'Dat vooruitstrevende is iets om trots op te zijn'
KUNST CULTUUR
Jan Akkerman
houdt nog steeds
van rock-'n-roll
Nieuwe brief ontdek
van Vincent van Goj
Snarenvirtuoos brengt eerste dvd uit
Belangstelling 'Rotterdam' enoi
Prijs Festival Vrouwenfili
naar schrijfster Maria Go
Leidsé jazzclub Hot House viert 35-jarig jubileum
dinsdag 20 JANUARI 20C>4
Olifant Zun als
bronzen wijnvat
shanghai - Bezoekers kijken
naar de olifant Zun, een bron
zen wijnvat uit de late Shang
Dynastie (13de- 11de eeuw
voor Chr.) die onderdeel uit
maakt van een tentoonstelling
in het Shanghai Museum. De
tentoonstelling wordt gehou
den in het kader van het Chine
se en Franse Culturele Jaar. Zun
is eigendom van het Frans Na
tionaal Museum van Guimet.
Friedman wint
E. du Perronprijs
tilburg/anp - Schrijfster Carl
Friedman neemt morgen in Til
burg de E. du Perronprijs 2003
in ontvangst. De prijs is een ini
tiatief van de gemeente Tilburg
en de letterenfaculteit van de
universiteit van Tilburg. Het
geldbedrag van 2500 euro en de
eer gaat sinds 1986 naar perso
nen of instellingen die zich met
hun cultuurbijdrage hebben in
gezet voor wederzijds begrip en
toenadering tussen de Neder
landse bevolkingsgroepen.
Friedman debuteerde in 1991
met Tralievader, over het
kampverleden van haar vader.
Haar roman Twee koffers vol
(1993) werd door Jeroen Krabbé
verfilmd onder de titel Left Lug
gage. Friedman schrijft ook we
kelijks een column in Vrij Ne
derland. Eerder wonnen onder
anderen Max Velthuis, Marion
Bloem, Anil Ramdas en Fouad
Laroui de E. du Perronprijs.
Pierre Bokma
naar Orkater
Amsterdam - Pierre Bokma ver
ruilt vanaf komend theatersei
zoen Toneelgroep Amsterdam
voor Orkater. Hij zal meespelen
in De verschrikkelijke moeder,
een nieuw theaterstuk van Alex
van Warmerdam, dat in decem
ber in de Toneelschuur in pre
mière zal gaan. Ook is Bokma
van de partij in De kortste
eeuw, een stuk van Gijs Schol
ten van Aschat dat alleen op lo
catie in Amsterdam te zien zal
zijn. Volgens Marc van War
merdam, zakelijk leider van Or
kater, blijft Bokma in elk geval
tot 1 januari 2006 aan Orkater
verbonden. „Maar we hopen
allebei dat met minimaal twee
jaar te verlengen." Het contract
met Orkater sluit producties bij
andere gezelschappen niet uit.
Zo zal Bokma tussentijds mee
spelen in een nieuw stuk van
Gerardjan Rijnders bij ZT-Hol-
landia.
Expositie voor
jarige Heyboer
oirschot/anp - Kunstenaar An
ton Heyboer wordt 9 februari
tachtig jaar oud, reden voor
Museum Kruysenhuis in het
Brabantse Oirschot om een ex
positie te wijden aan het werk
van hem. De overzichtsten
toonstelling 'Anton Heyboer 80
jaar' loopt van 23 januari tot 29
februari en toont een compleet
beeld van het leven en werk van
de kunstenaar uit Den lip (NH).
In het begin van de jaren vijftig
groeide Heyboer in korte tijd
uit tot een wereldster. Hij ver
wierf faam in onder meer de
Verenigde Staten, Japan en Ita
lië. Totdat hij in 1983 brak met
de gevestigde kunstorde. Hij
wilde niets meer te maken heb
ben met galerieën en verkocht
zijn werken zelf. Dat hij daarbij
erg vercommercialiseerde,
deerde hem niet. De tentoon
stelling bestaat uit tachtig wer
ken. Er komt ook een boek uit
van de kunstenaar. Dat heeft
dezelfde naam als de expositie.
'Liefde' trekt ruim
50.000 bezoekers
Amsterdam - De tentoonstel
ling Liefde uit de Hermitage in
de Nieuwe Kerk in Amsterdam
heeft de eerste vijf weken ruim
50.000 bezoekers getrokken.
Koningin Beatrix opende in de
cember de expositie van 250
kunstobjecten uit het museum
de Hermitage in Sint Peters
burg. Liefde uit de Hermitage
vormt het sluitstuk van de sa
menwerking tussen het Russi
sche museum en de Nieuwe
Kerk. Het publiek krijgt tot en
met 18 april de kans zelden ver
toonde objecten uit het muse
um te bekijken.
door Fred Hoogendoorn
alphen - Op zijn website www-
.janakkerman.com staat een
lijst met tientallen soloalbums.
'C.U.' is de nieuwste cd van Jan
Akkerman. De man die in de ja
ren zeventig werd uitgeroepen
tot 'beste gitarist van de wereld'
sluit daarop een opvallend pact
met bandleden van Soulvation.
De snarenvirtuoos omarmt de
dancebeat. En komt tegelijker
tijd met zijn eerste dvd: 'Jan Ak
kerman live'. Deze week begint
zijn C.U.-theatertournee.
In de extra's op de dvd is een
interview te volgen van Jan-
Douwe Kroeske met Akkerman.
De gitarist blijkt nog steeds wei
nig woorden vuil te willen ma
ken aan zijn carrière, aan zijn
drijfveren, aan zijn muziek. De
antwoorden duren vaak hoog
uit twee zinnen, gevolgd door
een observerende grijns van
Akkerman. Steeds is zijn hou
ding er een van 'doe maar ge
woon, dan doe je gek genoeg'.
Geen pretenties, geen hoogdra
vende analyses, geen diepgra-
verij. Akkerman houdt het sim
pel. Een gitaar noemt hij 'een
houten kissie met zes touwtjes'.
En de 57-jarige merkt droogjes
op: „Ik speel in wezen nog net
zo als toen ik een jochie van ze
ven was. Het is alleen wat uitge
breider geworden." Hij is trots
op wat hij heeft gedaan en be
reikt, maar wars van arrogantie.
Onder het onafscheidelijke
hoedje klinkt het relativerende
„Ik ben maar een Nederlandse
boerenlul." Maar dan wel een
tje met gouden handen.
Zijn muzikale carrière omvat
ruim veertig jaar. Z'n eerste gi
taar krijgt hij op zijn vijfde en
als tiener speelt hij in Amster
damse bands, waarvan Johnny
His Cellar Rockers de be
kendste is. Daarna volgt The
Hunters, waarmee Akkerman
de hit 'The Russian spy and I'
scoort. Ondertussen is hij als
studiomuzikant verantwoorde
lijk voor gitaarpartijen in num
mers van talloze Nederlandse
bands, waaronder The Cats.
In 1968 verschijnt Akkermans
eerste soloalbum, 'Talent for
sale'. Een jaar later maakt hij
deel uit van Brainbox, dat de le
gendarische elpee 'Brainbox'
afscheidt. De jaren zeventig
brengen hem wereldfaam met
de band Focus. In onder meer
de Verenigde Staten en Groot-
Brittannië slaan de albums en
hitsingles als 'House of the
king', 'Hocus Pocus' en 'Sylvia'
meer dan behoorlijk aan. Voor
al het spel van Akkerman valt
op en leidt ertoe dat het Engel
se blad Melody Maker hem uit
roept tot beste gitarist van de
wereld.
Zijn vertrek uit Focus luidt een
hervatting van zijn sololoop
baan in. Die is in muzikaal op
zicht veelzijdig. Akkerman
speelt elektrische en akoesti
sche gitaar, de traditionele luit
en sitar en beweegt zich op het
terrein van rock, akoestische
pop, klassiek getinte stukken,
funk, blues en jazz. Voorname
lijk instrumentaal. In de hitlijs
ten is hij al lang niet meer te
vinden, wel vaak op podia over
al ter wereld aan de zijde van
andere wereldberoemde muzi
kanten. Al weigert hij begin ja
ren negentig met niemand
minder dan Sting op wereld
tournee te gaan.
Vaak is hij ervan beschuldigd
z'n muzikale richting kwijt te
zijn. Met meer argumenten kan
worden gesteld dat Akkerman
juist probeert zichzelf te ver
nieuwen en te verrijken door
fusies aan te gaan met allerlei
genres. Het nieuwste voorbeeld
daarvan is het album 'C.U.'. Dat
is gemaakt met onder meer drie
leden van danceband Soulva
tion. Het resultaat is een opval
lende frisse combinatie tussen
harde moderne beats en pro
gramming én het gitaarspel van
Akkerman, waarop instrumen
tale rock, funk, blues, jazz en
dance floreren. Een bijzondere
cd met een swingende 'vette
sound', die net zo goed kan
klinken op een danceparty als
amsterdam/anp - Het Van
Gogh Museum presenteert
donderdag een nieuwe brief
van schilder Vincent van Gogh
(1853-1890). Sinds 1990 zijn er
geen nieuwe brieven van Van
Gogh opgedoken. De tot op he
den onbekende brief is afkom
stig uit een particuliere collectie
en wordt tijdelijk in bruikleen
gegeven aan het museum. Aan
wie het schrijven is gericht,
maakt de instelling pas donder
dag bekend. Dan zal L. Jansen,
medewerker van het Van Gogh
Brievenproject, de inhoud en
het belang van de ontdekking
toelichten. Dat project loopt al
acht jaar, maar onduidelijk is
hoe lang de medewerkt
over hebben gedaan om<
thenticiteit van deze brii
te stellen. De medevi
hadden niet verwacht 1
nog een brief van Van Goj
opduiken, temeer omdai
ongeveer negenhonden
kend zijn. Veel daarvan
gelardeerd met schetsjes,
het bezit van het museui
museum heeft verder twi
derd schilderijen en v
derd tekeningen van de k
naar. Omdat het kwetsba
teriaal betreft, wordt di
enkele maanden tenti
steld en daarna in een kl
geborgen.
Jan Akkerman: „Ik speel in wezen nog net zo als toen ik een jochie van zeven was. Het is alleen wat uit
gebreider geworden." Foto: PR
in de huiskamer van een lief
hebber van gitaarmuziek.
Dwars door muzikale barrières
heen dus.
Op de dvd 'Live' is van die
nieuwe stap nog niets te horen.
Wel twee Duitse optredens uit
2001, met bandleden Jeroen
Rietbergen (toetsen), Wilbrand
Meischke (bas) en Ton Dijkman
(drums). Ofschoon de sfeer
vooral bluesy en jazzy is, giert
en huilt er ook genoeg rock
door de snaren. Onder meer
'Tommy' en fragmenten van
'Sylvia' en 'Hocus Pocus' (met
de toevoeging 'No yodel'...) van
Focus. Want zoals Akkerman
zelf opmerkt op de dvd: „Mijn
instelling is rock-'n-roll."
Jan Akkerman speelt vrijdag in
Het Kasteel in Alphen.
rotterdam/anp - De publieke belangstelling voor het Inte
naai Filmfestival Rotterdam is 'overweldigend', aldus eeni
voerder van het festival maandag. Sinds zaterdag de kaartv
begon, zijn 95.000 toegangskaarten verkocht. Dat is ongevee
aan vorig jaar. Dit jaar kunnen filmliefhebbers voor het een
ten on-line kopen. De belangstelling daarvoor is volgi
woordvoerder zo groot dat de site de aanvragen een aanta!
niet kon verwerken en daardoor onbereikbaar werd. Belang!
den namen daarop hun toevlucht tot de kassa's in De Doel
het vervolgens extreem druk kregen. Telefoonlijnen raaktei
door overbelast. Een aantal voorstellingen is al uitverkocht
editie van het film-evenement heeft plaats van 21 januari t
bruari in diverse Rotterdamse theaters.
op het definitieve prog
heeft de festivalorganisi
middels de eerste fUmtiti
gegeven. Als voorpremiè
den Personal Velocity v
becca Miller en Since Oi
van Julie Bertucelli vei
Alexandra's Project van
de Heer is uitgekozen
duizendste film uit het 1
van het festival te draaie
Verder staan op het pi
ma Cloaca van Willem
Sande Bakhuyzen,
Bridge van Wiebke Cai
Swimming Pool van Fi
Ozon, Women's Priso
Manijeh Hekmat, In T
van Jane Champion en
strasse van Maragareti
Trotta. Het volledige pi
ma wordt begin febru
kendgemaakt.
assen - Maria Goos krijgt de
trofee van het Festival Vrou
wenfilms. Dat heeft de organi
satie van het festival in Assen
bekendgemaakt. Scenario
schrijfster Goos (1956) krijgt de
prijs omdat zij 'met haar talent
een enorme impuls heeft gege
ven aan het Nederlandse televi
siedrama en de speelfilm'.
Goos (1956) tekende onder
meer voor de scenario's van
Pleidooi, Oud Geld en Cloaca.
De trofee wordt haar uitgereikt
tijdens de 24ste editie van het
Festival Vrouwenfilms op 13 en
14 maart in theater De Kolk in
Assen. Eerder werd de prijs ge
wonnen door onder anderen
Ireen van Ditshuyzen, Heddy
Honigmann, Monique van de
Ven, Nouchka van Brakel en
Valérie Schuit. Vooruitlopend
door Herman Joustra
leiden - De oude posters van Hot
House spreken boekdelen. Ze
vertellen over een nomadenbe
staan. Een concert van David
Murray, met Cornell Rochester,
Jan Kuiper en Pablo Nahar, in het
LAKtheater. Het Hot House
Twintig Jazzfestival in De Waag.
Een concert van Johnny Griffin,
met Rob Agerbeek, Rob Lange-
reis en Peter Ypma, in Augusti-
nus aan het Rapenburg. „Het is
het verhaal van een zwerfkat",
zegt Frank Eikhuizen tussen de
aanplakbiljetten, plakboeken en
fotoboeken, die hij samen met
partner Thea Pieterse tevoor
schijn heeft gehaald.
En dat zijn heel wat posters en
boeken. Toch is het nog maar
een kleine greep uit de gehele
geschiedenis van jazzclub Hot
House die dit jaar zijn 35-jarig
bestaan bestaan viert met een
reeks jubileumconcerten, om te
beginnen komend weekeinde
met het dubbelconcert van
saxofonist en fluitist Carjps
Ward, zaterdagavond en zon
dagmiddag. Eikhuizen en Pie
terse waren er bij vanaf het be
gin. Sterker nog, zij zetten Hot
House samen met andere jazz-
vrienden op poten. Bij studen
tenvereniging Augustinus aan
het Rapenburg, op zolder. Elke
week, op vrijdagavond.
Pieterse: „Dat liep goed. Men
speelde graag bij ons. Ik denk
dat muzikanten in die tijd veel
minder plekken hadden om te
spelen. De mentaliteit was ook
anders. Voor een optreden wa
ren ze makkelijk te porren. Ze
speelden voor drank en reiskos
ten. Dat kon ook niet anders,
want we hadden niks."
Ze wijst op een paar foto's, een
tje van een optreden van Theo
I-oevendie, eentje van Rein de
Graaff. „Kijk, het publiek. Alle
maal jongeren. Jazz was toen
nog echt iets van de jeugd. En
Augustinus was toen ook nog
een open vereniging. Dus de
concerten waren ook toeganke
lijk voor niet-studenten." Dat
betekende ten slotte wel het
einde van Hot House bij Augus
tinus. „Er kwamen klachten van
3 P.
Thea Pieterse en Frank Eikhuizen: „We zijn nog de enigen die over zijn van het eerste uur. Ze noemen ons soms pappa en mamma Hot House." Foto: Henk Bouwman
de horeca", zegt Eikhuizen. „De
café's vonden dat er sprake was
van oneigenlijke concurrentie.
Burgemeester Vis heeft toen be
paald dat het niet meer
mocht." Pieterse: „We moesten
kiezen. Öf de concerten waren
voortaan alleen maar toeganke
lijk voor leden, öf we moesten
Augustinus uit."
Dat laatste geschiedde een tijd
je later ook, Hot House zou in
1977 onderdak vinden in het
LAKtheater, dat toen nog aan
het Levendaal zat. In de jaren
die daarop volgden trok Hot
House van de ene stek naar de
andere. Eikhuizen somt op: „De
filmzaal van het LVC, de bene
denzaal van het LVC, de zolder
van het LVC, de kantine van de
studenten aan de Cleveringa-
plaats, De Waag, De X en nu in
De Burcht. Daar zitten we best
goed. Jan van der Stoep en John
van der Steen zijn vogels die
van jazz houden. Maar toch,
het is niet onze eigen ruimte.
De artiesten hebben er geen
kleedruimte, we moeten steeds
de geluidsinstallatie opzetten,
we moeten de vleugel huren,
we hebben geen vaste tap.
Laatst liepen we na een concert
met een blauw emmertje naar
de plee om schoon te gaan ma
ken. Toen dacht ik wel even:
wat hebben we nou bereikt in
die 35 jaar, waar doen we het
voor?"
Om zelf meteen maar een paar
antwoorden te geven. „Omdat
er nog steeds publiek is. Omdat
we er nog steeds veel energie in
steken en eigen geld. Omdat we
gek zijn en van jazz houden.
Want we genieten er nog steeds
mateloos van, elke keer is het
weer een fantastisch uitje. Zo
houden we het vol. Maar ja, we
zijn nog de enigen die over zijn
van het eerste uur. Ze noemen
ons soms pappa en mamma
Hot House."
Hun mooiste herinneringen?
Poeh, dat is een lastige vraag.
Omdat het er zo veel zijn. Ze
denken diep na. Dan zegt Pie
terse: „Het concert van Ben
Webster vond ik geweldig. In
1972. Dat was onze eerste grote
Amerikaan. Wat ik ook ontroe
rend vond, was de presentatie,
het optreden van de muzikan
ten die een workshop hadden
gevolgd bij Hot House. Met
Herman de Wit, de goeroe van
de workshop. Die workshop
hadden we zelf opgezet. En bij
dat optreden was overduidelijk
te zien hoe enorm veel lol de
muzikanten hadden."
Eikhuizen denkt nog met veel
plezier terug aan Augustinus.
„Qua sfeer heeft dat oude zol
dertje veel indruk op
maakt. Ik herinner me 1
tastisch optreden van H
nink. Leo van Oostrom
er vaak. Ja, en een van
concerten van Willem
was ook geweldig. Dat\
mensen daar in konde
ken, bomvol was het."
Hij pakt nog een albi
heel bijzonder album,
„Ik was een enorme hi
ningenverzamelaar. Hie
de hele band van Duki
ton. Kijk, en hier staat d
tekening van Miles V
en die van Theloniu
Daar zit nog een mooi
aan vast. Hij speelde ee
het Kurhaus. Ik had
voor een kaartje. Het 1
eert heb ik buiten b
Ten minste, naar flai
ziek die uit een paar
naar buiten kwam
afloop werd hij buite
besprongen door allei
ik kon eerst niet bij h<
buurt komen. Op een
moment komt er een t
hem aanrijden, door df
te. Hij stapt in en ik s
taalweg aan de andere l
Of ik een handteken
hem mocht. Hij vo
prachtig."
Een heel zoete herinne! J
rug naar nu, naar de
tijd, die af en toe een sl
terder is. Het is er niet d
ker op geworden om g
meerde musici binnen hi
zeggen ze. „We moete cl
meer doen om daar ftei
voor bij elkaar te krijfrei
de gemeente ontvangÉ >r;
25 jaar hetzelfde bed :ui
subsidie. Om subsidie er
Rijk los te peuteren mi di
tegenwoordig hele blte'
vol motiveringen inlev ft
ja, het Rijk hanteert cr h
publieksbereik. Dat ligt
voor ons, omdat we al 0
ben gekozen voor de w ti
lijkere jazz, om het fa.
eens te zeggen. Maar'ti
rustig te zeggen dat 1 !e.
voorlopen. Wij hadt a-
Breuker die toen n 'ei
moeilijk werd gevoni -1
genwoordig speelt hi'rk
Acht jaar geleden ha< g 1
Michiel Borstlap. Het» br
haal. Ook hij speelt n °e
Dat voorlopen, dat voi ve
vende is toch iets om g
zijn." 'n'
>nc
