REGIO 4et muziek even uit het gesloten wereldje Oegstgeest bezuinigt op onderwijs 'Vertrouwen in de politiek heeft een deuk opgelopen' De 3.000 neefjes en nichtjes van kraamverpleegster Anna R5 rsoneel van Bollenbad het lange wachten zat Vrij parkeren in Oegstgeest >rijs nuut stilte w Noordwijk >wijk - Voetbalvereniging Iwijk houdt morgen een jut stilte voor de Noordwij- ie maandag bij overstro- ;en op Sumatra is omgeko- De man is een voormalig 5.50 bailer van de w Noordwijk. J.9CK loordwijker, die tot en met 9 j seizoen uitkwam voor het 9.91 de en het derde elftal, was 13 9 een vriend bezig aan een ldreis. 90 ntrole van Isverlichting 10.2 3.901- Fietsers en bromfietsers 3.90 itwijk, Rijnsburg en Val- 3 95 lurg worden de komende 22.5 xtra gecontroleerd op hun 11.7 ferlichting. Tot 17 novem- ielt de politie waarschu- 13 9 en uit, daarna krijgen 13-9 n-) fietsers zonder licht 13 9 rbiddelijk een bekeuring. 8 90 9 00 zaterdag 8 NOVEMBER 2003 Wassenaarse burgers nog verdwaasd over gestuntel met groenplannen door Nienke Ledegang wassenaar - Zo onverwacht als de plannen van de gemeente Wassenaar om groene plek ken in het dorp te bebouwen kwamen, zo snel waren ze ook weer van tafel. De bevolking blijft enigszins verdwaasd achter. Hij heeft zijn zin, maar op de vraag of Henk de Greef, voorzitter van de Vereniging Vrien den van Wassenaar, tevreden en opgelucht is, antwoordt hij: „Nou, eigenlijk niet. In zoverre dat de mensen om mij heen zich afvragen waar dit nu allemaal voor nodig was. Het is niet uit te leggen dat de gemeente die enorme plannen van stal meende te moeten halen en dat, toen het uiteindelijk niet doorging, er binnen drie dagen een alternatief, bescheiden dekkingsplan op tafel lag. Iedereen vraagt zich af hoe de gemeente tot zulke zware maatregelen kon besluiten als het probleem blijkbaar zo gemakkelijk kon worden opge lost." Ja, het maakt De Greef en zijn medeburgers bezorgd over de kwaliteit van het bestuur van Wassenaar. „Het was vreemd om te zien dat de raad, die dit voorstel notabene zelf had goedgekeurd, in een mum van tijd 180 graden draaide. Alle partijen hadden ineens felle kri tiek op het plan. Ze dronken een glas, ze de den hun plas en alles bleef zoals het was - dat idee. Dat is toch ook niet geloofwaardig voor ons, de inwoners. Het was geloof ik het CDA dat voorstelde een burgerpanel in te stellen. Zoiets zou goed zijn. We willen het lijntje naar de gemeente houden, we hebben het ge voel dat we een vinger aan de pols moeten houden. Andersom zou het de gemeente sie ren als zij weer wat vaker de wijken intrekt." „Je hoort nu ineens dat de democratie zo goed gewerkt heeft. Nou ja, natuurlijk was onze organisatie, ons protest groot. Maar dit had helemaal nooit mogen gebeuren. De raad en het college hebben de impact van deze plannen totaal verkeerd ingeschat. Je kunt wel stellen dat het vertrouwen in de politiek een deuk heeft opgelopen." Volgens De Greef is dat niet van de ene op de andere dag gebeurd. „Je moet dit breder trek ken dan alleen deze groenkwestie. Er wordt in Wassenaar veel gepraat en weinig gereali-. seerd. De mensen hebben niet het gevoel dat ze bestuurd worden zoals ze zouden willen. Er was al onvrede en men vond hierin een manier om dat te verwoorden. Nee, het be stuur wegsturen vind ik niet nodig. Maar het is wel te hopen dat hieruit een les getrokken wordt." „O ja, natuurlijk zijn er mensen die wel opge lucht en blij zijn dat de plannen van tafel zijn. Dan denk ik vooral aan de mensen in Wasse naar-Noord. Die voelden zich ook persoonlijk geraakt door wat er in de nota stond. Hun wijk werd afgeschilderd als een sociaal onvei lige wijk. Ja, die mensen zijn absoluut geluk kig dat het allemaal niet doorgaat." Of de Wassenaarders zich deze affaire nog lang zullen heugen, durft De Greef niet te zeggen. „De komende jaren worden wel cru ciaal voor de gemeenteraad en het college. Men kan zich geen misstappen meer veroor loven. En natuurlijk komt de kwestie elk jaar bij de begroting weer even terug. De burgers zullen erg scherp letten op de plannen van de gemeente." De Greef heeft de inwoners die 200 spandoe ken met daarop 'Niet bouwen, groen behou den' in het dorp ophingen, in elk geval ge vraagd deze goed te bewaren. „Je weet maar nooit. Sowieso gebruiken we de spandoeken op 28 november, als minister Kamp in Holi day Inn komt spreken over de toekomst van Vliegveld Valkenburg. En we zijn ook al bena derd door een particulier uit België wiens stuk grond bebouwd dreigt te worden. Hij wil graag één van onze spandoeken. Het is leuk dat onze actie andere mensen op ideeën brengt. Wij zijn ervan overtuigd dat het ons geholpen heeft, deze bescheiden, maar toch uitbundige manier van actievoeren." kenomroep Leythenrode houdt loterij voor dertigste verjaardag Janneke Dijke 9 7( 9.91 13 II»doRP 0°^ *s een ^e- 1 erende helemaal in zijn tlp gekropen, als er muziek j vroeger klinkt, gebeurt er ran binnen. De Leiderdor- Martend van der Vecht en Vonk, vrijwilligers bij de e Radio Omroep Ley- ode (Irol), merken het elke 7 gjweer. „Dat is het indruk- ende aan muziek. Sommi- ïensen schieten vol. Ze en er hun koppen mee ïaken en komen uit dat wereldje." Volgend jaar at de Irol dertig jaar. Dat gevierd met een feest en een grote loterij, waarvan tenverkoop op 19 novem- begint, vee vrijwillige diskjockeys ''m® estuursleden van de Irol lk pentrots op de prijzen die l0liikbaar zijn voor de loterij. 250 één van de 2.000 loten 9ee maakt onder meer kans en vierdaagse reis voor personen naar Parijs, een 531 itrainer en allerlei appara- zoals een keukenmachine, fototoestel en een hoge- einiger. .Allemaal afkom- fyan Leiderdorpse bedrij- zegt Van der Vecht. „Ik !12 bedrijven langsgegaan. n hen geven ons geld en ;ven goederen. In totaal en we ruim 70 prijzen. In slechte economische tijd k dat niet verwacht. Wat ik jinnengehaald, grenst aan jelooflijke." ;r Vecht en Vonk vinden chtig dat er zoveel geld istroomt. Dat betekent als het jubileumfeest is geld overhouden voor schaf van cd's en lp's fuziek die de luisteraars in inrode waarderen. De ini- lemers van het verzoek- rogramma op woens- tend zoeken zoveel mo- naar muziek op maat. lebben hier in huis een w van Hongaarse af- We hebben een paar lp's en met Hongaarse nos- le muziek, en die heb- op cd gezet. Als we dat zie je opeens dat bewegen." :e vrijwilligers begonnen geleden bij de Irol, en iten een jaar later dat het 'Ik voel me heel gefrustreerd' oegstgeest - De gemeente Oegstgeest gaat toch beknibbe len op onderwijs. Hoewel de meerderheid van de gemeente raad steigerde na de aankondi ging van bezuinigingsmaatrege len door wethouder Steens, gaan er toch klappen vallen. In de chaotische vergadering over de gemeentelijke begro ting, is een motie van Progres sief Oegstgeest weggestemd die had kunnen voorkomen dat Oegstgeest bespaart op het plaatselijk onderwijs. Raadslid Papma van PrO is er de volgen de dag nog steeds boos over, zegt ze. „Ik voel me gefrus treerd." Het komende jaar wordt op het computeronder- wijs en op schoolbegeleiding bezuinigd. Steens wilde ook beknibbelen op schoolzwemmen, logopedie en vakonderwijs zoals gymnas tiek. Maar daar stak de raad een stokje voor. Ook de aangekon digde bezuinigingen op de godsdienstlessen en humanis tisch onderwijs zijn uitgesteld. Het is de bedoeling dat ouders die willen dat hun kinderen die lessen krijgen aangeboden, daaraan in 2005 gaan meebeta len. Dat is ook het geval bij het pro ject anderstaligen. Volgend jaar financiert de gemeente de extra Nederlandse lessen voor kinde ren van buitenlandse afkomst nog, maar daarna moeten ou ders daarvoor ook een duit in het zakje doen. In Oegstgeest wonen nog nauwelijks allochto nen, de oorspronkelijke doel groep van het project andersta ligen. In de tijd dat de studen ten hun barakkenkamp aan de Oude Rijnsburgerweg nog deel den met vluchtelingen was dat anders. Het merendeel van de buiten landse kinderen in Oegstgeest dat nu extra Nederlandse les nodig heeft, komt uit een wel gesteld gezin waarvan de kost winner bij een bedrijf in Neder land is gestationeerd. Voor ou ders die onmogelijk een eigen bijdrage voor godsdienstonder wijs of extra Nederlandse lessen kunnen missen, wil de raad een regeling treffen. Gerrit Vonk (links) en Martend van der Vecht: „De kwaliteit van leven verandert. De klappen die mensen krijgen, zijn erger. We merken dat het geen zin meer heeft om mensen te interviewen." Foto: Henk Bouwman id boi oi 0 ei leuk zou zijn verzoekplaten te gaan draaien. Op de overige ochtenden klinkt nog steeds de muziekkeuze van de desbetref fende diskjockeys, een groep van in totaal 22 man. „In het begin ging ik met een draadloze microfoon de afdelingen langs. Ik vroeg dan wat de mensen wilden horen en nam meteen een interviewtje af', zegt Van der Vecht. „Maar de kwaliteit van leven verandert. De klap pen die mensen krijgen, zijn er ger. We merken dat het geen zin meer heeft om mensen te interviewen. Daarom ga ik nu met een bloknootje rond om de verzoeknummers te noteren." Het ophalen van de verzoek nummers is nodig. Naast de deur van de opnamestudio hangt een brievenbus, maar slechts weinig Leythenrode-be- woners stoppen daar een ver zoek in. „Dat neemt af. Veel mensen nemen het zich wel voor, maar door hun aandoe ning vergeten ze dat later weer", zegt Van der Vecht. Aan de andere kant zijn er ook be woners die elke week trouw wachten naast de studio, om hun favoriete plaat van die week persoonlijk te overhandi gen. Wekelijks komen er zo'n dertig verzoekjes binnen, een aantal dat duidelijk maakt dat de om roep gewaardeerd wordt. Maar behalve de luisteraars zijn ook Vonk en Van der Vecht ver slaafd aan de Irol. „Dat zie je aan mij", zegt Vonk. Hij is on langs geopereerd aan zijn knie en loopt nog wat moeilijk. „Ik kan niet stilzitten. Martend heeft me met de auto opge haald, zodat ik hier toch aan de slag kan." De verkoop van de loten begint op woensdag 19 november tij dens de jaarlijkse wintermarkt in Leythenrode. Loten kosten 2 euro per stuk. Na die tijd zijn ze verkrijgbaar bij de balie van Leythenrode, Radio Bas aan de Draadbaan, Spar aan de Hoofd straat, boekhandel De Kier in Winkelhof en bloemist Spek in winkelcentrum Santhorst. Het jubileumfeest wordt gevierd op 13 mei 2004 met een muziek- middag voor bewoners van Leythenrode en een feestavond met trekking van de loten voor familieleden, personeel, spon soren en donateurs. Niet op 4 mei, de officiële geboortedag van de Irol, want dat vindt het bestuur zo'n rare datum voor een feestje. „Hoe ze dat destijds voor elkaar hebben gekregen, begrijp ik niet", zegt Van der Vecht. oegstgeest - Parkeren blijft voorlopig gratis in Oegstgeest. Het col lege had graag gezien dat automobilisten vanaf 2007 betalen voor een parkeerplek bij de winkelcentra in het dorp, maar dankzij WD en Leefbaar Oegstgeest gaat dat niet door. De liberalen hebben flink geknokt voor de gratis parkeerplaatsen. Volgens fractievoorzitter Huizing is het schandalig om betaald par keren in te voeren terwijl de burgers daar niets voor terugkrijgen. Het parkeergeld dat de gemeente int, gaat in de algemene pot en wordt niet gebruikt om iets aan de parkeerchaos in het dorp te doen. „Het college moet eerst maar eens onderzoeken welk voor deel betaald parkeren oplevert en wat de gevolgen zijn voor de on dernemers, de burgers en het karakter van het dorp voordat het de regeling doorvoert." De leefbaren steunen de liberalen in die over tuiging. 'Een zwaar instrument', typeert LO de invoering van be taald parkeren. iwijk - Het personeel van illenbad in Noordwijk .is ige wachten zat. „Al meer in jaar zitten we in span-_ En nog altijd hebben we duidelijkheid over onze mst. Ja, dat het zwembad geval nog een jaar open- Maar hoe is niet duidelijk, liet wat er daarna gebeurt, l die onzekerheid dan nóg aar? En is er daarna dan :1 toekomst?", zo vraagt J. ids, een van de woord- rs van het personeel, füen fulltimers en zeven ners dachten gistermor- litsluitsel te krijgen van mder Van Bockhove. we weten nog niet veel Dertig keer per dag wordt a de kassa gevraagd wat gaat gebeuren. Steeds wij zeggen dat wij het it weten. Dan worden we aangekeken en wordt n alsof we informatie ach- d louden. Maar ook wij wil- lidelijkheid. Net als de in- van Noordwijk. Daar m we toch recht op?" 'eek maakten B en W be- dat de gemeenteraad in iber te horen krijgt waar ïld voor het openhouden het zwembad vandaan >e asd c 99 Wï moet komen. Daarvoor onder zoekt het college twee mogelijk heden. Er ligt een bod van pro jectontwikkelaar A. van der Wiel, die het bad wil betrekken bij de ontwikkeling van een wellnesscentrum op die plek. In een intentieovereenkomst staat dat hij de lasten voor het open houden van het bad overneemt. De andere mogelijkheid is dat het Bollenbad wordt betrokken bij verdere planvorming voor het Middengebied tussen Noordwijk aan Zee en Noord- wijk-Binnen, waarvan het Bol lenbad deel uitmaakt. Op dit moment is de gemeente nog eigenaar van het bad en wordt de exploitatie verzorgd door Sportfondsen. Wijnands: „Ik kan me niet voorstellen dat Van der Wiel zelf als exploitant gaat optreden. Dat wordt dus een andere partij. Misschien Sportfondsen, misschien wel Dirk van den Broek. Wie zal het zeggen? Maar het maakt nogal verschil. Van Bockhove hebben we het gevraagd, maar die heeft geen naam genoemd. Terwijl het voor ons toch belangrijk is dat we weten met wie we straks te maken krijgen. We willen binnen veertien dagen ant woord. Het lange wachten gaat over in boosheid." Voorschotense krijgt eigen plantsoen De voormalige kraamverpleegster van Voorschoten, Anna Lamboo, heeft vanaf vandaag haar eigen plantsoen. Foto: Mark Lamers door Nienke Ledegang voorschoten - „Ik vind het wel leuk hoor", zegt Anna Lamboo (92) monter. Vandaag krijgt ze haar eigen plantsoen, het Anna Lambooplantsoen in het Voorschotense Vlietzicht. En dat is niet voor niets: Lamboo stond als kraamverpleegster letterlijk aan de wieg van wel 3.000 Voorschotenaren. Geen wonder dus dat ze in het dorp nog al tijd opgetogen wordt begroet. Lamboo: „Ik was eens bij een feestje van voetbalclub SVLV. De hele avond kwamen mensen bij me langs: Dag tante An. Zegt aan het eind van de avond de directeur van Beresteyn, die naast me zat: Zeg, hoeveel neefjes en nichtjes heb jij wel niet?" Ze giebelt erbij als een meisje van zestien, want zo is Anna Lamboo: weliswaar op leeftijd, maar nog altijd jeugdig in doen en laten. Toen ze net twintig jaar was, ruim zeventig jaar geleden, haalde ze in Den Haag haar diploma bij het wit-gele kruis. Ze hielp al tijd al bij haar zus als die een kindje kreeg en het was de Voorschotense dokter De Boer die Lamboo aanspoorde daar meer mee te doen. Ze was geschikt voor het vak, vond hij. En hij kon het weten, want de zus van Lamboo kreeg liefst achttien kinderen. Stond ze in het begin moeder en kind 24 uur per dag bij, in de oorlogsjaren 'trok ze de wijk in', zoals Lamboo zelf zegt. „Dan kwam ik drie keer per dag langs bij zo'n vijf of zes gezinnen. In totaal bleef ik tien da gen komen, voor één gulden per dag. Meer hadden de mensen in die tijd niet. En zo fietste ik heel Voorschoten door. Van 's morgens zeven tot 's avonds half tien. De eerste zes jaar heb ik nooit een vrije dag ge had. Toen heb ik de dokter gevraagd of ik eens in de drie weken een weekendje vrij mocht. Nou ja, echt vrij had ik dan ook niet, want dan zorgde ilc voor mijn ouders, bij wie ik altijd ben blijven wonen." Ze heeft altijd genoten van het kraamwerk, vertelt Lamboo. Veertig jaar lang deed ze het. Ze zag Voorschoten groeien van 5.000 inwoners tot 25.000 nu. „Maar het werk veranderde nauwelijks. De geboorte is een vreugdevolle gebeurtenis, en soms verdrie tig, als een kindje doodgeboren werd of als het een mongooltje was." Ze maakte wel gekke dingen mee. Opnieuw giebelend: „Soms viel de aanstaande vader flauw. Eens viel er één voorover, die lag ln de weg, die heb ik zo onder het bed geschoven. Toen het kind er eenmaal was, heb ik hem eronder vandaan geroepen." Zo druk had ze het met haar werk, dat ze geen tijd had om een man te ontmoeten. „Ik heb ooit kennis gehad aan een man, maar dat is niet doorgegaan. Het is afge ketst omdat ik zo weinig thuis was. En om dat ik bij nacht en ontij werd weggeroepen. Mijn werk was gewoon te belangrijk voor me." I Vanwege die instelling en vanwege haar verdiensten krijgt Lamboo vandaag haar ei gen plantsoen. „Het moest een verrassing blijven", vertelt ze. „Maar drie weken terug belde een oud-collega uit Voorburg me op en zei: „An, wat enig dat je een eigen straat krijgt. Ik wist niet waar ze het over had, het had een verrassing moeten blijven. Wist u trouwens dat maar heel zelden een straat wordt genoemd naar iemand die nog leeft? Nou ja, burgemeesters en leden van het ko ningshuis, maar verder is dat niet gebruike lijk. Stel je voor dat iemand nog een lelijke streek uithaalt. Maar bij mij waren ze daar niet zo bang voor."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2003 | | pagina 15