Oranje valt
weer door
de mand
Quick Boys heeft het eindelijk te pakken
Twijfelaar Dick Advocaat verliest alle geloofwaardigheid
itsers lachen
3m Oranje
maandag 17 NOVEMBER 2003
SPORT
door Henri van der Steen
Glasgow - De Schotse fans zongen
het uit volle borst: 'He's bald, he's fat,
he's going to get the sack: Advocaat!
Advocaat!' Het klopt niet. Dick Advo
caat is niet langer kaal, hij is niet vet
en hij wordt ook niet op straat geke
geld, zelfs niet als Oranje zich woens
dag niet plaatst voor het EK voetbal
in Portugal. Anderhalf jaar geleden al
heeft Advocaat beloofd zelf op te
stappen als het Nederlands elftal zich
niet kwalificeert, een loze belofte ove
rigens, omdat geen enkele (Neder
landse) bondscoach in zo'n geval nog
kan blijven zitten. Advocaat zeker
niet.
Ongeacht de uitslag van woensdag
heeft Advocaat intussen al zijn ge
loofwaardigheid verspeeld. Hoe
spannender het werd, de afgelopen
maanden, des te meer fouten maakte
hij. Advocaat heeft zich laten kennen
als een twijfelkont.
Ooit zei hij:Als het nodig is, kan ik
meedogenloos zijn." Meedogenloos
zijn vooralsnog alleen de feiten: Ad
vocaat is erin geslaagd een onder Van
Gaal al failliete selectie intact te hou
den en jonge, echte voetballers bui
ten de deur te houden.
Zijn beleid van de afgelopen week
was helemaal catastrofaal: geen Rob
ben in de selectie, geen Van der Vaart
in de basis en de beste man van de
laatste interland, Sneijder, op de tri
bune.
Advocaat deed de afgelopen dagen
alles fout wat een coach fout kan
doen: verkeerd systeem, verkeerde
opstelling en uitspraken die haaks
stonden op wat hij deed. Advocaat
wilde met voetbal van Schotland win
nen, maar flanste een opstelling in el
kaar waarin de achterste zes veldspe-
lers ongeschikt zijn om de aanval te
voeden. Wat zei Advocaat na afloop:
„Het lag niet aan de spitsen, de aan
voer was niet goed."
Hij zei nog meer, toen hij zijn keuze
voor het duo Van Nistelrooij-Kluivert
probeerde te rechtvaardigen. „Van
Nistelrooij en Kluivert scoorden op
de training en de alternatieven scoor
den niet. Bovendien waren ze gretig."
Clubtrainers selecteren vaak op trai-
ningsvorm, bondscoaches niet
Van Nistelrooij (hij riep het twee
maanden geleden in Praag uit frus
tratie) heeft dus gelijk: Advocaat is
een lafaard.
Dat bewees hij nog eens met een an
dere uitspraak op de persconferentie
na afloop, toen hem werd gevraagd of
hij woensdag dus met drie verdedi
gers begint, tegen de twee Schotse
spitsen. „Nee, want als de Schotten
met drie spitsen spelen, kom ik een
mannetje te kort" Iedereen weet dat
Schotten in geen honderd jaar met
drie spitsen hebben gespeeld. En dat
zegt een coach die tegelijk blijft be
weren altijd van de eigen kracht uit te
gaan.
Het hoeft niet erg te zijn, dat journa
listen het met Advocaat niet meer
zien zitten, erg is wel dat de spelers
geen enkele fiducie meer kunnen
hebben in hun coach. Ze zeggen het
natuurlijk niet, maar de belangrijkste
spelers worden nu al bijna twee jaar
beschadigd en beledigd door Advo
caat.
Hij is er steeds als de kippen bij om te
constateren dat de een of andere
back niet doorschoof of dat deze of
gene buitenspeler geen rendement
had, maar in voetbal gaat het om de
as van het elftal.
Die as is door Advocaat stelselmatig
verkeerd bezet.
Van Nistelrooij is een schitterende
spits die echter zelden of nooit de ge
wenste aanvoer kreeg. Kluivert is mis
bruikt als middenvelder, de balafpak-
kers Cocu en Davids werden in een
centrale, spelverdelende rol gedwon
gen. Op die twee (en op Van Bom
mel) heeft Advocaat - zelf vroeger een
driftkikker op het middenveld - het
kennelijk meer dan op subtiele tech
nici als Van der Vaart en Sneijder, die
volgens de bondscoach te jong was
voor een grote wedstrijd als zaterdag.
Daar dacht Bert Vogts heel anders
over; die durfde het gerust aan te spe
len met jongens van 19 en 20. Toege
geven, de uitblinkende Fletcher is bij
na vier maanden ouder dan Sneij
der...
Achterin bleef hij het vertrouwen
maar geven aan Frank de Boer, van
wie iedereen kon zien dat die op zijn
laatste benen loopt. Het past hele
maal bij Advocaat, die naar eigen
zeggen dus meedogenloos kan zijn,
maar in de praktijk heel anders is: be
houdend, bang, weifelend, met een
uniek talent elke keer weer de ver
keerde opstelling te maken.
Oranje kan Portugal nog steeds ha
len, maar het lijkt uitgesloten, dat Ad
vocaat dan nog bondscoach is. Ie
mand die zo veel blunders achter el
kaar maakt, is alle autoriteit kwijt
l-m iaag/gpd - Oranje is nog
in de race voor het EK,
in Duitsland lachen ze
tussen alweer slap om het
van al die zogenaamde
ie sterren. Gehoord za-
ivond in Gelsenkirchen
vriendschappelijke inter-
Duitsland-Frankrijk (0-3):
Holland fahren wir zum
Oftewel, de hit van vorig
Ohne Holland fahren wir
VM) is alweer van stal ge
loor onze oosterburen
:1 zeker zijn van deelna-
het EK.
website www.sportl.de
de Duitse voetballief-
inmiddels ook mee-
die Holland-Raus-
[et als speciale prijs als
ite Holland wordt uitge-
eld door Schotland: 'Die
ïd-Raus-Bonus'. Geld
men aan de uitschakeling
Nederland: een mooiere
1kan de Duitse voetballief-
zich niet wensen. Het
lat Berti Vogts (McBerti),
mdscoach van Schotland,
®ldn een Duits aandeel zorgde
J-0 overwinning van za-
5 draagt bij aan het leed-
door Henri van der Steen
Glasgow - De spelers spraken
van pech en kleine manke
mentjes, de coach vond het jam
mer dat zijn topscorers uitgere
kend deze middag het doel niet
hadden gevonden - maar nee,
een blamage was het toch echt
niet, een i-o nederlaag in een
kolkend Hampden Park tegen
'Scotland the brave'.
Het Nederlands elftal, een ver
zameling over het paard getilde
voetballers met een ego zo
groot als hun bankrekening,
lijkt het onwaarschijnlijke te
kunnen waarmaken: diskwalifi
catie voor een groot toernooi,
voor de tweede keer op rij. Het
kan zomaar, als woensdag spe
lers en coach weer net zo fan
tastisch in vorm zijn als zater
dag in Glasgow.
Zelfs de eigen fans leken zich
tegen de ploeg keren. Op het
bomvolle, indrukwekkende
Hampden Park waren de 5000
Nederlandse supporters zater
dagmiddag doodstil, thuis aan
de buis zal menigeen zich ook
groen en geel hebben geërgerd
aan Oranje - en wellicht stie
kem hebben gehoopt dat
Schotland de 1-0 op het score
bord kon houden.
Het Nederlands elftal blameer
de zich opnieuw, tegen een ver
zameling voetballers, die door
hun vechtlust en teamspirit in
druk maakte. De zege was vol
komen verdiend, hoewel Oran
je zich zou kunnen beklagen
over een beetje pech: Overmars
had een strafschop moeten krij
gen, Van der Meyde knalde op
de lat, een kopbal van De Boer
werd van de üjn gehaald, Stam
en Van Nistelrooij hadden kun
nen scoren, Seedorf miste een
goede kans door de bal net
voorbij het kruis te laten vlie
gen. Was het allemaal pech?
Van Nistelrooij en Kluivert
mocht niks worden verweten,
aldus Advocaat. „Die kunnen
elk moment scoren, vandaag
helaas niet. Maar dat was niet
him schuld, dat lag aan de spe
lers eromheen." Die spelers er
omheen had hij echter opge
steld. De verkeerde spelers.
De intentie en kwaliteit van een
elftal zie je doorgaans aan het
spel in het eerste kwartier.
Oranje viel zaterdag weer net zo
hard door de mand als tegen
Tsjechie: geen lijn, geen kwali
teit in de passing. Advocaat had
toch weer gekozen voor Klui
vert op het middenveld achter
Van Nistelrooij en voor het
linksbenige koppel Cocu-Da-
vids voor de verdediging. Het
was een fatale keuze, zoals ver
wacht.
Schotland speelde agressief en
slim, met spelers als Fletcher en
McCann die aan de zijkanten
tussen de Nederlandse linies
liepen en de backs Van Bronck-
horst en Ooijer vrij lieten. In
balbezit werd redelijk vaardig
gecombineerd. De 1-0 na 20
minuten was verdiend; de goal
had bovendien kwaliteit. McF-
adden en Fletcher, twee jonkies
van 19 en 20, tructen Cocu en
de te laat instappende De Boer,
via wiens been het schot van
McFadden tegen het net vloog.
Nederland slaagde er nauwe
lijks in een fatsoenlijke combi
natie bij elkaar te spelen. Over
mars was soms dreigend op
links, Van der Meyde had een
aantal uitstekende acties, maar
Schotland - Nederland, een vierluik. Ruud van Nistelrooij wordt vlak voor tijd van scoren afgehouden, supporters en Dick Advocaat treuren na de i-o nederlaag en Jaap Stam
heerst in de lucht tegen de Schotten Christian Dailly en Steven Pressley. Foto's ANP/Ed Oudenaarden/Marcel Antonisse en AFP/Adrian Dennis
door het centrum was er weer
geen passing van betekenis.
Voor de zoveelste keer bleek
bovendien dat Van Nistelrooij
niks heeft aan Kluivert.
Dat de twee elkaar niet aanvoe
len bleek nog eens kort voor
rust, toe Van Nistelrooij op het
middenveld schitterend weg
draaide van een tegenstander,
aan een rush begon en Kluivert
met een steekballetje vrijspeel
de. De wisselspeler van Barce
lona verwachtte kennelijk niks
meer en struikelde hulpeloos
over de bal. Weg kans.
Na rust lag Oranje uiteraard bo
ven. Advocaat zal menen dat hij
dat toch maar mooi fikste, door
Seedorf in te brengen voor Van
Bronckhorst, maar het is een
voetbalwet dat de underdog-
op-voorsprong zich terugtrekt
op eigen helft en de stand gaat
verdedigen. Seedorf was alleen
optisch een versterking.
De postbode uit Milaan (halen
en brengen voetbal) wekte op
nieuw de indruk zich als de eni
ge echte spelmaker van Oranje
te zien. Dat was zeker het geval
toen Van der Vaart werd inge
bracht. Die werd door Seedorf
enkele keren opzichtig overge
slagen.
Zelfs de wissels van Advocaat
waren dubieus. Geen Van
Hooijdonk in de slotfase, wel
counterspits Makaay. En uiter
aard geen Sneijder, want die zat
op de tribune. En dan klagen
over een gebrekkige aanvoer
voor zijn wereldspitsen.
SCHOTLAND: Douglas; McNamara,
Wïlkie, Pressley en Naysmith; Fletcher,
Dailly, Ferguson en McCann (71.
Pearson); McFadden (90. Hutchison)
en Dickov (66. Miller).
NEDERLAND: Van der Sar; Ooijer,
Stam, De Boer en Van Bronckhorst
(46. Seedorf); Van der Meyde, Davids
(60. Van der Vaart), Cocu en Over
mars; Kluivert (77. Makaay) en Van Ni
stelrooij.
itich verslaat
amende Tergat
Mijmegen
nje met oudste
I sinds 1957
if - Het Nederlands ba
ll dat zaterdag een sma-
fe 1-0 nederlaag leed in
ind was het oudste
p-team ooit. Met een ge
lde leeftijd van 29 jaar 11
1 en 5 dagen werd het
[d'van 11 september 1957
tburg - Nederland 2-5)
1 twee maanden uit de
n geschrapt. Op de derde
staat het Nederlands elf-
[jiet op 13 maart 1955 op-
Sgen Denemarken.
na en Robben
1 in selectie
De selectie van het Ne-
s voetbalelftal is voor de
6 van de play-offs in de
"ficatie tegen Schotland
iePSV' ers Wilfred Bouma
II Robben uitgebreid,
a behoort niet meer
jelersgroep. De voor-
ir kreeg zaterdag zijn
gele kaart van het kwali-
lemooi en is geschorst.
De materiaalhokken liggen vol, de schoenen staan in het vet, de
kantine is dicht. Het weekeinde is voorbij, maar nog niet
vergeten. Henk Angenent, die met Ruud Bröring, Jan Siemerink en
een gastschrijver wekelijks op het sportweekeinde terugblikt, zet
het wereldkampioenschap rugby in de herhaling.
Ook al was er dit weekeinde
geen competitieronde in het
betaalde voetbal, toch heb ik
heel wat leuke sport op televi
sie gezien. Dan doel ik niet op
Schotland - Nederland, want
daarvan gaat mijn hart niet
sneller kloppen. Je zou het een
dramatisch hoogte
punt kunnen noe
men. Maar als het
Nederlands elftal
niet eens gelijk kan
spelen tegen de
Schotten, dan moet
de bezem maar eens
door deze selectie
heen. Dat gebeurt in
andere sporten toch
ook.
Over andere sporten gespro
ken: ik heb mijn ogen uitgeke
ken bij de beelden van het we
reldkampioenschap rugby.
Wat heeft die sport zich de
laatste jaren ontwikkeld tot
een indrukwekkend en intelli
gent spel Ik vond het fantas
tisch. En met behulp van ca
mera's zien ze tegenwoordig
alles. Scheidsrechters gebrui
ken tv-beelden om in moeilijke
situaties de juiste beslissing te
nemen. Dat vind ik pas profes
sioneel.
Kom daar eens om in het ma-
rathonschaatsen. Zaterdag
avond op de Haagse Uithof la
gen Jan Maarten Heideman en
Cédric Michaud met elkaar in
de clinch. Niet eens zozeer tij
dens de eindsprint, die Heide
man won, maar onderweg.
Geen scheidsrechter die in
greep, want daarvoor had Mi
chaud na afloop maar een
protest moeten indienen. Nou
vraag ik je.
Dat ik mijzelf niet in het
strijdgewoel heb gemengd,
heeft met mijn li
chaam te maken. Dat
doet door allerlei oor
zaken niet precies
wat ik wil Ik had za
terdag bij de wereld
bekerwedstrijd lange-
baan in Erfurt dan
ook niets te zoeken
gehad. Mijn%ollega-
marathonschaatser
Miel Rozendaal reed
daar wel maar kwam meteen
tijd van 13.47 op de 10.000
meter ook niet uit de verf. Hij
is een raspaardje dat, als hij
goed rijdt, voorzichtig moet
zijn. Maar kennelijk heeft hij
te hard doorgetraind.
Een verademing vond ik de 10
kilometer van Tom Prinsen.
Hij reed in de B-serie een tijd
die ik in deze vorm in de verste
verte niet zou hebben neerge
zet. Door zijn optreden wordt
het weer wat drukker aan de
schaatstop. Ik juich dat toe:
hoe meer zielen hoe meer
vreugd.
Henk Angenent uit Woubrugge
is marathon- en langebaan
schaatsen Hij won de Elfste
dentocht in 1997.
Ter Leede speelt jufïrouwenvoetbal in een ernstige vorm
nt.
n Spierdijk
Quick Boys voelt
een beetje als een kampi-
loeg. De Katwijkers toon-
eleving en soms een beet-
m tegen Ter Leede. Dat
M k( voldoende om met 4-
len van de Sassenhei-
q3 in een wedstrijd die door
Boystrainer Gert Aande-
ls de beste van het sei-
_wf rerd betiteld.
wiel had de wedstrijd te
er Leede extra belangrijk
ikt. De trainer had wat
ren door zijn spelers-
t zeggen dat het hier om
j edstrijd van het seizoen
Aanhaken of afhaken was
is hem de inzet van de
rijd tegen Ter Leede. „Het
och doodzonde zijn om
leze selectie niet om het
oenschap te spelen", had
liner de spelers voorge-
1 n. Dit verhaal, gevoegd
t gegeven dat de ploeg
1 de eerste wedstrijd van
zoen door Ter Leede 'ge
il' voelde, zorgde ervoor
Juick Boys op scherp
in zo'n geval niet eens
dat alle spelers in vorm
lendrik van Beelen bij-
«ld heeft het nog niet te
1. maar hij compenseert
enorme strijdlust. En
"nis den Turk maakte
duidelijk waarom hij
toegevoegde waarde
■voor Quick Boys. Ge
Doelman Peter Kromhout bespringt zijn ploeggenoten bij de vierde treffer van Quick Boys tegen Ter
Leede. Foto: Cees van Hoogdalem
lukkig stralen de andere spelers
genoeg energie uit. Niels van
Duijn bijvoorbeeld was een
openbaring als rechtermidden
velder en aanvaller Mamix van
der Gun raakt wel eens een bal
verkeerd, hij blijft het a la Dirk
Kuijt de verdedigers lastig ma
ken.
Ter Leede is geen schim meer
van de ploeg die zo fris aan de
competitie begon en de eerste
vijf duels met het maximum
van 15 punten afsloot. Zes pun
ten haalden de Sassenheimers
uit de zeven wedstrijden die
volgden, een gemiddelde waar
een degradatiekandidaat zich
voor zou schamen. Het won
derlijke is dat Ter Leede nog
steeds medekoploper is in een
klasse waarin de krachtsver
schillen klein zijn.
Maar in de vorm van afgelopen
zaterdag hoeft Ter Leede zich
geen enkele illusie over een ho
ge eindklassering te maken. Er
is wel voldoende kwaliteit,
maar onvoldoende strijdvaar
digheid. Terwijl Quick Boys zijn
hele ziel en zaligheid in de wed
strijd gooide, trokken te veel
Sassenheimers de benen terug,
'juffrouwenvoetbal' in een ern
stige vorm.
Tekenend waren drie gevallen
waarbij Sassenheimers zich
kermend ter aarde stortten en
om verzorging wenkten alsof er
knie- dan wel enkelbanden wa
ren gesneuveld. Trainer Arie
Lagendijk kent zijn pappenhei
mers intussen, hij liet op die
momenten niet eens vervan
gers warmlopen.
Te weinig scherpte in de duels
betekent meestal ook te weinig
scherpte in andere situaties,
bijvoorbeeld voor het vijande
lijke doel. Daar kwam Ter
Leede meer dan voldoende,
maar een handvol één tegen
één duels met Peter Kromhout
eindigden alle in het voordeel
van de Katwijkse doelman. Het
enige doelpunt van Ter Leede
kwam uit een strafschop. Pa
trick Kalkema dreigde een duel
van Dennis den Turk te verlie
zen en ging liggen. Florencia
Cornelia schoot er zijn negende
van het seizoen in.
Daarvoor was Quick Boys al op
1-0 gekomen. Van Duijn begon
bij de middenlijn aan een solo
en sloot die af met een schotje
met zijn linkerbeen. Waasdorp
deelde in de Sassenheimse ma
laise en duwde de bal in zijn ei
gen bovenhoek.
Vlak na rust "verscheen Ter
Leede weer twee keer vrij voor
het Katwijkse doel. Beide malen
redde Kromhout. Na zijn twee
de ingreep stuurde hij met een
verre trap Van der Gun de diep
te in, die een paar Sassenhei
mers en doelman Waasdorp
zijn hielen liet zien: 2-1. Het
was eigenlijk de genadestoot
voor Ter Leede. Quick Boys
rook bloed en schakelde nog
een tandje bij. Remco Torken
zorgde voor 3-1 na een mooie
actie van Van Duijn. Hendrik
van Beelen won kort daarop
een stevig duel van Carlo van
Zeist en dat betekende de inlei
ding tot de 4-1 van Derek van
der Plas.
Trainer Aandewiel zei dat hij
lang op een dergelijke voorstel
ling van zijn ploeg had moeten
wachten. „Het is het grootste
cliché uit de voetballerij, maar
het begint allemaal met inzet."
QUICK BOYS: Kromhout; Van Dam,
Hoek, Den Turk (46. Timmermans),
Guyt; Van Duijn, Van der Plas, Mus-
sche; Van Beelen, Van der Gun (58.
Torken), Bak.
TER LEEDE: Waasdorp; Faerber, Van
Zeist, Jansen, Hoogkamer; Rbii, Koers
(79. Blom), Koordes (77. M. Bloem-
heuvel); Kalkema, Cornelia, Hamdi.
