Wol- en textielmens gaat bonsaibomen kweken
Draden spannen tegen de meeuwen
LEIDEN REGIO
R3
Stoutenbeek
Leiden betaalt niet mee aan vliegticket naar Marokko
Katwijkse hervormden
schakelen rechter in
Bomen erbij op Stationsplein
HDC972
zaterdag 6 maart 2004
(advertentie)
Cry) %crwctc\s<^-
Leolux, Auping, deSede, Jori, Hülsta,
Rolf Benz, Label en nog vele andere merken.
Morgen koopzondag van
11.00 tot 17.00 uur
door Robbert Minkhorst
leiden - Leidse Marokkanen in
de bijstand die het rampgebied
in hun geboorteland willen be
zoeken, krijgen daarvoor geen
geld van de gemeente. Den
Haag en Rotterdam betalen
mee aan een reis van hun inwo
ners en dat veroorzaakte de no
dige ophef. Leiden komt Ma
rokkanen met een uitkering
overigens wél tegemoet: met
behoud van hun uitkering mo
gen ze maximaal twee weken
naar Marokko.
De gemeente vindt het niet ge
past om uit de bijzondere bij
stand vliegtickets te betalen,
laat ze weten. Door het rijk
wordt al fors gekort op de bij
stand. Bovendien moet Leiden
zelf flink bezuinigen. Reizen
van inwoners - hoe noodzake
lijk op dat moment ook - (me
de) financieren kan de stad zich
niet permitteren, aldus een
woordvoerder.
Mensen in de bijstand hebben
recht op vier weken vakantie
per jaar. Gaan ze langer weg,
dan volgt een strafkorting of
verliezen ze hun uitkering. De
regel is ingevoerd om misbruik
tegen te gaan. Inwoners die
goede redenen hebben om lan
ger dan vier weken per jaar weg
te zijn, wil de gemeente echter
niet dwarszitten. Daarom heeft
ze bepaald dat de sociale dienst
voor bijvoorbeeld nabestaan
den van slachtoffers van de
aardbeving een uitzondering
mag maken.
Overigens heeft tot nu toe nie
mand nog een beroep gedaan
op deze regeling. Dezelfde mo
gelijkheid bood Leiden ook ten
tijde van de aardbeving in Tur
kije. Toen is daar wel gebruik
van gemaakt.
In Leiden gaan stemmen op om
toch ook een financiële regeling
te treffen. Op de website van de
PvdA kan. uit een bijdrage van
raadslid Liesbeth Hesselink
worden opgemaakt dat ze wil
dat ook Leiden vliegtickets uit
de bijzondere bijstand betaalt.
Hesselink neemt het namelijk
op voor Den Haag: „Een CDA-
lid van de Tweede Kamer - zijn
naam is me helaas ontschoten -
was hiertegen: de bijzondere
bijstand was bedoeld voor on
voorziene uitgaven zoals een
koelkast die het plots begeeft en
niet voor een gratis vliegticket."
Een nogal kil standpunt, vindt
de politica, zeker voor een fa
miliepartij' als het CDA. „Wet
houder Heijnen (een partijge
noot van Hesselink - red.) ver
dedigde zijn beleid door erop te
wijzen dat een familiebezoek
aan het getroffen gebied nu
precies onder de categorie on
voorziene uitgaven viel en dat
hij alle commotie niet begreep:
twee jaar geleden had Den
Haag eenzelfde beleid gevoerd
voor Turkije en toen was er
geen rimpel in de hofvijver te
bekennen geweest."
De commentaren op Hesse-
links bijdrage zijn wisselend.
CDA-raadslid Jan-Jaap de
Haan: „Natuurlijk is het een
tragedie wat er in Marokko is
gebeurd, maar verdriet is geen
grond voor een bijzondere uit
kering. De slachtoffers zijn in
middels begraven, binnen één
dag, en ik heb begrepen dat het
dus veel vaker voorkomt dat fa
milieleden begrafenissen mis
sen. Natuurlijk wil je in zo'n si
tuatie familie bezoeken, maar
de vraag of de overheid daar
voor bedoeld is, is niet raar."
i - Nachten lag hij wakker
gedachte dat het ooit zou
ren, maar nu het eenmaal
lis doet het hem niets
Jan Kruider ratelt die mid-
%>lijk door, terwijl verte-
Cjiordigers de laatste 'stalen'
tjnkel uitdragen. „Ik heb er
ijk tegenop gezien, maar
>ip is om. Ze mogen hier nu
weghalen", zegt de uitbater
j£t Karpettenhuis aan de
eHerensingel, die zijn zaak
iJbachtelijke woninginrich-
)jp 31 maart sluit. „Na 44
jterken vind ik het genoeg,
(het stoffeerwerk fysiek
Heer aan."
d
ifceste zakenlieden zijn hun
tirrenten liever kwijt dan
ifaar voor Jan Kruider was
oftrek van een buurman
^zelfde nering juist de
-Ijding om er zelf ook de
%n te geven. „Op het mo-
Ifclat ik Barend Boter hier
<top in het rijtje zag ver
tin, heb ik besloten dat ik
4 mee op zou houden",
'jart hij. „Het klinkt mis-
vreemd, omdat hij een-
l| soort winkel runde, maar
iren de grootste vrienden.
Ichten samen in, we leen-
(ngen van elkaar en we
jn de sleutel van eikaars
1 onze vaders was het
1 nijd omdat de mijne
de Herensingel al in
iet deze zaak was begon-
1 de zijne in de jaren vijf-
idleuk eenzelfde winkel
e op dit rijtje, maar wij
met elkaar opgegroeid
den die vijandschap niet.
ndeel, toen ik Barend zijn
jes in zag pakken, was
or mij de lol er af."
stte hem een jaartje om
t idee te wennen, maar
tijdstip van zijn af-
sreceptie (vrijdag 26
van vier tot zeven) na-
reet hij dat hij het juiste
'heeft genomen. Zijn
bons willen hem niet op
volgen - „en dat kan ik me goed
voorstellen want in dit vak ben
je altijd bezig" - en zelf vindt hij
het wel genoeg na dik vier de
cennia ploeteren. „Nu ben ik
nog gezond", zegt Kruider (60),
„en dat wil ik ook graag nog een
poosje blijven. Daarom houd ik
ermee op voor het echt niet
meer gaat en dat punt is niet
ver meer weg. Het werk wordt
me te zwaar. Niet het winkel-
werk, want dat blijft altijd leuk
door het contact met de klan
ten, maar het ambachtelijke
werk. Het festonneren (het om
zomen van tapijten) dat ik hier
boven in de werkplaats nog al
tijd doe voor anderen valt wel
mee, maar van het naaien van
traplopers met plooien staat het
bloed me vaak in de handen.
Het stofferen trekt mijn lichaam
uit elkaar en bezorgt me last
aan mijn knie. Tapijt, linoleum
en vinyl leggen kan ik dan ook
niet meer. Dat wordt te ver
moeiend als je boven de 45
bent en dat ga ik merken.
Hoogste tijd dus dat ik me aan
mijn hobby's ga wijden."
Als winkelpand, pakhuis en
showroom per 31 maart zijn
overgedragen aan de nieuwe ei
genaar, die ér appartementen
in wil maken, gaat Kruider ver
der met het kweken van bon
saibomen („Ik heb er al tach
tig") en vleesetende planten in
Koudekerk, waar hij al sinds
jaar en dag woont met zijn
vrouw. Hij wil 'een beetje'
kunstgeschiedenis gaan stude
ren en is van plan nog meer te
gaan communiceren met zijn
medemens. „Praten vind ik
echt het allermooiste wat er is",
meldt hij volkomen overbodig
tussen een waterval aan woor
den door. „Dat doe ik zo graag
en zo veel dat ik ook zelf de
draad van mijn verhalen wel
eens kwijtraak. Als ik in loon
dienst was geweest, zou ik om
dat ouwehoeren ook onherroe
pelijk ontslagen zijn - als zelf
standig ondernemer heeft het
me altijd overeind gehouden.
Door het contact met anderen
was mijn werk altijd leuk. Vier
enveertig jaar lang, of eigenlijk
nog langer, want toen ik op de
lagere school zat, moest ik eerst
alsof je met een krijtje over een
schoolbord krast. Afschuwelijk
Als textiel- en wolmens weiger
de ik dat te verkopen en toen
hadden we het een poosje heel
erg zwaar. Maar dat duurde
niet lang, want de klanten kwa
men er al snel achter dat ze
koude voeten kregen op die
harde vloeren en gingen er kar
petten op leggen. Dat is onze
redding geweest."
Anno 2004 is er nog een markt
voor ambachtelijke woningin
richters, denkt Jan Kruider.
Ooms en neven uit het venters-
geslacht waartoe zijn vader be
hoorde, hebben door het land
heen ook 'beste' zaken in die
branche opgebouwd. „Maar
het klantenbestand sterft nu
wel een beetje uit. Vroeger wer
den kinderen die gingen trou
wen door hun vader hier naar
toe genomen om de inrichting
van hun woningen uit te zoe
ken. Nu nemen kinderen hun
vader mee naar de discounters.
Ik kan me dan ook goed voor
stellen dat mijn zoons geen in
teresse hadden om de zaak
voort te zetten. Werken in een
eigen winkel kan een feest zijn,
maar als de winkelbel niet gaat,
is dat feest snel voorbij."
„Dat heb ik hier ook meege
maakt", zegt hij. .Afgelopen zo
mer, toen de weg voor de deur
opengebroken lag omdat er een
nieuwe riolering in moest. Toen
heb ik drie maanden geen klant
gezien. Maar voordat iemand
dat denkt: dat is niet de reden
dat ik stop. En ik stop ook niet
omdat steeds meer winkeliers
uit de binnenstad hun auto's
hier voor de deur parkeren.
Nee, ik stop omdat ik het werk
fysiek niet meer aankan en om
dat het niet leuk meer is sinds
mijn concurrent, collega en
vriend vertrokken is. Ik heb er
aan moeten wennen en ik heb
nachten wakker gelegen van de
gedachte dat hier na bijna 70
jaar de borden met de tekst op
heffingsuitverkoop op de ra
men zouden komen, maar nu
doet het me niks meer en hoop
ik dat ze alles weghalen."
Jan Kruider sluit na 44 jaar zijn winkel Het Karpettenhuis
Jan Kruider: „Eigenlijk was ik liever veearts geworden, maar ik ben dit werk ook leuk gaan vinden door de contacten met de klanten." Foto: Hielco Kuipers
in de werkplaats meehelpen
met het omboorden van kokos
lopers, voordat ik buiten mocht
gaan spelen."
Zestien was hij toen hij de
'kleinhandel in karpetten, wo
ningtextiel, matrassen, bedden,
linoleum, meubelen en be
hangselpapier alsmede het wo
ningstoffeerders, meubelstof
feerders en behangselbedrijf
aan de Herensingel met zijn
broer ging runnen. Dertig toen
zijn broer elders („in Rijnsburg
en tegenwoordig zit hij nog in
Leiderdorp") eenzelfde zaak
begon en Jan Kruider er met
zijn vrouw 'alleen' voor kwam
te staan in het Karpettenhuis.
„Eigenlijk was ik liever veearts
geworden", verzucht hij, „maar
Oc mocht niet verder leren. Naar
de mulo, dat kon nog net, maar
daarna moest ik meteen de
zaak in. In de ochtenden mee
op karwei, in de middagen de
winkel en de werkplaats in.
Hard werken voor weinig, maar
ach, hoe gaat dat. Je rolt erin, je
zit op de rails en je gaat het nog
leuk vinden ook, door het
mooie contact met je klanten.
Zo is het in elk geval met mij
gegaan."
„We hebben ook altijd goed
ons brood verdiend in de win
kel. Er is maar één periode ge
weest, waarin we het moeilijk
hebben gehad. Dat was toen
het kamerbrede tapijt werd ver
drongen door kurk, parket en
laminaat", zegt Kruider, die de
vloer aanveegt met die produc
ten. „Ik haat vooral laminaat.
Als je daarover loopt is het net
s rijsende meeuwen komen
eer bijna aan. Zij zoeken
un bekende nestplaatsen
11 n veroorzaken overlast,
r s dat al jarenlang het geval
is de gemeente Leiden
ddels ook achter. Daarom
n de bewoners van Tuin-
- wijk een brief gestuurd
in een aantal suggesties
om overlast van meeu-
te voorkomen. Niet voe-
uiteraard. En vuilniszak-
op het juiste moment bui-
etten, zodat deze zo kort
elijk op de stoep staan en
onze gevederde vrienden ze
dus niet allemaal kunnen open
pikken.
Bij de bestrijding van de meeu-
wenoverlast zijn de burgers
echter gebonden aan regels. De
zilvermeeuw en de kleine man
telmeeuw zijn namelijk be
schermd door de Flora en Fau
nawet. Dat betekent dat de
nesten niet mogen worden ver
stoord, de eieren niet mogen
worden verwisseld en dat de
meeuwen en hun jongen abso
luut geen kopje kleiner mogen
worden gemaakt
De Blauwe Stéen, dfe al 700 jaar in de
Breestraat ligt, is het symbolische
middelpunt Van de stad.
Wat mag er dan wel? U mag
van de gemeente de potentiële
broedplekken ontoegankelijk
maken. Dat kan alleen buiten
het broedseizoen plaatsvinden.
Het broedseizoen loopt van
april tot eind augustus. De
plekken waar het om gaat, zijn
vooral plaatsen waar vorig jaar
is gebroed en plekjes die zijn
voorzien van beschutting zoals
schoorstenen, ontluchtingsko-
kers, dak- en raamlijsten, goten
en dergelijke. Het ontoeganke
lijk maken kan het beste ge
beuren door deze plaatsen te
overspannen met gaas of dia
den. Daarnaast dient het voed
selaanbod te worden beperkt.
Zet dus geen vuilniszakken te
vroeg op straat en voer de
meeuwen niet.
De gemeente zelf doet ook nog
wat. Om te onderzoeken hoe
de daken van gemeentelijke ge
bouwen het beste ontoeganke
lijk kunnen worden gemaakt, is
een pilot project gestart in
Tuinstadwijk: de panden 3 Oc-
toberstraat 27 en Herenstraat
64 krijgen draden op het dak.
De resultaten van dit project
worden gebruikt voor een ver
volgaanpak van de gemeente
lijke gebouwen in 2005.
„Door de overlast op twee da
ken aan te pakken, los je het
probleem niet op", weet Frits
van der Sluis, meeuwenkenner
in dienst van de gemeente.
„Maar we zitten nog met veel
Meeuwen veroorzaken niet alleen lawaai door hun gekrijs, ze pikken ook geregeld vuilniszakken open
op zoek naar voedsel. Archieffoto: Henk Bouwman
vragen. Meeuwen broeden het
liefst achter opstaande randjes
op platte daken en platte plek
ken achter schoorstenen van
wege de beschutting. We willen
die broedplekken ontoeganke
lijk maken door er draden te
spannen. Dat kan een paar ef
fecten hebben. De meeuwen
kunnen op een ander dak gaan
broeden, maar ze kunnen ook
elders op hetzelfde dak gaan
zitten. Ais we dat eenmaal we
ten kunnen we maatregelen
nemen. In de 3 Octoberstraat
bij peuterspeelzaal Het Konijn
kan de aanwezigheid van
meeuwen bedreigend zijn voor
de kinderen die buiten spelen.
En voor particulieren bij wie
een meeuw op het dak broedt,
kunnen maatregelen het pro
bleem lokaal oplossen. Van
daar deze proef, maar de over
last verdwijnt natuurlijk niet."
Eric-Jan Berendsen
nederhemert/katwijk - Ruim
vijftig hervormde gemeenten,
waaronder twee Katwijkse wijk-
gemeenten, hebben gisteren de
rechter ingeschakeld omdat zij
zelf willen beslissen of ze willen
deelnemen in de nieuwe Pro
testante Kerk in Nederland
(PKN). De gemeenten willen
om principiële redenen buiten
de fusiekerk blijven en de Her
vormde Kerk voortzetten.
Het gaat om 53 kerken. Initia
tiefnemer en predikant W. op 't
Hof van de Principieel be
zwaarde hervormde gemeenten
verwacht dat dit aantal nog ver
der zal oplopen.
Met de 'verklaring voor recht',
die de gewetensbezwaarde ge
meenten van de rechter vragen,
willen ze duidelijkheid over
hun positie.
De landelijke kerk stelt zich op
het standpunt dat afzonderlijke
gemeenten zich niet op eigen
houtje aan de fusie kunnen
onttrekken. Volgens de be
zwaarden is dat standpunt niet
houdbaar, omdat het in strijd is
met de redelijkheid en billijk
heid.
Twee van de Katwijkse her
vormde wijkgemeenten - die
van de dominees Van Vlastuin
en Vlietstra - horen tot de be
zwaarden. Acht anderen gaan
wel mee met de kerkfusie.
leiden - Het Stationsplein in
Leiden krijgt er acht bomen bij.
De gemeente plant de Leiplata
nen aan de rand van het plein
eind maart. Een week eerder
worden de hekken waarlangs
de bomen groeien, geplaatst.
Met. de bomenplant wil Leiden
het plein, een belangrijke en
tree naar de binnenstad, ver
fraaien. Eerder werden al vier
grote lichtmasten en enkele
bankjes neergezet, en twee an
dere soorten bomen geplant;
vleugelnoten en watercipres
sen. Op het plein komt ook een
- omstreden - kunstwerk van
Jan Wolkers.
De gemeente kondigt verder
aan dat ze een aantal glasplaten
van de taxistandplaats ver
vangt. Door een ondeugdelijke
aanhechting tussen de boven
ste platen en het onderliggende
glaspakket ontstaan luchtbellen
en komt er water tussen. Bij
vorst barst het glas.
De werkzaamheden op de taxi
standplaats beginnen maan
dag. De gemeente verwacht dat
de klus voor de bouwvakvakan
tie is geklaard. Ze wil de over
last voor reizigers en taxichauf
feurs beperken door in etappes
te werken. Voor de taxi's blijven
altijd één oprit en één afrit be
schikbaar aan de kant van het
Schuttersveld. De voetgangers-
strook aan de zijde van het Sta
tionsplein wordt afgezet.
