Gewone Lisser' op
veg naar Oranje
SI
riy Opdam steeds vaker genoemd als potentiële international
co
O
SPORT
ZATERDAG 8 NOVEMBER 2003
Als het aan de kenners ligt, prijken er
maandag nieuwe namen op het lijstje ge
selecteerden voor het Nederlands elftal.
AZ-speler Barry Opdam is een van de spe
lers die de Oranje-verdediging zou moe
ten versterken. De Lissenaar (27) is een be
palende speler in de Alkmaarse eredivisie-
ploeg, die onder leiding van Co Adriaanse
dit seizoen zo opvallend goed presteert.
door Willem Spierdijk
AZ kabbelde de laatste jaren rustig voort,
keurige middenmoter in de eredivisie. Er
was wel eens wat met trainers en de
voorzitter, maar bij welke club is dat
niet? En Barry Opdam kabbelde keurig
mee. Uitstekende voetballer met be
scheiden presentatie, die zich in betrek
kelijke anonimiteit naar een financieel
onbezorgde toekomst voetbalt.
Ineens swingt AZ, de ploeg speelt soms
sensationeel voetbal, staat een paar uur
bovenaan de eredivisie. Spelers worden
in verband gebracht met het Nederlands
elftal. Barry van Galen, Jan Kromkamp
en ook Barry Opdam. De Lissenaar voelt
zich gestreeld door de positieve beoor
deling van zijn spel. „Vooral als het ge
beurt door oud-voetballers die zelf ook
het een en ander hebben meegemaakt.
Maar het gaat er uiteindelijk om of Ad
vocaat het ook vindt. Als het ooit zover
mocht komen dan is het natuurlijk hart
stikke mooi, dat lijkt me duidelijk. Of ik
het aankan? Daar kan ik zelf niet over
oordelen, ik ken het niveau niet van het
Nederlands elftal. AZ speelt nu op een
hoog niveau, maar of dat voldoende is?
Je hoort altijd van spelers dat een trai
ning van het Nederlands elftal nog twee
stapjes verder is. Dat zeggen spelers die
vaak al bij een topclub zitten. Dan zal
het voor mij wel zes stappen hoger zijn."
Opdam rekent niet op een oproep van
de bondscoach. „Hij heeft de groep met
wie hij naar Portugal wil eigenlijk al be
kend gemaakt. Maar misschien krijg ik
daarna een kans. Na het EK haken er ou
dere jongens af." Dat zijn naam nu
steeds vaker valt, verbaast hem. De eer
ste die hem noemde was Co Adriaanse
in het programma Voetbal Insite. „An
deren gaan dat napraten. Dan lees je:
Opdam heeft kwaliteiten, hoe kan het
dat zo laat wordt opgemerkt. Ik heb ei
genlijk altijd zo gespeeld, het valt nooit
zo op. Aandacht is er voor de kleinere
clubs alleen als ze tegen de top-drie spe
len. Ja, en als je dan de hele wedstrijd
onder druk staat, vallen je kwaliteiten
ook niet zo op."
Opdam ging op 19-jarige leeftijd over
van FC Lisse naar AZ. „Ik heb geluk ge
had dat Mark Wotte bij FC Lisse kwam.
Die stuurde bij het eerste een speler weg
en hij zei: je staat de ontwikkeling van
Opdam in de weg. Hij heeft mij in de ba
sis gezet en ook als ik mindere wedstrij
den speelde, liet hij me staan. Ik moest
de corners nemen, de vrije trappen van
af de rechterkant, de penalty's. Ik kreeg
verantwoordelijkheid."
In Alkmaar stond hij zijn eerste seizoen
al regelmatig in het eerste elftal. „Ik liep
tussen bekende spelers als Henri Krü-
zen, Bart Lataheru. Van de groep kreeg
ik waardering en steun, ondanks het feit
dat we meteen degradereerden. De jon
gens bleven vertrouwen houden. Ver
trouwen van de groep moet je verdie
nen, dat is me gelukt. Ik kwam als links
back: vent uitschakelen, bal snel inleve
ren, zo ben ik ook begonnen."
De seizoenen daarna werkte hij zich op
tot basisspeler, hij zag bijna alle plekken
in een elftal. „Behalve rechtsbuiten,
rechtsback en spits heb ik overal ge
staan. Het is een voordeel dat je overal
kan spelen, het is weer een nadeel dat je
soms niet weet waar je komt te staan."
Intussen heeft hij zijn stek gevonden,
centraal in de verdediging. „Waar ik nu
sta, voel ik me lekker. Ik heb het spel
voor me. M'n sterke punten komen tot
zijn recht: de pass van achteruit geven
en het inschuiven." Om nog beter te
worden, wil de Lissenaar fysiek sterker
worden. „Ik ben een van de groteren,
maar toch. Zaterdag tegen Ajax sta ik bij
het eerste doelpunt zij aan zij met Ibra-
himovic. Dat is geen Ideine jongen, maar
als je ziet hoe gemakkelijk hij die bal erin
schiet... Als ik meer power had gehad,
had ik een goed zetje kunnen geven, had
ik hem misschien uit balans kunnen
brengen, zodat hij niet had kunnen sco
ren."
Centraal in de verdediging drijft hij nu
mee op de wolk van het succes dat Co
Adriaanse teweeg heeft gebracht. „De
kwaliteiten zitten natuurlijk al jaren in
deze spelersgroep, je moet het er alleen
uit zien te krijgen. Co krijgt het er uit."
V.L.N.R.
Barry Opdam: Ik heb eigenlijk altijd zo gespeeld, het valt nooit zo op. Aandacht is er voor de kleinere clubs alleen als ze tegen de top-drie spelen." Foto: Cees
van Hoogdalem
Opdam geniet ervan. „Het is fantastisch,
er wordt zoveel over AZ geschreven. En
het is alleen maar positief. We hebben
zelfs even bovenaan gestaan. Ik zeg het
eerlijk, ik ben daar heel trots op. Ik heb
m'n computer aangezet en een achter
grondje op m'n bureaublad gemaakt
met de stand in de eredivisie op tele
tekst. Je kan een keer eerste staan na de
eerste competitieronde; dat je met 4-0
wint en Ajax en PSV toevallig een keer
met 2-0. Maar nu stonden we bovenaan
na negen wedstrijden met wedstrijden
tegen Feyenoord en PSV al achter de
rug."
Basis van de goede resultaten is volgens
Opdam hard trainen. Nieuw voor hem is
dat er op sommige dagen heel specifiek
wordt getraind. „De aanvallers trainen
dan op voorzetten, afwerken, switchen.
De middenvelders trainen met Martin
Haar, ze moet het balletje laten gaan,
aan techniek werken, passes versturen.
Wij zijn bezig met duels voor het duel,
koppen, slidings maken. Dat soort din
gen, je bent verdediger, wat komt er kij
ken bij het vak van verdediger."
„Het is wel eens rot, je ziet die aanvallers
lekker op dat doel rossen. Dan denk je,
dat wil ik ook wel eens een keertje. Maar
de trainer zegt: wanneer kom je nou bij
dat doel? Die middenvelders hebben he
lemaal een makkie, die zijn een beetje
aan het trappen. Als we dan 's middags
weer trainen, zit je er als verdediger al
een beetje doorheen. En die middenvel
ders lopen nog fluitend over het veld. Ik
heb daar geen problemen mee hoor, in
de wedstrijd moet je tot de laatste mi
nuut tot het gaatje gaan."
Fysiek voelt Opdam zich ijzersterk.
„Vanochtend hebben we weer partijvor-
men gedaan, vier tegen vier, twee tegen
twee, je bent coninu bezig, je loopt je
groen en geel. Je voelt je steeds sterker,
je voelt dat je longinhoud toeneemt. Tij
dens wedstrijden heb je geen momenten
meer datje denkt, ik zit stuk."
In 2005 loopt zijn contract af. Twee jaar
geleden gingen er geruchten dat Ajax
belangstelling had. Natuurlijk hoopt hij
op interesse van een grotere club.,A1 is
het maar om te weten hoeveel je uit je
loopbaan kan halen. Wat is het maxima
le? Ik wil ook een keer Europees voetbal
spelen. Dat wil ik meemaken. Hoe hoger
je speelt, hoe gemakkelijker dat wordt.
Wanneer het alleen maar bij geruchten
blijft, is dat natuurlijk een teleurstel
ling." Langer bij AZ is ook goed. „Omdat
ik er op dat moment bewust voor kies."
In dat geval kan Opdam gewoon in Lisse
blijven wonen. Nimmer heeft hij over
wogen zich dichter bij Alkmaar te vesti
gen. „Ik ken zoveel mensen in Lisse. Ik
houd van een vertrouwde omgeving, van
gezelligheid en geborgenheid. In Alk
maar ken ik ook veel mensen, maar die
ken ik van AZ. In Lisse ben je gewoon
Barry, ook een 'Lisser' en niet meteen
'die voetballer'."
Trots is hij op het verloop van zijn voet
balloopbaan. „Het is voor weinig men
sen weggelegd om van de amateurs di
rect in het eerste elftal van een profclub
te komen. Het is super, het is me zo voor
de wind gegaan. Na mij is er bij AZ nooit
meer een speler vanuit de amateurs
doorgebroken. En dan heb je hier in de
buurt toch een hoop amateurclubs met
goede voetballers."
Er gaan ook dingen aan hem voorbij. „Ik
moet er veel voor laten. Ik ben een ge
zelligheidsmens, maar - vraag het maar
aan m'n vrienden - op vrijdagavond of
zaterdagavond zal je mij nooit op een
feestje zien. Ik moet de volgende dag
trainen of spelen. Ik moet met m'n li
chaam presteren, dus ik wil fit zijn. Het
kan je je plek binnen het elftal kosten, je
bent ook nog met een teamsport bezig.
Bovendien krijg je er een goed salaris
voor, dus je moet voor dat voetbal wel
het een en ander laten."
Opdam realiseert zich zijn bevoorrechte
positie. „Ik heb enorm respect voor
mensen die van acht tot vijf werken, die
de hele dag aan het zwoegen zijn. Wij
trainen twee keer op een dag. We gaan
er wel helemaal voor, maar je bent toch
met je hobby bezig. Ik zie het eigenlijk
ook niet als werk. Ik ben hier nog nooit
naar toegereden met de gedachte: bah,
nou moet ik weer trainen of ik moet
weer naar de club. Vaak denk ik: wat ben
ik een geluksvogel, dit is het mooiste be
roep van de wereld."
RANDJE BUITENSPEL
ON
1--H
Staand v.l.n.r: Joop de Boer, Bouk Pijnakker (trainer), Jan de Ruiter, Peter Slingerland, Roel Pegt, Jan van Tongeren, Ton Werner, Han Lacourt,
Ron Schouten, Jan Oudshoorn (elftalbegeleider), Frits Rijsbergen. Gehurkt v.l.n.r: Fred Vermeer (manager), Piet van Hal, John van Weerlee,
Fred Pleijter, Ad van Kaam, Cees van den Broek, Ron van den Broek. Foto: archief Peter Slingerland
Het eerste zaterdagteam van ZLC (Zuiderkwartier LDTS Combinatie) werd in 1983 kampioen van de voor
malige afdeling Leiden. Het elftal vormde de basis voor wat later het Mercedess^n-team werd genoemd.
Dat was een roemrucht veteranenclubje bij ZLC en later, na de fusie met Oranje Groen, bij FC Rijnland.
Oud-speler Frits Rijsbergen organiseert over twee weken een reünie.
de foto staat het laatste elftal van ZLC dat nog een
je prestatiegericht was. We werden kampioen van
fdeling Leiden door 0-0 te spelen bij MVKV, ik was
lesseerd. Het was een vreselijk gezellig team, fan-
isch werkelijk. Toen we wat ouder werden, zijn we
de veteranen gaan voetballen. We werden om een
r de hand liggende reden het Mercedes-team ge-
imd. Het elftal werd later aangevuld met bekende
ise voetbalnamen als de broertjes Gübler, Ton
ïphues en Renzo Candido. Deze ploeg was daar
een soort serieuze voorloper van. Dertien seizoe-
achtereen hielden we in Limburg een trainings
kamp, of wat daar voor doorging. Vier dagen Barcelo
na met het hele clubje staat mij ook nog duidelijk voor
de geest. Na de fusie is een groot deel van het oude
team nog een paar jaar bij FC Rijnland gebleven."
„Zo roemrucht was het Mercedes-team nou ook weer
niet. De bekendheid buiten de club kwam voorname
lijk doordat het huis-aan-huisblad Nieuwsweek af en
toe wat aandacht aan ons schonk. Vijfjaar geleden viel
het elftal uit elkaar, je raakt toch een keer op elkaar
uitgekeken. Ik denk niet dat er nog jongens zijn die
nog altijd op het veld actief zijn, op een paar na die
training geven. Ik ben later na een bestuurscrisis bij
LFC gevraagd om daar voorzitter te worden en dat heb
ik een tijd gedaan."
„Op vrijdag de 21ste is er een reünie, in het bovenzaal
tje van Koetshuis De Burcht. Oorspronkelijk dacht ik
vijftien man uit te nodigen, maar om niemand voor
zijn hoofd te stoten heb ik 44 uitnodigingen de deur
uit gedaan. Dertig oud-spelers hebben toegezegd te
komen; met foto's van vroeger, om oude herinnerin
gen op te halen en de voetbalhumor van toen te laten
herleven."
Mijn jongenskamer was
vroeger behangen met beel
tenissen van Johan Cruijjf. En
ook nu nog verafgod ik de groot
ste Europese voetballer aller tij
den, In mijn werkkamer tel ik,
eens even om me heen kijken,
zes ingelijste foto's van de Ver
losser op voetbalschoenen. Het
is maargoed dat Cruijjf hier
geen weet van heeft, want hij
had mij op zeker voor de rechter
gesleept. Wegens aantasting van
zijn merkeigendom, schenditig
van zijn portretrecht en inbreuk
op zijn privacy. Eén fotootje a
la, daar zou Jopie mee kunnen
leven, maar zes, da'salgauw
een museumpje en daar is op
zijn minst de zegen van zijn hei
ligheid voor nodig, 't Is waar,
als wij gasten hebben, leid ik ze
met enige trots langs de fotoga
lerij in mijn werkkamer. Alsof
het allemaal mijn verdienste is
dat daar een pracht van een
voetballer aan de muur hangt.
Eigenlijk is dat niet fair. Twintig
jaar nadat Cruijjf met voetbal
len is gekapt, zit ik nog bijna
dagelijks stiekem van hem te ge
nieten. En wat schiet hij daar
mee op? Precies, helemaal niets,
nada. Als ik Cru ijjf was zou ik
voor al dat gestalk geld willen
hebben. Laten we zeggen één
euro voor elke bezichtiging. Eén
euro per foto dan natuurlijk. In
mijn geval wordt dat dus zes eu
ro per dag. 365 x 6 minus de,
naar boven afgerond 65 dagen
dat ik op vakantie of op werkbe
zoek in het buitenland ben,
maakt 300 x 6 1800 euro per
jaar. Zou Cruijjf het goed vin
den dat ik dat bedrag overmaak
aan zijn Welfare Foundation of
moet het in zijn eigen zak?
Mede door mijn schuld bestaat
er sinds september 2000 een
voetbalmaandblad dat Johan
heet. Vindt Cru ijjf niet leuk,
mild uitgedrukt. Johan doet veel
aan nostalgie en put daarvoor
uit een rijke bron, het fotoar
chief van Guus de Jong. Een ver
zameling van duizenden voet
balplaatjes, hoofdzakelijk ge
schoten in de jaren zestig en ze
ventig. Eén van mijn favoriete
bezigheden is mijzelf onder
dompelen in een bad van beel
den van Guus de Jong.
Ik heb vaak contact met de oude
maestro (ik bedoel De Jong en
niet Cruijjf, want die wil niet
mm m
W j£
-W:-' -
Twintig jaar
nadat Cruijjf met
voetballen is
gekapt, zit ik nog
bijna dagelijks
stiekem van
hem te genieten.
meer met mij praten sinds de
geboorte van Johan). Zo ontdek
te ik in lades en schoenendozen
de mooiste collectie actiefoto's
van Cruijjf ter wereld. Tussen de
duizend en tweeduizend beel
den, schat ik. Het merendeel
van die foto's was nog nooit ge
publiceerd. Zonde, vond ik en
ineens was daar het idee om een
fotoboek over Cruijjf te maken.
Geschreven is er zat over hem, in
mijn boekenkast staan minstens
tien Cruijff-boeken, maar een
beetje knap prentenboek is er
nooit van gekomen.
Ik aan de slag. De Jong gaf mij
de vrije hand. Maar toen ik een
flink eind op streek was, kon ik
weer van voren af aan begin
nen. Het bleek dat De Jong ooit
een paar duizend kleurenfoto's
aan de supportersvereniging
van Ajax had verkocht en hij
zou daarbij ook afstand van
zijn rechten hebben gedaan.
Geen nood, beelden zat. We be
sloten de foto's uit het suppor
tersarchief ongemoeid te laten
en het boek, dat gaat over de ja
ren dat Cruijjf bij Ajax speelde,
zwart-wit te maken.
Toen kwam Cruijjf in actie. Dat
er buiten hem om een boek
werd gemaakt met foto's uitzijn
Amsterdamse gloriejaren vond
hij ongehoord. Dat een foto
graaftientallen jaren na dato
nog steeds goede sier kan maken
met het lijf en de leden die hem
toebehoren, gaat wat hem be
treft alle fatsoen te buiten. Na
mens uitgeverij Tirion teBaam
heb ik Cruijjf een brief geschre
ven waarin ik hem liet weten
dat ik een boek over hem aan
het maken was en waarin ik
hem een donatie aan zijn lief
dadigheidsorganisatie in het
vooruitzicht stelde. Zijn reactie?
Een kortgeding.
Afgelopen woensdag stonden de
advocaten van Cruijjf voor de
rechtbank in Utrecht te pleiten
voor een verbod op mijn boek
'Johan Cruijjf de Ajacied' dat
toevallig net die dag verschenen
was. Door de raadslieden werd
beweerd dat Cruijjf ook zelf
druk doende was met een foto
boek en dat de uitgever van dat
boek hem een schenking van
45.000 euro voor het goede doel
in het vooruitzicht had gesteld.
Aangezien mijn uitgever met
zijn donatie daar met aan tip
pen kon, zou het toch wel erg
zuur zijn dat mijn boek de ver
koop van Cruijjfs eigen boek in
de weg zou zitten. Vanwege al
die zielige kindertjes waarvoor
het Leger des Heils van Cruijjf
zich inzet. Toen ik ddt hoorde,
sprongen mij de tranen in de
ogen en kleurde mijn kop diep
rood van schaamte. Daar had ik
geen seconde bij stilgestaan. Ar
me, arme kinderen. Mijn hemel,
neem het me alstublieft niet
kwalijk.
Jaap Visser
PS: Voor zijn geklets in de marge
van het Champions League
voetbal vangt Cruijjf van de
NOS bijna het tienvoudige van
45.000 euro per jaar. Maar dit
natuurlijk volstrekt terzijde.
Reacties naar: sportredactie.)
miate.hdc.nl
