Agio: het laatste familiebolwerk in sigarenland ECONOMIE Vermijden van risico kost geld bij AEX-sparen ICT-markt slijpt de messen weer Maatschappelijk actief personeel doet het goed ziger dupe aakbeleid NS' it - De treinreizigers wor- dupe van het afbraakbe- n de Nederlandse Spoor- Ze moeten binnenkort itaan en reizen op treinen r toilet en zonder con- ir. Bovendien wil de NS nstregeling in de avonden ïlceinden zoveel mogelijk len. Dat stelde de Vak- zoor Machinisten en icteurs (WMC) zaterdag, cvereniging is kortgeleden rmeerd over een aantal >n van de NS. Deze ko- eer op 'klantje pesten', oor reizigers uit de trei- orden gejaagd, meent de iholverbod topman Enron dn - Een rechtbank in de igde Staten heeft Jeffrey |j, voormalig topman van i een alcoholverbod op- Skilling raakte vorige i in een bar in New York |n toeren. Hij hield hij [stamgasten voor FBI- in en zei dat ze hem ach- ;den. De 50-jarige Ameri- zordt medeverantwoor- ehouden voor de onder in energieconcern En- n van de grootste be- thandalen uit de Ameri- geschiedenis. oenen fraude sofinummers dam - Een tiental frau- leeft in de regio Amster- probeerd uit naam van n geld terug te krijgen belastingdienst. Ze heb- kele miljoenen euro's ld. De fraudeurs maak- ruik van het sofinum- n anderen. De oplichters gespoord door de finan- isporingsdienst FIOD- e belastingdienst wil het ugvorderen. arden boete ikant pillen icton - Medicijnenpro- Merck moet de Ameri- belastingdienst mogelijk iljard dollar terugbeta- t bedrag bestaat uit aan- :n eventuele boetes over ade tussen 1993 en 1999. t onder meer om een tand bij de betaling van gen bij de acquisitie bedrijf in 1993. Merck stevig te verweren te- joetes. is schuldig oge olieprijs' 5 - De Venezolaanse pre- Ihavez wijst de Ameri- president Bush aan als ge voor de sterk geste- iprijs. Bush is Irak bin- allen en heeft voor on- ïet hele Midden-Oosten I, aldus Chavez. In New :eg de prijs van een vat ie vrijdag naar net bo- 40 dollar. a verliest itaandeel »o - De Finse fabrikant hieltjes Nokia heeft in ite kwartaal van dit jaar k stuk marktaandeel i. Volgens het Ameri- onderzoeksbureau IDC het aandeel van Nokia :entpunt naar 29,3 pro- het recente verleden kia nog 40 procent van ct in handen. Het bedrijf ch te veel gericht op de ivan goedkope toestel- iet middensegment it juist te weinig. irt Duitsland >og in 2005 urt - De Duitse minister anciën Eichel sluit niet zijn land ook volgend 1 begrotingstekort zal dat hoger is dan drie van het bruto binnen- roduct. Daarmee t het land voor de vierde rij de Europese regels luro stabiel moeten hou- :hel zet dat zaterdag in aggesprek met de Süd- ie Zeitung. Dat Duits begrotingsregels op- ivertreedt, komt niet ge- venvacht. Deskundigen er al enige tijd rekening Isthe Bank op Postbank Deutsche Bank wil de ik in Duitsland voor on- zes miljard euro oveme- e komende twee weken e definitieve beslissing Vervolgens komt de raad Qmissarissen bijeen om eenkomst te bezegelen, e Duitse krant Welt am g. De huidige eigenaar Postbank, Deutsche 'gt echter niet met Deut- tok in gesprek te zijn. De ökis naar eigen zeggen riste consumentenbank sland met 11,5 miljoen hdc158 maandag 10 mei 2004 Boris Wintermans (28) kwam als jongste telg in 2002 bij het sigaren- Het hoofdkantoor van de Agio-sigarenfabriek in het Noord-Brabantse Duizel. Foto: GPD bedrijf. Foto: GPD duizel/gpd - Een eenvoudiger begin is nauwelijks denkbaar. Tweehonderd gulden lenen van vader en moeder. De bijkeuken van een oud leerlooibedrijfje als bedrijfsruimte. In honderd jaar tijd groeide dit bedoeninkje van Sjaak Wintermans in Duizel uit tot een vooraanstaand interna tionaal sigarenconcern, Agio. Bij na 2750 werknemers produceren nu jaarlijks 700 miljoen sigaren (in geld uitgedrukt 88 miljoen euro), met merken als Mehari, Panter, Balmoral en De Huifkar. Het laatste familiebolwerk in si garenland. Een beeld van vier generaties sigarenmakers. Sjaak Wintermans (1879-1953) Als zoon uit een groot boeren gezin in de Brabantse Kempen zoekt Sjaak Wintermans na zijn diensttijd emplooi. Het boeren bestaan trekt hem allerminst. De sigarennijverheid is sterk in opkomst. Hij trekt hij er met zijn jongere broer Harrie op uit om het vak van sigarenmaker onder de knie te krijgen. Op 9 mei 1904 begint hij voor zich zelf in een oude leerlooierij (huur: 50 gulden per jaar) in Duizel. Drie maanden later voegt zijn broer zich bij hem. De welbespraakte Sjaak legt zich het meest toe op de ver koop. Per fiets bezoekt hij cafés en winkels in de verre omtrek. Later neemt hij de tram naar Eindhoven en struint hij heel Amsterdam af op zoek naar klanten. Het bedrijf groeit ge staag, maar de oprichter heeft regelmatig grote geldzorgen. „Ik wist ooit op donderdag niet hoe ik de mensen op zaterdag moest uitbetalen", verzuchtte hij later wel eens. In 1911 wordt een nieuwe fabriek be trokken, op de plaats van het huidige hoofdgebouw. Er vol gen filialen in Oirschot (1913), Eersel (1924) en Reusel (1928). De vrouw van Sjaak onder houdt lange tijd het huishou den met de inkomsten van 500 kippen. In moeilijke tijden zorgt ze dat niemand in Duizel honger lijdt. „De familie heeft een heel sociale instelling. Toen al, en nu nog", aldus de jongste zus van Sjaak, mevr. Fi- ni Hoyink van Papendrecht- Wintermans (84). Adriaan (1909-1991) en Marcel (1911 -1985) Als de twee zoons van Sjaak, Adriaan en Marcel, in 1925 en 1926 als jonge broekjes van goed 16 jaar hun entree in het familiebedrijf maken, produce ren de tachtig man personeel geheel handmatig 80.000 siga ren per week en is de jaaromzet 200.000 gulden. De twee heb ben net met goed gevolg de vierjarige, Franssprekende handelsschool op de kost school in Sint-Michielsgestel doorlopen. Net als zijn vader blijkt de jonge Adriaan een uit stekend verkoper te zijn. En een uitstekend cijferaar. Tabak is zijn leven. Op sociaal gebied heel sterk, geliefd in de fabriek, met twee benen op de grond. Marcel houdt zich vooral met de productie bezig. Een durfal en pionier. Vol ideeën, impul sief. Altijd optimistisch. Een zondagskind. Wel geneigd om vooral gelijkgezinden om zich heen te verzamelen. Gedrieën - met vader Sjaak voorop - weten zij in de uiterst moeilijke jaren '30 het hoofd van hun firma boven water te houden. Neder land rookt massaal sigaren: ge middeld 150 per persoon per jaar. De depressie slaat echter toe. In twee jaar tijd loopt de omzet terug van ruim 250.000 naar 180.000 sigaren per jaar. In 1934 stijgt de omzet echter ineens weer enorm: naar 312.000. Net op tijd heeft het bedrijf zich toegelegd op de kleine en goedkope sigaar. Ge voel voor de markt en tech nisch vakmanschap vormen ook de basis van het volgende succes: de gematteerde (gepoe derde) bolknak Gouden Oogst, waarmee het gouden jubileum in 1954 extra luister wordt bij gezet. Ondanks voortdurende uitbreiding van de productie, onder meer met een vestiging in Geel (België)'in 1961, krijgt het bedrijf de bolknakken niet aangesleept. De mechanisatie grijpt na de oorlog sterk om zich heen. Marcel maakt regelmatig stu diereizen naar de allergrootste sigarenfabrieken in Noord- Amerika en West-Duitsland. Met de daar opgedane ervarin gen en adviezen wordt 'de Agio' steeds zo veel mogelijk gemoderniseerd en uitgebreid. Als eerste buitenlands sigaren- producent krijgt het Duizelse bedrijf toegang tot de 50.00 winkels van het Franse staats monopolie Seita. Eind jaren zestig begint in Nederland de animo voor de bolknak te ta nen. Terwijl de arbeidskosten stijgen, komt de sigaar in de verdrukking. De industrie staat in het teken van saneringen, fusies en overnames. Veel fa miliebedrijven doen hun be doening van de hand. De directie van Agio ziet net op tijd in dat het bedrijf niet kan blijven teren op de roem van Gouden Oogst. De organisatie is niet meegegroeid met de omzet. Er komen professionele managers van buiten, onder meer voor marketing, verkoop, productie, administratie en ex port. Een kleine revolutie in de sigarenindustrie. Maar wel ef- fectef. In de ontwikkeling van producten, verpakkingen en technologie ontwikkelt Agio zich tot een trendsetter. Jack (1942) en Ad (1950) Terwijl Agio op zoek gaat naar een nieuwe positie op de markt, dient de derde generatie zich aan. Eerst Marcels oudste zoon, Jack, econoom. Hij komt in 1971 in de directie. Zijn broer Ad, dan nog met lange haren en een baard, kiest na zijn afstuderen als psycholoog eerst voor een baan in de recla me, maar treedt in 1978 alsnog in de voetsporen van zijn va der. Als eerste bedrijf buiten de textielindustrie besluit Agio in 1972 een deel van de productie over te brengen naar een lage lonenland, in dit geval Malta. De productie op Malta levert een besparing op van 40 pro cent op de belangrijkste kos tenpost, de lonen, en betekent de redding van het bedrijf. In de strijd om te overleven doet Agio, anders dan veel con currenten, geen concessie aan de kwaliteit van het product. Dan nog liever een jaar verlies. Bewust wordt het Gouden Oost-imago omgebogen naar dat van een producent van mo derne sigaren van hoge kwali teit. Marcel Kruip, bedrijfslei der van 1960 tot 1985: „Uitzoe ken wat de klant wil. Die hou ding hebben ze bij Agio van na ture." Met het Tip-model wordt ingehaakt op de trend naar kleine sigaartjes. Een echt kassucces vanaf 1974 wordt het merk Mehari, inmiddels goed voor de helft van de totale om zet, en Elegant. Van Douwe Eg berts wordt het kwaliteitsmerk Balmoral en Panter overgeno men. De export neemt een ho ge vlucht, waarbij zorgvuldig wordt ingespeeld op de lokale markten, wat veel concurren ten nalaten. De productie op Malta wordt overgeplaatst naar een goedkoper land, Sri Lanka (1985). Een paar jaar later komt er nog een fabriek in de Dominicaan se Republiek bij en in 2002 een hypermoderne fabriek in Wes- terlo (België). Het bewijst het vertouwen van de directie in de toekomst van het bedrijf. Boris Dat vertrouwen is er ook bij Boris (28), zoon van Ad, die in 2002 in het bedrijf komt na een studie bedrijfseconomie en een baan (ook weer) bij een recla mebureau. „Ik wil graag de fa milietraditie voortzetten. Een familiebedrijf heeft veel voor delen als je het vergelijkt met beursgenoteerde bedrijven. De betrokkenheid is veel groter en je bent flexibeler. Lange termijnbeleid en conti nuïteit van het bedrijf zijn be langrijker dan korte-termijnre- sultaten." Ad Wintermans: „We denken altijd vanuit het belang van het bedrijf en niet vanuit de centen. Door ons te concen treren op ons specialisme, door kwaliteit te blijven leveren, kunnen we meerwaarde Agio) bieden en onze positie verder uitbouwen. De belang rijkste middelen daarvoor zjn de mensen die bij Agio werken. amsterdam/anp - Werkne mers die zich in de tijd van de baas inzetten voor de maat schappij, zijn op verscheidene fronten zeer rendabel voor het bedrijf. Deze mensen staan positiever in hun werk en pro duceren uiteindelijk beter dan mensen die geen vrijwilligers werk doen. Tot die conclusie komen drs. M. Breedijk en prof. T. Schuyt van de Vrije Universiteit, werk groep Filantropie, in Amster dam in een onderzoek naar de effecten van maatschappelijk vrijwilligerswerk door werkne mers. Het onderzoek is uitge voerd bij ABN Amro waar de regeling om vrijwilligerswerk in de tijd van de baas te kun nen doen in de CAO is vastge legd. Bij de bank werken ruim 3000 werknemers op vrijwillige basis aan meer dan 240 pro jecten. De thema's waarmee wordt gewerkt, zijn jeugd, ta lent en achterstand. „Mensen die in werktijd chari tatief werk doen in de meest brede zin, scoren het hoogst als het gaat om de bereidwil ligheid naar collega's", aldus Schuyt. Bovendien worden door de CAO-bedrijfsregeling ook collega's die niet als vrij williger actief zijn, aange spoord zich in werkfrjd maat schappelijk in te zetten. „Voor het bedrijf zelf is de uitstraling naar buiten toe enorm", con cludeert Schuyt. „Bedrijven die dergelijke regelingen ken nen, worden in hun markt ge roemd en krijgen zo een bete re reputatie." Uit het onderzoek van Schuyt en Breedijk blijkt dat invoering van de regeling vrijwilligers werk voor 30 procent van de deelnemers aanleiding was aan het programma mee te gaan doen. „Het stimuleert de eigen werkomgeving en de persoonlijke ontwikkeling", zegt S. Kingma, hoofd van de afdeling Duurzaam Onderne men bij ABN Amro. Behalve de bank hebben ook andere be drijven dergelijke regelingen in de CAO vastgelegd. Het vrijwil ligerswerk van werknemers vloeit voort uit het maatschap pelijk verantwoord onderne men dat sinds de jaren negen tig in opkomst is. en is vooral - meer nog dan het behalen van een goed rendement - het beperken van risico's. Je kunt beleggen daarom ook wel 'risicomanage ment' noemen. Daaraan zit een 'maar' aan: beper ken van risico gaat altijd ten koste van rendement. Hoe meer risico je geneigd bent te nemen, hoe groter je kans op hoge rendementen. Aan de ande re kant: beperken van risico kost dus geld. Of, be ter gezegd, je verdient minder. Nu zijn er verschillende manieren om spaargeld met weinig risico 'weg te zetten'. Een spaarreke ning bijvoorbeeld is aardig safe. Maar met een rentevergoeding van rond vier procent levert die ook bijna niets op. Zeker niet als je de waardevermindering (inflatie) van zeg maar twee procent van je spaarsaldo aftrekt. En al helemaal niet als je ook nog in aanmerking komt voor de vermogensrende- mentsheffing van 1,2 procent. Dit laatste is afhankelijk van de grootte van je vermogen. Vanaf 19.252 euro per persoon (2004) wil de fiscus jaar lijks met 1,2 procent van je spaar centen meedelen. Alles bij elkaar opgeteld en afgetrok ken, kan het nettoresultaat van spa ren dan negatief uitpakken. Met an dere woorden: na een jaar is je spaarsaldo in koopkracht eerder EIGEN BEURS Amro, probeert sinds kort met de 'AEX Spaarre kening' klanten te werven die van beide werel den het beste willen. Met de toevoeging AEX wordt de relatie gelegd met de aandelenbeurs en gezinspeeld op de daar te behalen hoge rende menten. 'Sparen' geeft aan dat het safe is. De AEX Spaarrekening van ABN Amro steekt als volgt in elkaar. Zoals gezegd kent de spaarreke ning een relatie met beleggen. Dat wil zeggen met de stand van de AEX index, het gemiddelde van de 25 grootste fondsen op de Amsterdamse beurs. Hoe meer de index stijgt, hoe hoger het rentepercentage dat op de spaarrekening wordt vergoed. De stijging van de index wordt vastge steld in zogenoemde zesmaandse periodes. Die beginnen elke eerste van de maand. De verande ring van de AEX-index in die perioden zijn dus bepalend voor de vaststelling van de rentevergoeding. Een voorbeeld. Stel de AEX geeft op 1 april een stand aan van 330 en op 25 september staat ie op 347, vijf procent hoger. Dit betekent voor de AEX Spaarrekening een rentevaststelling van vijf procent. Maar... op jaarbasis. Niemand moet denken dat ov«r zes maanden vijf procent wordt vergoed. Over zes maanden wordt in dit geval 4 2,5 procent rente vergoed. Het eerste belangrijke verschil met be leggen in aandelen is dat de koppeling van de stijging van de AEX aan de ren tevergoeding aan een maximum is ge- minder dan meer waard geworden. bonden. Kunnen aandelen moeite- Toegegeven, je hebt niet veel verlo- loos tientallen procenten of meer ren, maar je hebt ook niets verdiend. Niet eens een vergoeding voor het beschikbaar stellen van je geld. En dat is toch wel het minste waarop je zou mogen rekenen. Sparen is dus geen vetpot. Vandaar dat velen ver lekkerd kijken naar de rendementen die op de aandelenbeurs worden behaald. Voorzichtig meent men dat met een herstel van de economie de gouden tijden van weleer weerkeren. Beleg gen in aandelen levert door de jaren heen gemid deld het hoogste rendement op. Veël beleggings producten die banken aanbieden spelen daarop in. Mensen willen blijkbaar meer aan hun geld verdienen. Een van de grootste banken in Nederland, ABN doorstijgen - en daarvan zijn vele voordelen - bij de AEX Spaarrekening houdt het eens op. De beursindex kan stijgen wat die wil, de maximale rentevergoeding op de Spaarrekening is en blijft zeven procent per jaar. Het vermijden van risico kost nu eenmaal geld. Daar staat dus zekerheid tegenover. Als de beurs index gelijk blijft of daalt, wordt er geen direct verlies geleden. In dat geval wordt gewoon hele maal geen rente uitgekeerd. Vanzelfsprekend is er dan wel koopkrachtverlies op het ingelegde spaargeld. Want het kapitaal is niet gevrijwaard van inflatie en ook de fiscus wil, behoudens een belastingvrij deel, 1,2 procent rendementsheffing vangen. Ook als er geen sprake is van rendement. door Eric de Bie amsterdam - In de Nederlandse ICT-industrie worden de mes sen weer geslepen. Nu de markt iets aantrekt, beginnen de grote partijen te loeren op de 'klein tjes'. Overnames lijken onver mijdelijk en elk bedrijf dat zich niet aanpast aan de wensen van de klant, kan het wel vergeten. „Toegevoegde waarde, daar draait het nu om", weet Wilbert Kieboom, bestuurslid van Atos Origin. Bijna iedere directeur of be stuursvoorzitter van een auto matiseringsbedrijf of IT-dienst- verlener knikt momenteel zijn hoofd als hem naar de ver wachte overnamestrijd wordt gevraagd. „Er zullen namen verdwijnen", denkt Henk Broe ders, directeur Noord-Europa en Azië van Cap Gemini Ernst Young (CGE&Y) en voorzitter van branchevereniging Neder- land-ICT. Over namen wordt vervolgens gezwegen. Maar ie dereen is het er over eens dat uiteindelijk slechts een paar grote, wereldwijd opererende bedrijven overblijven. En verder is beperkt ruimte voor enkele nichespelers, dienstverleners met een uitzonderlijk specialis me. „De bedrijven die geen duide lijke keuze hebben gemaakt, vallen af', aldus Kieboom. „De tijd van de detachering, het 'uurtje-factuurtje' noem ik het altijd, is voorbij. Als automati seerder moet je je klanten te genwoordig iets extra's kunnen bieden. Die toegevoegde waar de kan zitten in het feit dat je overal ter wereld vertegenwoor digd bent. Of dat je als leveran cier je eigen researchafdeling hebt, waar oplossingen op maat worden bedacht." Die ondernemingen die de af gelopen jaren niet te druk wa ren met het hoofd boven water houden, hebben een voorschot op de komende consolidatie slag genomen. Logica en CMG gingen eind 2002 samen en Cap Gemini kocht Emst Young. In de VS versterkte IBM zich met PriceWaterhouseCoopers en lijfde Hewlett-Packard branche genoot Compaq in. Het Neder lands/Franse Atos Origin zat ook niet stil en haalde eerst de consultants van KPMG binnen. Begin dit jaar werd de overna me van SchlumbergerSema af gerond. Allemaal logische stap pen, vindt Kieboom. „Onze klanten willen zaken doen met leveranciers die grensoverschrijdend opereren. Een multinational die over weegt zijn IT-afdeling over te hevelen naar een in IT gespeci aliseerde dienstverlener, kan niet in dertig verschillende lan den contracten sluiten met de nationale kampioenen. Die be- Wilbert Kieboom van Atos Origin: „Daarom heb ik ook geroepen dat ik dit jaar 500 mensen extra nodig heb." Foto: GPD drijven willen gewoon één leve rancier." Bij Hewlett-Packard wordt daar net zo over gedacht. „Wij zijn allang geen typisch Amerikaans bedrijf meer", zegt Erik van der Meijden, directeur van HP Ne derland. „Wij zijn bewust een wereldwijde speler geworden, om onze klanten flexibiliteit te bieden." Ander aspect dat meespeelt, is de toegenomen 'intelligentie' van de klant. De tijden waarin bedrijven maar lukraak toepas singen aanschaften, is voorbij. Door de economische malaise willen ondernemingen waar voor hun geld. Met als gevolg dat besluiten over automatise ring tegenwoordig vooral in de directiekamers worden geno- van het millennium plukte je mensen van de straat die bij wijze van spreken net ICT kon den spellen. Dat is nu heel an ders." Wie uiteindelijk als winnaars uit de overnamestrijd komen, is nog even gissen. De 'kleintjes' PinkRoccade en Getronics krij gen het in elk geval moeilijk. Al zinspeelde Wagenaar tijdens de laatste aandeelhoudersvergade ring van het herstelde Getronics op overnames in Frankrijk, En geland en de VS. HP en IBM gaan zich in elk geval flink roe ren in Europa en dan staan ook nog Oracle, Microsoft en SAP voor de deur. Sterke software bedrijven die zich graag in deze toch lucratieve markt willen mengen. men en niet meer door de ICT- manager of de systeembeheer der. Die verandering heeft ook weer gevolgen voor aanbieders van diensten, merkt ook Getro- nics-topman Klaas Wagenaar. „Getronics was altijd een ty pisch voorbeeld van een door techniek gedreven bedrijf. Doordat Wanten wijzer zijn ge worden, ligt de nadruk nu veel maar op sales en marketing." De ICT-specialist moet tegen woordig als het ware 'socialer' zijn. „Hij moet techniek met za kelijke kennis kunnen vereni gen. Daar horen ook sociale vaardigheden bij", vindt Kie boom. „Daarom heb ik ook ge roepen dat ik dit jaar 500 men sen extra nodig heb. Dat is geen loze kreet. Rond de wisseling

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2004 | | pagina 7