SPORT
lm de Cler vindt
nog lang
SI
Haar over het algemeen kan ik tevreden zijn'
1
zaterdag 15 mei 2004
,-al
5
Door Gertjan van Geen
sassenheim - Waar gedwongen kèüzes in
het betaalde voetbaï niet zelden tot een
verkeerde leiden, kan Tim de Cler terug
kijken op een juiste beslissing. Bij Ajax be
landde de linksback op een zijspoor. Een
overgang naar filiaal Germinal Beerschot
Antwerpen ging niet door en een stage bij
het Engelse West Bromwich Albion liep
op niets uit. Eenmaal getransfereérd naar
AZ dreigde voorzitter en geldschieter Dirk
Scheringa de stekker eruit te trekken als
de bouw van een nieuw voetbalstadion in
Alkmaar werd geblokkeerd door de ge
meenteraad. Een jaar later staat De Cler
vast in het elftal van Co Adriaanse, dat dit
seizoen zo verrassend voor de dag kwam,
Europees voetbal afdwong en morgen te
gen PSV in stijl wil afsluiten.
De 25-jarige Tim de Cler heeft zijn rust
gevonden. Zoon Twan van bijna een jaar
kruipt door de woonkamer, het weidse
uitzicht achter zijn woning in Sassen
heim is weldadig en de tussentijdse con
tractverlenging bij AZ geeft hem tot me
dio 2008 een gegarandeerd inkomen.
Daarnaast speelt hij morgen zijn 33ste
competitieduel van het seizoen. Alleen
keeper Henk Timmer komt tot de volle
dige 34 wedstrijden. De Cler miste er
eentje door een schorsing.
„Over het algemeen kan ik tevreden
zijn", zegt De Cler. „Niemand wist eind
vorig seizoen wat er ging gebeuren. De
club zou eigenlijk ophouden te bestaan
en dat was voor iedereen een schok. Dit
zou een overbruggingsjaar worden en
we zouden salaris moeten inleveren. Te
gelijkertijd wisten,we da.t we met deze
groep hoog kondén ëindigen^orig jaar
deden we ook tot het eind m,ee om Eu
ropees voetbal. Pas toen bekend werd
dat we moesten inleveren, wonnen we
geen wedstrijd meer. Maar ik heb eigen
lijk altijd gedacht dat het wel los zou lo
pen. Ik weet nog steeds niet priecies hoe
het allemaal in elkaar stak. Het zou kun
nen dat het een drukmiddel van Sche
ringa richting gemeente was."
Beenbreuk
Zijn kostje leek bij Ajax gekocht. De Clèr
was aanvoerder van de Al, kreeg als een
van de weinigen een vast contract en de
buteerde al snel in de hoofdmacht. Een
beenbreuk wierp hem temg en zijn op
tredens in de Arena beperkten zich tot
invalbeurten. Zelfs tijdens het bewind
van Co Adriaanse, die in hem als direc
teur jeugdopleidingen een van Ajax'
grootste talenten zag. Onder Ronald
Koeman raakte hij zijn plek definitief
kwijt. Zijn bijna-verbanning naar Germi
nal Beerschot Antwerpen had hem ge
makkelijk in de anonimiteit kurinen
storten.
Hoewel technisch vaardige backs dun
gezaaid zijn, bleef de belangstelling van
een 'grote' club uit. De hereniging met
Adriaanse in Alkmaar heeft die wens
naar de achtergrond gedrongen. „Na
tuurlijk wil ik het hoogste bereiken en in
Nederland is dat Ajax, Feyenoord of PSV.
Zo niet, dan wil ik met AZ elk seizoen
meedoen om Europees voetbal. Als dat
gebeurt ben ik niet ontevreden en kan ik
straks mijn carrière als geslaagd be
schouwen."
Co Adriaanse
Voetballen bij AZ is tegenwoordig geen
straf meer. De Alkmaarderhout is twee
wekelijks uitverkocht en straks, als het
nieuwe stadion er staat, kan het hele
maal een feest zijn. Een groot deel van
het succes kan op het conto van Adri
aanse worden geschreven. De Gier: „Je
ziet dat hij heel goed is voor deze groep.
Hij communiceert goed en iedereen
weet waar hij aan toe is. Vanaf de jeugd
van Ajax tot nu is hij aanwezig geweest.
Dat hij het altijd in mij heeft zien zitten,
scheelt een stuk."
Ook de grappen en grollen van de soms
omstreden, maar zéker kleurrijke trainer
kan hij wel waarderen. Zo kreeg de se
lectie een wel heel aparte straftraining,
nadat uit van FC Zwolle was verloren en
de doelstelling van 56 punten nog niet
behaald was. De volledige training met
Pasen stond in het teken van dat getal.
Tim de Cler: „De jaren hiervoor was wisselvalligheid kenmerkend voor mij. Daar wilde ik dit seizoen vanaf zijn, maar ik heb nog steeds niet constant een goed niveau gehaald.
Het gaat beter, maar het is niet genoeg." Foto: Taco van der Eb
„We moesten 56 voorwerpen van het
ene naar het andere strafschopgebied
brengen en ploeggenoten naar de over
kant transporteren, zonder dat ze de
grond mochten raken of gedragen wor
den. Daar zag ik de humor wel van in.
Het was in ieder geval beter dan toen we
thuis gelijk speelden tegen Zwolle. Toen
moesten we alleen maar lopen."
Wisselvallig
Nedetlagèn als die tegen FC Zwolle ty
peren een club als AZ. Net niet stabiel
genoeg voor de top. Ook de prestatie
curve van De Cler vertoont pieken en
dalen. „De jaren hiervoor was wisselval
ligheid kenmerkend voor mij. Daar wil
de ik dit seizoen vanaf zijn, maar ik heb
nog steeds niet constant een goed ni
veau gehaald. Het gaat beter, maar het is
niet genoeg."
Opvallend genoeg speelde hij twee keer
in de Arena een negatieve hoofdrol. Vo
rig jaar kreeg hij zijn tweede gele kaart
voor het wegtrappen van een bal. Dit
seizoen haalde hij opnieuw rood vanwe
ge aanmerkingen op de leiding. „Maar
het heeft er niets mee te maken dat het
tegen Ajax was. Het zit niet in mij dat ik
anders doe omdat ik tegen mijn oude
club speel. Maar ik pas er wel voor op
dat het volgend seizoen voor de derde
keer op rij gebeurt."
Oranje
In de jeugd stond het buiten kijf dat hij
werd uitverkoren voor het Nederlands
elftal. Praten over een eventuele selectie
voor het grote Oranje is vooralsnog uit
den boze. „Voordat ik een kans mag krij
gen, moet ik heel wat beter gaan voet
ballen. Ik kijk niet naar andere links
backs. Ik kijk alleen naar mezelf. Eigen
lijk ben ik nog ontevreden over alles. Het
rendement van mijn acties kan nog veel
hoger. Ik had verwacht dit jaar veel meer
assists te hebben. Ook Adriaanse zegt
dat er nog veel meer in zit dan er nu uit
komt. Ik ben aan het uitzoeken hoe dat
moet gebeuren."
Critici zijn er genoeg..Allereerst ben ik
kritisch op mezelf. Ik weet wanneer ik
goed of slecht heb gespeeld en als ik het
na afloop op televisie zie, weet ik dat ik
meer moet brengen. Mijn vader heeft
ook altijd wel wat aan te merken en zelfs
mijn vriendin heeft vaak gelijk als ze op
merkingen heeft over mijn spel, al wil ik
dat in eerste instantie nooit toegeven."
Met wie hij niet meer over voetbal kan
praten is zijn opa, Dick Wetselaar, die
eerder dit jaar plotseling overleed. Zijn
grootvader bracht hem vroeger altijd
naar de training in Amsterdam en was
zijn grootste fan. „Het gebeurde op de
avond dat we tegen Groningen speelde.
Ik voelde dat er iets raars was na afloop,
want mijn ouders waren er niet. Een
paar weken darvoor was hij nog bij AZ
geweest. Het is jammer dat hij er niet
meer bij kan zijn en dit niet heeft kun
nen meemaken. Hij is veel te jong ge
storven."
V.L.N.R.
RANDJE BUITENSPEL
Staand v.l.n.r: Joop de Wolf (trainer), Bob van Meygaarde, Han Bavelaar, Bart de Roo, Koos Crama, Teun van As, Henk Kerkvliet en Jan Mulder (grensrechter).
Gehurkt v.l.n.r: Kees de Cler, Gljs Collé, Hennie Bekkering,Jan Leget en Jan Teeuwen. Foto: archief Wim van Duivenbode.
chttienjarige maakte ik
'ebuut in het eerste elftal,
este spelers waren zeven
°l jaar ouder dan ik en ze
a het wel leuk; zo'n jong
die doelpuntjes voor ze
c. Snelheid was mijn ster-
iten ik leerde me in die
Com ook met mijn lin-
te schieten. Het elftal
takend om het aantrek-
pi aanvallende voetbal,
hste, dat kregen we van
"it Katwijk en Noordwijk
"n die graag tegen ons
h. Door het kampioen-
Wamen we in de tweede
'erecht, toen het op een
"gste amateumiveau.
as dé club van Leiden,
Gijs Collé speelde veertien seizoenen in het eerste elftal van Lugdunum. In zijn debuutjaar werd de Leidse
club kampioen van de derde klasse. De 6o-jarige Leidenaar ging onlangs in de vut en zijn handen jeuken
om in de vrijgekomen tijd een functie als elftalbegeleider bij de 'Kikkers' op zich te nemen.
met Roodenburg en Lugdunum
daar vlak onder. Hennie Bekke
ring speelde voordat hij bij ons
kwam betaald voetbal bij UVS.
Bob Van Meygaarde was ook
van die vereniging afkomstig en
Jan Lëget ging juist van Lugdu
num naér UVS.
Trainer Joop de Wolf moet nu
in de tachtig zijn. Ik kwam hem
onlangs nog tegen. Teeuwen is
naar Limburg verhuisd, maar
op 3 oktober is hij wel eens in
Leiden te vinden. Henk Kerk
vliet woont in Schotland en
staat op het punt om even over
te komen. Ook andere mede
spelers kom ik zo af en toe nog
tegen, vaak bij de club. Ik heb
de laatste jaren meer contact
met de jongens van mijn leef
tijd die later bij het eerste elftal
kwamen en waarmee ik nog ja
ren in een veteranenteam heb
gevoetbald, zoals Leo Redel en
Henk de Cler.
In de tijd dat ik bij het eerste
elftal zat, ben ik vijf keer kampi
oen geworden en twee keer ge
degradeerd. Lugdunum kende
veel ups en downs en dat is nog
steeds zo. Als lid van de Club
van Honderd kom ik nog regel
matig in de Kikkerpolder, zowel
op zaterdag als op zondag. Ik
ben van mening dat Lugdunum
een zaterdagclub moet worden.
We móéten een keer kiezen, an
ders wordt het met allebei de
eerste elftallen niks. Niet dat ik
me écht met deze zaak wil be
moeien, maar ik durf best mijn
mening geven. Ik lust best een
biertje, maar wij gingen vroeger
op zaterdag om middernacht
naar huis. Tegenwoordig gaat
de jeugd op dat tijdstip pas de
deur uit. En dan kan je de vol
gende dag gewoon niet fris op
het veld staan. Het is maar één
voorbeeld waaruit blijkt dat 'de
zaterdag' de toekomst heeft.
Ik was fel in het veld, maar
daarbuiten sociaal. Niet voor
niets was ik 'sociaal huismees
ter' bij een woningbouwvereni
ging Portaal totdat ik vorige
maand met de vut ging. Ik zou
wel weer wat willen doen bij de
club. Misschien word ik leider,
maar mijn vrouw en vijf klein
kinderen zien mij ook graag.
Daarom twijfel ik nog."
Bezopen is het. De waanzin
mijlenver voorbij. Dezer da
gen wordt het hoofdveld van
Quick Boys gelicht en van een
compleet nieuwe grasmat voor
zien. Doordat ze destijds bij de
bouw van De Arena waren ver
geten over het gras na te denken,
bestaat er nu een bedrijf dat
zo'n operatie in een poep en een
zucht kan uitvoeren. Een dagje
plaggen steken, nog een dagje
zoden leggen en op Nieuw-Zuid
ligt een biljartlaken. Wat dat
kost? Een ton in klinkende Eu
ropese munt. Dat is meer dan er
bij de meeste amateurclubs in
een heel seizoen aan geld om
gaat.
Als er in het kuipje van Quick
Boys nou een knollentuin zou
tieren die de voetballers bij de
vleet de enkels doet verzwikken,
zou ik zeggen: doe daar iets aan.
Maar ik was er van de week,
vanwege het treffen met DOVO
in de kampioenscompetitie, en
ik heb geen kale plek kunnen
ontdekken. Overal gras, van
doellijn tot doellijn. Wel koos de
bal bij tijd en wijle een richting
waar de spelers vreemd van op
keken. Maar of dat nou aan een
oneffenheid in het terrein lag,
weet ik niet. Het kan ook zo
maar dat zo'n zaterdagamateur
de bal anders raakte dan hij
zich had voorgenomen. Anders
was hij wel profvoetballer ge
worden.
Die kostbare transplantatie in
de Katwijkse duinen geschiedt
dan ook niet ten gerieve van de
vrijetijdsvoetballers van Quick
Boys, maar van de beroepsspe
lers van het Nederlands elftal.
Die trainen ter voorbereiding op
het EK op Nieuw-Zuid. Maar
Dick Advocaat vond de werk
vloer van Oranje niet voldoende
waterpas. Een volkomen egaal
trainingstapijt is volgens de
bondscoach van levensbelang
willen we in Portugal uit de
poule met Duitsland en Tsjechië
geraken. Om te kunnen oefenen
op dat eeuwige rond- en terug
spelen van de bal mag er geen
bobbeltje in het veld zitten.
Maar wat moet het Nederlands
elftal eigenlijk daar in Katwijk.
Eind jaren zestig werd een flink
stuk Zeister bos gekapt voor de
Zeist is niet goed
genoeg voor onze
voetbalidolen. Die
verdommen het
om met z'n tweeën
in één hut in de
Zeister jungle
te gaan liggen.
aanleg van het KNVB-sportcen
trum. Een partij voetbalvelden
van heb ik jou daar en een ver
zameling hypermoderne opstal
len om de voetballer op alle mo
gelijke manieren aan zijn gerief
te laten komen. Ik kom geregeld
in Zeist, meestal voor persconfe
renties, gisteren toevallig om er
zelf te voetballenMet het voet
balmaandblad Johan. Wij ver
dedigden de titel in het nationa
le mediatoernooi. Zo heb ik met
eigen ogen kunnen zien dat het
sportcentrum er na meer dan
dertig jaar nog altijd flonkerend
bij ligt. Wereldvelden en revali-
datieruimtes zo mooi dat je zou
wensen dat je een topvoetballer
met een ernstige blessure was.
Mooi hotel ook. Maar ja, slechts
driesterren. Of vier. In elk geval
veel te weinig voor die verwende
nesten van het Nederlands elf
tal.
Zeist is niet goed genoeg voor
onze voetbalidolen. Die ver
dommen het om met z'n tweeën
in één hut in de Zeister jungle te
gaan liggen. Die willen alleen in
een suite in Huis ter Duin. Met
verschillende telefoons zodat ze
niet gestoord kunnen worden,
terwijl ze met moeder de vrouw
aan de lijn hangen. Of met ie
mand anders.
Het EK is nog een maand weg.
maar toen ik donderdagochtend
het voorpaginabericht over de
Operatie Nieuw-Zuid las, was ik
al weer zo'n beetje klaar met
Advocaat en zijn makkers. Dat
Quick Boys die hele grap zelf wil
betalen, snap ik niet. De KNVB
heeft beloofd ergens in 2005 in
Katwijk een oefenwedstrijd te
komen spelen zodat Quick Boys
die 100.000 euro kan terugver
dienen. Dat worden dus kaart
jes van 20 euro het stuk. Als er
tegen die tijd nog maar wat over
is van de populariteit van Oran
je.
Zo mogelijk nog meer opzien
dan het Katwijkse grasverhaal
baarde donderdagochtend, ook
op de voorpagina, het bericht
dat mijn oude school de voet
balclub Docos gaat sponsoren.
Visser 't Hooft op het shirt van
voetballers omdat rector Kuur-
man denkt dat hij daarmee ziel
tjes kan winnen. Bij niet één
Leidse club voetballen zo veel
kinderen als bij Docos is zün re
denering. In de loop der*jaren
heeft er op mijn voetbalshirt
werkelijk van alles gestaan.
Maar of het nou om een autobe
drijf, een aannemerij, een verze
keringsagent of een cosmetica-
product ging, ik heb me er nog
nimmer toe laten verleiden om
bij mijn sponsor te gaan shop
pen. En waarom zouden die pu
bers van Docos dat wel gaan
doen? Bovendien, er voetballen
in Leiden meer kinderen niet
dan wel bij de club van 't Visser.
Als zijn redenering opgaat, kan
de rector dus naar die kinderen
fluiten. Tel uit je winst. Is bezo-
pener de vergrotende trap van
bezopen? Nou ja, laat ook maar.
Jaap Visser
Reageren?
Sportredactie.ld@hdc.nl
