Mannen kijken over de kerkmurei
REGIO r
'Meteen rookverbod rlsleJcht!!t!,T
hou ]e geen klant over een advies van de Ce-
Brandalarm een volstrekt verkeerd middel bij actie voor een goede CAO
'Andere dingen zijn belangrijker'
NAVRAAG
In Nederland sterven jaarlijks duizenden niet-rokers door 'meeroken'.
Passief roken is nog
y dan gedacht, blijkt uit
zondheidsraad, geba
seerd op Amerikaans onderzoek. Navraag bij WIL RODENBURG, roker
én barman van café 't Keizertje.
Niet-rokende klanten lopen in het café een hoog risico.
,,De klant kan doorlopen of bij mij naar binnen. Hij weet dat er bij
ons wordt gerookt als hij naar bin
nen stapt. Als je ergens op visite
bent, snap ik dat er niet gerookt
mag worden. Toevallig een dag of
drie geleden zei iemand tegen me:
ik weet het, ik kies ervoor. De
meeste mensen in de kroeg roken
nou eenmaal."
Hoort roken bij het uitgaansle
ven?
Zeker. Alcohol en roken gaan
goed samen. Sommige mensen
roken nooit, behalve bij een bier
tje. Hoe dat komt, moet je maar
aan een specialist vragen. Het is een vorm van gezelligheid, lekker
knus. Je kruipt lekker bij mekaar. Al het personeel rookt bij mij."
Er vallen duizenden doden door meeroken. Moeten kroegbazen
niet hun verantwoordelijkheid nemen en de zaak rookvrij ma
ken?
„Dan kunnen we ons beter meteen bij de sociale dienst melden. Je
houdt geen klant meer over. Tachtig procent van de mensen rookt
bij ons, dus ga maar na. Wel hebben we tegenwoordig luchtreini
gers die de rook opzuigen en filteren. Als die voluit aanstaan, zie je
bijna geen rook meer. Dertig jaar geleden was de rook om te snij
den."
Moeten rokers zich niet schuldig voelen over de schade die ze aan
niet-rokers toebrengen?
„Nee hoor. De Amerikanen hebben de tabaksbladeren ingevoerd
en die voelen zich ook niet schuldig. We zijn met z'n allen aan het
roken geholpen en dat heeft de schatkist een godsvermogen opge
leverd. Individuele rokers moet je dus niet aanspreken op hun ge
drag."
Worden rokers door allerlei maatregelen steeds meer in de hoek
gedreven?
„Ach, rokers maakt het niet zoveel uit dat er waarschuwingen op
de pakjes staan. Er wordt nog verrassend veel gerookt. Ga maar
eens kijken bij de kassa van de supermarkt. Ik denk wel eens dat
het roken alleen maar toeneemt, tegen alle campagnes in. Mis
schien wel een tegenreactie op de overheidsbetutteling. Als je op
een berg een bord zet 'niet op het randje lopen', gaat iedereen op
het randje lopen."
tekst: Silvan Schoonhoven foto: Petr Josek
UIT DE ARCHIEVEN
ANNO 1903, Dinsdag 17 November
'R0EL0FARENDSVEEN - Zondag-was het vijf en twintig jaar geleden,
dat de Eerw. Zusters van het Heilig Gezelschap zich alhier vestigden
om zich te wijden aan het onderwijs en de opvoeding van de vrouwelij
ke jeugd. Op maatschappelijk, zoowel als op godsdienstig en zedelijk
gebied is de invloed dezer school merkbaar. De ijver, de toewijding,
het voorbeeld, de ordelijke en nette gang in alles wat de goede Zusters
doen, hebben hun stempel gezet op het gedrag der aan haar veilig toe
vertrouwde jeugd. Er was dan ook volop stof tot feestvieren. En ze heb
ben feest gevierd, de Zusters. In tegenwoordigheid der Eerw. Geeste
lijkheid met den beminden pastoor Van Rijn aan het hoofd, den burge
meester in ambtskostuum, den arrondissements-schoolopziener, de
leden van school-, kerk- en armbestuur, die der pl. schoolcommissie
ën der Commissie tot wering van het schoolverzuim, benevens vele da
mes, hebben zij door haar kindertjes in de smaakvol versierde bovenlo
kalen der school een keurig program doen afspelen, waarin zang, pia
nospel, declamatie en gymnastiek elkander den voorrang betwistten.
Het zoo goed geslaagde feest werd nog opgeluisterd door de welluiden
de tonen van het fanfarekorps van Roelofarendsveen.
MAANDAG 17 NOVEMBER 2003
Praten en luisteren, vragen stellen en beantwoorden, samen zingen en huilen op Mannendag in Leeuwenhoïi
De Man
dag inl
wen hoi
trok rui
tweeho
belang;
lenden,
dertigej
zevenïi
en uit a
hoeken
de kerü
wereld.
Foto: Ér
Geloven is iets heel persoonlijks. Toch
voelen sommigen zich vrijer om zich
daar over te uiten in het gezelschap
van meer dan tweehonderd vreem
den, dan in hun eigen kerk of zelfs
thuis. De door het Rijnsburgse inter
kerkelijke comité georganiseerde
Mannendag - zaterdag gehouden in
het Noordwijkerhoutse congrescen
trum Leeuwenhorst - bracht bij de
bezoekers veel teweeg: praten en luis
teren, samen vragen stellen en beant
woorden, samen zingen, samen hui
len. „In de kerk durf je je emoties bij
na niette uiten, maar hier komen
mannen in tranen de deur uit."
Het fenomeen Mannendag is al snel
goed voor grappenmakerij, zeker
wanneer je als enige vrouw in het
gezelschap infiltreert. Het voelt ook
een beetje als inbreuk, om een zaal
te betreden waar 280 mannen zitten
te luisteren of bidden en waar een
Mannendagsticker op de deur prijkt.
Maar het heeft ook voordelen: als
280 man voor de pauze de zaal ver
laat, is er geen rij voor de wc.
Het gezelschap is gevarieerd. Van
dertigers tot zeventigers en uit alle
hoeken van de kerkelijke wereld.
Hervormd, gereformeerd, rooms-ka-
tholiek of pinkstergemeenteleden.
Vooral afkomstig uit Rijnsburg, Kat
wijk en omgeving, legt André Siezen-
ga van het mannendagcomité uit.
Met zijn tienjarig bestaan is het één
van de oudste comités in Nederland.
De vragen
Waarvoor dient de Mannendag?
„Omdat zij behoefte hebben te pra
ten over wat het betekent om chris
ten te zijn en wat er in de bijbel staat
over onderwerpen waarmee ze wor
stelen", merkt Siezenga. Als thema is
op deze dag gekozen voor geloof
waardigheid. „Ik kan van alles bewe
ren over een goede christen zijn,
maar als mijn vrouw zegt: 'daar
merk ik thuis anders geen moer van',
dan ben ik dus niet geloofwaardig.
Het is ook de vraag: klopt wat ik uit
draag met wat ik voel? Dat kan heel
emotioneel zijn, want je kunt ont
dekken dat je op bepaalde punten
niet geloofwaardig bent en dat je
daar wat aan wilt doen."
Waarom moet dat alleen met man
nen? Mannen en vrouwen zijn nu
eenmaal verschillend.Als je een
man aanspreekt op zijn rol als vader,
is dat .anders dan zijn rol als opvoe
der. Hier praten we over de rol van
een man als vader, of als echtgenoot.
Dat kan zelfs gaan tot de rol in een
seksuele relatie." Met de 'jongens
onder mekaar', zegt Siezenga, weten
ze waar ze het over hebben. Dat
praat een stuk meer ontspannen.
Maar waarom dan het geloof erbij,
als je ook in een niet-gelovige man
nengroep over mannelijkheid kunt
praten? „Omdat we geloven in God",
zegt Siezenga. „En we hopen dat als
je daar in het dagelijks leven vorm
aan kunt geven, het ons helpt een
goed mens te zijn. Als je met een
counselor praat omdat je met iets
worstelt, zal die zeggen datje het uit
jezelf moet halen, dat daar de kracht
en het goede zitten om problemen
op te lossen. Het geloof geeft daar-,
aan een extra dimensie, juist daar
waar je denkt: ik kan het niet alleen.
In de bijbel, dat boek van tweedui
zend jaar oud, vinden wij parallellen
met de vragen rondom geloofwaar
digheid in ons leven van nu."
De ervaringen
Aan de lunchtafel zitten de Rijnsbur
gers Piet van Egmond en Wim Hoge-
woning, trouwe bezoekers. De eerste
keer was Van Egmond sceptisch.
„Alleen maar mannen, beetje terug
in de tijd, vond ik. Maar het was ge
weldig, alsof je voor de eerste keer
verliefd bent, zoveel emotie en blijd
schap." Vooral over het warme ge
voel dat ontstaat door met christe
nen uit andere kerken te zingen en
te praten. „Hier overstijgt de ge
meenschap der heiligen de kerkmu
ren. Morgen zitten we allemaal weer
in ons eigen kerkje, maar hier voel je
dat anderen helemaal niet ver bij je
vandaan zitten."
Dat is een bijzondere ervaring, vin
den de Rijnsburgers, die gerefor
meerd zijn grootgebracht in een
strikt verzuilde maatschappij. Nog
blijer zou Hogewoning zijn als er
volgend jaar geen 280, maar vijfdui
zend mannen naar de Mannendag
komen. Want het kijken over de
kerkmuren, maakt hen rijker en vrij
moediger in hun geloof.
De spreker
In de zaal wordt beurtelings gebe-
den^of uitbundig gezongen. Er wordt
gelachen om spreker Dick Langhen-
kel die bijna als een cabaretier de
zaal aan zijn lippen laat hangen.
„Hoe ga je om met erotiek en porno
grafie, want vroeger moest je daar
voor naar de kapper, nu ligt dat alle
maal op straat. Zeg nou niet: dat
doet me niets, want dan moetje
morgen naar de dokter." Nog geen
tien minuten later weet Langhenkel
tranen over mannenwangen te laten
rollen, als hij vertelt over zijn worste
ling met God. „Heer, openbaart u
zich, want ik heb mij nog nooit
leeg gevoeld."
Hij geeft antwoord op vragen u
zaal. Over hoe te handelen a'
denkbeelden botsen met die v<
kerkgemeente. En over de gren
aan de verantwoordelijkheid oi
geloof aan anderen uit te drage
De vrouw
Tot slot toch even over de vrou
want daar kan de Mannendag i
eindelijk toch niet zonder. Eni
omdat de inschrijving voor de
nendag via de 'vrouw van' verli
of omdat de lunch en de koffie
vrouwen werd verzorgd. Maar
simpele reden dat er geen Maij
dag was geweest zonder de Vro
wendag. „Ja, zij waren er indei
nog eerder bij met het organist
van vrouwenbijeenkomsten",;
Siezenga. „Daar komen zelfs zt
bezoekers dat ze er twee dagen
uittrekken." Daar beginnen de
nen niet aan. „Die staan er tod
ders tegenover. Voor vrouwen i
echt een dagje uit, zo'n dag. Vo
mannen is het meer een opgav
ze zichzelf opleggen." De dagi
daarom niet te lang. „Tot driet
Zijn we op tijd voor het voetbal
klaar."
Saskia Buitelaar
SCHRIJVENDE LEZERS
ANNO 1978, vrijdag 17 november
NOORDWIJK - Het Casino. Een geschilpunt tussen de gemeente en
de Noordwijkse Sportvereniging. De gemeente is 'niet zo gelukkig'
met deze bar/dancing, met name vanwege de parkeeroverlast.
Foto: archief Leidsch Dagblad
Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op
gironummer 57055 t.n.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA
Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO <Ld.(datum van
plaatsing) of door contante betaling aan de balie van het Leidsch Dagblad,
Rooscveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
Leidsch Dagblad
Directie: B.M, Essenberg, G.P. Arnold
E-mail: directiehdcuz@hdc.nl
Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van
der Malen, Léon Klein Schiphorst (adjunct)
E-mail: redactie.ld@hdc.nl
HOOFDKANTOOR
Rooseveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356
Postadres: Postbus 54 2300 AB Leiden.
Redactie fax 071-5 356 415
Advertentie fax 071-5 356 325
Familieberichten fax 023-515° 567
ADVERTENTIES
Lokale Accountgroep: 071-5 356 300, fax: 071-5
356 325, e-mail: lag.ld@hdc.nl.
Brancheverkoop: Auto Accountgroep: 075-681
3663, aag@hdc.nl. Bureau Accountgroep: 075-
6813636, bag@hdc.nl. Business tot Business:
072-519 6540, lag.btb@hdc.nl. Makelaars
Accountgroep: 023-515 0543, mag@hdc.nl.
Personeel Accountgroep: 075-6813677,
pag@hdc.nl. Woon Accountgroep: 072-519
6554, wag@hdc.nl.
ABONNEESERVICE
071-5128 030
E-mail: abonneeservice@hdc.nl
ABONNEMENTEN
Bij vooruitbetaling (acceptgiro)
p/m €20,20 (alleen aut. ine.)
p/kw €56,70 p/j €216,90
Abonnees die ons een machtiging verstrekken
tot het automatisch afschrijven van het
abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting
per betaling.
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 071-5128 030
ma t/m vr: 18-19.30 uur, za: 10-13 uur
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Zuid BV
cq. de betreffende auteur.
HDC Uitgeverij Zuid BV, 2003
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Uitgeverij Zuid BV is belast met de
verwerking van gegevens van abonnees van
dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens
worden gebruikt om gerichte informatie over
voordeelaanbiedingen te geven, zowel door
onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar
tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten
aan HDC Uitgeverij Zuid BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 507,2003 PA Haarlem.
Op de regionale voorpagina
van het Leidsch Dagblad van
14 november troffen wij het
artikel 'Thuiszorgers verbran
den CAO'. In dit artikel be
richt het Leidsch Dagblad
over de actie van de AbvaKa
bo waarbij honderd mede
werkers van Thuiszorg Groot
Rijnland aanwezig zouden
zijn geweest. De bestuurder
neemt hierbij de uitdaging
van Linda Groen, regiobe
stuurder van de AbvaKabo,
aan om een weerwoord te ge
ven. Deze reactie is ook mon
deling gecommuniceerd met
genoemde regiobestuurder.
Ook als Raad van Bestuur zijn
wij voor een goede CAO voor
onze medewerkers. Dat hier
bij in geval van een patstelling
actie als middel wordt ge
bruikt, kunnen wij billijken.
Echter dat dan gebruik - of
beter gezegd: misbruik -
wordt gemaakt van een hulp
middel als het brandalarm is
ons inziens ontoelaatbaar.
Dat door het alarm dan alle
aanwezige medewerkenden
de straat op gaan, is conform
de procedure. Dit alles met de
inzet van de bedrijfshulpver
leners. Deze zijn op de foto te
herkennen met de oranje hes
jes.
Vele medewerkenden zijn na
dat zij buiten stonden gelijk
weer naar binnen gegaan toen
het om een actie van de Abva
Kabo bleek te gaan. Geduren
de een klein half uur, zoals de
AbvaKabo-actie duurde, zijn
hierdoor toch vele medewer
kers noodgedwongen van hun
werkplek geweest en hebben
helaas niet op 'vragen van cli
ënten en uitvoerende mede
werkers kunnen reageren. Dit
betreuren wij ten zeerste.
Brandalarm is een dusdanig
ernstig middel dat wij blij zijn
dat de ontruiming snel en
adequaat is verlopen. Deze
vorm van ludieke acties vin
den wij als Raad van Bestuur
en vele medewerkers een
kwalijke zaak.
Zoals al hiervoor aangegeven:
dat er snel een goede CAO
komt voor alle medewerkers
in de Thuiszorg en de sector V
&V vinden wij als Raad van
bestuur van groot belang. Het
gebruik van acties kap.h
ondersteunend werken,
niet misbruiken van mii
is hierbij echter van groi
lang gebleken.
Voorzitter Raad van Bes
en directiesecretaris Thi
zorg Groot Rijnland,
Lita Berkho
Marja Kras
5 VOOR 12/12
12 December van dit jaar is voor veel
regiogenoten een belangrijke datum.
Dan valt het definitieve besluit over
het samengaan van drie protestant
se kerken in Nederland. Voor de een
reden tot juichen, voor de ander een
zwarte dag. Vandaag: Bely Voskamp
(30), lid van de hervormde Marewijk-
gemeente in Leiden.
„Samen op Weg is eigenlijk een
proces dat al gaande is zolang ik be
wust geloof. Toen ik als kind in
Benthuizen woonde, speelde het al.
Persoonlijk heb ik er in een kerk
nooit ervaring mee gehad, omdat ik
een beetje in de rechterflank van de
hervormde kerk zit.
Voor mij betekent Samen op Weg
datje ervoor kiest om één te zijn.
Op zich vind ik dat een mooie ge
dachte. Verschillen heb je altijd. In
mijn gemeente zijn er ook verschil
len in hoe je over iets denkt. In an
dere kerken kan ik me heel erg thuis
voelen, maar ik kan me soms ook
mijlenver verwijderd voelen van
mensen die mijn gedachten niet de
len. Je kan in verschillen denken, en
in overeenkomsten.
Ik ben niet erg met het onderwerp
bezig. Ik heb het er ook weinig over
met anderen. Andere dingen in het
geloof zijn gewoon belangrijker.
In onze gemeente zijn we voorge
licht tijdens een informatieavond.
Ik denk dat er binnen de Marekerk
veel mensen tevreden zijn over on
ze gemeente. Mensen komen niet
voor niets naai- de Marekerk. Naar
aanleiding van het Samen-op-Weg-
proces hebben mensen vragen, zo
als: kunnen we wel blijven zoals we
zijn?
Mij is verteld dat de Marekerk de
ruimte en de middelen houdt om te
blijven zoals we zijn. Er zijn broe
ders in de kerkenraad mee bezig en
dat stelt mij gerust.
Hoewel het voor onze gemeente
dus weinig gevolgen heeft, vind ik
de fusie wel een meerwaarde heb
ben. Ik vind de gedachte mooi dat
je kunt samenwerken. Je hebt als
kerken al veel samen: een maat
schappijvisie,'waarden en normen.
Je ervaart de verschillen niet zo.
Ik heb alleen wel eens de indruk dat
het vooral een interne oplossing is.
Het idee dat we nu als één kerk naar
buiten kunnen treden, lukt volgens
mij niet. In de media wordt vaker
de verscheidenheid benadrukt
de eenheid. Volgens mij horen I
tenstaanders alleen dat we zitte
kissebissen."
tekst: Janneke Dijke
foto: Dick Hogewoning
