REGIO Meer dotterbehandelingen in Leiderdorp Het is vijf voor twaalf voor het Katwijkse dialect 'Dooie boel in Noordwijk wordt levendig kunstplein' Vraagtekens bij plan voor windmolens langs spoorlij Kunstenaars in lege panden Vuurtorenplein Jonge starte gaan betere tijden tegen] ühiom MSwns' wat er 20 hillegom - Het plan van de ge meente Hillegom voor een windmolenpark langs de spoor lijn Haarlem-Leiden bij De Zilk stuit op tegenstand. Zowel het Milieuoverleg Duin- en Bollen streek als 120 omwonenden langs de Zuiderleidsevaart, de Beeklaan en de Loosterweg- Zuid hebben zich er al eerder tegen uitgesproken, maar nu zet ook de Stuurgroep Pact van Teylingen vraagtekens bij het project. Hillegom wil vier windmolens zetten op het land tussen de spoorlijn en de Leidsevaart vanaf de Beeklaan in de rich ting van Lisse. De molens wor den 70 meter hoog, terwijl de wieken 30 meter lang zijn. De molens worden zodoende in totaal 100 meter hoog. De pro vincie Zuid-Holland wil wind energie stimuleren, zodat Ne derland kan voldoen aan de in ternationale verplichting om minder kooldioxide in de at mosfeer te brengen. In het pro vinciale streekplan is de moge lijkheid voor windmolens langs de spoorlijn ook opgenomen. In Hillegom is blijkens een en quête een meerderheid van de bevolking voor de plaatsing van windturbines. De gemeente be nadrukt dat er nog geen besluit is genomen en dat het nog ze ker een jaar duurt voordat er een gemeentelijk beleid ligt. Het bezwaar tegen de bouwvan de molens is vooral landschap pelijk. „Ik kijk vanuit mijn keu ken uit op de toren van de kerk in De Zilk en die is 36 meter hoog. De torens in Hillegom en de watertoren zijn net zoiets. Dat zijn hier traditioneel de hoogste punten, en dl ten er nu torens komen meter hoog? Laten we I nig zijn op die laatste p jes open gebied die w derland nog hebben. Er sen al helemaal niet it bied met zo'n bijzond tuurhistorische waard Zuider-Leidsevaartbew A. Ruigrok-Schoorl haa ren samen. Zij haaldl omwonenden 120 h; ningen op tegen de b( de molens. Ze heeft er al een keer praat met de Hillegoi houder Witteman, die groot voorstander van lens is. Witteman zeg! trouwen in te hebben met haar wel uitkon Ruigrok geeft aan fali<| gen de molens te blij e hoop dat de gemeent^ standig is en de moed! hier ook nee te zeggen.' Ook de Stuurgroep 1 Teylingen, waarvan V voorzitter is, zet vraagt' het plan. In een ontv J waarover de stuurgro gen praat, staat dat „t schap in onze streek ki i lig is en plaatsing van bines al gauw leidt toe ring. De stuurgroep H gemeente Hillegom oo 'grondige landschi ti „Daarin moet ook de) historische kant na( il worden belicht. De 1 Bollenstreek is immers o historisch topgebied i windturbines in print i passen." De stuurgrot i drukt tijdig geïnformee i len worden over de plat door Jan Preenen noordwijk - Het betoog van Willem van den Haak over het Vuurtorenplein in Noordwijk kan nauwelijks gloedvoller zijn. De plek waar de verpaupering lijkt te zijn uitgevonden, moet één groot kunstwerk worden. De 'dooie boel moet veranderen in een levendig kunstplein'. De 50-jarige Noordwijker, die sinds een jaar werkloos journa list is, wil niet langer werkeloos toezien hoe het licht op het Vuurtorenplein nog verder wordt gedoofd. Voor zover dat in deze sfeerloze en meestal winderige uithoek van de Ko ningin Wilhelminaboulevard nog mogelijk is. Daarom was hij blij dat Ronnie van de Putte, de eigenaar van de vrijwel allemaal leegstaande panden, in juni in het Witte Weekblad aankondig de dat hij de winkelruimte gra tis zou weggeven. Zolang hij ze niet nodig had, konden Noord- wijkse kunstenaars en 'andere creatieve mensen' er gebruik van maken. Ze moesten alleen gas, water en licht betalen. Van den Haak reageerde onmiddel lijk. Het leek hem wel wat om zijn schuurtje achter zijn huis waar hij als hobbyist schildert in te ruilen voor een atelier. Met een professionele kunstenaar, Mandy Lankhorst, stuurde hij een brief naar Van de Putte. Zo als ook een groep beeldende kunstenaars deed. Antwoord bleef echter uit. Ook telefonisch bleek het niet mogelijk om met de projectontwikkelaar in con tact te komen. Voor de teleur gestelde Van den Haak was het aanleiding om zich in een inge zonden stuk krachtig af te zet ten: „De lekker gemaakte kun stenaars hebben nooit een ant woord gekregen. Je snapt dat wel een beetje: het masterplan van Van de Putte voor Noord wijk is afgekeurd en dat wil hij natuurlijk afreageren. Dus de middenstand is niets, de ge meente is niets en de kunste naars, nou, laat die maar lekker verder dromen. Eigenlijk maar goed dat er mensen zijn zonder fatsoensnormen. Daar krijgen de kunstenaars weer inspiratie van. Ga door met uw Muntentel Maatschappij meneer Van de Putte." Tot zijn grote verbazing kreeg Van den Haak de man van de Muntendamsche Investerings maatschappij vorige week plot seling toch aan de lijn. „Hij no digde me uit om naar zijn kan toor in Wassenaar te komen. Urenlang hebben we daar ge praat. Hij vond dat ik een leuk stuk had geschreven. Een beetje cynisch, dat wel, maar hij voel de zich niet beledigd. Hij vertel de me over zijn masterplan en wat hij met het Vuurtorenplein wil, maar dat de gesprekken met de gemeente op niets zijn uitgelopen. Aan het eind zei hij: ga je gang maar, maak maar wat van het plein." Of zoals Van de Putte vanmor gen opmerkte: „Die Van den Haak is een correcte vent. Ik heb hem in zijn ogen gekeken en ik kan zeggen: dat zit wel goed. Iedereen die meent te kunnen schilderen, mag erin. Dat bepaalt hij. Ik heb alleen met hem te maken. Niemand anders. Ik wil niet voor alles en door iedereen worden lastigge vallen. Als het een puinhoop wordt, dan is dat zijn schuld. Als het een succes wordt, dan valt dat hem ten deel." Van den Haak heeft inmiddels contact met vijftien kunste naars. Zij komen in aanmerking voor één van de tien leegstaan de panden. Slechts vier zijn er nog verhuurd. „Over het alge meen wordt enthousiast gerea geerd en wordt dit aanbod van Van de Putte beschouwd als een geschenk uit de hemel. Na tuurlijk, ik ken ook de verhalen van mensen die twijfelen aan de goede bedoelingen van Van de Putte. Zij wijzen op de leeg stand en kaalslag elders in Noordwijk. Maar ik heb er alle vertrouwen in. We gaan de za ken eerlijk verdelen. Met drie of vier kunstenaars in een pand." Als het aan Van de Putte ligt, kan Van den Haak 'nog liever gisteren dan vandaag' begin nen. „Maar eerst wil ik alles goed geregeld hebben en een stichting met een bestuur op richten. Het Comité Vuurtoren plein", benadrukt Van den Haak. „Er moeten afspraken worden Minister zegt Rijnland Ziekenhuis geld toe door Peter Groenendijk leiderdorp/leiden - Het Rijnland Ziekenhuis in Leiderdorp krijgt meer geld voor dotterbehandelin gen. Dat maakte minister Hoogervorst gisteren be kend. Hierdoor kan de wachttijd voor een dotter behandeling in de Leidse regio waarschijnlijk ver der omlaag. Een woordvoerder van het Rijnland Ziekenhuis noemt de mededeling van de minister 'mooi nieuws'. „Wij voeren sinds twee jaar dotterbe handelingen uit, in samenwerking met het Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC). We zijn al hard aan het nadenken hoe we onze capaciteit kunnen uitbreiden. Meer geld van het ministerie is dus mooi meegenomen." Als de twee zieken huizen er in slagen om de capaciteit uit te brei den, kan de wachttijd voor een dotterbehande ling verder omlaag. Nu al is de wachttijd voor pa tiënten in de Leidse regio veel korter dan in de rest van het land: één tot twee weken, tegen een landelijk gemiddelde van 4,8 weken. Volgens de woordvoerder van het Leiderdorpse ziekenhuis werd het desalniettemin hoog tijd dat het ministerie iets doet aan de wachtlijsten. „Als je kijkt naar de capaciteit voor dit soort ingrepen, lopen we in Nederland een behoorlijk stuk achter op de ons omringende landen. We moeten nodig een stap voorwaarts maken." Volgens minister Hoogervorst gaat ook het LUMC profiteren van de capaciteitsuitbreiding, maar daar was binnen het Leidse ziekenhuis van ochtend nog niets over bekend. „Misschien doelt de minister op de dotterbehandelingen die het Rijnland Ziekenhuis met onze hulp uitvoert", zegt een woordvoerder van het LUMC. „Er zou ook sprake zijn van capaciteitsuitbreiding voor openhartoperaties, maar daarover hebben wij nog niets vernomen." Kees de Jong schrijft boek over zijn vader in onvervalst Katteks Kunstenaars op het nu nog troosteloze Vuurtorenplein in Noordwijk. Van links naar rechts: Kees Putman, Remco Mooijekind, Joke C. Bos, Els Bax, Willem van den Haak en Mandy Lankhorst. Foto: Dick Hogewoning gemaakt. Van alle deelnemers aan het project wordt een seri euze en professionele inzet ver wacht. Ze moeten vaak open willen zijn. Alleen dan kan het levendiger worden op het plein. Met zoveel mogelijk gebruikers is de kans op ruime openingsu ren ook gegarandeerd. En de organisatie moet het recht heb ben om mensen die zich niet aan de afspraken houden of er anderszins een rommeltje van maken, het gebruik van de pan den te weigeren. Daarnaast moeten we aan geld zien te ko men, omdat we zelf het op knappen van de panden moe ten betalen." De kunstenaars moeten ook elektra en water aanvragen. Van de Putte zorgt voor (blokjver- warming. „Iedereen moet zich goed realiseren dat het verblijf in die panden kort kan zijn en dat het allemaal niet bedoeld is voor het bedrijven van business door professionals", zo voegt Van de Putte eraan toe. Van den Haak is zich daar terdege van bewust: „Het is niet de be doeling om een toko op te zet ten en daar even lekker winst uit te halen. De panden worden door het comité alleen ter be schikking gesteld aan kunste naars, professionals en ama teurs, die hun zelfgemaakte producten exposeren en aan de man brengen. Dus geen kunst handel, koppelverkoop, etcete ra. En daarbij wil ik uitgaan van zoveel mogelijk variatie. Niet al leen kunstschilders, fotografen en beeldbouwers, maar ook mensen die punniken en ma- crameeën. Mensen ook die nu thuis zitten te fröbelen." één Katwijker in de 20ste eeuw. Het boek over Chiel de Jong vond Van der Gugten een uniek verhaal, maar, zegt Kees de Jong, de zinsopbouw was min of meer achterstevoren doordat ik het in ABN had omgezet. „Van der Gugten zei: doe maar niet in het Nederlands, want dan ben je de sjeu kwijt. Zijn voorstel was om het van a tot z in Katwijks dialect om te zetten. Hij vroeg een gespecialiseerd neerlandicus dit te begeleiden. Belangrijk, zo vond hij, want het echte Katteks is bijna weg." Dat klopt, zo onderstreept De Jong. „Ik ben een echte, maar spreek ik een oude Katteker dan moet ik goed luisteren om hem te verstaan. Maljaert spreekt ge lukkig ook goed Katteks, Hij is een echte KattekBinder (inwo ner van Katwijk Binnen). En wat dacht je van mijn vader, de ouwe Chiel, die kon ik natuur lijk ook regelmatig raadplegen." Wat typerend is voor Katteks? „Het is zangerig, net als West fries. Wij slikken de g ook in en hebben het ook over skol (school) en skoen (schoen). Maar de w spreek je uit als oe- wee, de o is eu en a is De e is i. En we spreken in een soort shortcut. Ja, een Engels woord omdat het ook op Engels lijkt. Bijvoorbeeld 'We kunnen niet verder': 'We staan toe bloks'. Een collega van mij, een Schot, kon woordelijk verstaan wat wij zeiden als we dialect spraken. Kattekers voeren natuurlijk re gelmatig op de Engelse kust, een andere verklaring heb ik er niet voor. Spreek ik geen dia lect, dan ga ik lijzig praten. Spreek ik Katteks dan is het meteen amicaler, dan voel ik me meteen thuis." Presentatie 'n Geweune Katte ker' 21 december, bij boek handel Van den Berg, Achter weg 12, Katwijk (alleen voor genodigden). Het boek is voor 9,95 euro te koop bij Van den Berg en in andere Katwijkse boekhandels. katwijk - De huizenm Katwijk wordt steeds baarder voor jongeren, mende tijd moet maatregelen jonge startei Ier aan een huur- of koj helpen. Wethouder SlinJ telt trots over wat de ningen van de gemeen! wijk en het samenwerkif band Duin- en Bolle (SDB) de afgelopen tijd| opgeleverd. Na alle zorgelijke gelui de politiek en de ongel reacties van de belangejl voor jongeren en starteif JS) heeft de wethoude® nieuws: Katwijk kan teil twintig jongeren aan e terslening van 30.000 e pen. In het landelijk S ringsfonds Volkshui heeft de gemeente daar ton gereserveerd. Starters die hiervan mogen maken, hoeven ste drie jaar geen aflos rente te betalen, zegt ij „Dat biedt kansen aan die anders op de koo niet aan de bak komen, dienen net niet genoeg, bank weigert ze een hyp In de praktijk is het eeif pel van 20.000 tot 30.00 Met deze lening kunneul die stap maken, ervan uj de dat ze na drie jaar n dienen en kunnen De starterslening is l voor jongeren tussen di 30 jaar, die nog geen woonruimte hebben, jongeren die nog gee;r hebben gehad." e Voorlopig worden er tw ningen verstrekt. Maai® het fonds wordt aai kunnen nieuwe leningtj den afgesloten. katwijk - Spreek je moerstaal! Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan voor de echte Kat- wijkers, of beter gezegd Katte kers. Bestaat er nog zoiets als echt Katteks? Volgens Kees de Jong wel. Al is het vijf voor twaalf voor het dialect. Hij merkte het toen hij het levens verhaal dat zijn vader jaren ge leden optekende, probeerde uit te geven. Uitgever Maljaert van der Gugten stimuleerde hem om de autobiografie in puur Katteks te schrijven. Na drieën eenhalf jaar buffelen ligt bin nenkort 'n Geweune Katteker in de boekhandel. Een Katwijks woordenboek? Dat is er al vanaf 1949. Boeken over Katwijks verleden? Die zijn er te kust en te keur. Maar een boek geschreven in Katteks dia lect bleek er nog niet te zijn, ontdekte De Jong. „Het gaat over mijn vader, Chiel de Jong", zegt Kees de Jong. „Het is zijn levensverhaal. Als er één een echte Katteker is dan is hij het wel. Iedereen kent hem ook, is het niet in het echt dan wel via een reclamecam pagne waarvoor hij als fotomo del fungeerde. Hij voer op zee. Veertien jaar lang op een stoomlogger en daarna werkte hij in de haven van Amsterdam totdat hij een ongeluk kreeg, een bedrijfsongeval. Toen werd ie afgekeurd." „Hij is zo'n karakteristiek vent je. Recht door zee, maar neemt geen blad voor de mond. Zegt alles, en soms-wel-eens-beetje- te-veel. Ons gezin, wij waren met zijn zessen - mijn oudste Fragment In dialect 'Ik was passies ebo- re in wéét van die tijt netuur- lek ie'feul of, want je hèp as je zöo jong bèn van veul dinge gien bezwauw. Mit de jaere wier ik wat ftuwer in w&aizer; inging me toe ook dingetjes besèffe en onthairwe.' De 'vertaling': Ik was pas ge- Kees de Jong in het Katwijks Museum: „Mijn vader is zo'n karakteristiek ventje. Recht door zee, maar hij neemt geen blad voor de mond." Foto: Dick Hogewoning broer is al dood - had daar nu en dan wel moeite mee. Mijn moeder Keetje - ook al jaren boren en weet van de begin tijd natuurlijk niet veel meer af, want je hebt als je jong bent daar nog geen gedachten over. Met de jaren werd ik wat ouder en wijzer, en ging ik toen ook dingen beseffen en onthouden. dood - zat gevoeliger in elkaar. Toch was het een goeie match. Zij had de broek aan, maar hij deed toch mooi wat ie zelf wil de." De Jong liep er al jaren mee rond om dat pak papier dat zijn vader bij elkaar heeft geschre ven uit die map te halen en te ordenen. „Vader is nu 88, maar zo'n dertig jaar geleden zag ik hem regelmatig op zo'n type machientje rammelen. Dat in trigeerde me toen al." Niet wetend waar hij aan be gon, wierp De Jong junior zich tijdens een vakantie op het klusje. Na een maand of wat had hij 120 velletjes A5 uitge werkt tot negentig A4-vellen, en dat was pas de helft. Vervolgens ordende hij zijn vaders weder waardigheden chronologisch in zijn pc. „Ik probeerde van al die anekdotes een goedlopend ver haal in het Nederlands te ma ken, maar toen was ik al een half jaar verder. Mijn vader schreef in spreektaal, maakte veel gedachtesprongen en maakte wel eens foutje zo her en der. Sommige verhalen kon ik aanvullen met gegevens uit andere verhalen. Al gauw was ik een jaarverder." De Jong ging een uitgever zoe ken. „De eerste: niets, ik kreeg alles weer netjes terug. De tweede, een uitgever die al die boekjes over Katwijk uitgeeft, gaf ook nul op rekest. Alleen boekjes die kant-en-klaar ge schreven en vormgegeven zijn en anders niet, zo was zijn reac tie. Mijn laatste hoop was Mal jaert van der Gugten van Van den Berg kantoorboekhandel. En die vond het interessant. Omdat het boek nu eens niet het Katwijkse leven centraal stelde, maar het verhaal van (advertentie)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2003 | | pagina 14