De Kievit geeft
niet snel op
I1
SI
Spits wil met UVS naar hoofdklasse
V.L.N.R.
9\
i)
Houdt die
debilisering
van het
sportpubliek
dan nooit
meer op?
SPORT
zaterdag 21 FEBRUARI 2004
or Peter van der Hulst
ien - „Waar heb jij het over dan!"
Iter de Kievit was begin april 2001
(stomheid geslagen. Dat hij zijn
isbanden op de eerste van die
and afscheurde, was al geen grap
dan zei de arts ook nog eens dat
een mooi moment was om zijn
itbalcarrière af te sluiten. De spits
igerde te luisteren.
n twee seizoenen verbeet De Kie-
zich langs de lijn, want best ging
niet met zijn club. Sinds zijn te
keer, deze competitie, is UVS uit-
roeid tot de titelkandidaat van de
ste klasse, al ontkent De Kievit elk
saai verband. „Maar ik heb het
nooit meegemaakt dat UVS zes
op rij won. Volgens mij is dat
clubrecord."
ter de Kievit liep als speler nooit
leur bij de medici plat. „Ik had
n last van echt grote blessures,
niet aan mijn knieën." Dat ver-
de op slag in de wedstrijd te-
SO Soest. Bij een aanvallende
draaide de spits zijn lichaam
links, maar weigerde zijn rech-
ie medewerking te verlenen,
it dacht ik dat het niet zo erg
Mijn knie werd ingepakt en vlak
:t duel bewoog ik mij nog soe-
jes. De daaropvolgende nacht
d een hel. In het ziekenhuis
»k dat mijn kruisbanden waren
ischeurd en mijn meniscus ge-
:en. Ik heb de operatie aan mijn
op een monitor gevolgd. Ik zag
en rafels, maar het was wel mooi
te zien. Ze haalden een stukje uit
lees onder de knie en namen ook
stukjes bot mee om die nieuwe
d mee vast te zetten. En dat zie je
eijmaal op televisie."
evalidatie verliep aanvankelijk
spoedig, maar vier maanden na
iperatie raakte de pees onder de
geïrriteerd. De Kievit was er
Q maanden mee zoet. „Die eerste
^inden was ik nog bezig, daarna
1st ik rust nemen. Het feit dat je
geen uitzicht hebt op een vol
le stap in het proces vond ik het
ergste. Ik ben echt een liefhebber,
voetbal zelfs veel op vakantie en dan
wil je gewoon zo snel mogelijk terug
komen. Natuurlijk had ik mijn dip
jes, maar ik ben positief ingesteld. In
de anderhalf jaar tijd dat ik niet
mocht spelen heb ik als toeschou
wer maar één potje van UVS gemist.
Ik baalde er alleen van dat ik zelf
niets kon doen."
Tegen UDWS leek het grootste leed
geleden. De Kievit maakte eind okto
ber 2002 in het bekerduel zijn ren
tree, scoorde, maar viel uit met een
ogenschijnlijk onschuldige enkel
blessure. „Ik kreeg onder aan mijn
scheenbeen een tik, waardoor een
stukje bot afbrak. Dat kostte me
weer vier maanden en in februari
volgde een kuitblessure, een gevolg
van lang inactief zijn. Op een gege
ven moment word je dan echt gek.
Je steltje in op een herstelperiode
van zeven of acht maanden en tel
kens word je gedwongen om je doe
len bij te stellen."
Ondertussen verbeet De Kievit zich
op de tribune. „In het eerste seizoen
dat ik er niet bij was ging het voor de
winterstop als een trein; 29 punten
uit elf duels. De tweede helft was een
drama. En vorig jaar was ook slecht.
Dan vraag je jezelf af of je wat toe
zou kunnen voegen." Het antwoord
geeft de spits dit seizoen op het veld.
„Het gaat niet verkeerd", klinkt het
eufemistisch. „Zev Davidson speelt
nu op de linkerkant en Michel Jung-
schlager en ik pikken onze goaltjes
mee." Opmerkelijk, want ook Jung-
schlager zat maandenlang in de lap
penmand.
Maar de voorhoede zorgt in de ogen
van De Kievit niet voor het belang
rijkste verschil. Eindelijk lijkt UVS
eens meer oog te hebben voor de
defensieve taken. „Traditioneel moet
tijdens trainingen op de omschake
ling van aanval naar verdediging
worden gehamerd. Is UVS in balbe
zit dan is het tikke-takkie, maar zo
dra een duel wordt verloren, vinden
spelers het minder leuk om achter
de bal aan te hollen. Wonnen we
voorheen twee duels, dan gingen al
snel de neuzen omhoog. Dit jaar is
dat anders. Ik heb het nog niet bij
UVS meegemaakt dat we zes duels
op nj wonnen.
WSB wenste niet
mee te werken aan de
verbetering van die
reeks. Nadat de Leid-
se ploeg uit met 5-0
verloor bij de club uit
Noordwijkerhout be
gon de euforie. Vorige
week kwam daar in
de thuiswedstrijd te
gen WSB een einde
aan. In de 96ste mi
nuut liet UVS de zege
alsnog uit de handen
glippen. „De uitwed
strijd tegen WSB was
het enige competitie
duel waaraan ik niet
heb meegedaan. We
begonnen goed, maar
na twee rotgoals te
gen liet iedereen de
kop hangen. Na die
wedstrijd hadden we
intern een gesprek.
Het leek weer ver
dacht veel op vorig
jaar. Na een tegenslag
gingen de koppies
weer omlaag." De
sessie had effect. Tot
afgelopen weekeinde
opnieuw WSB roet in
het eten gooide.
„Achteraf baal je. Als
je zo lang met 2-1 voor staat dan
moetje ook de winst pakken. Maar
als je het objectief bekijkt, was de
uitslag wel terecht. De duels met
WSB zijn wedstrijden op zich. Niets
weerhoudt ons ervan om een goed
vervolg aan de serie te geven."
De Kievit is ervan overtuigd dat UVS
met de huidige selectie in de hoofd
klasse geen modderfiguur slaat.
„Maar dan hoop ik wel dat Michael
de Roode snel terugkomt. In de kor
te tijd dat hij voor zijn blessure voor
de ploeg speelde, zag je dat hij een
toegevoegde waarde is. Hij heeft in
het voetbal al het een en ander mee
gemaakt. Weten we nog zo'n speler
als hij aan te trekken dan zie ik het
zeker zitten. De jeugd van UVS is
goed en met Teun Parrel en Joeri
Onderwater staat achterin een goed
centrum. We zullen niet gelijk bo
Walter de Kievit: „Ik heb het nog nooit meegemaakt dat UVS zes keer op rij won. Volgens mij is dat een clubrecord." Archieffoto: Hielco Kuipers
venin meedraaien, maar onlangs lie
ten we tegen hoofdklasser Argon wel
zien het niveau aan te kunnen. We
moeten alleen afwachten of het
team bij elkaar blijft. Als een of twee
jongens zeggen dat ze het in de za
terdaghoofdklasse willen proberen,
dan wordt het lastiger. De zaterdag
blijft toch trekken."
De 33-jarige spits uit Zoetermeer kan
er over meepraten. Hij maakte zelf
voor een seizoen de overstap naar
sportpark Nieuw-Zuid. De Kievit
speelde alle competitieduels maar
kon toch niet aan de hooggespan
nen verwachtingen van Quick Boys
voldoen. „Ik scoorde wel uit en thuis
tegen Katwijk en daar draait het bij
de club toch om." Hij keerde terug
naar de Kikkerpolder. Omdat De
Kievit wist wat hij bij zijn oude club
had. Een rustige voetbalvereniging
waar heel wat moet gebeuren alvo
rens paniek uitbreekt. „UVS heeft
zijn voor- en nadelen. Als het slecht
gaat blijft iedereen vrij rustig, maar
nu we bovenin meedraaien is het
ook weer niet zo dat iedereen roept:
'Hosanna, we komen eraan'. We
hebben ook het imago van die 'voet
ballende' ploeg die fysiek het onder
spit delft als je een keer gas tegen ze
geeft. Het is moeilijk om dat te ver
anderen. Dit jaar staan we wel dege
lijk ons mannetje. Tegen HBS kwa
men we zwaar onder druk, maar ga
ven we weinig weg.
„Misschien is dat wel de winst van
dit jaar. We zijn bereid om de
mouwtjes op te stropen en willen
voor elkaar werken." Zo vanzelfspre
kend is dat volgens De Kievit niet.
„In het zaterdagvoetbal geeft ieder
een honderd procent en is dat niet
het geval dan komt er een andere
speler in. Daar ontbrak het bij ons
nog wel eens aan. Je had zomaar de
kans dat de inzet even wat minder
was. Bij een hoop jongens zit dat er
niet van nature in. Vorig jaar kon ik
me langs de kant daar nog wel eens
aan ergeren. Daarom is het goed dat
we een jongen als Michael de Roode
erbij hebben. Hij houdt de boel
scherp en kan een team op sleep
touw nemen."
De Kievit, die al verschillende jaren
in de hoofdklasse speelde, wil nog
zeker een seizoen doorgaan. Daarna
bekijkt hij per seizoen of hij het al
tijd vindt om te stoppen. „De hoofd
klasse op zondag is aantrekkelijk,
omdat er een aantal ploegen in
speelt waartegen wij op dat niveau
nog niet uitkwamen, zoals Westlan-
dia, Kranenburg en Türkyemspor.
Als voetballer wil je immers zo hoog
mogelijk spelen en bovendien heb je
vier potjes meer dan in de eerste
klasse."
Aan het niveau zal De Kievit zich
snel aanpassen. De spits heeft, dat
bleek ook vlak na zijn blessure, niet
veel wedstrijden nodig om te wen
nen. „Ik ben een voetballer die het
moet hebben van de duels en fysieke
kracht. Ik ben niet iemand die twee
of drie man passeert. Zo'n speler
heeft meer wedstrijden nodig om in
zijn ritme te komen. De eerste vier
duels scoorde ik nog niet voor UVS,
maar daarna schoot ik zeven keer
raak in zeven duels. Ik ben ook niet
echt verbaasd over de prestatie van
ons team. Deze groep is al een tijdje
bij elkaar en ik weet dat we de moge
lijkheden hebben. Alleen moet het er
een keertje uitkomen."
i
Staand v.l.n.r: Helma van der Geest, Lydia van der Poel, Riet Gies-Broesterhuizen, Margret Brugman, Loes de Haas, Corrie Strijk en Gonnie
Heemskerk. Zittend v.l.n.r: Gerrie Hoogenboom, Maria van der Geest, Jeannet Goes, Nel Vink en Wil van der Geest (coach). Liggend: Monique
van der Meer.
ol
ik©,r de fusie ontstond een
enteerd eerste team dat
jaar na het samengaan de
y le divisie bereikte. Op dat
u was handballen best pit-
rie keer in de week trainen,
ebeurde toen nog in de
e Groenoordhal, waar ook
re handbalclubs zoals Sa-
1 is, Northa en MMO speel-
le kon ze op zondag alle-
tegelijk aan het werk zien.
lodii le bloemenveiling werd
vel eens gebruikt. Later
r in de diverse gemeenten
hallen gebouwd. De
sprong in Roelofarends-
onze thuisbasis gewor-
Het vrouwenteam van handbalclub OASE promoveerde in 1980 naar de tweede
divisie, toen het derde niveau. Dat was een opmerkelijke prestatie voor een kleine
vereniging die twee jaar eerder werd gevormd door een fusie van Jong Ade uit Oud
Ade en NIO uit Rijpwetering. Riet Gies-Broesterhuizen uit Roelofarendsveen maakte
deeluit van de succesvolle generatie.
„De speelsters van het team op
de foto konden het enorm goed
met elkaar vinden en dat kwam
ook tot uiting in de prestaties.
Met het kleine OASE speelden
we onder meer een bekerwed
strijd tegen Hellas uit Den
Haag, toen de landskampioen.
Helma van der Geest was het
grootste talent. Ze werd gese
lecteerd voor de Haagse selectie
en andere clubs benaderden
haar, maar ze is nog steeds bij
OASE actief. Ik handbal met
twee voormalige speelsters uit
het kampioensteam in het hui
dige dames 3 en toevallig heb
ben we hoop op de titel."
„Dat we zo goed met elkaar
konden opschieten, had ook
een keerzijde. Er werd jarenlang
onvoldoende aandacht aan de
jeugd besteed en toen wij er
mee stopten, stonden er geen
vervangers klaar. Daardoor is
de club in de loop der jaren ver
weggezakt. Daar hebben we
van geleerd. We hebben nu en
beleidsplan waarin de opbouw
binnen de vereniging is vastge
legd. Het huidige eerste team,
met de oudste van mijn drie
handballende dochters als
keepster, heeft een grote kans
om kampioen te worden. De
keuze voor kinderen was een
stuk makkelijker in mijn tijd. Je
had voetbal voor jongens en
handbal voor meisjes. Tegen
woordig kunnen meisjes naar
hockey, tennis, aerobics, noem
maar op. Het is lastig om aan
was te krijgen en mede daar
door werken we in de jeugd sa
men met MMO."
.Afgelopen voorjaar hebben we
het 25-jarig bestaan gevierd.
Jong en oud speelde een hele
dag met elkaar. Het kampioen
schap van 1980 is ongetwijfeld
het hoogtepunt uit mijn carri
ère én ook voor de club."
Richard Krajicek heeft acht
pakken, zo is mij de voorbije
week diverse keren te verstaan
gegeven. Volgens mij heb ik ze
ook allemaal gezien, die acht
op maat gestieden kostuums.
De tijdelijke directeur van
Ahoy' draagt ze ook op een ma
nier van 'kijk mij eens even een
pak aan hebbenHet is net een
knaapje dat door de week zijn
zondagse goed aan mag omdat
hem iets gewichtigs staat te ge
beuren. Zelfs op het toppunt
van zijn tennisloopbaan is die
Kraai niet zo vaak op ti> ge
weest als dezer dagen. Hij is
niet van de buis weg te bran
den.
Er was in Rotterdam nog geen
rally geslagen of ik kampte al
meteen ernstige Krajicek-ver
moeidheid. Nou is het in Ahoy'
nooit alleen om het tennis ge
gaan, want ondernemend Ne
derland stond er al onder de
slagen wisselingen te netwerken
toen die term nog moest wor
den uitgevonden, maar sinds
Krajicek een pak draagt, lijkt
de sport helemddl bijzaak ge
worden. Niet de tennissers,
maar de toernooidirecteur
wordt op de voet gevolgd. Door
de NOS nota bene, de enige
omroep waar ze nog een beetje
aan journalistiek doen.
Bij aflevering zoveel van de
Krajicek realityshow vroeg
Mart Smeets zich met zo'n qua
si verbaasd Smeets-hoofd af
wat een toernooidirecteur nou
eigenlijk doet de hele dag. Nou,
antwoordde ik nogal geïrri
teerd vanuit mijn tv-stoel, wat
al die andere directeuren van
tennistoernooien, pingpong-
toernooien, schaaktoernooien,
golftoernooien, voetbaltoer
nooien, squashtoernooien, ju
dotoernooien en dartstoernooi-
en, altijd doen: bellen, bellen,
bellen, handjes schudden, jour
nalisten te woord staan, deel
nemers vertroetelen en wed
strijden bekijken. Maar wat
zegt Mart, terwijl hij op
Smeetsachtige wijze de schou
ders omhoog trekt? Dat hij er
eigenlijk geen idee van heeft.
Doe niet zo achterlijk man. Ge
loof je het zelf?
Filmpje. Krajicek telefoneert,
telefoneert en telefoneert nog
eens. Hij begroet gasten van al
lerlei pluimage, hij doet een
persconferentie, hij aait wat
oud-collega's over de bol en hij
kijkt hoe het er in de hal aan
toe gaat. 't Is me wat Mart.
Wat directeuren van andere
toernooien niet zo snel zullen
doen, is een balletje met Ro
nald Koeman slaan. Krajicek
deed dat van de week wel, in
één van die acht pakken, ter
wijl de oefenmeester van Ajax
gewoon zijn trainingsplunje
aan had. Geen geziclit, maar
Smeets deed alsof hij het een
tafereeltje van ontroerende
schoonheid vond. Komediant.
Wat me ook stoort aan dat ten
nistoernooi van die bank is dat
het publiek in Ahoy' oranje be
gint te kleuren. Nee hè, ook
daar al. Houdt die debilisering
van het sportpubliek dan nooit
meer op? Nog even en we ten
nissen met een dweilorkest.
Wat gaven die Teletubbitoeters
'm van de week weer van Jetje
zeg. Zo erg is die deerniswek
kende tyfusherrie nog nooit de
huiskamers ingetoeterd. Alsof
ze metz'n allen in de commen
taarcabine van die SBS 6-
droogkloot waren gepropt. Ik
had er op slag spijt van dat ik
thuis was gebleven. In de Arena
had ik misschien nog een goed
heenkomen kunnen zoeken. Ik
heb een tijdje met het geluid uit
naar Holland - Amerika zitten
kijken, maar dan val je bij zo'n
zaadpartij echt in een mum
van tijd in slaap.
Het opvallendst aan deze vol
strekt overbodige voetbalwed
strijd was dat Ronald Koeman
weer eens gelijk kreeg. Van der
Vaart en Sneijder samen op het
middenveld gaat niet. Tenmin
ste, niet als je met drie spitsen
speelt. Zet je tivee man voorin,
Van der Vaart daar vlak achter
en Sneijder met twee sjouwers
op het middenveld dan kan het
heel goed. Als ik Koeman was,
zou ik Van der Vaart vanwege
zijn gejank in het openbaar de
aanvoerdersband afnemen en
vervolgens elke week opstellen.
En Sneijder ook, op een mid
denveld met Maxwell en aan
voerder Galasek. Voorin een
midvoor plus een spits die een
voorzet van rechts kan geven.
Van links zou ik de ballen door
Maxwell laten voorgeven. Suc
ces verzekerd.
En wat vinden we van de nieu
we Oranje-creatie van Nike? De
rugnummers zijn oké, maar
voor de rest is het wat mij be
treft weer huilen met de lamp
aan. Van fluorescerend naar
vaal oranje. Volgens mij doen
ze het er om bij Nike. Dat zit
alleen maar in het voetbal om
dat het de grootste handel is.
Met voetbal hebben Amerika
nen immers niks. Vinden ze
een wijvensport. Ik verdenk Ni
ke er van dat ze het Nederlands
elftal met opzet niet in het
mooiste Oranje, dat van het
WK 1974, kleuren. Beetje zie
ken. Er is toch niemand die ze
iets kan maken. Antivoetbal,
dat is Nike.
Jaap Visser
Reageren?
Sportredactie.ld@hdc.nl
