KUNST CULTUUR Frank Zappa weigert te sterven Schilder van het licht Annie M.G: gedegen stuk zonder uitstraling Barok Ensemble;» voorbij voordat» je het weet Intimiteitsles contactgestoorden Componist, bandleider en gitarist leeft voort op internet, nieuwe cd's en dvd's Romeinse sarcofaag leeggeroofd Foto: ANP Tekening van Van Gogh Amsterdam - Een tekening van Vincent van Gogh is bij veiling huis Sotheby's in Amsterdam voor 134.200 euro verkocht aan een buitenlandse kunstliefheb ber. De tekening 'Landschap onder een onweerslucht' toont een stoppelveld onder een don kere, dreigende hemel, met ar beiders in het veld. De kunste naar maakte het werk (46 bij 49 centimeter) in 1881 tijdens zijn verblijf in Etten. Het verkochte werk heeft deel uitgemaakt van een Wassenaarse collectie Stormloop op kunst bij Aldi berlun/anp - De verkoop van kunstwerken door de winkelke ten Aldi in Duitsland is een doorslaand succes gebleken. De actie van ingelijste, handgesig- neerde en genummerde repro ducties voor 12,99 euro per stuk leidde bij veel winkels tot een ware stormloop op de schap pen. Volgens de Duitse zender ARD waren sommige Aldi-filia- len gisteren binnen enkele uren door hun voorraad heen. Het populairst waren werken van de 53-jarige Duitse kunstenaar Felix Droese. Westlife naar Nederland Amsterdam - De Ierse band Westlife komt 4 juni naar Ne derland voor een concert in de Amsterdamse Heineken Music Hall. Het optreden staat in het teken van het vijfde album Tur naround van de 'boyband'. Het album valt samen met het vijf jarig bestaan van Westlife. De kaartverkoop begint zaterdag. Erwin Olaf trekt 45.000 bezoekers Groningen - De fototentoon stelling van Erwin Olaf in het Groninger Museum heeft 45.000 bezoekers getrokken. De afgelopen twee maanden was in het museum een bloemle zing te zien uit het werk dat de fotograaf de afgelopen 25 jaar heeft gemaakt. Een verlenging van de expositie zat er niet in: op 13 december is de volgende tentoonstelling te zien. Oud president Gorbatsjov van de vroegere Sovjetunie opent dan de expositie 'Het Russische Landschap'. In Leiden en de regio bestaat grote belangstelling voor pro fessionele en amateuristische kunstbeoefening. Heilig Vuur volgt stad- en regiogenoten die musiceren, dansen, toneel spelen, fotograferen of op andere wijze actief zijn. Vandaag: Gerard Huysman (50) uit Alphen aan den Rijn die zijn 25-ja- rig kunstenaarschap viert met een expositie in Rotterdam en een cd-rom. Schilder van het licht. Zo ziet Gerard Huysman zichzelf. Mensen die het werk van de Al- phenaar kennen, zullen hem eerder omschrijven als schilder van enigszins desolate gebou wen. Daarmee werd hij immers bekend. Zijn werk lijkt bijna fo tografisch. Zo nauwkeurig gaat Huysman te werk. De vergelij king valt bij de Alphenaar niet in goede aarde. „Ik zou aanra den beter te kijken. Elke centi meter is met de hand gemaakt. Voor elke centimeter heb ik een keuze moeten maken. Een schilder is daardoor in het eindproduct nadrukkelijker aanwezig dan een fotograaf. Een schilderij is oneindig veel interessanter om te bekijken." Bovendien zet Huysman de werkelijkheid naar zijn hand. Een Frans kapelletje zet hij zonder pardon in de duinen van Noordwijk. De bekendste villa van Alphen, Villa Nuova, heeft hij vijf keer in een andere omgeving geschilderd: in de sneeuw, in de duinen, in te genlicht. In zijn ruime atelier op zolder van de Bonifacius- school werkt hij nauwgezet en langzaam aan zijn oeuvre. Hooguit twaalf, dertien schil derijen per jaar. „De hele op bouw van een schilderij is ge richt op het creëren van licht. De eerste verflaag is altijd licht geel. De volgende is afhankelijk van het licht dat ik wil weerge ven. Bij een avondstemming wordt het lichtroze. Voor een hard noorderlicht gebruik ik lichtblauw of wit." In zijn atelier heeft de Alphe naar weinig werk staan. Zijn nieuwste schilderijen hangen sinds afgelopen weekeinde in de Rotterdamse galerie Ael- brecht. Van daaruit vinden de 'Huysmannen' sinds jaar en dag hun weg door heel Neder land. Zelden komt er iets re tour. Zijn figuratieve werk is geliefd bij kunstkenners, maar ook bij mensen die weinig van kunst weten. De onzekerheid waardoor de altijd bescheiden kunstenaar lange tijd getart werd, heeft inmiddels plaats gemaakt voor de wetenschap dat hij iets kan wat maar wei nig anderen kunnen. Op 12-jarige leeftijd ontdekte Gerard Huysman al dat hij be ter kon tekenen dan mensen in zijn omgeving. Hij mocht net iets vaker dan de rest een teke ning op het bord maken. Voor theater recensie Wijnand Zeilstra Voorstelling: 'Annie M.G., de dochter van de dominee' van Ton Vorstenbosch. Spel: Marisa Van Eyle, Daniël Boissevain, Els Ingeborg Smits e.a. Regie: Mette Bouhuijs. Gezien: 2/11, schouwburg Leiden. Het beeld van Annie M.G. Schmidt als ons aller lieve oma die humoristische versjes, ra dio- en televisieseries, cabaret teksten, musicals en toneel stukken heeft geschreven, is op zijn minst onvolledig en mis schien wel ronduit fout. Na twee flinke boeken over haar werk en haar leven mag dat in middels als bekend worden ver ondersteld. Anna Maria Geer- truida Schmidt was niet alleen maar lief en succesvol. Vaak wordt ze gekarakteriseerd als een vat vol tegenstrijdigheden. Enerzijds was ze uit op officiële erkenning, anderzijds relati veerde ze roem. Soms zelfbe wust, soms onzeker, soms aar dig en attent, soms venijnig en onredelijk. En haar succes ken de ook de nodige ups en downs. In dat opzicht biedt het toneel stuk van Ton Vorstenbosch niets nieuws. Het beeld dat hij schetst, komt met de biografi sche studies overeen. De vraag, of het toneelstuk met behulp van de fictie van het theater daaraan iets wezenlijks toe voegt, moet ontkennend wor den beantwoord. Het is immers haast onvermijdelijk, dat thea trale verbeelding van een der gelijk complexe persoonlijkheid aan de oppervlakte blijft, zeker wanneer je fictie en historische werkelijkheid redelijk dicht bij elkaar wilt laten. Dit principiële bezwaar neemt niet weg dat er in deze toneel productie integer werk is gele verd. Marisa van Eyle als ver tolkster van Annie kiest een technisch knappe tussenvorm tussen typeren, imiteren en ac teren. Zeker haar steeds ouder wordende Annie wint aan over tuigingskracht. De personages om haar heen zijn functioneel en in sommige gevallen met een licht karikaturale uitvergro ting uitgewerkt. Het maakt de ontwikkelingen in haar laatste levensjaren goed inzichtelijk. Het stuk begint met de zelfge kozen dood van haar man en ^nsdc huis eindigt met haar eigen zeljtvoc kozen dood, wat hier in eenfcter stracter beeld is gevan|ront Goed gedaan eigenlijk, al I be al. Het is een compacte fe 6 haallijn waarin nagenoeg iPvei kan worden ondergebrachte Maar als toneelstuk blijft [|jjke geheel wel aan de buitenkjast jg het is technisch knap en fi] tioneel ingevuld. Alle vakkurprc ge inzet ten spijt, tot echt bfeter end theater leidt dat alles nr de Een gedegen stuk zonder |te st matische uitstraling. Het Gerard Huysman werkt aan de opzet van een nieuw schilderij. „Voor elke centimeter heb ik een keuze moeten maken." Foto: Mark Lamers zijn verjaardag vroeg hij een schilderset en hij ging thuis aan de slag. Uit bibliotheek boeken kopieerde hij onder meer taferelen van Rubens. „Ik hield het in eerste instantie voor mezelf. Niemand in de fa milie was kunstzinnig. Met moeite heb ik werktuigbouw kunde op de MTS afgerond. Ik had een mbo-diploma nodig om naar de kunstacademie te kunnen. Het was een verwar rende tijd. Ik was anders dan de anderen. De meeste leerlin gen hielden van auto's, ik niet." Op de Rietveld Academie vond hij wel zijn draai. „Niet dat ik ging leven als een bohémien. Daar ben ik het figuur niet voor. Ik heb me altijd op het werk gefocust, nooit op de houding. Ik bleef gewoon bij mijn ouders in Zaandam wo nen." Hij ontdekte dat zijn kracht lag in het schilderen naar waarneming. Dat aspect heeft hij de jaren daarna - van wege de baan van zijn vrouw inmiddels naar Alphen ver huisd - steeds verder uitge bouwd. „Het is best bijzonder dat ik die rode draad 25 jaar lang heb vastgehouden. Ab stract werken past niet bij mij." De enige verandering is dat hij niet meer buiten schildert. „Dat lukt niet. Na drie uur is het licht zó veranderd datje niets meer hebt aan watje ziet. Ik schets, fotografeer en sla beelden op in mijn gedachten. In mijn atelier ga ik daarmee aan de slag. Inderdaad, vaak met een monumentaal pand als centraal element. Daar ben ik mee begonnen toen ik beto verd werd door een prachtig gebouw aan het Rapenburg in Leiden. Ik kwam daar elke week langs, omdat ik les gaf op het LAK. Op een dag zorgde de lichtval voor een enorm vlak op dat pand. Dat had zo'n poë zie. Ik had het gevoel dat de tijd even stil stond. Dat beeld heb ik in mijn hoofd bewaard en geprobeerd in een schilderij weer op te roepen." Gerard Huysman, t/m 31/12, galerie Aelbrecht, Aelbrechts- kolk 2, Rotterdam. Open: do- za 12-18 uur en zo 13-17 uur. Eerste kerstdag en nieuw jaarsdag gesloten. De cd-rom is via gerardhuysman@wana- doo.nl te besteilen voor 10 eu ro. Theo de With theater recensie Dick van Teylingen Contact van Golden Palace. Regie: Ingrid Kuijpers. Muziek: Kees van Zantwijk. Met Julia van de Graaft, Trudie Lute, Rense Royaards, Shertise Solano en anderen. Gezien in het LAKtheater op 2 december. Vanavond herhaling. Ze hebben geen idee hoe ze het aan moeten pakken. Alsof ze hun vruchtbare leven in het klooster hebben doorgebracht, net hun eerste theorieboek over het verkeer tussen de sexen hebben gelezen en nu voor het eerst mogen oefenen. Dat ge beurt in een Chinees restaurant annex therapieruimte onder leiding van een meesteres, die veel instructiefs te bieden heeft. Kijk: strelen gaat zo, met wan ten van bont is het ook prettig en lik nu eens dit toefje slag room van haar arm. Haar pia nist voorziet de onbeholpen aanrakingspogingen vaardig van stemmingsmuziek. De gast vrouw instrueert, inspireert, serveert opgerolde handdoekjes en zingt af en toe een lied. Het is een mooi gegeven voor een mimeproductie, en Golden Palace maakt dankbaar gebruik van de mogelijkheden. De vier stroeve stellen zijn volgens de toelichting ongelukkig ge trouwd, maar ze maken niet de indruk dat ze een geschiedenis delen of daar ooit zelfs maar enige gedachte hebben gehad over de huwelijkse staat. De blik is bloedserieus, de bewe gingen zijn houterig. Twee deelnemers duiken meteen op elkaar. Van een ander stel trekt de vrouw op de meest oneroti sche denkbare manier kousen en een jarretelgordel aan, met een voorspelbaar gebrek aan succes. Soms wisselen ze alle maal van partner, en gaan daar erg acrobatisch mee Koortsachtig kijken ze van kaar de kunst af, en ook el' onhandigheden kopiëren Als er dan twee zijn die het eindelijk een beetje doorl ben, komen er meteen andf bij om te profiteren van nieuwe inzicht. Uiteind/ biedt het resultaat van de c sus enige hoop. Het klinkt allemaal erg grapL en dat is het ook. Toch s| mert door alle hilarische lukkingen'heen het schrijne beeld van mensen die wai pig op zoek zijn naar licha lijk intimiteit, maar totaal blokkeerd zijn. Die twee kaï maken van Contact een st< voorstelling, waarvan ook muziek boeit, zoals de Chin»*» liedjes die de gastvrouw zM'H en de koortjes van Schubfc+f I 'Du bist die Ruh'. Het fysr^* theater van Golden Palace fi verder dan de verkenning !g de grenzen van het lichaam. ml heerlen/anp - De 1800 jaar ou de Romeinse sarcofaag die on langs in het Zuid-Limburgse Bo- choltz werd opgegraven, is in een ver verleden waarschijnlijk leeggeroofd. De onderzoekers van de Rijksdienst voor het Oud heidkundig Bodemonderzoek (ROB) vonden crematieresten, tien bronzen applicaties en een glazen flesje. De vondst van de sarcofaag was uniek. De ROB vond op de akker rond de opgetilde sarcofaag tal loze Romeinse kunst- en ge bruiksvoorwerpen, die in zeer goede staat verkeren. In welk museum de sarcofaag en de ge vonden voorwerpen straks een plek krijgen, is nog niet bekend. Foto: GPD |ieni« jri 20 J14.T1 Amsterdam - Het is 4 december tien jaar geleden dat Frank Zap pa 'aan zijn allerlaatste tournee' begon. Maar de Amerikaanse componist, bandleider en gitarist leeft voort op internet, op nieu we cd's en dvd's en in live-uit voeringen door gerenommeerde gezelschappen. Toen Zappa op 4 december 1993 op 52-jarige leeftijd aan kanker overleed, liet hij een im posant oeuvre na. De officiële discografie telt ruim zeventig ti tels, vaak dubbel-cd's. Maar fans hadden hun hoop vooral gericht op dat wat nog zou ko men: in de kelders van het huis van Zappa, in de heuvels bij Hollywood, lagen duizenden meters geluidsband. Zappa nam elk concert en repe titie op en veel van deze opna men doken na verloop van tijd op cd op, behandeld volgens de theorie van de 'conceptual con tinuity', waarbij oude ideeën en uitvoeringen nog eens geheel anders werden benaderd. Wat er de afgelopen tien jaar naar buiten is gebracht, mag kwantitatief volgens sommigen teleurstellend zijn, kwalitatief was het uitstekend. Van opna men die Zappa zelf nog had ge produceerd en compilaties van obscure opnamen tot uitste kende overzichten en een over zicht van de meest beledigende songs van Zappa. Er waren verschillende tribute- cd's, met als uitschieters die van The Muffin Men, onder aanvoering van ex-Mother of Invention Jimmy Carl Black en die van The Persuasions, een a- capellagroep die bij Zappa be gin jaren zestig een plaat uit brachten, in een tijd dat zwarte muzikanten moeilijk onder dak kwamen. Sommige stukken zullen niet snel meer te horen zijn. Volgens echtgenote Gail heeft Zappa bij zijn leven verboden dat de klas siekers Watermelon in Easter Hay, Zoot Allures en Black Nap kins door iemand mogen wor den gespeeld, met uitzondering van zoon Dweezil Zappa. Op internet is Zappa springle vend. De naam Zappa bij zoek machine Google levert 552.000 verwijzingen op. Er zijn specia le startpagina's die liefhebbers overzichten van vele tientallen Zappa-sites aanbieden. De offi ciële Zappa-site, streng beheerd door de erven Zappa is ver zorgd en gelikt. De Zappa-firma 'Intercontinental absurdities' heeft er de DVD van Baby Sna kes in de aanbieding, een film over mensen 'die dingen doen die niet normaal zijn'. Wat Zappa ongetwijfeld plezier zou hebben gedaan, is de toe genomen waardering voor zijn modern-klassieke werk. Tijdens zijn leven lag Zappa voortdu rend overhoop met orkesten die zijn werk wilden uitvoeren. In Nederland werd Zappa in 1980 woedend op het Residen tie Orkest ('een graaiende ben de monteurs') toen die een ge deelte van de royalties opeisten, en schrapte de uitvoering. Deze traditie zet zich voort in een ruzie over de opnamen van 200 Motels tijdens het Holland Festival in 2000. Het was de eerste keer dat deze 'opera' live werd uitgevoerd. Maar op de Zappa-site laat Gail Zappa we ten dat zij hu overhoop ligt met 'dat duivelse radio-station van de NPS', die haar de opnamen zelfs niet wil laten horen. Maar ondanks dit soort zaken is het werk van Zappa de afgelo pen jaren aan een gestage op mars bezig. Gerenommeerde gezelschappen als het Ensem ble Modem, het Meridian Arts Ensemble, het Omnibus Wind Ensemble, het Ensemble Am- brosius, het Ensemble Orches tral Contemporain en het Asko Ensemble, spelen werken van Zappa en brengen het op cd uit. Het Asko Ensemble speelt 4 de cember in Paradiso, Amster- Zappa is niet dood, hij leeft! Archieffoto ANP dam en 6 december in het Mu- en Outrage at Valdez. bruikt citaat bewaarheid: de ziekcentrum Enschede werken Ook daarmee wordt in ieder ge- moderne componist weigert als G-Spot Tornado, Get Whitey val een veel door Zappa ge- heden ten dage te sterven. muziek recensie Lidy van der Spek Concert: Leids Barok Ensemble, concertmeester Peter Schrier, m.m.v. Barbara Erdner, barokviool en Diego Nadra, barokhobo. Gehoord: 2/12, Lokhorstkerk, Leiden Wat heeft die Theo Goedhart een prachtige stem! Al is hij in het Leids Barok Ensemble voortreffelijk als clavecinist, als zanger doet hij het ook gewel dig. Goedhart neemt voor de pauze de leiding door promi nent vooraan in het midden het clavecimbel te bespelen. Bovendien vertelt hij iets aar digs bij elk programma-onder- deel. Zo liet hij mét het orkest horen, hoe Sweelincks 'thema' op een aantal variaties had ge klonken in liedvorm 'Mein jun- ges Leben hat ein Ende'. Het is komisch als je zo'n strijk orkest, dat al jarenlang staat voor laaiende barokmuziek, daar plotseling aandoenlijk mooi hoort zingen. De toevoe ging 'mooi' is voornamelijk te danken aan Goedhart die dit stuk ook bewerkte voor strij kers en cembalo. De eerste vi ool trekt in bijna alle variaties het voortouw, met prachtig alert spel in een heldere zuivere klankkleur. Concertmeester Pe ter Schrier groeit met het jaar. Nog nooit heb ik hem zo zelf bewust en krachtig horen spe len. Een groot deel van het pro gramma bestaat uit korte stuk jes, die voorbij zijn voor je het weet. Zoals een laat-middel- eeuws 'Estampie', gespeeld door de violen die tweestem mig in scherpe felle streken de trouvères in de dorpsherberg terugroepen. In de Sonata a 5 van G.P. Cima heeft de contra bas een volwaardige eigen st die warm en kernachtig dj kert onder de andere strijkf De tweede violen kleuren i vallend mooi in het thema door de diverse strijkers achter elkaar wordt gespeelt Het grotere werk heeft even zich laten wachten. Bachs C cert in c, oorspronkelijk v twee clavecimbels, wordt ui voerd door hobo en viool, combinatie pakt in dit gi bepaald onevenwichtig Beide instrumenten, die vaak een gelijkwaardige hebben, spelen langs ell heen. De hobo van Diego dra in warme, zwierende liji de viool van Barbara Erdne jachtige korte streken. Met me de klankkleur van de bai viool is scherp en iel; en in tuoos snelle passages, waar valdi's Concert voor viool, kers en cembalo (1735) vol zit, zelfs akelig pregnant paald niet smetteloos het Larghetto komt Erdner delijk op adem en wordt spel een stuk de klank minder scherp. Goedhart haalt in Chr. Sinfonia in F uit z'n clavecimbel alles wat er Zijn sprankelende spel nergens overvleugeld dc enthousiaste, dynamisch» kers die in het Presto stormachtig spelen. Wat verandert in de eerste uit het Allegro van Strijkkwartet in C. Die als een vriendelijk liedje in een roomzacht riet. De vier stemmen die kwartet bezit worden fraai deeld over de eerste en violen, de alten en de strijkers. Wat dat tje hierbij doet is onduide niet te horen, en dat geeft helemaal niks. Zeker niet in Presto dat stralend en zo vi als een kleuter danst en dra.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2003 | | pagina 18