'Het wonder in jouw dans'
REGIO
Ex-patiënten met boekje langs de deur Buurmans oneerbare voorstel
GERECHT
DONDERDAG 25 MAART 2004
NAVRAAG
uitvaart van prinses Juliana wordt geleid door de remonstrantse
edikante Weimet Hudig-Semeijns de Vries (foto) uit Rotterdam. In
delen van kerkelijk Neder-
Weimet Hudig kan
heel mooi preken
land heerst een licht op
gewonden stemming
over deze keus. DICK PE
TERS, predikant van de re-
onstrantse gemeenschap in Alphen aan den Rijn, is niet echt ver-
asd. „Wie de voorkeuren van prinses Juliana kent is minder ver-
n vrouwelijke remonstrantse
edikant was de wens van de
inses. Laat ze hiermee haar
jzinnige gezicht zien?
Iet past helemaal in het beeld,
inses Juliana voelde zich zeer
uis in de vrijzinnige geloofsge-
eenschap in Baam en liet dat
k vaak blijken. Trouwens, de
ie koninklijke familie kiest
ieds voor de vrijzinnige lijn. Ni-
en Carel ter Linden en zeker
ine van der Meiden zijn ook
en doorsnee hervormde predi-
nten."
dat uw collega Htulig een
ede vriendin van haar was?
lee, dat is altijd een goed be-
tard geheim gebleven. Hudig
eft dat ook nooit openbaar ge-
aakt. Toevallig - en nu pas kan
dat puzzelstukje plaatsen - heb ik prinses Juliana ontmoet bij de
ropening van de Oudshoomse kerk in Alphen in 1983. In een
izit vertrouwde zij mij toe dat zij vond dat de bijbel zo herken-
ar door mannen was geschreven. Een vriendin van haar, zei ze,
bezig was met de studie van de bijbel keek met de ogen van
n vrouw. Ze liet weten dat heel aangenaam te A/inden. Dat was
s haar geestverwante Hudig."
•Imet Hudig is dus een logische keus?
eker. Naar we nu weten heeft ze Juliana heel goed gekend. Hu-
l was voor de prinses een gesprekspartner op 'theologische en
iritueel gebied'. En niets is fijner dan een verhaal houden over
nand die je hebt gevolgd in het leven."
eft u vertrouwen in haar?
I ja, in onze gemeenschap zijn vrouwelijke predikanten geen bij-
nderheid. Daar praten we niet eens meer over. Al vele jaren is
zonder meer geaccepteerd. Weimet Hudig is wel een bijzonde-
vrouw, die heel mooi kan preken, die mensen aan het denken
t. Dat is denk ik ook de kracht van onze gemeenschap: we geven
imte voor een persoonlijke geloofsbeleving. En die rol heeft ze
Heel bijzonder."
ist: Saskia Stoelinga foto: ANP/Frank van den Ham
Afrikaanse muziek en dans als 'geestverruimde' therapie
UIT DE ARCHIEVEN
NO 1904, Vrijdag 25 Maart
GEMEEN - Tot de nagekomen stukken van de Nicolaas-Beets-ten-
lènstelling behoort - behalve de oorspronkelijke teekening van het
or Jan Veth geteekende portret - een brief van Beets, welken de
i nmissie van den eerw. heer Donner te Amersfoort heeft ontvangen,
nze moest voor zijn literarisch examen aan de theologische school te
mpen een opstel over de 'Camera Obscura' inleveren en had aan
- if. Beets gevraagd, hoe deze aan den naam Hildebrand was geko-
in. Het antwoord luidde:
éarne aan uw beleefd verzoek willende voldoen, heb ik mij onmid-
llijk tot Hildebrand gewend om hem te vragen hoe hij aan zijn naam
nam? Hij wist het zelf niet. Van den Paus van dien naam had hij niet
il; en het Hildebrands-lied was hem eerst later bekend geworden,
p^t schijnt een greep in 't wilde geweest te zijn, en hij was er maar
f mee tevreden. Ziedaar alles wat ik u melden kan. Moge u onwe-
idheid op dit punt u niet schaden bij het examen, waarop ik u in alle
iizichten blinkend succes toewensch.'
NO 1979, maandag 26 maart
DEN - Muziekvereniging De Burcht heeft voor het eerst in haar 25-
ig bestaan een eigen huisvesting. De nieuwe accommodatie is ge-
itigd in de Morspoortkazerne en is onderverdeeld in verscheidene
mten. Foto: archief Leidsch Dagblad
óto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertic
latsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over I
ironummer 57055 t.n.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA
Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANPlO d.d.(datum van
plaatsing) of door contante betaling aan de balie van het Leidsch Dagblad,
tooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd.
op
COLOFON
Leidsch Dagblad
L
■jjdfdkantoor
ieveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356
adres: Postbus 54,2300 AB Leiden,
dictie fax 071-5 356415
Sjertentie fax 071-5 356 325
- filieberichten fax 023-5150 567
Nrtentieverkoop
illErtenties m.b.t.:
I p's: 072-681 3661
Berend goed: 023-5150 543
Joneel: 075-6813677
Tige detailhandel: 071-5 356 300
e«mebureaus kunnen contact opnemen
5 tl 075-6813636
ssservice
1711 (gratis)
nbiel: 072 - 5196800
nnementen
oruitbetaling (acceptgiro)
ij €20,20 (alleen aUt. ine.)
v €56,70 p/j €216,90
verzending per post
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag.
geen krant ontvangen?
Voor nabezorging: 0800-1711 (gratis).
Mobiel: 072 - 5196800.
ma t/m vr: 18-19.30 uur, za: 10-13 uur
auteursrechten
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV
c.q. de betreffende auteur.
HDC Media BV, 2004
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatle zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Media BV is belast met de verwerking van
gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze
gegevens kunnen tevens worden gebruikt om
gerichte informatie over voordeelaanbieding
en te geven, zowel door onszelf als door
derden Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt
u dat laten weten aan HDC Media BV, Afdeling
If Lezersservice, postbus 2,1800 AA Alkmaar.
Spiritueel therapeute Els Heitink met twee van de borstbeelden die ze jaren geleden maakte. Je kunt iets scheppen en op dat moment niet beseffen dat daar veel meer achter zit." Foto: Mark Lamers
„Dag mevrouw, sorry dat ik u even
stoor. Ik ben een werkloze, ex-psy
chiatrische patiënt die zelf iets wil
ondernemen en daarom heb ik een
boekje geschreven dat ik aan de
mensen wil aanbieden. Ik wil u vra
gen of u aan dit project wilt mee
doen."
Katwijker Wim Olijve schaamt zich
niet voor zijn geschiedenis. Vanwe
ge schizofrenie en psychoses ver
bleef hij drie jaar in Langeveld in
Noordwijk. Aanvankelijk op een af
deling, later in een zogenoemde so-
ciowoning met vier lotgenoten en
een begeleidster. Over de wonder
baarlijke wereld en de bijzondere
mensen die hij daar ontmoette,
schreef hij een boekje, Een wereld
opzij, belevenissen uit de psychia
trie.
Samen met zijn vriend Dirk van
Duijn en drie andere ex-psychiatri-
sche patiënten gaat Olijve huis-
aan-huis door de hele regio, in een
poging zijn boek aan de deur te
verkopen. Want Olijve heeft drie
ambities: hij wil dolgraag als schrij
ver worden erkend, mensen meer
leren over de psychiatrie én hij wil
zijn lotgenoten op weg helpen, te
rug naar de maatschappij.
Hij werkt op non-profit basis, wil
Olijve benadrukken. Natuurlijk, hij
hoopt met de verkoop van zijn
boek naamsbekendheid te krijgen.
Maar vooralsnog verdient hij er
niets mee. Van de zes euro die
mensen voor het boekje afrekenen,
is drie euro voor de verkoper en
vijftig cent voor de chauffeur die
die dag heeft gereden. De rest gaat
in de pot waaruit de volgende her
druk wordt betaald.
Het was zijn vriend Van Duijn die
hem op het idee bracht om het
boekje met hulp van ex-patiënten
aan de man te brengen. Olijve
schreef talloze gemeenten aan met
het verzoek langs de deukte mogen
Wim Olijve (rechts) en Dirk van Duijn proberen in de Stevenshof het boek
van Olijve over psychiatrie onder de aandacht te brengen. Foto: Mark Lamers
verkopen en kreeg toestemming
van onder andere Leiden, Katwijk,
Noordwijk, Noordwijkerhout, Was
senaar, Rijnsburg, Valkenburg, Lei
derdorp, Oegstgeest, Voorschoten
en Alphen aan den Rijn. Bewoners
uit deze plaatsen kunnen Olijve en
zijn maten de komende tijd nog
aan de deur verwachten.
Op een druilerige middag in de
Leidse Stevenshof laten Olijve en
Van Duijn zien hoe ze te werk gaan.
Met een vriendelijke uitstraling leg
gen ze kort uit waarvoor ze aanbel
len. Al bij de tweede deur is het
raak voor Olijve. T. Yperlaan koopt
een boekje. „Ik zag net op tv iets
over stemmen in je hoofd, je zal
zelf een kind hebben met zoiets.
Deze jongens kunnen best een
beetje hulp gebruiken, het is toch
al zo'n harde maatschappij", ver
klaart ze haar aankoop.
Een paar huizen verder grijpt ook
V. Weeren-Filemon haar porte
monnee. „Eigenlijk koop ik nooit
aan de deur, want je wordt zo vaak
beduveld. Maar deze keer zegt iets
me: dit zit wel goed." Olijve glun
dert als hij dat hoort. Met een beet
je geluk kan hij in een paar uur tijd
vijftien tot twintig boekjes verko
pen. Vaker krijgt hij nee te horen.
C. Hartevelt legt uit waarom ze be
dankt voor het boekje. „Ik krijg elke
week wel een paar mensen aan de
deur. Het wordt gewoon een beetje
veel. Dit is natuurlijk een heel goed
doel, maar als ik elke keer mijn hart
laat spreken, kom ik aan het eind
van de maand zelf geld tekort."
Ondanks zijn goede start deze mid
dag, is het enthousiasme van Olijve
plotseling gedoofd. Hij staat met
hangende schouders op straat.
„Soms heb ik weer even een dipje,
weet je. Ik rook even rustig een
peuk, dan gaat het zo wel weer."
Saskia Buitelaar
Een jonge alleenstaande
Marokkaanse moeder
woont in een flatje in
Leiden. Als blijkt dat
haar naaste huurders
eveneens van Marok
kaanse afkomst zijn, is
het ijs tussen de buren
snel gebroken. In hun
moerstaal praten de
vrouw en het gepensio
neerde stel honderduit
over koetjes en kalfjes.
Als op een dag de oude
buurman plotseling al
leen voor haar deur
staat, blijkt tot grote
schrik van de jonge
vrouw, dat de man het
amicale burencontact
wel erg persoonlijk op
vat. Op dwingende toon
verklaart hij met haar te
willen vrijen. De vrouw
kan aanvankelijk haar
oren niet geloven en
blijft verbijsterd in de
deuropening staan.
In plaats van het vrij
postige voorstel van de
man direct af te wijzen,
belt ze haar buurvrouw
op. Ze legt de situatie uit
en eindigt haar gesprek
met het verzoek of de
vrouw haar man zo snel
mogelijk wil komen op
halen.
Dat zijn echtgenote nu
op de hoogte is van zijn
voornemen een scheve
schaats te rijden, valt bij
de hitsige buurman be
paald niet in goede aar
de. Als reactie grist hij
boos de mobiele tele
foon uit haar handen en
gooit de gsm van de zes
de verdieping naar be
neden. De vrouw holt
naar beneden en treft
op de begane grond het
telefoontje in stukken
aan. De buurman die
haar achterna is gerend,
laat weten dat zijn
wraak niet beperkt zal
blijven tot het vernielen
van eigendommen.
„Voor dit maak ik je
dood", sist hij haar toe.
Om zijn woorden kracht
bij te zetten, strijkt hij
met de hand langs zijn
hals. De vrouw, die
vreest voor haar eigen
veiligheid en die van
haar kind, doet aangifte
bij de politie van bedrei
ging en vernieling.
In de rechtszaal windt
de man er geen doekjes
om. Hij erkent ronduit
de vrouw te hebben be
dreigd. „Maar ik heb het
slechts één keer ge
zegd", nuanceert hij. „Ik
was op dat moment erg
boos." Over het vernie
len van de telefoon is de
buurman een stuk min
der toegeeflijk. „Ik heb
dat ding niet naar bene
den gegooid. Dat heeft
ze zelf gedaan." Ook als
even later blijkt dat hij
het slachtoffer tachtig
euro heeft betaald om
de schade te vergoeden,
stelt hij zijn verklaring
niet bij. Nu de kosten
zijn betaald, is voor hem
de zaak afgehandeld. Hij
wil er geen woord meer
aan vuilmaken.
Voor de officier van jus
titie en de rechter blijft
de vernieling hierdoor
in nevelen gehuld. Wel
geven beiden duidelijk
de voorkeur aan de ver
sie van het slachtoffer.
Dat de vrouw zelf haar
telefoon naar beneden
zou hebben gegooid en
vervolgens door de
buurman haar schade
vergoed krijgt, lijkt hen
zeer onlogisch.
Maar een veel kwalijkere
zaak waaraan de man
schuldig wordt bevon
den,^ de bedreiging
met'de dood. „Ik kan
me goed voorstellen dat
de aangeefster zich van
af dat moment niet
meer op haar gemak
voelde", aldus de offi
cier. De rechter sluit
zich hierbij aan en legt
de man 300 euro geld
boete op waarvan 200
euro voorwaardelijk.
De buurman lijkt na af
loop de boodschap te
hebben begrepen. Ter
wijl hij aanstalten maakt
om te vertrekken, kijkt
hij de rechter nog één
keer aan en belooft
plechtig dat hij zich hier
nooit meer zal laten
Floor Ligtvoet
De horlepiep of een traditionele Afrikaanse dans
- de manier van bewegen brengt een wereld van
verschil, is de overtuiging van Els Heitink. „Afri
ka heeft ons westerlingen belangrijke lessen te
leren. In dat werelddeel zijn de mensen spiritu
eel zonder dat ze dit zelf beseffen. Muziek en
dans spelen daarbij een belangrijke rol." Heitink,
die verscheidene reizen door Afrika maakte,
kwam onlangs terug uit Senegal waar zij zich
heeft voorbereid op de dans- en muziekcursus
die ze binnenkort in Alphen aan den Rijn gaat
geven.
Ze heeft 'iets' met Afrika, vertelt ze. De laatste
tijd vallen de puzzelstukken op hun plaats. De
borstbeelden van keramiek, bijvoorbeeld, die
de spiritueel therapeute jaren geleden maakte.
„Je kunt iets scheppen en op dat moment niet
beseffen dat daar veel meer achter zit." Van
twee van de drie Afrikaanse
'koppen' die in haar prak
tijkruimte staan, kent ze
inmiddels de her
komst. Vader en
zoon: Tigari-pries-
ters oftewel medi
cijnmannen.
Tigari is de naam
van een welwillen
de Afrikaanse geest,
die mensen helpt
persoonlijke en so
ciale problemen
op te lossen. Pre
cies wat Els Heitink
met Shiva - zo heet
haar praktijk voor
spirituele lichaams-
therapie en bewust-
zijnsontwikkeling -
ook doet. „Ik had mu
ziek aan en deed een
meditatieoefening. Plot
seling kwamen de beel
den en verhalen van de
ze twee mannen bij
me naar boven."
Ze komt er ook
nog wel
achter wat borstbeeld nummer drie bij haar
zoekt. „Ik ben ervan overtuigd dat ik een vorig
leven in Afrika leefde en weet ook zeker dat ik
er dit leven terugkeer. Niet alleen als reiziger.
Ik heb daar ook nog een andere bestemming.
Welke dat is, weet ik nu nog niet. Wel weet ik
zeker dat ik nog de mensen moet ontmoeten
die me uiteindelijk naar Afrika doen verhui-
Dankzij muziek kun je in contact komen met
de diepere lagen in jezelf, is Heitinks ervaring.
„Muziek kan je naar verborgen besef en ver
stopte gevoelens brengen, die gewoonlijk door
het denken worden onderdrukt en afgeslo
ten." Muziek is voor de Alphense dus veel
meer dan een deuntje dat lekker klinkt; ze is
een 'geestverruimend' middel.
Elke muzieksoort heeft een eigen invloed. Me
nig mens zal beamen dat muziek heel ont
spannend kan werken. Heitink gaat een stapje
verder en gebruikt muziek als therapeutisch
instrument. „Vooral dankzij dynamische Afri
kaanse ritmes bereik je de puurste kracht in
jezelf. Te veel mensen weten die aange
boren energie niet te vinden."
Els Heitink (1958) vertelt dat ze eerst
de vijfjarige astrologische beroeps
opleiding bij AsceUa in 's Herto-
genbosch heeft afgesloten. Daar
na kon ze niet meer blijven
'stilstaan'. Ze volgde trainingen
holistische massage en deed tal
van workshops. Uiteindelijk
schreef ze zich in bij De
Leonardushoeve. Daar
volgde ze een oplei
ding tot spiritueel
therapeut. „Bij spi
rituele therapie ga je
er als hulpverlener
van uit dat onze ziel
naar aarde gaat om
daar ervaringen op te
doen." Ons aardse
bestaan is, volgens die
theorie, dus een les.
In haar praktijk helpt
Els Heitink mensen
om hun lessen (er
varingen) een
oede
plaats
in hun belevingswereld te geven. Dat doet ze
met gesprekstherapie, bewegings- en ontspan
ningsoefeningen, meditatie, massage en tal
van andere werkvormen. „En humor niet te
vergeten. Een onmisbaar element. Muziek is
uiteraard de andere onontbeerlijke factor."
Ze heeft al veel van de wereld gezien. Ze is bij
voorbeeld in India, Tibet en Nepal geweest. En
in Ethiopië, Kenia, Tanzania en Mali. .Afrika
doet het meest met me." De reizen door dit
continent deden haar beseffen hoeveel kracht
de pure Afrikaanse muziek bij mensen naar
boven kan halen. In de cursus 'Het wonder in
jouw dans', laat ze dat de deelnemers ervaren.
Afrikaanse muziek wordt vooral gekleurd door
de djembé, een bekervormige trommel die ook
in ons land grote populariteit begint te genie
ten. De lage bas, de hoge en de andere tonen
geven het instrument zijn eigen geluid en ka
rakter. In de vijfdaagse training die Els Heitink
heeft ontwikkeld, is de djembé onmisbaar. Ze
heeft percussiespeler Victor Sams uitgenodigd
om djembé te spelen voor en met de groep.
Oorspronkelijk komt de trommel uit West-
Afrika, waar de Malinke (of Maninka) één van
de bevolkingsgroepen is. Zelf is de Alphense
begeesterd geraakt van de Malinke ritmes. „Ik
ben, zoals gezegd, in aardig wat Afrikaanse
landen geweest, maar voor de beste muziek
moet je aan de westkust zijn. Victor heeft de
Malinke ritmes en de historie daarvan inten
sief bestudeerd. Met zijn
doorleefde passie
en positieve
benadering
is hij een
ideale gast
docent."
Voor de
dans
heeft ze
Djem's
N'Zau
aange
trokken,
die bij het
nationaal
ballet van
Congo heeft
gedanst en te
genwoordig
in Frankrijk
leiding geeft aan zijn balletgroep 'Kapia'.
Onlangs verbleef de Alphense een paar weken
in Senegal waar ze in een traditioneel platte
landsdorp dagen achtereen danste en muziek
maakte. Ter voorbereiding op de cursus. „Ik
kreeg te horen dat ik als een echte Afrikaanse
dans. Ik voel me ook helemaal één met de mu
ziek."
De cursus bestaat overigens niet alleen uit
Afrikaanse zang en dans. Als de innerlijke
kracht daarmee eenmaal is aangeboord, kan
'oud zeer' worden opgeruimd. Volgens de Al
phense therapeute leent Afrikaanse muziek en
dans zich bij uitstek voor zo'n innerlijke
schoonmaakbeurt. „In het Westen zijn we ge
neigd in tegenstellingen te denken. lichaam
en geest, bijvoorbeeld. Of goddelijke kracht en
menselijk onvermogen. In de traditionele Afri
kaanse culturen wordt zo niet gedacht. En dat
vind je ook terug in de muziek die vaak helend
werkt."
De vijfdaagse training die Heitink geeft, is niet
voor iedereen geschikt. „Wie in een psychose
verkeert of daarvoor gevoelig is, kan beter niet
meedoen. Afrikanen zeggen wel eens dat hun
muziek naar het hoofd stuwt." De cursus be
gint op vrijdagavond 30 april en duurt tot en
met woensdag 5 mei. De deelnemers werken
en verblijven in spiritueel centrum De Linde
hoeve in Alphen. Voor het complete program
ma, het verblijf en de maaltijden betaalt een
deelnemer 580 euro. Voor meer informatie:
0172-476482.
