KUNST CULTUUR
Van punk tot modevorstii
'Blijven knokken voor vrouwenliefde'
Fay Lovsky in haar element
aardbeien aviko aardappelschotel
jdoosje 500 gram diverse soorten
jjjbzak 450 gram
Hfth per kilo 1,66
diverse soorten
pak 1,5 liter
1^0,89
per liter 0,50
diverse
soorten
blik
400 gram
(WO,49
per kilo 1,12
diverse soorten
flacon 750 ml
3^*1,79
per liter 1,99
campan
25%
fles 0,7 liter
per liter 14,70 1
Aanbiedingen geldig t/m 5 april 2004. Groente- en fruitaanbiedingen geldig t/m 3 apriL
Prijswijzigingen, zetfouten en uitverkocht voorbehouden.
spaanse zomerkoninkjes 1+1 gratis
robijn wasverzachter
slijterij
donderdag 1 april 2004
Astrid Nijgh speelt en zingt in theater over homoseksualiteit
door Jan Vriend
Nelly Furtado.
Foto: AP/Jim Cooper
Nelly Furtado
in Utrecht
utrecht - Nelly Furtado geeft
op 1 juli een eenmalig concert
in Muziekcentrum Vredenburg
in Utrecht. Het optreden maakt
deel uit van haar 'Come As You
Are Tour". De Canadese zange
res zingt onder meer nummers
van haar tweede album 'Folklo
re', waar ook haar nieuwste sin
gle 'Try* op staat. De kaartver
koop voor het concert begint
muziek recensie
Hans Keijzers
Concert Maze of Mirrors door Fay
Lovsky. Gezien: 31/3, Stadsgehoorzaal,
Leiden.
Hoe lang geleden draaide de
megasuccesfilm 'Titanic' in de
bioscoop? Onwillekeurig moet
je toch een beetje denken aan
dat verhaal als je Fay Lovsky op
het dek van een stoomboot bin
nen ziet wandelen en 'Allemaal
aan boord' inzet Fay in haar
matrozenpakje heeft nog steeds
een stem uit duizenden. Tij
dens het dekoptreden voor de
pauze steelt ze de show met
prachtige, rustige, eigen liedjes.
Vooral hef zijn de songs als 'Al-
leycats' of 'Morpheus Arms',
akoestisch gebracht, die sterk
verwijzen naar de beginperiode
van 'Everything but the girl'.
Hulp krijgt Lovsky van multi-
instrumentalisten Cok van
Vuuren, Chris Grem en Rob
Wijtman. Die zorgen voor
droogkomische, bijna slapstick
achtige taferelen in het theater-
verhaaltje. ZZ Top's 'Gimme all
your loving* en het Drs. P-lied
'De Baardmijt', waar de drie he
ren het achtergrondkoortje vor
men door geluid uit hun baar
den te halen, werkt behoorlijk
op de lachspieren. Daarnaast
geven de mannen door sterk
gevarieerde percussie en het
gebruik van veel verschillende
instrumenten net ieder num
mer een aparte klankkleur mee.
Neem het simpele voorbeeld
van 'Underwater' (blowing
bubbles in the sky). Fay Lovsky
zingt het met akoestische gitaar
met verrassende ondersteuning
van Rob Wijtman die met een
rietje in een groot glas blaast
Na de pauze is de Lovskyboot
gezonken en bevinden we ons,
gezien de baarden van het be
geleidende trio, al enige tijd op
een onbewoond eiland. Als je
de setlist van tevoren bekijkt en
je ziet dat Lovsky uitgekauwde
nummers als 'Staying Alive', 'I
will survive' en 'Sailing' gaat
zingen dan houd je je hart vast
Lovsky komt er moeiteloos mee
weg, doordat ze de op papier zo
voorspelbare nummers een vol
strekt eigen draai geeft, voorziet
van fraaie arrangementen en
gewoon prachtig zingt En dan
hebben we het nog niet eens
over het covertje 'Motherland'
van Nathalie Merchant Wat
een spanning geeft Lovsky die
song en wat laat ze met haar
vertolking het origineel van
Merchant ver achter zich.
gens zijn die maar gaan trou
wen omdat hun ouders dat ver
wachten? Of dat er geen homo
moslimjongens zijn die ge
dwongen naar Marokko moe
ten om daar met een meisje te
trouwen? Dacht je dat er nu
geen moslimmeisjes meer zijn
die op een zolderkamertje stil
letjes zitten weg te kwijnen,
omdat ze er niet voor uit dur
ven te komen dat ze op een
vriendin vallen? Voor die jonge
ren moet de weg open zijn om
hun eigen leven te kunnen lei-
castricum - Die stem. Dat ge
luid. Lager kan bijna niet Haar
hoofd, haar houding. Overtui
gender kan bijna niet. Een ar
tiest tot in haar vezels. Astrid
Nijgh had na 'Ik doe wat ik doe'
geen hits nodig om een podi-
umdier te blijven. „Schrijven en
zingen kan ook zonder groot
publiek."
Tot en met zaterdag 10 april is
ze te zien, in Theater Bellevue
in Amsterdam, in 'Een Schitte
rende Jongen', een voorstelling
over homoseksualiteit „Toen ik
met Lennaert trouwde had ik er
geen flauw benul van dat ik op
vrouwen viel."
Eerst praten we over Lennaert.
Natuurlijk over Lennaert. Ze
was achttien toen ze de Haar
lemse tekstschrijver ontmoette.
Hij schreef de mooiste liedjes
voor Boudewijn de Groot en
haar. Liedjes waar Boudewijn
en zij dan ook de muziek voor
componeerden. Vijf jaar was hij
haar echtgenoot. „Daarna wa
ren we 35 jaar samen uit elkaar.
Hij zei: hou die naam Nijgh
maar en maak er wat moois
van."
Dat doet ze. Schrijvend en zin
gend. En spelend met de literai
re erfenis van haar man. „Zijn
teksten waren mijn opvoeding,
als artiest Ik zing zijn werk nog
steeds graag." Zelf maakte ze
na 'Ik doe wat ik doe', haar hit
uit 1974, zeven albums. Twee
jaar trok ze langs de theaters
met de voorstelling 'Nijgh zingt
Nijgh' waarin ze het werk van
Lennaert zong.
Veel van die teksten kwamen
op papier op het schip dat altijd
hun gezamenlijke liefde was.
De Urker kotter 114. De Jonge
Jacob heette de drijvende
droom. Ze hadden hem niet al
leen voor vaartochtjes, maar
vooral als schrijfplek, als inspi
ratiebron. Zijn mooiste zinnen
vloeiden op het water uit zijn
pen. Aan boord toverde zij de
beste melodieën uit haar gitaar.
Na het overlijden van Lennaert
Nijgh - 28 november 2002 -
vond ze dat het schip een pas
sende nieuwe bestemming
moest krijgen. Het schip werd
onder het beheer van een Urker
stichting gebracht die traditio
nele schepen opknapt
Inmiddels is Astrid Nijgh (1949)
al jaren samen met een vrien
din. Samen met hun zoon van
zestien wonen ze in Castricum.
„Over mijn homoseksualiteit
heb ik nooit geheimzinnig ge
daan. Het is zo en daarmee uit.
In mijn verleden ben ik daar
ook nooit huichelachtig over
geweest. In de tijd dat ik trouw
de was ik nog geen twintig. Wat
wist ik ervan? Niks. Dat besef
ontwikkelt zich. Dat soort din
gen moet je ook bij jezelf leren
ontdekken."
Door openlijk te praten over
haar zó-zijn, kreeg ze een pu
bliek dat zich in haar liedjes
herkende. Zo is ze ook in de
voorstelling 'Een Schitterende
Jongen' terechtgekomen. Het
verhaal is opgebouwd rond ca
baretliedjes over homoseksuali
teit Zo komt er repertoire van
Guus Vleugel, Robert Long, An
nie M.G. Schmidt aan bod, af
gewisseld met recenter werk
van Jan Rot, Theo Nijland, Paul
de Leeuw en Jurrian van Don
gen. Het verhaal draait om bu
ren die allemaal op hun eigen
manier met homoseksualiteit te
maken hebben.
Ze noemt het een voorstelling
met een boodschap. „Al is
boodschap misschien een groot
woord, we moeten blijven
knokken voor de acceptatie van
homoseksualiteit. Voor vrou
wenliefde én voor mannenlief
de. Want aan alle kanten staat
de tolerantie van minderheden
onderdruk."
Is de strijd voor homoaccepta
tie in het Amsterdamse cabaret
wereldje niet een beetje preken
voor eigen parochie? „Mis
schien wel. Maar het gaat erom
dat het verhaal vanuit de stad
verder wordt verteld. Vooral
aan allochtonen en aan be
krompen ouders die er proble
men mee hebben dat hun kind
zo is. Want vanuit de Randstad
kunnen we wel makkelijk pra
ten over hoe gewoon het is om
als homostel samen te wonen,
zodra je in een klein dorp ver
van de grote stad woont, kun je
het daar toch knap moeilijk
mee hebben."
„Dacht je dat er in deze tijd
geen gereformeerde homojon
Astrid Nijgh:
„Toen ik met
Lennaert
trouwde had
ik er geen
flauw benul
van dat ik op
vrouwen viel."
Foto: GPD/
Ron Pichel
den."
„Voor die groepen moeten we
dit verhaal blijven vertellen.
Daarom willen we straks met
deze voorstelling een tournee
door het land maken. Niet al
leen voor het verhaal dat erach
ter zit trouwens. Ook omdat de
liedjes stuk voor stuk pareltjes
zijn die gehoord mogen wor
den."
'Een Schitterende Jongen', tot en met
zaterdag 10 april in Theater Bellevue,
Amsterdam (teL 020-5305301).
Vivienne Westwood bij een foto op de expositie in het Victoria en Albert Museum in Londen. Foto: AP/Russell Boyce
Grootste tentoonstelling ooit van modeontwerpster Vivienne Westwood
door Esther Gotink
londen - De portretfoto die de
museumposters siert waarop de
expositie wordt aangekondigd,
karakteriseert Vivienne West
wood perfect. Met twee gekrom
de ringvingers langs haar neus
vleugels en een opgekrulde bo
venlip lijkt ze op een klein, eigen
wijs varkentje. Een varkentje dat
iedereen uitlacht omdat ze met
haar eigenzinnige kijk op de we
reld iedereen tegen de haren
heeft kunnen strijken en toch
wereldwijd respect heeft ge
oogst
In 1994 exposeerde ze al eens in
het Stedelijk Museum De La
kenhal in Leiden. Vandaag
opent in het Londense Victoria
en Albert Museum (V&A) de
grootste tentoonstelling van de
vermaarde modeontwerpster
ooit Een adembenemende
combinatie van kleding afkom
stig van de museumcollectie en
Westwoods eigen garderobe die
ruim drie decennia Britse cou
ture omspannen.
„Eén van de dingen die ik zo
geweldig vind aan haar kleding
is datje die 'kunt lezen'. Ze
hebben elk een heel eigen ver
haal te vertellen, een geschiede
nis te delen", zegt V&A-curator
Claire Wilcox „We hoopten al
tijd op een Westwoodtentoon-
stelling als deze, maar in de ja
ren tachtig was het ontzettend
moeilijk om een museum te
overtuigen van het belang van
het 'geluid van de straat'. Ge
lukkig zijn musea tegenwoordig
ruimer denkend als het om
film, muziek en mode gaat. Dus
is dit niet alleen een viering van
Viviennes werken maar ook van
het feit dat musea 'modieus'
zijn."
Westwood, die volgende week
63 wordt, is onlosmakelijk ver
bonden met de Punk-scene in
de jaren zeventig. Alle mode-ei
genschappen uit die subcultuur
- van de gebleekte T-shirts met
scheuren, stiksels en badges tot
de leren armbanden, honden-
riemen, gespen en repen fiets
banden - werden geboren in
haar ongrijpbare creatieve
brein.
Haar ontmoeting met Malcolm
McLaren in 1965 leidde tot de
explosieve werkrelatie waaruit
Punk werd geboren. „Ik voelde
dat er zoveel deuren te openen
waren, en hij had alle sleutels",
herinnert ze. Het tweetal begon
in 1971 een winkel: Let it Rock,
die in de volgende jaren steeds
wisselende namen, uithangbor
den, interieuren en thema's
Let it Rock verkocht Viviennes
eerste zelfgemaakte kleding. Vijf
jaar later werd McLaren mana
ger van The Sex Pistols en
Westwood kleedde hen aan.
Het werd een climax van alle
ideeën waarmee ze in voor
gaande jaren had gespeeld en
zorgde voor een klap in de mo
dewereld die nog steeds voel
baar is.
De collectie 'Pirate' in 1981 be
tekende Westwoods grote om
mekeer. McLaren ging volledig
op in zijn muziek en Vivienne
begon zich voor het eerst als
volwaardig kledingontwe:
te zien. Maar ze had een 1
we richting nodig: „We w
uit dat ondergrondse gevi
van Engeland, dat duistei
voel." Opnieuw was het Is
ren die haar een duwtje ii
goede richting gaf: 'Doe i<
mantisch. Kijk naar de ge
denis'.
Sindsdien zijn historische
vloeden de boventoon ga
voeren in Westwoods wei
Hoepelrokken en korsets
den in een heel nieuw daj
geplaatst: niet langer als c
kleding, maar als sexy bo1
kleding. Ook speelde de c
rier met typisch Britse mi
len als tweed en tartan. Ir
periode van minimalisme
pen haar werken van de r
romantiek en aristocratie
gin jaren negentig begon
temationale fashionwerel
te omarmen. En kon Wes
uitgroeien tot de modevo
van Groot-Brittannië.
De tentoonstelling van Vivien
Westwood in het Victoria en A
Museum is te zien tot en met
(advertentie)