REGIO Expositie legt winkelhart Leiden bloo Museum blij met fotoalbum Kat-en-muisspel op de snelwe Onfvangen de Nouveautés voor het Saison GERECHT 'Tijdens het voorbereiden kwam ik er pas achter hoe weinig ik over het centrum wist' TV DONDERDAG 22 APRIL 2 NAVRAAG Veel moordpartijen in Nederland worden aangericht door iemand die Mis van een schietvereniging, zegt het LPF-kamerlid Eerdmans naar aanleiding van de moord in Tiel. Hij pleit daarom voor een nauwkeu- 'Anoniem lid zijn kan niet bij onze schietvereniging' riger screening van mensen die lid willen worden van een schietclub. CDA en PvdA steunen dit voorstel. Ook iOEDS VAN DER GOOT (78), voorzitter van Schietsportvereniging De Vrijheid in Leiderdorp, vindt het een goed plan. Het is overigens de ■enige aanbeveling van Eerdmans die de Leiderdorper onderschrijft. Dat het kamerlid suggereert dat leden van schietverenigingen met doorgeladen wapens rondlopen, is volgens Van der Goot klinkklare nonsens. „Die meneer Eerdmans weet van toeten noch blazen." Lopen er bij schietverenigingen zoveel potentiële moordenaars rond? „Als dat zo zou zijn, dan ligt dat aan de politiek. De politiek ver biedt het de politie om informatie te geven over mensen die lid willen worden van een 1 schietvereniging. Zelfs als de politie weet dat iemand gevaarlijk is, dan nog mag ze dat 'niet aari ons doorge ven in verband met privacy. Daar zijn wij bijzonder boos over." Op welke manier pro beren jullie het verle den van een nieuw lid te achterhalen? ,Wij nemen alleen le den aan op voorspraak van andere leden. Ik |weet voor 99 procent zeker dat onze vereni ging brandschoon is. Als iemand lid wil worden, komt hij eerst voor de ballotagecommissie. Nieuwe leden komen met naam en foto aan de muur te hangen. Anoniem lid zijn kan bij ons niet. Na een half jaar aspirant-lidmaatschap kan iemand lid worden, mits hij zich gedraagt. Anders wordt hij er zonder meer uitgeknikkerd. 'Na in totaal een jaar heeft iemand volgens de wet het recht om een eigen wapen te kopen. Dan pas mag de politie onderzoek doen." Wat vindt u van de aanbevelingen van Eerdnums? Hij vindt on der meer dat leden hun wapen op de club in een kluis moeten stoppen. „Die meneer Eerdmans kent de wet niet. Mensen mogen hun wa pen alleen bij zich hebben op weg van huis naar de schietvereni ging en weer terug, en ze moeten de kortste weg nemen. Tussen door even een borreltje drinken mag niet. Thuis gaat het wapen in de kluis en de kogels worden apart bewaard, zodat je het niet kunt trekken bij een overval. Hij moet zich eerst maar eens wat beter gaan verdiepen." Durft u nog op een verjaardagsfeestje te zeggen dat u lid bent van een schietvereniging? „Vroeger, vlak na de oorlog, kon dat niet. Er waren toen partijen i die de pest hadden aan wapens. Inmiddels heb ik 33 jaar bestuurs- I ervaring en vindt iedereen het interessant. Door opmerkingen van mensen als Eerdmans komen schietclubs in een volkomen fout daglicht te staan, onterecht. De politie en wij hebben de beste ver houding. Ze komen geregeld even bij ons kijken." tekst: Janneke Dijke foto: archief UIT DE ARCHIEVEN ANNO 1904, Vrijdag 22 April LEIDEN - In de raadsvergadering van den 8sten October 1903 werd door den Raad besloten de concessie tot aanleg van exploitatie van een telephoonnet in deze gemeente aan de Algemeene Telephoon- maatschappij, voorheen Ribbink, van Bork en Co., met 25 jaar te ver lengen. De Maatschappij wilde een geheel ondergrondsch telephoon net aan alle eischen van het moderne telephoonverkeer aanleggen, wat voor de geabonneerden een groot gemak zal blijken te zijn. Heden is men begonnen op een centraalpunt, nl. op Pieterskerkstraat, Pieters kerkgracht en Lokhorststraat, van waar 8 kabels in dezelfde gleuf moe ten worden gelegd, loopende naar de Hoogere Burgerschool voor Jon gens, Pieterskerkplein, Doelengrachten Kaiserstraat. De gleuf is ruim één meter diep. ANNO 1979, maandag 23 april BOLLENSTREEK - Vele tienduizenden toeschouwers hebben het 32ste internationale bloemencorso 'Lentekinderen' door de bollenstreek zien trekken. Op de foto de kleurrijke tocht in de Sassenheimse Hoofdstraat. Foto: archief Leidsch Dagblad Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 In zwart wit) over te maken op gironummer 57055 t.n.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507,2003 PA Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d.(datum van plaatsing) of door contante betaling aan de balie van het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Lelden, krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd. COLOFON Leidsch Dagblad Directie: B.M. Essenberg E-mail: directiehdcuz@hdc.nl Hoofdredacteur: Jan Geert Majoor E-mail: redactie.ld@hdc.nl HOOFDKANTOOR Rooseveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356 Postadres: Postbus 54, 2300 AB Leiden. Redactie fax 071-5 356 415 Advertentie fax 071-5 356 325 Familieberichten fax 023-5150 567 ADVERTENTIEVERKOOP Advertenties m.b.t.: Auto's: 072-6813661 Onroerend goed: 023-5150 543 Personeel: 075-6813677 Overige detailhandel: 071-5 356 300 Reclamebureaus kunnen contact opnemen met: 075-6813636 LEZERSSERVICE 0800 -1711 (gratis) Mobiel: 072 - 5196800 ABONNEMENTEN Bij vooruitbetaling (acceptgiro) p/m €20,20 (alleen aut. ine) p/kw €56,70 p/j €216,90 Abonnees die ons een machtiging verstrekken tot het automatisch afschrijven van het abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting per betaling. VERZENDING PER POST Voor abonnementen die per post (binnenland) worden verzonden geldt een toeslag van €0,50 aan portokosten per verschijndag. Voor zaterdagabonnementen geldt €0,60 per zaterdag. GEEN KRANT ONTVANGEN? Voor nabezorging: 0800-1711 (gratis). Mobiel: 072 - 5196800. ma t/m vr: 07.30-17.00 uur; za: 08.00-13.00 uur AUTEURSRECHTEN Alle auteursrechten en databankrechten ten aanzien van (de inhoud van) deze uitgave worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV c.q. de betreffende auteur. HDC Media BV, 2004 De publicatierechten van werken van beeldende kunstenaars aangesloten bij een CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting Beeldrecht te Amstelveen. HDC Media BV is belast met de verwerking van gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens worden gebruikt om gerichte informatie over voordeelaanbieding en te geven, zowel door onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt u dat laten weten aan HDC Media BV, Afdeling Lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar. Het Katwijks Museum is sinds vorige week een fotoalbum rijker. En niet zomaar eentje. Het album bevat 52 afbeeldin gen uit de periode 1903-1916. De foto's zijn van uitstekende kwaliteit en geven een goed beeld van het strandleven uit die tijd: bomschuiten, schel pen vissen en mensen die pootje baden. Het museum is dolgelukkig met de nieuwe aanwinst. De wijze waarop de foto's naar Katwijk zijn gekomen, is bij zonder. Ze zijn afkomstig uit het persoonlijk archief van A. H. Oort, een 80-jarige tandarts uit Middelburg. De man is de kleinzoon van de toenmalige directeur van Endegeest, die een huis (de zogeheten Sandy Hoek) bewoonde aan de Kat- wijkse Boulevard. De direc teur gebruikte veelvuldig zijn fototoestel op het strand. De nabestaanden van de familie streken later neer in Middel burg en het fotoalbum lag 'werkloos' op een zolder. Twee jaar geleden kreeg het museum 'ineens' een tele foontje. Of ze interesse had den in een album met Kat- wijkse foto's. Het was iemand die lid was van de Middel burgse rotary. Die had tijdens een van die bijeenkomsten gesproken met de tandarts, wiens vader vroeger in Kat wijk had gewoond en veel fo to's had gemaakt. De man had vroeger in Scheveningen gewoond en kwam wel eens in Katwijk. De 'Scheveninger' raakte enthousiast en advi seerde de tandarts om meer met het album te doen. Maar die zei uiteindelijk: 'Geef de foto's maar weg, want ik doe er toch niets mee'. Na twee jaar wachten was het vorige week vrijdag eindelijk zo ver. Voorzitter Hans Scho nenberg nam het fotoalbum in ontvangst. Over enkele we ken wordt het boek tentoon gesteld in een vitrine. Klaas Zuurmond, vrijwilliger van het museum, vindt het jam mer dat het album er alleen maar komt te liggen. „Grote musea hebben van die appa raten waarmee de bladzijden worden opgeslagen." Appa raat of niet, Zuurmond is ver rukt met de foto's die sinds vorige week in het bezit zijn van het Katwijks Museum. „Er zitten foto's in, waarvan schil derijen zijn gemaakt. Het lij ken wel prentbriefkaarten. Je kunt zien hoe het er vroeger aan toe ging. Wat ik mooi vind, is hoe de mensen ge kleed gingen." Rob Onderwater Bumperkleven wordt door veel automobilisten ervaren als één van de grootste erger nissen in het verkeer. Tot hun ongenoegen haalt meerdere malen boos kijken in de ach teruitkijkspiegel bij de hard nekkige klevers niets uit. Uit wijken naar een andere baan is eigenlijk de enige snelle en veilige manier om achterlig gers die te weinig afstand houden van zich af te schud den. Maar soms loopt de frus tratie bij de autobestuurder zo hoog op dat van rijstrook ver wisselen voelt als een knieval voor asociaal rijgedrag. Om die reden weigert een be sturende banketbakker op een dag een opdringerige Leidse taxibestuurder voorbij te laten gaan. Hoe de man ook kleeft, de banketbakker blijft stoïcijns op de linker baan rijden. Terwijl de taxi steeds dichter en dichter na dert, vermindert de voorste bestuurder juist zijn vaart. Plots drukt de banketbakker even zijn rem in. De taxi chauffeur schrikt zich rot en moet alle zeilen bijzetten om een botsing te voorkomen. Nu zijn beide automobilisten zwaar geïrriteerd. De taxi chauffeur verwijt de banket bakker 'onverantwoord rijge drag' en andersom. Op de weg begint een levensgevaar lijk kat-en-muisspelletje. Het afwisselend optrekken en af remmen van de twee mannen eindigt als de taxichauffeur ineens voor de banketbakker moet uitwijken en met zijn wagen in de berm belandt. De man raakt daarbij niet ge wond maar is wel buiten zin nen van woede. Hij zet de achtervolging in en rijdt de banketbakker klem. Eenmaal uit zijn auto gestapt opent hij het portier, grijpt de man zijn linkerhand en gilt hem toe. „De volgende keer breek ik je nek!" De banketbakker blijft met gebroken wijsvinger en veel pijn achter. De vinger wordt geopereerd, maar maanden na het incident is steeds nog onduidelijk of de banketbakker ooit zijn werk zal kunnen hervatten. De taxi chauffeur moet wegens mis handeling voor de rechter verschijnen. In de rechtszaal geeft de Leid se taxichauffeur de mishande ling niet toe. Hij ontkent de aantijgingen: „Ik heb die man niet aangeraakt. Toen ik zijn portier opentrok, zag ik een klein kind achterin zitten. Ik zei: 'Je heb geluk dat die klei ne er is, anders had ik nu je nek gebroken.' Ik heb vervol gens de deur dichtgegooid en ben weggereden." De rechter houdt hem dat het slachtoffer diezi dag nog naar het ziekei geweest om zijn hand t onderzoeken. „In het d zitten medische gegeve Hoe verklaart u dat?" D moet het antwoord sch blijven. „Mijn collega even later gewoon wegi den," vertelt hij. „Dat k toch niet als je vinger gi ken is?" Volgens de taxi feur was de banketbakk genoeg om zijn eigen h verminken en hem er v gens voor op te laten di „Hij bracht met zijn rijj ook zijn eigen kind in g beredeneert hij. „Dus v dit niet?" De rechter vindt het rel van de taxichauffeur 011 loofwaardig. Ze is er vai tuigd dat de man wel d< de vinger van de banke ker heeft gebroken dooi hand hard naar achter wen. Als ze vraagt of de tot slot nog iets wil zeg over de zaak, reageert d bolgen: „Wat heeft het zin? Alles wat ik zeg woi toch niet geloofd." De t chauffeur krijgt 60 uur t straf opgelegd en een v< waardeüjke gevangenis! van 2 weken met een pi tijd. De rechter geeft de verder het advies zijn ge voortaan te bewaren, he teken te noteren en niet in de verleiding te kome voor eigen rechter te sp „Kunt u zich daar niet a houden, dan wordt het dat u een andere baan i I Floor Ligtvoet Een nieuwe garderobe, mooie meu bels en lekker eten. Bijna alles wat de consument wenst, is te vinden in het centrum van Leiden. Alle winkels zijn een voortvloeisel van de Leidse mark ten van de zeventiende eeuw. Ingrid Bot en Renee Claesen hebben in het Leids Gemeentearchief een expositie samengesteld van Leidse winkels door de eeuwen heen. „In het kader van projecten als het Aalmarktplan en de Rijn Gouwe Lijn leek het ons leuk om een expositie te verzorgen over Leiden als winkel stad", legt Bot, bibliothecaresse van het gemeentearchief, uit. Drie hoe ken in het gebouw van het Leids Ge meentearchief zijn ingericht met prenten, affiches en teksten over de winkels in Leiden. Het materiaal is afkomstig uit de affichecollectie, prentenverzameling en bibliotheek collectie. „We hebben nog veel meer materiaal dan hier te zien is. Ik vond het heel moeilijk om een selectie te maken", aldus Bot. Bij binnenkomst valt meteen een grote vitrine met prenten en affiches op over de historie van de Leidse winkels. De vrouwen willen bezoe kers een beeld geven over winkels door de jaren heen. „Begin negen tiende eeuw kwam de eerste winkel in Leiden", zegt Claesen, beheerder van de affichecollectie. Daarvoor waren op verschillende plaatsen in de stad markten. „Eind achttiende eeuw verdwenen die kraampjes gro tendeels. Een eigen winkel vonden de koopmannen een stuk makkelij ker." De dames vermoeden dat het Kla verblad aan de Hogewoerd de oud ste winkel van Leiden is. „Helemaal zeker weten we het niet. Mensen die denken dat die eer een andere win kel toekomt, moeten zich maar bij ons melden", aldus Bot Het Klaver blad aan de Hogewoerd, dat tegen woordig in thee en koffie handelt, bestaat al vanaf eind achttiende eeuw. „Het was toen een VOC-win- keltje. Er werden allerlei kruiden ver kocht." Ook banketbakkerij Snijers heeft al eeuwen een plekje in het winkelhart. Rond 1771 begon de familie Snijers een kruidenierzaak en drogisterij in de Haarlemmerstraat. De winkel is nog steeds in handen van de familie, maar is inmiddels verhuisd naar de Botermarkt. „Ik vind het prachtig dat de winkel al zo oud is en nog steeds bij de familie hoort", zegt Bot. In de expositie wordt ook aandacht kledingwinkel Cahen. Op de kl poster kondigt de winkel de ve van 'heeren- en kinderkleediiij ken' aan. „Op zich is het ontwi niet zo heel mooi, maar hij is gaaf gebleven na al die tijd." A eind van de negentiende eeuw wierpen winkeliers de eerste re meblaadjes. In die tijd werden ten uitgenodigd om de winkel zoeken. Een voorbeeld daarvai de uitnodigingen voor sinterkli De kleurige kaartjes met priege tekeningetjes kregen alleen dei klanten opgestuurd. Ook de architectuur van de wii komt aan bod. Ingrid Bot en Ri Claesen hebben door het same len van de expositie op dit gebi veel geleerd. „Het gebouw van &D vond ik er altijd best mode zien. Ik dacht dat het uit de jai vijftig of zestig kwam, maar de palen zijn al begin jaren dertig gen", zegt Bot. Volgens haar i positie voor iedereen leerzaan dens het voorbereiden kwam i pas achter hoe weinig ik over 1 centrum weet." De expositie is tot 15 juni te zie het Leids Gemeentearchief, Boi de 2a. Open: maandag t/m vrij van 9.30 tot 17.00 uur en zaten van 09.00 tot 12.15 uur. Alette Snijders Leiderdorp: ook expositie over centrum Ook de Leiderdorpse biblioth heeft een expositie over wink Leiderdorp in de vorige eeuwj 15 mei kunnen bezoekers oui to's en ander materiaal bekijk over alle winkels die in 19001 1970 in oud Leiderdorp hebb gestaan. De expositie is een voorproef de uitgebreide expositie die i Oudheidkamer aan de Hoog seweg houdt in september. A plannen die gemeente Leidei yoor het centrum had, koméi bod. De plannen die in d zeventig werden gemaakt vöc Winkelhof, waardoor verschil winkels yerdwenen uit het oü dorp. Maar ook de plannen u 1938 om op de plek van Leidi dorp een nieuw Schiphol te b wen zijn te bezichtigen. w S LI'fH, FAOftCflMt AMsJfT Eén van de pronkstukken van de expositie is een affiche van kledingzaak Cahen, opgericht in 1855. Foto: Gemeentearchief Leiden besteed aan de Leidse Winkelweek. In de vorige eeuw werd eens in de zoveel tijd een winkelweek georgani seerd. De samenstellers hebben in het archief een affiche gevonden die de Leidse Winkelweek van 1924 aan kondigt. Tijdens die winkelweek be steedden winkeliers veel aandacht aan hun etalages, zodat ze meer klanten zouden aantrekken. „De mensen kregen een stembiljet. Daar op konden ze aangeven welke etala ge ze het mooist vonden. Die winkel kreeg dan een prijs", aldus Claesen. Ook tijdens de recessie in de jaren dertig bleven de winkelweken. Clae sen: „Op die manier probeerden de winkelhouders de economie te sti muleren." Het pronkstuk van de expositie is volgens de vrouwen de poster van

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2004 | | pagina 4