PROCES DUTROUX
Mare Dutroux, het Monster van Marcinelle
t
DONDERDAG 26 FEBRUARI 2004
Hij liegt dat het gedrukt staat
Dutroux zal tijdens het proces alleen die misdaden bekennen die
bewezen zijn. Zo gaat het al jaren. Hij bekent de ontvoering en
het seksueel misbruik van Sabine en Laetitia en de ontvoering
van An en Eefje. De moord op de laatste twee ontkent hij, dat
heeft volgens hem Weinstein gedaan, en die is dood. In de verho
ren heeft Dutroux voortdurend nieuwe verklaringen bedacht. Hij
houdt al zeven jaar vol dat Julie en Mélissa naar hem zijn 'ge
bracht', dat hij geen pedofiel is maar op tieners valt. Dat de
komst van Julie en Melissa hem eigenlijk niet uitkwam omdat de
kinderkooi in de kelder nog niet klaar was. Het dossier Dutroux is
440.000 pagina's dik. En telkens blijkt weer dat hij liegt dat het
gedrukt staat.
Het is zaterdag 24 juni 1995, even
na vijf uur 's middags. De twee
hartsvriendinnetjes Julie Lejeune
en Mélissa Russo wandelen over de
smalle Chemin de Fexhe in Grace-
Hallonge, niet ver van Luik. De 8-
jarige meisjes hadden die middag
bij Mélissa gespeeld met hun pop
pen en de hond, en wilden die
middag nog even naar het onge
bruikte viaduct over de E42 om
naar de auto's te zwaaien. Dat von
den ze leuk, ze deden het wel va
ker.
De 70-jarige Marie-Louise Henrotte
zit op haar slaapkamer, een paar
honderd meter verderop, wat naar
buiten te kijken en ziet hoe een au
to bij de meisjes stopt, een man
uitstapt en het portier openhoudt
voor de kinderen. Daarna verdwij
nen de meisjes spoorloos.
Ruim een jaar later, op 17 augustus
1996, worden de lichamen van Julie
en Mélissa opgegrayen in Sars-la-
Buissière, in de tuin van het huis
waar Mare Dutroux met zijn vrouw
en drie kinderen woonde.
Mare Dutroux. De man die symbool staat voor alles wat monsterlijk is. De
crimineel die totaal gespeend is van respect voor zijn medemens, die zes
kinderen ontvoerde, vier van hen in een kelder opsloot en als seksslavinne
tjes misbruikte. Gewoon, omdat hij dat prettig vond. Vier meisjes overleef
den de gruwel van Dutroux niet. Bijna acht jaar na zijn arrestatie, staat het
monster voor zijn rechters in het Zuid-Belgische provinciestadje Aarlen. Sa
men met zijn vrouw en twee medeplichtigen.
door Joost Reijnders
Raadsels
Nog altijd zijn veel raadsels niet
opgelost. Wat is er precies met de
meisjes gebeurd? Wie heeft hen
ontvoerd? Wie heeft hen kort voor
hun dood seksueel misbruikt? Hoe
zijn ze gestorven? Zeker is dat de
meisjes maandenlang in een kelder
onder een woning van Dutroux in
Marcinelle, een voorstadje van
Charleroi, gevangen hebben geze
ten. Ze moeten door een hel zijn
gegaan.
De kooi waarin ze zaten opge
sloten was slechts een meter
breed, 1.65 meter hoog en
2.15 diep. Het hol werd
afgesloten met een
200 kilo zware
deur die lastig
te openen
was.
Dutroux' vrouw Michelle Martin,
lukte dat niet, zoals later zou blij
ken. Binnen heeft Dutroux voor de
zekerheid een stevig hek aange
bracht, zodat zijn slachtoffertjes
niet bij de deur konden komen.
In het hol is een tafel aan de muur,
vastgezet met scharnieren. Voor
het comfort. Dutroux vertelt zijn
ondervragers later dat hij de meis
jes voorzag van kleurboeken, te
kenpapier en poppen. Ook kregen
ze een televisie (die niet op de ka
bel was aangesloten) en de spel
computer van zijn zoontje Frédé-
rick. Zuinig was hij ook: na de dood
van de meisjes gooide hij de tijd
schriften weg waarin ze hadden ge
schreven of getekend. De rest heeft
hij bewaard.
An en Eefje
Wat Dutroux ertoe heeft bewogen
om in augustus 1995 nog twee
meisjes te ontvoeren is niet duide
lijk. Terwijl de twee kleintjes in zijn
kelder zaten opgesloten, kidnapten
hij en zijn maat Michel Lelièvre in
de nacht van 22 op 23 augustus in
Oostende de tieners An Marchal
(17) en Eefje Lambrecks (19). De
meisjes waren die avond naar een
hypnoseshow van Rasta Rostelli
geweest. Dat An erbij was, was
puur toeval: Eefje had vrijkaartjes
en omdat haar vriendin niet mee-
wilde, ging An.
De meisjes hadden de laatste tram
naar hun vakantieadres in Westein
de gemist. Volgens Dutroux heeft
hij de meisjes opgepikt toen ze
stonden te liften en meegenomen
naar het rijtjeshuis in Marcinelle.
Mare Dutroux vertelt in zijn ver
hoor hoe hij tobde met organisato
rische problemen. ,,Ik had de klein
tjes beneden en de groten boven."
Eefje probeert de eerste dag al om
weg te komen. Terwijl Dutroux in
het huis aan het klussen is, heeft de
nog half verdoofde Eefje haar kle
ren gevonden en weet ze via een
raam op de eerste verdieping naar
buiten te komen. Door een daklicht
ziet Dutroux haar en hij rent naar
boven. Hij trekt haar weer naar
binnen en ketent haar vast aan een
bed. Later die dag vraagt ze of ze
naar de wc mag. Dutroux neemt
haar mee naar beneden. Eefje weet,
naakt, de voordeur uit te vluchten,
maar Dutroux haalt haar weer naar
binnen. Vanaf dan, zo blijkt uit de
verhoren, lijkt Eefje haar verzet op
te hebben gegeven. An blijft zich
koppig verzetten, vertelt Dutroux
zijn ondervragers.
Wat er precies is gebeurd met de
twee tieners is niet duidelijk.
Dutroux beweert dat hij ze aan zijn
handlanger Bernard Weinstein
heeft overgedaan; het was immers
erg druk geworden in het huis in
Marcinelle. Weinstein zou de twee
in september vermoord hebben en
begraven hebben in zijn tuin in Ju-
met, waar ze een jaar later, op 2
september, met behulp van de Ne
derlandse speurder Harry - De
Neus - de Jonge werden gevonden.
Bij autopsie bleek dat de twee
meisjes sterk vermagerd waren. Of
ze al in september of pas maanden
later zijn vermoord is onbekend.
Justitie gaat ervan uit dat An en
Eefje levend begraven zijn, al dat
niet verdoofd met Dutroux favorie
te 'medicijn', het slaapmiddel ro
hypnol.
Weinstein werd Dutroux een blok
aan het been. Begin november mis
lukt in Jumet, Weinsteins woon
plaats, de ontvoering van drie jon
gelui en de politie jaagt op Wein
stein. Hij moet verdwijnen. Pogin
gen om via kompaan in het kwaad
Michel Nihoul een vals paspoort te
bemachtigen mislukken. Dutroux
heeft verklaard hoe hij Weinstein
uitnodigde in zijn huis in Marcinel
le en hem daar boterhammen
voorzette waarin fijngemalen ro-
hypnolpillen waren verwerkt.
Weinstein gaat onder zeil.
Dutroux haalt Julie en Mélissa uit
de kelder en sluit ze op in de slaap
kamer. Weinstein gaat aan kettin
gen vastgelegd - dezelfde kettingen
waarmee An en Eefje enkele maan
den daarvoor waren vastgeketend -
de kerker in. Na enkele dagen
sleept hij de zwaar verdoofde
Weinstein naar zijn auto en neemt
hem mee naar zijn huis in Sars-la-
Buisière, waar hij hem begraaft. Le
vend, zou later blijken uit de lijk
schouwing.
Enkele weken daarna, op 6 decem
ber 1995, wordt Dutroux gearres
teerd voor de mislukte gijzeling in
Jumet. Twee weken daarvoor is zijn
jongste dochter Céline geboren.
Justitie verdacht hem ook van de
ontvoering van Julie en Mélissa. Ze
kenden hem wel, Dutroux; hij was
voorwaardelijk vrij na een veroor
deling tot dertien jaar cel wegens
een reeks verkrachtingen in de ja
ren tachtig.
In augustus al hadden recher
cheurs het huis van Dutroux in
Marcinelles een tijdje in de gaten
gehouden. Op 13 en 19 december
deed rechercheur René Michaux
huiszoeking bij Dutroux. Hij door
zocht het hele huis, ook de kelder,
maar merkt de geheime deur ach
ter het opbergrek niet op. Hij zal la
ter verklaren dat hij kinderstem
men had gehoord, maar dat hij had
gedacht dat die van de straat kwa
men.
Michelle Martin had vrijwel dage
lijks contact met haar man in de
gevangenis. Die zou er op aan heb
ben gedrongen dat ze de kinderen
in de kelder eten en drinken moest
brengen. Half januari, zes weken
na de arrestatie van Dutroux, doet
ze dat ook. Maar het gaat mis met
de deur, ze krijgt het gevaarte bijna
op haar voet en krijgt hem vervol
gens niet meer dicht. Ze barrica
deert de deur, en maakt dat ze
wegkomt, de meisjes aan hun lot
overlatend.
Twee keer per week gaat ze naar
het huis om de honden die het
pand bewaken eten te geven. Maar
de kinderen krijgen niets. Op 21
maart komt Dutroux uit de gevan
genis. Het eerste wat hij doet is het
kopen van een zware krik om de
deur weer op zijn plaats te krijgen.
Of de meisjes toen nog leefden is
niet bekend. Dutroux beweert van
wel. hij vertelt in de verhoren dat
hij er alles aan gedaan heeft om de
levens van de twee te redden, maar
dat ze snel na zijn vrijlating zijn
overleden.
Hij heeft de lichaampjes in vuilnis-
zaldeen gepropt en ze in zijn tuin in
Sars-la-Buisière begraven. Volgens
de onderzoekers wogen de kinde
ren toen ze stierven minder dan
twintig kilo. Beiden vertoonden ze
doorligwonden. Buiten kijf staat
dat de kinderen aan ontberingen
zijn gestorven. Verhongerd in een
ijskoude kelder onder een huis in
een verpauperd voorstadje van een
grauwe industriestad. Uit de lijk
schouwing blijkt onomstotelijk dat
een van de kinderen seksueel mis
bruikt is.
Sabine
Na zijn vrijlating en de dood van
Julie en Mélissa zint Dutroux op
nieuwe ontvoeringen. Op 28 mei
sleurt hij samen met Lelièvre op
klaarlichte dag in Kain, bij Doornik,
de 12-jarige Sabine Dardenne zijn
bestelbusje in. Met fiets en al. Hij
houdt Sabine enkele weken lang
gevangen in de slaapkamer van het
huis in Marcinelle, vastgeketend
aan het metalen stapelbed. Hij
maakt haar wijs dat ze is ontvoerd
en dat haar ouders weigeren los
geld te betalen. Sabine schrijft
emotionele brieven aan haar ou-
De kooi in de kelder van Dutroux' huis in Marcinelle. Een meter
breed, 1.65 m hoog, 2.15 m diep. Het traliewerk moest voorkomen dat
de meisjes op de deur zouden kunnen bonken. Dutroux' vrouw Mi
chelle Martin schilderde de kerker geel. Dat vond hij vrolijker dan de
muren te bekleden met gordijnen. Foto: GPD/AP
ders, die uiteraard nooit worden
gepost, maar die Dutroux wel be
waart. Op 8 juni sluit hij haar op in
de kerker in de kelder van het huis.
Sabine, dochter van een rijkswach
ter, houdt in de 89 dagen dat ze ge
vangen zit een dagboekje bij. Met
geheime symbooltjes geeft ze aan
wat haar overkomt, kruisjes en
sterretjes geven de dagen aan
waarop ze misbruikt werd: P staat
voor Parti, de dagen dat haar beul
weg is; R. staat voor Retour. Soms
laat Dutroux haar een tijdje met
rust. Zoals in juli, toen hij een week
naar Tsjecho-Slowakije ging. Sabi
ne vertelt in haar getuigenis dat ze
dan bedorven brood at. Dutroux
was geen bijster goede kok. Sabine:
„Hij warmde soms ook frites op in
de magnetron; ze waren hard en
smaakten vies."
Na haar bevrijding worden in het
huis enkele polaroidfoto's gevon
den van een naakt poserende Sabi
ne. Sabine is een sterke vrouw. De
ze week liet ze weten dat ze tegen
Dutroux zal getuigen in de rechts
zaal in Aarlen.
Na de ontvoering van Sabine belt
Dutroux zijn vrouw Michelle. Zij
verklaart later dat Dutroux zei dat
de ontvoering haar schuld was. Zij
zou Julie en Mélissa hebben laten
sterven. Dutroux zelf zegt dat hij
geobsedeerd was door de dood van
de twee meisjes. Hij wilde dat alles
weer was als vóór zijn arrestatie in
december.
Maar zijn honger is niet gestild na
de ontvoering van Sabine. Hij wil
nog een meisje hebben in zijn kel
der. Begin augustus gaat hij met
zijn vrouw, Lelièvre en de Brusselse
oplichter en kwartjesvinder Nihoul
op verkenning uit in het plaatsje
Bertrix
Laetitia
Een dag later kidnappen ze daar bij
het zwembad de veertienjarige Lae
titia Delhez.
Drie dagen later wordt ze in Mar
cinelle de kooi ingeduwd, waar Sa
bine dan al maanden zit. De ont
voering van Laetitia luidt ook de
ontknoping van de zaak in: een 20-
jarige student die ondervraagd
werd na de ontvoering, vertelt de
politie dat hem wel de dag ervoor
een wit busje was opgevallen 'met
een bizarre man' achter het stuur.
De student, een autofanaat, had
het nummerbord onthouden. De
politiecomputer hoest de naam
van Dutroux op, waarna de alarm
bellen gaan rinkelen. Een dag later,
op 13 augustus 1996 om 13.00 uur,
worden Mare Dutroux, zijn vrouw
Michelle Martin en Michel Leièvre
gearresteerd. Twee dagen later
slaat Lelièvre door en nog diezelfde
dag zegt Dutroux- „Ik zal u twee
meisjes geven."
Een uur later opent hij de geheime
bergplaats in zijn kelder en komen
Laetitia en Sabine - geschonden
voor het leven - te voorschijn.
Geblunder politie en justitie
Het geblunder van rechercheur Michaux tijdens de huiszoekingen in december 1995 is niet het
enige in het onderzoek naar de verdwijning van de slachtoffers van Dutroux De vele Belgische
politie- en justitiediensten vlogen elkaar voortdurend in de haren en zaten elkaar dwars. Het
ging zelfs zo ver dat twee onderzoeksrechters na het opgraven van de lichamen van Julie en Mé
lissa staan te ruziën wie de stoffelijke overschotten mag meenemen voor onderzoek. Op de foto's
in het dossier is te zien hoe al die tijd de beentjes van een van de meisjes uit de laadbak van een
vrachtwagen bengelen.
De namen van (de Vlaamse) An en Eefje worden in de dossiers van (ffanstalige) justitie steevast
verkeerd gespeld als Eef en Anti. Daar verandert niets aan, ook niet als de ouders de onderzoeks
rechters vragen dat te corrigeren. Een detail in een reeks van botsingen en botheid van justitie.
De ouders van Mélissa die de afgelopen jaren voortdurend botsten met justitie, zullen het 'pro
ces van de eeuw1 niet bijwonen, net als de ouders van Julie.
Het onderzoek naar de dood van hun kinderen is in hun ogen een farce. Ze noemen het proces
het circus-Dutroux Boven de E42, aan het viaduct waarop de twee meisjes zo vaak stonden te
zwaaien naar passerende auto's, houdt een enorme foto de herinnering levend aan de twee
meisjes. 'N'oubliez pas', staat er in grote letters bij geschreven. Vergeet ons niet'.
Chronologie zaak-Dutroux
1956
Mare Dutroux op 6
november in Elsene (Brussel)
geboren in een gezin van vijf
kinderen (vier jongens, 1
meisje). Scheiding ouders
eind jaren zestig. Moeder
Dutroux vindt met kinderen
onderdak bij nieuwe
echtgenoot in Obaix. Zoon
Mare voltooit opleiding tot
elektricien aan beroepsschool
Vein Nijvel.
r 1976
1-1985
Huwelijk
Arrestatie
met
Dutroux
Frangoise
voor
Dubois;
diefstal. Hij
2 kinderen
wordt een
Paar gaat
maand later
wonen in
vrijgelaten.
Onoz.
Officiële
scheiding
in 1985.
-1986
Arrestatie Dutroux en
Martin voor
verschillende
ontvoeringen en
verkrachtingen van
minderjarigen tussen
1983-1985. Dutroux en
Martin trouwen in 1988
in de gevangenis. Duo
wordt in 1989 in hoger
beroep veroordeeld tot
resp. 13 en 5 jaar cel.
- 1992
Voor
waardelijke
vrijlating
Dutroux en
Martin.
Koppel
vestigt zich
in Sars-la-
Buissière.
Eefje
Ontvoering 24 juni van Julie Lejeune (8) en Mélissa Russo
(8) in Grace-Hollogne en op 22 augustus van An Marchal
(17) en Eefje Lambrecks (19) in Oostende.
r 1996
Vrijlating Dutroux
op 20 maart Hij
begraaft de
lichamen van Julie
en Mélissa, die
tijdens zijn
gevangenschap
van ontbering zijn
omgekomen, bij
het lichaam van handlanger Weinstein Ontvoering
28 mei van Sabine Dardenne (12) in Kain en 9 aug.
van Laetitia Delhez (14) in Bertrix
•Sabine
•Laetitia
2000
Dutroux krijgt vijf
jaar cel voor
ontsnapping. Tot
13 maart 2002 zit
hij nog oudere
straffen uit Martin
en Dutroux gaan
scheiden in 2002.
r- 2004
1 maart begin
proces Dutroux
