REGIO
Allochtone buurtsuper heeft het moeilijk
Een lantaarnpaal met een luchtje
Gunes in Leiden: gefrustreerd door keuze van klanten
■I
Van der Lans in Lisse: ouderwetse sluitingstijden en service
GERECHT
DONDERDAG 26 FEBRUARI 2004
NAVRAAG
Drie dagen na de aardbeving in Marokko komt de hulp goed op
gang. „We zullen het vooral moeten hebben van buitenlandse hulp",
zegt de in Leiden woonachtige Marokkaan MOHAMMED BOURAS
(30), voormalig raadslid voor de
'Er is niets in en e™°°TelT tMa'
rokkaanse Unie Moultaka. Hij
dit VCYgCtCYl gCulCd heeft zelf geen familie in het ge
bied rond de havenplaats Al Ho-
ceima, maar kent het goed uit zijn jeugd en van zijn doorreizen naar
de provincie Oujda bij de Algerijnse grens, waar hij zelf zijn wortels
heeft liggen.
Wat moet er gebeuren?
„Hulp, veel hulp. Het is een arm en vergeten gebied dat geen infra
structuur kent. De wegen zijn slecht en sommige getroffen dorpen
liggen zo afgelegen dat je daar niet zomaar bent. De huizen zijn al
lemaal van leem en liggen nu dus plat. Daar is weinig voor nodig.
Ik geloof niet dat dit gebied ooit eerder door een aardbeving is ge
troffen. Dus met de bouwwijze is daar ook geen enkele rekening
gehouden."
Wat is het voor een gebied?
„Al Hoceima is bekend van de sardientjes in de gele doosjes. Een
prachtig, natuurlijk, gebied. Dat weet elke Marokkaan. De mooiste
geuren en kleuren vind je hier en dat is heel belangrijk voor ons.
Huizen en eten betekenen
voor ons gastvrijheid. En die
ligt nu helemaal plat. Een
droevige Marokkaan is niet
goed voor de samenleving.
De televisiebeelden geven
een trieste aanblik.
Wat kunnen de Marokka
nen in Nederland beteke
nen?
„Saamhorigheid. Het heeft
geen zin om de regering of
de hulpverleners te overla
den met verwijten. Ze moeten de bewoners juist geruststellen. Er
moeten matrassen en dekens heen. Dat geeft steun, want de nach
ten zijn er heel koud. De bewoners moeten ook weten dat wij aan
ze denken. Laat ze communiceren met de buitenwereld. Daarom
ben ik heel blij met de reactie van Koningin Beatrix. Hartverwar
mend. De bevolking moeten nu weer positief worden en weer
gaan geloven in hun kansen. We kunnen goed overleven, maar dat
kan alleen als er snel puin wordt geruimd. Ook zal er een vangnet
aan sociale voorzieningen moeten komen, want er is in dit verge
ten gebied niets. Gewoon niets."
Zijn veel Leidse Marokkanen getroffen?
„Nee, Leiden kent niet zoveel Berbers die daar vandaan komen.
Berbers zitten meer geconcentreerd in steden als Rotterdam,
Utrecht, Den Haag en Amsterdam. Maar als Marokkanen leven we
natuurlijk allemaal mee. Iedereen kent wel iemand die daar woont.
We zijn dankbaar dat Europa achter ons staat. De reddingswerkers
die de Europese landen sturen, kunnen veel betekenen. In Leiden
begint de moskee morgen ook met een inzamelingsactie."
archieffoto: ANP
tekst: Saskia Stoelinga
UIT DE ARCHIEVEN
ANNO 1904, Vrijdag 26 Februari
LEIDERDORP - Na openbare verpachting op 20 Maart 1899 werd het
recht van tolheffing van schepen, voertuigen en voetgangers aan de
Leiderdorpsche brug, te Leiderdorp, waaraan verbonden de huur van
het koffiehuis met woning, stalling, wagenschuur en verder getimmer
te, gelegen in de Kerkbuurt aan het Schouwpad bij bovengenoemde
brug, met ingang van 1 Mei 1899 voor den tijd van 5 jaren gegund aan
den heer P.J. Ramaker voor de som van 1800 's jaars. Deze overeen
komst eindigt alzoo op 30 April a.s.
Door den pachter werd thans het verlangen te kennen gegeven om in
de pacht te worden gecontinueerd. Het komt B. en Ws. voor, dat daar
tegen (gedurende 3 jaren) geenerlei bezwaar kan bestaan, aangezien
de betaalde pachtsom zeer voldoende mag worden geacht.
HOOGMADE - De pogingen door een commissie uit de ingezetenen
aangewend, om hier een hulp-postkantoor gevestigd te krijgen - wat in
derdaad met het oog op het gebrekkige postverkeer hoogst gewenscht
is, - schijnen met goeden uitslag bekroond te zullen worden.
ANNO 1979, maandag 26 februari
LEIDEN - Deelnemers aan een bijzonder boeiend Noteboom schaak
toernooi. Van der Wiel, Carlier, LSG-voorzitter Wiebes en Hans Böhm
(v.l.n.r.) bestuderen de winstkans die Böhm tegen de Franse kampi
oen Macles liet schieten. Op de voorgrond de Noteboom-beker.
Foto: archief Leidsch Dagblad
Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen
plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken
gironummer 57055 Ln.v. Dagbladuitgevcrij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA*
Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d(datum van
plaatsing) of door contante betaling aan de oalie van het Leidsch Dagblad,
Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd.
op
COLOFON
Leidsch Dagblad
Directie: B.M. Essenberg
E-mail: directiehdcuz@hdcnl
Hoofdredactie: Jan Geert Majoor. Kees van
der Malen. Léon Klein Schiphorst (adjunct)
E-mail: redactield@hdc.nl
HOOFDKANTOOR
Rooseveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356
Postadres. Postbus 54,2300 AB Leiden.
Redactie fax 071-5 356 415
Advertentie fax 071-5 356 325
Familieberichten fax 023-5150 567
ADVERTENTIEVERKOOP
Advertenties m.b.t:
Auto's: 072-6813661
Onroerend goed: 023-5150 543
Personeel: 075-6813677
Wonen/in-exterieur: 072-519 6554
Business to business: 072-519 6540
Overige detailhandel: 071-5 356 300
Reclamebureaus kunnen contact opnemen
me» 075-6813636
ABONNEESERVICE
071-5128 030
E-mail: abonneeservice@hdc.nl
ABONNEMENTEN
Bij vooruitbetaling (acceptgiro)
p/m €20,20 (alleen aut. ine)
p/kw €56,70 p/j €216,90
Abonnees die ons een machtiging verstrekken
tot het automatisch afschrijven van het
abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting
per betaling
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 071-5128 030
ma t/m vr. 18-19.30 uur, za. 10-13 uur
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV
cq. de betreffende auteur.
HDC Media BV. 2004
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Media BV is belast met de verwerking van
gegevens van abonnees van dit dagblad Deze
gegevens kunnen tevens worden gebruikt om
gerichte informatie over
voordeelaanbiedingen te geven, zowel door
onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar
tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten
aan HDC Media BV, Afdeling Lezersservice,
postbus 507,2003 PA Haarlem.
Twee kleine winkeliers uit Leiden en de Duin- en Bollenstreek laten zich uit over de prijzenoorlog. De
buurtsuper van de van Turkse afkomst A. Gunes in de Willem Klooslaan in Leiden is respresentatief
voor veel collega's met Turkse en Marokkaanse supermarktjes, vaak aangesloten bij de F&S-organi-
satie. Deze kleine ondernemers van allochtone achtergrond staat het water tot aan de lippen, zo
blijkt ook uit het verhaal van Gunes. Buurtsuper Van der Lans uit de Van Speykstraat in Lisse laat
een heel ander geluid horen. Van overleven is voor E. van der Lans geen sprake, van slim aanpassen
Ier
ag
des te meer. Deze kleine ondernemer houdt zich met kennelijk gemak overeind in het geweld vpni
de dalende prijzen bij elkaar beconcurrerende grote broers als Albert Heijn, Ciooo, DIGROS en V
MAR. Vorige week pleitte C. van Vuren, manager voor de ruim vijftig F&S-winkels voor actie teg
de prijzenoorlog. Door een dalende omzet en lagere opbrengsten leven de kleine winkeliers van
tot dag. Het Vakcentrum Levensmidddelen, waarbij 2000 van de 5000 supermarkten zijn aange__
ten, meldde vorige week dat veel winkeliers personeel ontslaan en uit vrees voor hun voortbest
De blikken olijven staan hoog opge
tast in de buurtsuper van Ali Gunes.
Grote en kleine verpakkingen met
Turks opschrift. En ook de kebab,
köfte en andere exotische vleesspe
cialiteiten ontbreken niet in het win
keltje in de Leidse Willem Klooslaan.
Toch is het grootste deel van de
schappen nog steeds gevuld met het
doorsnee Nederlandse supermark
tassortiment. En op dat vlak levert
Gunes een zware concurrentieslag
met de Albert Heijn die een paar
honderd meter en een paar straten
verderop in winkelcentrum De Lui-
felbaan is gevestigd.
Sinds de prijzenoorlog een paar
maanden geleden is begonnen, voelt
de van afkomst Turkse eigenaar Gu
nes de hete adem in zijn nek. Het
aantal klanten loopt langzaam terug,
waarmee ook de omzet daalt. En dat
geeft weer problemen bij de inko
pen. „Vanochtend werd ik nog ge
beld door de groothandel, omdat ik
één factuur achterloop. Maar die
kan ik pas weer betalen als ik geld
heb verdiend. Want ik moet ook de
salarissen van mijn twee medewer
kers betalen. En ik heb zelf geld no
dig om te leven."
Dat veel klanten voor de Albert Heijn
kiezen, frustreert de winkelier.
„Want de prijzenoorlog bestaat ei
genlijk helemaal niet", zegt hij cryp
tisch. „De grote supermarkten ma-
ken.maar een paar producten daad
werkelijk goedkoper. Daarmee ad
verteren ze heel uitgebreid. De rest
van de producten blijft even duur",
legt Gunes uit. Vooral als het om
groenten en vlees gaat, is de klant bij
de buurtsuper vaak veel goedkoper
uit, meent de winkelier. „Een kilo
kippenpoten verkoop ik voor 1,75
euro. Bij de Albert Heijn is het zeker
duurder. Maar daar verkopen ze de
kippenpoten los, of per twee. De
klant heeft vaak niet door dat hij veel
teveel betaalt."
Een paar weken geleden is Gunes in
zijn winkel een aparte slagerij be
gonnen. Met het 'halal' vlees, dat de
gewone supermarkt niet verkoopt,
Buurtsuper-eigenaar Ali Gunes uit Leiden voelt sinds enige tijd de 'hete adem' van de grote supermarkten in zijn nek. Foto: Henk Bouwman
hoopt hij een nieuwe klantenkring
aan te boren: allochtone buurtbewo
ners. Een ander extraatje is de Turk
se pizza die hij warm én met een
gratis blikje frisdrank aan de klanten
serveert. Met dit soort service pro
beert de winkelier zich te onder
scheiden van de doorsnee super.
Anders wordt het heel moeilijk."
Een klant rekent zijn boodschappen
af. Hij woont om de hoek, dus zijn
keuze voor de buurtsuper is logisch.
Maar ook als de Albert Heijn dichter
bij zou zitten, zou hij nog steeds
voor de winkel van Gunes kiezen.
Ali heeft gewoon een hele fijne uc
zaak. Veel gezelliger dan zo'n greng
supermarkt. Dan mag hij van mi)
zelfs wel een paar dubbeltjes meF=
rekenen."
Verhuur van doe het zelf-partyten-
ten en bijbehorend meubilair en de
verkoop van 'kissies' koud bier en
tuin- en kamerplanten. Met deze
slimme uitbreiding van zijn assorti
ment weet de Lissese buurtsuper-ei
genaar E. van der Lans de nodige
klantjes aan zich te binden. „Ik
neem vier pijpies mee, schrijf je het
effe op?", vraagt een klant die de su
permarkt aan de Van Speykstraat
meteen weer uitloopt. Er wordt dus
ook gepoft. „Eh jaa...", bevestigt Van
der Lans zuinigjes, „Maar wél be
perkt." En verder bezorgt hij aan
huis. „Maar niet zo dat je de hele
ochtend of middag moet thuisblij
ven om je bestelling te ontvangen,
zoals je bij de boodschapservice van
grote supermarkten vaak ziet. Nee,
als je op tijd belt, weet je bij mij pre
cies wanneer ik met de boodschap
pen kom."
Het is koud in de winkel van de ge
moedelijke Van der Lans (37) die
maar het lijkt de klanten die binnen
komen niet te deren: „Dat is goed
voor mijn producten, dan blijven ze
lekker koel. Behalve de extra service
die ik bied, neem ik ook de tijd voor
een praatje."
Ook zijn hulp in de winkel, Gerda,
straalt die buurtgerichte klantvrien
delijkheid uit.
Op zijn zestiende ging hij van school
af en ging hij zijn vader helpen in de
zaak. Dertien jaar geleden nam hij
de winkel over. Die draait goed en
Buurtsuper-eigenaar Van der Lans uit Lisse houdt zich met kennelijk gemak staande in het geweld van de elkaar becon
currerende supermarktketens. Foto: Hielco Kuipers
hij kan er best van leven, maar werkt
- met gemiddelde werkdagen van
tien uur - keihard, alhoewel de win
kel ouderwetse sluitingstijden kent.
Waar vind je dat nog: tussen de mid
dag een uur dicht, op woensdagmid
dag gesloten en zaterdagochtend
iets eerder open om 's middags al
om drie uur te sluiten. Nou ja, in de
I
zomer kan het weieens vier uur $ta
Verlengde openstelling 's avonds d
Van der Lans denkt er niet aan, ake:
dat moderne gedoe. Ook de prijkt
oorlog van de grote supermarkten
tens deert deze noeste buurtsupfet
totaal niet. „Overleven? Nee, datte
voel heb ik totaal niet. Maar ik h^b
wel dat de prijzen laag blijven. Nee!
voor de euro werd ingevoerd benoi
dubbel gaan prijzen in euro's én)'n
dens. Maar sinds de invoering er
bleef ik maar verhogen, ik werd
gek van."
Hij is Thuismarkt geworden. Ov<
in zijn winkel zie je bordjes bord
als 'kassa', 'groentenafdeling' in
huisstijl van de Thuismarkt-kete
„Ze vroegen het me en toen ze k
den garanderen dat het volkome
pro deo is - ik betaal nergens ext qj
voor; ik ben en blijf een vrije jon pp.
- zonder verplichtingen, of regel
acties waaraan ik moet meedoen j
ben ik akkoord gegaan. Ik bepaa -
wel wat er in de aanbieding gaat
Hij heeft verschillende groothan
uitgeprobeerd. „Ja, ik ben nu uit
komen bij de SLIGRO, daar is da
Thuismarkt-idee ook van afkom$va
Ach, ben je tevreden, dan zoek jag 1
ook niet verder, toch?"
Hij heeft twee personeelsleden,ei
bei parttimers. „Ik hoor dat kleit 5je
supers met tien tot twaalf mense 0;
personeel moeten sluiten als gevy^
van de prijzenoorlog. Klein? Ik v j
dat knap grote zaken."
Een Voorschotense aannemer
heeft zijn zinnen gezet op een
mooie lantaarnpaal voor in de
tuin van zijn nieuwe woning.
Maar hij wil er absoluut niet
ééntje hebben die bij iedere
bouwmarkt verkrijgbaar is.
Nee, zijn lantaarnpaal moet
bijzonder zijn maar mag toch
niet al te veel kosten. Tijdens
de lunch in een Leidse brood
jeszaak vertelt de man zijn
collega's honderduit over zijn
hartenwens. Een onbekende
vangt het gesprek op en geeft
de Voorschotenaar te kennen
er misschien wel aan te kun
nen komen. De aannemer
geeft de jongen direct zijn te
lefoonnummer. Als de man
een maand later wordt gebeld
dat de paal is gearriveerd, is
hij door dolle heen. In ruil
voor de afgeleverde lantaarn
paal, geeft hij de jongen vier
deuren mee. Vol trots plaatst
de aannemer de volgende dag
zijn nieuwe aanwinst in de
tuin. Zijn tuin is nu verlicht en
een sieraad voor de buurt, zo
oordeelt de man tevreden.
Maar helaas kunnen hij en
zijn buren niet erg lang van de
aankoop genieten.
De lantaarnpaal springt na
melijk ook bij de politie in het
oog. En laten zij nou net een
aangifte van diefstal hebben
binnengekregen. Bij een be
drijf dat lantaarnpalen levert
aan de gemeente Leiden zijn
meerdere palen ontvreemd
die qua type sterk overeenko
men met die van de aanne
mer. Agenten nemen pools
hoogte en al snel komt vast te
staan dat de paal is gestolen.
De Voorschotenaar moet we
gens heling voor de rechter
verschijnen.
In de rechtszaal blijft de aan
nemer bij zijn standpunt. Hij
had, naar eigen zeggen, moei
lijk kunnen weten dat de paal
gestolen was. Volgens de
Voorschotenaar wees name
lijk niets in die richting. De
rechter verschilt daarover met
hem van mening. Die vindt
een broodjeszaak toch niet de
meest aangewezen plaats
voor het aanschaffen van lan
taarnpalen, laat hij doorsche
meren. Dat de aannemer de
naam van zijn leverancier niet
weet, vindt de rechter ook
verdacht. „Maar hij mij heeft
zijn naam nooit verteld,"
brengt de man er tegenin. De
rechter fronst zijn wenkbrau
wen. „Hoe wist u dan dat hij
het was die belde?", vraagt hij
de verdachte. „Die jongen
vertelde gelijk zijn verhaal,"
antwoordt de Voorschote
naar. „Ik ben gewoon te goe
der trouw geweest," stelt hij
vast.
Volgens de officier hadden bij
de man allang belletjes moe
ten gaan rinkelen. Niet alleen
werd de lantaarnpaal in een
broodjeszaak aangeboden
door een onbekende die 2
naam niet wilde geven, d(
lantaarnpaal zelf was ook
eens spiksplinternieuw.
soort palen wordt niet nie
verkocht aan particulierei
legt ze uit. De man had di
volgens haar kunnen wet(
Ze blijft daarom bij de eis
400 euro geldboete en wo
hierin gesteund door de r
ter. Die doet het verweer t
de verdachte af als een 'ki
verhaal' en volgt haar eis.
der zal de paal, zo oordee
hij, zo snel mogelijk moet
worden teruggebracht na«
rechtmatige eigenaar.
Floor Ligtvoet
