'Smaak Turks brood is onovertroffen'
REGIO i'
File
De link tussen economie en appeltaart
Hrectie: B.M. Essenberg
all: directiehdcuz@hdc.nl
redacteur: Jan Geert Majoor
mail: redactle.ld@hdc.nl
gratis)
j 5196800
UIT DE ARCHIEVEN
DINSDAG 9 MAART 2OO4
LEIDERDORP, 18.10UUR
Ooit zal de A4 wel hebben voldaan, maar dat moet lang geleden zijn.
Wie zich nu in de spitsuren op het karrenspoor tussen Leiden en
knooppunt Burgerveen waagt, weet dat hij meestal achter in de file
aansluit.
Het is vrijdag na zessen en dan is de grootste drukte in de regel wel
voorbij. Toch staat het even voorbij Leiderdorp plotseling stil. De
meeste automobilisten beirusten direct Ze gaan er wat gemakkelijker 1
voor zitten, staren met nietszeggende blik voor zich uit en zorgen dat
de afstand tot de voorganger niet al te groot wordt
In de achteruitkijkspiegel verschijnt een man met een baard, type i
aardrijkskundeleraar, in een rode Citroën. Hij steekt een vinger tot hal
verwege het tweede kootje in een neusgat. Als hij hem weer terugtrekt
glinstert er wat tussen neus en vingertop. Baard bukt even voorover,
waarschijnlijk om iets aan de mat af te vegen.
Als hij zijn auto naar de andere baan stuurt, verschijnt een blonde
vrouw in een Golf. Ze voert - hands free - hele gesprekken met iemand
aan de andere kant van de telefoonlijn. Die ziet niets van haar verma
kelijke grimassen en handgebaren, die de automobilist voor haar wel
ziet. Maar die hoort weer niks, natuurlijk. Kennelijk heeft de file geen
invloed op haar humeur want ze lacht veel en gooit zo nu en dan zelfs
schaterend haar hoofd in de nek.
De file kruipt intussen tergend langzaam noordwaarts, minstens zes ki
lometer verwijderd van de plaats des onheils meldt Radio 1 dat er ter
hoogte van het aquaduct een ongeluk is gebeurd en er twee kilometer
file staat. Over de vluchtstrook snellen met veel toeters en bellen am
bulances en een gele takelwagen voorbij.
Een blauwe Chrysler bestuurd door een automobilist van het ergste
soort denkt even later het voorbeeld van de hulpdiensten te kunnen
volgen. Als hij wil terugkeren op de gewone rijstrook krijgt hij geen
ruimte. Onverstaanbaar gescheld over en weer. Hoofden schudden en
vingers priemen omhoog. Dan voegt hij in en keert de rust terug.
Een dik half uur laten het aquaduct. Tussen angstaanjagend flikkeren
de blauwe lichten staan vijf auto's in de prak. De ambulances zijn al
weg, de politie zwaait met lantaarns: doorrijden, doorrijden. Ineens is
er een zee van ruimte en kan het gas op de plank.
Radio 1 meldt zich weer. Elf kilometer file inmiddels. En de tip om in
dien mogelijk de A44 te nemen.
Paul de Vlieger
NAVRAAG
rijd is één op de acht vogelsoorten bedreigd. Oorzaken lig-
lamelijk in de kap van bossen, de agrarische expansie en in
de klimaatveranderingen.
nijlgans kan ik
In het rapport The State of
the World's Birds 2004
I" TllCt tïlCCT ZICtl worden voornamelijk exo
tische soorten genoemd
iiitsterven bedreigd worden. Maar hoe is dat eigenlijk in Ne-
1 En meer specifiek in Katwijk en omgeving? GIJS VAN DER
van de vogelclub Katwijk en de Dutch Burding Association
ynlang amateur-ornitholoog.
1 we in Nederland
uiken met vogel
die in hun voort-
worden bedreigd
inenkap?
jet de Nederlandse
Js gaat het juist
goed. Dankzij het
ïjdend inzicht
;kking tot bos-
lardoor er steeds
■der bossen ko-
igen veel vogels
pjjiwe kans. Vooral
ipechten en de roofvogels, die voor hun leefomgeving af-
dc zijn van bos, gaat het de laatste jaren steeds beter. Ik zie
is nu net een buizerd langsvliegen."
ogelsoorten worden hier bedreigd?
li dan toch vooral de weidevogels. Het aantal grutto's en
ji bijvoorbeeld loopt hard terug. Net als bij de boerenzwa-
Je veldleeuwerik, die het ook moeilijk hebben, heeft dat
3maken met de intensivering van de landbouw en het aan-
"h van regels. Zo nestelde de boerenzwaluw altijd in hoe
ren en gaten van boerderijen en schuren, maar door aller
gering verdwijnen dergelijke nestplekken steeds meer."
rijke vogels moeten we nu nog snel de duinen in om ze te
yzien?
)sink ik vooral aan de tapuit, een specifieke duinvogel, die
embleem vormt van de Katwijkse vogelclub. Die komt nu
i maar nauwelijks voor. En dat heeft vooral te maken met
lat de duinen tegenwoordig steeds dichter begroeid zijn.
jr gaan bosvogels ook hier overheersen. Een tapuit heeft,
tïidere echte duinvogels, open duinen nodig. En die zijn de
c|in jaren juist verdwenen. Maar misschien dat het in de toe
rei weer beter gaat, dankzij de inzet van al die grote grazers
jpentijd."
tan bepaalde soorten ook te veel?
de nijlgans, om er maar een te noemen. Sinds begin jaren
Wis die aan een opmars begonnen. Het is een vogel die wei-
stelt aan zijn woonomgeving en daarom makkelijk kan
<(jn. Die nijlgans ontwikkelt zich nu, in mijn ogen, tot een
iag. Ik heb het niet zo met die beesten. Dat geldt overigens
r de Canadese ganzen. Dat zijn ook parkvogels die ooit
;ens zijn ontsnapt en zich nu maar blijven voorplanten.
;n hier niet. Als natuurliefhebber zie je de natuur toch het
sils het hoort. Zonder al die exoten."
f
exander Poort foto: Olaf Kraak
d
^54, Dinsdag 9 Maart
AND - Pierre Schneiter, de bijzondere vertegenwoordiger van
«van Europa voor nationale vluchtelingen en overbevolking,
Jens zijn bezoek aan ons land gesproken met de Nederlandse
4 Beyen en Suurhoff. Hij heeft er de aandacht op gevestigd,
probleem van de overbevolking voor Nederland urgenter is dan
jsr Europees land. Zonder emigratie zou de Nederlandse be-
ii 1980 14 millioen zielen tellen, en reeds nu is de bevol-
litheid van ons land de grootste ter wereld. De heer Schneiter
J^e, dat Nederland z.i. de beste organisatie voor de emigratie
''Bevolkingsoverschot bezit. Maar desondanks noemde hij de
ijl nog altijd 'enigszins onvoldoende'. De beste oplossing van
Dfjeem der overbevolking zou volgens hem te vinden zijn in Eu-
Jtegratie. Naast de 'bevolkingsspreiding', die hij voorstaat zou
atie naar dun-bevolkte overzeese landen zoals Australië,
ïeland, Canada en Brazilië onverminderd moeten voortgaan,
na
4
9, vrijdag 9 maart
"ND - Op twee plaatsen zijn langs de Schiphollijn geluids-
n geplaatst. De schermen staan een.maand op proef, niet
eluidswering aan te tonen, maar vooral om de inwoners een
^even hoe de schermen er in de praktijk uit gaan zien.
j/iief Leidsch Dagblad
tdeze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op
tmer 57055 Ln.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507,2003 PA
7~em, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d.(datum van
Sing) of door contante betaling aan de balie van het Leidsch Dagblad,
eltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd.
Bakkerij Ak-Al uit Leiden klaar om het land te veroveren
Docente Rijnlands hard op weg Neerlands populairste te worden
COLOFON
Leidsch Dagblad
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag.
geen krant ontvangen?
Voor nabezorging: 0800-1711 (gratis).
Mobiel: 072 - 5196800.
ma t/m vr: 18-19.30 uur, za: 10-13 uur
auteursrechten
Alle auteursrechten en databankrechten ten
n (de inhoud van) deze uitgave
jk voorbehouden. Deze
n bij HDC Uitgeverij Media BV
c.q. de betreffende auteur.
HDC Media BV, 2004
De publicatierechten van werken van
jesloten bij een
it Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
Tulumba, in olie gebakken mix van deeg, boter,
eieren en honing.
Baklava, gemaakt van bladerdeeg, boter, eieren
en honing en afgemaakt met gemalen pistache.
Seker pare, gemaakt van deeg, boter en honing,
'gegarneerd' met gemalen pistachenoten.
Ze kan economie als de beste uitleg
gen en doet dat bij voorkeur door
middel van voorbeelden vol choco
lade en appeltaart. Én het is gezellig
bij haar in de klas. Zie daar de ingre
diënten om een nominatie te verdie
nen als Docent van het Jaar. Ingrid
Vrijbergen (52) geeft les aan de bo
venbouw van het Rijnlands Lyceum
in Sassenheim. 196 Leerlingen stem
den op haar via www.docentvanhet-
jaarverkiezing.nl, een initiatief van
het 3FM-radioprogramma BuZz. In
grid Vrijbergen is de eerste vrouw
die doordrong tot de nominatieron
de.
Uit het raam van het lokaal van Vrij
bergen hangt een groot spandoek:
'STEM WEER OP VRIJBERGEN!'.
Binnen in de school aan de Van Al-
kemadelaan heerst verkiezings
koorts. Om de vijf meter zijn er A4-
tjes met haar beeltenis in kleur of
zwart-wit en overal liggen flyertjes
met een karikatuur van de favoriete
juf. Vrijbergen heeft de biljetten nog
proberen weg te halen in het begin,
maar merkte dat tegen de kopieer
machine geen kruid is gewassen.
6 VWO-leerling Robbie de Winter
vertelt: „Ik kwam al surfend op
Scholieren.com en toen zag ik die
verkiezing. Ik dacht meteen: dat
moet mevrouw Vrijbergen worden,
dat is de leukste docent. Waarom?
Ze legt goed uit, brengt de lesstof op
een leuke manier en vertelt de grap
pigste verhalen over haar huisdie
ren. En ze komt standaard te laat en
dan krijg je de mooiste smoezen te
horen: 'Ik was de afstandsbediening
van de garage kwijt' of 'Jongens, sor
ry hoor, maar die poes had vrééése-
lijk gekotst'."
De economiedocent protesteert he
vig, maar maakt kleine pretoogjes.
„Püh, ik ben hooguit een pgfo mi-
Juf Vrijbergen geflankeerd door haar 'campagneleider' Robbie de Winter voor
het Rijnlands Lyceum in Sassenheim. Foto: Henk Bouwman
nuutjes te laat, nooit langer. En, nu
het langer licht wordt sta ik weer
veel makkelijker op."
Conrector Jos Meijer steekt zijn
hoofd om de hoek van de claustrofo
bisch kleine spreekkamer waar het
gesprek plaatsheeft. „Echt, dét vind
je maar héél weinig hoor. Een do
cent die zo gek is om op haar vrije
zaterdag of zondag herexamenkan
didaten bij haar thuis bijles te ge
ven." En hup, weg is hij weer.
Vrijbergen erkent lachend. „Ja, ik
laat ze dan thuis komen bij mij in
Noordwijk en geef ze in de tuin in
mijn theehuisje, zo noem ik dat hok
je maar, nog nét dat extra steuntje in
de rug. Ach, dat is toch een kleine
moeite en het is gezellig. Zelfs de
vervelendste leerling ontpopt zich
dan tot een aardige vent of meid."
Ze vindt de verkiezing wel een beetje
gênant, maar: „Mijn moeder vindt
het vast leuk. Ach, met aardige colle
ga's, leerlingen en ouders die niet ar
rogant maar juist positief zijn en
zonder al te grote ordeproblemen, is
het makkelijk om hier een leuke do
cent te zijn."
Het laatste woord is voor Robbie de
Winter: „Ronde zeven moeten we
winnen, dan komt ze op de radio.
De zevende rondewinnaar wordt be
kend gemaakt rond 11 maart. Wil je
ook schrijven dat oud-leerlingen
mogen stemmen? Mevrouw Vrijber
gen staat nu voor, we moeten onze
voorsprong behouden!"
Aart van der Kuijl
|at 82, Leiden, tel. 071-5 356 356
Dstbus 54,2300 AB Leiden.
.071-5 356415
fax 071-5 356 325
hten fax 023-5150 567
13Wrkoop
jm.b.t.:
S813661
Md: 023-5150543
75-6813677
business: 072-519 6540
iilhandel: 071-5 356 300
Jaus kunnen contact opnemen
's-1 IfTEN
(taling (acceptgiro)
ïei(alleen aut. ine.)
103 p/j €216,90
e ons een machtiging verstrekken
fliatisch afschrijven van het
Nahlt Akbulut, mede-eigenaar van bakkerij Ak-Al, met twee Turkse broden: een ronde, luchtige pie-
de en een lichtgebakken lavas, ook wel 'boerenbrood' genoemd. Foto's: Hielco Kuipers
'doodgewoon' Hollands brood zijn te vinden
achter de toonbank van Ak-Al, inmiddels een
begrip in Leiden.
Juist dit brede assortiment, deze mix van exo
tisch en gewoon, is een van de oorzaken voor
het spectaculaire succes van Ak-Al, denkt op
richter Akbulut. „De klant kan bij ons alles vin
den. We hebben zo'n honderd artikelen in
huis. Bovendien introduceren we voortdurend
nieuwe producten. Onlangs bijvoorbeeld nog
donuts. Die doen het heel goed, ja."
Maar ook de ruime openingstijden en de
schappelijke prijzen zijn voor de klanten
redenen om terug te blijven komen,
meent Akbulut. Daarbij is Ak-Al een van
de weinige bakkerijen die op zondag open
is. En wie aan het einde van de week nog
een pak melk bij de croissantjes wil heb
ben, kan ook bij Ak-Al terecht. Levensmid
delen behoren eveneens tot het assorti
ment.
Het succesverhaal begint in 2000, wanneer
Akbulut samen met zijn toenmalige han
delspartner Recep Alhan een bakkerij aan
de Sumatrastraat in Leiden-Noord over
neemt. 'Ak-Al' dopen ze hun zaak, een com
binatie van hun beider achternamen. „Lekker
kort. De meeste Turkse winkels hebben zulke
lange namen. Dat onthoudt niemand",
verklaart Akbulut. „Bovendien bete
kent het in het Turks 'wit-rood'.
En in het Arabisch 'eten'."
Vanaf dag één vinden de
klanten hun weg naar Ak-
Al. Enigszins tegen de
verwachting van het
tweetal in. De vorige,
van de bakkerij
houdt het im
mers na
drie
maan
den
al
voor gezien. Hard werken is het wel, die eerste
tijd. „Dagen van twaalf, dertien uur waren
geen uitzondering", zegt Akbulut. „We deden
alles met zijn drieën. Om drie, vier uur 's och
tends begonnen we met bakken. Daarna ach
ter de toonbank staan. Maar ook zaken rege
len, de administratie, noem maar op."
Akbulut - die de kneepjes van het bakkersvak
bij zijn oom in Den Haag leerde - is eigenlijk
verbaasd door het succes van zaak. Eerder
heeft hij al bakkerijen in Rotterdam en Amster
dam gehad, maar daar liep het zo'n vaart niet.
„Ik moet daar ook bij zeggen: ik heb nog nooit
zoveel steun gehad als hier in Leiden. De men
sen zijn hier veel vriendelijker dan in de grote
stad."
Al snel ontstaan er uitbreidingsplannen. In de
Herenstraat neemt Akbulut samen met zijn
broer Muzafer een bestaande Turkse bakkerij
over. „Een hele goede bakker was dat. Zijn
specialiteit was baklava, Turks snoepgoed.
Maar daar red je het niet mee. Toen wij het as
sortiment uitbreidden, kwamen de klanten
plotseling wel." Later volgen filialen aan de
Aaltje Noordewierlaan, Splinterlaan en Kenne-
dylaan in Leiden, de Hooftstraat in Alphen en
zelfs een vestiging in Oosterhout.
Daarmee is de groei van het Ak-Al-imperium
echter nog niet beteugeld. Momenteel is Ak
bulut bezig met het opzetten van een franchi-
se-formule. Het succes in Leiden heeft hem er
van overtuigd dat het 'Ak-Al-recept' ook elders
in Nederland kan aanslaan. De Ak-Al aan de
Haarlemmerstraat is het eerste filiaal dat vol
gens deze formule werkt. Maar zeker niet het
laatste, volgens de ondernemer.
Het voordeel van deze bedrijfsop-
zet is, zo legt Akbulut uit, dat
hij zich niet meer met de
bedrijfsvoering van alle
afzonderlijke vestigin-
7^1 gen hoeft te bemoeien.
De franchise-nemer
aan de andere kant,
profiteert van de
naamsbekendheid
van een bestaande
keten en de onder
steuning die daarbij
hoort, terwijl hij
toch een zelfstandig
ondernemer blijft.
Wel moet hij zich
houden aan be
paalde voor
schriften wat be
treft inrichting,
assortiment, en
zovoort, van zijn
zaak. Ook bij
voorbeeld Bak
kerij Bart werkt
'i op deze manier.
Een ander plan
van de onderne
mer is het inrich
ten van een cen
trale bakkerij voor
de Leidse vestigin
gen. Het bakken ge
beurt nu nog op ver
schillende plekken. Maar
straks komen de broden uit één oven
rollen. Ook de Turkse broden, een van de grote
succesnummers van Ak-Al én een favoriet van
Akbulut. „De smaak van Turks brood is on
overtroffen. Omdat het zo puur is. Er zitten ab
soluut geen toevoegingen bij, zoals vet of con
serveringsmiddelen. Het is gewoon meel, zout,
water en klaar."
Rody van der Pols
Een soort Bakkerij Bart, maar dan met een assor
timent van baklava, Turkse pizza's en Marok
kaans brood. Dat staat Nahit Akbulut, mede-ei
genaar van Ak-Al, voor de geest. De Leidse on
dernemer van Turkse afkomst werkt momenteel
hard aan het ontwikkelen van een franchise-for-
mule voor zijn succesvolle
bakkerij, die in Leiden
al zes vestingen
heeft. Daarmee is
Ak-Al klaar om het
land te veroveren.
Zo'n driedui
zend Turkse
broden gaan er
dagelijks over
de toonbank van
de zes Leidse ves
tigingen. De filia
len in Alphen aan
den Rijn en Oos
terhout nog niet
eens meegere
kend. Maar ook
Turkse piz
za's, crois
santjes
en
