REGIO Historische beelden ontfutseld aan roestige blikken Scholen móeten helaas wel in vestingen veranderen 'Tere kinderziel niet voor een broodtrommeltje fouillere woensdag 21 januari 2oo4 NAVRAAG De Oegstgeestse schaker Jan Smeets (18) is gisteren in Wijk aan Zee de jongste grootmeester van Nederland geworden. Hij volgt daar mee DENNIS DE VREUGT op, die tot gisteren de jongste was. De 'Het was al raar dat ik uwe^'L, de jongste bleef. Ik ben al 23.bere'kte jaar geleden die status. Hij vindt het totaal niet vervelend gepasseerd te zijn door Smeets, die zelfs Leidenaar Erik van den Doel naar de kroon steekt als Nederlands jongste GM aller tijden. Naar verwachting zal Smeets niet lang van die eer kunnen genieten omdat alles er op wijst dat de 16-jarige Daniël Stellwagen deze week een grootmeestersresultaat haalt. De Vreugt: „Ik hoop voor hen dat ze hun onbevangenheid blij ven koesteren." En dan ben je niet meer de jongste. Hoe voelt dat? „Nou, ik vond dat het wel eens tijd werd. Het zat er al een tijd aan te komen. Ik vond het eigenlijk een beetje raar dat ik zo lang de jongste bleef. Ik ben al 23." Wat doet zo'n grootmeesterstitel met je? „Een aantal goede dingen: je krijgt meer status, waardoor je meer uitnodigingen voor toernooien ontvangt en het is een erkenning voor je werk als schaker. Je bereikt een mijlpaal." Maar aan de andere kant.. „Ik ben stilgevallen nadat ik mijn ti tel haalde. De resultaten gingen te genvallen en als gevolg daajrvan ben ik een tijdje minder gemotiveerd ge weest." Waar wijt je dat aan? „Aan het verlies van mijn onbevan genheid. Opeens móest ik goed schaken, omdat ik dat van mijzelf verwachtte, eiste eigenlijk." Wat verwacht je op dat vlak van Jan Smeets? „Hij is volgens mij goed bezig. Hij gaat gewoon verder met zijn studie en dat bevalt me wel. Ik zat onlangs nog tegenover hem aan het bord. Hij won, vooral omdat hij niet te lang over zijn zetten nadacht. Ik deed dat wel over de mijne en ik raakte in tijdnood. Ik had daar wel vaker last van, maar nooit in de tijd dat ik in vorm was." Hoe is het nu met je schaakloopbaan? „Goed, ik wil me nog steeds richten op een plaats in de top vijftien van Nederland. Ik sta nu in de buurt van de twintigste plaats. Op een sterk toernooi in Santa Domingo in de Dominicaanse Repu bliek ben ik gedeeld eerste geworden. Ik speelde weer net zo onbe vangen als in de tijd dat ik in vorm was. Dat had ik even nodig. Maar toen ik dat een week later op een toernooi in Zwitserland wilde herhalen, lukte het helaas niet. De druk was weer terug." tekst: Gerard Baas foto: Loek Zuyderduin UIT DE ARCHIEVEN ANNO 1979, zaterdag 20 januari VALKENBURG - ,,Wel of geen nieuwe pont. We gaan nu al het derde jaar in en ik weet nog niets". Deze droefgeestige woorden komen uit de mond van veerman G.B. Siebert. Al vijftien jaar vaart hij dag in dag uit met zijn kleine pont over de Oude Rijn tussen Valkenburg en Rijns burg. Een nieuwe pont is nodig om het groeiende aanbod te kunnen verwerken. Het zal een groter, maar vooral veiliger vaartuig moeten worden. Nu is het iele pontje voor kinderen nogal gevaarlijk, wat voor Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland aanleiding is geweest de pro vincie te adviseren maatregelen te nemen. Het door Valkenburg voor gestelde tunneltje, onder de Rijn door, bleek veel te kostbaar. Momenteel trekt veerman Siebert het pontje nog steeds letterlijk, met de 'trekhamer' aan de kabel, naar de overkant. Hij doet dat zeven da gen in de week. Voor dertig cent zet hij je naar de overkant. Heb je een fiets, brommer of kinderwagen bij je, dan betaal je een dubbeltje meer. Ook toen de Rijn was dichtgevroren zat de veerman op zijn post in zijn veermanshuisje. ANNO 1979, zaterdag 21 januari valkenburg - Veerman Siebert trekt zijn pontje over de half bevro ren Oude Rijn. Hoe lang moet hij op zijn nieuwe boot wachten? Foto: archief Leidsch Dagblad Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op gironummer 57055 t.n.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d.(datum van plaatsing) of door contante betaling aan de balie van het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd. COLOFON Leidsch Dagblad Directie: B.M. Essen berg E-mail: directiehdcuz&hdcnl Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van der Malen, Léon Klein Schiphorst (adjunct) E-mail: redactie.ld@hdc.nl HOOFDKANTOOR Rooseveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356 Postadres Postbus 54,2300 AB Leiden Redactie fax 071-5 356 415 Advertentie fax 071-5 356 325 Familieberichten fax 023-5 >50 567 ADVERTENTIEVERKOOP Advertenties m.b.t.: Auto's: 072-6813661 Onroerend goed: 023-5'5° 543 Personeel: 075-6813677 Wonen/in-exterieur: 072-519 6554 Business to business: 072-519 6540 Overige detailhandel: 071-5 356 300 Reclamebureaus kunnen contact opnemen met 075-6813636 ABONNEESERVICE 071-5128 030 E-mail: abonneeserviceüPhdcnl ABONNEMENTEN Bij vooruitbetaling (acceptgiro) p/m €20,20 (alleen aut. ine) p/kw €56,70 p/j €216,90 Abonnees die ons een machtiging verstrekken tot het automatisch afschrijven van het abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting per betaling VERZENDING PER POST Voor abonnementen die per post (binnenland) worden verzonden geldt een toeslag van €0,50 aan portokosten per verschijndag. GEEN KRANT ONTVANGEN? Voor nabezorging: 071-5128 030 ma t/m vr: 18-19.30 uur, za: 10-13 uur AUTEURSRECHTEN Alle auteursrechten en databankrechten ten aanzien van (de inhoud van) deze uitgave worden uitdrukkelijk voorbehouden Deze rechten berusten bij HDC Uitgeverij Media BV c.q. de betreffende auteur. HDC Media BV, 2004 De publicatierechten van werken van beeldende kunstenaars aangesloten bij een CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting Beeldrecht te Amstelveen. HDC Media BV Is belast met de verwerking van gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens worden gebruikt om gerichte informatie over voordeelaanbiedingen te geven, zowel door onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten aan HDC Media BV, Afdeling Lezersservice, postbus 507,2003 PA Haarlem. Oegstgeestenaar vindt vijftig jaar oude films van bouwprojecten in de regio Sommige filmblikken had Peter Dunki-Jacobs al dertig jaar in zijn bezit. De verzamelaar viste ze uit schroothopen en lege loodsen. Maar nooit wist hij wat er op stond, want hij had het geld en de apparatuur niet om ze te ontwikkelen. Maar nu, met hulp van een bevrien de collega, hebben de acht-mil- limeterfilmpjes dan eindelijk hun geheimen prijs gegeven: Dunki-Jacobs blijkt zes uur his torisch materiaal van opval lend goede kwaliteit te bezit ten. Met beelden van bouw werkzaamheden in de jaren vijftig. In Lisse, Sassenheim, Hillegom en Oude Wetering, maar ook de opbouw van de Leidse Merenwijk. Zijn per soonlijke favoriet? Een verslag van de opbouw van vliegveld Zestienhoven bij Rotterdam - van polder tot luchthaven. De Oegstgeestenaar verzamelt al bijna zijn hele leven oud speelgoed. Zijn waardevolle collectie graafmachines en kraanwagens is in heel Euro pa bekend. Tijdens zijn speur tochten naar de miniatuur modellen, maakt hij ook graag een zijsprong naar het 'echte werk'. „Op zoek naar souve nirs, reclameplaten, merkpla- ten, dat soort dingen, kom ik vaak op sloopterreinen, waar oude laanen staan. Al toen ik tien of twaalf was, deed ik dat. En toen vond ik mijn eerste filmblik. Ik wist niet wat er op stond, maar ik vond het zo leuk dat ik er in de loop der jaren op ben blijven letten. Uiteindelijk heb ik zo'n 25 films uit oude kranen en fa briekshallen in België, Duits land en Frankrijk meegeno men. Ik kón ze alleen nooit ontwikkelen, want ze waren zó oud, dat alleen specialisten ze toonbaar konden maken. En dat kost kapitalen." Geluk kig deelde een bevriende col lega zijn interesse. Die bracht hem onlangs in contact met Peter Dunki-Jacobs: „Je kan mensen veel plezier doen met dit soort oude filmpjes, heb ik al gemerkt." Foto: Dick Hogewoning deskundigen die best eens zo'n bandje voor hem wilden ontwikkelen. De beelden op de film waren van zo'n goede kwaliteit en zo uniek, dat Dunki-Jacobs met een zijn andere tapes mocht inleveren. „Toen ik zag wat er op stond, viel mijn mond open van verbazing. Ik had niet verwacht dat het zo goed zou zijn. En dat er zoveel uit de buurt opstond." De verza melaar wijst enthousiast naar het scherm: „Kijk, hier het lossen van zakken bij de meelfabriek in Koudekerk. Daarachter zie je de betonfa- briek. Kijk, zie je?" Een bonte stoet van werkzaamheden waar kranen bij worden ge bruikt, passeert de revue. Het leggen van de riolering in Lei- muiden, graafwerk in het ou de centrum van Lisse en in Sassenheim. „Hier, een ma chine van Heemskerk uit Noordwijkerhout", wijst Dun ki-Jacobs weer naar zijn tele visie. Links en rechts schuife len de petten en pakken die zo typisch zijn voor de jaren vijftig door het beeld. De eerste liefhebbers hebben zich al gemeld in Oegstgeest. „De zoon van de oprichter van de Pas al kranenfabriek in Alkmaar is hier geweest. Die herkende zijn vader op een filmpje dat ik op een kranen- beurs draaide. Hij zat met tra nen in zijn ogen. Hoe ze me weten te vinden, is me een raadsel, maar ik heb al veel mensen aan de deur en aan de telefoon gehad. Dat vind ik alleen maar leuk, want hoe meer mensen de beelden zien, hoe meer ik er over te weten kom. Ik ben goed be kend in de omgeving en ik herkende veel plaatsen, maar ik weet nog van lang niet alle films waar ze zijn opgeno men. En de emotie die zulke oude beelden opwekken, is ook prachtig. De directeur van Zestienho ven heeft er nachten niet van kunnen slapen. Hij was al ja ren op zoek naar beeldmateri aal van het vliegveld. En in eens stond ik met een volledig verslag van de opbouw in mijn handen." Volgend jaar bestaat de Rotterdamse lucht haven vijftig jaar - de films van Dunki-Jacobs zijn de ope ning van het feest. Daarna ko men de beelden uit op cd- rom. Ook kopers hingen al aan de bel, zoals het Nederlands In stituut voor Beeld en Geluid. Maar Dunki-Jacobs peinst er niet over om zijn historisch materiaal te verkope er iets commercieels maak, is het unieke wil de banden wel d( mensen die er in geïi seerd zijn. Ik heb eei u zichzelf er op herken j, kopie gegeven. Ik zoi e' vinden als ik ze kon 11 voor ander oud filmi of oud speelgoed. En ga ik de films laten z verzamelbeurzen en 3 schien wel in bejaan zen. Je kan mensen \l^ zier doen met dit soc e den, heb ik al gemerl ls Eric de Jager KLANKBORD Een ruime meerderheid (69 procent) van de bezoekers van onze internetsite is het eens met de stelling 'Een school mag nooit in een vesting ver anderen'. Maar er bestaat in de reacties veel ongerustheid over de veiligheid op instellingen voor middelbaar onderwijs. Scholen mogen niet in vestin gen veranderen, schrijft Marcel Bas uit Voorschoten. „Maar ze moéten wel. Helaas." Een greep uit de reacties: D. de Vreugd, Valkenburg: „Ben ik het mee eens, maar een leerling mag NOOIT on gestraft voor cowboy gaan spelen. Ze moeten die advo caat eens hersenspoelen. Ik zou wel eens willen weten of hij de dader ook zo'n lulver- haal had laten vertellen in dien zijn vader of broer zo zou zijn afgeslacht?" Marcel Bas, Voorschoten: „Homo homini lupus, zei Hobbes al. Idealiter moet een school een open instelling zijn waar leerlingen in en uit kunnen lopen. Een school mag geen vesting worden, maar móet dat helaas wel. Kantoorgebouwen, gemeen tehuizen, ziekenhuizen: ze veranderen in vestingen met dank aan onaangepasten die menen zaken met geweld op te moeten lossen. Ook Europa moet uiteindelijk in een ves ting veranderen. Er is hier een toenemend aantal asocialen dat ons land doet verharden. Het zijn figuren die het gezag niet meer respecteren, figuren die geen innerlijke roepstem kennen, cynische figuren die slechts een greintje schuld kennen nadat ze gepakt zijn, maar daarna nog eens het ge zag en het recht schofferen door zich tegen de politie te verzetten. Nee, zij mogen niet doen wat ze doen. Maar ze doen het toch. Scholen mo gen niet in vestigingen veran deren, maar ze moéten wel. Helaas." F. Stikkelorum, Oegstgeest: „Dat er over gesproken moet worden, is al diep treurig. Hier blijkt alweer uit op te maken, hoever de samenle ving in een beerput is veran derd. Het begon bij een zeke re Dr Spock: alles mocht. Diens zoon pleegde zelf moord. Laat de politiek en de schoolbesturen en de OU DERS de handen ineen slaan en werken aan de juiste op lossing, namelijk: breng de gezagsverhoudingen weer te rug op de juiste plaats, dan weet de jeugd weer waar ze aan toe is. En laten wij het be grip autochtoon en alloch toon gewoon schrappen, zeg ze aan dat ze NEDERLANDER zijn. dat haalt tevens het on- Een school mag nooit veranderen in een vesting. derscheid weg, voorzover aanwezig." J. Kraakman, Capelle aan den IJssel: „Dat heeft de school toch niet in de hand! Sommige ouders, met name allochtone, maken er een zooitje van!" Aad Langelaan, Voorhout: „Willen wij dit land leefbaar houden, dan moeten we een radicale mentaliteitsverande ring krijgen, waarin iedereen respect heeft voor een ander mens en als iemand over de schreef gaat een ander daar van wat kan en mag zeggen zonder voor zijn of haar wel zijn te moeten vrezen. Stille tochten, protestmarsen hel pen niet, nu niet, morgen niet, nooit. Verandering van instelling en respect voor een ander helpt wel. Vertel de mensen naast je wat je vindt en laat je niet weerhouden door angst." Tony van den Berg: Camro- se, AB Canada: Het is voor de veiligheid van alle studenten, leraren en leraressen goed te weten dat er geen wapens zijn binnen het schoolgebied. Het is wel jammer dat één of twee procent van de studi verpesten voor die 0 procent." De nieuwe stelling hi de commotie rond de damse (inmiddels ou houder Rob Oudkerk. et caties in kranten en 1 3 op radio en televisie e uiteindelijk hebben g zijn vertrek. Er is inn- discussie op gang gei )jj over de rol van de mi |]s soort kwesties. De st komende week luidt a; De media mot e zich niet bemo :n met het privé-h van politici ijk ge n Reageren kan via www.leidschdagblai postbus 54,2300 A8 d; H at Pieter Stam (51) uit Katwijk, domi nee: „Een school mag natuurlijk geen vesting worden. Het probleem van de agressie is een algemeen maatschappelijk probleem. Het heeft te maken met opvoeding en cultuur. Wat betreft opvoeding zit ten we mooi met de gebakken peren van een jarenlang links beleid. Alles moest anders, iedereen moest zich zelf kunnen zijn: dus ontzag en ge zag verdwenen. De integratie is voorspelbaar de mist ingegaan. Wij probeerden met onze softe praat- en overlegmaatschappij mensen uit an dere culturen te bena deren, terwijl zij slechts weten van gezag en ontzag, van oog om oog en tand om tand, van eerzucht en jaloe zie. Of men het leuk vindt of niet, we zullen weer moe ten leren dat je niet alles kunt doen wat je wilt." Cees van Duijn (41) uit Warmond, vastgoedconsultant: „Als scholen veranderen in vestin gen is er iets mis. Dan zijn we terug in de Middeleeuwen, met huizen voorzien van slotgracht en schietga ten, bedoeld om 'gespuis' tegen te houden. Toen werden soldaten in gezet die hard en grondig optraden en straffen uitdeelde. De vestingen zijn er weer, de bevelhebbers van de soldaten zijn inmiddels naïeve amb tenaren geworden. Nederlanders zouden volgens hen beschaafd zijn, maar door de komst van 'minder beschaafde' immi- JÊÊÊthK granten is terug- schakelen in de - tijd gewenst. La ten we een refe rendum houden over herinvoe ring van de doodstraf. De zachte aanpak is niet meer van deze tijd." Nancy Knijnenburg (35) uit Noord- wijk, magazijnmedewerkster. „Uiteraard helemaal mee eens, al vraag ik me af hoe we dat gaan doen. Het is niet de school die verkeerd bezig was, maar het type leerling. Het probleem is puur persoonlijk. Eén leerling die moeite heeft met de gang van zaken en dan direct maar naar rigoreuze maatregelen grijpt. Dit is hopelijk een incident, met een wel heel dramatische afloop. Om daarvoor nou direct bewakings- of politiepersoneel permanent op scholen te 'vestigen' vind ik wel heel erg ver gaan." f *Vr Reinier Verbeek (38) uit Leiden, ar chitect: „Natuurlijk mag dat niet, dan kunnen we de scholen beter af schaffen. Alle technische veiligheids maatregelen die nu ter sprake ko men waren in het Terra College juist al genomen. En dat geeft meteen het failliet van die maatregelen aan. Vi- deo-toezicht is alleen geschikt om nare bandjes mee te maken, maar op het moment dat er iets gebeurt ontbreekt het aan menselijk ingrij pen. Het is veel efficiënter te investe ren in mensen om toezicht te hou den. Als het echt niet langer gaat moet iemand naar een andere school of inrichting waar wel genoeg aandacht voor hem is. Nu wordt de overgrote meerder heid goedwillende leer lingen niet voldoende serieus genomen en de kleine groep kwaad willenden niet effec tief aangepakt." Berend Stolk (48) uit Leii intensivist: „Nee, want he van een vesting is alleen m toombestrijding. Nee, wan we in vredesnaam mee be! neer de tere kinderziel voo komst op school na het pit wege een broodtrommeltji leerd moet gaan worden. J zelfde tere Idnderziel heeft wellicht vaak, een mes bij diezelfde kinderen moetei samen met de laatste gemi 'f\ leraren beschermd wordei dodelijke symptomen van een kennelijk verrotte maat schappij Alle kro kodillentranen ja ten spijt, hoe veel 1 dieper kunnen we nog zinken?" =2

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2004 | | pagina 14