Kerstgratificatie voor de sportclul
REGIO
Steeds meer verenigingen houden een veiling om de kas te spekken
Rrolpale
NAVRAAG
Rokende voetbaltrainers gaan zware tijden tegemoet. Op het hoog
ste internationale niveau is een rookverbod in de maak, dat wellicht
y al op i januari ingaat.
Als het spannend is Vo|gens de Europese
7 *7 voetbalbond doet goed
TOOK. Ik eX een extva voorbeeld goed volgen.
Navraag bij ARIE LAGEN
DIJK, trainer van hoofdklasser Ter Leede uit Sassenheim.
Hoe ivijs vindt u het besluit van de voetbalbond?
Laat ik vooropstellen dat die internationale regels niet gelden
voor Ter Leede, want wij spelen geen Europa Cup. Maar als ieder
een vindt dat voetbaltrainers niet
mogen roken, wie ben ik dan om
dat aan te vechten?"
Over hoeveel rokertjes hebben
wij het in uw geval?
„Dat verschilt per wedstrijd.
Houd het maar op drie kleine si
garen tijdens de eerste helft en
vier tijdens de tweede. Meestal
neemt de spanning na rust toe
en steek ik er nog één extra op.
Voor mij wordt het dus moeilijk
om te stoppen met roken als een
meerderheid vindt dat dat
moet."
Wat is uw rookbeleid in de
kleedkamers?
„In de kleedkamer rookt nie
mand. In de bus op de heenweg
ook niet. Maar op de terugweg,
na de wedstrijd, heb ik geen
moeite met roken in de bus, als
niemand zich eraan stoort. In
mijn eigen werkvertrek is roken ook toegestaan. En wat ik in de
open lucht doe moet ik zelf weten. In mijn ogen doe ik er niemand
kwaad mee. Tenzij iedereen daar door maatschappelijke ontwik
kelingen anders over gaat denken."
Maar heeft u als voetbaltrainer van een hoofdklasser geen voor
beeldfunctie?
„Ik vind dat je moet leven en laten leven. Een ander slaat mis
schien veertig pilsjes achterover. Mijn sigaartjes tijdens de wed
strijd zijn een gewoonte geworden. Het heeft met spanning te ma
ken en zorgt voor afleiding. Maar tijdens mijn werk bijvoorbeeld
rook ik niet."
Wanneer geniet u het meest van uw sigaartje?
„In een ontspannen sfeer, na een gewonnen wedstrijd in de kanti
ne. Maar dat wordt ook al steeds moeilijker, want roken in een
sportkantine is vandaag de dag ook niet meer zo vanzelfspre
kend."
tekst: Tim Brouwer de Koning foto: archief
UIT DE ARCHIEVEN
ANNO 1953, Zaterdag 5 December
ANNO 1978, dins
dag 5 december
VALKENBURG - Ge
kleed in een dikke
winterjas om zich
de koude van het lijf
te houden houdt
'opa' Dirk Dolder-
sum (77) een paar
zéér vroege lentebo
den in zijn handen:
twee jonge geitjes,
geboren op de vee
houderij van zijn
kleinzoon Dick.
Foto: archief
Leidsch Dagblad
Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op
gironummer 57055 Ln.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA
Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d.(datum van
plaatsing) of door contante betaling aan de balie van het Leidsch Dagblad,
Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd.
LEIDEN - Vanavond brandt de verlichting, welke in de afgelopen da
gen een groot deel van de binnenstad in zulk een feestelijke gloed
plaatste, voor het laatst. Is het afgelopen met het kijken naar de licht
jes en krijgt de Sleutelstad 's avonds haar normale aanzien weer terug.
Keert in het Van der Werffpark, dat met zijn gasboompjes een zeer bij
zondere aanblik opleverde, de stille rust van de winteravond terug.
Want druk, zeer druk, is het in deze dagen overal geweest. Zonder ons
aan overdrijving schuldig te maken kan worden vastgesteld, dat het
aantal vreemdelingen, dat voornamelijk uit de Rijn- en Bollenstreek en
Katwijk, Noordwijk en Voorschoten in de avonduren de Sleutelstad
binnenstroomde, in de duizenden loopt. Over het algemeen zijn er ook
goede zaken gemaakt, zodat de Lichtweek in tweeërlei opzicht volko
men is geslaagd. Het Actie-comité 'Leiden Leeft', dat het initiatief tot
deze Lichtweek nam, komt hiervoor een woord van hulde toe. Doch
ook het Gemeente
bestuur, dat aan vele
grachten en bruggen
en op het water een
wel zeer geslaagde
verlichting aan
bracht.
Gezien dit succes is
bij enkele straatco-
mité's de gedachte
gerijpt om deze ver
lichting in de Kers
tweek wederom te
ontsteken.
COLOFON
Leidsch Dagblad
Directie: B.M. Essenberg, G.P. Arnold
E-mail: directiehdcuz@hdc.nl
Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van
der Malen, Léon Klein Schiphorst (adjunct)
E-mail: redactie.ld@hdc.nl
HOOFDKANTOOR
Rooseveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356
Postadres: Postbus 54,2300 AB Leiden.
Redactie fax 071-5 356 415
Advertentie fax 071-5 356 325
Familieberichten fax 023-5 '5° 567
ADVERTENTIES
Lokale Accountgroep: 071-5 356 300, fax: 071-5
356 325, e-mail: lag.ld@hdc.nl
Brancheverkoop: Auto Accountgroep: 075-681
3663, aag@hdcnl. Bureau Accountgroep: 075-
6813636, bag@hdc.nl. Business tot Business.-
072-519 6540, lag.btb@hdcnl. Makelaars
Accountgroep: 023-515 0543, mag@hdc.nl.
Personeel Accountgroep: 075-6813677,
pag@hdc.nl. Woon Accountgroep: 072-519
6554, wag@hdc.nl.
ABONNEESERVICE
071-5128 030
E-mail: abonneeservice@hdc.nl
ABONNEMENTEN
Bij vooruitbetaling (acceptgiro)
p/m €20,20 (alleen aut. ine)
p/kw €56,70 p/j €216,90
Abonnees die ons een machtiging verstrekken
tot het automatisch afschrijven van het
abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting
per betaling.
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 071-5128 030
ma t/m vr: 18-19.30 uur, za: 10-13 uur
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Zuid BV
cq. de betreffende auteur.
HDC Uitgeverij Zuid BV, 2003
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Uitgeverij Zuid BV is belast met de
verwerking van gegevens van abonnees van
dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens
worden gebruikt om gerichte informatie over
voordeelaanbiedingen te geven, zowel door
onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar
tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten
aan HDC Uitgeverij Zuid BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 507,2003 PA Haarlem.
Ik weet niet of u ooit de
film 'Les enfants du pa
radis' hebt gezien. Ik
hoop van wel. Het is een
van de mooiste films die
ik ken. Ruim 4 uur puur
kijkgenot. Mocht u in de
gelegenheid zijn de film
te bekijken, dan moet u
dat onverwijld doen. Eén
raad geef ik u: goede
films moetje in het thea
ter zien, op een groot
scherm. Nooit op de tv!
Alle effecten gaan dan
verloren.
Negen keer heb ik hem
nu in de bioscoop mogen
aanschouwen en ik heb
van geen seconde spijt
gehad. De gebeurtenis
sen spelen zich af op een
groot kermisterrein. Daar
staat ook een theatertje
en in dat theatertje wordt
toneelgespeeld, uiter
aard, maar op een heer
lijk schmierige manier.
Soms een beetje te ge
zwollen of juist niet ge
zwollen genoeg en dan
komt een deel van het
publiek in opstand. Het
gaat joelen en fluiten om
zijn ongenoegen kenbaar
te maken. Het is geko
men voor de heroïek, het
wil ingepakt en meege
sleurd worden.
Dat publiek zit op de
slechtste rangen, boven
aan op het balkon, onder
het schuine afdakje, op
het zogenaamde schel-
linkie. Ook wel de enge
lenbak genoemd. In het
Frans heet dat le paradis.
Dat luidruchtige volkje
behoort niet bepaald tot
het meest verheven deel
van de bevolking. Een
beetje tuig van de richel,
kun je wel stellen. En wat
wil het geval? In Leiden
heet de engelenbak van
de schouwburg richel.
Misschien is het niet ty
pisch Leids, maar meer
toneeltaai, want Henk
Suèr beschrijft in zijn
boek 'Het dagelijkse Le
ven van de 19de eeuw1
over de richel het volgen
de: 'Men zat voor zijn ze
ventig centen op het
schellinkje ook nog lang
niet mstig. Vooreerst was
er het 'tuig van de richel',
het volkje dat voor bijna
niets onder het schuine
afdak mocht zitten. Maar
vanaf de richel had men
geen zicht op het toneel.'
Geen wonder dus dat dat
tuig begon te joelen als
het geluid hen niet be
viel. Ze zagen niets en
moesten het alleen van
het horen hebben.
Buik. In Leiden is het
taalgebruik vaak niet al te
zachtzinnig. De zaken
worden onverbloemd bij
de naam genoemd en
meestal is dat krenkend.
Een vrouw die heel wat
keren achter elkaar in
verwachting raakt heet
een maandbrroeierr of
ook wel een kuikenbuik.
En een vrouw die regel
matig een miskraam
heeft moeten meemaken,
gaat hier door het leven
als een krruimelbuik. Het
is allemaal wel heel beel
dend natuurlijk, maar
ook heel denigrerend en
beledigend.
Rrolpale. Vroeger waren
er weinig officiële zwem
baden. Je moest genoe
gen nemen met het open
water, bijvoorbeeld het
Kanaal. Of je ging naar de
rrolpale. Als je vanaf de
Schrijversbrug, langs de
Zijl, richting Kaag ging,
over de Zijldijk, dan
splitste de Zijl zich op
een gegeven moment bij
een eilandje. Aan de
rechterkant van dat ei
landje stonden de zoge
heten rrolpale.
Rolpalen stonden op
plaatsen waar kanalen,
vaarten en sloten een
bocht maakten. Schepen
werden vaak getrokken,
soms door mensen, soms
door een paard. Daartoe
was een lange lijn nodig
van schip naar trekker.
Die liep dan langs het ka
naal en trok met de lijn
het schip voort. De rol
paal stond aan de kant
van het water waar het
kanaal een bocht maakte.
Om te voorkomen dat de
lijn over het achter de
trekker liggende pad of
weg zou scheren, liep de
trekker achter de rolpaal
om, zodat de lijn dezelf
de bocht maakte als het
kanaal. Een rolpaal was
een stevige paal waarin
aan bovenzijde en on
deraan een oog was be
vestigd. In deze ogen liep
een (houten) rol, waar
langs de lijn rolde. Van
daar 'rolpaal'. Langs de
Haarlemmervaart ston
den diverse rolpalen, op
elke hoek, hoe klein ook,
die de vaart maakte. In
de jaren '50 was zwem
men bij de rrolpale in de
Zijl zeer populair in Lei
den.
Melik. In de Leidse
volkstaal komen, net als
in heel veel andere, met
name Hollandse volksta
len, nogal wat Bargoense
woorden voor. Een daar
van is melik of melis voor
'mond'. Eigenlijk bete
kent het 'zak', zoals ook
blijkt uit het volgende,
De veilingkavels zijn soms ab
surd, de biedingen exorbitant.
„Ik ben wel eens voor duizend
gulden aan een step blijven
hangen en die had nog een
lekke band ook", zegt Gerard
Heemskerk. De voorzitter van
de Noordwijkerhoutse voetbal
vereniging WSB doet er luch
tig over. Elk jaar in december
houdt zijn club een veiling en
dan ben je als preses moreel
verplicht om de clubkas te hel
pen spekken. WSB en SJC uit
Noordwijk zijn er tientallen ja
ren geleden mee begonnen en
ze hebben navolging gekregen.
Een kerstgratificatie voor de
clubs. En het mooie is: de be
lastingdienst profiteert er niet
van mee.
Wat begon als een kerkelijke
traditie in de Duin- en Bollen
streek is overgewaaid naar de
sportclubs. „Noordwijkerhout
en De Zilk tellen 15.000 zielen
en de drie kerken daar hou
den jaarlijks een veiling. De
Victorkerk haalt zo'n 60.000
euro op, de Jozefkerk tussen
de 25 en 30 mille en de Heili
ge Hartkerk ook zo'n bedrag.
Wij zitten bij onze WSB-vei
ling jaarlijks zo rond de 35.000
euro. Het zit een beetje in de
katholieke inslag van de men
sen", zegt Heemskerk over de
hoge opbrengsten van de vei
lingen in zijn dorp.
Je kunt het zo gek niet verzin
nen of het wordt wel onder de
hamer gebracht. Zo weet de
hoogste bieder tijdens de Ko
nijnenveiling van SJC (op 20
december) zich verzekerd van
de diensten van burgemeester
Harry Groen. Hij 'verhuurt'
zichzelf voor het goede doel
als klusjesman.
Bij WSB is al eens geboden
op een kaartavondje met de
voorzitter en bij Rijnsburgse
Boys betaalde iemand ooit
zo'n 1.800 euro voor een
avondje uit. „Daar hebben we
toen maar een weekeinde van
gemaakt", zegt Cees Drieber
gen, voorzitter van de hoofd
klasser.
Volgende week zaterdag
wordt het weer gezellig druk
in de kantine van WSB. „Die
zit met driehonderd man dan
bomvol. En daarnaast hebben
we vaste opdrachtgevers die
niet aanwezig kunnen zijn.
Die zeggen dan: „Koop voor
mij wat tussen de 50 en 75 eu
ro." Zij zorgen ervoor dat er
een beetje loop in de avond
komt. We veilen tussen de
drie- en vierhonderd kavels
en elk jaar nodigen we een
bekende Nederlander uit. Vol
gende week komt Patrick
Zwaanswijk van FC Utrecht."
En is de drank eenmaal in de
man, dan stijgen de prijzen
zienderogen. Maar het mag
niet te gek worden. „Heeft ie
mand te veel op en hij biedt
dan kijk ik gewoon langs hem
heen", zegt Piet Broekhof, al
jaren de veilingmeester bij
WSB. „Je moet hem dan te
gen zichzelf in bescherming
nemen. Als die man beschon
ken thuis komt, is zijn vrouw
toch al boos en dan zou ze
vervolgens ook nog een reke
ning krijgen. Voelen de men
sen zich op enigerlei wijze be
nadeeld dan verwijs ik ze door
LEIDS DIALECT
naar de commissietafel.
Het kan niet zo zijn dat
gekocht, gekocht is." Ook
houdt Broekhof nauwlet
tend in de gaten of de
prijzen voor vergelijkbare
artikelen overeenkomen.
„Als een fles wijn eerst
voor 40 euro weggaat,
moet je het bedrag de
volgende keer niet tot 80
euro laten oplopen."
Broekhof, directeur van
het gelijknamige bedrijf
in verpakkingen, be
schikt inmiddels over
veel ervaring. „Het is als
een geintje begonnen,
maar ik doe dit al meer
dan 25 jaar met ple
zier." En niet alleen
voor WSB. Bij de hoc-
keyvereniging Noord
wijk, de Lions Club, een
shantykoor en de voet
balverenigingen
Noordwijk, Rijnsburgse
Boys en Quick Boys
verleidde hij met een
grap en een grol de
mensen om de beurs
open te trekken. „Bin
nenkort weer bij UVS.
Ook hierbij moeten
we ze al helpen", zegt
hij lachend. De Leid
se voetbalclub is in
de strijd om het kam
pioenschap in de
eerste klasse zondag
een van de concur
renten van de
Noordwijkerhouters.
UVS-voorzitter Bart
van Leeuwen kan de grap van
Broekhof wel waarderen. Hij
stelt de ervaren hulp tijdens
de eerste Valentijnsveiling (14
februari) dan ook op prijs. ,,A1
zal het bij ons op kleinere
schaal zijn dan bij WSB. Ste
delingen geven niet van die
enorme bedragen voor de
verschillende kavels. Leiden is
anders dan Noord
wijkerhout of Noordwijk."
Nico Vreeswijk, voorzitter van
de Leiderdorpse volleybalver
eniging Leython, kan daar
over meepraten. „Onze vei
ling bracht vorig jaar tweedui
zend euro op. Ik denk dat dit
fenomeen streekgebonden is.
Bollentelers bieden een beetje
wielrenster.
tegen elkaar op. Ze willen la
ten zien wat ze voor de club
doen. Of ik daarop jaloers
ben? Ik zal niet ontkennen dat
ik af en toe met een schuin
oog kijk. Zo van: hadden wij
dat ook maar." Aan de reces
sie kan het niet liggen. Broek
hof: „Ik merk het wel in mijn
bedrijf, maar niet tijdens de
veilingen."
Het geld vloeit bij WSB de
clubkas in. Daaruit worden
bijvoorbeeld projecten voor
de jeugd gefinancierd. Rijns
burgse Boys gebruikt de op
brengst weer bij de realisering
SJC is binnenkort al aan zijn 46ste Konijnenveiling toe. Er komt daarbij van alles onder de hamer. Ook konijnen, zoals blijkt uit deze fo
to van de editie van 1992. Archieffoto: Dick Hogewoning
van de nieuwbouwp)
En de Leidse voetbal?
ging Docos kon jarer
met het batige saldo'
superloterij twee veld
licht voorzien.
Maai waar de veiling
loop der jaren hun ni
zen, daar zijn de sup
en als inkomstenbron
noeg verdwenen. RCJ
derdorp zag er ooit ii
stadium vanaf. De ve
bleef bij enkele hond]
ten steken, terwijl er(
verkocht moesten w(,
ook bij voetbalveren],
Lisse was de belangs]
voor de verloting - o)
een auto als hoofdpij
vele succesvolle ecfiti,
de. „We moesten er
gegeven moment stefc
voor verrichten. De g
was ook beperkt omj
de superloterij verpl^
om zestig procent va
komsten in prijzen tl
zegt voorzitter Rob I
FC Lisse gaat daaron
voorbeeld van de bu
gingen volgen en eei
houden. Met kaartje
EK in Portugal en ee
kantie als lokkertjes.
De club hoeft dan ni
te zijn dat de fiscus
deur klopt. Heemskt
hebben twee jaar gel
strijd gehad met de l
dienst over de inkon
discussie wonnen w
kig, anders hadden m
tien procent moeten
gen."
De sportclubs houd<
ook een andere slog<
dan de rijksinstellinj
'Makkelijker kunnen
niet maken, wel leul<
Peter van der Hulst
