KUNST CULTUUR
Kylie Minogue is een dame geworden
Orkest en verteller strijden om aandacht
Nieuwe album Beatles alleen te horen op Beat Meet
Briefwisseling
ontdekt tussen
Vestdijk en Reve
'Verhuizen' bezorgt
geen echt verhuisgevoel
Grootse zan
After Forev(
Poeldijk»
theatergroi
wint festivi
Horst Tappert als Derrick.
Foto: Reuters
Derrick terug
als stripheld
Berlijn - Vijfjaar na zijn af
scheid keert de Duitse politie
man Derrick op 26 februari
2004 terug in een animatiefilm.
De tachtig minuten durende te
kenfilm wordt momenteel 'in
gesproken' door onder anderen
Horst Tappert en Frits Wepper,
die Derrick en zijn assistent
Harry Klein vertolkten in de
zeer populaire tv-serie. Er zijn
in totaal 281 episodes van Der
rick voor de televisie gemaakt,
die tussen 1974 en 1998 werden
uitgezonden. Het verhaal van
de animatiefilm speelt zich af in
de coulissen van het Eurovisie
Songfestival.
Prijs Koolhaas
voor ambassade
berlijn - De Nederlandse archi
tect Rem Koolhaas krijgt de Ar
chitectuurprijs Berlijn 2003
voor het door hem ontworpen
gebouw van de Nederlandse
ambassade in de Duitse hoofd
stad. De jury roemt het gebouw
om de 'complexe ruimtelijke
organisatie die echter niet ver
warrend, maar makkelijk te
ontraadselen is'. Het personeel
van de ambassade heeft echter
talrijke klachten over het ge
bouw. In Berlijn is zaterdag een
grote overzichtstentoonstelling
geopend over het werk van
Koolhaas. Vanaf maart 2004 is
de expositie te zien in de Kunst
hal in Rotterdam.
leiden - De Leidse boekenanti-
quair Piet van Winden heeft ze
ven nog onbekende brieven van
Simon Vestijk aan de jonge Ge
rard Reve ontdekt. Het gaat om
brieven uit de jaren 1947-1951.
Van Winden zal deze week uit
en over de brieven publiceren
in het Reve-tijdschrift Nader tot
hem. De brieven zullen waar
schijnlijk over enige tijd in een
gebundelde uitgave op de
markt worden gebracht.
Reve, die in december tachtig
jaar wordt, ligt momenteel in
het ziekenhuis. Hij lijdt al enige
tijd aan dementie. Vestdijk
schreef de brieven kort na het
debuut 'De avonden' van (toen
nog) Simon van het Reve. Vol
gens Van Winden was Vestdijk
erg onder de indruk van het
werk van zijn jonge collega. Af
gelopen weekeinde legde Van
Winden in Maastricht, tijdens
de Antiquaren-beurs, ook nog
de hand op elf brieven van de
dichter Adriaan Roland Holst
aan Reve uit de jaren 1967-
1972.
Overigens verschijnt over een
maand een driedelige kathe-
draalvormige catalogus met
2000 beschrijvingen van boe
ken, brieven, handschriften en
andere Reve-attributen. Als toe
gift zit in elk foedraal een stukje
teennagel van de schrijver. De
catalogus zal in een beperkte
oplage van zo'n honderd exem
plaren op de markt verschijnen.
muziek recensie
Susanne Lammers
Concert: Orkest van de Achttiende Eeuw
o.l.v. Frans Bruggen met de Symfonie in D
van Luigi Cherubini en Egmont, opus 84
van Ludwigvan Beethoven. Met
medewerking van Ger Thijs (verteller) en
Rebecca Nash (sopraan). Gehoord:
15/11, Stadsgehoorzaal, Leiden.
Het concert dat het Orkest van
de Achttiende Eeuw zaterdag in
de Stadsgehoorzaal gaf, draaide
om Beethoven. En daarom
opent het orkest met de eerste,
en enige, symfonie van Luigi
Cherubini. Cherubini was niet
alleen de tijdgenoot voor wie
Beethoven de meeste bewon
dering had, bij Beethoven
kwam ook tot bloei wat Cheru
bini begonnen was. Zonder
Cherubini geen 'Fidelio', bij
voorbeeld, Beethovens enige
opera. Centraal stond echter de
'Egmont', dat wil zeggen de
complete toneelmuziek die
Beethoven componeerde bij
Goethe's toneelstuk over de
Hollandse vrijheidsstrijder die
sneuvelde op het schavot.
Die muziek schreef hij rond
1810, als de vrijheidsgedachte
heel Europa beheerst. Naast de
ouverture, een aantal entr'actes
en de Siegessyphonie bevat de
Egmont ook twee liederen, ge
zongen door Rebecca Nash.
Maar deze 'Egmont' is vooral
ook bijzonder door de teksten
van verteller Ger Thijs, die een
vrije impressie van het toneel
stuk door de muziek vlecht.
Dat het Orkest van de Achttien
de Eeuw het predicaat topor
kest verdient, hoor je onmid
dellijk bij Cherubini's symfonie.
Het statige lento krijgt maxi
maal effect door de grote rust,
de verfijnde frasering en de zeer
heldere articulatie. Contrasten
in tempo, dynamiek en orkes
tratie en excellent samenspel
maken van deze muziek, die
toch wel erg sterk leunt op her
halingen en lange uitwerkin
gen, een buitengewone beleve
nis. Brüggen wijst ons op de
fijnzinnige details, de subtiele
wisselingen van majeur naar
mineur, van pianissimo naar
dubbelforte en laat vooral de
solo-partijen voluit tot hun
recht komen.
Brüggen en zijn orkest spelen
na de pauze zo mogelijk nog
meeslepender in de 'Egmont',
maar na de donkere en drei
gende ouverture gaat een groot
deel van de aandacht toch naar
verteller Ger Thijs. Thijs schil
dert het zestiende-eeuwse
Brussel en graaf Egmont, zoals
Goethe en Beethoven hem za
gen. Zijn teksten zijn ouderwets
poëtisch, de Tachtigers klinken
erin door en helemaal vrij van
pathos is Thijs niet. Maar in de
entr'actes waarin hij samen met
het orkest optrekt, vallen mu
ziek en tekst mooi en effectief
samen. Sopraan Rebecca Nash
heeft het wat dat aangaat wat
lastiger. Haar stem is heel licht
en kan vaak alleen in de hoogte
tippen aan de orkestklank, de
portee van de zin 'Welch Glück
sondergleichen' wordt vooral
door het orkest voelbaar ge
maakt.
Het noodlot klinkt zwaar en bij
tijden angstig schril door in de
'Egmont', maar naast het dra
ma en het verdriet is er ook
sereniteit en helderheid, en
zelfs naai' apotheose neigende
jubel. Het Orkest van de Acht
tiende Eeuw vertolkt dat alle
maal zonder enig effectbejag,
met een puurheid en helder
heid die de hoogste lof ver
dient.
door Sandra Put
londen - 'De prinses van de pop
muziek', zoals Kylie Minogue het
liefst genoemd zou willen wor
den, lanceerde zaterdag haar
nieuwe album 'Body Language'
met een eenmalige show in het
Carling Apollo Theater in Lon
den. En daar blijft het voorlopig
bij, want een wereldtournee lijkt
er nog niet in te zitten.
De geruchtenmachine draait op
volle toeren. De kleine, tengere
Kylie Minogue (35) is sinds eni
ge tijd hevig verliefd op de
Franse acteur Olivier Martinez,
die ook model is. Zou de prin
ses van de popmuziek een ge
zinnetje aan het plannen zijn?
Of is ze misschien zelfs al zwan
ger?
Toen de Australische zangeres
afgelopen weekeinde tijdens
een persconferentie in Londen
meldde nog niet te weten of ze
nu wel of niet op wereldtournee
gaat, gingen de geruchten nog
harder gonzen. Ze gaat inder
daad verhuizen naar Parijs om
zich daar te vestigen met Marti
nez, maar: „Ik weet niet wat er
in de toekomst gaat gebeuren
en of ik zal trouwen. Eén ding
weet ik wel en dat is dat ik als ik
eenmaal oma ben mijn klein
kinderen ga vervelen met het
zingen van al mijn liedjes."
Minogue - die inmiddels een
zangcarrière van vijftien jaar
achter de rug heeft - reageerde
als een ware professional op de
vragen over haar privé-leven.
Het bleef dus gissen. Wel maak
te ze duidelijk zich erg gelukkig
te voelen, zowel privé als muzi
kaal. „Mijn nieuwe album komt
ook echt op het juiste mo
ment", aldus Minogue zeven
uur voor de officiële lancering
van 'Body Language' in het
Londense Carling Apollo Thea
ter.
Minogue heeft zich tijdens het
maken van 'Body Language'
ook niet opgejaagd gevoeld.
„De platenmaatschappij heeft
me laten gaan en dat is bijzon
der prettig. Ik heb het gevoel
dat ik met dit album verder ben
gegaan waar ik twee jaar gele
den met mijn laatste plaat 'Fe
ver' was gebleven. Het is nog
steeds electro, maar met het
verschil dat we het zachter heb
ben gemaakt. Minder beats en
meer funk. Wat ik zelf ontzet
tend leuk aan dit album vind, is
dat ik heel veel heb kunnen ex
perimenteren met mijn stem.
Dat heb ik nooit eerder op deze
manier gedaan."
Kylie Minogue lanceerde haar nieuwe album 'Body Language' zaterdag met een exclusieve show in Londen. Foto: AP/Andy Butterton
En er is nog een nieuwigheid:
Kylie Minogue heeft haar imago
veranderd. Geen sexy truitjes
meer, geen broekjes meer waar
haar derrière - die tot de mooi
ste van de wereld is uitgeroe
pen - uit puilt. Miss Minogue is
een dame geworden en kiest te
genwoordig voor de iets hoger
gesloten kledij.
„Nee, het maakt me zeker niet
uit of anderen dat wel doen",
wees ze in de richting van ar
tiesten als Britney Spears en
Christina Aguilera. .Alleen voor
mij hoeft het niet meer. Dat wil
zeker niet zeggen dat ik spijt
heb van de video's en foto's die
van mij zijn gemaakt. Overigens
zie ik het zelf niet als een enor
me imagoverandering. Het is
een kleine verandering, maar
blijkbaar valt het op", aldus
Minogue, die voor de gelegen
heid gekleed ging in een zwart
witte bloemetjesjurk van Cha
nel met daaronder een paar
zwarte leren laarzen.
De Australische zangeres mag
zich dan bescheidener zijn
gaan kleden, ze gaf zich tijdens
de persconferentie toch ook
nog een beetje bloot. „Ik doe
mijn best om nu heel kalm over
te komen, maar dat ben ik
niet", zei ze ietwat nerveus.
„Het is allemaal nogal intens
geweest de afgelopen weken.
In de show waarmee ze haar
nieuwe album officieel gaat
lanceren, is volgens Minogue
ontzettend veel tijd gestoken.
„We hebben zes weken geoe
fend. Ik hoop dat het allemaal
goed gaat." Van over heel de
wereld waren mensen speciaal
voor de zangeres naar Londen
afgereisd. Het album 'Body
Language' werd tenslotte op
spectaculaire wijze gelanceerd
met een eenmalige show (kos
ten 1,5 miljoen euro). Slechts
vierduizend mensen mochten
bij het exclusieve optreden aan
wezig zijn.
Het concert dat vijf kwartier
duurde, zou Minogue in zijn
geheel, eventueel met een klei
ne uitbreiding, kunnen gebrui
ken om op tournee te gaan.
Maar de Australische lijkt vast
beraden. Het concert was een
eenmalige aangelegenheid. Wel
namen dertien televisiecame
ra's de show op. „En of ik op
tournee ga? Misschien."
De show 'Money can't buy"
opende met het strakke, nieuwe
nummer 'Still standing' waarbij
Minogue, gezeten op een zwar
te balk zoals op het hoesje van
de cd, en als een Bardot-looka-
like in de lucht balanceerde.
Eenmaal op het podium wist zij
met achtergrondzangeressen,
twaalf dansers en een band
waar te maken een echte prin
ses van de popmuziek te zijn.
Alleen lijkt het toch meer om
haar verschijning te gaan dan
om haar zangtalent. Zo moest
Minogue constant ondersteund
worden door een geluidsband
en werd het publiek pas echt
wild wanneer ze zachtjes met
haar kont schudde of een van
haar oudere hits zong. Dat
Minogue een goede performer
is, mag echter na zaterdag
avond duidelijk zijn. Liggend
op de grond, gedrapeerd op
een motor en wulps bewegend
tussen paraplu's en dansers.
Met onder andere haar hypno
tiserende single 'Slow' en het
gloednieuwe, lieve nummer
'Chocolate' wist ze de vierdui
zend aanwezigen binnen de
kortste keren voor zich te win-
door Theo de With
leiden - Een enkele bezoeker
kan zijn teleurstelling niet on
derdrukken. Door het Leidse
zalencentrum Antonius klinkt
de muziek van het nieuwe
Beatles-album 'Let it be naked'.
De cd is echter niet te koop. De
platenmaatschappij heeft de
officiële release uitgesteld tot
maandag, een dag na de Beat
Meet.
„Het album zou dit weekeinde
worden uitgebracht en daar
heb ik bij het vaststellen van de
datum voor deze Beatlesbeurs
rekening mee gehouden", zegt
Franck Leenheer, organisator
van de veertiende Beat Meet.
„Helaas ben ook ik overgele
verd aan de grillen van de pla
tenmaatschappij. Als die be
sluit om de release twee dagen
op te schuiven, is daar niets
aan te doen."
Leenheer heeft van de platen
maatschappij wel de beschik
king gekregen over een exem
plaar van 'Let it be naked'.
Daarom is het album wel te ho
ren in het Antonius, maar niet
te koop. „Ik heb met mijn hand
op mijn hart moeten beloven
dat ik het niet zou uitlenen. De
primeur was immers beloofd
aan de Avro op Radio 2." Deze
zender wijdde gistermiddag
een twee uur durende docu
mentaire aan het Beatles-al
bum.
'Let it be naked' is de uitgekle-
Allerlei spullen worden op de Beat Meet aangeboden, variërend van cd's tot borstbeelden. Foto: Eric Taal
de versie van het album dat de
Beatles in 1969 maakten. De
Fab Four verkeerden in hun na
dagen. Op initiatief van Paul
McCartney sloten ze zich op in
een verlaten filmstudio om de
nieuwe plaat zo live mogelijk
op te nemen. De sessies zou
den worden gefilmd, zodat er
een documentaire van gemaakt
kon worden. De aanwezigheid
van de camera's en van Yoko
Ono, de nieuwe liefde van John
Lennon, zorgden voor zulke
grote spanningen dat de opna
men gestaakt werden.
Nadat een jaar later het doek
was gevallen voor de Beatles
kreeg de Amerikaanse producer
Phil Spector de opdracht uit de
opnamen een nieuwe LP te
destilleren. Dat werd het album
'Let it be'. Spector voorzag de
songs van zijn bekende wall of
sound, een laagje glazuur met
strijkers en koren. Paul McCart
ney heeft het eindresultaat al-
üjd afgrijselijk gevonden. Ruim
33 jaar na dato neemt hij nu re
vanche. Hij heeft de omstreden
plaat gerenoveerd en ontdaan
van alle overtollige ballast. 'Let
it be naked' is het resultaat.
Voor Franck Leenheer had het
allemaal niet gehoeven. „Ik ben
gewend aan die LP uit 1970.
Het is het idee van Paul, niet
van mij. Volgens mij zit er na 33
jaar niemand meer op een
nieuwe plaat van de Beatles te
wachten", aldus de Leidenaar.
Ondertussen houdt hij zijn
kraam met Beatles-rariteiten in
het zalencentrum aan de Lange
Mare nauwlettend in de gaten.
De standhouders uit Neder
land, België, Duitsland en Italië
bieden onder meer cd's, dvd's,
platen, foto's, boeken en kalen
ders van de Beatles aan. „Ik
heb het idee dat de fans liever
de toen gemaakte film uitge
bracht zouden willen hebben
op dvd. Maar ook dat schijnt er
aan te komen."
'Get back' en 'Long and
winding road' worden onder
tussen over de hoofden van de
bezoekers van Beat Meet uitge
stort. Er wordt niet met gespits
te oren naar geluisterd. Beat
Meet is ook één grote reünie.
Over de volle dozen met platen
heen wordt nagepraat over on
der meer het laatste concert
van Paul McCartney. „'Let it be
naked' zal ongetwijfeld goed
verkopen, maar ik verwacht
niet dat het de eerste plaats van
de album top honderd zal ha
len", zegt Leenheer. „Mis
schien wel in Engeland en de
Verenigde Staten. Daar zijn de
mensen toch veel meer Beatles-
gek dan in Nederland."
moristisch zijn. Er klinken veel
echo's in door van andere thea
tergezelschappen (het slap
stickachtige van Unieke Zaken,
de hilarische ontbijtscène van
het Hans Hof Ensemble). Blijk
baar heeft regisseur Loes Heg-
ger zich hierdoor laten inspire
ren.
Naast allerlei bekende verhuis-
akkefietjes kent Verhuizen'
momenten van overdenking.
Tijdens het inpakken vraagt één
van de broers zich af: „Wat is
dat brok-in-de-keel-gevoel?"
En: „Wat is eigenlijk een herin
nering?" Maar dan zijn de ver
huisdozen nog lang niet gevuld.
Het is nog véél te vroeg voor
zulke heftige emoties.
Dit komt ook door de timing.
Die is in de hele voorstelling
wisselvallig. Het verhaal loopt
traag en de overgangen tussen
het spel en de muzikale inter
mezzo's haperen vaak. Geluk
kig is er een enkel ogenblik dat
je met de bewoners meebeleeft.
Na de verhuizing schuift de
achterwand van het decor ver
naar achteren. Dat maakt de
nieuwe woning ineens tien keer
zo groot als de oude huiskamer.
De bewoners stappen over de
drempel van hun nieuwe wo
ning en zijn - net als het pu
bliek - verrast: wat een zee van
ruimte! Maar dat enkele mo
ment kan de voorstelling toch
niet redden.
jeugdtheater recensie
Paulien Koopmans
Voorstelling: 'Verhuizen'. Regie: Loes
Hegger. Spel: Mike van Alfen, Fabian
Holle en Huug van Tienhoven. Gezien:
16/11, LAKtheater, Leiden.
„Dag huis! Dag kamer! Dag
gang! Dag uitzicht! Dag behang!
De voorstelling 'Verhuizen' is
herkenbaar voor iedereen die
wel eens een verhuiswagen
heeft laten voorrijden. Alles wat
normaal en vanzelfsprekend
was, verandert. Hoe moetje bij
voorbeeld op je nieuwe stek
slapen? En zal het nieuwe huis
ooit weer als 'thuis' aanvoelen?
De drie spelers (Mike van Alfen,
Fabian Holle en Huug van
Tienhoven) beginnen opeenge
stapeld op de sofa in een piep
klein huiskamertje. Dit huiselij
ke decor is opgebouwd aan de
rand het toneel vlak voor de
voeten van het publiek. Dat
maakt de afmetingen nog krap
per dan ze al zijn. De twee
broers en hun neefje rommelen
wat aan: ze ontbijten, ze pak
ken verhuisdozen in, ze dro
men weg bij oude, vergeten
spullen en ze wachten op de
komst van de verhuizers.
Het gegoochel met huisraad en
verhuisdozen moet vooral hu-
muziek recensie
Hans Keijzers
Concert: After Forever. Gezien: 15/
LVC, Leiden,
Nog niet eerder vond After
rever de weg naar het Lr
LVC. Met nieuw werk van
nieuwe mini-album 'Exord.
vielen de metalfans in Lei
met hun neus in de bi
Noem de dames maar op
het hardere genre beheer
Anneke van Giersbergen
The Gathering en Sharon
Adel van Within' Tempi:
lopen in die wereld rond.
den met fantastische stem
gezegend, maar de stem
Floor Jansen slaat alles.
De klassiek geschoolde sop
laat met speels gemak
stem van hoog naar laag gi
len en kiest zelfs gedeeli
voor een opera-achtigë ii
ling. Sterke songs maakt
Forever met venijnige stai
gitaarpartijen die klinken al
peterende machinegewi
Steeds is er weer ruimte
een mooie tempowisselin
het nummer en steevast zij
de melodieuze bijna mji
eeuws aandoende keyboa
nen van Lando van Gils vo
broodnodige variatie.
Met het grootste gemak
speelt After Forever de za;
laat de lange haren flink-;
gaan en met de ventilator c
hoogste stand aan de ram
het podium geeft dit ook
eens een schitterend
Bij 'Estranged' kan Sj
Gommans eindelijk zijn bi
grunts kwijt en even latei
het contrast bij 'Glori
means' niet sterker zijn.a
prachtige stem van Floor
sen de rauwe grunts we
beantwoordt.
Inhoudelijk heeft After Fa
ook wat te melden. In 'Fo
Hope' verwerkt de metali
een tekst van Rabin eD
schrijft het conflict tusse
Palestijnen en de Israeli's,
Forever neigt met haar s
nog wel eens naar te veell
basme, maar door de
neerde opbouw van de i
mers met de klassieke koo
de soms oosterse invloedi
de juiste, tempowisseli
blijft de sound heerlijk i
lans. 'My Choice' wordt ge
telijk akoestisch vertolkt f
ballade hangt dicht tegei'
werk van The Gathering
Met het Iron Maiden coi
'The evil that men do' ei
ruige maar o zo transpa
'Emphasis' besluit After Fo
de set en laat een gelukk
tevreden LVC achter.
leiderdorp - Een dubbele
voor Theatercollectief 12i
op het eenakterfestival dal
ater Toverlei het
weekeinde hield in Leidei
De groep uit Poeldijk oi
zowel de jury- als de pub
prijs voor 'Linkse directe, i
se hoek' van Reinier van
rik, over leven en werk v
van Klaveren.
De jury, waarin onder me
neelschrijver Kees Holie
en actrice Josée Ruiter z
hadden, blijkt unaniem
thousiast over de prestatie
dit theatercollectief. „Niet
lof voor deze prachtige
stelling waarin alles klop
spel, de regie, het licht, d(
ziek en het toneelbeeld,
het decor en het lichtge
lijkt de kleine speelruimti
de zaal veel groter. Een pi
sioneel geheel. Hulde!", zo
in het juryrapport te lezen
De publiekprijs, waarovi
passe-partout-houders va
vier dagen durende ff
mochten beslissen, ontviii
succesvolle theatercollecti
handen van Leiderdorps b
meester Zonnevylle, die
bijzonder ingenomen t<
met dit initiatief van f'
groep Toverlei. „Met enigf
stel ik vast dat de culture!,
wikkelingen in Leiderdoi
laatste tijd in een strooi
snelling zijn geraakt. Ik
dan ook dat we van dit e
terfestival een terugkeren
nement kunnen maken",
Zonnevylle.
Gedurende vier dagen hi
elf groepen uit diverse pk
in de regio, waaronder bel
namen als Toverlei, Totl
Genoegen, Per Expres en!
cri, heel uiteenlopend wé
ten zien. Juryvoorzitter
Holierhoek zei in zijn slot
die verscheidenheid in
mate te waarderen, omd
jury hierdoor gedwongf
heel goed na te denken oi
vraag, waarom ze iets mi
spannend of leuk vindt.
