fi nale van de beker. Enkele maanden later won NEC de na- competitie. Kees van Wonderen vertrok daarna naar NAC. Daar ontwikkelde hij zich eerst tot een verdedigende middenvel der en vervolgens tot centrale verdediger, waarna Feyenoord hem in 1996 naar de Kuip haal de. „Ik had eens een keer echt mazzel. Mijn contract liep net af in de zomer nadat het Bos man-arrest was uitgesproken. Ik was een van de eerste spelers die daar volop van kon profite ren. PSV en Feyenoord wilden mij hebben, het werd Rotter dam. Misschien dachten ze wel, we proberen het eens met die Van Wonderen, het kost toch niets." Het kostte niets, het leverde wel heel veel op. Maar liefst acht jaar bleef Kees van Wonderen bij Feyenoord, niemand uit de huidige selectie speelde langer in De Kuip. Toch, als het aan Kees van Wonderen zelf had gelegen was hij geen acht, maar zeven jaar Feyenoorder ge weest. „Vorig seizoen heb ik lang ge twijfeld of ik nog verder wilde. Uiteindelijk besloot ik nog een jaar te blijven. Maar hooguit een paar weken later had ik daar alweer spijt van. Ik had Kees van Wonderen: „Ik had met een paar dingen pech, zoals een late start. Ik mazzelde met het Bos man-arrest. Uiteindelijk heb ik een mooie tijd gehad." Foto: GPD toch het gevoel dat zeven jaar Feyenoord genoeg was, dat ik niet moest blijven. Daarover ben ik met de clubleiding gaan praten. Gewoon open en eerlijk verteld hoe ik me voelde. Ze hadden best begrip, heel veel zelfs, maar hielden me toch aan mijn contract. De reden kon ik ook wel begrijpen. Er was geen geld meer en als ik zou weg gaan moesten ze toch een ver vanger aantrekken. Dat konden ze niet. Ik had dus de keus: doorgaan of het hard gaan spe len, ruzie maken of zo. In dat laatste had ik geen zin." Nog steeds heeft Kees van Wonderen hetzelfde gevoel als een jaar geleden. Hij is er klaar mee. „Niet vanwege het voetbal zelf, dat vind ik nog steeds heerlijk. Maar alles er omheen vreet energie. Feyenoord was steeds weer een club in op bouw, telkens was er weer on rust." „Feyenoord is een topclub. Ie der jaar weer zijn er hoge toren hoge verwachtingen, maar de kwaliteit van het elftal strookte meestal niet met het verwach tingspatroon. In die acht jaar klopte het beeld eigenlijk alleen met de werkelijkheid in het Uefa-Cupjaar en de periode daarna. Toen stond er een heel goed elftal, draaiden we ook lekker. Ik heb al eens gezegd dat we in die periode het voet bal speelden waarvoor ik ooit naar Feyenoord kwam: domi nant." Kees van Wonderen is een apart type speler; hij trekt het zich aan wanneer het niet goed gaat met de club. De afgelopen jaren trok hij ook meerdere ma len aan de bel bij de clubleiding om zijn eigen analyse te geven. Desnoods sprak hij in de publi citeit zijn zorgen uit. Dat doen niet veel voetballers. „Klopt. Wij hadden op een gegeven ogenblik zelfs meerdere spelers die dat wel deden, zoals Paul Bosvelt en Pierre van Hooij- donk. Ook Ronald Waterreus is volgens mij zo'n speler. Inder daad, het zijn bijna altijd wat oudere voetballers. Ik weet niet hoe dat komt. Als het slecht gaat met de club, kan ik het in ieder geval niet zomaar van me af zetten. Ik ben niet van het soort dat traint, speelt en het voor de rest niets interesseert." De jongere generatie lijkt het al lemaal veel minder uit te ma ken. „Ik zie wel eens jonge spe lers in zo'n praatprogramma. Dan wordt er een vraag gesteld over iets belangrijks en dan heb ik echt het idee dat ze voor het eerst over de kwestie nadenken. Ik snap dat dus niet. Ik ben al tijd vreselijk begaan geweest met het reilen en zeilen van de club. Dat zal wel mijn persoon lijkheid zijn, mijn opvoeding." Ook in bredere zin wijkt Van Wonderen af van de nieuwe ge neratie voetballers. „Voetbal is geen doorsnee wereld, zeker fi nancieel niet. Dat besef ik heel goed. Daardoor kan ik zaken die voorvallen wel plaatsen. Ik weet dat het er elders in de maatschappij heel anders aan toe gaat. Maar ik zie steeds meer jongens om me heen die dat besef helemaal niet meer hebben. Die hebben geen idee van de 'gewone' wereld, zijn ronduit verwend. In mijn ogen zijn er die gewoon ontsporen. Maar de vraag is in hoeverre je het hen kunt verwijten. Ze zijn ook maar op een bepaalde ma nier opgevoed en begeleid." Nog een paar weken, dan is Kees van Wonderen geen prof voetballer meer. „Ik zal mijn plaatsje moeten vinden. Ik kan ik me financieel wel redden, dat geluk heb ik. Maar ik ga iets doen. Ooit heb ik gezegd nooit trainer te willen worden, maar ik ga wel mijn papieren halen. Gaandeweg ontdek ik dan wel of dat leuk is, of ik het wel of niet kan." Het succes van een loopbaan als profvoetballer wordt tegen woordig afgemeten aan een paar zaken. Financiële onaf hankelijkheid, Oranje, prijzen en een leuke tijd in het buiten land; dat zijn de ijkpunten. Dertien jaar betaald voetbal net tegen de top aan stemmen Kees van Wonderen in ieder geval tot tevredenheid. In het buitenland speelde hij nooit, in Oranje was hij slechts vijfmaal actief, louter tijdens vriendschappelijke duels op weg naar het EK in 2000. „Maar ik heb ondanks een moeilijke start een mooie tijd gehad. De Uefa-Cup was een mooi kroontje, maar ook zonder die prijs was ik tevreden geweest. Ik denk ook dat je in het voetbal af en toe geluk moet hebben. Je moet net ergens te rechtkomen waar het allemaal klikt. Ik had met een paar din gen pech, zoals een late start. Ik mazzelde met het Bosman-ar rest. Uiteindelijk heb ik een mooie tijd gehad." Vanaf volgend seizoen speelt Kees van Wonderen weer zijn wedstrijdjes in en rond Benne kom, de plaats waar hij op groeide. Deze maand wordt het duel Bennekom-Feyenoord zijn officiële afscheidswedstrijd, na de zomer meldt hij zich bij 'het vierde'. „Daar spelen nu heel andere gasten dan vijftien jaar geleden, maar het is een leuk team. Misschien ga ik er wel in de spits spelen. Dat doe ik tij dens de partijtjes bij Feyenoord ook wel eens, dan heb ik de bij naam 'Pipo Inzaghi'. Ik heb qua postuur wel wat hem weg." sassenheim - Ter Leede heeft zich versterkt met drie nieuwe spelers. De Sassenheimse hoofdklasser trok drie midden velders aan. Van Haarlem ko men Martijn Lagendijk en Bob Kemper. Lagendijk (24) speelde afgelopen seizoen vijftien wed strijden in het eerste van Haar lem. Kemper kwam voor het tweede uit. De derde verster king is Germain Gotschin. Hij speelde het afgelopen voetbal jaar voor DWS uit Amsterdam. De spits van Ter Leede, Flo- rencio Cornelia, heeft afgelo pen dinsdag een proefwedstrijd gespeeld met ADO Den Haag. De topscorer van de hoofdklas se A speelde een zeer goede wedstrijd en scoorde drie keer. Cornelia zou ook in de belang stelling staan van Telstar. Martin van Leeuwen gaat niet naar Ter Leede. Van Leeuwen had wel een gesprek met de clubleiding van de Sassenhei- mers. De Katwijker, die de afge lopen twee jaar bij Sparta speel de, maakt binnenkort een keu ze tussen w Katwijk en Quick Boys. Wouter Verheij speelt volgend seizoen voor de w Katwijk en niet voor Noordwijk zoals deze krant gisteren abusievelijk meldde. Katwijk trok Tim Steenks (21) aan van tweedeklasser Delft. Steenks is een middenvelder. doetinchem/gpd - Scheidsrech- tersbaas Jaap Uilenberg van de KNVB ziet niet veel heil in de Spuni-spray, die volgend week einde voor het eerst in Neder land zal worden gebruikt om een muur bij vrije trappen op de vereiste afstand te krijgen. „Een scheidsrechter met per soonlijkheid heeft geen spuit bus nodig." Het internationale jeugdvoet- baltoernooi in Terborg, waar aan onder meer de teams van Ajax, Feyenoord, PSV, Barcelo na en Boca Juniors deelnemen, heeft de primeur. Met een spray van kokosmelk wordt bij vrije trappen door de scheids rechter een streep getrokken op 9.15 meter van de bal. De streep is een minuut later niet meer zichtbaar. In de hoogste Braziliaanse competitie gebrui ken scheidsrechters de spray al enkele jaren en wordt er sinds dien 50 procent meer uit vrije trappen gescoord. wil uitzonderlijk seizoen bekronen met promotie |af(iwouDE-DORP - Daniël de weet ook niet hoe het irig seizoen eindigde SJZ grijze middenmoot, dit erd dezelfde selectie keu- ^yi eede in de competitie. En op promotie naar de klasse is behoorlijk aan- Middenvelder De Waard er geen duidelijke ingvoor. „Maar de ande- 'gen maakten nu ook niet terke indruk", zegt hij. vaarom zou het eigenlijk nnen?" 'dorpsgenoot' Meerburg le SJZ op een ongekend lassering. De ploeg van Bert Kort deed zelfs lan- mee om het kampioen tot verbazing van velen, ndere ploegen hoor je het kan niet dat SJZ zo Maar het kan dus it zie je", zegt De Waard, 'stejaars student genees- |n Rotterdam is de cen- liddenvelder van SJZ. „Ik Öjd al mid-mid geweest, rechts- of linkshalf zou zou ik niet goed weten "~oest doen." Hij ziet zijn •ral in het winnen van fDe bal afpakken en naar Ook al is de roodharige Zoeter- woudenaar niet de langste, hij schuwt een luchtduel zeker niet. „Het is ontzettend leuk om een kopduel te winnen van iemand die groter is dan ik. Blijkbaar time of spring ik goed. Ik vind het heerlijk als er een hoge bal komt en de trainer van de tegenstander even later staat te schreeuwen 'hoe kun je nou verliezen van het kleinste man netje op het veld?!' Daar kan ik behoorlijk om grijnzen." Dat SJZ zo veel hoger is geëin digd dan vorig seizoen, ligt vooral aan het lage aantal te gendoelpunten. De ploeg kreeg er maar zestien om de oren, maar scoorde zelf slechts twee entwintig keer. „Wij hebben de minste doelpunten tegen van allemaal. Wel heel vaak gelijk gespeeld, maar heel zelden ver loren. Onze verdediging staat er altijd wel", zegt De Waard. „We scoren dit seizoen wel te wei nig. Tweede worden met de minste goals van alle teams, da's op zich best knap. De kan sen zijn er wel, en op de trai ning maken we ze ook af. In wedstrijden lukt het steeds net niet." Het heeft de Zoeterwoudenaars niet geschaad in de jacht op een nacompetitieplaats. „Onze poule is volgens mij voetbal- lend van een wat minder ni veau dan de andere vierde klas se", meent De Waard. ,,Als we daar waren ingedeeld, dan weet ik niet of we wel zo hoog waren geëindigd. Aan de andere kant, dat 'poldervoetbal' waar we nu vaker mee te maken hebben ligt ons niet. Niks ten nadele van ROAC of zo, maar we hebben liever een tegenstander die wat meer probeert op te bouwen." Zo'n ploeg was dit jaar kampi oen Meerburg, uit Zoeterwou- de-Rijndijk. „We verloren thuis van ze, in die wedstrijd zag je echt kwaliteitsverschil. Zij zijn beter en ze hebben ook een jaar tweede- en een paar jaar derde klasse-ervaring." Maar er is nog een ander verschil, zegt hij. „Bij ons lopen alleen maar echte SJZ'ers rond. Meerburg haalt spelers van buitenaf, laatst is er bijvoorbeeld een stel van RCL gekomen. Bij ons voetballen Zoeterwoudenaars." Of dat een reden is dat de derby onder de huidige generatie voetballers minder leeft dan vroeger, kan De Waard niet zeg gen. Maar dat het zo is, beves tigt hij. „Bij ons konden ze kampioen worden, dus was er wat meer publiek meegekomen van de Rijndijk. Maar de jonge mensen zegt de derby niet zo veel. Ik ken persoonlijk bijvoor beeld geen enkele Rijndijker." Ook geen enkele Stompwijker, voegt hij daar aan toe. Stomp wijk '92 is morgen de tegen stander in de halve finale van de nacompetitie, het ligt op een steenworp afstand van de woonplaats van De Waard. „Andere jongens uit het dorp gaan daar wel eens stappen. Maar ik ken Stompwijk alleen Daniël de Waard: „Bij andere ploegen hoor je vaak 'het kan niet dat SJZ zo hoog staat'. Maar het kan dus wel." Foto: Hielco Kuipers maar van uitwedstrijden, en ei genlijk alleen het voetbalveld." Niet dat De Waard nu zo'n enorm voetbaldier is. Als kleine jongen was dat meer het geval, vertelt hij. „Misschien komt het door ouder worden, doordat ik ben gaan studeren en andere dingen te doen heb." In de week voor tentamens gaat de studie voor de training. „Dat is logisch. Ik heb ook nooit geam bieerd om prof te worden of zo. Voetbal is een hobby, maar niet mijn leven." Toch kijkt de student uit naar de wedstrijd in Stompwijk. „In het begin van dit seizoen heb ben we al eens tegen ze ge speeld. Op basis daarvan denk ik dat we kunnen winnen. Maar misschien is dat duel geen goe de graadmeter, want ook Stompwijk moet een heel goed seizoen gedraaid hebben.. Ze hebben per slot van rekening de nacompetitie bereikt." De Waard schat de kansen van SJZ op het bereiken van de finale toch vrij hoog in. En dan? Dan zou de ploeg uit Zoeterwoude-Dorp zomaar kunnen promoveren. De win naar van de finale gaat om hoog, de verliezer krijgt nog een herkansing tegen de verliezend finalist uit een ander district. „Ik weet niet of we in de derde klasse een kans zouden maken. Maar het klinkt al een stuk be ter dan vierde klasse", vindt De Waard. Hoewél: „Ik had aan het begin van dit voetbalseizoen een college over sportblessures. René van der Gijp was te gast, als studiemateriaal. Die had het erover dat hij een keer met oud-internationals bij 'een of ander derdeklassertje' moest spelen en daar geblesseerd was geraakt. Dat geeft wel aan dat het niet zo'n verschrikkelijk hoog aanzien heeft, wat wij doen op een voetbalveld." Morgen gaan ze het doen in Stompwijk, volgende week is de return. De winnaar van de dub bele ontmoeting wacht een wedstrijd om promotie tegen UDO of Altior. Een wedstrijd op neutraal terrein, die De Waard heel graag wil spelen. „Het zou me best goed uitkomen als we de finale halen. Ik heb in mei namelijk geen tentamens."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2004 | | pagina 23