Uitvaart wordt steeds persoonlijker
REGIO
Correcties op brief over Mallegat
Liever veilig dan
goedkoop speelgoed
Kanaal pas tussen 1840 en 1842 gegraven
Onderduikadres
NAVRAAG
DINSDAG 25 NOVEMBER
Vervalsers hebben de speelgoedmarkt ontdekt. Miljoenen, bedrieglijk
echte speeltjes overspoelen de Europese markt. Het nepspeelgoed
brengt gevaren met zich
mee, want de vervalsers
nemen het niet zo nauw
met de veiligheid. Na-
maakbatterijen bijvoorbeeld kunnen exploderen. Navraag bij KEES
VAN HAMEREN van speelgoedzaak 't Houthoekje in Roelofarends-
veen.
Heeft u ooit vervalst speelgoed in handen gehad?
„Dat lijkt mij sterk. Ik beperk mij tot degelijk houten speelgoed,
vooral poppenhuizen."
Afscheidscentrum De Cipres in Nieuw-Vennep 24 uur per etmaal beschikbaar voor nabestaanden
Voor welk speel
goed durft u uw
hand in het vuur te
steken?
„Houten speelgoed
dat uit Tsjechië
komt. Dat is vak
werk. Voor goed
koop speelgoed
moet je in Polen
zijn. Je hebt nu een
maal goede en min
der goede spullen.
Op mijn poppenhuizen geef ik bij een normale behandeling een le
venslange garantie.
Wat zijn de gevaren van houten speelgoed?
„Laatst kreeg ik nog een kinderledikantje aangeboden. Dat kon ik
goedkoop krijgen. Toch heb ik het niet gedaan, want de kans op
splinters vond ik te groot. Ook zie je wel eens ovendeurtjes met
touwtjes. Dat lijkt mij ook niet zo veilig."
Zijn ontploffende batterijen de schrik van iedere speelgoedverko
per?
„Dat kan best, maar ik gebruik geen batterijen. In mijn poppenhui
zen breng ik hoogstens wat verlichting aan."
Kiest Sint Nicolaas dit jaar ook voor onvervalst houten speel
goed?
„Ik roep al jaren dat de vraag naar houten speelgoed groeit. Mijn
eigen zaak bewijst het. Ik krijg de houten poppenhuizen niet aan
gesleept. De enige klachten komen van speelgoedhandelaren die
willen dat ik mijn producten sneller lever. Maar dat lukt niet, want
ik doe geen concessies aan de kwaliteit. Als Sint Nicolaas vandaag
een poppenhuis bij mij bestelt, is hij te laat voor 5 december."
tekst: Tim Brouwer de Koning
foto: CPD
UIT DE ARCHIEVEN
ANNO 1953, Woensdag 25 November
LEIDEN - In zijn derde begrotingszitting is de Leidse Raad nog meer
op het tijdschema uitgelopen, 's Middags verdedigden de burgemees
ter en de wethouders Van Schaik en Menken hun beleid, 's avonds de
wethouder van Openbare Werken en die van Financiën. Zo dit te pas
kwam werd door het College ook een blik in de toekomst geworpen, zo
kon wethouder Jongeleen ongetwijfeld tot grote vreugde van alle Haag-
weg- en Morskwartier bewoners mededelen, dat er met ingang van 1
Januari een busverbinding met deze stadswijken zal tot stand komen.
De burgemeester, die als voorzitter van het College deze middag 'het
eerst van wal stak' merkte op, dat voor het eerst in zeven jaar bij een
begrotingsbehandeling alle raadsleden het woord hebben gevoerd.
Alvorens wethouder J.C. van Schaik (Onderwijs) tot de beantwoording
van de tot hem gerichte vragen komt, zet hij nog eens uiteen hoe be
langrijk het is burgerzin en een grote mate van saamhorigheid aan te
kweken. Op de scholen wordt daaraan het nodige gedaan, hetgeen hij
met enkele voorbeelden illustreert (hulp aan Nieuwe Tonge, Grieken
land, dodenherdenking bij het kruis in de Steenstraat etc.).
ANNO 1978, zaterdag 25 november
LEIDEN - Sinds 13 oktober heeft de ELS, Eerste Leidse Schoolvereni
ging, een fraai, nieuw schoolgebouw aan de P.C. Hooftlaan in ge
bruik. Een kijkje in een van de lokalen. Foto: archief Leidsch Dagblad
Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te
gironummer 57055 Ln.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507,
Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d.(datum van
plaatsing) of door contante betaling aan del)alle van het Leidsch Dagblad,
Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
Leidsch Dagblad
Directie: B.M. Essenberg, G.P. Arnold
E-mail: directiehdcuz@hdc.nl
Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van
der Malen, Léon Klein Schiphorst (adjunct)
E-mail: redactie.ld@hdc.nl
HOOFDKANTOOR
•Rooseveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356
Postadres: Postbus 54,-2300 AB Leiden.
Redactie fax 071-5 356 415
Advertentie fax 071-5 356 325
Familieberichten fax 023-515° 567
ADVERTENTIES
Lokale Accountgroep: 071-5 356 300, fax: 071-5
356 325, e-mail: lag.ld@hdc.nl.
Brancheverkoop: Auto Accountgroep: 075-681
3663, aag@hdc.nl. Bureau Accountgroep: 075-
6813636, bag@hdc.nl. Business tot Business:
072-519 6540, lag.btb@hdc.nl. Makelaars
Accountgroep: 023-515 0543, mag@hdc.nl.
Personeel Accountgroep: 075-681 3677,
pag@hdcnl. Woon Accountgroep: 072-519
6554, wag@hdc.nl.
ABONNEESERVICE
ABONNEMENTEN
Bij vooruitbetaling (acceptgiro)
p/m €20,20 (alleen aut. Inc.)
p"/kw €56,70 p/j €216,90
Abonnees die ons een machtiging verstrekken
tot het automatisch afschrijven van het
abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting
per betaling.
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 071-5128 030
ma t/m vr: 18-19.30 uur, za; 10-13 uur
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Zuid BV
c.q. de betreffende auteur.
HDC Uitgeverij Zuid BV, 2003
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Uitgeverij Zuid BV is belast met de
verwerking van gegevens van abonnees van
dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens
worden gebruikt om gerichte informatie over
voordeelaanbiedingen te geven, zowel door
onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar
tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten
aan HDC Uitgeverij Zuid BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 507,2003 PA Haarlem.
SCHRIJVENDE LEZERS
In het Leidsch Dagblad van zater
dag 15 november reageert in de ru
briek 'Schrijvende Lezers' de heer
Breedijk uit Sassenheim op het ar
tikel over het Mallegat dat eerder
in de krant had gestaan. In zijn re
actie haalt de heer Breedijk onder
meer het gemaal en de sluis door
elkaar en dat wil ik graag rechtzet
ten.
Op 21 oktober 1807 werd de eerste
Katwijkse uitwateringssluis of wel
de buitensluis (en niet het gemaal)
in aanwezigheid van koning Lode-
wijk Napoleon in gebruik gesteld.
In feite was dat de oplossing die al
in 1404 was bedacht en in 1570
werd uitgevoerd. Breedijk stelt dan
ook terecht dat ze toen zo gek nog
niet waren. Was de zaak door de
Tachtigjarige Oorlog niet verwaar
loosd dan was het Mallegat mis
schien niet het Mallegat geworden.
Pas in 1880 werd op de plaats van
de binnensluis het stoomgemaal
gebouwd. Dit stoomgemaal werd
in 1954 vervangen door een diesel-
elektrisch gemaal. In Katwijk
spreekt men nog steeds van het
stoomgemaal. Rijnlands bestuur
beslist overigens in december van
dit jaar hoe de capaciteit van dit
gemaal moet worden opgevoerd.
In 1984 werd de uitwateringssluis
uit de Napoleonistische tijd ver
vangen door een sluis even ten
noorden daarvan. Dit moest ge
beuren omdat de oude sluis niet
op deltahoogte lag. De oude sluis is
nog onder het zand en de rijweg
bewaard gebleven.
Als laatste, Rijnlands pompt het
water niet bij de Hollandse IJssel
naar binnen, maar met het boe
zemgemaal. Naast het boezemge
maal in Katwijk heeft Rijnland ook
boezemgemalen in Gouda,
Spaarndam en Halfweg (westelijk
havengebied), Het Goudse gemaal
kan water uitmalen en water inma-
len. Dit laatste water is zeker geen
water uit de Noordzee. Dat zou
veel te zout zijn. Dit is water dat
uiteindelijk vanaf de bovenloop
van de Rijn op de Hollandse IJssel
terechtkomt. Bij extreme droogte -
zoals deze zomer - is de Rijnafvoer
onvoldoende en komt er zout wa
ter vanuit de zee de rivier op. In die
gevallen wordt het inlaten stopge
zet.
Kees Meijer, hoofd afdeling
communicatie Hoogheemraadschap
Rijnland, Leiden.
De heer Breedijk uit Sassenheim stelt in zijn ingezon
den stuk in het LD van zaterdag 15 november terecht,
dat het 'Mallegat' (de in 1572 aangelegde en later weer
verzande doorverbinding van de Oude Rijn naar de
zee te Katwijk) op zich helemaal zo mal niet was. Maar
hij klutst in zijn betoog wel enige zaken door elkaar.
De heropening van de uitwatering te Katwijk vond
plaats tussen 1804 en 1807, inderdaad op het moment
dat er sprake was van centraal gezag in Nederland.
Van een stoommachine op die locatie was echter in
het geheel nog geen sprake.
Een andere belangrijke verbetering van de afwatering
die wordt genoemd, de aanleg van het Katwijks Kanaal
(thans Oegstgeester Kanaal genaamd): dit gebeurde
pas tussen 1840 en 1842, in het kader van de droog
making van het Haarlemmermeer. Het idee, om de
smalle Rijnsburgse Vliet te vergraven tot een breed af
wateringskanaal, werd al geopperd door Klinkenberg
en Goudriaan in een plan tot droogmaking van het
Haarlemmermeer uit 1769.
Een eerste stoomgemaal op de uitwatering te Katwijk
werd pas in 1880 in gebruik genomen. Tot die tijd
werd te Katwijk alleen gespuid. Drie andere relevante
uitwateringen van Rijnland (Spaarndam, Halfweg en
Gouda) hadden al eerder een stoomgemaal gekregen,
dit alles wederom vanwege de droogmaking van het
Haarlemmermeer: die betekende immers een enorme
verkleining van de beschikbare oppervlakte aan boe
zemwater.
Leo Middelkoop,
Leiden.
LEIDEN, 14.15 UUR
Uitgekeken op uw hond? Ga dan eens kijken in de kelder van die
renspeciaalzaak Vlieland.
Enig doorzettingsvermogen moet je wel hebben. Het trapje is lastig l
de ruimte is laag. Op de grond liggen grote keien; comfortabel schoe
sel is wenselijk. Het onderduikadres is klam, warm, benauwd. Klein
ook, je moet vooral geen last hebben van claustrofobie. En ook niet
xenofobie.
Twee vriendinnen van een jaar of zestien zijn verdeeld. De een duikt
gedecideerd naar beneden. De ander durft niet. „Nee echt, je krijgt r
niet mee." Vanuit de kelder klinken enthousiaste kreten. „Ach, kom
nou. Het zijn schatjes, echt waar. Hartstikke bef. En ze zitten in kooi
tjes hoor."
De kelder is een verblijfsruimte voor leguanen (200 euro per stuk),
gekko's (22 euro), baardagamen (75 euro), een jonge boa constrictoi
(170 euro), een regenboogboa (140 euro) en een tapijtpython (430 ei
ro). Ze zitten in glazen bakken te wachten op een nieuw baasje.
Ze zijn duur, zoals alle design prijzig is. Maar dan heb je wel wat in
huis. Neem zo'n iguana iguana, ofwel een 'groene leguaan'. Altijd nc
een stuk goedkoper dan een bronzen beeldje. En minstens even dec
ratief. Prachtig, die felgroene kleur. Doet het vast goed op verjaarda
gen. De aaibaarheidsfactor mag dan laag zijn, overal rondslingerem
hondenharen zijn ook geen pretje. En hinderlijk blaffen of miauwei
doen ze ook niet. Deze dieren zijn rustig, op het stille af.
Het enige hinderlijke aan de exotische huisvriend is zijn eetgewoon
De nakweek van deze beschubde allochtoon is nog niet toe aan blik!
Pal. Het baasje moet bereid zijn levende krekels en muizen in de ba
gooien. Nou goed, dooie mag ook. Daar wennen de meeste dieren si
aan.
„Kijk nou es naar die leguaan, hoe mooi hij is." Na haar aanvankelij
aarzeling komt de vriendin toch de trap af, Vlielands horrorhoek in
Langs de tapijtpython, die opgerold in een bak onder de trap ligt. Is
snel en bijtgraag? Welnee. Kijk 'm nou toch eens lekker suffen onde
die warmtelamp. „Zie je nou, dat ze best leuk zijn?"
Erna Straatsma
vaneen
uitvaart-
mensen
willen nog steeds e<1
ditionele uitvaart, a
Waarheen, waarvor
Mieke Telkamp nie 4
in de uitvaart-top 111
Zo op het eerste ge:11
lijkt het geen vrolijk4
baan, uitvaartverzo
Maar de uitvaartwe
zeker niet een en al1
righeid, benadrukk
twee. „Toen iemani
vroeg of ik interessi
om iets in deze bra
te gaan doen, dachi
ook: Wat moet ik d:
nou mee?", herinni
Van Beek - eerder
zaam in de psychia
sche zorg-zich. „ft
ik vind het werk nu
lijk. Op het eerste o
kleine dingen kunnll
voor nabestaanden
betekenen. Bijvoorli
het sluiten van de ke
dat vinden veel me
belangrijk."
De twee directeure
den het mooi als n:
staanden op een g(
manier afscheid he
kunnen nemen vai
dierbare. Een beda
doet hen veel. a-
De inrichting van I r
pres is 'niet te kil, n,
eigentijds'. „Het is
lijk neutraal", vind
terveld. Dat is bewi1
daan, zodat iedere*
zich thuisvoelt in E
pres. Een naam, ge)
uit talloze inzendir
„De cipres is het zi
beeld van de rouw1.
Van Beek. „En in d
heid begroef men 1
op hun eigen schil*
cipreshout. Ook ve
de geur van de cipi
geur van lijken."
Zaterdag 29 noven
houdt De Cipres oj
dag. Van 1
tot 16.0((
iedere*
kom!
afsch
cent
Boss|
in Ni
Vem
Nabestaanden kunnen
straks 24 uur per dag te
recht in het nieuwe af
scheidscentrum De Cipres
in Nieuw-Vennep. Zij krij
gen namelijk een sleutel
van de familiekamer en
kunnen dag en nacht de
wacht houden bij hun
dierbare. Het is een van
de 'nieuwigheden' die
passen bij deze tijd. Bij
een uitvaart laten de over
ledene, en zijn of haar na
bestaanden, tegenwoor
dig niet meer door ande
ren bepalen wat er ge
beurt. De uitvaart wordt
steeds persoonlijker.
Een speciale bloemenka-
mer, een gekoelde ruimte
met plek voor vier overle
denen, twee kamers voor
opbaringen en een grote
condoleancezaal. Het
nieuwe Vennepse rouw-
centrum is een verschil
van dag en nacht met de
ruimte die tot nu toe in
het naastgelegen zalen
centrum Het Trefpunt
voorhanden was. Deze
kamer wordt soms ge
bruikt voor andere din
gen en was dus niet altijd
beschikbaar.
Het was voor het Hoofd-
dorpse bedrijf Monuta
Westerveld en Van Beek
een buitenkansje. De
Hervormde Gemeente
Nieuw-Vennep Burger
veen wilde meer verga-
der- en kantoorruimte,
aangezien Het Trefpunt
uit zijn jasje groeide. En
Monuta Westerveld en
Van Beek was op zoek
naar een plek in Nieuw-
Vennep. Beide partijen
konden elkaar dus hel
pen. Met als resultaat:
het nieuwe centrum De
Cipres in de schaduw
van de Witte Kerk.
De directeuren Leo van
Beek en
Uitvaartondernemers Simon Westerveld (links) en Leo van Beek zijn trots op De Cipres. „De dood is makkelijker bespreekbaar dan vroeger."
Foto: United Photos De Boer/Rob Hendriks
Simon Westerveld zijn
trots op De Cipres. Het
afscheidscentrum wordt
zelfs feestelijk geopend,
hoewel dat misschien
wat wrang kan lijken.
„We hebben toch iets be
reikt en zijn daar trots
op. Maar we gaan niet
even flink winst maken."
De Cipres is de derde
vestiging van Monuta
Westerveld en Van Beek.
Eerder openden zij
rouwcentra in Benne-
broek en Hoofd
dorp.
Volgens de di
recteur had Nieuw-Ven
nep behoefte aan een af
scheidscentrum nu het
uitgroeit tot een 'dorp'
met zo'n dertigduizend
inwoners. Hij rekent in
eerste instantie op één
klant per week, maar dat
zal met de toename van
het aantal Nieuw-Venne-
pers wel gelei
delijk gaan
stijgen.
Wes-
onderneming flink ver
anderd. Van Beek: „Men
sen hebben meer eigen
inbreng. We hebben bij
voorbeeld meer uitvaar
ten op zaterdag en kinde
ren kunnen viool spelen
tijdens een uitvaart. De
dood is ook veel makke
lijker bespreekbaar dan
vroeger. Toen bepaalde
de dominee of de pas
toor de uit
vaart, tegen
woordig doen mensen
dat zelf. Ze hebben hun
eigen ideeën. Ze laten het
niet meer bepalen door
een wildvreemde.
Bij De Cipres is nagenoeg
alles mogelijk, maar daar
lopen de twee directeu
ren niet mee te koop. Zij
zien zichzelf niet als 'uit-
vaartvemieuwers'
Pronken met bijvoor-
beeld een kartonnen
kist doen ze niet.
De meeste
terveld benadrukt dat ie
dereen welkom is bij het
nieuwe afscheidscen
trum in de Bosstraat. Dus
niet alleen Vennepers of
mensen die bij de naast
gelegen Witte Kerk te
kerke gaan.
De laatste tien tot vijftien
jaar zijn de
wensen van
de klanten
