|V/
REGIO
Lang leve de metroseksualiteit
S- -
Mannen hoeven hun vrouweHjke kant niet langer te onderdrukken
COLOFON
4
Hoe ik een echt mens word
VRIJDAG 9 APRIL 2OO4
NAVRAAG
door de kerk: het North Sea Jazzfestival verhuist naar Rot-
15fJanks de hardnekkige pogingen van de gemeente Den
Haag het festi
val toch te be-
7 houden. Vol-
VUTl North O CU JUZZ genssaxofo-
iju"1r o t
'mrdam betekent het
icai
3 rdwijk betekent dat de doodsteek voor een evenement
^Blinder boeiend was dan vroeger.
van de verhuizing naar Rotterdam?
|nt het einde van het North Sea Jazzfestival. Dat meen
Is het naar Rotterdam gaat is het snel afgelopen. Men
:eden daarvan het afbreken van de Statenhal is. Maar
rg.J afgelopen jaren op het podium stond in die hal, had
an az te maken. Het was meer een muziekfestival, een
ednfmet hier en daar jazz. Ik zeg dan: laat dat soort muziek
Mgiic het festival wat kleiner. Dan hoef je ook niet te ver-
l echte jazzliefhebber zal die randverschijnselen niet
Sar ja, een groot deel van de inkomsten is afkomstig van
finfProgrammering. Het gaat om geldzaken, geregeld tus-
ngfngens. En die maken er helaas een hol festival van.
'ij ïbüek, maar het stelt niet veel voor. Vergelijk het maar
ig. De grote massa trekt daar naar toe en niet naar de
9 ^tekent de verhuizing volgens u het einde?
I4|iele sfeer van het festival voor de liefhebbers aan Den
onden. Die fantastische sfeer tijdens de optredens
je maken met de jazzscene in Den Haag. Bovendien
Dfprdzee en Rotterdam niks met elkaar te maken. Muzi-
pver de hele wereld hebben iets met die naam North
ilek. Niet alleen van-
dsjicerten, maar ook
1'(jamsessies. Daar
kJs een eind aan."
r'lu de gemeente Den
mten om het Con-
1 heen te zetten, had
nnen bijdragen aan
bJ
Dm daar vervolgens
nsjB plannen van figu-
vJjurken die meer
lüsden dan muzikaal
g }et echte North Sea
Hjjjestaat al een tijdje
dan af en
(ine ruimten. In het
1-1 festival ging ik
ve [ijken en luisteren.
;hejaar jaar nog maar
aaïelfs helemaal niet.
l'Hoeg."
rin: 0
swwel echte jazzfesti-
tyrland?
|0^jl in Nederland
gespeeld. Op het-
PBu als in Amerika, hoor. Barry Harris bijvoorbeeld geeft
Tnasterclass op het Koninklijk Conservatorium in Den
e' 1 heel enthousiast over het peil. Als je wilt, kun je elke
Dconcert zien."
f
n Joustra
foto: Hielco Kuipers
IT DE ARCHIEVEN
Biotherm Homme opende onlangs
zijn eerste beautysalon voor mannen,
in de Hotels van Oranje aan de Noord-
wijkse boulevard. Mannen die naar de
schoonheidsspecialist gaan? Nog niet
eens zo lang geleden was dat ondenk
baar. Dan wasje een mietje of een
sukkel. Maar dat is verleden tijd.
Langzaamaan vervaagt de grens tus
sen man en vrouw. Mannen hoeven
zich niet langer te schamen voor hun
vrouwelijke kant. Verslaggever Robert
Toret stelde zich beschikbaar als
proefkonijn en trad in de voetsporen
van de 'metroseksueel'.
Het is de ultieme vorm van emanci
patie. Mannen en vrouwen zijn im
mers gelijk, dus waarom zouden ze
zich ook niet zo gedragen? En dus
deed de metroseksueel een paar jaar
geleden zijn intrede; een hetero man
die zich goed kleedt, graag kookt en
winkelt en die uiterlijke verzorging
hoog in het vaandel heeft staan. Een
tikkeltje narcistisch. Het zijn de Da
vid Beckhams, Brad Pitts en Richard
Gere's onder de mannen.
Geen slecht gezelschap, is de ge
dachte die mij onderweg naar mijn
eerste gezichtsbehandeling dan ook
op de been houdt. Na de ontvangst
in het beautycenter neem ik plaats
aan de bar. Berustend in mijn lot
drink ik een bronwatertje ('goed
voor de huid'). Even later mag ik met
schoonheidspecialiste Linda Juffer
mans mee naar de nieuwe man-
nensalon.
Mijn ligstoel is in ieder geval erg
comfortabel. Één ding begrijp ik nog
niet. Onder mijn mannelijke colle
ga's is er een flink aantal bij wie de
eerste rimpels en kraaienpootjes al
zichtbaar worden. Waarom gaan die
niet? Ik ben immers één van de jon
geren, en nog wel met een perzik
huidje. Daar moet ik echter snel op
terugkomen.
Stap 1 - de huidanalyse
'Een vette huid met hier en daar uit
gedroogde plekken', zo luidt de uit
slag van mijn huidanalyse. Volgens
Linda heb ik ook last van verstopte
poriën, al is dat niet erg zichtbaar. Ik
neem het maar voor waarheid aan.
Tijdens mijn ontdekkingstocht naar
metroseksualiteit kom ik Rick van
den Boggende uit Utrecht tegen.
Zou hij ook al uit de 'metrokast' zijn?
Rick (30) is hier samen met zijn
vrouw. Ze nemen een drie uur du
rend arrangement, bestaande uit
een gezichtsbehandeling, üchaams-
peeling, lichaamsmassage, zonne
bank en manicure. „Een cadeautje
van een vriend", vertelt hij. „Het
wordt steeds meer geaccepteerd dat
mannen ook naar een beautysalon
gaan. Zelf gebruik ik ook bijna dage
lijks huidverzorgingsproducten. Ik
zit in die branche en als ik gratis crè-
metjes heb, staan mijn vrienden
plotseling te dringen, hoor. Of het
ook al onderwerp van gesprek is on
der groepen mannen? Nou op ver
jaardagen hebben we het toch nog
gewoon over vrouwen, voetbal
en auto's hoor."
Stap 2 - de gezichtsrei
niging
Linda werkt Roberts wenkbrauwen bij. „Het is geen vast onderdeel van de gezichtsbehandeling, maar sommige mannen vinden het fijn." Foto's: Dick Hogewoning
TUSSEN PEN EN PAN
53
H.V
ge[
B.M. Essenberg
wl||rectiehdcuz@hdc.nl
ir, fteur: Jan Geert Majoor
|r' |edactie.ld@hdc.nl
I
.LJ
Leiden, tel. 071-5 356 356
154.2300 AB Leiden.
P56415
356 325
sfx 023-5150 567
Leidsch Dagblad
'3-5150543
„36T7
ZV 'W: 071-5 356 300
Adiinnen contact opnemen
del
1 dl
I
rtnjtoo
j machtiging verstrekken
'h afschrijven van het
abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting
per betaling.
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 0800-1711 (gratis).
Mobiel: 072 - 5196800.
ma t/m vr: 18-19.30 uur, za: 10-13 uur
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV
c.q. de betreffende auteur.
HDC Media BV, 2004
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Media BV is belast met de verwerking van
gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze
gegevens kunnen tevens worden gebruikt om
gerichte informatie over voordeelaanbieding
en te geven, zowel door onszelf als door
derden. Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt
u dat laten weten aan HDC Media BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar.
Mijn leven is niet saai. Vijf kinderen (Fré, Marc, Sam,
Fleur, Olivier) in de leeftijd van 12 tot 22 jaar en mijn
man (Theo) zorgen voor veel leven in de brouwerij. Vier
dagen in de week ga ik naar de redactie van deze krant.
Of ik trek op zoek naar nieuws en achtergrondverhalen
de regio in. Een ingewikkeld bestaan? In 'Tussen pen en
pan' bericht ik er wekelijks over.
Geen rust voor het ont
bijt. Het is weer eens
chaos. Oliviers gym
schoenen zijn zoek, Sam
vraagt om een briefje ter
bevestiging van een ziek
melding en Fleur heeft
op stel en sprong een fo
totoestel nodig voor haar
cursus op school. Als ik
vraag waarom dat de vo
rige avond niet allemaal
is geregeld, kijken ze mij
hulpeloos aan. Het wolk
je boven hun hoofd zegt:
„Oef, even niet aan ge
dacht."
Omdat Fleur zonder vra
gen de fietsen buitenzet
en Sam buiten zichzelf
treedt door zomaar de af
wasmachine uit te rui
men, blijf ik betrekkelijk
rustig. Een boterhamme
tje in de hand op mijn
rijwiel smaakt ook niet
slecht.
Bijna elke dag fiets ik op
het pad langs het Rijn
en Schiekanaal van Lei
derdorp naar Leiden. Je
hebt hier niet alleen goed
zicht op de zon, maar je
hebt ook onmiddellijk de
dreigende wolkenpartij
en in het vizier. Handig
voor een snelle regen-
broekstop. Niets is im
mers armoediger dan nat
op het werk te verschij
nen.
Er is een aantal zaken dat
mij boeit op deze route.
De seizoenen worden
simpel in kaart gebracht.
Zo tegen Pasen komen
de pleziervaartboten
weer op het water en
staan de hengelaars met
paraplu langs de kant.
Niet geschaatst deze win
ter, fluister ik in mezelf.
Het bouwproject Room
burg, net voor de hoek
met de woonboten, vor
dert gestaag. Ik weet nog
steeds niet goed wat ik
van deze nieuw opdoe
mende wijk moet vinden.
Op dit stuk is de natuur
voorlopig verdwenen, zo
ook het zicht op de pol
der.
Wel zie ik daarvoor in de
plaats veel mannen die
bezig zijn met het bou
wen van de huizen.
Vreemd genoeg boeit me
dat. Zeker de leeftijd. Ik
vind fluitende bouwvak
kers nu eenmaal graag
op mijn weg. Het is toch
telkens weer een huza
renstukje hoe het beton
in de ijzeren mallen klet
tert en daarna met be
hulp van immense kra
nen op elkaar wordt ge
stapeld. Na een maand of
twee zie je duidelijk de
contouren van de nieuwe
woningen. Dat heeft toch
met vakmanschap te ma
ken.
Als het weer een beetje
meezit, staan in de mid
daguren altijd mannen
over hun fietsstuur han
gend mee te kijken. Vaak
wat oudere mannen, die
een duidelijke mening
hebben over goed en
fout. Zij beoordelen de
bouw en houden het
tempo van de bouwvak
kers goed in de gaten.
Tot gistermiddag waren
ze erg tevreden. Nog
geen misstanden gesig
naleerd.
Net na de woonboten
komt het immense pand
van De Zijl Bedrijven
(DZB) in zicht. Ook dat
gebouw heb ik zien ont
staan. Alleen had ik toen
nog niets met bouwen,
bouwvakkers en over
hun fietsstuur hangende
mannen. Ik was wel blij
dat de werknemers, die
allemaal een verstande
lijke of sociale handicap
hebben, nu eens op een
aantrekkelijke plaats in
een mooi goed ingericht
gebouw konden werken.
Eindeüjk gerechtigheid,
dacht ik nog.
Na een paar jaar kwamen
de eerste financiële zor
gen in beeld. Het pand
kostte meer dan het op
bracht. Zes jaar verder
blijkt de financiële wan-
orde steeds meer op een
enorme broddellap. Wet
houders struikelen om
dat hun ambtenaren
maar blijven uitgeven, is
het verhaal. Zo zwak.
Ter hoogte van de brug
bij het spoor begint mijn
feest der herkenning.
Werknemers van de DZB,
op kreunende brom
mers, aangepaste drie
wielers en krakkemikkige
fietsen, groeten altijd blij.
Zij hebben zin in hun
morgen. En dat wil ik
graag zo houden op mijn
doorgaande route naar
de krant.
Op de terugweg ga ik nog
even langs bij de nog
steeds over het stuur
hangende mannen. Zij
weten uit ervaring dat de
bouw van de DZB goed is
verlopen. „Er is netjes
gewerkt en aan het ge
bouw mankeert niets.
Maar weet u, als ik er
langs rij zie ik achter de
ramen van het hoofdge
bouw te veel pennenlik
kers zitten. Van die rege
laars, die veel geld kosten
en te veel geld uitgeven.
Dat is in de bouw ook.
De grote bazen veroorza
ken al die bouwfraudes,
niet wij. Daar moet u nou
eens over schrijven, me
vrouw. Dat zijn geen ech
te mensen."
Met dit dictaat vast in
mijn hoofd kom ik Lei
derdorp weer binnen.
Wederom chaos thuis.
Ook de financiën van on
ze drie kinderen zijn niet
op orde. Fleur heeft geen
geld voor een feestje
waar ze niettemin per se
naar toe wil. Sam kan
haar niets lenen, omdat
hij al zijn geld heeft gezet
op Pinkpop en daarom
ook blut is. Olivier zou
wel willen helpen, maar
is zijn geheime oincode
vergeten. De onaferhan
delingen zijn behoorfijk
vastgelopen. Als een ge
degen boekhouder houd
ik de hand op de knip,
verbied ik alle transacties
en leg ze uit dat er op dit
moment geen rek meer
in ons budget zit. Ik ga
jullie niet in de afgrond
storten, want ik wil een
echt mens zijn. Dat laat
ste zeg ik niet hardop.
Saskia Stoelinga
Reageren?
s.stoelingaGPhdc. nl
t kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op
t.n.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA
P0, Vrijdag 9 April
leciaal met de bedoeling de jonge kiezers, die voor de eer-
un leven zullen gaan stemmen, zich meer bewust te doen
%n verantwoordelijkheid ten opzichte van de democratie,
'eerdere plaatsen 'burgerdagen' gehouden. Op initiatief
jisvike Jongeren Contact Raad en met medewerking van het
had een dergelijke gebeurtenis gisteravond voor de
isvn onze stad plaats. Voor deze bijeenkomst, waarvoor de
jn het Stadhuis was uitgekozen, had men een vijftienhon-
Kruyintigjarigen uitgenodigd. Ongeveer tweehonderd hadden
a gegeven. Een aantal, waarover men tevreden was.
et (maandag 9 april
Jl|(1een drukbezochte receptie heeft de gewichthefvereni-
uvvSpartaan zaterdag de achtste landstitel gevierd. De
0jteur van de sportstichting Jan Duyvestein feliciteert
jn der Valk met de titel. Foto: archief Leidsch Dagblad
•kh(
oi rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagt
»0 B
yeimder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d.(datum van
of door contante betaling aan de Dalie van het Leidsch Dagblad,
aeaat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd.
zitten vol kloof)es en sneetjes."
Stap 4: de gezichtsmassage
In één woord fan tastisch! Eerst wordt
een fris ruikende, vetvrije, hydrate-
rende crème ingewreven. Daarover
komt de massagecrème. De massage
zeifis heerlijk. Linda's magische
handen kunnen wonderen verrich
ten. Ik voel me met de seconde op
knappen. Ontspanning ten top.
Volgens Linda knapt mijn huid al
behoorlijk op. Ik krijg nog wat gratis
adviezen. „Eigenlijk zou je altijd een
vast stappenplan moeten volgen.
Reinigen, scheren en verzorgen.
Omdat je van nature een vrij vette
huid hebt, moet je eigenlijk ook
goed op je voeding letten. Veel water
drinken en niet te vaak vette dingen
als kaas en chocola eten. Wel veel
fruit voor de vitamientjes! Verder is
het belangrijk om regelmatig te eten,
op tijd naar bed te gaan en niet te
warm te douchen. En vermijd ruim
tes met airco als het kan."
Ik probeer alle informatie goed op te
slaan en hoop dat ze nog veel meer
vertelt. Zolang Linda praat, gaat de
massage immers door. Mijn scepti
sche houding ben ik allang kwijt. Die
heeft plaats gemaakt voor een licht
gevoel van euforie. Ik begrijp die
metroseksuelen wel. Dit zou elke
man een keer moeten proberen. Ik
ben in ieder geval verkocht. Helaas
zit de behandeling er al weer bijna
op.
Stap 5: een kal
merend ge-
Stap 3: het reinigen van de poriën
Niet het meest prettige onderdeel
van de gezichtsbehandeling. Het
begin is nog wel lekker. Met
stoom wordt gezorgd dat
je poriën openstaan.
Daarna wordt een
neonlamp op je
gezicht gericht,
waardoor al
je
Je zult het misschien niet geloven,
maar ook je huid kan gestrest raken
van alle spanningen in je leven.
Daarom geeft Linda me een kalme
rend en hydraterend masker. Dat
moet vijf a tien minuten intrekken.
Daarna wordt dit D-Stress masker
meteen warme, vochtige handdoek
weer verwijderd. Tot slot smeert ze
me nog in met een verzorgende lo
tion, voor dag en nacht.
Als Linda het masker heeft aange
bracht, dimt ze de lichten in de ka
mer. Ze gaat even weg en laat mij ge
heel relaxed achter. Luisterend naar
Norah Jones en Enya - de muziek is
er goed bij uitgezocht - zak ik lang
zaam weg. Ik heb steeds meer moei
te om mijn ogen open te houden,
maar niet omdat ik vermoeid ben.
Integendeel, ik voel me superfit. Het
is een ongekende staat van ontspan
nenheid waarin ik verkeer. Het lijkt
wel of niet alleen mijn gezicht, maar
mijn hele lichaam en zelfs mijn geest
is gereinigd.
Dan wordt plotseling alles duidelijk.
In iedere man schuilt een metrosek
sueel. Je moet er alleen voor open
staan, en je vrouwelijke alter ego een
kans geven tot bloei te komen. Ik
ben in ieder geval om. Leve de
emancipatie! Leve de metroseksuali
teit!
Linda neemt na de massage Roberts
gezicht af met een warme, vochtige
handdoek.
Eerst smeert Linda me in met de T-
Pur reinigingsgel en daarna scrubt ze
mijn gezicht om de dode huidcellen
te verwijderen. Het is zeker geen on
prettig gevoel als haar zachte handen
over mijn wangen wrijven.
Linda vertelt me dat de herensalon
erg aanslaat. „We krijgen veel posi
tieve reacties. Vaak komen mannen
hier de eerste keer met hun vrouw.
Sommigen moeten nog over een
drempel. Niet dat zij aan hun haren
meegetrokken zijn, maar echt te
springen staan ze ook niet. In het
begin doen ze dan nogal onverschil
lig. Als je vraagt welke behandeling
ze willen, is de eerste reactie vaak:
'kijk maar', of 'doe maar wat'. Maar
gaandeweg stellen ze zich er meer
voor open. Dan willen ze ineens we
ten watje precies aan het doen bent
en waarvoor dat dan wel niet goed
is."
De 26-jarige Leidse ziet het regelma
tig gebeuren dat mannen de tweede
keer al alleen komen. „Of zelfs met
een groepje vrienden. Laatst hadden
we hier tien mannen voor een vrijge
zellenfeest."
kleine mee-etertjes zichtbaar worden.
Vervolgens knijpt Linda, meteen tis
sue tussen haar duimen geklemd, ze
één voor één uit. De pijn valt mee,
maar echt fijn om je verontreinigde
poriën open te voelen barsten is het
ook niet. Gelukkig doet Linda het erg
professioneel en zachtjes. „Niet thuis
voor de spiegel na proberen te doen",
is haar advies. „Daar kun je de huid
flink door beschadigen.
Hierna volgt nog een extraatje; het
epileren van de wenkbrauwen. Het
is geen vast onderdeel van de ge
zichtsbehandeling, maar sommige
mannen vinden het fijn, vertelt Lin
da. En omdat ik me goed wil verdie
pen in de metroseksuele man kan ik
natuurlijk niet achterblijven. Toch
voel ik me voor het eerst niet hele
maal op mijn gemak. Epileren is en
blijft toch een vrouwending; echte
mannen scheren.
Tijdens de behandeling praten we
over alledaagse dingen: werken, wo
nen, schoolverleden en relaties. Zou
Linda soms een metroseksueel als
vriend hebben? Ze vertelt dat haar
vriend in de bouw werkt. Dus valt hij
af. Want bouwvakkers zijn stoere ke
rels, die zullen niet zo snel hun
vrouwelijke kanten laten zien. Linda:
„Op zijn tijd houdt hij wel van een
schoonheidsbehandeling. En hij ge
bruikt ook af en toe crèmes en der-
gefijke. Maar vaak vergeet hij het en
als ik dan zeg dat ie zich moet in
smeren, roept hij meestal: 'dat doe
ik morgen wel weer'. En aan zijn
handen valt al helemaal
geen eer te behalen. Die
Robert Toret