GESPREK VAN DE DAG
'Blatter is een ouwe viespeuk'
Michelin strooit
weer met sterren
Draagbare asbak populair
Mi
Onzin
zaterdac 24 januari 2o0,
DAGELIJKS LEVEN
ftHpe.KE- MAN/VEN HEBBEAl HoBPIES
MENSELIJK
Draagbaar en afsluitbaar: de straatasbak. Foto: CPD/Jaap Rozema
Het draagbare asbakje -een centime
ter hoog, drie k vier centimeter
breed- is in opkomst. Sinds de Ne
derlandse roker voor het achteloos
op straat werpen van een peuk op
een boete van 46 euro kan worden
getrakteerd, draagt menig roker zo'n
afsluitbaar asbakje in zijn jaszak
mee. „Prima idee," zegt Ton Wurtz
van de Stichting Rokersbelangen, die
de asbakjes al een tijdje cadeau doet
aan sympathisanten.
Net als vele anderen binnen het ro
kend deel der natie vraagt hij zich
wel af waarom het tegenwoordig no
dig is dat agenten optreden tegen
mensen die een peukje op de straat
stenen werpen. Maar „uit milieu-
K. Miskotte
De mens heeft geen ander
doel dan er te zijn
overwegingen" vindt hij zo'n asbakje
toch een goed ding. „Op straat en op
andere plekken in de openbare
ruimte zie je mensen vaak afval ach
terlaten, waaronder sigarettenpeu
ken. Wij wilden een goede zet doen
en hebben dus onze sympathisanten
zo'n doosje cadeau gedaan, waar
door ze hun afval gewoon netjes mee
naar huis kunnen brengen of in een
afvalbak kunnen deponeren. Daar is
niets betuttelends aan. Je kunt peu
ken en andere rommel niet zomaar
op straat gooien. Als iedereen dat
doet, wordt het een zooitje."
Heel wat sigarenzaken hebben het
mobiele asbakje - leverbaar in vele
kleuren en prints - pas sinds kort in
hun assortiment opgenomen. De
slechts een paar euro kostende bak
jes vinden gretig aftrek. Tabakshan
delaren merken overigens nog een
ander gevolg van de pas ingevoerde
strengere rookregels: vaker dan voor
heen komen rokers binnen een siga
ret opsteken, want in sigarenwinkels
mag nog gewoon worden gerookt.
De verkoop van sigaretten en shag is
sinds 1 januari volgens tabakswinke-
liers wel wat teruggelopen, opp
De KOALA'S in de Australische deelstaat
Victoria krijgen DE PIL om te voorkomen dat
de dieren een bedreiging voor het milieu
gaan vormen en afgeschoten zouden moeten
worden. De regering
van de deelstaat
heeft daartoe beslo
ten na een geslaagde
proef in het natio
naal park Mount Ec-
cles. Premier John
Twaites zegt dat de
koalapopulatie uit
de hand dreigt te lo
pen, waardoor de
dieren niet voldoen
de voedsel meer
kunnen vinden. „In
de jaren dertig werd
de koalabevolking
hier bedreigd met uitsterven. Nu is de popu
latie gezond, maar in sommige gebieden te
omvangrijk." Het aantal koala's is zo ge
groeid, omdat ze geen natuurlijke vijanden
meer hebben. Victoria is volgens Twaites de
eerste staat waar de pil wordt ingezet om het
aantal koala's te verminderen. Hij zei het
een slechte zaak te vinden om nu niets te on
dernemen. Dan zouden later veel dieren af
geschoten moeten worden, een lot dat jaar
lijks miljoenen kangoeroes treft. De koala's
krijgen de pil in de vorm van een hormoon
implantaat, dat de dieren maximaal zes jaar
onvruchtbaar maakt. Foto: DPA
De katholieke KERK in Bra
zilië is BOOS over de plan
nen van een carnavalgroep
om te paraderen met poppen
van Adam en Eva die aan het
vrijen zijn. De leuze van
sambagroep Grande Rio is
'Laat ons het hemdje dra
gen, liefste'. Het Portugees
voor 'hemdje' betekent ook
'condoom'. De Braziliaanse
regering grijpt het 5-daagse
carnaval aan om miljoenen
gratis condooms uit te delen.
Volgens de ontwerper van de
optocht is het een lofzang op
veilige seks. De aartsbis
schop van Rio, Eusebio Os
car Scheid, ziet dat anders.
Hij vindt dat Justitie tussen
beide moet komen als het
carnaval in Rio in diskrediet
wordt gebracht door een on
betamelijke scène.
PRINS RAINIER van Monaco
is in zijn paleis TERUGGE
KEERD, na een verblijf van
drie weken in het ziekenhuis
waar hij was opgenomen we
gens oververmoeidheid. In
december lag de 80-jarige
prins vijf dagen in hetzelfde
ziekenhuis met griep.
Het moet raar lopen willen de Ne
derlandse restaurants er komende
week niet een paar Michelin-ster-
ren bijkrijgen. Voor de beste maï-
tres van het land is het dezer da
gen een kwestie van spanning, sla
peloze nachten en speculeren, al
wil bijna geen van hen dat openlijk
toegeven.
- Zeven jaar geleden schreef Ed
win van der Goor, eigenaar van
restaurant Seinpost in Schevenin-
gen, een brief aan Michelin. Het
schrijven bevatte een simpel ver
zoek: mocht Michelin van plan
zijn om Seinpost een ster te ge
ven, dan verzocht de eigenaar
dringend om dat niet te doen.
Voor buitenstaanders een bijna
potsierlijk verzoek, want wie
waagt het om de hoogste culinaire
eer ter wereld min of meer te wei
geren? Michelin reageerde enigs
zins gebeten. Van der Goor: „Een
inspecteur zei zoiets als: wie
denkt u wel dat u bent?" Hoe dan
ook, de ster kwam er inderdaad
niet.
Van der Goor heeft wel eens spijt
gehad van die brief, want nu
wacht hij al een paar jaar tot hem
alsnog een ster ten deel valt. „Ik
slaap, bij wijze van spreken, met
het gidsje onder mijn hoofdkus
sen." Maar anderzijds kan hij zijn
besluit van toen nog steeds verde
digen. „We waren er niet klaar
voor. Ik vreesde dat we de ster
niet zouden kunnen verdedigen.
Sommige zaken waren nog niet
goed genoeg geregeld. Je zakte bij
wijze van spreken door de stoelen
en de kwaliteit van de gerechten
moest constanter."
Michelin-baas Brown heeft de
spanning extra opgevoerd: hij liet
zich deze week lovend uit over de
kwaliteit en creativiteit van de Ne
derlandse restaurants. „Het barst
van de jonge, aanstormende ta
lenten", aldus Brown in een inter
view. Hij verwacht ook meer drie
sterrenzaken in Nederland. „Maar
dat heeft tijd nodig. De Librije in
Zwolle wordt getipt voor een der
de ster, en de Zwetheul in Delft
voor een tweede.
Seinpost-eigenaar Van der Goor
zegt dat de dagen worden afge
teld. „Het zal voor mijn mensen
hier zeker een teleurstelling zijn,
als we 'm niet krijgen. Ik durf er
niet meer aan te denken. Maar de
regels van Michelin zijn ondoor
grondelijk. Hij troost zich met de
gedachte dat alle koks die de afge
lopen jaren de keuken van Sein
post verlieten, zoals Paul van
Waarden, binnen twee jaar een ei
gen ster hadden.
ef
no
Verse bloemen en
schone toiletten
Nederland telt momenteel fi p
restaurants met één of meet(j
re sterren. Het waren er vori |eI
jaar meer. Het afgelopen jaa
zijn er twee failliet gegaan.
september werd tweestent
restaurant Inter Scaldes in
Kruiningen door brand ver
woest In 2002 had Parkheui
in Rotterdam de primeur alt
eerste Nederlandse restaur;
met drie sterren. Eén ster
voor een goede keuken, twe )T
sterrenrestaurants zijn de 5
moeite waard om een omvvi j
voor te maken en een driest iet
renrestaurant is uitzonder."
goed en de reis waard. Mit
ün maakt gebruik van een
korps van ongeveer 70 inspr
teurs. Zij komen anoniem e
Na afloop maken ze zich be
kend. Soms eten de inspec
teurs niet, maar leggen zij
slechts een bedrijfsbezoek
waarbij ze letterlijk een kijk
de keuken nemen. Is het ta
linnen in orde? Zitten er g<
gaten in? Zijn de bloemen
Zijn de toiletten schoon? Is
voldoende vakbekwaam pei
neel? Volgens veel koks lettf M
de inspecteurs er daarom o<
op of de kok ook de eigenaa e(
Dat zou iets zeggen over de
stabiliteit van de zaak.
Illustratie: GPD/Julius Wintermans
Een Michelin-ster betekent erken
ning en meer gasten, maar is geen
garantie om te overleven. Visres
taurant Imko's in IJmuiden (één
ster) moest een week geleden slui
ten wegens hoge schulden en Ro
bert Kranenborg moest stoppen
met Vossius - ook één ster - tóen
in augustus de schuldeisers op de
stoep van zijn Amsterdamse res
taurant stonden. De investeringen
aan tafelzilver, bladgoud aan het
plafond en een duur personeels
bestand waren Kranenborg boven
het hoofd gegroeid.
De waarde van zo'n ster wordt
overdreven, vindt Visbeen. „Ik
kreeg meer klanten, maar vooral
buitenlanders die op een congres
zijn in Delft of Den Haag. Zij va
ren op zo'n gids, Nederlanders
doen dat minder."
Els Brenninkmeijer
Strakke pakjes moeten het vrouwenvoetbal leuker maken,
zo liet FIFA-voorzitter Sepp Blatter deze week weten en
veroorzaakte daarmee een rel. De Zwitserse bestuurder
van de wereldvoetbalorganisatie roept de dames op voort
aan af te zien van de traditionele outfit. In Nederland lij
ken maar weinig betrokkenen van plan te zijn om op het
verzoek in te gaan. „Ik vind hem gewoon een ouwe vies
peuk," aldus speelster Eva Verpalen.
Ik was negenentivintig en belde met mijn huisarts, de
oude Ben Polak. „Kan ik eens grondig onderzocht
worden", vroeg ik. „Wat zijn de klachten", vroeg Ben.
Die had ik niet. „Gewoon een check up", zei ik. „Ne
genentivintig jaar en dan een check up", zei Ben, dat
is flauwekul maar kom maar langs want ieder mens
heeft recht op zijn eigen onzin Verstandige woor
den: recht op je eigen onzin. Ik heb gemerkt dat niet
alleen ieder mens maar ook iedere tijd recht op eigen
onzin heeft. En dan heb ik het niet over waanideeën
die een generatie stand houden zoals 'Kunst mag niet
elitair zijn'. Ook onzin maar vandaag niet het onder
werp. Huis, tuin en keuken vandaag. Ik wil het heb
ben over onzinspullen door de jaren heen.
Eerst maar eens wat zaken die ik de laatste tijd ben
tegen gekomen. Le pont d'amour. Ooit van gehoord?
Dat zit zo: je hebt tivee bedden naast elkaar. Tussen
die bedden zit de bekende richel van de beddenran-
den. Nu bestaat er een soort langwerpig kussen, smal
aan de onderkant (past precies in die richel) en iets
uitwaaierend van boven. Weg richel! Zoiets hadden
onze ouders niet. Ander hebbeding: een hoofdkussen
tje van kunststof voor in bad. Van onderen een glooi
ende hoek van ongeveer 120 graden zodat hij precies
blijft liggen waar het schuine hoofdeinde van het bad
overgaat in het platte stuk waarop zeep en shampoo
ligt. En aan de bovenkant van dat kussen een gleuf
waar je achterhoofd in past. Ik hoop dat ik het goed
uitleg want hoe onzinniger het voorwerp hoe lastiger
de beschrijving. Dan nog een spelletje van de jaren
negentig: rummy kub, een soort jokeren maar dan
met dure steentjes in plaats van met goedkope kar
tonnetjes. Allemaal spulletjes en spelletjes die over
een jaar of tien weer uit ons leven zijn verdwenen.
Sprong achterwaarts in de tijd: de jaren vijftig. In de
tijd van mijn ouders had je ook een hoop rommel. De
antimakassar nu we het toch over hoofdkussentjes
hebben. Zo'n kleedje voor over het hoofdeinde van
een fauteuil, zodat de bekleding niet vies werd van je
vette haren. Verwant daarmee waren de losse mou
wen die je over de armen van je colbertje kon trekken
je een plat halfrond stukje gummi aan een lange
steel. Daar kon je flessen vla mee leeg schrapen.
Over schrapen gesproken: ik zie mijn moeder nog
iedere boterwikkel zorgvuldig schoonschrapen.
Daarna vouwde zij de schone papiertjes op en leg
de ze in de keukenla omdat je maar nooit wist hoe
een vetvrij papiertje nog van pas konden
komen. Het jokeren in de vijftiger jaren
heette trouwens 'canasta'en kon gewoon
met kaarten gespeeld worden. Al die spul
len bestaan niet meer, alleen die antima
kassar kom je nog wel eens tegen.
Opvallend is dat we tegenwoordig luxe
rommel hebben. Vroeger was de boel
functioneler, meer op spaarzaamheid ge
richt. Maar al die liefdesbruggen, badkus-
sens, flessenschrapers en losse mouwen le
ven nauwelijks langer dan een generatie.
Straks zijn onze (klein)kinderen aan de
beurt. En die hebben ook weer recht op
hun eigen rotzooi.
Blatter deed zijn opmerkelijke op
roep onlangs in het Zwitserse blad
Sonntagsblick. Korte rokjes, zo
stelde hij, hoeft niet, maar het
mag allemaal best wat strakker.
„Er spelen vandaag de dag nu
eenmaal prachtige vrouwen voet
bal, sorry dat ik het zo zeg."
Een en ander ontlokt in Neder
land felle reacties. Frans Derks,
scheidsrechter in ruste en in zijn
actieve periode bekend vanwege
zijn kor
te, en
vooral
ook strak
ke pakjes:
„Ik ver
trouw die
man gewoon niet. Volgens mij
zijn er belangrijkere dingen waar
over hij zich druk moet maken.
Wie weet is het wel een afleidings
manoeuvre voor zijn falende be
leid. Op zich vind ik het schitte
rend om naar voetbalmeiden in
lekkere, mooie kleding te kijken,
maar daar gaat het niet om. Het
gaat er in de eerste plaats om wat
die vrouwen er zelf van vinden.
Niet wat Blatter wil. Het is de we
reld op z'n kop: spelers die hun
shirtje uittrekken na het scoren
van een doelpunt worden beboet,
maar vrouwen moeten veel min
der gaan aantrekken. Maar goed,
ik ken die Zwitsers een beetje. Ze
knijpen de katjes graag in het
donker."
De mode-expert uit het arbiters
wereldje krijgt bijval van DEVO-
speelster Eva Verpalen. De Am
sterdamse: „Ik vind hem gewoon
een ouwe viespeuk. Ik ben nu 20
en voetbal al vanaf mijn vierde.
Die ruim zittende shirts en broe
ken vind ik wel lekker. Bij slidings
en zo. Voetbal is van oorsprong
een mannensport. Toen de vrou
wen het zijn gaan spelen, hebben
ze mannenkleding overgenomen
en zo is het gebleven. Trouwens,
voetbalsters zijn vaak wat stevige
re meiden. Wat moeten die nu
met zo'n sexy strak pakje."
Gitte Kievits speelt voetbal in
Raamsdonk. „Als Blatter wil dat
we voetbal gaan spelen in rokjes,
heeft hij pech gehad. Hoog opge
sneden broekjes zijn nog veel gek
ker. Als dat moet, dan stop ik er
direct mee. Daar gaat het toch
Bij individuele sporten kan ieder zijn eigen keuze maken wat kleding be
treft. Foto's: GPD/Reuters
Beachvolley is dé sport waar de speelsters in weinig verhullende pak
hun kunsten vertonen. Archieffoto: United Photos De Boer
niet om in het voetbal? Ais hij be
doelt dat de kleding in het vrou
wenvoetbal iets vrouwelijker kan,
dan kan ik daarin meegaan. Die
mooie, vlotte, strakker zittende
hemdjes waarin de hockeysters
spelen, staan wat leuker en modi
euzer dan van die grote voetbal
shirts. Maar eigenlijk zou ik eerst
wel eens willen weten waarom hij
ons in andere pakjes wil zien."
Zou het voetbal dan toch de con
servatieve sport zijn, waar sommi
gen het voor houden? In andere
sporten is de trend naar strakker
en korter al enige tijd waarneem
baar.
Atlete Kristel Spierenburg loopt
hard, in een minuscuul pakje.
„Noem het gerust een uitdagend
pakje. In onze tak van sport kan
het. Zo heeft iedere sport zijn ei
gen passende kleding. Ik heb nog
nooit iets in handen gehad waar
van ik dacht: dit gaat te ver. Het
kwam altijd ten goede aan de
functionaliteit. Als sprinter moet
je niet te veel kleding aanhebben.
Wat daarnaast heel belangrijk is,
is het zelfvertrouwen. Ik kan me
voorstellen dat sommige tennis
sters heel uitdagende pakjes dra
gen. Als je je daarin lekkerder
voelt, waarom niet. Het vergroot
dan je zelfvertrouwen. Heb je een
buikje, dan moet je dus iets ver-
hullenders dragen. Omdat dat
dan weer beter is voor je zelfver
trouwen."
Winkelier Robby Zaman uit Hulst
verkoopt sportkleding. Hij gelooft
niet dat voetbalverenigingen de
keuze voor sexy en uitdagend zul
len maken. „Bij individuele spor
ten is dat anders. Daar kan ieder
Ire
zijn eigen keuze maken. Ik ve
koop bijvoorbeeld de pakjes
de zusjes Williams dragen. Di
zijn toch heel uitdagend. Het
rendeel kiest echter voor deg
ker shirtjes en broekjes. Zo zijtj(
wij Nederlanders nu eenmaal e|
moet het ook durven of aanki
nen. Miriam Oremans zag ik
in de pakjes die Koernikova o s j
Hingis droegen. Persoonlijk v
ik dat het met name het tenn {ar
qua aantrekkelijkheid op voo j.e]
is gegaan sinds de kleding wa
spannender is geworden. Wa
zeg nou eerlijk: Betty Stöve dl
tijds in die kleding, daar wen
toch niet opgewonden van."
Beachvolley is natuurlijk dé s
waar de speelsters in weinig
hullende pakjes hun kunsten
tonen: Deborah Kadijk: „Wij™*
ben ook zo'n meneer gehad,
gen we discussiëren hoe brei
het bikinitopje moest zijn. W (jjp
vonden dat maar één ding tel et
het moet fijn zitten en natuui n z
speel je beachvolley in een bi taj(
Ik zie me daarin echter niet g s
voetballen. Het gaat om de oi
standigheden. Als je voor het 1{
in Brazilië komt, dan denk je:
waar spelen die meiden in? Z
klein. Tot je er zelf achter koi >t
wat het is om in een tempera ne*
van 40 graden te sporten." n]
Het -voorlopig- laatste woon
aan Robert Maaskant, trainer
RBC en man met oog voor h(
vrouwelijk schoon: „Vrouwei
sexy pakjes, ik zal het graag z
maar ik vind het belachelijk |c
überhaupt over gesproken w vgi
door Blatter. Voor mij is het j
woon een non discussie", gp
