Verhuizing ASC is
Oegstgeest te duur
REGIO
'Mijn vrouw zei vier jaar geleden schei er mee
Terug naar de tijd van cola en Tarantula
[tig bomen
tapt bij RCL
Idorp - Zo'n vijftig bomen
im het vijfde voetbalveld
CL in Leiderdorp moeten
:n gekapt. Er staan er te-
;n dat levert problemen
or de grasmat. Het gaat
;n 'dunning'. Door een
intal bomen neer te ha-
rijgen de overige bomen
groeiruimte.
iraakavond
breding A4
dorp - Het ministerie van
er en waterstaat houdt op
sdag 31 maart een infor-
- en inspraakavond over
breding van rijksweg A4
1 Leiderdorp en Zoeter-
e. Nu het ontwerp-tracé-
it (OTB) ter inzage ligt, is
inisterie daartoe ver-
Van 17.00 tot 19.45 uur
en mensen vragen stellen
AC Restaurant aan de
nt Snoepweg 2 in Leider -
Vanaf 20.00 uur begint
:en officiële hoorzitting,
linnen mensen hun be
en indienen. Het OTB ligt
andere ter inzage in de
entehuizen en bibliothe-
1 Leiderdorp, Zoeterwou-
Leiden.
Vereniging
eenderpolder
eist afbraak
akantiehuizen
rJanneke Dijke
ofarendsveen - De Ver-
;ing Veenderpolder en
ie Aa eist van het ge-
jntebestuur van Alkema-
dat de vakantiehuizen
de Wijde Aa worden af-
oken. In een persbericht
laren de leden, die niet
naam in de krant willen,
ze een formeel handha-
I sverzoek bij de gemeen-
ebben ingediend,
(vereniging pikt het niet
Alkemade van plan is
1 nieuw bestemmingsplan
naken voor het gebied
de Aderweg in Roelof-
idsveen onder valt. In fe
oordeelde de Raad
State dat de 74 vakantie-
siingen in strijd zijn met
f bestemmingsplan en
I gebouwd hadden mo-
worden. De Haagse
itbank kwam eerder tot
elfde slotsom. Dat de
ten toch gebouwd zijn,
it doordat het bestem-
gsplan voor tweeërlei
!g vatbaar is. Twee rech-
J gaven gemeente en bou-
Jan van Rijn aanvanke-
toestemming om te bou-
leden van de vereniging,
'ericht uit protest tegen
bungalowpark, reageer-
1 kort na de uitspraak van
laad van 'State nog voor-
Eitig. De enige conclusie
de vereniging toen durf-
e trekken was dat er niet
meer huizen gebouwd
1 ;en worden langs de
s rweg, iets waar de Veen-
'irchitect Van Rijn volgens
1 bestemmingsplan wel
it op meent te hebben.
de vereniging zich nader
beraden op de Uit
hak, zetten de leden ho-
in: sloop van de huizen is
;ens hen het enige rede-
altematief. „Dat het er
staat, is voor de vereni-
>g geen reden om het
/ar te laten zoals het is.
is geen goede motivatie
Nederland ruimtelijk in
richten. Daar moet een
e bewuste afweging over
rden gemaakt." De ver
ging vindt zo'n manier
II denken niet alleen onge-
ideerd, maar ook oneerlijk
inwoners van de
teente. „Een burger die
:i illegale uitbouw plaatst,
rdt door de gemeente ge-
ongen deze af te breken."
1 slotte is het legaliseren
1 de huizen ook nog eens
ptbaar, meent de vereni-
g. „Een herziening van
bestemmingsplan is een
ff tijdrovende en kostbare
icedure, die een jarenlan-
druk zal leggen op het
btenarenapparaat en veel
isten aan het werk zal zet-
vereniging roept de ge-
.enteraad op om niet ak-
>rd te gaan met het voor-
'1 van het gemeentebe-
ur om een nieuw bestem-
J ngsplan te maken. De
dA heeft al laten weten
ar sloop te pleiten. WD en
kiezen de kant van het
'<Uege, dat wordt gevormd
or de PvdA en de Vereni-
'g Mooi Alkemde (VMA).
raadsfractie van VMA
jfelt nog. Deze partij vindt
e t vooral belangrijk dat de
enderpolder mooi en toe-
s voor bewoners,
vveet nog niet of dat doel
reikt wordt door te pleiten
or sloop of legalisering.
1 landagavond vergadert de
idscommissie ruimtelijke
lening hierover.
donderdag 4 maart 2oo4
R5
Eén ding vindt Adrie Talakua jammer. „Dat de dame van de snoepwinkel er niet meer bij kan zijn. Foto: Henk Bouwman
Organisator reünie: '17 April moeten we weer even kind kunnen zijn'
door Nienke Ledegang
voorschoten - „Ik keek vreselijk naar ze
op, die jongens van The Tarantula's. Ze wa
ren alles wat ik niet was: ze schopten overal
tegenaan, hielden zich bezig met meisjes
en drugs. En dat voor een jaren-zestig-
bandje uit zo'n dorp als Voorschoten." De
Voorschotense Adrie Talakua (53) krijgt een
wat dromerige blik in zijn ogen als hij te
rugdenkt aan zijn puberteit. Is het daarom
dat hij een reünie organiseert die 'haar
weerga niet kent', zoals zijn website ver
meldt? „Ik hoor steeds vaker van leeftijdge
noten die doodgaan en dan denk ik: ja,
Adrie, nu moet je toch wel opschieten met
die plannen."
Met 'die plannen' bedoelt Talakua zijn
voornemen om al die mensen die hun
jeugd in het Voorschoten van de jaren zes
tig en zeventig doorbrachten, na al die ja
ren weer eens bij elkaar te brengen. „En
dan vooral de groep rond het Cultureel
Centrum. Hier gingen we in het weekend
naartoe. Netjes aangekleed, met misschien
een knaak op zak. Daarvoor kon je twee co
laatjes kopen. En als je een meisje op het
oog had, was je meteen platzak."
„Behalve dat bandje The Tarantula's, had
je de Swinging Strings. Wij, degelijke jonge
tjes, konden ons niet eens voorstellen waar
die gasten in die bands mee bezig waren.
Wij hadden alleen ons voetbalspel, hielden
ons niet bezig met meisjes versieren en
blowen."
„Als ik terugkijk heb ik een rustige en ple
zierige jeugd gehad. Voorschoten was ook
een klein dorp. Er waren geen auto's, het
had nog maar een paar wijkjes. Onze speel
ruimte was beperkt. Later is me dat gaan
benauwen en ben ik in Zeeland op het plat
teland gaan wonen. Ik ben ook veel in het
buitenland geweest. Maar in 1989 ben ik
toch weer teruggekomen. Voorschoten
trok."
„Als ik door het dorp liep, zag ik ze wel lo
pen, mijn vrienden van toen. Maar we wa
ren te veel veranderd. Ik had geen band
meer met ze. Ik moest iets bedenken om
weer met ze aan de praat te raken. Zo is dat
idee voor een reünie ontstaan."
Talakua kwam eerst in contact met René
Lindeman. Later volgden Ron George,
Theo George, Jan Kees Koot, Elly Koot-Kui
per, Loek Helder, Carla Helder-Uitendaal
en Astrid Palyama. Samen vormen zij de
harde kern die de reünie op 17 april organi
seert. De 'commissie' maakte een website,
folders en posters - en mocht al vele aan
meldingen optekenen. „Het loopt storm. Er
kunnen maar 400 mensen in het Cultureel
Centrum. Nu al zitten we tegen de 300 aan
meldingen. Er is zelfs belangstelling vanuit
Australië. Als het er niet in past, ga ik vra
gen of er een tent op de parkeerplaats mag.
Het wordt een geweldige avond. De band
jes van toen treden op, we halen herinne
ringen op. Natuurlijk is het voor sommigen
ook emotioneel. Er zijn mensen dood, er
zijn mensen die oude liefdes terugzien. Je
moet je realiseren dat in die tijd katholie
ken en protestanten nog niet met elkaar
mochten trouwen. Daardoor zijn heel wat
liefdes stukgelopen. En wat te denken van
de bewoners van het kinderhuis Nieuw-
Voordorp? Ik heb ook van hen al heel wat
aanmeldingen, maar velen vertellen dat ze
een dubbel gevoel hebben. Dat ze altijd het
idee hadden er niet bij te horen. Daar zit
veel verdriet. Maar in feite geldt: het is
mooi dat mensen elkaar daar weer vinden
die samen een plezierige tijd hebben ge
had. Het belangrijkste van die reünie is dat
we weer even kind kunnen zijn."
Eén ding vindt Talakua jammer. „Dat de
dame van de snoepwinkel er niet meer bij
kan zijn. Iedereen herinnert zich haar. Als
zij even naar achter liep, graaide ik altijd in
de snoeppot op de toonbank. Later hoorde
ik dat iedereen dat bij haar deed. Wat zou
den we haar er graag bij hebben."
De reünie heeft op 17 april plaats in het
Cultureel Centrum in Voorschoten.
Meer informatie is te vinden op website
www.reunievoorschoten2004.nl
door Eric de Jager
oegstgeest - Voetbal- en cricket
vereniging ASC mag van burge
meester en wethouders van
Oegstgeest niet naar de Over-
veerpolder verhuizen. Het is vol
gens het college te duur om de
voetballers van de Duivenvoor
destraat en de cricketers van
sportpark De Krogt naar de pol
der bij Poelgeest te verplaatsen.
Volgens het bestuur van de 112
jaar oude vereniging zou met de
verhuizing juist geld verdiend
kunnen worden.
Dat bestrijden burgemeester en
wethouders. ASC heeft in de
berekeningen alleen gekeken
naar de kosten en opbrengsten
van luxe nieuwbouw op het ka
rakteristieke voetbalterrein aan
de Duivenvoordestraat. De aan-
koopkosten voor de Overveer
polder, die maar gedeeltelijk in
het bezit is van de gemeente, en
de inrichting van die polder als
sportpark waren in die reken
som niet verwerkt. Bovendien is
de gemeente verplicht bij
nieuwbouw te zorgen dat 30
procent daarvan sociale wo
ningbouw is. En dat drukt de
opbrengsten. Zo komt het col
lege op een kostenpost van
800.000 tot 1,5 miljoen euro.
Het Overveerpolderplan haalt
nogal wat overhoop in het
dorp. Om aan de Duivenvoor
destraat dure woningen te kun
nen bouwen, moeten de ver
plichte goedkope woningen op
het cricketveld aan De Krogt
komen. Op de Krogt zouden
dan twee kunstgrasvelden wor
den aangelegd voor de hockey
ers van LOHC en tennissers van
OLTC.
Voor ASC zijn er maar twee mo
gelijkheden: blijven zitten waar
zij zit of verhuizen naar de
Overveerpolder, waar de nu
nog gescheiden cricket- en
voetbalafdeling samen kunnen
komen. De andere opties die de
gemeente aansneed, een plek
op sportpark De Voscuijl of in
het gebied
A44/Haarlemmer straatweg, wa
ren voor ASC onbespreekbaar.
Uit de berekeningen blijkt vol
gens burgemeester en wethou
ders dat de polder ook niet ge
schikt is „Uit financiële overwe
gingen kan ons college de mo
gelijkheid ASC te verplaatsen
naar de Overveerpolder niet
ondersteunen", schrijven B en
W aan de raadscommissies 'Le
ven en Wonen' en 'Ruimte en
Groen'.
Maar 'onbespreekbaar' is de
verhuizing nog niet, laat het
college in diezelfde nota door
schemeren. Mocht de gemeen
teraad veel waarde hechten aan
bebouwing van het terrein aan
de Duivenvoordestraat en een
nieuwe inrichting van De Krogt,
dan kan dat misschien opwe
gen tegen de extra kosten.
Ook het in de nota afgeserveer-
de idee voor een parkeergarage
onder de eventuele nieuwbouw
aan de Duivenvoordestraat is
nog niet van de baan. Zo'n ga
rage is te duur zo lang parkeren
in Oegstgeest gratis is. Maar tij
dens de burgeravond dinsdag
liet wethouder Meester weten
dat er over betaald parkeren
best te praten valt. Dat, in com
binatie met een opknapbeurt
voor de De Kempenaerstraat,
zou de garage weer in beeld
kunnen brengen.
Het bestuur van ASC is teleur
gesteld over de afwijzing, maar
wil nog niet officieel reageren
op het voorstel van het college.
Gisteren is er kort gesproken
tussen bestuursleden en ge
meentebestuurders, maar ook
over de inhoud van dat gesprek
doet niemand mededelingen.
„Wij zijn uitgenodigd tijdens de
commissievergadering op don
derdag 11 maart onze mening
te geven. Het lijkt mij netjes om
tot die tijd niet te reageren",
zegt voorzitter De Bock van de
voetbaltak van ASC.
Eigen geboorteboom op Landgoed Keukenhof
lisse - De laatste maanden heeft
Lisse wat met bomen. Veelal in
negatieve zin, maar soms is er
ook wat positiefs te melden.
Het begon er mee dat het D66-
gemeenteraadslid Cees Verburg
een bomenplan op de rails
heeft gezet om monumentale
bomen beter te beschermen.
De nieuwste ontwikkeling is het
planten van een geboorte
boom. Op het landgoed de
Keukenhof gebeurt dat.
De eerste boom kwam voor re
kening van Udo en Marja Has-
sefras die op het landgoed een
eikenboom hebben geplant ter
gelegenheid van de geboorte
van hun dochter Wyke Aukje
vorig jaar. Als zij later op het
landgoed komt, ziet ze haar 'ei
gen' boom meegroeien en zo
kan ze ook haar eigen ontwik
keling afmeten aan de ontwik
keling van de boom.
Daarnaast willen Marja en Udo
Hassefras de Stichting Kasteel
Keukenhof steunen. In het af
gelopen jaar is op het landgoed,
dat eigendom is van de stich
ting, behoorlijk wat gezaagd en
gesnoeid. Natuur- en plantkun
dig volkomen terecht, want de
gesneuvelde bomen waren niet
meer levensvatbaar. Udo Has
sefras: „Dan is een bijdrage van
één boom misschien niet zo
groot, maar alle beetjes helpen.
Liever een nieuw bos, dan een
golfbaan."
Jan van Duyn, die als voorman
werkt op het landgoed, is inge
nomen met deze ontwikkeling.
„Op het talud naast de menage
rie hebben we vorig jaar vier
oude beuken moeten neerha
len. Daar hebben we dit jaar
weliswaar 18 nieuwe beuken
aangeplant, maar je zou ze wel
weer oud willen kijken. Het gaat
je aan het hart als je die oude
bomen moet neerhalen. Dit ini
tiatief om een nieuwe boom bij
te planten kan niet genoeg ge
waardeerd worden.
Udo en Marja Hassefras gaan
voor een eikenboom: statig en
majestueus, een niet te snelle
groeier en een toonbeeld van
kracht en innerlijke rust. Ook
een boom die huisvesting biedt
aan veel dieren zoals vogels,
vleermuizen en insecten. „Kort
om, een boom die een wezen
lijke bijdrage levert aan het
bosecosysteem." Met de be
heerders van het landgoed is
bepaald om te kiezen voor een
moseik: een keuze die op het
eerste gezicht niet voor hand
ligt. De moseik wordt ook wel
Turkse eik genoemd en komt
voornamelijk voor rond de
Middellandse Zee.
Voor informatie over een eigen
boom in het bos, kan men con
tact opnemen met het land
goed: telefoon 0252-413870.
Hans Bruijn legt voorzittershamer neer na tien jaar dorpsraad Kaag
door Ruud Sep
kaag - Toen hem tien jaar gele
den gevraagd werd om voorzit
ter van de Dorpsraad Kaag te
worden, hield hij in eerste in
stantie de boot af. Hij woonde
nog maar iets meer dan een jaar
op Kaageiland, en het leek hem
beter dat iemand die wat beter
ingeburgerd was in de dorpsge
meenschap de voorzittershamer
zou hanteren. „Maar ik heb ook
gezegd dat wanneer ze niemand
anders konden vinden, ik het
graag zou doen." Over twee we
ken neemt Hans Bruijn (76) na
tien jaar afscheid als voorzitter
van de dorpsraad voor het Al-
kemadese dorp Kaag en de Haar-
lemmermeerse kern Buitenkaag.
„Je moet niet blijven zitten tot
dat te veel mensen het idee heb
ben dat het eens tijd wordt dat
je opduvelt. Mijn vrouw zei vier
jaar geleden al: schei er mee
Dat Bruijn en zijn vrouw Mar
jan in 1992 vanuit Wassenaar
op Kaag neerstreken was toe
vallig. Tien jaar had hij door het
hele land gezocht naar een
mooi huis aan het water. Op
het eiland vonden ze dat huis.
Hij: „Ik stapte binnen en ik wist
meteen: dit is het." Zij: „Nee, je
keek door het raam naar bin
nen." Hij: „Nee, dat was daar
na. Voordat we uiteindelijk ver
huisden ben ik nog geregeld
langs geweest. En als er dan
niemand thuis was keek ik door
het zijraam naar binnen."
De voormalig directeur/eige
naar van een groothandel in
woningtextiel vond op Kaag een
mooi huis en zeeën van tijd.
„Nadat ik de zaak had overge
dragen aan mijn zoon, heb ik
me er niet meer mee willen be
moeien. Anders ga je in de weg
lopen. Toen kwam ik hier, en
iedereen dacht: dat houdt 'ie
nooit vol." Het voorzitterschap
van de Dorpsraad kwam wat
dat betreft als een mooie aflei
ding voor de directeur in ruste.
Hans Bruijn: „Er zijn nog steeds mensen die hun hond laten lopen en de poep niet opruimen." Foto: Dick Hogewoning
Bruijn pakte zijn taak vanaf het
begin enthousiast op. „Toen ik
in de Dorpsraad kwam zaten er
meer mensen uit Kaag dan uit
Buitenkaag in. Dat heb ik met
een willen veranderen. De
Dorpsraad is er voor de Kaag en
voor Buitenkaag, en beide dor
pen zijn ongeveer even groot."
Bij de altijd druk bezochte ver
gaderingen van de Dorpsraad
kon de hulp van zijn Marjan
('mijn directeur') die als een
first lady de bezoekers ontving
en die er zwaaiend van achter
uit de zaal voor zorgde dat hij
niets vergat. „Je hebt je er rot
voor gewerkt", meldt ze, terwijl
ze voor koffie en koekjes zorgt
en de fotograaf uitlegt waar hij
het beste een foto kan maken.
„Dat mag jij niet zeggen, en
daarom zeg ik het. En het is ook
nodig dat iemand er veel ener
gie in steekt. De invloed van
een dorpsraad zonder officiële
status staat of valt bij het en
thousiasme van de leden."
Met zijn enthousiasme slaagde
de handige lobbyist Bruijn erin
het nodige bimien te slepen
voor het dubbeldorp. Ontegen
zeggelijk het grootste succes
behaalde hij met een project
dat op het allerlaatste moment
toch niet doorging: de aanleg
van kabeltelevisie op het door
slechte televisie-ontvangst ge
plaagde eiland. Bruijn was erin
geslaagd om een miljoen gul
den aan toezeggingen van
sponsors te krijgen, toen er
plotseling een goedkoop alter
natief voor de dure kabel om de
visie via de ether met de Digi-
tenne. Bruijn slaagde erin Digi-
tenne een proef te laten doen
op het eiland en kon de subsi
diegevers meedelen dat ze hun
geld konden houden. „Dat
kwam later goed van pas toen
ik sponsors nodig had voor het
opknappen van het sociaal-cul
tureel centrum in Buitenkaag.
Toen hebben we wel 291.000
gulden bij elkaar gehaald."
In de loop der jaren heeft de
dorpsraadvoorzitter zich de
Kaagse mentaliteit goed eigen
gemaakt. Hij kan feilloos uitleg
gen waarom Kaag toch vooral
een eiland moet blijven, en
waarom er op het eiland niet
meer gebouwd mag worden.
Hij kan zich ergeren aan de
grootste problemen van het ei
land: een gebrek aan parkeer
ruimte en hondenpoep. „Er zijn
nog steeds mensen die hun
hond laten lopen en de poep
niet opruimen." En hij legt uit
waarom het verkeer in de smal
le straten van het eiland alleen
maar vastloopt als bezoekers
zich niet aan de ongeschreven
regels houden. „Wij weten waar
je elkaar kunt passeren en we
weten dat mensen die van de
pont komen officieus altijd
voorrang hebben."
Vorig jaar liet zijn kompas hem
echter even in de steek. In het
dorpsblad Heen en Weer ver
scheen van een artikel waarin
Bruijn een lans brak voor wo
ningbouw op de camping mid
den in Kaag. Daarmee ging hij
dwars in tegen de mening van
het overgrote deel van de ei
landbewoners, die tegen be
bouwing van de camping zijn.
Tijdens de eerstvolgende verga
dering liepen de emoties zo
hoog op, dat het bestuur en
bloc opstapte. „Met de cam
ping hebben we een vergissing
gemaakt", geeft Bruijn toe.
„Maar we hadden als bestuur
een voorlopig standpunt inge
nomen, en ik vind nog steeds
dat dat moet kunnen. Als je als
bestuur maar geen beslissingen
neemt: die moeten genomen
worden door de hele bevol
king." Het bestuur keerde ove
rigens weer terug nadat uit een
enquête en een stemming was
gebleken dat op een enkeling
na de hele bevolking nog achter
Bruijn en de zijnen stond.
Voor de toekomst van het dub
beldorp heeft de scheidende
voorzitter twee wensen. „Het
belangrijkste is dat de pont
blijft. De afwezigheid van een
brug is de beste garantie tegen
allerlei negative ontwikkelin
gen." Daarnaast wil Bruijn dat
er hard getrokken wordt aan de
vergroting van de recreatiemo
gelijkheden rond de plas. Er
moet een zandstrandje komen
en een wandelpad rond het ei
land. En ook de andere eilan
den in de plas zouden toegan
kelijk moeten worden voor toe
risten. „Als je dat zegt, krijg je
van de natuurbeschermers te
horen: ja, maar er zitten daar
vogels. Ik denk dat we een ba
lans moeten vinden tussen de
natuur en de mogelijkheden
om jonge mensen met kinderen
hier te laten recreëren. Het
moet mogelijk zijn om voor die
mensen die geen grote boot,
geen dure sloepen hebben toch
van die plas te genieten.,"
