REGIO
3 je begint een goede inbraak bijna te waarderei
Een kort lontje of een tergend langzame tred?
Gevaarlijke uitspraak Osterhaus
over geneesmiddel tegen SARS
Taaiverruwing
op de kunstpagina
GERECH"
DONDERDAG 4 MAART 2OO4
NAVRAAG
Ondanks verwoede pogingen van het hoofdbestuur om de landelijke
Nederlandse Vereniging van Huisvrouwen (NVVH) de afgelopen ja-
)Tt* 7 7 7 ren nieuw leven in
Wij krijgen juist leden te blazen ziet de si-
door de vergrijzingtuatie er weinig
J rooskleurig uit. Het
ledenaantal daalt en het financieel te kort neemt toe. Toch heeft de
Leiderdorpse huisvrouwenafdeling daar geen last van. Bestuurslid
BRIGITTE ANTHEUNISSEN (67) zit in de bloei van haar leven. En met
haar de 190 Leiderdorpse leden.
Wat gaat er mis landelijk?
„Ik weet het niet precies, maar ik denk dat de algemene kosten
veel te hoog liggen. Een duur gebouw in Amersfoort, betaalde
krachten,
leden in Leiderdorp betalen 33 euro, waarvan de helft naar het al
gemeen bestuur gaat."
Zou de Leiderdorpse afdeling zelfstandig verder kunnen?
„Misschien. Onze afdeling heeft niet echt binding met de algeme
ne club. Wij hebben zelf een enthousiast bestuur, hele leuke leden
en fantastische vrijwilligers. We geven maandelijks een eigen blad
uit. Op 16 maart stemmen we over de voorstellen van het hoofdbe
stuur. Die zijn nogal ingewikkeld. We moeten ze eerst goed bestu
deren voordat ik daar iets zinnigs over kan zeggen. Nog meer geld
daarin stoppen lijkt me, op dit moment, zinloos."
Waarom?
„Omdat we dichtbij onze eigen vrouwen willen staan. Daar willen
we juist alles voor doen. Dat is onze binding. Wij verliezen geen le
den, omdat de vergrijzing toeslaat, zoals de NWH beweert. Wij
krijgen juist leden dankzij de vergrijzing. De meeste vrouwen wor
den lid na hun vijftigste. Dan hebben ze weer tijd om van alles te
ondernemen En daar zorgen wij dan voor. Een vrouw die op haar
85ste nog bowlt is toch geweldig? We richten ons niet meer op de
emancipatie in de keuken. We zijn een echte ontmoetingsclub en
dat is volgens mij veel belangrijker in deze tijd. De meeste vrou
wen komen er vroeg of later alleen voor te staan en dan is het goed
als je met elkaar allerlei dingen kunt ondernemen. Van museum
club tot bridgeclub. Van diapresentaties tot lezingen over reizen.
Op die lijn zitten wij."
tekst: Saskia Stoelinga archieffoto: Henk Bouwman
UIT DE ARCHIEVEN
ANNO 1904, Vrijdag 4 Maart
GEMEENTERAAD VAN WARMOND - De burgemeester herinnerde er
aan, dat op den avond van 22 Januari j.l. door den lampenist de lanta
rens niet zijn aangestoken, omdat volgens zijn verklaring de maan vol
doende scheen. De burgemeester heeft de man den volgenden morgen
op het Raadhuis ontvangen. Hij heeft hem toen op de instructie gewe
zen, doch de man werd driftig, en weigerde daarnaar te handelen;
evenals zijn voorganger wilde hij beoordeelen wanneer het licht aan
gestoken moest worden. Hij heeft toen grievende uitdrukkingen tegen
den burgemeester gebezigd, die spr. echter den Raad niet zal over
brengen; men heeft in de laatste dagen zelfs prentbriefkaarten aan
zijn adres met hoonenden inhoud gezonden.
B. en Ws. zouden wel eenigszins aan de bezwaren willen tegemoet ko
men. De heer Aardenne verzet zich daar krachtig tegen. Iemand, die
niet aan instructie voldoet en bovendien dit hoofd der gemeente bruta
liseert, dient te worden ontslagen. Den voorzitter doet dit advies ge
noegen. B. en W. zullen het gaarne overnemen nu het uit den boezem
van den Raad voorkomt.
ANNO 1979, maandag 5 maart
LEIDERDORP - De streekmuziekschool Rijnakkoord in Leiderdorp
heeft gistermiddag met een koffieconcert in de Dorpskerk aandacht
besteed aan het tienjarig bestaan. Foto: archief Leidsch Dagblad
Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op
gironummer 57055 t.n.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA
Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d.(datum van
plaatsing) of door contante betaling aan de balie van het Leidsch Dagblad,
Rooseveltstraat 82 te Leiden, krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
Leidsch Dagblad
Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van
der Malen, Léon Klein Schiphorst (adjunct)
E-mail: redactie.ld@hdc.nl
HOOFDKANTOOR
Rooseveltstraat 82, Leiden, tel- 071-5 356 356
Postadres: Postbus 54,2300 AB Leiden.
Redactie fax 071-5 356 415
Advertentie fax 071-5 356 325
Familieberichten fax 023-5150 567
ADVERTENTIEVERKOOP
Advertenties m.b.t-
Auto's: 072-6813661
Onroerend goed: 023-5150 543
Personeel: 075-6813677
Business to business: 072-519 6540
Overige detailhandel: 071-5 356 300
Reclamebureaus kunnen contact opnemen
met: 075-6813636
ABONNEESERVICE
071-5128 030
E-mail: abonneeservice@hdc.nl
ABONNEMENTEN
Bij vooruitbetaling (acceptgiro)
p/m €20,20 (alleen aut. ine.)
p/kw €56,70 p/j €216,90
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 071-5128 030
ma t/m vr: 18-19.30 uur, za: 10-13 uur
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV
c.q. de betreffende auteur.
HDC Media BV, 2004
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Media BV is belast met de verwerking van
gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze
gegevens kunnen tevens worden gebruikt om
gerichte informatie over
voordeelaanbiedingen te geven, zowel door
onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar
tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten
aan HDC Media BV, Afdeling Lezersservice,
postbus 507,2003 PA Haarlem.
Juweliers beleven hachelijke tijden
De Noordwijkse juwelier Peter Brug-
geman had er genoeg van. Hij stopte
met zijn winkel toen hij, uit angst
voor ontvoering door criminelen, met
zijn gezin moest onderduiken. De
Noordwijker wilde weer rustig kun
nen slapen. Het geval van Bruggeman
staat niet op zichzelf. Juweliers uit de
regio krijgen vaker te maken met dief
stal en geweld. Is het nog wel leuk om
juwelier te zijn?
„Ik heb veel ellende gehad", ver
zucht juwelier Joop de Jonge uit Lei
derdorp. De juwelier met zijn zaak
aan de Van Diepeningenlaan heeft
drie overvallen en ongeveer dertig
inbraken meegemaakt. „De ergste
keer was een overval in 1987. We wa
ren net verhuisd naar onze huidige
winkel toen we werden overvallen.
Het was vechten en schieten. Ik wil
de de boeven tegenhouden, maar ze
smeten me door de winkel heen, ter
wijl eentje mijn vrouw onder schot
hield. Twee man sloegen de etalage
aan diggelen en haalden alles leeg."
Grof geweld tegen juweliers is al lang
geen uitzondering meer. Landelijk
neemt het aantal gewapende over
vallen toe, van een kleine vijftig in
2001 naar zeventig in 2002. Het aan
tal ramkraken nam toe van 31 naar
45. In vergelijking met andere bran
ches lijkt dit aantal niet zo groot - in
2002 vonden op supermarkten bijna
tweehonderd overvallen plaats. De
juweliersbranche is echter relatief
klein. Nederland kent ongeveer vijf
tienhonderd juwelierswinkels. Ter
vergelijking: in ons land zijn onge
veer zevenduizend supermarkten
„Het geweld is de afgelopen jaren
flink toegenomen. Schieten, licha
melijk geweld, het overschrijdt elke
grens", meent Walter Eijck, de voor
zitter van de Nederlandse Juweliers
Club (NJC) en voorzitter van de be
veiligingscommissie van de Neder
landse Federatie Goud en Zilver, de
overkoepelende organisatie van ju
weliers. „Vroeger had je als juwelier
vooral met inbraken te maken. Nu
rammen ze met een shovel gewoon
je pui in elkaar en zwaaien ze met
vuurwapens. Je
begint een
goede in-
nog goed vanaf te komen. In tegen
stelling tot de landelijke trend con
stateert de politie geen stijging van
het aantal incidenten. De Leidse ju
welier Jan Brinks kan zich hierin vin
den. Zijn winkel zit aan de Bree-
straat. „Diefstal en inbraken komen
met golfbewegingen. Nu zitten we in
een rustige periode, maar een jaar of
twee geleden was er sprake van een
ware hausse. Toen hadden we bijna
elke week mensen in de winkel die
zich 'merkwaardig' gedroegen. Je
herkent ze snel. Mensen die kwaad
in de zin hebben zijn er op uit zoveel
mogelijk chaos te scheppen. Ze voe
ren onlogische gesprekken, zeggen
rare dingen. Gelukkig zijn wij rede
lijk gevrijwaard gebleven van grote
kraken, maar je wordt wel een beetje
cynisch. Als ik 's ochtends aankom,
denk ik wel eens: 'goh, de gevel zit er
nog in'."
Rampalen
De toename van geweld tegen juwe
liers is in Den Haag niet onopge
merkt gebleven. Minister Donner
van justitie stelde in april vorig jaar
de commissie Veiligheid Juweliers
branche in, onder leiding van burge
meester Zonnevylle van Leiderdorp.
De commissie adviseerde gemeen
ten onder meer sneller vergunnin
gen af te geven als een juwelier
rampalen voor zijn zaak wil zetten.
Ook pleitte zij voor heldere regels
voor het ophangen van camera's
buiten de winkel, voor een betere
aanpak van heling en voor professio
nele slachtofferhulp aan overvallen
juweliers. „De meeste aanbevelin
gen zijn inmiddels door de gemeen
ten en overheid overgenomen", zegt
NJC-voorzitter Eijck. „Behalve ons
voorstel over de rampalen. Veel ge
meenten vinden dat rampalen niet
in het straatbeeld passen en weige:,
ren toestemming te geven. Juweliers
die de palen nodig hebben zijn over
geleverd aan ambtenaren die hun
problemen niet begrij
pen. Vaak hebben
s
ters Donner en Remkes (Binnen
landse Zaken). Veiligheid in onze
branche vraagt om landelijke oplos
singen."
De Katwijkse juwelier Parlevliet kan
er over meepraten. Zijn verzekeraar
verplichtte hem rampalen te plaat
sen. Katwijk heeft geen duidelijk
rampalenbeleid en het kostte de Kat
wijkse juwelier bijna een jaar voor
dat hij in november 2003 toestem
ming kreeg palen te plaatsen. De ge
meente stelde verschillende voor
waarden aan de palen; ze moesten
van roestvrij staal zijn zodat ze pas
ten bij de rest van het straatmeubi-
lair en ze mochten alleen tijdens
sluitingstijden van de winkel boven
het maaiveld uitsteken.
De toestemming van het Katwijkse
gemeentebestuur hing samen met
een uitspraak van de Raad van State.
Die oordeelde in juli vorig jaar dat
een juwelier in Zutphen rampalen
voor zijn zaak mocht plaatsen. Afge
lopen februari oordeelde de Raad in
hoger beroep echter alsnog dat de
Zutphense juwelier 'onvoldoende
gr ond' had om van de bestaande
verordeningen af te wijken en de pa
len te plaatsen. In Zutphen zoeken
juwelier en gemeente zoeken nu
naar een 'uitvoerbaar alternatief.
Grote stapel
Het optreden van de politie roept bij
de juweliers gemengde gevoelens
op. De politie heeft te weinig men
sen, aangiftes van diefstal en inbraak
komen op de grote hoop, zegt NJC-
voorzitter Eijck. „Een ramkraak 's
nachts is diefstal en heeft, in tegen
stelling tot een gewapende overval,
geen prioriteit bij de politie. De
communicatie tussen de verschil
lende politieregio's laat vaak te
wensen over. Het zijn 26 distric
ten met elk hun eigen koning."
De voorzitter is te spreken over
een nieuw incidentmeldingssys
teem van de juweliersfederatie.
Juweliers geven per e-mail
waarschuwingen door aan
de federatie, die de mel
dingen op haar beurt
weer aan de politie
doorspeelt. „Die sa
menwerking ver
loopt uitstekend", aldus de voorzit
ter.
De Leiderdorpse juwelier De Jonge
sluit zich aan bij de kritiek van de
NJC-preses. „Vroeger was het con
tact met de politie veel persoonlijker.
Ik kende bijna alle agenten en hoef
de maar te kikken en ze stonden bij
me op de stoep. Nu krijg je een tele
foniste aan de lijn. Vorig jaar februa
ri ben ik voor het laatst overvallen,
een grote kraak. Aanvankelijk hoor
de ik niets van de politie, tot ik een
half jaar later door een rechercheur
uit Utrecht werd opgebeld. Ze gin
gen er iets aan doen, zei hij. Ik heb
er nooit meer wat van gehoord. De
aandacht van de politie verslapt zo
dra een inbraakgolf over z'n hoogte
punt heen is. Je mist de steun in de
rug."
Toch is het niet allemaal kommer en
kwel. De Katwijkse juwelier Ad van
Moorsel is juist erg te spreken over
de politie. „De samen
werking verloopt
heel prettig. Ik
heb samen met
de politie een p'
draaiboek n
meren zijn", lacht de juwelier
toegangswegen naar Katwijk s
vendien makkelijk af te sluitei
ze komen niet zo maar weg."
Rechte rug
Angst is de dagelijkse metgez(
veel juweliers, constateerde d
missie van minister Donner.
danks de vele beveiligingsma;
len zoals camera's, pantserrui
infraroodsystemen, sluizen ei
aanwezigheid van minstens ti
maar liever meer, collega's op'
werkvloer, is angst moeilijk ui|
bannen. Hij slaat toe wanneer
nieuwe collectie horloges bini
komt, of als klanten die lijken
vroegere overvallers de zaak b
stappen.
De Noordwijkse juwelier Brug
is niet de eerste juwelier die dl
zijn deuren sluit. NJC-voorzittj
Eijck is hem voorgegaan. Na 2j
vallen en inbraken hield de vd
ter het voor gezien. „Jaar in,
uit sta je onder druk. Je be
bang als je je zaak afsluit
A dat je uit je bed wordt g<
pi vanwege een overval. D<
aan geest en gestel."
Een juwelier moet incas;
vindt Leiderdorper De Je
„Daar word je een beetje
van. Maar als je je rug re|
houdt, dan is het het mq
beroep dat bestaat. Klantj
zien sierraden als een intie)
schenk, het is prachtig om zj
een plezier mee te doen. ij
gang met mensen hoi]
de been. Na dq
in februari
jaar heb ij
bloemei
brievei]
hadvj
klanti
buurt
ners.
sen di
winke
men\
gen zj
of ze j
bloerj
zaaki
belai!
heeft
veelj
SCHRIJVENDE LEZERS
Bij het zoeken naar een geneesmid
del tegen SARS heeft viroloog profes
sor A. Osterhaus mogelijk een succes
geboekt, zo lees ik in het Leidsch
Dagblad van 23 februari. Het gaat
om het bestaande geneesmiddel, in
terferon-alpha, dat is goedgekeurd
(dat wil zeggen: geregistreerd) door
het College ter Beoordeling van Ge
neesmiddelen (CBG) ter bestrijding
van hepatitis.
Nu blijkt het ook werkzaam te zijn
bij apen die aan SARS lijden. Oster
haus zegt hierover: 'Het grote voor
deel van dit medicijn is dat het op de
plank ligt en dus niet opnieuw hoeft
te worden geregistreerd'.
Nu is het gebruik van een geregi
streerd geneesmiddel tegen ziekte A
niet automatisch veilig als het ge
bruikt wordt ter bestrijding van ziek
te B, zolang het hiervoor niet geregi
streerd is. Er is een voorbeeld uit de
literatuur dat aangeeft dat zo een
toepassing zelfs zeer gevaarlijk kan
zijn.
Het probleem is onder andere dat de
farmaceutische industrie er weinig
voor voelt de kosten van registratie
te dragen als het gaat om een zeldza
me ziekte en dus slechts een geringe
afzet van het geneesmiddel zal
plaatsvinden.
D.O.E. Gebhardt,
Oegstgeest.
Wat is dat nu weer voor taal in het
Leidsch Dagblad van 16 februari?
'Emma van den Dool pakt het pu
bliek in met haar strot', schrijft de
recensent op de kunstpagina. En:
'Ook al is het zingen met lol, het
blijft zingen'. Over taaiverruwing ge
sproken.
Als verslaggever Theo de With eens
even de moeite neemt na te gaan
hoeveel jaren het kost om überhaupt
te zingen. Zangers en zangeressen
moeten minstens evenveel stu
en trainen als tennissers, voet!
zwemmers, schaatsers en al di
oefenaren van takken van de z
jubelde sport. Daar staat niem
bij stil. Overigens, ik heb het oi
klassieke muziek. Van de popn
weet ik het niet.
Een beetje meer respect alsjeb
Josephine E. Nee
Oegs
Aan het drukke verkeer op de
weg ergert iedere automobi
list zich wel eens. Maar geluk
kig ontvlamt slechts een enke
ling steevast in woede als hij
op zijn beurt moet wachten.
Een voetganger uit Lisse on
dervond aan den lijve hoe
kort het lontje van een auto
mobilist soms kan zijn. Zij
werd bijna van de sokken ge
reden, omdat ze zich na een
waarschuwing van de be
stuurder niet snel genoeg uit
de voeten maakte.
Helaas bleef het niet beperkt
tot een bijna-aanrijding. De
automobilist had zich name
lijk in de tussentijd zo opge
wonden dat hij uitstapte en
de vrouw ook nog een harde
duw verkocht. Ze was overi
gens niet het enige slachtoffer
van zijn verkeersagressie.
Haar vriendin, die de duwgra-
ge automobilist probeerde te
gen te houden, kreeg er even
eens van langs en liep een
hersenschudding op.
De licht ontvlambare auto
mobilist uit Lisse, die vanwe
ge mishandeling voor de
rechter moet verschijnen,
toont zich tijdens de zitting
zeer gespannen. Krampachtig
kruist hij zijn armen en be
nen. Ook in zijn stem klinkt
irritatie door. De man is het er
duidelijk niet mee eens dat hij
zich voor zijn gedrag moet
verantwoorden.
De vrouwen zijn volgens hem
schuldig aan zijn woede-uit
barsting die dag. Zij liepen
immers 'tergend langzaam'
terwijl ze wisten dat hij er
langs moest, zo verklaart hij
voor de rechter. „Ik had nog
wel op een gemoedelijke ma
nier geroepen 'lazer nou eens
op'", vertelt hij. Reden genoeg
om te verwachten dat de twee
voetgangers een beetje haast
zouden maken, aldus de au
tomobilist.
Dat de dames gepikeerd rea
geerden en onverstoord ble
ven kletsen voor de ingang
van zijn carport, schoot bij de
man die dag in het verkeerde
keelgat. En zijn reactie was
volkomen terecht, constateert
hij in de rechtszaal. Het ge
drag van de voetgangers
druist immers in tegen de re
gels van het fatsoen.
De Lissenaar wil vandaag hoe
dan ook zijn gelijk halen en
heeft daarom een advocaat in
de arm genomen. Die beargu
menteert dat de man niet an
ders had kunnen reageren
dan dat hij heeft gedaan: de
dames zouden de mishande
ling namelijk hebben uitge
lokt met 'hun provocerend
gedrag en pesterijen'. Zijns in
ziens kan de Lissenaar zich
beroepen op noodweer.
De officier van justitie ziet dit
anders. Zij ziet niet in waarom
de man zo nodig uit de auto
moest stappen om de vrouw
een duw te geven. Er was im
mers plek genoeg om even
een stukje terug te rijden en
de confrontatie met de twee
voetgangers uit de weg te
gaan. Ook al zijn de vrouwen
misschien niet erg vriendelijk
op zijn verzoek ingegaan, dan
nog blijft het voor de officier
'onbegrijpelijk' waarom de
man zich zo vreselijk heeft
opgewonden.
De rechter kan zich de woede
van de verdachte echter beter
voorstellen. „De voetgangers
vertoonden herhaaldelijk irri
tant en provocerend gec
zo stelt hij vast.En u h
zich daardoor laten opfc
Dat was niet verstandig,
rechter gelooft dat de ai
mobilist uit pure frustra
een duw heeft uitgedeel
Volgens hem moet hij -
danks dat er van noodw
geen sprake was - niet t<
zwaar worden gestraft.
laat in mijn oordeel mee
gen dat u werd geprovo
ceerd", geeft hij als uitle
„Daarbij is het de eerste
in uw leven dat u zich ni
heeft kunnen beheersen
Lissenaar komt uiteinde
nog makkelijk weg met
mishandeling. Hij krijgt
geheel voorwaardelijke
boete opgelegd van 500
Floor Ligtvoet
