Boogerd de sterkste
maar niet de snelste
UVS hoeft hoofdklasse niet te vrezen
Marwijk
st Happel
Renner moet opnieuw buigen voor Rebellin
bin van Persie
t zoals immer
navolgbaar
>PORT 4
eft Noordwijk
nulerings-
strong raakt
isor kwijt
igton - US Postal Service
ind 2004 met het spon-
an de professionele wie-
g waarin vijfvoudig
(ónnaar Lance Armstrong
n is. Het Amerikaanse
edrijf gaf vrijdag aan dat
i :essen van Armstrong
de gewenste extra in-
n hebben geleid. De Te-
j ageerde licht aangesla-
het besluit van zijn trou-
schieter: „Ik heb alleen
aede herinneringen aan
rijf, want dankzij US
con ik in 1998 (het jaar
hij genezen was van
red.) weer gaan racen,
deze sponsor zou ik
ikele keer de Tour heb-
Nistelrooij
It zich af'
- Ruud van Nistelrooij
i deel uitmaken van de
mdse selectie die
1 ag een vriendschappe-
dstrijd tegen Grieken-
i verkt. Dat meldde al-
lanchester United-
Alex Ferguson gisteren
Website van de club. „Ne-
heeft woensdag een
|d, maar Ruud trekt zich
■pr terug", aldus Fergu-
t is niet bekend wat de
eden voor de afmelding
Nistelrooij heeft de laat-
ast van een knieblessu-
r leek daarvan te zijn
brengt
n Europa
r - AZ heeft zich zater-
t een overwinning van
(KC Waalwijk en na het
2-0) van Willem II bij
nte zeker gesteld van
voetbal. De Alkmaar-
onbereikbaar gewor-
ir de concurrenten Wil
li Roda JC.
am/anp - Trainer Bert
irwijk is bij Feyenoord
ce hoogte gekomen met
ïdarische Ernst Happel.
irige coach werkte giste-
en Volendam (2-0) zijn
competitiewedstrijd in
an de Rotterdamse club
de periode 1968-1973
lappel bij Feyenoord tot
le aantal.
irwijk, die in de zomer
)0 in de Kuip aantrad,
:h vanaf komende zon
de thuiswedstrijd tegen
ïingen de langstzittende
can Feyenoord noemen,
le 29ste coach van de
amse club sinds de in-
van het betaalde voet-
irwijk wordt na dit sei-
de Kuip opgevolgd door
lullit. Wat de enkelvou-
zelf gaat
nog niet bekend.
SPORT
maandag 26 april 2oo4
door Edward Swier
ans - „Ik wilde niets fout doen."
Michael Boogerd had zich in de
finale van Luik-Bastenaken-Luik,
via zijn 'oortje', de blaren op de
tong gekletst. „Telkens heb ik in
de finale contact gezocht met de
ploegleiding." Het is de Rabo-
kopman ten voeten uit. Bang kri
tiek te krijgen, allergisch voor
halve en hele verwijten van
ploeggenoten, teamleiding of de
media. „Ik zelf ben er van over
tuigd het precies volgens de wie-
lerboeken te hebben gepro
beerd. Weer. Net als in de Gold-
Vorige week werd Boogerd in
Limburg tweede achter Davide
Rebellin. De Italiaan en zijn uit
dager zorgden gisteren iets zui
delijker voor een kopie van dat
laatste hoofdstuk. Weer geen
happy end dus. Boogerd: „En
toch ben ik trots op mezelf."
Weer tweede, weer een illusie
armer. Boogerd stond gisteren
na 1999 (2de) en 2003 (3de)
voor de derde keer op het podi
um in wat hij de mooiste én
zwaarste eendagswedstrijd
noemt. „En het enige wat ik kan
is berusten. Het is niet anders."
Maak hem ook vooral geen ver
wijten. „Want ik ben de kritiek
beu. Ik maak de koers, keer op
keer. Maar word hier en daar
afgeschilderd als een of andere
Jan Doedel. Daar kan ik heel erg
slecht tegen."
„En ik reed zo hard, joh". In die
verontschuldigende zin tegen
over echtgenote Nerena zat zijn
teleurstelling en verbazing op
gesloten. Dat het opnieuw niet
mocht lukken, hij baalde er na
de finish stevig van. „Rebellin
zei me, achter het podium, dat-
ie me sterk vond. Hij had, vrij
vertaald, als een gompie in mijn
wiel gezeten. Maar ja, hij zat er
wel. Het is eigenlijk ongeloof
lijk. Je bent in de vorm van je
leven. Een vorm die je normaal
gesproken omzet in één, mis
schien wel twee zeges. En wat
word je? Twee keer tweede. Het
is niet heel veel wielrenners ge
geven dat te realiseren. Dat
maakt ook dat ik moet berus
ten. Ik verlies van een coureur
die gewoon net even wat sneller
is dan ik."
Sneller
Sneller inderdaad, niet per se
beter. Het is Boogerds lot. De
Hagenaar eindigde voor de
tiende keer op het podium in
een wereldbekerwedstrijd, al 21
maal zat hij in de toptien. Maar
slechts de Amstel Goldrace van
1999 wist hij te winnen. Omdat
het hem aan de punch ont
breekt, de macht om in korte
klimmetjes het definitieve ver
schil te maken, misschien ook
wel omdat hij soms wat te ner
veus koerst. Maar toch vooral
omdat hij simpelweg niet de
beste sprinter is. En dus, zoals
gisteren, misschien wel de
sterkste is, maar opnieuw niet
de snelste.
De favorieten hielden zich gis
teren, gelijk alle voorgaande
wereldbekerwedstrijden, lang
gedeisd. Zodoende kon Boo
gerd, nadat hij in de aanloop
naar de Sart-Tilman in een kuil
was gereden en beide wielen
beschadigde, met hulp van
Mare Lotz en op een nieuwe
fiets, zonder veel problemen
weer aansluiten. „Al kost dat
natuurlijk wel kracht, het kan je
beter niet overkomen."
Pas op de Cöte de Saint-Nico-
las, op amper vijf kilometer van
de streep, ontplofte de koers.
Na een lange ontsnapping van
'naamlozen', onder wie Bram
Tankink, een uitlooppoging van
Jorg Jaksche en een verrassende
vlucht van de niet verwachte
Sinkewitz en Landaluze, zette
Boogerd de wedstrijd in vuur
en vlam. Slechts Rebellin en,
even later, Vïnokoerov konden
aanpikken.
„Daar is-tie weer", had Boo
gerd gedacht toen hij achter
zich het muizenkoppie van Re
bellin spotte. Hij had direct bij
Erik Breukink geïnformeerd
waar Dekker en Freire zaten.
„Die hadden mijn kansen kun
nen vergroten. Een groepje er
achter geeft je meer speelruim
te." Dekker zat er weliswaar,
maar dat nieuws bereikte Boo
gerd niet. „En dus kon ik niets
gokken."
Vinokoerov probeerde in de ul
tieme kilometers tot twee keer
toe te demarreren, Rebellin liet
Boogerd achtervolgen. „Maar
daar verlies ik de koers niet. Er
zat niet veel kracht achter de
demarrage van Vino, ik kon
Michael Boogerd voert tijdens de beklimming van de Redoute het peloton aan in de achtervolging op een groepje vluchters.
Foto: ANP/Vincent Jannink
makkelijk pareren en spaarde
me zelfs nog een beetje voor de
laatste klim vlak voor de fi
nish." Op vijf-, zeshonderd me
ter voor de streep ging Boogerd
zelf nog eens. „Volgens mij
knapte Rebellin zo'n beetje,
maar niet helemaal hè."
In de sprint was Rebellin ander
maal sneller. De 32-jarige Ge-
rolstciner-kopman uit San Bo
nifacio voltooide daarmee in
Ans, waar Luik-Bastenaken-
Luik de laatste jaren finisht, een
unieke trilogie. Niet eerder
slaagde een coureur erin zowel
de Amstel Goldrace, als de
Waalse Pijl én LBL te winnen.
Merckx wist wel de dubbel
Goldrace-Luik en het tweeluik
Waalse Pijl-LBL te pakken en
ook Argentin was binnen een
week de beste in beide Waalse
koersen, maar drie-op-een-rij
werd tot gisteren voor onmoge
lijk gehouden. Rebellin: „De
Goldrace winnen was voor mij
het belangrijkste moment, het
kwam als een bevrijding. Daar
na volgde in de Waalse Pijl de
bevestiging. En vandaag? Dit
was het maximum, de ultieme
prestatie."
Boogerd hoopt komende week
nog eenmaal van zijn goede
vorm te profiteren. Normaal ge
sproken zou hij rust nemen,
maar Rund um den Henninger
Turm - traditiegetrouw op 1
mei - trekt hem nu wel. Wie
weet kan hij dan toch nog een
keertje winnen dit voorjaar. Er
is echter één minpuntje: Rebel
lin start ook daar.
door Maarten Dekker
leiden - Hij werd langzaam maar zeker
steeds langer en steeds fraaier, als een
bont gekleurde kralenketting waarop
steeds een nieuw fleurig schakeltje
wordt bijgezet. De imposante reeks van
overwinningen die UVS sinds half okto
ber opbouwde, sterkte het zelfvertrou
wen van de Leidse voetballers, het deed
ze beseffen dat er meer mogelijk was
dan een anoniem seizoen in de eerste
klasse. Met de week groeide de bravoure
in het veld, plotseling lukten acties die
eerder hopeloos faalden, schoten uit
moeilijke hoeken vlogen zomaar het
doel in. Parallel daaraan sloeg de wan
hoop toe bij de concurrenten. Ze voel
den zich hoe langer hoe machtelozer.
Elke zondag rond kwart voor vier hoop
ten zij stilletjes op een verheugend be
richt: dat UVS voor het eerst sinds tijden
weer eens verloren had. Wekelijks wer
den ze teleurgesteld. Zo werkte de zege
serie in dubbel opzicht in het voordeel
van UVS, met het gisteren behaalde
kampioenschap als gevolg.
Echt, het was lang niet altijd mooi om te
zien. En soms kwam er ook meer geluk
dan wijsheid aan te pas. Om het ex
treemste voorbeeld aan te halen: voor
iedereen met gezond verstand is het nog
steeds een raadsel hoe UVS ooit de uit
wedstrijd bij HBS heeft kunnen winnen.
Sommige dingen zijn onverklaarbaar,
maar gebeuren toch, was daags daarna
de teneur in de krant. En een paar we
ken eerder viel de volgende kop te lezen
boven het verslag van Leonidas-UVS:
'UVS neemt revanche, maar vraag niet
hoe'. Kortom: op sommige momenten
waren de goden UVS bijzonder gunstig
gezind.
Samenstelling
Maar het sportieve succes stoelt uiter
aard niet op geluk alleen. De ware ver
klaring ligt in de samenstelling van het
team. Trainer Hans van Leeuwen kon
beschikken over een aantal bijzonder
geroutineerde spelers, jongens die het
klappen van de zweep kennen. Deels
waren dat voetballers die al jaren de
kleuren van Uit Vriendschap Saam ver
dedigen, zoals Michel Jungschlager,
Walter de Kievit, Raymond Bennekers,
Dave de Heiden en aanvoerder Teun
Parrel. Vorig seizoen voegden Kenny van
Grootveld en Richard Groeneweg zich al
bij de groep, vorige zomer volgde Mi
chael de Roode hun voorbeeld. Stuk
voor stuk spelers met veel kwaliteiten én
jarenlange ervaring in de zaterdagse
hoofdklasse. Door een zware kniebles
sure kwam De Roode tot op heden nau
welijks in actie en vorig jaar konden Van
Grootveld en Groeneweg nog geen pot
ten breken.
Dit jaar vielen de puzzelstukjes eindelijk
op hun plaats, vooral dankzij het door
breken van jong talent. Zo kreeg Teun
Parrel in Joeri Onderwater een vaste se
condant in het centrum van de verdedi
ging. En Zev Davidson kwam eindelijk
weer in de buurt van het niveau dat hij
drie jaar geleden haalde. Destijds baarde
hij opzien, door als jeugdige invaller
complete defensies op het verkeerde
been te zetten. Maar de grootste revela
tie was ontegenzeggelijk Raymond van
Es. De middenvelder imponeerde de
laatste maanden vrijwel continu, met
technisch volmaakte acties en geregeld
ook beslissende doelpunten. Grote ta
lenten en geroutineerde krachten: ze
vormden een ideale mix, een uitgeba
lanceerd elftal.
Op dat fundament kan moeiteloos ver
der gebouwd worden. Keeper De Hei
den vertrekt weliswaar naai' Katwijk,
maar voor hem heeft de club al een ca
pabele vervanger geregeld: oudgediende
Marijn Mokveld. En er keert nog iemand
terug op het oude nest. Marcel Valk gaat
een jeugdteam van UVS trainen en wil
zich ook weer beschikbaar stellen voor
het eerste elftal. Als de selectie verder in
tact blijft, is UVS volgend seizoen alleen
maar sterker. Zo'n ploeg hoeft absoluut
niet bang te zijn voor de hoofdklasse.
Sport 8: Spannend is het alleen vijftien ki
lometer verderop
De materiaalhokken liggen vol, de schoenen staan in het vet, de
kantine is dicht. Het weekeinde is voorbij, maar nog niet
vergeten. Wekelijks blikken Jan Siemerink, Ruud Bröring, Henk
Angenent en een gastcolumnist terug op het sportweekeinde.
Deze week zet Bröring de laatste wedstrijden in de hoofdklasse A
van het zaterdagvoetbal in de herhaling.
Weer een Nederlandse astro
naut de lucht in. Wat een pro
gressie, zo'n 'giant leap' voor
Holland. En wat doen wij? We
nemen het ter kennisgeving
aan en gaan door, naast de as
tronaut, met voetballen in de
'hemel'. Juist ja In de hoofd
klasse A van het zaterdagvoet
bal!
Het is hier ook lente, goed
weer, de geur van groeiend
gras in je
neus (wat
nou kunst
gras), meer
toeschou
wers dan an
ders en
waarom? Er
gaan beslis
singen val
len. Daarom.
Wij, FC Lis-
se, bleven
winnen: van
ARC dat de
punten niet
kon missen,
van Ter
Leede, dat
van ons
moest win
nen omdat ze anders uitge
schakeld waren in de titelrace
ook natuurlijk omdat Lisse en
die zot van een trainer nooit
van hun mogen winnen).
We wonnen van Schevenin-
gen, onze halve Haagse Har-
rie's, die nog steeds hun aange
dane onrecht in de beslissings
wedstrijd van '97 niet vergeten
waren en de periodetitel ook
nog eens konden mislopen. We
klopten Rijnsburgse Boys op
een dinsdagavorid met 500
Quick-Boys supporters die ons
naar een nederlaag wilden
zingen, omdat bij puntverlies
van ons, Quick Boys kampioen
zou zijn. We vochten voor de
overwinning bij Noordwijk
voor onze laatste kans en in
blessuretijd bogen we een 2-1
achterstand in een 2-3 winst
om.
Tussendoor een emotievolle
verliespartij 1-2 (achteraf de
beslissende) tegen Quick Boys
met 11 minuten blessuretijd,
waarin onze gelijkmaker zo
maar had kunnen vallen. Dun
door de broek liep het de dui
zenden mee gereisde fans,
Quick Boys liep op zijn tand
vlees en dat is dit seizoen nie
mand gelukt. Het waren alle
maal, stuk voor stuk zinderen
de partijen waar de vonken
vanaf vlogen, waar de strijd en
de spanning voelbaar was en
waar iedereen van zei: 'daar is
het spelletje voor bedoeld'. En
waarom ook weer? Omdat ie
dere ploeg in deze fase niet wil
maar moet winnen! Mooi, hoe
kunnen we nu het hele jaar de
aantrekkelijkheid van de wed
strijden verbeteren?
1. Wat al eerder gezegd is, niet
in januari en februari spelen,
maar in de maand mei.
2) Schaf het gelijkspel af. Uit
alle onderzoeken blijkt dat er
niet één keizer in het Colosse
um met zijn duim horizontaal
heeft gezeten.
De 'specta-
tors'gingen
nooif naar
lll'i huis met eeru
Goh Truus,
wat een mooi
gelijkspel
was dat hè,
van die
Christenen
tegen die
leeuwen!
Welnee, hup
duim om
hoog of naar
beneden!
Bloed zweet
en tranen
willen we
zien. Een glo
rieuze winnaar en een heroï
sche 'loser'!
Dus kom op vrienden van me,
van de KNVB, heb nou eens
nulling aan die grijze muizen
van de FIFA of UEFA en voer
dat gewoon in, in die spraak
makende hoofdklasse van het
zaterdagvoetbal En wel met
een voor het komende seizoen.
Gewoon bij een gelijkspel,
meteen na afloop, om en om
'shoot-outs' laten nemen. Dat
is veel meer eigen aan voetbal
dan zo'n domme strafschop.
Als het geen effect blijkt te heb
ben, schaf je die regel toch ge
woon weer af? Ik denk dat jul
lie 'little stap' (namelijk: bo
vengenoemde regel invoeren)
een 'giant leap for mccer-min-
nend Nederland' zou kunnen
zijn,
Ruud Bröring uit Noordwijk is
al jaren trainer in de top van
het amateurvoetbal. Tegen
woordig heeft hij FC Lisse on
der zijn hoede.
P.S. Met pijn in het hart felici
teer ik vanaf deze plaats Quick
Boys met het behaalde kampi
oenschap. Hopelijk vertegen
woordigen jullie met ere onze
hoofdklasse A in de strijd om
het algeheel kampioenschap
van Nederland. Ik sta achter
jullie, want dat hebben jullie
nog te goed uit het jaar 1980,
maar dat is weer een ander
verhaal.
De spelers van UVS vieren het kampioenschap in de eerste klasse. Foto: Henk Bouwman
