ECONOMIE EXTRA
Zonder diploma carrière maken bij Cool Cat
Ovotrack volgt ei van nest tot koekenpan
Zeven maanden verse asperg(
Iedereen heeft te maken met RAM
houten/grd - Van zaterdaghulp
zonder opleiding, opklimmen tot
filiaalmanager met een hbo-di-
ploma, verantwoordelijk voor
een miljoenenomzet. Op kosten
van de baas. Cool Cat Fashion
heeft een succesvol personeels
beleid opgezet. Medewerkers
blijven langer. „Het beste rende
ment haal je met goed opgeleid
en gemotiveerd personeel," ver
klaart Roland Kahn, directeur/ei
genaar van het familiebedrijf
Cool Cat Fashion.
Cool Cat telt 1400 medewer
kers, 115 filialen in Nederland
en België en dit jaar volgen de
eerste Cool Cat winkels in
Frankrijk. Het bedrijf dat 25 jaar
bestaat, kenmerkt zich door
sterke groei. In 2001 steeg de
omzet met 60 procent, in 2002
eveneens. Het bedrijf kocht ke
ten Amici en veranderde de za
ken in Cool Cat (voor tieners en
kinderen) of Wonder Women
(voor twintigers) winkels.
Vijf jaar geleden trad Barbara
van der Kolff aan als manager
human resource (personeelsza
ken). Ze moest bij de basis be
ginnen: „Tijdige salarisbetaling,
met een correct aantal gewerkte
uren." Kahn: „Het bedrijf groei
de, maar de structuur groeide
niet mee. Ik zag goede mede
werkers vertrekken, omdat nie
mand hun talent had ontdekt."
Van der Kolff: „We zijn gaan
opbouwen. Wilden sterke lei
dinggevenden en goed opgelei
de medewerkers. Voldoende
mensen die tevreden en betrok
ken zijn. We hadden veel ver
loop. De gemiddelde leeftijd
van alle medewerkers is 22, 23
jaar. Vooral de groep van 18,19
wisselt snel van baas."
Kahn: „Talent is er wel degelijk:
veel jongeren gaan zonder di
ploma van school vanwege een
beroerde thuissituatie. Ze wer
ken in een winkel met kleding,
muziek of telefoontjes. Er zitten
echt leuke, slimme mensen tus
sen, die best graag mbo willen
doen."
Cool Cat ontwikkelde een oplei
ding van een jaar, waarin me-
Coolcat-eigenaar Roland Kahn (derde van rechts) omringd door van links naar rechts Marinza, Dewi, Ir
ma, Deborah, Albert en filiaalmanager Davy. Foto:GPD/David van Dam
dewerkers zonder diploma trai- zaterdaghulpen dus. Nu volgen
zestig jongeren de opleiding. Ze
worden begeleid door leiding
gevenden, krijgen praktijkop
drachten en een keer per
nen voor assistent-filiaalmana
ger. Iedereen kan in principe
zo'n 'trainee' worden, mits hij
de juiste houding heeft. Ook de
maand theorie met de andere
trainees op het hoofdkantoor in
Houten. Afgelopen jaar is ze
ventigprocent van hen assis
tent-filiaalmanager geworden.
Vier jaar geleden is Cool Cat,
met ROC Brabant, begonnen
met een mbo-opleiding voor
aankomend filiaalmanagers.
Dertig Nederlandse en tien Bel
gische medewerkers volgen op
kosten van Cool Cat de mbo.
Sommigen zijn nog maar 18
jaar, vertelt Kahn. „Iedereen
heeft de kans een winkel te lei
den."
Dit jaar start Cool Cat met hbo
voor managers die willen door
leren. Nodig vanwege de groei
plannen van Cool Cat: grotere
zaken, meer vloeroppervlak.
Kahn: „Dan heb je echt sterke
leidinggevenden nodig. Die
hebben een team van 15,20
mensen, een omzet van 3 mil
joen euro per jaar. Een enorme
goederenstroom van soms wel
150.000 stuks, echt een eigen
bedrijf dat je moet organise
ren."
Behalve de betaalde opleidin
gen, is ook een bonussysteem
opgezet (maximaal 3 maanden
extra salaris), een interne wed
strijd van beste winkel van het
jaar (hoofdprijs: met het hele
team een paar dagen naar
Disneyworld in de VS, 'om daar
consumentengedrag te bestu
deren'). Op personeelsfeesten is
nooit bezuinigd.
Het resultaat? Het verloop is ge
halveerd. Managers blijven ge
middeld vijfjaar in plaats van
ruim twee. Parttimers (scholie
ren) werken een jaar in plaats
van 3 maanden. 85 procent van
de vacatures voor (assistent-)fi-
liaalbeheerder wordt intern op
gevuld.
Het ziekteverzuim is met 1,5
procent gedaald. Er is 2 ton eu
ro bespaard. De productiviteit
is 10 tot 15 procent gestegen.
Kahn: „Met minder uren wor
den meer goederen omgezet."
Zelfs afgelopen jaar, waarin de
detailhandel in kleding het ge
middeld erg slecht doet met
veel lagere omzetten én minder
verdiensten, deed Cool Cat het
naar verhouding goed. De om
zet bleef ongeveer gelijk aan die
van vorig jaar, rond de 120 mil
joen euro. Binnen drie jaar wil
Kahn de omzet weer verdubbe
len. Groeien. „We zijn een stil
reusje."
Wiljon Teeuwen teelt asperges In een oude champignonkwekerij. Foto: GPD/Harrie Heuts
Limburger Teeuwen rekt seizoen op
door Egbert Hanssen
kessel-eik - Mei en juni waren
vroeger hét aspergeseizoen. Al
leen in die maanden kon je het
witte goud vers eten. Maar de
tijden zijn veranderd. Door kas-
senteelt en verwarming van de
bedden zijn verse asperges ver
krijgbaar van februari tot en
met juli. Sinds kort is het asper
geseizoen nog eens met twee
maanden vervroegd. Tuinder
Wiljon Teeuwen (31) uit het
Noord-Limburgse Kessel-Eik
had half december de primeur.
Hij leverde toen enkele kistjes
verse asperges voor de veiling
ZON in Venlo. Van een bed in
een voormalige champignon-
kwekerij.
Veel wil Teeuwen niet kwijt
over de manier waarop hij te
werk is gegaan. Uit angst dat
anderen het ook gaan probe
ren. Wel laat hij weten dat as
pergeplantenkweker Wim
Beeren uit Neer hem heeft ge
stimuleerd om het experiment
uit te voeren in de kwekerij
waar in december 2002 de laat
ste champignons werden ge
teeld.
Teeuwen had de metalen stel
lingen in de kweekcellen nog
niet gesloopt. En dat kwam
hem nu goed van pas. Want in
plaats van met champignon-
compost vulde hij de stellingen
in één cel van 180 vierkante
meter met potgrond. Met de
zelfde vulmachine die in de
champignonteelt wordt ge
bruikt. Daarin pootte hij eind
november vorig jaar de planten,
14 stuks per vierkante meter.
Amper drie weken later kwa
men de stengels al tevoorschijn,
want de goed geïsoleerde cel
kan makkelijk worden ver
warmd tot circa 20 graden Cel
sius. „De ruimte tussen de ge
stapelde stellingen in was groot
genoeg. De asperges zijn net
aan de maat." Teeuwen denkt
nog de hele maand januari te
oogsten, waarna de productie
in zijn kas op gang komt, daar
na zijn de verwarmde asperges
aan de beurt en ergens in april
de asperges van de koude
grond. „Het sluit eigenlijk
maal mooi op elkaar aan",
hij. Er is één groot verschi
de normale teelt. Dat will
verklappen. Normaliter bl
aspergeplanten een jaaro
op hetzelfde perceel staan
Teeuwen trekt de planteni
de oogst, eind van deze m
allemaal uit. De planten vi
den eenmalig gebruikt.
„Je moet tegenwoordig iet
arts doen, anders overleef
niet. Als je het alleen moet
ben van de gewone teelt, i
het niet. Wat meespeelt, ii
het voor mij een goedkop»
zigheid is. Ik heb de prodi
ruimte en de machines. Ei
wist dat er voor de kerst to
prijzen zijn. Dan moet jel
verdienen.
Het heeft me behoorlijk gi
opgeleverd. Niet dat ik en
heel jaar van kan leven, m
het is wel leuk meegenom
Teeuwen wil het experime
volgende winter vier keen
groot maken.
Directeur Joachim Kaarsgaren in het controlecentrum van het bedrijf RAM. Foto: GPD/Marc van der Kort
Overal communiceren via mobiel datanetwerk
leersum/gpd - Zo'n zeven mil
joen verse eieren passeren weke
lijks de lopende band van het fa
miliebedrijf Beekhuis Ovocare.
Grote vrachtauto's voeren de ei
eren van zo'n vijftig pluimvee
houders aan, daarna gaan ze
naar de schappen van grootkrui
deniers als Aldi en Lidl. Tussen
door worden ze geteld, gewo
gen, beklopt en getest in de be
drijfshal in Leersum.
Zo'n 70 jaar geleden begon opa
Beekhuis de overgebleven eie
ren van boeren rond het Heu
velrugdorp op te halen en
bracht ze naar de markt in
Utrecht om te verkopen. Sinds
1998 mag ook kleinzoon Job
Beekhuis zich eierhandelaar
noemen.
Kwaliteit controleren, de eieren
sorteren, verpakken en vervoe
ren is het werk van Beekhuis'
bedrijf. Eieren met haarscheur
tjes, vuile schalen, te groot of te
ldein, ze vliegen eruit en komen
hooguit in shampoo of beschuit
terecht. De resterende 93 pro
cent wordt verdeeld in vier ge
wichtsklassen en kan naar de
winkels.
Beekhuis wil zijn eieren meer
waarde geven door ervoor te
zorgen dat de herkomst en be
stemming van elk ei traceerbaar
is. „Winkelbedrijven willen
steeds vaker precies weten waar
een ei vandaan komt, wie het
geproduceerd heeft. Maar wij
willen ook weten waar de eie
ren van een boer terechtkomen.
Als er toch iets mis is, kunnen
we precies uitzoeken waar de
andere eieren van die boer te
recht zijn gekomen."
Dat kan belangrijk zijn, aldus
Beekhuis. Het is het verschil
tussen bijvoorbeeld de 5000 ei
eren van een container terug
halen of alle 7 miljoen eieren
van die week moeten vernieti
gen. „Dat laatste is een grote
klap, die we zelf moeten beta
len."
Volledige traceerbaarheid bleek
met de bestaande automatise
ringsoplossingen in de eier-
branche niet mogelijk en dus
ging Beekhuis zelf puzzelen. Na
drie maanden was hij eruit,
maar zijn plan bleek te duur
om door derden te laten uit
werken. Beekhuis besloot met
broer Henk te gaan praten. Ie
mand met een eigen computer
bedrijfje, die bovendien ver
stand heeft van programmeren
Scharrelen of in een kooi?
De tijd dat bijna alle eie
ren van de legbatterij
kwamen ligt ver achter
ons. Sterker nog, op den
duur zal de legbatterij
annex kooihuisvesting
verdwijnen. Vanaf 2012
is de legbatterij verbo
den en ze worden al niet
meer gebouwd. En alle
grootgrutters verkopen
per 1 januari van dit jaar
in principe alleen schar
releieren. „Het aandeel
van de alternatieve eie
ren is nu bij ons al 60
procent en dat zal verder
groeien. Eieren uit de
legbatterij zullen er
én sleutelen. „Tuurlijk kan ik
het maken", was zijn reactie.
Sinds begin 2002 draait het sys
teem Ovotrack, dat apart werd
ondergebracht in BCS BV. De
boer hangt een etiket met bar
code aan z'n eieren, en vanaf
dat moment zijn ze niet meer
uit beeld. Feitelijk volgt de
voorlopig nog wel blij
ven voor industriële ver
werking in shampoo of
het beschuit," aldus
Beekhuis. Veel pluim
veehouders zullen dus
ombouwen, maar het
kan nog wel een klein
half jaar kan duren voor
dat dit proces is afge
rond, denkt hij. „Het
scharrelei maakt het
product minder gevoelig
voor de wereldmarkt.
Overschotten legbatte
rijeieren uit andere lan
den komen er niet meer
in en zullen de prijs niet
meer kunnen drukken."
computer elk eitje dat wordt
aangevoerd en daarna over de
band hobbelt: tot het met print
code op de schaal in de geco
deerde doos zit.
Bijkomend voordeel is dat frau
de door eieren uit de legbatterij
als scharreleieren te verkopen
(verschil ruim 2 eurocent per
ei) door het volgsysteem i
lijker is geworden. „Zeker
controlerende instanties l
gang krijgen tot het systa
Fraude is dan zo op te spc
Klein probleem was weid
afnemers van de eieren aa
kelijk niet meer wilden bel
voor het van nest tot koek
pan volgen van de eieren,
vinding leverde zo dus nil
tra's op.
Hulp kwam onverwachts i
Brussel, waar een wet wer
aangenomen die traceerb
heid vanaf 2005 voor de 2i
erpakstations in de Europ
Unie verplicht stelt. Inmii
heeft BCS zijn zesde klant
octrooi verleend op de vin
en een concurrerend systt 1
nog niet op de markt vers
nen.
Beekhuis: „Voor de gebm
het systeem niet echt inge
keld, achter de schermen
een complex geheel waan |l
we twee jaar gewerkt hebl e
\Ve hadden de kennis in 1 0(
om ei en automatiseringi r
elkaar te verbinden. En je c
investeren, geluk hebben 51
vooral hard werken." BerfJ
mag volgende maand naa
Noorwegen om zijn geest! al
daar uit te leggen.
maarssen/gpd - Joachim Kaars
garen is directeur van RAM Mo
bile Data in Maarssen. Keurig
beroep, keurig bedrijf, keurige
locatie. Maar leg maar 's uit,
wat dat is - beheren van een
mobiel datanetwerk. „Meestal
zeg ik iets als: wij zorgen ervoor
dat mensen in het veld effectief
kunnen communiceren. Als de
ander dan nog glazig kijkt,
noem ik er voorbeelden bij. Zo
als de ambulances."
Iedereen heeft te maken met
RAM, zonder dat hij het weet.
Privé of in zijn werk. De onder
neming biedt 'zendtijd' via een
eigen netwerk: mobitex van
Ericsson. Dat bestaat in 32 lan
den. Via dat lijntje communice
ren medewerkers van Arriva en
Connexxion, koeriersbedrijven
als DHL en de 2500 wegen
wachters van de ANWB als ze
onderweg zijn. Maar ook de
meeste agenten, brandweerlie
den en ambulancemedewer
kers wisselen zo gegevens met
elkaar en anderen uit.
Buitendienstmedewerkers die
op pad gaan om apparaten te
onderhoud of te repareren kun
nen via mobitex details over
koffiezetters (DE), frisdrankau
tomaten (CocaCola), tapinstal
laties (Heineken), kabelverbin
dingen (Casema) en liften
(Kohne) achterhalen, registre
ren en rapporteren.
Verder maakt het Maarssense
bedrijf het mogelijk dat appara
ten iets over zichzelf vertellen
aan hun 'verzorgers': parkeer
automaten in Utrecht, Rotter
dam, Amsterdam en middel
grote gemeenten melden zo dat
ze een storing hebben, dat over
twee uur de bonnenprinter
zonder papier zit.
Daarnaast worden via RAMs
mobitex cijferbestanden door
gestuurd. Maarssen helpt bij
telemetrie: het uitlezen van cij
fers op afstand. Opnemers van
gas, water en licht laten zo we
ten wat ze hebben aangetrof
fen. Waterstanden bij dijken en
sluizen bereiken zo het hoofd
kantoor. Tenslotte heeft RAM
de server in huis voor bedrijven
die het te duur of te ingewik
keld vinden om zelf zo'n moe
dercomputer te huisvesten en
onderhouden. Klanten zijn
KLM Cargo, Essent en de Belas
tingdienst.
RAM richt zich met name op de
zakelijke markt. Het bedrijf (60
personeelsleden) bestaat nu
tien jaar. Het is opgericht door
France Telecom en Bellsouth -
een Franse en een Amerikaanse
telefoonmaatschappij. Bellsou
th heeft de naam bedacht: de
drie letters betekenen niets.
Directeur Kaarsgaren: „We zijn
begonnen met een man of ze
ven. De Amerikanen wilden Eu
ropa in en zagen een groei
markt. Daarom is Bellsouth
aardiger geweest dan gebruike
lijk in de VS. We mochtenjje
eerste vijf jaar verlies maken; ze
zagen het echt als een zaak van
lange adem."
Hij zit vanaf het begin bij 'de
club'. „Ik werd gevraagd, want
ik had ervaring met IT en wist
het nodige van de telecom-
markt. 30 was ik, en ik mocht
meteen in de directie." Onlangs
heeft hij met een compaan het
bedrijf gekocht. Met name de
laatste drie jaar is het bedrijf
enorm gegroeid: per jaar met 40
procent. Volgens hem staat de
markt voor mobiele datacom
municatie nog in de kinder
schoenen. „Bedrijven werkten
eerst met mobilofoon en
portofoons, later met gsm. Dat
is allemaal mobiele spraakcom
municatie - uitwisselen van ge
sproken taal. Maar de behoefte
om onderweg tekst of plaatjes
op te zoeken, neemt nog steeds
toe."
Door RAMs technologie komen
mensen op straat te staan: zo
zijn er bijvoorbeeld veel minder
parkeerwachten nodig. Kaars-
garen staat er wel bij stil, maar
voelt zich er niet ongemakkelijk
bij: „Die mensen worden her
plaatst. Ik denk dat deze ont
wikkeling onomkeerbaar is."
Bovendien wordt het werk voor
de mensen in het veld leuker en
kunnen klanten beter geholpen
worden. „Wij leveren middelen
voor bedrijven die al iets beslo
ten hebben, namelijk meer
doen met minder mensen,"
Een lopende band vol verse deren bij Beekhuis Ovocare. Foto: GPD/Jaap de Boer
