Alles moet wijken voor
éoCO2D0<f
Algarve komt langzaam op stoom voor Euro 2004
PORTUGAL
Euro 2004 is in aantocht.
Twee maanden voor de
aftrap stijgt het EK-kwik
in het zuiden van
Portugal gestaag mee
met de temperatuur. In
het kloppende hart rond
Albufeira, de uitvalsbasis
voor het Nederlands
elftal, heerst al een lichte
Oranjekoorts. „Alles is
voor Nederland."
door Tonny van der Mee
Het Pine Cliff Resort, waar Oranje tijdens Euro 2004 verblijft, is volgens lokale kenners het mooiste plekje van de Algarve. Foto: CPD/Sheraton
hoofd haalt om geen groot scherm of fat
soenlijke televisiekast in zijn complex te
plaatsen waarop Sky Sport of de BBC te
ontvangen is.
De vakantiebranche lijkt klaar voor Euro
2004. In de omgeving zingt het rond dat
het Nederlands Elftal komt. Iedereen is er
blij mee, weet De Wilde. De plaatselijke
middenstand ongetwijfeld iets meer dan
de lokale bevolking. Of is dat schijn?
De Wilde vraagt geduld. „Het is rustig,
maar dat is niet abnormaal hier," zegt de
manager geruststellend. „Het leeft wel,
maar het beheerst nog niet het dagelijks
leven. Portugal is een voetbalgek land.
Kom in mei maar eens terug. Euro 2004 is
een belangrijk evenement, niet alleen
voor deze streek maar voor het ganse
land. Wij kijken echter verder dan die drie
weken. Drie wedstrijden is, bekeken op
een toeristenseizoen, natuurlijk maar re
latief kort."
Drie EK-wedstrijden, daar moet de Algar
ve het in juni mee doen. Het zijn niet
eens de meest aansprekende ontmoetin
gen. Twee keer een wedstrijd met Rus
land (Groep A) - tegen Griekenland en
Spanje - en een kwartfinale. De kwartfi
nale kan extra cachet krijgen omdat Ne
derland mogelijk in de Algarve speelt,
mits het tweede in groep D wordt.
Velbannen
Nee, de Algarve klampt zich vast aan an
dere dingen. Het verblijf van Oranje bij
voorbeeld. De selectie en begeleidingsstaf
strijken enkele dagen voor aftrap van het
toernooi neer in de vakantieplaats. De
KNVB heeft zo'n vijftig luxe eenpersoons
kamers afgehuurd.
De nationale voetbalbond had al begin
vorig jaar een optie op het hotel geno
men. Toen was kwalificatie nog heel ver
weg. Slim? „Zeer professioneel," zegt De
Wilde..Andere landen hebben pas na de
kwalificatie een onderkomen gezocht."
Duitsland en Denemarken klopten dus
tevergeefs aan bij De Wilde. De Duitsers
zijn nu 'verbannen' naar Ria Park Garden
Hotel en Vale de Garrao, een half uurtje
oostwaarts. De Denen moet het doen
vanuit Le Meridien Penina Hotel in het
westelijker gelegen Portimao.
Oranje heeft de eerste slag gewonnen,
want volgens lokale kenners is Pine Cliffs
veruit het mooiste resort in de Algarve.
Aan luxe en vermaak geen gebrek. Naast
het hotel herbergt het complex op zeven
tig hectare grond zeven restaurants, vier
zwembaden (waarvan één overdekt), 106
particuliere vakantiehuizen, 78 luxe ap
partementen en een negen holes-golf
baan.
Voeg daaraan toe de paradijselijke ligging
op zandstenen kliffen, uitgestrekte groene
velden met pijnbomen, grenzend aan een
strand (Praia da Falésia) dat met een lift
bereikbaar is en 'onze jongens' zouden
bijna vergeten waarvoor ze eigenlijk in
Portugal zijn. Zo'n vaart zal het niet lo
pen, zegt De Wilde, want het is niet alleen
Oranje wat de klok slaat.
Tegelijk met het Nederlands elftal verblij
ven zo'n achthonderd 'normale' gasten in
het hotel. Engelsen, Duitsers, dit jaar iets
meer Russen maar niet meer Nederlan
ders. „Het is een normale klantenmix. De
andere gasten zijn voor ons net zo be
langrijk."
Extraatjes
Dat neemt niet weg dat Oranje wat extra-
tjes krijgt toegestopt. Een deel van de eet
zaal wordt gereserveerd voor de selectie,
de conferentiezaal wordt ingericht voor
persbijeenkomsten en als bondscoach
Dick Advocaat het wil, kunnen de sport-
ruimte en een van de zwembaden wor
den afgesloten voor buitenstaanders.
Daarnaast zullen de veiligheidsmaatrege
len iets verscherpt worden.
Het personeel - tijdens de zomer vijfhon
derd man en vrouw groot - heeft van De
Wilde geen extra instructies gekregen.
Wel wordt een vaste ploeg kelners, ser
veersters en kamermeisjes samengesteld,
die het Nederlands elftal tijdens het ver
blijf zal bedienen. Zie het als een extra in
vestering om een (zakelijke) vertrouwens
relatie op te bouwen. „Vergeet niet dat de
spelers hier een paar weken moeten kun
nen leven en ontspannen."
Voor dat laatste biedt de omgeving vol
doende mogelijkheden. Het Sheraton Pi
ne Cliffs Resort ligt precies tussen het toe
ristische Albufeira en het decadente Vila-
moura. Dat laatste is een bombastisch,
toeristisch vakantiedorp dat een particu
liere welgestelde er ooit heeft neergezet.
Vilamoura is tot op elke vierkante meter
gepland en biedt zoveel faciliteiten dat de
verwende toerist het dorp niet uit hoeft
om aan zijn trekken te komen.
Daar, rond de grote jachthaven met be
scheiden pleziervaartuigen, vinden we
ook de eerste zichtbare EK-koorts. Aan de
rekken van een sportshop hangen vele of
ficiële Euro 2004-sportshirts met de na
men van de belangrijkste deelnemende
landen. Ook 'Holland' hangt er tussen,
maar het is duidelijk waarop de Portugese
commercie zich richt behalve het thuis
land: Engeland, Duitsland, Spanje, Italië
en Frankrijk. Oranje heeft een bescheiden
aandeel in de merchandise, om nog maar
te zwijgen over de overige landen.
Oranjebolwerk
In Albufeira, het epicentrum van de Al-
garve waar de minder verwende vakantie
ganger zijn heil zoekt, is het niet anders.
Toch vinden we in een noordelijke bui
tenwijk van Albufeira een heus Oranje-
bolwerk: Estdio Municipal, het trainings
complex voor het Nederlandse elftal tij
dens het toernooi.
Toegegeven, het 'stadion' doet een Ne
derlandse eerste-divisionist niet blikken
of blozen. Het complex ligt in een kom,
omgeven door vier heuvels waarop het
gonst van de bouwactiviteiten. Het be
staat uit één overdekte hoofdtribune, die
plaats biedt aan een paar duizend toe
schouwers, een vergane sintelbaan waar
enkele doelen op hun kant liggen en een
blinde witte muur. De eretribune wordt
gevormd door een paar plastic tuinstoe
len op de bovenste rij. Maar het prachtig
groene veld ligt erbij als een biljartlaken.
Ziehier de thuishaven van Imortal Des-
portivo Clube, een bescheiden plaatselij
ke voetbalclub in de Portugese tweede li
ga. De deur van de hoofdingang staat wa
genwijd open. Binnen draait de materi
aalman zijn wasjes. Hij spreekt geen
woord Engels, maar zet desgevraagd de
deur naar het veld wagenwijd open.
Uit de uitschuifbare spelerstunnel komen
even later twee keurige heren gelopen. In
zomerse pantalons en overhemd en op
keurige instappers struinen ze over het
veld en inspecteren het gras. De een, met
een rode trui luchtig over zijn schouders
geknoopt, lijkt sprekend op Silvio Berlus
coni. Het kan niet missen, hier lopen
twee 'bobo's'. De 'Berlusconi' stelt zich
voor als Fernando Barata, hotelier én pre
sident van Imortal DC; de ander is zijn
assistent Walter Silver.
Uit Nederland? Zonder een vraag af te
wachten, steekt hij van wal. „De grasmat
wordt verbeterd. Ja, het ligt er al goed bij,
maar het wordt nog beter. Elke week
komt speciaal een bedrijf langs voor het
gras." Barata wijst op de tribune. De bo
;ira aan de Algarve wordt gewerkt aan modernisering van het trainingscomplex van het Nederlands Elftal tij-
o 2004. Foto: GPD
venste rijen zijn gereserveerd voor de ver
wachte tien televisiestations, daaronder
wordt rechts een vak gereserveerd voor
de schrijvende pers en links mogen de
Oranjefans plaatsnemen.
„Er komen overal nieuwe stoeltjes, de
dug-outs worden vervangen en om de
sfeer te verhogen komen rond het veld
vlaggen van de zestien deelnemende lan
den en van zestien steden in de Algarve.
Voor de hoofdingang wordt een grote
tent opgezet voor persconferenties en de
andere uitgang wordt afgesloten," zegt
Barata trots.
Verboden terrein
Geen ongewenste pottenkijkers, geen an
dere noppen dan die van het Nederlands
elftal die het veld mogen betreden. Zelfs
voor de 25 fullprofs van Imortal is de
grasmat verboden terrein. Hoewel de
competitie in een beslissende fase is
moeten zij iedere ochtend met busjes
naar een veld buiten de stad voor de trai
ning. Alleen de twee resterende thuis
wedstrijden mogen ze op hun eigen veld
spelen.
Alles moet wijken voor Oranje, zegt Bara
ta resoluut. Geen ander land mag straks
aan het gras ruiken. Barata heeft de trai
ningsschema's van Advocaat op zijn kan
toor liggen. De voorzitter geeft een kleine
rondleiding langs de enorme prijzenkast,
een bescheiden spelersbad, medische
ruimte en de fitnessruimte met opvallend
moderne apparatuur. Barata verontschul
digt zich voor de gescheurde bekleding
van de massagetafel in de kleedkamers.
„Als wij hier onze laatste thuiswedstrijd
hebben gespeeld, worden die vervangen.
We hebben alles ook opnieuw geverfd."
Barata wil maar zeggen dat het helemaal
goed komt. De supporters wacht straks
een warm onthaal. „Met de politie en
burgemeester is afgesproken dat in Al
bufeira tijdens het EK alle restaurants tot
vier uur 's nachts open blijven en alle
clubs en disco's zelfs de hele nacht. De
supporters kunnen lekker dronken wor
den en daarna gelijk doorgaan naar het
strand om hun roes uit te slapen."
In de Pine Cliffs Resort van Sheraton
Algarve hopen ze maar op één ding.
Dat Portugal en Nederland op 4 jufi
in Estdio da Luz in Lissabon aftrappen
voor de finale van Euro 2004. Vraag ze
niet wie er moet winnen. Het Portugese
personeel van het luxueuze vakantiepara
dijs - gastheer voor het Nederlands elftal -
heeft nu eenmaal een andere voorkeur
dan de Belgische general-manager Guido
de Wilde.
Een Belg in Portugese dienst voor Neder
land? „Ik kijk altijd graag naar Nederlands
voetbal," verklapt De Wilde. „Als België
zich niet kwalificeert, ben ik automatisch
voor Nederland. Zeg nou zelf, het scheelt
wel of je Makaay, Van Nistelrooij en Van
der Vaart in je hotel hebt of Buffel,
Soetaers en De Vlieger."
De lichte Oranjekoorts bij de Belg staat in
schril contrast met de ogenschijnlijke ge
zapigheid buiten de poort van het resort.
De Algarve, net ontwaakt uit een winter
slaap, verkeert nog in een roes. Er wordt
volop gebouwd en verbouwd, geboend
en gepoetst. Op de terrasjes is het relatief
rustig, de handelingssnelheid is laag. Het
is april, het seizoen is geopend en alles
wordt in gereedheid gebracht voor de
jaarlijkse stroom toeristen. EK of geen EK.
Waar zijn de grote billboards, vlaggen,
shirts, petjes en andere Euro 2004-attri-
buten? We vinden ze op het vliegveld van
Faro: vlaggen voor het gebouw, een heuse
merchandiseshop. In het centrum van de
stad telt een groot elektronisch bord de
dagen, uren en minuten af tot de ope
ningswedstrijd op 12 juni. Waar is die
knotsgekke voetbalsfeer die bezoekers
prikkelt en opwarmt voor - het voor Por
tugese begrippen - mega-evenement?
Voetbalgek
Gelukkig zijn er nog Engelse toeristen die
hun eigen voetbalmania meenemen. De
Engelsen zijn er altijd, gehuld in voetbal
shirts van hun nationale helden, en ze
willen altijd Engels voetbal kijken. Geen
hotel, café of appartement dat het in zijn
ANBO komt
met mobieltje
voor ouderen
op de markt
