Nickelback gaat voor de eeuwigheid
KUNST CULTUUR
ieuwe ouderen voor eeuwig jong op Harley
Canadese neo-grungeband voor tweede keer in dik jaar tijd in Amsterdam
Ontbreken
Pluk bedreigt
filmopnames
Regisseur Tolkien-fïlms
wil 'De Hobbit' verfilmen
Cabaret met inhoud door
Jan Jaap van der Wal
Expositie over actieve 55-plussers in Fotografiemuseum Amsterdam
trs.
Jin-
man
dinsdag 9 DECEMBER 2003
y Spears
Jangeres Britney Spears
gisteren, tijdens een
in Seoel, in traditio-
ise klederdracht
irzamelde fotografen,
jeed Zuid-Korea aan op
irnee door Azië en om
juwe album 'In the Zo-
«moten.
n!' beste
stpese film
'Good Bye, Lenin!' van
e regisseur Wolfgang
eeft in Berlijn de Euro-
gaan Award, de Europese
tooor de beste film van
(jpegen. De Deen Lars
i(W kreeg de regieprijs,
gville'. 'Good Bye, Le-
irde? afgelopen lente in pre-
ïg en sinds enige tijd
h ederland draait, is in
[uu d een enorme hit. De
s 0j elt het verhaal van een
1 isfitse die kort voor de val
)ntif ommunisme in coma
wier zoon en dochter
/aajf maanden uit haar co-
;ide aakt voor haar verbor-
,g e leren te houden dat de
s b# Muur is gevallen.
;se|jye, Lenin!' won in juni
egponale Duitse filmprijs,
tho
-rdcjst Ruben
d>Halez dood
Op 84-jarige leeftijd is
Ie Afro-Cubaanse pia-
geljen Gonzalez overleden.
[virtuoze toetsenwerk
inzalez een belangrijk
ip de reeks albums
ionele Cubaanse
iek van de Buena Vis-
Club van Compay Se-
midden-jaren ne-
ird uitgebracht. In
2en2000 verschenen ook
(albums van Gonzalez.
door Willem Bemboom
Amsterdam - Het is een span
nende tijd voor Nickelback. De
Canadese neo-grungeband
schreef met 'How You Remind
Me' dé ultieme rocksong, ver
kocht sinds 2001 acht miljoen
exemplaren van hun album 'Sil
ver Side Up' en de zalen waarin
ze speelden groeiden in ander
half jaartijd uit van clubs tot
enorme sporthallen. Ook Neder
land krijgt geen genoeg van de
band: donderdag staat de groep
voor de tweede keer in een dik
jaartijd in de Amsterdamse Hei-
neken Music Hall. Een mooie
prestatie voor vier eenvoudige
jongens uit Canada, maar nu
moeten ze het stadium van een
dagsvlieg zien te ontgroeien.
Aan hun derde langspeler 'The
Long Road', die dit najaar ver
scheen, zal het in ieder geval
niet liggen. Net als haar succes
volle voorganger staat de plaat
bomvol oerdegelijke gitaarrock,
met beukende ritmes en pak
kende zanglijnen. Aan radio
vriendelijkheid heeft Nickel
back iets ingeboet; zwaar en
hoekig zijn de kernwoorden
van 'The Long Road'. „We wil
den beslist geen tweede 'Silver
Side Up' maken", verklaart zan
ger Chad Kroeger. „Niet dat we
per se een harde plaat in ge
dachten hadden, maar het ge
beurde nou eenmaal zo. 'The
Long Road' bevat de hardste
nummers die we ooit opna
men, al zijn we alle fans die we
er door de grote hits bijkregen
ook niet uit het oog verloren. Je
kunt de mensen die naar ons
zijn gaan luisteren door 'How
You Remind Me' niet ineens op
het verkeerde been zetten door
alleen maar snoeiharde me-
talsongs te gaan maken. 'Some
day', de eerste single, is daarom
ook geschreven met hen in het
achterhoofd. Door het hardere
werk af te wisselen met een
aantal melodieuzere stukken,
moet het mogelijk zijn de nieu
we fans vast te houden. Dat was
een bewuste zet, een soort con
cessie aan onze groei."
Het woord 'groei' is eigenlijk
een understatement: eind jaren
negentig werd er in en om Van-
Nickelback moet het stadium van eendagsvlieg zien te ontgroeien. Foto: GPD
couver nog gezwoegd zonder
resultaat. Het album 'The State'
bracht de band nationale be
kendheid, opvolger 'Silver Side
Up' bleek een zevenmijlslaars.
Meer dan acht miljoen stuks
gingen ervan over de toonbank.
'How You Remind Me' werd de
meest gedraaide single op de
Amerikaanse radio van 2002 en
wereldwijd schoot de plaatver
koop als een raket omhoog.
Zaaltjes werden arena's en waar
ter wereld ze ook kwamen: er
wachtte Nickelback altijd een
gouden plaat vooraf aan hun
uitverkochte optreden.
Niettemin gaat de band er prat
op de controle in eigen hand te
houden, megastatus of niet.
Bassist Mike Kroeger - broer
van Chad: „Wij blijven ons al
tijd met elk aspectje van de
band bemoeien. De slimme za-
kenjongens zien je als een pro
duct, nu wellicht meer dan ooit
tevoren. Maar je zult Nickel
back nooit in een kippensoep
commercial zien. Daar zien we
persoonlijk op toe. Tuurlijk, de
schaal is vergroot. Enorm ver
groot, zelfs. En we zijn absoluut
wel eens bang geweest de grip
kwijt te raken. Maar we hebben
de touwtjes nog net zo stevig in
handen als in het begin, stevi
ger zelfs."
Sommige dingen zullen echter
nooit veranderen: Chad Kroe
ger staat erom bekend zich re
gelmatig van zijn sociale kant te
laten zien met nummers over
misbruik, huiselijk geweld en
einder onrecht. Verantwoord
stokpaardje op 'The Long Road'
is het agressieve 'Throw Your
self Away", dat verhaalt over een
tienermeisje dat tijdens haar
eindexamenbal bevalt, haar
kind achterlaat in de toiletten
en weer teruggaat naar het
feest. Kroeger: „Dat soort ge
beurtenissen raakt me. Ik moet
er iets over zeggen, een bood
schap geven. Ik wil nog steeds
mensen aan het denken zetten
met mijn muziek. Daarvoor
moet je soms onderwerpen
aansnijden waar mensen liever
niet over praten."
Nu het succes er eenmaal is,
gaat de band voor 'de eeuwig
heid'. Chad Kroeger: „Het kon
me eerst geen reet schelen hoe
het deze plaat zou vergaan. Ik
dacht: 'Silver Side Up' was het
grootste dat ons ooit zal over
komen. Een hit als 'How You
Remind Me' krijgen we nooit
meer.' En dat is ook zo: we zijn
nooit meer de new guys, er
wordt vanaf nu op ons gelet.
We hebben de top bereikt, wat
meer dan 99% van onze colle
ga's nooit zal gebeuren. Aan de
andere kant is dat streven waar
je jarenlang naartoe geknokt
hebt wel verdwenen. Ineens
'ben' je er en weet je het even
niet meer. Je doel is weg. Tja,
en dan? Gelukkig besefte ik me
dat ik eigenlijk nooit meer van
die top af wil. Nóg hoger hoeft
niet - dat kan ook helemaal
niet. Maar het lijkt me een
mooie gedachte om alle fans zo
lang mogelijk blij te maken met
onze muziek, in plaats van al
leen maar meer en meer zieltjes
te moeten winnen. Daarom
hebben we als groep besloten
dat ons nieuwe doel is om dit
niveau vast te houden. Tot in
de lengte der dagen. Yep, we
hebben een lange weg afgelegd.
En hopelijk een nog langere
weg voor de boeg..."
Nickelback speelt op donder
dag 11 december in de Heine-
ken Music Hall, Amsterdam.
amsterdam/anp - Voor de ver
filming van het kinderboek
'Pluk van de Petteflet' is nog
steeds geen goede hoofdrolspe
ler gevonden. De afgelopen
maanden hebben honderden
jongetjes auditie gedaan, maar
producent Burny Bos en regis
seur Ben Sombogaart hebben
de jongen met de juiste 'Pluk-
uitstrafing' nog niet gevonden.
De tijd begint te dringen want
begin maart moeten de eerste
opnames plaatsvinden.
„We zoeken via scholen, adver
tenties in kranten en het na
pluizen van bestanden van de
grote castingbureaus", vertelt
Sombogaart. Uit onderzoek
blijkt dat ruim de helft van de
Nederlandse bevolking het
boek kent, veel meer dan bij
bijvoorbeeld 'Abeltje' die hij
eerder regisseerde. „Onze Pluk
moet de uitstraling en het uiter
lijk hebben van zowel de woor
den van Annie M.G. Schmidt
als de tekeningen van Fiep
Westendorp. Beiden staan iii
het collectieve geheugen ge
grift."
'Pluk van de Petteflet' vertelt
het verhaal over een jongetje
dat in een klein rood kraanwa
gentje door de stad rijdt op
zoek naar een huis om in te wo
nen. Via Dolly de Duif komt hij
terecht in de torenkamer van de
Petteflet. Samen met een groot
aantal medebewoners, onder
wie Zaza de kakkerlak, de fami
lie Stamper en Paard Langhors,
komt hij vervolgens in actie
wanneer blijkt dat de kwade
Parkmeester de bomen in de
wilde Torteltuin wil omhakken
om een lelijk tegelpleintje aan
te leggen.
„Pluk moet een jongetje zijn
van een jaar of zeven, die vooral
zichzelf kan blijven", omschrijft
regisseur Sombogaart zijn idea
le hoofdrolspeler. „Over het al
gemeen melden dat soort kin
deren zich niet voor audities en
moet je er toevallig tegenaan lo
pen. De hoofdrolspeler van
'Het zakmes', een jeugdfilm die
ik eerder heb gemaakt, kwam
mee met een vriendje dat een
screentest kwam doen. Zodra
we hem zagen, wisten we dat
hij het moest worden."
Als niet snel een goede Pluk
wordt gevonden, worden de
opnames uitgesteld en komt de
beoogde premièredatum van
de film in gevaar. Het is de be
doeling dat 'Pluk van de Pette
flet' vanaf 17 november 2004 ih
de bioscopen is te zien.
berlijn/anp/rtr - De Nieuw-
Zeelandse regisseur Peter Jack
son, maker van de filmtrilogie
'The Lord of the Rings', wil ook
het boek 'De" Hobbit' van de
schrijver J.R.R. Tolkien verfil
men. Dat heeft Jackson gisteren
in Berlijn gezegd, waar hij ver
blijft voor de Europese premiè
re van het laatste deel het drie
luik, dat is gebaseerd op de ge
lijknamige boeken van Tolkien.
Jackson zei tegenover verslag
gevers moe en uitgeput te zijn
nu de trilogie is voltooid. Niet
temin zei hij veel zin te hebben
om ook 'De Hobbit' te verfil
men. Hij gaf echter aan dat dit
pas kan als allerlei juridische
kwesties zijn opgelost.
'De Hobbit' werd nog voor 'The
Lord of the Rings' geschreven
en was bedoeld voor kinderen.
Veel figuren die in die trilogie
een rol spelen, komen ook al in
'De Hobbit' voor.
Het laatste deel van de Ring-tri-
logie, 'The Return of the King',
draait vanaf 17 december in 185
Nederlandse bioscopen.
theater recensie
Wijnand Zeilstra
Voorstelling: 'Staat' van en door Jan Jaap
van der Wal. Regie: Ruut Weissman en
Raoul Heertje. Gezien: 8/12, schouwburg
Leiden.
Raar, maar waar. Een jonge ca
baretier in pak met overhemd
en keurige stropdas baart op
zien. Bijna zelfs provocerend.
Zo'n outfit past gewoon niet in
de hedendaagse code van het
cabaret. Eén ding staat vast: een
cabaretier als Jan Jaap van der
Wal doet dat niet zo maar, hij
wil er ongetwijfeld een state
ment mee maken. Maar wat wil
hij ermee zeggen?!
Gelukkig valt die vraag niet zo
maar zonder meer te beant
woorden. Van der Wal maakt
geen simpel cabaret waarvan je
de bedoeling van de artiest
moeiteloos kunt aflezen. Einde
lijk weer eens iemand die op
een intelligente manier verwar
ring weet te zaaien. Een enkele
terloopse opmerking van Van
der Wal geeft misschien een in
dicatie voor het antwoord op de
vraag naar het pak. Nadrukke
lijk zet hij zich namelijk af tegen
de consequent casual geklede
collega-cabaretiers die hun
werk op het podium als een vak
beschouwen. Je vertelt enkele
grappen, en daar komt het alle
maal kort samengevat op neer.
Jan Jaap daarentegen eist meer
diepgang van zichzelf, die plek
op dat podium moet simpelweg
méér inhouden.
Aan die ambitie wordt door
hem iri dit tweede avondvullen
de programma keihard gewerkt.
Niet alleen tracht hij tal van he
dendaagse vormen van dom
heid te ontmaskeren, vooral
doorzichtige grappenmakerij
prikt hij genadeloos door. Dat
leidt tot de sterkste momenten
in zijn nieuwe programma
'Staat'. Al grappen makend pro
beert hij het nut of de p>n)zin
van een grap te analyseren.
Soms doet een dergelijke zelf
bespiegeling aan het werk van
Freek de Jonge denken.
Lang nog niet alles in zijn pro
gramma heeft deze kwaliteit.
Dat is misschien ook wel te veel
gevraagd. Een deel van het pro
gramma bestaat uit spitse op
merkingen op de actualiteit.
Die zijn vaak leuk. En soms is
hij uit puur effectbejag gewoon
even grof. Helaas betreedt hij
echter ook tamelijk vaak nog di
verse zijpaden in zijn betoog
die wel eens langdradig zijn.
Maar zelfs dan weet hij een uit
verkochte schouwburg gecon
centreerd te laten luisteren. Al
dus getuigt hij van klasse. Dit is
cabaret met inhoud. Zo straal je
autoriteit uit - al dan niet met
een mooi pak.
e Ledeboer
Wie het geluk
op hoge leeftijd gezond
i, slijt zijn dagen niet in-
iter de geraniums. On-
•plussers van nu zijn er
knotten, aan yoga
ochtend in zee zwem-
ilnemen aan de Rijn-
ipvan tien kilometer,
met het zangkoor Krij-
ingen en Harley Davids-
|den. Of ze zijn 'druk,
ik' met allerlei vormen
jvilligerswerk. Dat de
or de deur staat ontken-
iet, maar zolang hij nog
ft aangeklopt, plukken
"va Bgave de dag'
tim£ speciale foto-opdracht
n hfsitie 'Document Neder-
hetfaatvoor het Rijksmuse-
ds zes jaar samenwerkt
gee^C Handelsblad, lukte
ncdne Schrijver (37) uit alle
ingdvan de samenleving
simF Ouderen' voor de lens
de pn. Ze bezocht daarvoor
uail enten als ouderenbeur-
3tsc 'egde contacten via Uit-
rojeJro 55 websites en tijd-
i ov 1 als Plus en Midi. Ook
n gfe vanzelf tips uit haar
;tho| omgeving: „Zodra ik
/ere> vertelde over mijn op-
rt va^as er altijd wel weer ie-
iijna^e iemand kende die op
[et fte nog met een compu-
was begonnen."
'kojkn van afspraken bleek
v°Ue agenda's al niet
Idig. De grootste compli-
e Schrijver moest over
heid was echter de titel die
>gt atiefnemers vooraf voor
chtiDiect hadden bedacht:
le) Ouwe'. Ze merkte al
nin lat de gemiddelde 55-
t. van nu zich niet oud
sseijj niet als zodanig behan-
DrdePworden. 'Gouwe Ouwe'
!zet daarom plaats voor 'Fo-
i dèloung' omdat die vlag de
0f nele lading van het the-
bleek te dekken.
Schrijver hanteerde het uit
gangspunt dat ze een opgewekt
stemmende, respectvolle expo
sitie wilde maken. Actieve ou
deren visueel belachelijk ma
ken, zou geen enkele moeite
hebben gekost, maar die neer
buigende benadering is haar
vreemd. Naar de eeuwige jeugd
hunkerende bejaarde vrouwen
met neergestorte facelifts of
gerimpelde, uitgezakte, manne
lijke 70-plussers met veel jonge
re vrouwtjes aan hun zijde, ont
breken dan ook. Wie een ironi
sche glimlach toch niet kan on-
derdnikken bij het zongebruin
de stel in hun Volvo-cabriolet
(een huwelijkscadeautje) in
Marbella, waar ze een tweede
huis hebben, krijgt van Schrij
ver een standje: „De vrouw ver
telde me dat ze het gevoel heeft
op aarde in de hemel gevallen
te zijn. Ze geniet met volle teu
gen, dat is toch prachtig?"
De 'Nieuwe Ouderen' op deze
foto's ogen verbluffend fit en
spannen zich met inspirerend
plezier in dat zo te houden. Op
de Golfclub van Hank speelt de
heer Boer (72) elke morgen ne
gen holes, de heer Ossenblok
(67) traint twee keer per week
zes- en zevenjarigen bij een
voetbalclub in Rotterdam, Wil
Hurford (74) geeft ongeveer zes
uur per week yogales, Hans (67)
en Winnifred (59) de Beukelaar
maken deel uit van een actieve
groep Harley Davidson-rijders
en Elisabeth Lust uit Vlissingen
zwemt op 66-jarige leeftijd nog
élke dag in zee.
Van de 55-plussers in Neder
land - met een aantal van 3,7
miljoen maken ze op dit mo
ment rond de dertig procent
van de bevolking uit - plukt het
merendeel de vruchten van de
enorm gegroeide welvaart na
de Tweede Wereldoorlog. Met
in herinnering de sobere om
standigheden waarin hun ou
ders Nederland na 1945 moes
ten opbouwen, geniet de 'Fore
ver Young'-generatie daar met
volle teugen van. Ze volgen een
cursus muziekgeschiedenis aan
de Erasmus Universiteit, stich
ten een woongemeenschap in
de prachtige natuur nabij Mid
delburg of formeren een ploeg
vrijwilligers om de driemast
schoener De Eendracht in de
vaart te houden.
Maar het leven van deze 'Nieu
we Ouderen' houdt veel meer
in dan het louter najagen van
eigen genoegens. Riet Wortman
(67) doet vrijwilligerswerk voor
de kerk, Joke Been (61) is vrij
willigster in een Wereldwinkel
en ambassadrice bij kunsteve
nementen in Rotterdam, de
heer Melief (69) bezorgt één
maal per week maaltijden van
Tafeltje Dekje en de eerder ge
noemde 74-jarige yogalerares
begeleidt als vrijwilligster ook
geriatrische patiënten in een
verpleeghuis.
Schrijver trof tijdens haar voor
bereidende onderzoek naar de
Een zonge
bruind stel in
een Volvo-ca-
briolet in Mar
bella.
Foto: GPD
Janine
Schrijver
'Forever Young'-generatie geen
allochtone ouderen die het le
ven op dezelfde manier vierden
als hun autochtone leeftijdge
noten. Zo weerspiegelt deze ex
positie ook de harde maat
schappelijke realiteit: witte,
welvarende 'Nieuwe Ouderen'
hebben een voorsprong waar
aan pas de man met de zeis
voorgoed een eind zal maken.
'Document Nederland: Fore
ver Young. Janine Schrijver fo
tografeert de nieuwe ouderen'.
Te zien in het Fotografiemuse
um Amsterdam, Keizersgracht
609, t/m 8/2, dagelijks van
10.00 tot 17.00 uur, do. en vr.
van 10.00 tot 21.00 uur.
