REGIO 'Gewoon mazzel gehad, zo zie ik het' 'Idols? Da's allemaal doorgestoken kaart, zo corrupt als de pest' 'Een leuk programma waar ik regelmatig voor ben thuisgebleven' Dick Wansink is alweer bezig met de Leidse jazzweek 2005 WOENSDAG 12 MEI 2OO4 NAVRAAG iet de nachtmerrie van elke reisorganisatie zijn wat er is ge net de Nederlandse wandelaars in de Spaanse Sierra Nevada, hen overleefden de tocht niet door het slechte weer. Be- schuldigende ij reizigers zelf ligt ook vingers wijzen l T 'l 1 nu in de rich- verantwooraelijkneia ting van de reisbegeleider irtrek, die waarschuwingen in de wind sloeg. Wat is de ver- rdelijkheid van de reisorganisatie hierin? Navraag bij SANDER 15TAL, adjunct-directeur van reisorganisatie Djoser in Leiden. ui reisprogramma llce avontuurlijke elen? at is niet onze tak rt. Wij bieden meer e dingen en als er eld wordt, is dat niet /aarlij ke bergflan- tten er ook aan uw isico's. ligste manier is om ihterin je tuin in de te gaan zitten, zeg ik ls je naar verre lan- t, zijn er tal van risi- als het vervoer ter plaatse. Hier in Nederland is het verkeer irganiseerder dan in bijvoorbeeld India. Belangrijk is daar- wie je in die landen samenwerkt." goede reisbegeleiders hebt. is het natuurlijk bepalend watje van een reisbegeleider it. Bij ons is het zijn verantwoordelijkheid om de reizigers lusiasmeren en de reis in goede banen te leiden. Dus ka- tels uitdelen en zorgen dat de bus er op tijd is. Maar bij waarbij mensen afhankelijk zijn van het oordeel van de leider, moet die wel de juiste papieren hebben en kun je of andere vrijwilliger de berg op sturen." isbegeleidster zou ongediplomeerd zijn. aat helemaal geen diploma voor het beroep van reisbege- f het zou een particuliere opleidingen van een week moe- Daarom verzorgen wij nu zelf trainingen, waarbij de deel- onder meer leren hoe je met calamiteiten omgaat. Maar er een verantwoordelijkheid bij de reizigers zelf. Ze willen y erder weg en steeds gekkere dingen doen. Daarom moeten nisaties goed voorlichten: weet waar je aan begint." nnelieke Slappendel foto: EPA/Juan Ferreras UIT DE ARCHIEVEN Iei954, Woensdag 12 Mei ji - Voorde heer J. G. van der Zeeuw, een bekende figuur in et d ganisatieleven, met name in de kring van de Leidse Bestuur- vvl, gistermiddag aan het einde van de receptie, welke hem ter g eid van zijn 70ste verjaardag in „Het Gulden Vlies" werd nden, 'de balans' kon opmaken, stond op de debetzijde een zi chenken' van niet minder dan 800 sigaren, een verblijf van d: in een vacantie-oord en een tweedaags bezoek aan Brussel, la ider in geelschap van zijn echtgenote. taris van de afdeling Leiden van de Algemene Bedrijfsbond -en Genotmiddelen, de heer G. Jansen, opende de rij van Spreker zeide, dat het de afdeling een grote eer is haar voor- uie receptie te mogen aanbieden. In hem bezit de afdeling een d voorzitter, een man, wiens leven geheel in het teken van inlaat. Toen de vakbeweging nog in haar kinderschoenen stond, oi an van der Zeeuw, aldus spreker, die daaraan reeds leiding en zijn vitaliteit verwacht de afdeling nog vele jaren van de ïaht van haar voorzitter te profiteren. Een kist sigaren - er zou- 1 rele volgen - was het geschenk van de afdeling. Voor mevr. v. Iedie in de hulde werd betrokken, was er een prachtige fruit- 979, zaterdag 12 mei )RP- Een speciaal orkest dat geheel is samengesteld uit rtsen, verzorgde gisteravond een concert in het verpleeg- enrode in Leiderdorp. Het concert dat grote belangstelling in het uitgebreide recreatieprogramma van Leytenrode. lief Leidsch Dagblad deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op ïmer 57055 t.n.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA ra, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d.(datum van ing) of door contante betaling aan de balie van het Leidsch Dagblad, ltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd. COLOFON Leidsch Dagblad rectie: B.M. Essenberg lil: directiehdcuz@hdc.nl j j edacteur: Jan Geert Majoor nail: redactie.ld@hdc.nl Cc ;g °°R 82, Leiden, tel. 071-5 356 356 stbus 54,2300 AB Leiden, =J°7i-S 356 415 071-5 356 325 len fax 023-515° 567 l/ERKOOP mb.t.: li 3661 ed: 023-5150 543 n( 1-6813677 handel: 071-5 356 300 0 lus kunnen contact opnemen 'ki 1636 d( E lat ,at's) ge 5196800 t ejrrEN ding (acceptgiro) -ej Heen aut. ine.) p/j €216,90 ons een machtiging verstrekken atisch afschrijven van het jeld ontvangen €0,50 korting per betaling. VERZENDING PER POST Voor abonnementen die per post (binnenland) worden verzonden geldt een toeslag van €0,50 aan portokosten per verschijndag. Voor zaterdagabonnementen geldt €0,60 per zaterdag. GEEN KRANT ONTVANGEN? Voor nabezorging: 0800-1711 (gratis). Mobiel: 072 - 5196800 ma t/m vr: 07.30-17.00 uur; zar 08.00-13.00 uur AUTEURSRECHTEN Alle auteursrechten en databankrechten ten aanzien van (de inhoud van) deze uitgave worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV c.q. de betreffende auteur. HDC Media BV, 2004 De publicatierechten van werken van beeldende kunstenaars aangesloten bij een CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting Beeldrecht te Amstelveen. HDC Media BV is belast met de verwerking van gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens worden gebruikt om gerichte informatie over voordeelaanbieding en te geven, zowel door onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt u dat laten weten aan HDC Media BV, Afdeling Lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar. De Dick Wansink van nu ziet er heel anders uit dan de Wans ink van pakweg een jaartje of twee geleden. Veel grijzer en veel slanker. De slopende ziek te, waardoor onder meer een nier bij hem moest worden verwijderd, heeft duidelijk zijn sporen nagelaten. Maar de (in middels ex-)eigenaar van jazz café The Duke en drijvende kracht achter de Leidse Blues- en Jazzweek mag dan een flin ke jas hebben uitgedaan, ge broken is hij allerminst. Sterker nog, hij is alweer druk bezig met het organiseren van de jazzweek in 2005, de vijfen twintigste, die eerder dit jaar wegens zijn slechte gezond heid werd afgeblazen. „Nog een keer afblazen mag niet, kan niet en gebeurt ook niet." Monoloog van een gedreven persoonlijkheid. „Het gaat goed met me. Ik ga langzaam vooruit. Tergend langzaam - ik zou willen dat het harder ging. Maar het is nu eenmaal zo. Weet je, dit is allemaal nieuw voor me. Ik ben hiervoor nooit ziek ge weest. Maar op een dag, eind augustus vorig jaar, sta ik in The Duke en voel ik me niet lekker. Ik zeg tegen mijn vrouw: 'Bel de dokter maar even voor een afspraak'. Die dokter stuurde me door naar het ziekenhuis. Om een car diogram te laten maken en wat bloed te prikken. 'Kom over veertien dagen maar te rug', zeiden ze daar. Nou, de volgende dag werd ik opge beld of ik onmiddellijk naar het ziekenhuis wilde komen. Mijn nieren bleken niet goed meer te werken. Toen ging het snel, ineens ging er van alles mis. Ik kreeg een by-pass, mijn hart bleek te groot, een paar hartkleppen deden het niet goed. Ik heb een hartstilstand gehad en ik kreeg ook nog een klaplong. Afijn, er moest een hoop wor den gerepa reerd. Ik heb zes we ken op de intensive care gelegen, waarvan vijf we ken aan de beademing. Uit eindelijk hebben ze een nier verwijderd. Maar ik heb het allemaal overleefd, de dokter zei dat ik een medisch won der was. Het was een verschrikkelijke periode, maar ik wil niet te veel meer terugkijken. Ik wil vooruitkijken. Ik heb The Du ke verkocht aan twee jonge gasten. Muzikanten. Dus met het voortbestaan van de Duke als jazzcafé zit het wel goed, het is zeker niet het einde van die tent. Daarom ben ik ook zo in mijn sas met die ver koop. The Duke is natuurlijk een groot deel van mijn leven geweest. Vijfentwintig jaar. Nu ben ik zelf klant. Wel een reguliere klant. Om de paar dagen ga ik er een uurtje heen. Mijn hart ligt daar na tuurlijk nog steeds. Verder ben ik weer bezig met het organiseren van de jazzweek van volgend jaar. Uiteraard, zou ik bijna zeggen. Maar mijn rol moet niet worden overdreven. Dat de jazzweek het afgelo pen jaar niet is doorge gaan, lag echt niet alleen aan mijn ziekte, hoor. Ja, er is van alles gezegd en geschreven over mij. Ik zou alles alleen organise ren, alles naar me toe trekken. Het feit dat de jazzweek niet doorging toen ik ziek was, was daar het bewijs voor. Er zou den geen opvolgers zijn. Ze zouden zonder mij niet weten wat ze moes ten doen. Wat een onzin! Neem nou maar van mij aan dat je zo'n eve nement niet in je eentje kunt organiseren. Het is echt wat anders dan af en toe een con certje. Ik heb op al die verha len al die tijd niet willen rea geren. Dat is mijn stijl niet. Laat ze maar kletsen, dacht ik. Wat ik wel kwijt wil, is dat het kwam door een ongelukkige samenloop van omstandighe den dat de jazzweek niet doorging. Ik was niet de enige die ziek was. Er waren een paar men sen tegelijk ziek. Wel iswaar niet heel ernstig, maar toch ziek genoeg om even niet mee te kunnen helpen. Veel meer wil ik er niet over zeggen. Ik lag in het zieken huis en kon niet meebeslis sen, maar de rest van de orga nisatie heeft de juiste keuze gemaakt om het evenement af te gelasten. Als je zoiets groots als de jazzweek wilt doen, moet je het ook goed doen. Ik vond het wel mooi dat die kroegbazen ei genhandig de kroegentocht op poten hebben gezet. Ja, dat deed me goed. En The Duke deed ook gewoon mee aan die kroegentocht. Dat zegt genoeg. De jazzweek is toch niet van mij? De jazzweek is van en voor de he le stad. Ik heb trouwens toch nog een beetje geholpen, met die kroegentocht. Ik heb or kesten gezocht voor op de bussen. Als ik om wat voor reden dan ook weer niet zou kunnen mee-organiseren - niet b dat ik daarvan uitga, hoor - dan gaat de T jazzweek normaal gesproken heus wel door. On misbaar ben ik niet. Ik ben wel belangrijk, de man achter de schermen, maar alle medewer kers zijn belang rijk. We doen het met een manne tje of twintig. Iemand als ft Cor Elzenga jf j zit er al net ft zo lang als ik. 1 En Jan Lau is ook al zo ie- I mand die al ja ren meedoet. Er zijn ook een stuk of wat jongeren bij van een jaar of dertig. Dat zijn de mensen van de toekomst. Dat moeten de vaan deldragers wor den. Heerlijk is dat, zo met z'n allen bij elkaar plan nen maken, organiseren. Van avond komen we weer bij el kaar. Met z'n éllen. We hebben alweer drie spon sors die duizend kaarten van ons afnemen. Op die manier lopen we ook geen financieel risico. Dit wordt de 25ste jazzweek. Ik ben er wel voor om iets speciaals te doen. Maar wil je iets groots, dan moet je natuurlijk wel spon sors, fondsen werven. Veel mensen denken daar niet over na, die zien alleen maar muzikanten spelen overal in de stad. Maar de jazzweek werkt met een begroting van enkele tonnen. Die kan ik echt niet uit eigen zak betalen. Ik hou veel van jazz, maar ik wil er natuurlijk niet aan failliet gaan. Het is druk, dat organiseren, maar ik kan het aan. Om thuis de hele tijd maar stil te zitten, daar heb ik geen zin in. Ik mag ook weer alles, dus ik ga er gewoon tegen aan. Nou ja, ik moet het natuurlijk niet te gek maken. Een beetje ge deisd houden moet ik me wel. Ik kan natuurlijk niet ineens een kilometer hardlopen. Drie keer per dag zit ik op de ho metrainer. Voor mijn condi tie. Die is al een stuk beter. Toen ik uit het ziekenhuis kwam, kon ik niet eens lopen. Dat heb ik helemaal opnieuw moeten leren. Ik heb gewoon mazzel gehad, zo zie ik het. Binnen een maand word ik nog een keer geopereerd. Dan gaat ook mijn andere nier eruit. Dat maakt niks uit, hoor, ik moet nu ook al drie keer per week naar het ziekenhuis voor een dialyse. Dat blijft zo. Het is geen pretje, zo'n dialyse. Je ligt vier, vijf uur op een bed. En je mag je bijna niet bewe gen, omdat je aan het appa raat vastzit met een slang. Ge lukkig ben ik riiet bang voor het ziekenhuis. Als ik erg ziek ben, voel ik me daar veiliger dan thuis. Bovendien, die mensen van de dialyse-afde ling zijn echt geweldig. Die zijn heel lief voor mij en voor de andere patiënten. Dat helpt ook mee, om het draaglijk te maken. En elke keer als ik uit het ziekenhuis kom, ga ik gewoon verder met organise ren." Herman Joustra Dick Wansink: „Nog een keer de Leidse Blues- en Jazzweek afblazen mag niet, kan niet en gebeurt ook niet." Foto: Henk Bouwman KLANKBORD Als het aan de bezoekers van de internetsite van deze krant ligt, komt er geen derde editie van tv- talentenjacht Idols. Liefst 86 procent onderschrijft de stelling 'Twee keer Idols was meer dan ge noeg'. Vooral Idols-haters namen de moeite hun hardgrondig 'eens' op de ze stelling te onderbou wen: „Eén keer idols was zelfs al meer dan ge noeg." Een selectie uit de reacties. Geheel in stijl met het besproken onder werp worden voor deze ene keer ook reacties af gedrukt die alleen met een voornaam werden on dertekend. Twee keer Idols was meer dan genoeg. Jeanette, Katwijk: „Ik vind Idols een goede ma nier om nieuw talent te vinden en om een beetje echte humor op tv te brengen." Barend, Katwijk: „Weg ermee." P.F.J. de Groot, Rijn- woude: „We weten het nu wel. Het zomaar in eens omslaan van de jury onder druk van het pu bliek, het lijzige geteem van Jerney Kaagman, het publiekelijk voor 1*1 staan van mensen die een beetje te gestimuleerd zijn door een - kennelijk dove - vader of moeder- Kappen met die handel." André van der Klauw, Lisse: „Het is één grote opgefokte commerciële toestand. Dit blijkt nu ook weer. De show is nauwelijks over, of de tonnen euro's vliegen door de rechtbank. Daar bij komt dat ik een hekel heb aan persoonsver heerlijking. En aan ge maakte lachjes." Marcel, Katwijk: „Ik vind er toch geen reet aan." F. Stikkelorum, Oegst- geest: „Het is maar wat je er in ziet. Zo'n talenten jacht levert veel frustra ties en ongeloof op. Maar het ergste is, dat ze er zelf in gaan geloven. En uit eindelijk leidt het tot niets. Zendtijd is erg kostbaar. Daar moet je dus goed mee kunnen omgaan. Daarom: het was meer dan genoeg!" W. Douwes, Leiden: „Idols? Allemaal doorge stoken kaart. Zo corrupt als de pest." F. Filippo, Sassenheim: „Eén jaar overslaan is het beste. Maar het is en blijft een goed program ma, zeker voor opko mend talent." Cees Bolster, Katwijk: „Waanzin is het. Alle maal verpeste zaterdag avonden. En dan die late uitslagen onder Studio Sport. Het is ook beslist niet bevorderlijk voor de rust in de gezinnen." Aad Langelaan, Voor hout: „Wat nou twee keer Idols is genoeg? Dat zeg ik toch ook niet van GTST of ATWT. Je kunt zelf bepalen waar je naar kijkt. Idols is best leuk en het is ook goed om te zien dat er toch nog ta lent in Nederland is." Manueel Paardenkoo- per, Leiden: „Een keer Idols was al meer dan ge noeg." C. Star, Lelystad: „Twee keer Idols was al twee keer te veel." S. Cornelissen, Leiden: „Voor mij was één keer Idols al meer dan ge noeg! Zeker nu blijkt dat de winnaar al jarenlang bekend was bij één van de juryleden." De nieuwe stelling gaat over de golf van publici teit die is ontstaan nadat er foto's zijn opgedoken waarop is te zien hoe sommige Amerikaanse en Britse militairen met Iraakse krijgsgevangenen omgaan. Is de commotie terecht en begrijpelijk, of overtrokken omdat in oor logssituaties dit soort din gen nu eenmaal gebeurt? De stelling luidt: De ophef over de foto's van Iraakse gevangenen is overdreven. Reageren kan via www- .leidschdagblad.nl, of postbus 54, 2300 AB Lei den. Louk Rademaker (17) uit Leiden, student wis- en sterrenkunde voorzitter jongerenafdeling SP Lei den: „Tja, ieder zijn eigen smaak, nietwaar? Als er nog steeds miljoe nen aan de buis gekluisterd zitten voor nog een keer Idols, dan zeg ik: gewoon doen. Helaas gaat dit soort commercie ten koste van veel ande re startende muzikanten. Ik raad ie dereen dan ook aan om niet naar Idols, maar naar de Grote Prijs van Nederland te gaan. Daar begonnen ooit 'idolen' als Brainpower, Green Lizard, Raymzter en i K's Choice." Cees van Duijn (41) uit Warmond, vastgoedconsultant: „De Idols-gek- te is het failliet van de Nederlandse artiest. Het failliet van alles wat met muziek te maken heeft. De inhoud is weg, wat overblijft is de verpakking: het gezichtje, de kleding, etcetera, de techniek en heel veel commercie. Over vijf jaar lachen we met zijn al len ons een deuk over de idiootheid van dit fenomeen. Een wegwerparti kel in de vorm van een 'zangcarriè re'. Triest voor de persoon op de bühne. Maar ja, een volk krijgt wat het verdient. Intel- lectueel gezien zijn we arm ge worden. Waar zijn ons verstand en onze nuch terheid geble- ven?" Dennis Salman (31) uit Noordwijk, medewerker Noordwijkse Woning stichting: „Het erge is dat ik hele maal niets van Idols wil weten maar dat ik er toch steeds mee word ge confronteerd: op televisie, in de krant, op straat. Het is toch te gek voor woorden dat ik bijvoorbeeld weet dat ene Boris heeft gewonnen, terwijl ik nog nooit één seconde naar die dramaserie heb gekeken? Zo word je nou door de media beïn vloed. Van de buis af met Idols dus, er is al genoeg ellende in de wereld." Pieter Stam (53) uit Katwijk, domi nee: „Volkomen mee eens. Of eigen lijk niet. Twee keer Idols was twee keer te veel. Wat een vercommercia- liseerde idioterie! Het had geen Idols moeten heten maar: 'hoe verpesten wij onze jeugd!' Duizenden jongelui, die denken dat ze met hun perfor mances beroemd kunnen worden, gaan voor een miljoenenpubliek openlijk af. Arme kinderen. Ouders, die zeggen dat hun volstrekt geflipte kind een superster is en dat de jury er niets van weet. Zielig gedrag. Al die kostelijke zend tijd had besteed kunnen worden aan 4 programma's waar mee je mensen op voedt tot zelfstandige verantwoorde we reldburgers: ge schiedenis, infor- A matie, cultuur, muziek, enzo- W voorts." Nancy van der Loo (36) uit Noord- wijk, magazijnmedewerkster: „Ik vind het een leuke serie pilgram- ma's en ben er dan ook regelmatig voor thuisgebleven. Maar je moet dan ook van de competitie en mu ziek houden. Dan is het een toppro- gramma. De hoge kijkcijfers bewij zen dit. Het mag nog wel even door gaan, het moment dat het echt gaat vervelen is er wat mij btreft nog niet, dus waarom stoppen? De soundmix- show had ook jaar in jaar uit goede recensies, daar kun je het aan spie gelen. Op het mo ment dat er geen animo voor is, ver dwijnt het vanzelf wel van de buis. Wat Idols betreft: lek ker doorgaan." 1 jaar uit goede je het aan spie-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2004 | | pagina 15