Biografie verlost Klinkhamer van duivels imago Het gevaar van een eetclub KLINKHAMER Een handjevol schamele herinneringen Storm is een bewonderaar van Gerard Reve Verzet op papier m TOP-10 Baantjer, Cock en de gebrandmerkte ten jtein, 9,95 Geert Mak, luropa js, 39,90 I) Dan Brown, Da Vinci code :ingh-Sijthoff, 18,95 E>) John Grisham, laatste jurylid na, 19,95 l) Connie Palmen, wat niet bloeden kan iniscaat, 3,50 Auke Kok, 4. Wij waren de besten imas Rap, 18,90 Robert Ludlum, Tristan strategie [ingh-Sijthoff, 18,95 l) Nicci French, rode kamer bingo Noire, 12,50 B) Jet Boeke, zon, de zee en de wind tmer, 5,00 (9) Farah Dïba Pahlawi, moires van een keizerin jse of books, 17,50 jr één nieuw boek in de top tien van week: Auke Koks alomgeprezen re- itructie van het WK 1974. Zelfover- itting kostte Nederland de wereldtt- Öpvallend is verder de samenstelling r genre van de tien beste verkochte ken: vijf thrillers, een essay (Palmen), ^kinderboek (Boeke), twee non-fictie ken (Mak, Kok) en een autobiografie llawi). Wie weet kan Libris-winnaar volgende week de roman weer tot in brengen. ZATERDAG 1 MEI 2004 Dertien jaar na het doodslaan en begraven van zijn vrouw en zes jaar na zijn vertrek uit Finsterwol- de is de schrijver Richard Klinkha- mer (1937) nog altijd goed voor controverses. Nu de biografie 'Klinkhamer, een leven tussen woord en moord' is verschenen, zal dat niet anders zijn. biografie recensie Joep van Ruiten 'Klinkhamer, een leven tussen woord en moord' door Martijn Meijer. Uitgeverij De Prom. Prijs: €17,50. Het leven van Klinkhamer zit vol extremen, blijkt uit het door Martijn Meijer (Amsterdam, 1974) geschreven boek. Zo wordt hij in 1941 door zijn Oostenrijkse moeder op 4-jarige leeftijd in Wenen met een koffertje op de trein naar zijn stiefvader in Ne derland gestuurd. In 1945, terug in Oostenrijk, wordt hij weder om met een koffer op de trein naar Nederland gezet. Na dat chaotische begin, komt het eigenlijk niet meer goed. Als Klinkhamer in 1979, met de zus van zijn eerste vrouw in Finster- wolde gaat wonen, heeft hij in het vreemdelingenlegioen geze ten, heeft hij als slager en pen sionhouder gewerkt en is hij be trokken geweest bij inbraak, brandstichting, en oplichting. In Noordoost-Groningen begint hij te schrijven: Gehoorzaam ah een hond (1983), De hotelrat (1983), Losgeld (1993), Krnh of munt (1997). Critici weten zich geen raad met de boeken: de taal is ruw, de thema's (geweld, seks, fascisme) zijn omstreden. De schrijver zelf shockeert ook graag, hij praat niemand naar de mond. Het beeld van de onaan gepaste auteur wordt in de me dia versterkt en leidt tot veel speculaties. In 1991 verspeelt Klinkhamer, die steeds meer is gaan drinken, veel geld op de beurs, waaron der het vermogen van zijn vrouw. Als zij hem uit haar huis wil zetten - ze heeft zijn koffer al gepakt - komt het in een dron ken bui tot een handgemeen en slaat hij haar dood. Het lijk wordt in de schuur begraven, Klinkhamer geeft zijn vrouw op als vermist. Kort daarna begint hij aan een nieuw, overigens nog steeds niet thriller recensie Arno Ruitenbeek 'De eetclub' door Saskia Noort. Uitgeverij Anthos. Prijs: €18,95. Voor echte snobs is de 'gezelligheid' in de kan tine van hun tennisclub nog niet klef genoeg. Die gaan met hun 'tennismaatjes' minstens een keer in de week vlees verbranden in hun zorgvuldig aangelegde tuin en plannen geza menlijke vakanties. Hoezeer je daarbij op de koffie kunt komen, valt te lezen in De eetclub. Schrijster Saskia Noort geeft een rake beschrij ving van enkele grachtengordeldieren - goed opgeleid, dito geboerd - die uitwijken naar een dorp dat verdacht veel op Bergen lijkt. Als de verveling definitief lijkt toe te slaan voor de ik figuur in deze volvette Nederlandse thriller, Karen, ontmoet ze op het oog gelijkgestem den. De vijf dames en hun partners raken steeds meer bevriend. Uiteindelijk vormen ze een eetclub. Drankclub was wellicht een betere be naming geweest, want terwijl de kinderen met een bordje voer voor de tv met dvd-speler worden gezet, openen de tien de ene fles na de andere. Onvermijdelijk is dat de man uit gezin A met de vrouw uit gezin B vreemd gaat, terwijl vrouwtje A het met mannetje C aanlegt, et cetera. Barsten in het glazuur vormen zich als een van de heren in een psychiatrische inrich ting wordt opgenomen, korte tijd later zijn huis met alles en iedereen er in, in de hens gaat en hijzelf het loodje daarbij legt. Korte tijd later neemt zijn minnares afscheid van het le ven. Of werd ze daartoe gedwongen? Karens achterdocht over de sterfgevallen leidt tot een scheuring in de restanten van het club je. Tot nóg meer onderlinge ellende draagt haar verhouding met de rijkste man van het stel bij, én de verbeten jacht van een vrouwe lijke rechercheur. Uitmuntend geschreven, puntig, vol vaart. Slechts het einde is onbevre digend. Noort laat net iets te veel te raden over. roman recensie Wim Vogel 'Gevoel' door Arie Storm. Uitgeverij Prometheus. Prijs: 15,00. Een ongelukkige jeugd mag voor een schrijver een goudmijn zijn, het overlijden van zijn ouders is nauwe lijks minder inspirerend. Mulisch, Wolkers, Maarten 't Hart, Siebelink en A.F.Th, van der Heijden: om maar enkele schrijvers te noemen die hun ouders op papier nog eens begroe ven, hun levens probeerden te dui den en die zich daarbij vanzelfspre kend vooral bezig hielden met hun gevoelens jegens de overledene. Wat dat betreft is Gevoel, de nieuwe ro man van Arie Storm, niet nieuw. Wat wel nieuw is dat de allengs intrige rende confrontatie tussen een zoon en zijn overleden vader hier nauwe lijks vorm lijkt te krijgen, omdat de zoon zich vooral geconfronteerd voelt met zichzelf. De herinneringen die de hoofdper soon aan zijn vader heeft zijn mini maal. Want net zo min als de vader geïnteresseerd was in zijn zoon - de laatste vijf jaren bezocht hij hem één keer -, net zo min stelt de zoon be lang in het wel en wee van zijn va der. De exercitie die de schrijver dan ook pleegt, is uitermate minimalis tisch, is niet groots, niet ontroerend. Hij probeert met minimale herinne ringen en vaak tegen heug en meug een beeld op te roepen van een va der die uiteindelijk steeds meer gaat lijken op zijn zoon. En dan is er dus toch sprake van een confrontatie die overigens pas echt begint als de laat ste zinnen van Gevoel zijn geschre ven. Hoofdpersoon Arie Storm is ne genendertig als zijn vader plotseling overlijdt. De roman die hij in het huis van zijn uitgever probeert te schrijven lukt nauwelijks. Wel voelt hij zich in de week na het overlijden gekweld door 'een innerlijke aanwe zigheid', die pijn doet 'als een wond die nog lang niet is geheeld.' Het be schrijven van die kwelling die een groeiende labiliteit veroorzaakt, dat is wat gebeurt in deze aanvankelijk ironiserende maar tenslotte toch zeer ontluisterende zoektocht van een zoon naar zichzelf. Want net zo min als de vader iets voorstelde als vader, in de optiek van zijn zoon, net zo min stelt de zoon iets voor als zoon. En hebben zij niet de zelfde, wat kneuterige hebbelijk heden: hun softpornografïsche be langstelling, hun afkeer van familie, hun belangstelling voor sport, hun kleine levens die nauwelijks lijken toe te komen aan het grote leven daarbuiten. Als Arie Storm een zelf portret tekent, is dat zijn vader toen die nauwelijks dertig was. Steeds meer ontwikkelt de roman zich dan ook, tegen de wens van de hoofdper soon in, tot een rcman waarin een zoon er achter komt dat hij wel de gelijk afscheid dient te nemen. Dat Storm een bewonderaar van Ge rard Reve is, blijkt uit iedere bladzij de die hij schrijft. Zinloze feiten wor den geïntensiveerd, verhalen ont staan in verhalen, herhalingen alom, een meligheidje links en rechts, een filosofietje hier en daar, flink wat iro nie en cynisme maar pas achteraf blijkt dat de som van al die delen meer oplevert dan je had gedacht: een schrijnend portret van ver vreemding. Dat de zoon slechts een handjevol schamele herinneringen resteert, typeert hem meer dan zijn vader. Het zijn ten slotte zijn scha mele herinneringen aan zijn vader die, wat de zoon betreft, al veel eer der gestorven was. Althans, dat dacht hij. verschenen boek - Woensdag ge haktdag - waarin hij het gerucht beschrijft dat zijn verdwenen vrouw door de gehaktmolen is gehaald. In 1997 vertrekt hij naar Amsterdam. De verhalen over moord blijven hem achtervol gen, niet in de laatste plaats door allerlei toespelingen van Klinkhamer zelf. Eind 1999 wordt het lijk gevonden, twee jaar later wordt de dader in ho ger beroep veroordeeld voor doodslag. Biograaf Martijn Meijer heeft het bizarre levensverhaal van de schrijver/moordenaar, op basis van veel documentatie en inter views met onder meer de com plexe Klinkhamer zelf, op be wonderenswaardige wijze in zichtelijk en leesbaar gemaakt. Daarbij zet hij zijn onderwerp niet weg als een misdadiger die toevallig schrijft, maar als een schrijver die binnen een (scha duw) traditie past: de auteurs die gruweldaden tot literatuur ma ken en zulke daden als onver mijdelijk beschouwen. Maar het meest knappe is wel, dat Meijer zich niet heeft laten meeslepen door het sensationele mediabeeld van Klinkhamer als een figuur met duivelse trekken. Hij houdt Klinkhamer menselijk, zonder hem als slachtoffer af te schilderen. De vrouw is niet le vend begraven en door een ge haktmolen gehaald, maar door een dronken man in het nauw dood geslagen. De feitelijke daad wordt daar niet anders van. Maar het laat wel zien dat Klinkhamer, net als iedereen, heen en weer wordt geslingerd tussen licht en duis ternis. MARTIJN MEIJER Een leven tussen woord en moord GIOGRAFIE Dl" PROM EEN KLEIN GERUCHTDE N.<5.8 VLUCHT Een uitgeverij die een boek uitbrengt over haar eigen ge schiedenis - dat moet natuurlijk wel een parel der boek drukkunst opleveren. Dat is 'Gevaarlijk drukwerk' van Hans Renders (€34,50) over de oorlogsjaren van de uit het verzet voortgekomen uitgeverij De Bezige Bij dan ook ge worden. Het boek, vast niet toevallig van een knal-oranje omslag voorzien, bevat honderden full color afgedrukte il lustraties van illegaal verspreid drukwerk. Daaronder ook de hier afgedrukte prent van Hendrik Werkman uit zijn bundel 'Moffenspiegel'. Renders laat zijn selectie rijmpren ten, spreuken, plaquettes en plaatwerken voorafgaan door een uitgebreide reconstructie van de eerste, levensgevaar lijke jaren van Nederlands succesvolste uitgeverij. Illustratie uit besproken boek roman recensie Margot Engelen 'Over de rand van de wereld' door Tim Winton. Vertaling Regina Willemse. Uitgeverij De Geus. Prijs: €24,50. Een ruige lees tip: wie het in Neder land af en toe veel te druk en te pe tieterig vindt moet eens gaan out- backen met de Australische schrijver Tim Winton. In zijn roman Over de rand van de wereld, genomineerd voor de Bookerprijs 2002, sleurt hij de lezer mee door het woeste, on herbergzame en toch allemachtig aanlokkelijke landschap van Austra lië. De hoofdpersonen vormen in dat onvriendelijke landschap een opval lend morsig liefdespaar. Ze hebben last van tomeloos veel zweet, van ver- en ontvellingen, korsten, teken, muggen, zeewateruitslag, ontstekin gen en open wonden. Zij is oud-verpleegster en woont re delijk comfortabel dus blijft enigs zins gespaard, maar hij, een bande loze stroper, trekt alleen de bush in en tracht in zijn eentje de fraaie maar ook kwaadaardige Australische natuur te weerstaan waar hij niet zonder kleerscheuren vanaf komt. Een stevig understatement: de kle ren rafelen hem als versleten todden van het door zon, zout, zee en rare beestjes geteisterde lijf. De roman zet sterk in met het per spectief bij de vrouw, Georgie Jut land, een vrouw van veertig die het leven ontvlucht in de leeftijdloze, ge- slachtsloze en verledenloze wereld van het chatten en de drank. Haar favoriete bedwelmende drank, pure wodka, karakteriseert de auteur als 'een en al beroering en geen smaak, precies zoals een van haar zussen héar ooit eens omschreven had'. Georgie en haar partner, de succes volle visser Jim Buckridge, vormen sinds een jaar of drie een tamelijk gewoon stel. Hun veranda komt uit op zee, hun uitzicht is adembene mend mooi, maar het gehucht White Point is een verzameling oude rot zooi en door de maatschappij uitge kotste losers, waar drank en gore roddels het leven vorm geven. Op een van haar talrijke met drank en pc doorwaakte nachten bespiedt Georgie een man die gaat stropen in de door Jim Buckridge, de onge kroonde koning der vissers, geclaim de gebieden. Ze legt het aan met zijn hond terwijl de man op zee zijn slag slaat, en verzwijgt het in een vissers dorp ontolereerbare stropen voor Jim. Na een week knuffelen met de hond kan ze het stropen fatsoens halve niet meer melden, en boven dien verleidt ze de stoere, zwijgzame stroper die wat jonger is dan zij. De wraak die volgt is onverbiddelijk: zijn hond wordt vermoord, zijn auto totaal vernield, en hijzelf kan alleen ontkomen door een eindeloze en le vensgevaarlijke zwemtocht door open zee. Tot ieders verrassing wordt zijn huis, een zeer afgelegen boerderij, niet platgebrand. Georgie verpleegt hem en verwijdert een voor een zijn te ken, maar wordt al snel naar huis te ruggeroepen omdat haar moeder is overleden. Als de verplichtingen om trent begrafenis en erfenis zijn ge daan blijkt de aantrekkelijke maaï gehavende stroper, Luther Fox, spoorloos verdwenen. De rest van de roman, tweederde ongeveer, volgen we Lu op zijn tocht naar het noorden van Australië waar hij zich uiteindelijk laat droppen in een uitermate ontoegankelijk gebied van mangroves en kleine eilandjes waar de natuur heer en meester (da me en meesteres?) is en de een zaamheid totaal. Het is de natste en ook de heetste plek van Australië. Als een soort Robinson Crusoe survivalt hij daar lange tijd, belaagd door striemende regen, bulderend on weer en vooral de onbarmhartig brandende zon, en door allerlei die ren als slangen, haaien (waar hij een riskant touwtrekspel mee speelt), krokodillen, muggen, parasieten, ratten en quollen. Ja, quollen, een soort buideldier met grote ogen. Hij leeft op vis en groene mieren. Wat zoekt Lu Fox in dat genadeloze gebied. Boetedoening? Verlossing? Totale vrijheid? Hoopt hij dat Geor gie Jutland hem zal volgen? En waar om wil Jim Buckridge opeens per se ook naar dat gebied; waarom gaat deze rijke visser op zoek naar zijn ri vaal, een eenzame overlever en stro per? Lees deze meeslepende roman en huiver mee, van angst en puur ge noegen. foor Australische vissers illegaal aan de haak geslagen albatros. Foto: EPA

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2004 | | pagina 7