ilieconcel
KUNST CULTUUR
'Ik wil niet meemaken wat Oudkerk gebeurt'
'Dat theatrale zit in me'
h
Joop van den Ende
bouwt musicaltheateE
Bocephus King
moet meer doserei|
Activiteiten rond Gedichtendag z
blijven beperkt in Leidse regio e
8 februari
Kim Wilde.
Foto: EPA/Ryan O'Sullivan
Kim Wilde
als Marilyn
londen - Kim Wilde poseerde
gisteren als haar idool Marilyn
Monroe om de aandacht te ves
tigen op haar wereldtournee
'Here and Now' die in juni van
start gaat. De 43-jarige zangeres
staat sinds haar duet met Nena
- ook een icoon van de jaren
tachtig - weer volop in de be
langstelling. Het tweetal scoor
de vorig jaar een hit met
'Anyplace, Anywhere, Anytime'.
Extra concert
van UB40
Amsterdam - Twee concerten
bleken niet voldoende om alle
fans een kans te geven UB40 te
zien. Daarom is nog een extra
concert toegevoegd dat plaats
vindt op woensdag 7 april in de
Amsterdamse Heineken Music
Hall. Ook op maandag 5 en
dinsdag 6 april treedt de Engel
se pop-reggaeband daar op.
Het concert op 5 april is inmid
dels uitverkocht. De kaartver
koop voor het extra concert be
gint morgen.
Enquist eert
dochter met fonds
Amsterdam - Schrijfster Anna
Enquist heeft ter nagedachtenis
van haar verongelukte dochter
het Margit Widlund Fonds in
gesteld. Haar dochter Margit,
neerlandica en zangeres, kwam
in 2001 om het leven toen zij in
Amsterdam werd gegrepen
door een vrachtwagen. Jaarlijks
zal uit het nieuwe fonds het
Margit Widlund Stipendium
(2500 euro) worden toegekend
aan een jonge zangeres met een
bijzondere podiumpresentatie.
Het Margit Widlund Fonds is
het 150ste fonds op naam van
het Prins Bemhard Cultuur
fonds.
Harry Verbeke
(80) overleden
haarlem - In zijn woonplaats
Haarlem is gisteren de tenor
saxofonist Harry Verbeke over
leden. Verbeke werd in 1923 in
Leeuwarden geboren. De saxo
fonist boekte in de jaren vijftig
en zestig successen met onder
meer The Diamond Five en de
bigband van Boy Edgar. Dit le
verde hem twee Edisons op. In
1968 kreeg Verbeke de Wessel
Ilckenprijs, de jazzonderschei-
ding die later werd omgedoopt
tot de Boy Edgarprijs.
woensdag 28 JANUARI 201
ie.
Amsterdam - Theaterproducent
Joop van den Ende gaat een
musicaltheater bouwen aan de
Amsterdamse Zuidas. In 2007
gaan de deuren open voor de
eerste voorstelling. Er kunnen
dan 1850 bezoekers naar bin
nen. De theaterproducent en
de Amsterdamse wethouder
Duco Stadig (stedelijke ontwik
keling) tekenden gisteren een
overeenkomst over de locatie
en de grondprijs.
Het theater komt langs de AIO
op de voormalige locatie van de
Hogeschool van Amsterdam.
Dat is op een steenworp af
stand van de Rai. In de plannen
zijn, naast het musicaltheater,
ook woningen en kantoren op
genomen. De voorstellen pas
sen in de ontwikkelingsplannen
van de gemeente om de Zuidas
tot een levendig stadscentrum
te ontwikkelen.
Van den Ende heeft al jaren
plannen om een dergelijk thea
ter in Amsterdam te realiseren.
Het ontwerp van het gebouw -
inclusief plein en ondergrondse
parkeergarage - wordt momen
teel uitgewerkt door de archi
tectencombinatie Jo Coenen
Co en Am. Meijs Arch. Beide
bureaus houden rekening met
de randvoorwaarden van de ge
meente om verkeers- en ge
luidshinder te voorkomen.
irei
kvei
juist
gnd
:om
arl
idl
ga£
Nee, een naam heeft hir^
niet, maar als het theateroe
drie jaar open gaat, is hij 6Lt c
gen die tijd moet het maaj[W
afgelopen zijn met de befyei
denheid. „Dan ga ik het-^
schien wel het Joop vaxj^g
Ende Theater noemen.
De theaterproducent glunr p
gisteren bij het tekenen v
contracten. Eindelijk kon
musicaltheater er dan to[
op de plek die hij wil.1
droom komt uit, want Jooj 1
Amsterdam geboren en dJCl
ligt hem nauw aan het 1
weet zijn vrouw Janine. [Cl
het kon plantte hij, als eeiiAT
op de maan, dan ook zijrf
getje op de maquette vl^j
Zuidas. Want Van den]/'
staat te trappelen. Zijn
Holding had de uitnoiNAj
voor de plechtigheid ajior
stuurd nog voordat hding
meentebestuur akkoord vseci
Van den Ende heeft vanatz
gezocht naar een geschikthel
in Amsterdam. Een jaatink
bekeek hij de mogelijkhda
van het Arenagebied in Aègel
dam Zuidoost. Spijt hetnat
niet. Hij gaat er met zijn'is
graag naar de bios, filmjjac
ken en weer weg. „Wt in
word van die omgevinjt
blij. Sterker, ik word er opme
kigvan." atte
en.
o{
ten
ede
ij'
muziek recensie
Hans Keijzers
Concert: Bocephus King and Band of
Doom. Gezien: 27/1, O-bus, Leiden.
Twee jaar heeft Bocephus King
gedaan over zijn nieuwe, alweer
derde, cd 'All Children Believe
in Heaven'. Vlak voor het eerste
concert van de tournee - in Lei
den - verkoopt Bocephus nog
gewoon zijn cd'tjes in de zaal.
Tafeltje met lekker oud sche
merlampje voor zijn neus. Bo
cephus, met zijn onvermijdelij
ke hoed, lijkt een jongere uit
voering van Tom Waits.
Sommige artiesten kunnen
maar één kunstje en dan slaat
al snel de verveling toe. 'Wreek
of the century' is de opener en
de onvervalste junkiesong
wordt volkomen om zeep ge
holpen door de geluidsmixer,
maar goed, dat vergeven we Bo
cephus. Veel van de tekstefi van
de Canadees Jamie Perry gaan
over de zelfkant van de maat
schappij. Dope, pillen, hoeren
en dronkaards domineren de
teksten van de Canadees. Een
stijltje meer of minder draait hij
lat i
zijn hand niet voor oi^at
hebben natuurlijk de do(
male rock, soul, en blues03^
Bocephus vermengt dat1^
listig met bossa-novaj m
elektronische achtergrf"!*
luidjes of zelfs lichte ska-Fee
den. Een beetje meer d|^r
kan daarbij zeker geen Pee
Want het aaneenrijgen vï^
len maakt je soms ook bl0*
lijk nerveus en alle liedjl^e
zeker niet even sterk. 0*fe
Gelukkig zorgt Jesse Zubr
zijn viool voor aangf0"
country-invloeden. HeeJf"1
de swampy blues 'Jesus110t-
Bookie' en het filmische
bye Blues'. Bij de melaP P
sche ballad 'Stella Bella "e
zet King zich neer als B11S
valste singer-songwriter.^0
vuldig hoor je stukjes
Zappa en Tom Waits bin;
caleidoscopische sountfg
twee grootheden zullen i00l
zijkant toch een beetje
schuddend hebben staan en
en zonder meer het adviP-
ben gegeven dat meer ni<
beter is. Door die nadrulee'
mengelmoes van stijlen1-0
gisteren zeker de helft
songs van Bocephus Kil
optimaal.
ulec
leiden - Het zou moeten uit
groeien tot een traditie als de
Boekenweek of de Kinderboe
kenweek, maar de Gedichten
dag beleeft morgen pas zijn vijf
de editie en heeft nog niet die
status bereikt. Desalniettemin
wordt er op die dag meer dan
op welke dag in het jaar ook
stilgestaan bij de schoonheid
van poëzie. Van Rutger Kop
land verschijnt 'Wat water ach
terliet', een bundeltje niet eer
der gepubliceerde gedichten.
Ook worden de drie beste Ne
derlandstalige gedichten van
2003 gekozen. Overal in het
land zijn activiteiten rond het
thema van dit jaar: Helden. Het
aantal activiteiten in de Leidse
regio is beperkt:
Alphen aan den Rijn:
Het Literair Café Alphen biedt
vanavond, aan de vooravond
van de gedichtendag, om 20.00
uur in het Parkfilmhuis een po
dium aan plaatselijk poëzieta-
lent. De Taaismederij brengt op
ludieke wijze 'de held van Al
phen aan den Rijn' voor het
voetlicht. De muziek is van Wil
Kokelaar (piano) en Monique
Goderie (zang).
Jan Slagter speelt morgenavond
om 20.00 uur zijn literaire voor
stelling 'Mijn geliefde, een te
rugblik' in pop- en cultuurpo
dium Het Kasteel (zie elders op
deze pagina).
Leiden:
Aan het begin van het eerste
uur lezen de docenten van het
Da Vinei College, vestiging Ka-
gerstraat, morgen in hun klas
gedichten van Hans Andreus,
Harry ter Balkt, Ton van Deel,
Hans Dorrestijn, Han G. Hoek
stra, Ingmar Heytze, Judith
Herzberg, Jan Kuijper, Marjo
lein Kool, Gerard Reve, Toon
Tellegen, Leo Vroman, Hans
Warren, Willem Wilmink, Wis-
lawa Szymborska en anderen
voor.
Leiderdorp:
De openbare bibliotheek heeft
een wedstrijd uitgeschreven en
Leiderdorpers gevraagd een
heldendicht te schrijven. Dat
kan een gedicht zijn over een
popidool, een filmster, of een
sportkampioen, maar net zo
goed over de eigen vader of
moeder. De uitslag wordt mor
gen bekendgemaakt. De win
nende gedichten worden in de
bibliotheek tentoongesteld.
Roelofarendsveen:
Met een paar dagen vertraging
besteedt Roelofaren
aandacht aan gedichi
Rick de Leeuw, vot
frontman van de Tri)
Kecks, is zaterdagavok
20.30 uur te gast in do
Alkeburcht. Hij schrijf^
verhalen, romans en poé
tuurlijk. ar-
'eg.
Voorschoten: en 1
In de openbare biblioth||e
zen morgenavond om 2C
Voorschotenaren huniers
lingsgedicht voor. Ze an
voor uit soms eigen, so de
dermans werk. Anton wc
leidt de deelnemers in e(sg
got Kalse zorgt voor de r
Ie omlijsting. P10'
(advertentie)
een
r
optreden van het
igse Instrumentaal
Jeugdensemble
Jger
die
o.l.v. Marco C. de Bruin
De theatergroep Otis
op het Boerhaaveplein in het LUMC
voor het Willem Alexander Kinderfonds
Willem Alexander kinder
en jeugdcentrum
Leids Universitair Medisch Centrum Jr JN U Ooni
,W(
Aanvang concert 14.00 uur. Kaarten verkrijgbaar h 7,50 ik
Fiorella 'aai
Burgsteeg 5. 2312 JR Leiden. Tel. (0)71 - 513 43 14 Bf
Karina Schaapman: „Ik moet echt verschrikkelijk hebben gestonken. Maar de school greep niet in." Foto: ANP/Marcel Antonisse
In Leiden opgegroeid PvdA-raadslid Karina Schaapman rekent in boek af met verleden
door Malika Sevil
amsterdam/leiden - Karina Schaapman,
PvdA-raadslid in Amsterdam, schreef
'Zonder Moeder'. Over haar weg naar een
leven in de prostitutie. Over de roemruch
te seksclub de Satanskerk, ontmoetingen
met Herman Brood en al het andere dat
moest worden opgehelderd. „Anders kon
ik niet langer in de politiek functioneren."
De timing was bizar. Twee dagen nadat
wethouder Rob Oudkerk was afgetreden
vanwege een seksschandaal, stond het
met grote koppen in de krant: 'raadslid
was ooit prostituee'. Dat raadslid is de
uit Leiden afkomstige Karina Schaap
man (43), van dezelfde fractie, met de
zelfde portefeuille en ze zijn nog maatjes
ook. Zo dik zelfs dat Schaapman uitgere
kend Oudkerk om raad vroeg toen ze
met haar geheim worstelde dat ze ooit
de hoer heeft gespeeld.
Schaapman is er nog beduusd van. Ca
meraploegen voor de deur, een filmaan
bieding, fractiegenoten die zich rot
schrokken, het nieuws viel nogal koud
op hun dak namelijk. „Het boek zou pas
anderhalve week later uitkomen, maar
het roddelcircuit was al aan het draaien.
AT5 belde dat het belastend materiaal
had." Vandaar. Blij is ze er niet mee.
„Mijn boek staat in de schaduw van het
tumult rond Oudkerk, het gaat mee in
de hype, terwijl het twee compleet ver
schillende verhalen zijn."
Schaapman kwam vorig jaar in de raad
en verwierf daarvoor bekendheid met
haar succesvolle proces tegen het ge
meentebestuur, dat ze had aangespan
nen omdat haar kinderen slecht onder
wijs genoten.
Eigenlijk wilde ze met het boek voorko
men wat Oudkerk meemaakt. Dat er
plotsklaps tapes of foto's opduiken
waarop Schaapman in volle nakende
glorie te bewonderen is, dat er vervol
gens krijsende koppen in de krant ver
schijnen met eenzijdige verhalen over
hoererij.
Toen een vader op het schoolplein haar
een videoband met compromitterende
opnames uit een ver verleden overhan
digde, goedbedoeld overigens, en ze
daarbovenop ook nog eens een ex-klant
tegenkwam op een politieke bijeen
komst, was de maat vol. „Ik heb door de
jaren heen een radar voor gevaar ont
wikkeld. Ik wist: dit is mis." Maar er was
meer: journalisten stelden steeds vaker
vragen over haar verleden, die ze dan
maar ontweek, zelf meed ze recepties,
om moeilijke vragen te ontlopen.
Er moest duidelijk iets gebeuren. Maar
wat? Dus zij naar Oudkerk. Hij stelde
haar gerust. Ze had toch geen strafblad.
Ze besloot het niet naast zich neer te
leggen, maar juist alles naar buiten te
gooien. Dat ze jatte, dat ze een poging
heeft gedaan zichzelf met een overdosis
slaappillen van het leven te beroven, na
dat haar pleegmoeder boos op haar was
geworden, dat ze coke heeft gesnoven
toen ze met Herman Brood toerde en
natuurlijk, het meest precaire, dat ze een
jaar bij de roemruchte seksclub de Sa
tanskerk heeft gewerkt.
Maar ze heeft ook tegen haar fractiege
noten gezegd: „Lees mijn boek en oor
deel pas daarna." De context is alles, na
melijk. In een notendop: Schaapman
groeide in Leiden op met haar Indische
moeder, Nita. Alles ging goed eigenlijk,
afgezien van een chronisch geldgebrek,
totdat Nita ziek werd en naar het zieken
huis werd overgebracht. Karina, dertien
jaar toen, bleef alleen achter. Ze leefde,
nu ze het zelf mocht bepalen, op mar
sen en hopjesvla, geld voor meer was er
niet. Het huis was een vuilnisbelt. En dat
een halfjaar lang. „Ik moet echt ver
schrikkelijk hebben gestonken. Maar de
school greep niet in." Achteraf neemt ze
het haar moeder kwalijk dat ze haar aan
haar lot overliet. „En dat is moeilijk om
toe te geven. Toch, het is de verantwoor
delijkheid voor iedere volwassene - al is
het een buurman - om zorg te dragen
voor een kind dat in de problemen zit."
Na de dood van haar moeder kwam Ka
rina bij haar vader terecht. De man die
haar moeder verliet op de dag dat Kari
na werd geboren. Een drama. Hij mis
handelde de kinderen zowel fysiek als
psychisch. Via allerlei omwegen - pleeg
gezinnen en kraakpanden - kwam ze in
Amsterdam terecht. Op aanraden van
Herman Brood, die ze op een goeie dag
ontmoet had en met wie het erg klikte.
Nee, ze was niet verliefd, al rommelden
ze wel met elkaar.
In Amsterdam zwierf ze over straat, tip
pelde en kwam uiteindelijk, in 1981, via
een advertentie bij de Satanskerk te
recht. „Ik had geen taboes, geen normen
opgebouwd. Ik heb nooit geleerd wat
sociaal wenselijk is. Bloot poseren, oké.
En als Herman me op het terras vroeg
mijn tieten te laten zien, dan deed ik
dat." Het jaar bij de Satanskerk maakte
haar hard. Bananenshows, toestanden
met dildo's, met mannen mee naar bo
ven voor het 'echte werk'. „Je moet zo
veel emoties uitschakelen om dat alle
maal te kunnen doen." Totdat Eva
kwam - blond, niet oud en drie weken
ervoor bevallen van een tweede kind. Ze
moest van haar kerel.
Nadat Schaapman haar wegwijs had ge
maakt in de wereld van de Satanskerk,
brak Eva in tranen uit. En bij Karina,
doorgewinterd inmiddels, brak er ook
iets. Ze kon het niet meer opbrengen.
Die mafketels, de hypocrisie. 'Ik werk
niet meer aan mijn eigen verkrachting
mee', schrijft ze. Dat ze het gered heeft
en niet ten onder is gegaan aan bijvoor
beeld drugs, heeft ze te danken aan haar
sterke persoonlijkheid, zegt ze, en aan
haar man.
En nu, 22 jaar later, is ze kritisch over de
prostitutiewereld, en dan vooral de tole
rantie van de maatschappij daarbij.
„Wat speelt zich allemaal niet voor el
lende af in de bordelen, achter de ramen
en het CS. Mannen die twintig rondjes
rijden en wachten totdat de tippelaar
ster zo ziek is dat ze voor nog minder
geld kunnen. Dat accepteren we ge
woon. Waarom gebeurt daar niks tegen?
Dan de scholen die - bang voor hun
imago - niet willen praten over de lover
boys die op hun schoolpleinen rond
hangen. Het is je maatschappelijke
plicht daar aangifte van te doen."
'Zonder Moeder", Karina Schaapman, uitgeverij
Balans, 16,50 euro, ISBN 90 5018 727 7.
In Leiden en de regio bestaat grote belangstelling voor profes
sionele en amateuristische kunstbeoefening. Heilig Vuur volgt
stad- en regiogenoten die musiceren, zingen, dansen, toneelspe
len, fotograferen of op andere wijze actief zijn. Vandaag: Jan
Slagter uit Alphen aan den Rijn.
Hij vindt zichzelf geen dichter.
Toch gaat het nieuwe pro
gramma 'Mijn geliefde, een te
rugblik' van Jan Slagter heel
bewust op Nationale Gedich
tendag in première. Een dicht
bundel zal hij nooit publice
ren. „Nee bah, teksten in een
boekje doen me niets", zegt
hij misprijzend. De Alphenaar
is geen lezer. Op de website
van pop- en cultuurpodium
Het Kasteel, waar hij morgen
zijn première beleeft, staat hij
omschreven als schrijver, per
former, naaldkunstenaar en
dichter.
Met de typering 'performer'
kan hij nog het best uit de
voeten. „Ik sta graag op het
podium. Dat theatrale zit in
me. Met mijn programma wil
ik het publiek amuseren, in
spireren en wellicht aanzetten
tot filosoferen." De 47-jarige
Alphenaar is uit het verleden
gewend in de schijnwerper te
staan. Op zijn negentiende
was hij Europees kampioen
discodansen. En daarna sleep
te hij nog heel wat prijzen in
de wacht met zijn danscaprio-
len. Tientallen discobollen in
zijn woonkamer getuigen nog
van zijn liefde voor deze dans
vorm.
Jan Slagter is sowieso gek op
alles wat glittert en glinstert.
Aan de muur hangen gebor
duurde kunstwerken die de
bezoeker werkelijk tegemoet
glimmen. Voor de foto doet hij
een zelfgemaakte kraag om
van glimmertjes. „Geïnspi
reerd op de oude Egyptena-
ren", verduidelijkt hij. „Deze
kraag heeft ook een plek ge
kregen in mijn programma.
Mensen zullen wel zeggen: oh
God, daar komt Jan Glitter
weer aan, maar ik heb inmid
dels wel geleerd lak te hebben
aan wat anderen van mij vin
den."
'Mijn geliefde, een terugblik' is
het derde programma van de
Alphense glitterkoning. „Het
gaat niet eens over een gelief
de", zegt de alleenwonende
performer. „Het gaat over
mijn liefdes. Ik ging het eigen
lijk schrijven voor mijn vijftig
ste verjaardag. Tot mijn verba
zing was het nu al klaar. Het is
dus een terugblik op mijn
47ste geworden. Ik had het Li-
Jan Slagter: ,,'lk hou van jou' krijg ik niet uit mijn strot." Foto: Henk Bouwman
terair Café gevraagd of ik het
daar mocht spelen op Natio
nale Gedichtendag. Vorig jaar
hadden ze een poëziework-
shop, maar dat werd een re
gelrechte flop. De schrijfster
was te laat en had zich niet
voorbereid. Dat moet beter
kunnen, dacht ik en daarom
had ik mezelf aangeboden."
Van het Literair Café Alphen
kreeg hij geen enkele reactie.
„Het Kasteel wilde wel en dus
sta ik daar. Ik ben zelfs gekop
peld aan een gedichtenwed
strijd die was uitgeschreven
voor jongeren. Na afloop van
mijn optreden wordt de win
naar bekendgemaakt." In zijn
programma neemt Jan Slagter
met het publiek de liefdes van
zijn leven door: opera, glitter,
dans, majorette, zijn ouders.
„Eigenlijk is de hele show één
groot eerbetoon aan mijn ou
ders. 'Ik hou van jou' krijg ik
niet uit mijn strot. Dat zeg ik
nooit. Dat vind ik zo'n vrese
lijke uitdrukking. Zo Ameri
kaans. Op deze manier zeg ik
het ook, maar dan anders."
„Het wordt een avond vol te
genstellingen", belooft hij.
„Met veel verkleedpartijen. Ik
doe zelfs een majorettenum
mer. De nadruk ligt natuurlijk
op de teksten. Het blijft een li
teraire voorstelling. Muziek
speelt echter ook een belang
rijke rol." De muziek - onder
meer uit de opera 'Turandot' -
komt van cd.
De performer zou de show
ook heel graag eens met live
muziek uitvoeren. Hij heeft
het plan hiervoor ingediend
bij het Alphens gemeentebe
stuur. „Het jaar dat ik 50
word, gaat het nieuwe theater
bioscoopcomplex in het
stadshart open. Ik vind dat de
opening niet aan Joop van
den Ende moet worden over
gelaten, maar in handen moe
ten zijn van de plaatselijke
kunstenaars en verenigingen.
De muziekschool zou kunnen
meewerken, de drumband, de
majorettes, een dansgroep,
noem maar op. Beeldend kun
stenaars zouden het decor
kunnen maken. Volgens mij
moet daar iets fantastisch uit
kunnen komen."
'Mijn geliefde, een terugblik',
Jan Slagter, donderdag 29 ja
nuari, 20.00 uur, Het Kasteel,
Concertweg 1, Alphen aan
den Rijn.
Theo de With
