GESPREK VAN DE DAG Floor Sietsma (12) te slim voor alle IQ-testsI 'Grootste Nederlander Tweedehands teak Juichen voor Maud en Boris Prinses Amali meest populai onder tiener; DINSDAG 27 APRIL 2OO4 DAGELIJKS LEVEN CruT, I-S- P£- AR-T"]JP WL VY&Ê.R AA/v1 cV^BRokEN P MENSELIJK De Hongkongse filmheld JACKIE CHAN gaat een nieuwe rol spelen, en nu eens niet in een komische actiefilm. Hij is gisteren benoemd tot goodwill-ambassa- deur van het VN-kinderfonds UNICEF en van UN AIDS, de aids-bestrijdings- dienst van de Verenigde Naties. De in krijgskunst gespecialiseerde acteur gaat zich met name inzetten voor de belangen van kinderen in oorlogsgebieden. Ver der bindt hij de strijd aan tegen de vooroordelen waaronder mensen met aids te lijden hebben. Deze week is Chan in Cambodja, waar hij aids-patiënten en slachtoffers van landmijnen bezoekt. Chan (50) speelde de hoofdrol in kassuc cessen als Rush Hour, Rumble in the Bronx en Sjanghai Noon. Prinses Diana. Foto: EPA De hoogste Britse politiefunctiona ris, het hoofd van Scotland Yard, is in Parijs om de laatste rit van PRIN SES DIANA na te gaan. Sir John Stevens zal de route die Diana's au to reed tot die verongelukte, nauw gezet langslopen en -rijden. Stevens is ingeschakeld door de koninklijke lijkschouwer, die in januari een nieuw onderzoek gelastte naar de dood van de prinses en haar vriend Dodi al-Fayed. Hij zal ook de tunnel bekijken waar het ongeluk zeven jaar geleden gebeurde. Uit Frans onderzoek bleek dat het ongeluk is veroorzaakt doordat chauffeur Henri Paul te snel en onder invloed reed. Dodi's vader houdt al jaren vol dat zijn zoon en Diana zijn vermoord. Een 19-jarige Noor die was verkleed als een FIGUUR UIT DE KINDER BOEKENSERIE, Moemintrol, is zon dag om het leven gekomen doordat hij op een autoweg ging liggen en door een passerende auto werd over reden. De politie veronderstelt dat de man een stunt uithaalde. Twee metgezellen stonden te filmen. Het ongeval speelde zich af in Folio, on geveer vijftig kilometer ten zuiden van Oslo. Eén auto wist de man te ontwijken, de tweede was hem fa taal. De metgezellen, een 28-jarige man en een 24-jarige vrouw, zijn aangehouden. Het drietal werkte voor een amusementsbedrijf dat shows verzorgt met dierenkostuums. Moemintrol is een figuur uit de boe ken van de in 2001 gestorven Finse schrijfster Tove Jansson. De Poolse filmproducer Lew Ry- win, die onder meer co-producer was van de oorlogsdrama's SCHINDLER'S LIST en THE PIANO, is gisteren veroordeeld tot 2,5 jaar gevangenisstraf wegens fraude. Ry- win beweerde ten onrechte dat hij de Poolse premier Leszek Miller verte genwoordigde, toen hij de Poolse krantenuitgeverij Agora in 2002 om 14,8 miljoen euro smeergeld vroeg. In ruil voor het geld bood hij aan om te lobbyen voor een wetsvoorstel dat Agora zou toestaan een landelijke tv- zenderte kopen. Rywin ontkent de aantijgingen en beweert dat Agora hem in de val wilde lokken. De rechtszaak tegen Rywin duurde vijf maanden. Het onderzoek en het pro ces brachten weinig feiten aan het licht, maar voedde geruchten over corruptie in hooggeplaatste kringen. Welke Nederlander heeft het meest voor Nederland betekend en hoort de geschiedenis in te gaan als 'grootste Nederlander aller tijden'? Om die vraag te beantwoorden, komt de KRO met het televisiepro gramma De Grootste Nederlander, waarin kijkers kunnen stemmen op genomineerden voor deze pres tigieuze titel. De omroep maakte de 'longlist' van tweehonderd genomineerden maandag bekend. Een commissie met cultuurhistoricus Herman Pleij, schrijver Joost Zwagerman en voormalig Kamerlid Andrée van Es stelde de lijst samen. In de categorie politiek zijn onder anderen Frits Bolkestein, Pim For- tuyn, Willem Drees en Aletta Ja- Austin O'Malley De man die altijd zegt wat hij denkt, krijgt op het laatst precies wat hij verdient cobs genomineerd. In het genre 'helden en ontdekkingsreizigers' maken Erik Hazelhoff Roelfzema, Michiel de Ruyter, Hannie Schaft, Willem Barentsz en Abel Tasman kans. Erasmus, Hugo de Groot, Comelis Lely en Lou de Jong zijn enkele van de kanshebbers in de categorie wetenschap. Verder kan er onder meer gestemd worden op sporthelden, ondernemers, schrij vers en dichters, en leden van het koningshuis. De lijst van tweehonderd genomi neerden bevat opvallend genoeg 173 mannen. Slecht 68 personen op de lijst leven nog. Via onder meer internet en sms begint nu een stemperiode om de toptwee- honderd terug te brengen tot een tophonderd. Die lijst wordt in ok tober bekend. De tien hoogst ge noteerden gaan vervolgens in een tweede stemronde strijden om de eindoverwinning op 15 november. Een soortgelijke show is al eerder uitgezonden in andere landen. In Groot-Brittannië (BBC) won Wins ton Churchill. In Duitsland (ZDF) trok Konrad Adenauer, de eerste kanselier van de Bondsrepubliek Duitsland, aan het langste eind. In die stemming was overigens Adolf Hitler van deelname uitgesloten. ANP Op woensdagmorgen zag ik de Egelantiersgracht voor bijvaren. Nu ja, niet letterlijk. Ik zag de 'Egelantiers- gracht': een schip dat de pont naar Noord kruiste en langzaam verdween in de schittering van de oostelijke ochtendzon. De tranen sprongen mij in de ogen. Op die Amsterdamse gracht heb ik nu twaalf jaar ge woond. Eerst alleen, toen met twee, toen met drie. Ruimtegebrek dwingt nu definitief tot verhuizen. Nu is verhuizen sowieso een ingrijpende zaak, officieel ingedeeld in de top-drie van stressverwekkers, naar ik meen samen met echtscheiding en ontslagen worden. Nóg ingewikkelder wordt verhuizen als ikzelf een van de betrokken partijen ben. Aan de ene kant wil ik zo veel mogelijk gedoe uit handen geven, aan de andere kant meen ik het voortdurend zelf beter te weten. Los laten en toch willen controleren. Hopeloos. Gelukig wéét ik dat inmiddels van mijzelf. Vandaar dat -onder andere- de aanschaf van nieuwe meubels integraal aan mijn vrouw is toebedeeld. Nee, niet samen beslis sen, juist niet. Ik ben van sober-strak-wit, zij valt op oma-kasten, veel leuke lampjes en een dieprode schoorsteenmantel. Een compromis levert dan niets op. Het enig zinvolle is om één van de partijen dan maar geheel tevreden te stellen. Zo gezegd zo gedaan. Trots nam Wimie mij mee naar de loods van Joost, waar een prachtig tafelblad tegen de muur stond. Voor ons. Maar van teak. In ons vorige huis is niet meer tropisch hardhout aanwezig dan één drempeltje onder de wc-deur, en dat a) per ongeluk en b) nog iedere dag tegen mijn zin. Met eigen ogen heb ik de verwoestingen gezien van ontbossing in de tro pen, iets waar bovendien zo'n land als geheel nauwe lijks rijker van wordt. Terwijl de Suhartootjes nog een extra jacht bestellen, wacht de lokale bevolking té vaak erosie, overstromingen en een verschroeid, leeg landschap. Desalniettemin had Wimie een tafel van teak gekocht. Uit Indonesië. Niets gevraagd, gekocht op móói. Wimie zag mijn reactie en was op hddr beurt diep teleurgesteld. Toch weer fout. Bij die man kan je het ook nooit goed doen. Ik ging zwijgend in een stoel zitten en dacht na of ik werkelijk geen tropisch teak in huis wilde hebben. Nee, echt niet. Joost, wederzijdse vriend en verkoper van de tafel, nam mij even apart. Hij vertelde dat onlangs ook een Kamerlid van Groen links (nee, sorry, ik heb beloofd de naam geheim te houden, helaas) een teaken tafel had gekocht. Wat? Die? Ja, die! Ik was verbijsterd en eens te meer vastbe sloten mijn boycot te handhaven. Beter één huilende vrouw dan twintig dode orang-oetangs. Maar er bleek een glibberige tussenweg te zijn. Joost vertelde dat ik, wat hem betreft, nog steeds Groen- Links kon stemmen: hun Kamerlid had gekozen voor Een verwonderde blik in haar blauwe ogen, alsof ze de wereld bekijkt vanachter glas. De slungelige ledematen van een begin nende puber, een beugel met slotjes en blonde haren tot aan haar middel: ,,Ik ben sinds mijn vierde niet meer naar de kap per geweest. Ik wilde net zulk lang haar als Pocahontas." Floor Siets- ma uit Am stelveen, net twaalf jaar, is gek van Idols en Lord of the Rings. Maar achter die wonderlijke ogen schuilt een scherp zinnig brein dat alles ziet, hoort, opslaat en nooit meer vergeet. Het is niet dui delijk hoe intel ligent Floor pre cies is: de Euro pese IQ-testen rei ken slechts tot 156. Hoe ver ze daar overheen gaat, weet niemand. Na de zo mer gaat Floor stude ren aan de Universiteit van Amsterdam: wis kunde én informati ca. Tenminste, als ze slaagt voor haar vwo- exa- men, 'Wonderkind' Floor Sietsma. Foto: GPD/Sander Nieuwenhuijs verhaal bijna: een wonderkind, het aller jongste studentje ooit in Nederland. Als je Floor ergens geen plezier mee doet, is het wel met spelen. Barbies boeien haar niet, een potje tafelvoetbal is een nachtmerrie. Vanaf september kan ze eindelijk eens haar hersens laten kraken, haar tanden zetten in ingewikkelde formules en gelijkwaardigen ontmoeten die begrijpen waar ze het over heeft, ook al zijn ze minstens zes jaar ou der. Floor kan niet wachten. Al van kleins af aan was duidelijk dat Floor 'anders' was dan haar leeftijdgenoten. Ze speelde nooit, en zeker niet buiten. Haar moeder kan zich maar één keer herinneren dat haar dochter met speelgoed bezig was, in het huis van vrienden. Toen ze drie jaar oud was, kon ze lezen. Zelf geleerd. Al op de crèche, als de andere peuters ston den te trappelen om de zandbak te bestor men, drentelde Floor er tegen haar zin ach teraan. Ze wilde binnen blijven: boekjes le zen en puzzels maken - liever niet van die gefiguurzaagde boerderijdieren, maar 'ech te', met veel stukjes. „Floor is nooit een kind geweest," zegt Gieneke. Op de basisschool beleefde Floor weinig lol. Ze werd gepest: te slim, niet de juiste kleren en erbarmelijk slecht in gym. ,,Als we groepjes moesten maken en het ene groepje klaagde dat de anderen één ie mand meer hadden, was de verdediging: 'Maar wij hebben Floor'," zegt ze. De angst voor de andere kinderen, het ge brek aan aansluiting en de verveling tijdens de lessen maakten haar neerslachtig. „Ik wilde niet eens meer leven. Ik dacht: als dit alles is wat de wereld mij kan bieden, laat dan maar." Niemand op school begreep of hielp haar, zelfs de leraren niet. Haar moeder bewoog hemel en aarde om Floor vroegtijdig in de bovenbouw te krijgen. „Ik zag hoe ze steeds ongelukkiger werd. Toen ze twee da gen in de week mee mocht doen met de hogere groepen, had ze de hele bovenbouw in drie maanden doorlopen." Niks geen giechelende meisjesclubjes en make-up opdoen in de wc. Wel las ze de volledige bibliotheek vijf keer. „Vooral ro mans over de middeleeuwen. Kastelen, schildknapen, pages: prachtig." Volwassen literatuur las ze toen nog niet: basisscholen hebben geen Harry Mulisch op de boekenplank en thuis hield Gienpl de 'grotemensenboeken' bij haar vanob „Nu niet meer natuurlijk," zegt Floor.P< moet literatuur lezen voor mijn lijst: tip boeken voor Nederlands en 25 voor Ei gels." Zelf wil ze ook schrijfster worden1 welke genre weet ze nog niet: „Ik wil sL ven wat ik graag lees." Kan ze dan niefl ter Nederlands studeren, of geschiede Floor trekt een vies gezicht: „En alleen* maar wat feitjes uit mijn kop leren? Np wil dingen uitpluizen en onderzoeken^ gaat nu drie middagen in de week naaP Smart School. De rest van de tijd studfc ze thuis. Volgens Floor is daar niks eejn zaams aan. Ze wordt met rust gelaten P1 hoeft niet meer uren verveeld uit het Jt te staren. Contact met leeftijdgenoten^ ze nauwelijks, ze gaat het liefst met vcf l senen om. „Zoals Dirk. Die is ook heltf1- gek van computers. Daar kan ik uren praten." p Gelukkig wordt Floors leven niet uitslfl' tend beheerst door cijfercombinaties.^ houdt ook van pianospelen en achtbati Net als Tobias, een van de weinige leep genoten met wie ze omgaat: „Vorige \ju zijn we naar Sixflags geweest, we zijn frl bei adrenalinefreaks." Ze weet precies wat ze wil, ook in vrieu schap en de liefde. „Ik kreeg laatst eei desbrief van een jongen, heel klungel» want hij is dyslectisch. Het is niets ges den, ik kon hem niet goed doorgrond^1 had niet het gevoel dat hij er echt ietsfri over had." En ze is niet overal goed irp vooral niet in praktische dingen zoalsM sen. Dat kon ze pas op haar tiende, ft Op de universiteit hoopt ze nieuwe vrf i schappen te sluiten. „Ik ben naar twePr proefcolleges geweest. Niemand had le dat ik pas twaalf ben", zegt ze trots. Fpe was in haar element, vertelt Gieneke. Pc „Vooral bij informatica. Die professor^ zó snel door dq stof, dat alle andere lep. gen achterover sloegen, terwijl Floor da puntje van haar stoel vragen stelde." p Op haar veertiende kan Floor zichzelfp waarschijnlijk doctorandus noemen -p dan? „Ja, maar ik doe wel twéé studieP' tuurlijk. Daarna? Geen idee. Misschiep ik wel een jaar vakantie vieren met eeP s te berg wiskundige puzzels." gpd Honderden fans van het RTL-pro- gramma Idols hebben gistermid dag Idols-finalisten Boris en Maud toegejuicht op het plein voor de Utrechtse Stadsschouw burg. De zangidolen hielden eerst een persconferentie, waarna ze zich op het balkon aan de jonge, gillende tv-kajkers lieten zien. De animo voor de bijeenkomst was minder groot dan vorig jaar op de Dam in Amsterdam. Toen stonden de finalisten Jim en Jamai voor een menigte van enkele dui zenden mensen. Om die reden mocht de persconferentie van de gemeente Amsterdam dit jaar niet in de hoofdstad worden georgani seerd. Het zou nu een evenement en geen persconferentie betreffen. Voor een evenement moet zes weken van tevoren een vergun ning worden aangevraagd. Zaterdag wordt in de tv-uitzen- ding duidelijk wie na Jamai (Idols 1) zich de winnaar van de Neder landse versie van de talentenjacht mag noemen. Verleden jaar zon gen de finalisten (naast Jamai ook Jim) ieder een eigen liedje in de fi nale. Als prijs werd het winnende liedje op single uitgebracht. Verle den jaar was dat Step right up, ge zongen door Jamai. Dit jaar heb ben de makers niet voor zo'n op zet gekozen. Maud en Boris gaan beiden het liedje When you think of me zin gen. Zowel de versie van Boris als Maud is al opgenomen. De tape daarvan ligt in de cd-fabriek en zodra de winnaar van Idols 2 dui delijk is, worden cd's geperst van de winnende versie. Het nummer When you think of me is enige tijd geleden al op de plaat gezet door de Amerikaan Mark Wills. ANP In Amsterdam was het vorig jaar razend druk toen Idols-finalisten Jamai en Jim er een persconferentie gaven. Op de Dam ontstond een complete chaos, en de gemeente verbood daarom de persconferentie van de nieuwe finalisten Maud en Boris. In Utrecht mocht het wel. De fans liepen er wel voor uit, maar zo'n gekkenhuis als vo rig jaar werd het niet. Foto: ANP/Robert Vos Prinses Amalia, de dochter v prins Willem-Alexander en pi ses Méxima, is het meest geli lid van de koninklijke familie de jeugd. Mabel, de kersverse echtgenote van prins Friso, is R. minst populair, blijkt uit een j derzoek onder 2500 'tweens'u geren tussen de 10 en 15 ja; Kaboem Media. Méxima komt vlak na Amali: 36 procent van de stemmen kreeg, op nummer twee (met procent). Willem-Alexander op de derde plaats, met 9 prolj, De Prins van Oranje is bij de| gens veel populairder dan bij meisjes. I Koningin Beatrix is niet zo pojoc lair onder de tieners. Zij vt Mabel en Edwin de Roy van dewijn (de echtgenoot van p Margarita) op de derde plaath minst favoriete leden van hel ningshuis. Meer dan de helftL de jongeren vindt de vorstin F leuk of zelfs 'stom'. Slechts 8 cent vindt de koningin heel lj Uit het onderzoek blijkt dat koningshuis niet zo populair] onder jongeren. Bijna de hel de ondervraagden vindt het iE belangrijk of niet zo belangrij gen 15 procent die menen d: koningshuis heel belangrijk Koninginnedag is bij veel (70 procent) een geliefde feeaj Toch weet slechts ruim eend) zeker dat het 30 april dit jaar) 40 procent twijfelt nog en 24 cent doet er niets aan. Driek van de ondervraagden weet Koninginnedag van oorsproi verjaardag is van koningin Ji ana. De rest denkt dat 30 apiE geboortedag is van koningin! trix of Wilhelmina. ANP gebruikt teak, dat dus eerder in een huis of boot had gezeten. Zulk hout heet ding-kling, ver moedelijk naar de kettingen (milieuvrien delijk!) waarmee de lokale bevolking (werkgelegenheid!) verf en andere vie zigheid van het gebruikte hout afrost (authentiek!). Toevallig was ook de leverancier van de betreffende tafel in de loods. Hij deed al jaren za ken in Indonesië, en gaf toe dat hout daar niet eens meer op her komst wordt gecon troleerd. Is geprobeerd, maar bleek van wege fraude en corrup tie zinloos. Aan de an dere kant was men daar bezig het leven te beteren, met quota en garanties voor werkgele genheid. Enfin, ik zit straks aan een tafel van tweedehands teak. Mijn dochter erft hem, verplicht, net als hddr kinderen. Ik richt er een stichting voor op, en pas over 500 jaar mag 'ie weg.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2004 | | pagina 12