'Herman was meer dan drank en drugs' Platte tv wordt topscorer dit jaar Xandra Brood mist haar levensgezel nog elke dag ZATERDA 24 APRIlf 2004 Nog elke dag praat Xandra Brood met de kinderen over haar partner, Herman, die op 11 juli 2001 van het dak van het Hilton-hotel sprong. Ze vindt het jammer dat hij vooral in herinnering blijft als de beroemdste junk van Nederland. „Hij was zóveel meer dan alleen drugs. Hij zette dat drugsgebruik om in energie, in nuttige dingen, ging schilderijen maken. Ook dat maakte hem uniek." door Jacques Hendriks Xandra Brood. Foto;GPD 'Met de kinderen praat ik veel over Herman'. Foto: Hans van Weel Vlak na zijn overlijden droomde ik dat hij naast me kwam liggen. Wat me nog het meest bijstaat, is de kou die ik voelde. Die rare kou van een lijk. Ik droomde dat hij me aaide, werd wakker en heb geroepen: 'Je bent dood, sodemieter op, wat doe je hier?' Daarna is het mij niet meer overkomen. Mijn dochter Lola wel. Droomt ze ook dat ze geaaid wordt. Holly, de jongste, had er in het begin zelfs nachtmerries van, met monsters en zo. Heel zielig. Het kind was ook pas zes toen Herman over leed. Ik heb de kinderen meegenomen, vond dat ze hem moesten zien. We hebben ook foto's gemaakt. Ze hoeven niet in dat album te kijken, mogen het ook wegleg gen, voor later, maar ze hebben het wel. Van Holly hebben we een foto, heel schattig, met zo'n begrafenisjurkje, waarop ze heel beteuterd, heel lief naar haar vader kijkt. Even naderhand ging ze weer radslagen maken. Rond de kist. Toen moesten we wel lachen. Lola wilde Herman per se een ketting omdoen. Naderhand zijn we ook naar het dak van Hilton gegaan, waar Herman vanaf ge sprongen is. Ik wilde het zien en kan je verzekeren dat hij er een hoop lef voor gehad moet hebben. Daarvoor, toen het net gebeurd was, kwam ik al langs het Hilton gereden. Ik was met Holly op weg naar het circus, zagen we er een helikop ter. 'Kijk nou', riep Holly nog, maar ik ben blij dat we niet zijn gaan kijken. Nu heeft de politie het eerst aan Lola, die thuis zat, moeten vertellen om te horen waar ik was. Daarna hebben ze me uit het circus geroepen. Lola liep huilend achter de mensen aan. Het nieuws gons de op dat moment al even rond in Am sterdam. Gelukkig heb ik een hoop op roepen op mijn gsm gemist tijdens die circusvoorstelling. Pas nadat ik Herman geïdentificeerd had in het mortuarium, is het nieuws officieel naar buiten ge bracht. Heeft de politie heel netjes ge daan. Iedereen weet nog wat hij op dat mo ment deed. Al die bloemen bij het Hil ton. Mensen die er vijf nachten hebben gewaakt. Dan de steunbetuigingen. Iede re ochtend lagen er weer hele pakketten. Ik heb alles gelezen, het was een soort van verwerking, denk ik. Tevoren denk je dat niets helpt in zo'n situatie, maar ik had er wel degelijk veel steun aan, hoe truttig dat misschien ook klinkt. Zo veel respect voor Herman. Natuurlijk zat er wel een enkele negatieve brief tussen, maar 99 procent was positief. Dan had je nog de roddelpers. Ik heb er niets op tegen en begrijp dat ze een foto van ons wilden maken, maar ze lagen met telelenzen voor ons huis, we konden niet eens gewoon naar binnen. Heeft de politie ze in eerste instantie wegge stuurd. Later moest een buurman nog ingrijpen. Zat een of andere verslaggever vuilniszakken leeg te halen. Dan ben je toch hartstikke ziek? Dat was heel eng. Wat zocht-ie dan? Een oude verfkwast van Herman of zo? Dit ging echt te ver. Ik ben opgegroeid in Ulvenhout. Eerst midden in het dorp, daarna aan de bos rand. Een ongelooflijk mooie plek, met een grote tuin. Ik heb er een gezellige, warme jeugd gehad. Ongecompliceerd. Huiselijk. Daar houd ik nog steeds heel erg van. Volgens mij was ik een heel vrolijk, ge makkelijk kind, dat alles wel best vond. Mijn vader was kapitein op de grote vaart, dus die was veel weg. Mijn moeder heeft mijn anderhalfjaar oudere zus Eli- ne en mij voor het merendeel opgevoed. Oom Gert-Jan Dröge zei dat ik veel te leuk was om in Ulvenhout te blijven, ik móest naar Amsterdam komen. Zórg maar voor een woning en werk, dan kom ik, antwoordde ik. Gert-Jan werd bedrijfsleider van disco theek 36 op de Schaal van Richter, waar hij later met Jan Lenferink het tv-pro- gramma RUR zou maken. Ik kon daar achter de bar werken en bij Gert-Jan op een etage wonen. Het ging als een speer, ik voelde me meteen heel erg thuis. Als je je lekker voelt, dan blijf je ergens zitten. Vooral als je vervolgens kinderen krijgt. Nu mijn wilde jaren wat het uitgaan be treft een beetje over zijn, zou ik wel weer wat meer buiten de stad willen gaan wo nen. Ik ben bezig met een woning in Am stelveen, met een grotere tuin en aan de voorkant een vrijer uitzicht. Wat dat be treft, blijf ik toch een soort boerin van het platteland. Toen ik bij Gert-Jan in huis woonde, was het nog wel oké. Alhoewel. Hij was echt nog zo'n langharige hippie. Vervolgens kwam de factor Herman. Mijn moeder belde volledig over haar toeren naar Gert- Jan, die haar verzekerde dat Herman zo'n aardige man was. Mijn vader wilde er het eerste jaar niet eens over praten. Volgens mij vind je hem hartstikke leuk als je hem eenmaal kent, zei ik tegen mijn vader. Bij Gods gratie wilde hij hem ontmoeten, en het klikte. Mijn vader was helemaal dol op Herman. Hij was een heel innemende man. Een uniek persoon, die zich van niemand iets aantrok, maar ook niemand kwaad deed. Vreselijk intelligent, met zóveel talent. Herman was volstrekt zichzelf. Sommige mensen in zijn omgeving niet, die gingen hem nadoen. Bijvoorbeeld ook 's och tends al aan de sterke drank beginnen. Dat hoefden ze echt niet van Herman, hoor. Ik wist dat hij zanger was, maar veel meer ook niet. Als ik in Richter werkte, ging hij glazen voor me ophalen. Maar ik dacht: ga jij lekker iemand anders lastig vallen. Meisjes genoeg die fan van je zijn. Wat moet je nou met mij? Ik had een grote mond tegen hem, een chagrijnige bek, een kort rokje en lange benen. Dat vond hij helemaal geweldig. Na een tijdje ben ik toch een keer met hem uitgegaan. Ik was in die tijd ook vrij wild. Het was hartstikke leuk. Veel ge dronken. Toen ik naast hem wakker werd, dacht ik: Oh God, waar ben ik aan begon nen? Herman en ik zijn nooit echt zo'n koppel tje geweest, dat als je hem zag, je mij ook zag. Raar, ik heb altijd gewerkt, maar sinds Herman dood is, lijkt het wel of de mensen denken: 'Goh, doet ze óók wat?' Alsof ik thuis op de bank op Herman zat te wachten. Ik heb lang in de horeca ge werkt en doe al heel lang styling - mensen kleden voor tv, onder andere de nieuws lezers van RTL 4 - maar blijkbaar valt dat nu pas op. Twee jaar geleden ben ik een eigen be drijfje (Restyled) begonnen met compag non Rennie Winter. Daarvoor werkte ik bij HMG. Met ons bedrijfje doen we veel voor het maandblad Beau Monde en ver der onder meer de styling van mijn goede vriendin Manuëla Kemp, Ruud de Wild en Jim van Idols. Daarnaast heb ik natuurlijk een gezin: twee dochters, Lola (18) en Holly (9) en nog een aangenomen dochter, Brenda (25). Met de kinderen praat ik veel over Herman. Hij is en blijft een deel van mijn leven. Ik ben heel trots op hem. Wat ik wel jammer vind, is dat je zo vaak dezelf de clichés hoort en leest. Laat nou ook eens een andere kant van hem zien. De mens Herman Brood, zijn talenten. Hij was zo veel meer dan alleen drugs. Hij zette dat drugsgebruik om in energie, in nuttige dingen, ging schilderijen maken. Ook dat maakte hem uniek." deocombi", roept Eduard van Looij uit. LG biedt meer opvallende combi's, zoals de alles-in-één Multiflex: beeldbuis, dvd-speler en videorecorder. Ook Samsung heeft er zo eentje. De opmars van platte tv is onlosmakelijk verbonden met dvd. „De verkoop van dvd werkt als een vliegwiel, waardoor consumenten sneller andere schakels van consumentenelektronica in de huiskamer gaan ver vangen zoals de televisie", signaleert FIAR-man André Habets. „Ook de homecinema-sets profiteren ervan." Gewoon surround geluid is voor JVC onvoldoende. Met naar boven gerichte speakers komen de geluidsef fecten beter tot hun recht. Ook Pioneer laat geluid met boxen waarvan het bovenste stuk is gedraaid, weer kaatsen langs muren en plafonds. Een set met drie boxen produceert zo rondomgeluid. Dvd duikt overal op, ook in de slaapkamer. De dvd- microsets van JVC zijn een soort eigentijdse wekkerra dio. De meest chique microset heeft houten luidspre kers, van dun berkenhout. De gewenste soepelheid van de conus is verkregen door het hout te dopen in Japanse rijstwijn. Ook de dvd-recorders vliegen rapper over de toon bank, zeker nu de prijs onder de duizend 'oude' gul dens is gezakt. Van 16.000 stuks in 2002 richting 40.000 in 2003. De aloude videorecorder was nog goed voor 400.000 stuks. „De dvd-recorder gaat een belang rijke rol spelen, zeker ook met het oog op de sporteve nementen", weet Nico Hendriks (Panasonic). JVC voert de opnamekwaliteit extra op. De fabrikanten combineren zich een breuk. Dvd-recorder met harde schijf-recorder of met videorecorder. De stammenstrijd tussen diverse opnameformaten wordt meer en meer omzeild. Sony stopte al meerdere formaten in een apparaat, LG doet dat nu ook, Sams ung volgt later. De ware computerfföbelaar plukt films van internet. Hij brandt ze bijvoorbeeld op een cd'tje in DivX-for- maat. Afspelen in de huiskamer kan nu ook dankzij de nieuwe dvd-spelers van JVC, Samsung en Pioneer. Tussen alle noviteiten valt de afstandsbediening op, die je moet opwinden. Een geintje van het ambitieuze LG dat in de voorbije vier jaar flink aan de weg tim merde. „We willen wereldwijd nummer één worden in 2010. In alle segmenten, dus van mobieltjes tot lcd- tv", verklaart Van Looij. Philips en Sony, de Ajax en PSV van Nederland, zijn gewaarschuwd. Maar dat wa ren ze al, want inmiddels heeft JVC de tweede plek in Nederland ontfutseld aan Sony. „We bazuinen dat niet rond, maar zijn er erg trots op", zegt Arthur He- merik (JVC). Het EK Voetbal en de Olympische Spelen helpen de platte tv om flink te scoren. De producenten zijn er klaar voor met nieuwe technieken die nog mooier beeld tevoorschijn toveren en een keur aan stijlvolle modellen. door Maarten van de Rakt Iedereen wil plat. Dit jaar is de platte tv de grote troef van de consumentenelektronica. Dat horen we keer op keer tijdens een voorjaarsrondje langs de grote merken. André Habets, de directeur van brancheclub FIAR, zei het al in het jaarverslag: „Het jaar 2003 gaat de geschie denis in als het begin van de 'platte' revolutie. En 2004 zal, geholpen door het EK-voetbal en de Olympische Spelen voor de echte doorbraak zorgen." In 2003 werden er zo'n 47.000 platte tv's verkocht, goed voor 4 procent van de tv-verkopen. In 2002 was dat nog maar één procentje. En dit jaar denkt men uit te komen op 11 procent. Nog even, en de fabrieken maken geen beeldbuizen meer. Sharp verscheept volgend jaar alleen maar platte tv's naar Europa, twee jaar eerder dan ge pland. Met enerverende assortimenten en gunstigere prijzen proberen de producenten zich te onderscheiden. Een beetje dunne tv is in een paar jaar gezakt van 6000 euro naar pakweg 3500 euro en komt in de richting van een duurdere con ventionele. Geschermd wordt met nieuwe beeld verwerkingstechnieken, zo als Wega Engine (Sony), Pixel Plus 2 (Philips) en het Sharp Pixel Systeem. Pientere chips to veren het binnenkomende kabel- of satellietsignaal om in nog mooiere, realistischere plaatjes. Scherpte, con trast, kleur, helderheid, details, alles wordt beter. Philips verhoogt het kijkgenot met Ambilight. Platte tv's projecteren achtergrondverlichting op de muur. „Zo kun je meer ontspannen kijken en creëer je een unieke sfeer in de woonkamer", meldt Janneke van Herwaarden. „Uit consumenten tests blijkt bovendien dat men de beeldkwaliteit, zeg maar het contrast, kleuren en detaillering beter vindt." Kleur en sterkte zijn instelbaar, maar kunnen ook auto matisch geregeld worden. Dan bedenkt de tv zelf de passende achtergrondtinten. Ambilight kan ook werken als de tv uit staat. Design is belangrijk. Panasonic introduceert de Viera- lijn, stijlvol vormgegeven platte tv's met een kleine, speelse buiging aan de onderzijde. Extra functies funge ren als lokkertje. Zo stopt Sony een sleufje in de platte tv voor zijn geheugenkaartje Memory Stick. Daarmee kun je nu ook tv-programma's opnemen. LG maakt aan de zijkant een dvd-ingang. „Dit is de opvolger van de tv-vi- Grapje van LG: opwindbare afstandsbediening

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2004 | | pagina 6