REGIO
4et muziek even uit het gesloten wereldje
Oegstgeest
bezuinigt op
onderwijs
'Vertrouwen in de politiek heeft een deuk opgelopen'
De 3.000 neefjes en nichtjes van
kraamverpleegster Anna
R5
rsoneel van Bollenbad
het lange wachten zat
Vrij parkeren in Oegstgeest
>rijs
nuut stilte
w Noordwijk
>wijk - Voetbalvereniging
Iwijk houdt morgen een
jut stilte voor de Noordwij-
ie maandag bij overstro-
;en op Sumatra is omgeko-
De man is een voormalig
5.50 bailer van de w Noordwijk.
J.9CK loordwijker, die tot en met
9 j seizoen uitkwam voor het
9.91 de en het derde elftal, was
13 9 een vriend bezig aan een
ldreis.
90
ntrole van
Isverlichting
10.2
3.901- Fietsers en bromfietsers
3.90 itwijk, Rijnsburg en Val-
3 95 lurg worden de komende
22.5 xtra gecontroleerd op hun
11.7 ferlichting. Tot 17 novem-
ielt de politie waarschu-
13 9 en uit, daarna krijgen
13-9 n-) fietsers zonder licht
13 9 rbiddelijk een bekeuring.
8 90
9 00
zaterdag 8 NOVEMBER 2003
Wassenaarse burgers nog verdwaasd over gestuntel met groenplannen
door Nienke Ledegang
wassenaar - Zo onverwacht als de plannen
van de gemeente Wassenaar om groene plek
ken in het dorp te bebouwen kwamen, zo snel
waren ze ook weer van tafel. De bevolking blijft
enigszins verdwaasd achter.
Hij heeft zijn zin, maar op de vraag of Henk
de Greef, voorzitter van de Vereniging Vrien
den van Wassenaar, tevreden en opgelucht is,
antwoordt hij: „Nou, eigenlijk niet. In zoverre
dat de mensen om mij heen zich afvragen
waar dit nu allemaal voor nodig was. Het is
niet uit te leggen dat de gemeente die enorme
plannen van stal meende te moeten halen en
dat, toen het uiteindelijk niet doorging, er
binnen drie dagen een alternatief, bescheiden
dekkingsplan op tafel lag. Iedereen vraagt
zich af hoe de gemeente tot zulke zware
maatregelen kon besluiten als het probleem
blijkbaar zo gemakkelijk kon worden opge
lost."
Ja, het maakt De Greef en zijn medeburgers
bezorgd over de kwaliteit van het bestuur van
Wassenaar. „Het was vreemd om te zien dat
de raad, die dit voorstel notabene zelf had
goedgekeurd, in een mum van tijd 180 graden
draaide. Alle partijen hadden ineens felle kri
tiek op het plan. Ze dronken een glas, ze de
den hun plas en alles bleef zoals het was - dat
idee. Dat is toch ook niet geloofwaardig voor
ons, de inwoners. Het was geloof ik het CDA
dat voorstelde een burgerpanel in te stellen.
Zoiets zou goed zijn. We willen het lijntje
naar de gemeente houden, we hebben het ge
voel dat we een vinger aan de pols moeten
houden. Andersom zou het de gemeente sie
ren als zij weer wat vaker de wijken intrekt."
„Je hoort nu ineens dat de democratie zo
goed gewerkt heeft. Nou ja, natuurlijk was
onze organisatie, ons protest groot. Maar dit
had helemaal nooit mogen gebeuren. De raad
en het college hebben de impact van deze
plannen totaal verkeerd ingeschat. Je kunt
wel stellen dat het vertrouwen in de politiek
een deuk heeft opgelopen."
Volgens De Greef is dat niet van de ene op de
andere dag gebeurd. „Je moet dit breder trek
ken dan alleen deze groenkwestie. Er wordt in
Wassenaar veel gepraat en weinig gereali-.
seerd. De mensen hebben niet het gevoel dat
ze bestuurd worden zoals ze zouden willen.
Er was al onvrede en men vond hierin een
manier om dat te verwoorden. Nee, het be
stuur wegsturen vind ik niet nodig. Maar het
is wel te hopen dat hieruit een les getrokken
wordt."
„O ja, natuurlijk zijn er mensen die wel opge
lucht en blij zijn dat de plannen van tafel zijn.
Dan denk ik vooral aan de mensen in Wasse
naar-Noord. Die voelden zich ook persoonlijk
geraakt door wat er in de nota stond. Hun
wijk werd afgeschilderd als een sociaal onvei
lige wijk. Ja, die mensen zijn absoluut geluk
kig dat het allemaal niet doorgaat."
Of de Wassenaarders zich deze affaire nog
lang zullen heugen, durft De Greef niet te
zeggen. „De komende jaren worden wel cru
ciaal voor de gemeenteraad en het college.
Men kan zich geen misstappen meer veroor
loven. En natuurlijk komt de kwestie elk jaar
bij de begroting weer even terug. De burgers
zullen erg scherp letten op de plannen van de
gemeente."
De Greef heeft de inwoners die 200 spandoe
ken met daarop 'Niet bouwen, groen behou
den' in het dorp ophingen, in elk geval ge
vraagd deze goed te bewaren. „Je weet maar
nooit. Sowieso gebruiken we de spandoeken
op 28 november, als minister Kamp in Holi
day Inn komt spreken over de toekomst van
Vliegveld Valkenburg. En we zijn ook al bena
derd door een particulier uit België wiens
stuk grond bebouwd dreigt te worden. Hij wil
graag één van onze spandoeken. Het is leuk
dat onze actie andere mensen op ideeën
brengt. Wij zijn ervan overtuigd dat het ons
geholpen heeft, deze bescheiden, maar toch
uitbundige manier van actievoeren."
kenomroep Leythenrode houdt loterij voor dertigste verjaardag
Janneke Dijke
9 7(
9.91
13 II»doRP 0°^ *s een ^e-
1 erende helemaal in zijn
tlp gekropen, als er muziek
j vroeger klinkt, gebeurt er
ran binnen. De Leiderdor-
Martend van der Vecht en
Vonk, vrijwilligers bij de
e Radio Omroep Ley-
ode (Irol), merken het elke
7 gjweer. „Dat is het indruk-
ende aan muziek. Sommi-
ïensen schieten vol. Ze
en er hun koppen mee
ïaken en komen uit dat
wereldje." Volgend jaar
at de Irol dertig jaar. Dat
gevierd met een feest en
een grote loterij, waarvan
tenverkoop op 19 novem-
begint,
vee vrijwillige diskjockeys
''m® estuursleden van de Irol
lk pentrots op de prijzen die
l0liikbaar zijn voor de loterij.
250 één van de 2.000 loten
9ee maakt onder meer kans
en vierdaagse reis voor
personen naar Parijs, een
531 itrainer en allerlei appara-
zoals een keukenmachine,
fototoestel en een hoge-
einiger. .Allemaal afkom-
fyan Leiderdorpse bedrij-
zegt Van der Vecht. „Ik
!12 bedrijven langsgegaan.
n hen geven ons geld en
;ven goederen. In totaal
en we ruim 70 prijzen. In
slechte economische tijd
k dat niet verwacht. Wat ik
jinnengehaald, grenst aan
jelooflijke."
;r Vecht en Vonk vinden
chtig dat er zoveel geld
istroomt. Dat betekent
als het jubileumfeest is
geld overhouden voor
schaf van cd's en lp's
fuziek die de luisteraars in
inrode waarderen. De ini-
lemers van het verzoek-
rogramma op woens-
tend zoeken zoveel mo-
naar muziek op maat.
lebben hier in huis een
w van Hongaarse af-
We hebben een paar lp's
en met Hongaarse nos-
le muziek, en die heb-
op cd gezet. Als we dat
zie je opeens dat
bewegen."
:e vrijwilligers begonnen
geleden bij de Irol, en
iten een jaar later dat het
'Ik voel me heel gefrustreerd'
oegstgeest - De gemeente
Oegstgeest gaat toch beknibbe
len op onderwijs. Hoewel de
meerderheid van de gemeente
raad steigerde na de aankondi
ging van bezuinigingsmaatrege
len door wethouder Steens, gaan
er toch klappen vallen.
In de chaotische vergadering
over de gemeentelijke begro
ting, is een motie van Progres
sief Oegstgeest weggestemd die
had kunnen voorkomen dat
Oegstgeest bespaart op het
plaatselijk onderwijs. Raadslid
Papma van PrO is er de volgen
de dag nog steeds boos over,
zegt ze. „Ik voel me gefrus
treerd." Het komende jaar
wordt op het computeronder-
wijs en op schoolbegeleiding
bezuinigd.
Steens wilde ook beknibbelen
op schoolzwemmen, logopedie
en vakonderwijs zoals gymnas
tiek. Maar daar stak de raad een
stokje voor. Ook de aangekon
digde bezuinigingen op de
godsdienstlessen en humanis
tisch onderwijs zijn uitgesteld.
Het is de bedoeling dat ouders
die willen dat hun kinderen die
lessen krijgen aangeboden,
daaraan in 2005 gaan meebeta
len.
Dat is ook het geval bij het pro
ject anderstaligen. Volgend jaar
financiert de gemeente de extra
Nederlandse lessen voor kinde
ren van buitenlandse afkomst
nog, maar daarna moeten ou
ders daarvoor ook een duit in
het zakje doen. In Oegstgeest
wonen nog nauwelijks allochto
nen, de oorspronkelijke doel
groep van het project andersta
ligen. In de tijd dat de studen
ten hun barakkenkamp aan de
Oude Rijnsburgerweg nog deel
den met vluchtelingen was dat
anders.
Het merendeel van de buiten
landse kinderen in Oegstgeest
dat nu extra Nederlandse les
nodig heeft, komt uit een wel
gesteld gezin waarvan de kost
winner bij een bedrijf in Neder
land is gestationeerd. Voor ou
ders die onmogelijk een eigen
bijdrage voor godsdienstonder
wijs of extra Nederlandse lessen
kunnen missen, wil de raad een
regeling treffen.
Gerrit Vonk (links) en Martend van der Vecht: „De kwaliteit van leven verandert. De klappen die mensen krijgen, zijn erger. We merken dat het geen zin meer heeft om mensen
te interviewen." Foto: Henk Bouwman
id
boi oi
0 ei
leuk zou zijn verzoekplaten te
gaan draaien. Op de overige
ochtenden klinkt nog steeds de
muziekkeuze van de desbetref
fende diskjockeys, een groep
van in totaal 22 man. „In het
begin ging ik met een draadloze
microfoon de afdelingen langs.
Ik vroeg dan wat de mensen
wilden horen en nam meteen
een interviewtje af', zegt Van
der Vecht. „Maar de kwaliteit
van leven verandert. De klap
pen die mensen krijgen, zijn er
ger. We merken dat het geen
zin meer heeft om mensen te
interviewen. Daarom ga ik nu
met een bloknootje rond om de
verzoeknummers te noteren."
Het ophalen van de verzoek
nummers is nodig. Naast de
deur van de opnamestudio
hangt een brievenbus, maar
slechts weinig Leythenrode-be-
woners stoppen daar een ver
zoek in. „Dat neemt af. Veel
mensen nemen het zich wel
voor, maar door hun aandoe
ning vergeten ze dat later
weer", zegt Van der Vecht. Aan
de andere kant zijn er ook be
woners die elke week trouw
wachten naast de studio, om
hun favoriete plaat van die
week persoonlijk te overhandi
gen.
Wekelijks komen er zo'n dertig
verzoekjes binnen, een aantal
dat duidelijk maakt dat de om
roep gewaardeerd wordt. Maar
behalve de luisteraars zijn ook
Vonk en Van der Vecht ver
slaafd aan de Irol. „Dat zie je
aan mij", zegt Vonk. Hij is on
langs geopereerd aan zijn knie
en loopt nog wat moeilijk. „Ik
kan niet stilzitten. Martend
heeft me met de auto opge
haald, zodat ik hier toch aan de
slag kan."
De verkoop van de loten begint
op woensdag 19 november tij
dens de jaarlijkse wintermarkt
in Leythenrode. Loten kosten 2
euro per stuk. Na die tijd zijn ze
verkrijgbaar bij de balie van
Leythenrode, Radio Bas aan de
Draadbaan, Spar aan de Hoofd
straat, boekhandel De Kier in
Winkelhof en bloemist Spek in
winkelcentrum Santhorst. Het
jubileumfeest wordt gevierd op
13 mei 2004 met een muziek-
middag voor bewoners van
Leythenrode en een feestavond
met trekking van de loten voor
familieleden, personeel, spon
soren en donateurs. Niet op 4
mei, de officiële geboortedag
van de Irol, want dat vindt het
bestuur zo'n rare datum voor
een feestje. „Hoe ze dat destijds
voor elkaar hebben gekregen,
begrijp ik niet", zegt Van der
Vecht.
oegstgeest - Parkeren blijft voorlopig gratis in Oegstgeest. Het col
lege had graag gezien dat automobilisten vanaf 2007 betalen voor
een parkeerplek bij de winkelcentra in het dorp, maar dankzij WD
en Leefbaar Oegstgeest gaat dat niet door.
De liberalen hebben flink geknokt voor de gratis parkeerplaatsen.
Volgens fractievoorzitter Huizing is het schandalig om betaald par
keren in te voeren terwijl de burgers daar niets voor terugkrijgen.
Het parkeergeld dat de gemeente int, gaat in de algemene pot en
wordt niet gebruikt om iets aan de parkeerchaos in het dorp te
doen. „Het college moet eerst maar eens onderzoeken welk voor
deel betaald parkeren oplevert en wat de gevolgen zijn voor de on
dernemers, de burgers en het karakter van het dorp voordat het de
regeling doorvoert." De leefbaren steunen de liberalen in die over
tuiging. 'Een zwaar instrument', typeert LO de invoering van be
taald parkeren.
iwijk - Het personeel van
illenbad in Noordwijk .is
ige wachten zat. „Al meer
in jaar zitten we in span-_
En nog altijd hebben we
duidelijkheid over onze
mst. Ja, dat het zwembad
geval nog een jaar open-
Maar hoe is niet duidelijk,
liet wat er daarna gebeurt,
l die onzekerheid dan nóg
aar? En is er daarna dan
:1 toekomst?", zo vraagt J.
ids, een van de woord-
rs van het personeel,
füen fulltimers en zeven
ners dachten gistermor-
litsluitsel te krijgen van
mder Van Bockhove.
we weten nog niet veel
Dertig keer per dag wordt
a de kassa gevraagd wat
gaat gebeuren. Steeds
wij zeggen dat wij het
it weten. Dan worden we
aangekeken en wordt
n alsof we informatie ach-
d louden. Maar ook wij wil-
lidelijkheid. Net als de in-
van Noordwijk. Daar
m we toch recht op?"
'eek maakten B en W be-
dat de gemeenteraad in
iber te horen krijgt waar
ïld voor het openhouden
het zwembad vandaan
>e asd c
99 Wï
moet komen. Daarvoor onder
zoekt het college twee mogelijk
heden. Er ligt een bod van pro
jectontwikkelaar A. van der
Wiel, die het bad wil betrekken
bij de ontwikkeling van een
wellnesscentrum op die plek. In
een intentieovereenkomst staat
dat hij de lasten voor het open
houden van het bad overneemt.
De andere mogelijkheid is dat
het Bollenbad wordt betrokken
bij verdere planvorming voor
het Middengebied tussen
Noordwijk aan Zee en Noord-
wijk-Binnen, waarvan het Bol
lenbad deel uitmaakt.
Op dit moment is de gemeente
nog eigenaar van het bad en
wordt de exploitatie verzorgd
door Sportfondsen. Wijnands:
„Ik kan me niet voorstellen dat
Van der Wiel zelf als exploitant
gaat optreden. Dat wordt dus
een andere partij. Misschien
Sportfondsen, misschien wel
Dirk van den Broek. Wie zal het
zeggen? Maar het maakt nogal
verschil. Van Bockhove hebben
we het gevraagd, maar die heeft
geen naam genoemd. Terwijl
het voor ons toch belangrijk is
dat we weten met wie we straks
te maken krijgen. We willen
binnen veertien dagen ant
woord. Het lange wachten gaat
over in boosheid."
Voorschotense krijgt eigen plantsoen
De voormalige kraamverpleegster van Voorschoten, Anna Lamboo,
heeft vanaf vandaag haar eigen plantsoen. Foto: Mark Lamers
door Nienke Ledegang
voorschoten - „Ik vind het wel leuk hoor",
zegt Anna Lamboo (92) monter. Vandaag
krijgt ze haar eigen plantsoen, het Anna
Lambooplantsoen in het Voorschotense
Vlietzicht. En dat is niet voor niets: Lamboo
stond als kraamverpleegster letterlijk aan de
wieg van wel 3.000 Voorschotenaren.
Geen wonder dus dat ze in het dorp nog al
tijd opgetogen wordt begroet. Lamboo: „Ik
was eens bij een feestje van voetbalclub
SVLV. De hele avond kwamen mensen bij
me langs: Dag tante An. Zegt aan het eind
van de avond de directeur van Beresteyn,
die naast me zat: Zeg, hoeveel neefjes en
nichtjes heb jij wel niet?" Ze giebelt erbij
als een meisje van zestien, want zo is Anna
Lamboo: weliswaar op leeftijd, maar nog
altijd jeugdig in doen en laten.
Toen ze net twintig jaar was, ruim zeventig
jaar geleden, haalde ze in Den Haag haar
diploma bij het wit-gele kruis. Ze hielp al
tijd al bij haar zus als die een kindje kreeg
en het was de Voorschotense dokter De
Boer die Lamboo aanspoorde daar meer
mee te doen. Ze was geschikt voor het vak,
vond hij. En hij kon het weten, want de zus
van Lamboo kreeg liefst achttien kinderen.
Stond ze in het begin moeder en kind 24
uur per dag bij, in de oorlogsjaren 'trok ze
de wijk in', zoals Lamboo zelf zegt. „Dan
kwam ik drie keer per dag langs bij zo'n vijf
of zes gezinnen. In totaal bleef ik tien da
gen komen, voor één gulden per dag. Meer
hadden de mensen in die tijd niet. En zo
fietste ik heel Voorschoten door. Van 's
morgens zeven tot 's avonds half tien. De
eerste zes jaar heb ik nooit een vrije dag ge
had. Toen heb ik de dokter gevraagd of ik
eens in de drie weken een weekendje vrij
mocht. Nou ja, echt vrij had ik dan ook
niet, want dan zorgde ilc voor mijn ouders,
bij wie ik altijd ben blijven wonen."
Ze heeft altijd genoten van het kraamwerk,
vertelt Lamboo. Veertig jaar lang deed ze
het. Ze zag Voorschoten groeien van 5.000
inwoners tot 25.000 nu. „Maar het werk
veranderde nauwelijks. De geboorte is een
vreugdevolle gebeurtenis, en soms verdrie
tig, als een kindje doodgeboren werd of als
het een mongooltje was." Ze maakte wel
gekke dingen mee. Opnieuw giebelend:
„Soms viel de aanstaande vader flauw.
Eens viel er één voorover, die lag ln de weg,
die heb ik zo onder het bed geschoven.
Toen het kind er eenmaal was, heb ik hem
eronder vandaan geroepen."
Zo druk had ze het met haar werk, dat ze
geen tijd had om een man te ontmoeten.
„Ik heb ooit kennis gehad aan een man,
maar dat is niet doorgegaan. Het is afge
ketst omdat ik zo weinig thuis was. En om
dat ik bij nacht en ontij werd weggeroepen.
Mijn werk was gewoon te belangrijk voor
me." I
Vanwege die instelling en vanwege haar
verdiensten krijgt Lamboo vandaag haar ei
gen plantsoen. „Het moest een verrassing
blijven", vertelt ze. „Maar drie weken terug
belde een oud-collega uit Voorburg me op
en zei: „An, wat enig dat je een eigen straat
krijgt. Ik wist niet waar ze het over had, het
had een verrassing moeten blijven. Wist u
trouwens dat maar heel zelden een straat
wordt genoemd naar iemand die nog leeft?
Nou ja, burgemeesters en leden van het ko
ningshuis, maar verder is dat niet gebruike
lijk. Stel je voor dat iemand nog een lelijke
streek uithaalt. Maar bij mij waren ze daar
niet zo bang voor."