De serieuze
kantjes aan
'Per Plezier'
Is
SI
Crispijn glimlacht zich door het voetbal heen
cq
co
c
rsch geinig collega's benijden hem. Per Crispijn is trainer van FC Boshuizen en zijn selectie be
staat uit een allegaartje van Marokkanen, Antillianerren Hollanders. De onvermijdelijke
taal- en cultuurverschillen heeft de 44-jarige Leidenaar nooit als een probleem ervaren,
ien beetje bluf, een aanstekelijk positieve instelling en een onweerstaanbare hang naar
sfeer en plezier helpen hem daarbij.
SPORT
ZATERDAG 13 DECEMBER 2OO3
door Loman Leefmans
De kunstlichten zijn net gedoofd na de
training. In de kantine van FC Boshuizen
/alt een plotselinge stilte als vanuit het
lonker een kruising tussen een Michelin-
nannetje en een teletubby opdoemt.
Waggelend, ijsmuts tot net boven de
jgen, een vuurrode kop en drie jassen
iver elkaar. ,,En nóg zijn mijn tenen be
doren, ik kan niet meer lopen", zegt Cris-
jijn die wéét dat hij eenvoudig de lachers
ip zijn hand krijgt.
)e markante coach is een kind van Lei
den Noord en hij genoot zijn voetbalop-
eiding bij Roodenburg, de club van zijn
rader en zijn oom. „Ik zat in een prachti-
;e lichting met bekende voetballers zoals
wtt Vout Holverda en John van de Wetering,
let eerste elftal heb ik niet gehaald, maar
ils voormalig bestuurslid en penning-
neester van de feestcommissie kijk ik nog
ie net plezier terug op alle festiviteiten. Buf-
heg ètje regelen, de band speelt, daar nam ik
ien dagje vrij voor. Roodenburg zal altijd
nijn clubje blijven. Isaac van Weerlee is
nijn voorbeeld, mijn leermeester als het
jm trainen gaat. Hij wist een elftal te kne-
len door sfeer te maken. Van hem heb ik
eleerd dat gezelligheid het allerbelang-
ijkste is."
3 april 2003: Bij de wedstrijd tussen LFC
n Stompwijk '92 komt de scheidsrechter
iet opdagen. De besturen zitten met de
landen in het haar totdat Crispijn vrolijk
le kantine binnen komt wandelen. „Dan
luit ik toch", zegt hij opgewekt en aldus
uil eschiedde. Waarom niet? Ik ken de spel-
egels en de looplijnen. Zo moeilijk is
cheidsrechter spelen nu ook weer niet.
leide trainers waren na afloop heel tevre-
ien. Laatst nog liep de scheidsrechter bij
ns derde elftal weg. Ik zei: 'geef maar hier
ie fluit' en ik bracht de wedstrijd tot een
\oed einde.
"rispijn was speler en jeugdtrainer bij de
Cooiclub. Roodenburg was toonaange-
■end in Leiden, maar dobbert nu in de
vierde klasse rond. „In tegenstelling tot
wat veel mensen denken, is de klad er niet
midden jaren negentig in gekomen toen
drie selectieteams tegelijk vertrokken.
Roodenburg deed het altijd met eigen
jeugd, maar eindjaren tachtig moesten er
opeens spelers en trainers van buitenaf
worden gehaald. Ik neem dat de bestuur
ders van toen nóg kwalijk. De echte Roo-
denburgers waartoe ik mezelf reken, zijn
toen vertrokken. Dét was het echte begin
van het verval. Ik gun die club nog steeds
het beste, maar ze komen er nooit meer
bovenop."
Crispijn verruilde het complex aan de Pie-
ter Bothstraat voor de functie van hoofd
trainer bij VNA aan de Boshuizerkade, het
langgerekte voetbalcomplex in die tijd sy
noniem voor vechtpartijen, drankgelagen
en andere incidenten. Crispijn hield het
moeiteloos vijf jaar vol bij Voetbal Na Ar
beid. Onder zijn leiding bereikte de club
voor het eerst in de historie de vierde
klasse. Na dit hoogtepunt trok hij drie vel
den verder naar UDWS, waar hij zeven
seizoenen de trainingen leidde. „Dat
klinkt lang, maar ik ervaar het niet zo. Se
lecties veranderen en de klasse-indeling
verandert. Toen ik bij UDWS tekende,
nam een hele lichting selectiespelers af
scheid. Er is niets heerlijker voor een trai
ner dan op nul te beginnen. Het duurde
even voordat er leven in de ploeg kwam,
maar uiteindelijk ben ik in drie jaar van de
vijfde naar de derde klasse gepromoveerd.
Ik heb heel veel waardering gekregen voor
de bestuursleden Hans Verver en Henk
Piket die de club in een moeilijke periode
draaiende hielden. Alleen al voor die twee
bleef ik."
7 december 1997: UDWS speelt uit bij
ASC. De keeper van de Leidse club is op
een gegeven moment ver uitgelopen, maar
hij wordt buiten het strafschopgebied door
de ASC-spits verschalkt. De bal rolt lang
zaam, maar met voldoende snelheid rich
ting de UDWS-goal. Plotseling springt elf
Per Crispijn: „Je leert hoe beperkt en onbelangrijk voetbal eigenlijk is. Laten we toch vooral lachen en lol hebben met onze hobby." Foto: Taco van der Eb
talbegeleider Ger Wassenaar van achter
het doel het veld in en houdt de bal tegen.
Hetkdn niet, het mag niet, het is gênant
en tóch heb ik me gek gelachen. Die
ASC'ers juichten al. Ger ging tijdens de
wedstrijd altijd een balletje gehakt halen
en liep net op dat moment achter het doel
langs. In gedachte zie ik die bal nog rollen.
ASC won toch, maar ze zagen de humor
van die actie niet in. Het is voor mij de
meest bizarre voetbalervaring uit mijn le-
In de laatste jaren bij UDWS kreeg Cris
pijn achter de schermen te maken met
Frans Stouten. De draagkrachtige Leide
naar stalde een paar Antilliaanse talenten
bij de oranjeblauwen en het was niet de
bedoeling dat de trainer hen op de bank
zou zetten. „Niet zeuren over Frans. Deze
injectie had de club hard nodig en hij is
de beste organisator en regelaar die ik
ooit heb meegemaakt. Hij zou wat meer
moeten delegeren in plaats van alles zelf
te doen. Temporiseren dus. Ik krijg regel
matig van collega-trainers te horen: 'Per,
petje af hoe jij er een elftal van weet te
maken.' En makkelijk is het ook niet. De
Marokkaanse jongens hebben een prima
voetbalinstelling, vaak beter dan Holland
se voetballers. Aan het einde van de trai
ning roepen ze: 'Trainer, ga jij maar een
biertje drinken, wij gaan nog even door'.
De Antillianen vormen een geval apart. Zo
is Sandley Martina een supertalent, maar
o, zo balverliefd. Hij is op proef bij Sparta.
Als hij nou maar eens zou luisteren, dan is
hij zelfs voor Sparta te goed. Ik heb Hen-
nie de Romijn en Glenn Helder als jonge
spelers meegemaakt en écht, Martina is
op zijn 19de alverder. Maar ja, strontei
genwijs, en zo lopen er nog een paar."
Crispijn kan zich boos maken als hij hoort
dat trainer Martin Planken van DOSR aan
het einde van het seizoen moet opstap
pen. „De beste ploeg in onze afdeling. En
dan zegt het bestuur dat hij wegmoet, ter
wijl de spelers nog een jaar met hem ver
der willen. Schande. Er is nog nooit een
bestuur geweest dat over mijn toekomst
heeft beslist. 'Ga maar aan de spelers vra
gen of ze met mij verder willen en als dat
het geval is, komen wij er wel uit'. Zo is
het bij mij altijd gegaan en zo zou het
overal moeten."
1 juni 2003: In het beslissende promotie
duel tussen UDWS en FC Rijnland staat
het in de eindfase 1 -1. Crispijn doet een
omstreden wissel die later een meesterzet
blijkt te zijn. Hij stuurt de 38-jarige Lud-
wig Smith, speler van het derde elftal, het
veld in. En zie, de slungelige spits maakt in
de verlenging de winnende treffer. „Ik had
hem als reserve gevraagd om alleen in een
uiterste geval mee te doen. 'Trainer, ik ga
'm maken. Ik voel het', zei hij. Het was al
belachelijk dat ik zo iemand moest vragen,
maar hij schiet ons nog naar de derde
klasse ook. Onlangs stond hij plotseling
met zijn sporttas naast me. Hij wilde een
keer meetrainen met het eerste elftal.
'Loed, kom erbij'. Dat kon ik hem toch niet
weigeren.
Afgelopen zomer ging het net gepromo
veerde UDWS op in de fusieclub FC Bos
huizen. Crispijn werd hoofdtrainer omdat
het eerste elftal van zijn oude vereniging
de hoofdmacht van de nieuwe fusieclub
vormde. Uiteraard heeft Crispijn ook over
de fusiegolf in het Leidse voetbal een uit
gesproken mening. „Het is een bende.
Aan de Vliet ziet het er goed uit, maar
daar hadden ze een jaar voorbereiding.
Aan 'de Kade' kregen we twee maanden.
Ik zei nog tegen wethouder Pechtold:
'Leuke beloftes, maar als jij om wat voor
reden dan ook vertrekt, wie neemt het
dan over?' En wat gebeurt? Hij vertrekt en
wij zitten hier in een bouwval. Alsof ik het
aanvoelde. Het samengaan van drie clubs
is al niet eenvoudig. Het gaat steeds beter
en iedereen doet positief, maar we voelen
ons door de gemeente in de steek gela
ten."
De trainerscarrousel draait momenteel
weer op volle toeren, maar Crispijn slaapt
er geen minuut minder om. Hij heeft een
'lekker baantje' aan het loket bij de PTT in
Voorschoten en kleine dingen in het leven
maken hem gelukkig. Miezemauwen met
de voormalige UDWS-bestuurders, een
biljartje leggen met zijn maatje Alfons
Groenendijk of een concert van de
Doobie Brothers bezoeken. „Eerst ga ik in
de winterstop skiën en daarna wordt in
januari besloten of ik nog een jaar bij Bos
huizen blijf. Ik zou wel eens assistent-trai
ner bij een grote club willen zijn. Weer
eens wat leren van een ervaren collega, ik
heb altijd op mezelf gestaan. Het afgelo
pen jaar is mijn vriend en oud-Rooden-
burger Peter Ciere overleden en ik lees net
over de dood van de kinderen van Michel
Boerebach. Het leert je hoe beperkt en
onbelangrijk voetbal eigenlijk is. Laten we
toch vooral lachen en lol hebben met on
ze hobby."
V.L.N.R.
RANDJE BUITENSPEL
ON
i
V)
itaand v.l.n.r: Rien Tamerus (trainer), Koos van der Geest (voorzitter), Hans Wertheim (verzorger), Peter de Rijk, Jan Verwoerd, Ad Hulscher (grensrechter), Emi-
e Monsanto, Ben den Daas, Paul Bahlmann en Theo Bakker (elftalleider). Gehurkt v.l.n.r: Kees de Rijk, Jan van der Sandt, Frans Bahlmann, John Macco,Nick
Verwoerd, Aad Goedhart, Cees van den Nieuwendijk, en Herman Rombouts. Foto: archief Nick Verwoerd
■Je zou kunnen zeggen dat we
kampioen werden aan de bar. Daar
bedoel ik niet mee dat we veel
dronken, maar dat we heel vriend
schappelijk met elkaar omgingen,
met een forse dosis gezelligheid. Ik
was een waterdrager en voor mij in
het veld stond Nick Verwoerd, een
echte technische speler. Voor hem
heb ik heel wat arbeid verzet. En
dat deed je omdat iedereen zijn rol
kende in het elftal. Van directeur tot
vuilnisman; we doen het met z'n al
len. Tegenwoordig wil iedereen de
Alphense Boys maakte eindjaren zeventig een sprong uit de anonimiteit. Het
eerste elftal dat een aantal jaren in vrijwel dezelfde samenstelling opereerde,
klom in een kort tijdsbestek van de eerste klasse onderbond naar de tweede
klasse KNVB. De 48-jarige Peter de Rijk maakte de opgang mee.
leider zijn en dat gaat natuurlijk
niet."
„Mijn moeder verhuisde en daar
door zou ik een training missen.
Leider Theo Bakker heeft toen ge
holpen met behangen en schilde
ren zodat ik die week toch twee
keer kon trainen. Kom daar nog
maar eens om. Het elftal bestond
ook uit bijna allemaal Alphenaren
en dat speelde ook een grote rol.
We kenden elkaar al uit de jeugd en
daardoor ontstonden hechte
vriendschappen. Een generatie
voetballers na ons heeft de hoofd
klasse bereikt, maar in dat team,
onder leiding van Paul Bahlmann,
zaten heel wat spelers van buiten
af."
„Een aantal jongens uit mijn elftal
speelt nog altijd samen, in het vier
de elftal van 'de Boys' en de mees
ten zijn bij de club als vrijwilliger
actief gebleven. Ik kon nog regel
matig te laat thuis als ik bij 'de voet
bal' ben geweest. De kampioen
schappen liggen al weer 25 jaar
achter ons, maar ik herinner het me
nog als de dag van gisteren, zo leuk
én bijzonder was het."
RTV West is een rampenzen
der hoorde ik laatst op de
echte tv. Ik kon niet anders dan
het beamen. Beetje ruige type
ring misschien voor het NOS-
joumaal, maar wel een rake,
rampenzender. Radiootje en
tv-tje spelen op kosten van de
gemeenschap en jezelf dan zo
serieus nemen, dat je in een
waanwereld belandt, is irri
tant. Maar als zo'n psychische
ontsporing ook nog eens op een
miljoenentekort uitloopt, kun
je dat gerust rampzalig noe
men.
Foutje. Ik had even niet goed
opgelet. RTV West werd in het
journaal niet uitgemaakt voor
rampenzender, maar de bood
schap luidde, dat wij, Zuid-
Hollandse burgers niet zonder
onze plaatselijke ethervervuiler
kunnen juist omdat hij een
rampenzender is. Ik bedoel, in
geval van een aanval door een
vreemde mogendheid, een aan
slag van een terroristische or
ganisatie of een explosie van
het kaliber Enschede, zijn wij
aangewezen op RTV West. O ja
joh? Dan hebben wij hier thuis
toch een probleem. Ik heb de
regionale rampenzender na
melijk onlangs gedeprogram
meerd, dus tegen de tijd dat ik
hem op radio en tv heb terug
gevonden, is het leed waar
schijnlijk al geschied. Hebben
we de aanbevelingen die de
overheid voor ons van levens
belang acht mooi gemist. Maar
ik ben bang voor de provinciale
crisisbezweerders dat wij niet
het enige huishouden zijn dat
nooit meer op West afstemt.
Hetgeen uiteraard ook mede de
reden is dat deze zender in de
financiële shit is terechtgeko
men.
Hoe ik durf te beweren dat Ra
dio en Televisie West er niets
van bakt als ik er thuis geen
aandacht aan schenk? Ik vang
buiten de deur genoeg op om
me er aan te kunnen blijven
storen. In de auto vooral, op
zaterdag, wanneer er aan voet
bal in de Leidse ommelanden
wordt gedaan. En als ik na dit
zaterdagmiddagamusement 's
avonds of de volgende ochtend
Hoe ik durf
te beweren dat
RTV West er
niets van bakt
gedachteloos de autoradio
aanzet, is het elke keer hetzelf
de liedje. Na enige tijd dringt
het geklessebes in de ruimte tot
mij door en schiet me te binnen
dat ik 'm op West heb laten
staan.
Inhoudslozer nog dan de radio
is de televisie die onze buurt-
omroep maakt. Daar kijk ik al
leen nog maar naar als ik er
gens op visite ben waar West
als bewegend behang dienst
doet. Trekt het regionale voet
bal dan blijf ik hangen, omdat
ik toch even wil zien hoe de
winnende goal bij Noordwijk -
Lisse er uit zag. Als die er aan
zit te komen, raakt commenta
tor Willem van Zuilen automa
tisch in 'alle staten. De kijker in
de waan brengend dat hij life
verslag doet van het naderende
doelpunt. Maar 's middags heb
ik deze Rijnsburgse na-aper
van Theo Koomen nog op de
autoradio horen brullen bij Ter
Leede - Katwijk. En die pot
speelde zich toch echt tegelijk
met Noordwijk - Lisse af.
Behalve verlakt worden wij
door West kennelijk ook opge
licht. Dat maak ik tenminste op
uit de berichtgeving over
geldsmijterij door radio- en tv-
makers. Niet te filmen hoe ze bij
West en die andere Zuid-Hol
landse zender, Rijmond, de
miljoenen er doorheen hebben
gejaagd. Zo'n extravagant be
stedingspatroon moet wel zijn
veroorzaakt door schromelijke
zelfoverschatting. Zo van: jon
gens, we zijn fantastisch bezig
en dat mag best wat kosten.
Onbegrijpelijk dat de provincie
het zo lang heeft laten passeren.
Men stond er bij en keek er
naar. Of juist niet natuurlijk,
misschien werd er wel helemaal
niet op gelet.
Vroeger, vlak na de bekabeling
van Leiden, hadden we hier ook
regionale tv. Daar bleven we
voor thuis, omdat het illegaal
was en daarom spannend, ook
al stelde het geen fuck voor.
Nou ja, geen fiick, de porno was
professioneel, maar die ondeu
gende films waren gewoon bij
de videotheek gehuurd. Van de
PTV (Piratentelevisie) kan ik
me ook nog een paar sfeerrepor
tages herinneren en dat was la
chen vanwege de onbenullig
heid. Maar het waren journa
listieke hoogstandjes vergeleken
bij de straatinterviews die ik
laatst in de sportshow wn West
zag. Randfiguren die^booruit
blikten naar Katwijk - Quick
Boys, de derby van het haring
dorp. Als je dit soort ondraaglij
ke lichtheid durft te verkopen,
stelde ik vast, ben je het platte
niveau van de piratentelevisie
eigenlijk nimmer ontstegen. En
daar betalen we dan miljoenen
euro's voor. Is het niet schanda-
lig?
Maar RTV West mag er dan een
kolerezooi van hebben ge
maakt, verdwijnen zal de ram
penzender vermoedelijk niet.
Omdat de informatievoorzie
ning aan de burger anders in
gevaar komt. Rot nou gauw op.
Als er wat aan de hand is, kun
nen ze toch ook gewoon een ge
luidswagen langs sturen?
Jaap Visser
Reageren?
Sport redactie.ld@.hdc.nl
