Zev Davidson voelt zich
thuis in twee werelden
SPORT
Katwijkse basketbalcoach René Mulder is na 27 jaar nog niet uitgeleerd
Er is leven na Richard Krajice
Rohan Goetzke begint met Mario Ancic weer helemaal opnieuw
HBS - UVS
Zondag, 14.00 uur
M
zaterdag 24 januari 2oo4
door Loman Leefmans
leiden - De interesse van prof
clubs wimpelde hij eenvoudig af.
Hij dook het Leidse studentenle
ven in en bleef bij UVS. De 22-ja-
rige Zev Davidson verkoos de af
wisseling van bestuurskunde in
de collegebanken, borrels op Mi
nerva en trainingen in de Kikker
polder boven het onzekere be
staan van een beginnend be
roepsvoetballer. „Spijt zal ik
nooit krijgen", zegt hij vol over
tuiging. „Door de aandacht van
profclubs wist ik dat ik het in me
had. Die bevestiging was voor
mij voldoende."
In Leiden leeft Davidson in
twee sociaal verschillende we
relden. Hij woont in een stu
dentenhuis op het Rapenburg,
is lid van het corps en hij speelt
's zomers cricket bij het een tik
keltje deftige HCC in Den Haag.
Daarnaast begeeft hij zich met
UVS in het 'gewone' voetbal.
Een merkbaar standsverschil?
„De mentaliteit is anders, de
humor ook, maar ik voel me bij
beiden op mijn plaats. Ik heb
net zo makkelijk het ene mo
ment lol in het studentenhuis
om daarna in de kleedkamer bij
UVS helemaal dubbel te liggen.
Uiteraard worden er door me
despelers grapjes gemaakt over
Minerva, maar die geven ook
stiekem blijk van hun interesse.
Want ze weten toch niet precies
wat er daar gebeurt aan de
Breestraat."
Davidson heeft Haagse ouders
die op zijn zevende levensjaar
naar de Stevenshof verhuisden.
„Een oom die het Leidse voet
bal een beetje kende, adviseer
de mijn ouders om me bij UVS
aan te melden hoewel Docos en
Leiden dichterbij lagen. Ik ben
er nooit meer weggegaan. In de
selectie, en dan vooral in het
tweede elftal, zitten jongens
met wie ik nu al vijftien jaar sa
menspeel. In het verleden zijn
vaak spelers van UVS naar za-
terdaghoofdklassers vertrokken.
Dat zie ik mijn generatie niet
snel doen."
In het voorjaar van 2001 kwam
Davidson nadrukkelijk in de be
langstelling te staan. Als 17-jari-
ge debuteerde hij in het eerste
elftal en scoorde hij veelvuldig
bij de toen nog hoofdklasser.
Dat leverde de onvermijdelijke
aandacht uit het betaalde voet
bal op van scouts en makelaars.
„Ik liet het gewoon op me afko
men, omdat ik wist dat ik er
toch niet op in zou gaan. FC
Groningen was nog het meest
concreet. Ik kon er komen wo
nen en studeren en ik mocht in
het tweede elftal beginnen. Kijk,
voetballen is leuk, een keertje of
drie per week, maar niet hele
dagen. En daarbij: het is fijn om
dicht bij huis te zijn."
De aandacht voor Davidson
verstomde bijna even snel als
die was opgekomen. Dat was
door Certjan van Geen
katwijk - René Mulder basket
balde nog geen jaar toen hem al
gevraagd werd trainingen voor
de mini's te verzorgen. Destijds
was hij vijftien jaar. 27 Jaar later
voelt de Katwijker dat hij nog
steeds bij kan leren. Zeker nu hij
voor het eerst een vrouwenteam
onder zijn hoede heeft. Bij Gibo
Groep/Grasshoppers heeft hij
zichzelf en zijn speelsters een
seizoenshelft gegeven om aan
elkaar te wennen. „Pas nu kan ik
speelsters echt gaan aanspreken
op de afspraken die we hebben
gemaakt", zegt Mulder.
Het verwachtingspatroon in
Katwijk is niet hoog. Als een
van de weinige clubs in de ere
divisie doet Grasshoppers het
met eigen speelsters. Het bud
get is nul euro en dus is Mulder
al blij als hij dit seizoen zes
overwinningen boekt. „Ik ben
hier met heel open vizier heen
gekomen. Voor mijn ontwikke
ling als trainer/coach is het be
ter om steeds een stapje hoger
te gaan. Als je dan de gelegen
heid krijgt om eredivisie te
doen en ook nog eens in je ei
gen woonplaats, moet je het
niet laten. Het enthousiasme
dat ik in het begin had is er nog
steeds, ook al winnen we niet
veel."
In de toch al krappe selectie viel
voor het begin van het seizoen
ook nog eens de meest ervaren
speelster weg. Marloes Driessen
bleek zwanger. Mulder: „Ik ging
ervan uit dat ik zeven speelsters
had en dat er nog twee van bui
ten bij kwamen plus een Ameri
kaanse. Maar die twee kwamen
toch maar niet en we kregen
ook geen hulp uit het buiten
land. Ik was daardoor gedwon
gen om veel junioren in te pas
sen. Die krijgen de gelegenheid
om zich flink te ontwikkelen. Er
zat dus ook een positieve kant
aan. Ik probeer ook alles posi
tief te zien, ongeacht hoe veel
speelsters ik tot mijn beschik
king heb."
Twee weken geleden kwam er
een Amerikaanse aanwaaien.
Ze had zich via e-mail aangebo
den. Tiffany Coll is vooral een
versterking voor de breedte.
Als ze tien of vijftien centime
ter groter was geweest, was ze
de missing link geweest. Nu is
ze een aangename versterking.
Ze zeurt niet, werkt hard en
verdedigt goed. Ze is alleen nog
iets te sociaal om aanvallend
veel zelf te doen. Dat hebben
we nodig, want we hebben een
aantal wedstrijden met niet al
te groot verschil verloren."
Zoals elke trainer die lang met
mannen heeft gewerkt, moest
Mulder omschakelen toen hij
met vrouwen te maken kreeg.
.Afgezien van het fysieke as
pect zijn vrouwen anders. Zet
tien mannen in een hok en er
zal iemand een keer een tik op
zijn neus krijgen. Daarna gaan
ze verder. Vrouwen onthouden
meer en dus moet je af en toe
in gesprekken spijkers met kop
pen slaan. Over inzet heb ik
begrijpelijk; UVS daalde na zijn
eerste seizoen in de hoofd
macht af naar de eerste klasse.
In de twee seizoenen die volg
den, wist Uit Vriendschap Saam
zich slechts sporadisch aan dat
niveau te onttrekken. „Teleur
stellende jaren vol pech", zo
omschrijft hij die periode.
In de huidige jaargang lijkt UVS
weer aan de poort van de
hoofdklasse te gaan kloppen.
Het elftal is na de winst van
zondag op Sparta koploper op
basis van verliespunten.
Vreemd genoeg vormde een gi
gantische afstraffing tegen
WSB (5-0) het fundament voor
de opgang. „Zo'n mooie derby,
veel toeschouwers, allebei hoog
geklasseerd en dan zo'n dom
per. Met vijf goals kwamen we
nog goed weg. We hebben goed
spelersmateriaal, maar dat
maakt nog geen goed team, zo
bleek. Een goed gesprek waarin
iedereen zijn zegje deed, heeft
uitwerking gehad. We hebben
de vijf wedstrijden sindsdien
gewonnen terwijl we ook in oe
fen- en bekerduels ongeslagen
bleven. We zijn echt een een
heid geworden."
Davidson beseft dat het de go
den verzoeken is om nu al over
de hoofdklasse te praten. „We
krijgen HBS, WSB en Feyen-
oord nog en dan moeten we
ook tegen de 'kleintjes' zo min
mogelijk punten verspelen. Ie
dereen wil dolgraag. Ik speelde
mijn beste seizoen in de hoofd
klasse, maar het is nog een lan
ge weg."
Mocht de blauwwitte vlag in
top gaan, dan heeft Davidson
geen vrees dat enkele medespe
lers het succes bij de Bollen
streekclubs te gelden gaan ma
ken. „UVS heeft niet dezelfde fi
nanciële middelen, maar we
vallen zeker niet uit elkaar. En
als er posities wegvallen dan
worden jongens uit de Al of het
tweede doorgeschoven. Zoals
het eigenlijk hoort."
Uit die opmerking blijkt al dat
de student sowieso weinig op
heeft met spelerswisselingen.
Hij geeft zijn eigen visie. „Het
betaalde voetbal was toch een
René Mulder doceert Corinda van Velzen (links) en Tynka Bröring: „Ik probeer alles positief te zien, ongeacht hoe veel speelsters ik tot mijn
beschikking heb." Foto: Henk Bouwman
weer niks te klagen. Mannen
moet je meer achter de broek
zitten", aldus de schadebehan-
delaar bij verzekeraar Aon.
Voor Grasshoppers zat hij vijf
jaar bij het inmiddels opgehe
ven Blitz. Hij coachte eerst de
junioren en later de senioren.
„Het was na een jaartje, dat ik
een soort sabbatical had geno
men. Toen belde Sid Bruinsma.
Ik wilde wel eens meemaken
hoe het in Joegoslavië ging. We
gaan eens in het jaar eten en
dat levert interessante gesprek
ken op. Ria Bröring, de junio-
rencoach, heeft weer een peda
gogische achtergrond. Van haar
leer ik ook nog steeds. Ik ben
een voorstander van het uitwis
selen van ideeën. Ik vind niet
dat je alles voor jezelf moet
houden."
Als basketballer kwam hij niet
verder dan rayonniveau en als
trainer is hij niet overambitieus.
Toch zou Mulder graag een
keer stage hebben gelopen bij
Ton Boot, algemeen geaccep
teerd als de beste basketbal-
coach van Nederland. „Ik was
een keer met een groep mini's
naar de Amsterdam Astronauts
gaan kijken. In de kantine zag ik
hem zitten. Ik vroeg aan me
neer Boot of hij met de jongens
op de foto wilde, want ze waren
kampioen geworden. Hij had
even geen tijd omdat hij met de
wedstrijdvoorbereiding bezig
was. Maar vijf minuten voor de
wedstrijd begon liepen we ach
ter de spelersbank langs en
toen zei hij ineens dat we die
foto wel even konden nemen.
Dat vond ik heel sympathiek
van hem. Hij is niet zo autori
tair als hij overkomt. Ik heb er
aan gedacht hem te vragen of ik
een jaar stage bij hem kon lo
pen. Maar dan zou ik elke
in Amsterdam moeten zij
daar heb ik geen tijd voor
De kans dat Grasshopper
bij de beste acht ploegen
schaart is gering. Mulder
wel van overtuigd, dat de
wijksen een prettiger twe
helft van de competitie gi
beleven. „In thuiswedstri
zie ik kansen voor ons. V<
meeste ploegen hebben
al te dik verloren." Vanav
staat de streekderby tege
Leiderdorp op het progra
Mulder voelt bij zichzelf i
van de rivaliteit die de sp
sters onderling wel voele
„Niet om ons de underdi
maken, maar ik vind Leic
dorp een potentiële topv
ploeg. Ook die ploeg heel
nodig gehad om een goei
te worden. Als we tien ke
gen hun spelen, winnen 1
zeker acht en voor die a
twee zullen wij heel har dl
ten werken. Zo reëel benl
Aan de andere kant: metl
speelde ik twee keer tegef
Leiden, dat een veel betel
had en we wonnen tweel
Toen had ik zelf ook nietl
derbygevoel, maar de spï
wel. Die meiden van mij f
tegen Leiderdorp met mij
honderd procent inzet df
strijd in. Alles is dus mod
hoe hij zijn Amerikaanse in
vloeden in het basketbal ge
bruikte. Met Burhan Alibegovic
(ex-MSV) praat ik ook veel over
Grasshoppers - BV Leiderdorp
Zaterdag, 19.30 uur
Zev Davidson,
hier tijdens het
thuisduel tegen
HBS: „Door de
aandacht van
profclubs wist ik
dat ik het in me
had. Die beves
tiging was voor
mij voldoende."
Archieffoto:
Mark Lamers
stuk interessanter toen clubs
maar drie buitenlanders moch
ten opstellen. Bij Ajax doen de
eigen jongens Van der Vaart,
Heitinga en Sneijder het goed
en dan vraag je je af waarom
Sonck en Van Damme daar
rondlopen. Dat 'halen, halen,
halen' heeft ook zijn weerslag
op het amateurvoetbal gekre
gen. Katwijk? Rechterrijtje. Ter
Leede? Een dijk van een ploeg
en nog steeds geen kampioen.
Ik speel oefenwedstrijden tegen
die clubs en ik ken de verhalen.
Het voetbal wordt er niet beter
op."
Dat UVS in dat opzicht ook niet
helemaal zuiver op de graat is,
weet Davidson. „Maar als wij
iemand vragen - zoals Michael
de Roode afgelopen jaar - dan
is het omdat hij een échte toe
gevoegde waarde kan zijn. In
het huidige team tel ik drie jon
gens die altijd voor UVS hebben
gevoetbald en de rest is meestal
al in de jeugd van club gewis
seld. Ik weet niet of dat iets te
maken heeft met het feit dat
UVS in Leiden niet overal even
geliefd is. Ik merk wel dat er
meer toeschouwers komen als
het slecht met ons gaat dan als
we goed draaien."
door Martijn van Beeten
Melbourne - Richard Krajicek omschreef zijn
relatie met Rohan Goetzke als een huwelijk
zonder seks. Nu, na de scheiding, heeft de
Australische tenniscoach in Mario Ancic een
nieuwe pupil. En wat is het moeilijk om dat
Kroatische talent niet te vergelijken met de
man waar Goetzke dertien jaar mee samen
werkte.
Ook op de Australian Open, waar de 19-ja-
rige Ancic na vijfsetters tegen Raemon Slui
ter en Alex Corretja de derde ronde haalde,
betrapt de 42-jarige Goetzke zich erop.
„Heeft Mario een breakpoint tegen, zit ik te
wachten op zo'n verwoestende eerste servi
ce. Maar ja, die komt niet. Af en toe denk
ik, goh, dat had Richard anders gedaan. Lo
gisch, het zijn twee verschillende tennis
sers."
Een nieuwe pupil, nieuwe doelen, er is
voor de man uit Melbourne wel degelijk le
ven na Richard Krajicek.Al heb ik er seri
eus over nagedacht om niet als coach ver
der te gaan. Vooral dat hangen op toer
nooien heb ik nooit prettig gevonden. De
maanden dat ik thuis zat, door de blessure
van Krajicek, zijn me prima bevallen. Ri
chard heeft zich als mens ook ontwikkeld,
met hem kon ik tijdens het diner over van
alles praten. Mario is nog een tiener, het
gaat toch vooral over tennis. Logisch, bij
hem komt die ontwikkeling nog."
Emotioneel was het afscheid van Krajicek.
Begin vorig jaar zei de Wimbledon-winnaar
van 1996 dat de coach zijn eigen weg moest
zoeken. Het wachten op het herstel van zijn
al jaren gekwetste elleboog had lang ge
noeg geduurd. „Dat moment", zegt
Goetzke, „was niet eens zo erg. Het zat er al
aan te komen. Het werd pijnlijker toen Ri
chard me vroeg om samen Rosmalen en
Wimbledon te doen. Weer wierp die elle
boog hem terug en het afscheid dat Ri
chard zich wenste, werd hem niet gegund.
Dat deed pijn, omdat Richard mentaal ge
zien nog zeker twee goede jaren in zich
had. Hij was rustiger geworden, had veel
ballast die hij in het verleden met zich
meedroeg achter zich gelaten."
Wie verwachtte dat het telefoontjes zou re
genen na de scheiding van Goetzke en Kra
jicek, kwam bedrogen uit. „De timing was
niet goed. We gingen in het voorjaar uit el
kaar en toen hadden de meeste tennissers
al een coach. Ik wist dat ik moest wachten
tot Wimbledon."
Kort daarvoor werd Goetzke benaderd door
het management van Ancic. Olivier van
Lindonk, een Nederlandse spelersbegelei
der bij sportmanagementsbureau IMG,
belde op. En Goetzke legde zijn eisen neer.
„Heb ik tien dagen niets meer gehoord. Ik
vertelde dat ik alleen één op één met Mario
wilde werken. Zonder allerlei familie er
omheen. Als je al die mensen toelaat, is het
moeilijk om later van ze af te komen. An
dersom is het eenvoudiger. Ik wist niet pre
cies hoe zijn situatie was, maar alleen op
die voorwaarden wilde ik beginnen."
Terwijl het verhaal Ancic ten einde leek,
kwam Xavier Malisse in beeld. Een Vlaming
en dus prettig voor Goetzke, die het Neder
lands goed beheerst. „Ik was er al bijna ze
ker van dat ik met Malisse in zee zou gaan,
toen de manager van Ancic weer contact
opnam. Eerst had ik niets en opeens kon ik
kiezen. Het grote talent Malisse, de man
waarbij alles vanzelf lijkt te gaan en daar-
I
door mentaal wat problemen heeft,
cic, een tiener met een geweldige werji
kethiek. Iets wat je niet kunt leren,
betreft heeft Mario veel weg van
Daarom heb ik ook voor hem
Wonderen bestaan niet, heeft
pupil meteen te verstaan gegeven,
had verwacht binnen een paar
van die kanonskogels te kunnen
als Krajicek, heeft hij pech gehad. Ik
paus niet. Maar Mario is gelukkig
Over een tijdje heeft ook hij een
service."
Goetzke begint weer van voor af aan,
het prima zo. Met een talent dat
doorbraak in 2002, toen hij Roger
klopte op Wimbledon, meteen als een
nieuwe grootheid werd bestempeld.
kan hij best worden, maar het heeft ti
dig. Mario is lang, komt nog kracht te t
Daar moeten we eerst aan werken. D<
komen de resultaten."
Vannacht (van vrijdag op zaterdag) k(
Goetzke in elk geval genieten in zijn y
malige woonplaats Melbourne. Ancicj
in de derde ronde tegenover Mark Phf
poussis, de lokale held. Een mooi mol
Al woont Goetzke al jaren in Diemenl
trainde hij de afgelopen winter veel in
derland met Ancic. „Wat ook goed is
de Hollandse jongens. Die kunnen z
je op jonge leeftijd kunt bereiken als jl
reid bent er alles voor te doen. Die mfl
teit heeft Ancic."
Wat Ancic niet heeft, is een toegangsJ
tot het ATP-evenement van Rotterdai
waar Krajicek inmiddels toemooidire
is. Logisch, als nummer 73 van de we
„Ik verwacht eigenlijk wel een wildca
zegt Goetzke lachend. „Dat kan Rich,
toch wel voor me doen."
Rohan Goetzke: „Vooral dat hangen op toernooien heb ik nooit prettig gevonden. De maanden dat ik thuis zat, door de blessure van
eek, zijn me prima bevallen." Foto: ANP Tde
Zij
