Dolce vita in Beieren TOERISME Het Almere van Egypte Mannenwereld in 't zand HDC303 VRIJDAG 31 OKTOBER 2003 O v Wenen OOSTENRIJK ITALIË FEUTEN C IJTE R S Plaats: Garmisch-Partenkirchen Afstand vanaf Amsterdam: circa 930 kilometer. Auto: Frankfurt - Nürnberg - München - Garmisch- Partenkirchen. Hou bij aanreis op zaterdag rekening met lange files tussen München en Garmisch-Partenkirchen. Trein: Garmisch-Partenkirchen ligt aan de spoorlijn. Vliegen: De vliegvelden van zowel Innsbruck als München liggen op minder dan 100 kilometer van Garmisch-Partenkirchen. Hoogte: 700 - 2760 meter Liftinstallaties: 1 treintje, 8 kabelbanen, 5 stoeltjesliften en 24 slepers Wachttijden: In het weekeinde als München leegloopt vooral bij de Hausberg lang (twee uur). Een goede uitwijkmogelijkheid is het splinternieuwe dalstation van de Kreuzeckbahn, waar de lift een veel grotere vervoerscapaciteit heeft. Wachttijden in de gebieden zelf vallen mee en zijn bij de Zugspitze zelfs gering. Totaal aantal kilometers aan afdaling: 120 kilometer (niet aaneengesloten) inclusief de gebieden van onder meer Seefeld, Lermoos en Ehrwald in Oostenrijk Ligging van de skipisten: In Garmisch-Partenkirchen overwegend noord. Moeilijkheidsgraad: Simpel tot middelzwaar. Kinderopvang: Ja. Langlaufmogelijkheden: 40 kilometer (niet aaneengesloten), weinig sneeuwzeker. Snowboarden: Vooral op de Zugspitze veel mogelijkheden met onder meer een funpark. Verdere sportieve ontspanning: Wandelen (ruim 100 kilometer sneeuwvrij gemaakte paden), kunstschaatsen, zwemmen (golfbad), parapente, tennis, bowling, rodelen Prijspeil: Zesdaagse skipas (Happy Skicard): 147 euro (16/17 jaar '35 euro en 6-15 jaar 88 euro). Deze pas is ook geldig voor Seefeld, Mittenwald, Ehrwald en Lermoos. Avondvertier: Er zijn in de stad veel bars, café's en zogeheten "Nachtlokalen'.. Ook is er een casino. Bijzonderheden: De gemeentebussen zijn bij het tonen van de skipas en/of Kurkarte (krijgt elke hotelgast) gratis. De dalstations liggen allemaal buiten de stad en die van Grainau (Zugspitze) zelfs op een kilometer of twaalf. Er rijdt een treintje naartoe, maar wie een beetje wil opschieten, is aangewezen op een taxi of op eigen vervoer. Hou rekening met hellingspercentages van 14 procent (sneeuwkettingen!). Nadere informatie: Kurverwaltung Garmisch-Partenkirchen, Richard Strauss-Platz 2, D 82467 Garmisch Partenkïrchen, tel. 0049 .8821180 700 en/of internet www.garmisch- partenkirchen.de. In Nederland: Duits Reis- Informatiebureau, Hoogoorddreeef 76,1101 BG Amsterdam, tel. 020 6978 066 en/of internet www.germanytourism.de. WÊSÊ De Ludwigstrasse, populair uitgaanscentrum in Garmisch-Partenkirchen. Foto's: GPD/Rob van den Dobbelsteen Het 'harde-banken-gehalte' van de restaurants in Garmisch is hoog. Ook bij de aantrekkelijke gletsjer pistes onder de top van de Zugspitze. Het op slechts 700 meter hoogte liggende Gar misch-Partenkirchen is een van de aangenaamste wintersportplaatsen van de Alpen. Veel sfeer, ge zellig voetgangerscentrum en tientallen Kondi- toreien, Kneipe, Braüstubrl en Nachtlokale. door Rob van den Dobbelsteen Dat geluk moet je hebben natuurlijk. Dat er dik ke tapijten sneeuw op de stoepen en bomen lig gen. Maar dan behoort het op slechts 700 meter hoogte liggende Garmisch-Partenkirchen ook meteen tot de aangenaamste wintersportplaat sen van de Alpen. Veel sfeer, gezellig voetgan gerscentrum en tientallen Konditoreien, Kneipe, Braüstubrl en Nachtlokale. Waarin als je even niet oplet ook nog eens Jodler en - nog erger - een peloton Schuplatter onder daverende toe juichingen en met roffelend schoenengestamp het toneel betreden. Maar had je anders mogen verwachten? We zijn in Beieren tenslotte, hartje Beieren. Ook in Nederland zonder enige concurrentie de beroemdste wintersportbestemming van Duits land, Garmisch-Partenkirchen. Maar wie gaat er naar toe? Gedurende vijf dagen skiën slechts één keer Nederlands horen spreken. En dat moet toch vrij merkwaardig worden genoemd. Want zit, ligt en hangt niet half Holland voor de buis als hier op Nieuwjaarsdag de Vierschan- sentoemee begint en talrijke camera's vastleg gen hoe koene kerels, plat over hun ski's han gend, sprongen maken van 120 meter en meer? Bovendien ligt Garmisch - zoals de plaats vaak kortweg wordt genoemd - op nog geen negen honderd kilometer van Utrecht. Waarmee het voor Nederlanders (samen met Engelberg in Zwitserland) het dichtstbijzijnde grote skigebied is. Ruim honderd kilometer aan afdalingen lig gen er rondom de Duitse Alpenstad en een deel daarvan is nog sneeuwzeker ook. De top van de 2964 meter hoge Zugspitze immers is altijd wit - de liften draaien er van begin oktober tot eind mei. Gletsjerpistes zijn vaak dodelijk saai. Omdat ze zo makkelijk zijn dat je flink met je stokken moet prikken om nog een beetje vaart te maken. Maar de afdalingen onder de top van Duitslands hoogste berg (bij elkaar zo'n 20 kilometer) vor men een aangename uitzondering. Ze zijn bijna allemaal middelzwaar met de 'Super G' (drie ki lometer lang bij een hoogteverschil van 700 me ter) als de allerheerlijkste van al dat heerlijks. Of is dat misschien toch de brede, iets minder in spanning vergende 'Weisses Tal', verlengd met de daarop naadloos aansluitende 'Brunntal' (drie kilometer lang bij een hoogteverschil van 650 meter)? Dat werd later die middag - toen de zon achter de bergen verdween en het plotseling bar koud werd - nog een hele discussie. Totdat op weg naar beneden bij Riffelriss uit het treintje werd gestapt om de laatste vijf kilometer per ski af te leggen. Is bij hoge uitzondering open, die zich dwars door een bos slingerende afdaling naar de Eibsee. Te vaak namelijk, heeft de zon de sneeuw hier al in februari van de weides ge brand. Maar als de conducteur, wandelend door de coupé's, 'Riffelriss offen' roept, aarzel dan niet en stap onmiddellijk uit. Wacht tot de snowboarders zich joelend naar beneden heb ben laten storten en wiek vervolgens alleen, in de pastorale avondstilte, mijmerend naar bene den. Een sprookje. Het kan niet anders of Ri chard Strauss, die lange tijd in Garmisch woon de en er ook stierf, heeft zich onder meer hier laten inspireren voor zijn romantische symfo nieën. Winterspelen Hoe anders is het in het zogeheten 'Classic Ge- biet', middelpunt van de Olympische Winter spelen in 1936. Vlak bij de stad, altijd druk, veel restaurants en - ook dat moet gezegd worden - in de vroege ochtend vaak nogal ijzig. Komt door de geringe hoogte. De drie toppen hier (Hausberg, Kreuzeck en Osterfelderkopf) reiken tot respectievelijk 1340, 1719 en 2050 meter, wat nogal laag is in een zich snel opwarmende we reld. Gevolg: de sneeuw die in de middag smelt, stijft in de vriesnacht op tot bikkelhard marmer. Waardoor dat zalige snoepje waarop gisteren een formidabele skidag werd afgesloten (de 'Olympia Abfahrt') de volgende ochtend blijkt te zijn veranderd in een piste die zelfs een redelijk goede skiër weinig houvast biedt. Zo weinig houvast zélfs, dat hij een tochtje over de zo mo gelijk nog aantrekkelijkere Kandahar - niet voor niets wereldberoemd - uitstelt tot later die dag om schielijk uit te wijken richting Alpspitze (Os terfelderkopf). Daar zouden ze trouwens nog wel het een en ander aan mogen verspjjkeren, de Duitsers. Aan die sluip-door-kruip-door paadjes die de skiër van de ene helling naar de andere helling brengt. Ze zijn niet zelden opgeluisterd met een sleepkabel die - als je niet oppast - je arm uit je kom rukt. Niet alleen lastig en vervelend voor kinderen. Eerst zorgeloos zwieren en zwaaien op de Osterfeld en de Bernadien en dan plotse ling zo'n kaal eind touw dat je met horten en stoten naar de Kreuzeck sjouwt. Want daar wil je na de lunch natuurlijk wel weer naar toe. Is het niet voor nog één ritje Kandahar, dan wel voor zich behaagziek door het woud wentelende pistes als de Kochelberg (rood) en de Horn (zwart). 'La Dolce Vita in Beieren. Midden tussen al dat lekkers, op een knooppunt van vele afdalingen, staat dan ook nog - als het kasteel van Doornroosje - het Garmischer Haus. Voor een laatste slok. Één nadeel: ook dat etablissement heeft - net als alle andere restaurants in dit gebied - een akelig hoog 'harde-banken-gehalte'. Alsof er geen stoeltjes met rugleuningen worden gemaakt. En zitjes met steunen waarop je na een vermoeien de dag je ellebogen kunt leggen. Maar ja, de daarop aangesproken waard, had groot gelijk natuurlijk. „Dit is Beieren meine Herrschaften", zei hij twee enorme pullen pils op de houten tafel dreunend. „Ooit een bierfeest gezien waarop u de gasten in een fauteuil heeft zien zitten?" Bij sommige opmerkingen verstomt elke kritiek. REISBERICHTEN ANWB past op skiet, de ANWB past op' is het motto waaronder wintersport reizen voor gezinnen met jonge kinderen worden aangeboden. Er zijn achtdaagse arrangementen in Oostenrijk (Sillian), Italië (Vals) en Zwitserland (Champoussln). Daarbij is opvang van kin deren van o tot 3 jaar in een crèche met Nederlandse verzorg sters inbegrepen. Kinderen van 4 tot 11 jaar krijgen skimateriaal en skiles. Voor alle jonge en volwassen skiërs zit de skipas ook bij de prijs van de reis. Informatie: tel. 0900 9008070, De Jong weg Hans de Jong, die zijn naam gaf aan De Jong Intra Vakanties, stapt per 1 november op als algemeen directeur. Maar hij blijft wel bij het bedrijf betrokken als voorzitter van de Raad van Be stuur. En hij blijft actief bij Roan, De Jong Tours, Toerkoop Reis- buro De Jong en De Jong Intra Beheer b.v. Opvolger van de 62- jarige Hans de Jong, die 30 jaar geleden in Ridderkerk het tou- ringcarbedrijf uitbouwde tot de touroperator van nu, wordt Ro land van Veen (43), momenteel voor zichzelf werkzaam als be drijfsadviseur. Commercieel directeur bij De Jong Intra blijft Co- by van Dongen, financieel directeur Bas Oomen. Q Q Winterboekingen Met de winterboekingen - zowel naar sneeuw als naar zon - wil het niet echt vlotten. De Nederlandse reiziger is afwachtender dan ooit, zo blijkt uit een rondje langs diverse reisorganisaties. Na de Irak-oorlog en de ziekte Sars krijgen zij het opnieuw voor 5 hun kiezen. Veel touroperators vrezen dat zij deze winter (vei onder het niveau van vorig jaar blijven - en dat was al niet zo'i best seizoen. Zelfs het stunten met bodemtarieven naar ver- weg-bestemmingen heeft nog niet tot gewenst resultaat ge leid. Integendeel. Zo heeft de spectaculaire samenwerking tus sen de twee grootste touroperators TUI en Thomas Cook op be stemmingen als India en Kenia vooralsnog tot dermate weinig n boekingen geleid dat de geplande charters in november moes-'01 ten worden geannuleerd. 'Maar in december volgt de inhaal slag', zo verzekeren de reisorganisaties optimistisch. Q Alpen Expres Alle begin is moeilijk, zo ervoeren de neven Leo en Huub Wee- ber toen hun bedrijf Euro Express Treincharter b.v. in Delft vorig jaar naam, formule en enkele rijtuigen van de bekende winter- slaaptrein Alpen Expres overnamen van de Nederlandse Spoor wegen. Vervoerde de NS 's winters zo'n 30.000 wintersporters, vorig seizoen bleef de teller steken op 20.000. Voor komende winter wordt een toename van zo'n 5 procent verwacht. Loon stop, dure euro en afnemende interesse voor sneeuw staan ho gere groeicijfers in de weg. Maar over twee a driejaar moeten het er wel 35.000 zijn. Het heeft het bedrijf, dat naast de Alpen Expres ook de Skitrein (met een 'wild' Rail Dance deel en een rustiger Basic deel) exploiteert er niet van weerhouden fors te investeren in het opknappen van treinstellen en het opkrikken van overige voorzieningen. Ook Zwitserland zit weer in het rou teschema en deze winter rijden in totaal zeven Alpen Expres- treinen meer dan vorig jaar. Voor meer informatie: www- .skitrein.nl en www.alpenexpres.nl, of 030 2977 291. Berglandexpres Maar de Weebers krijgen concurrentie, want het Utrechtse Th Train Company, opgericht door Harry de Boer, blaast deze win ter eenmaal per week de vroegere Berglandexpres (met één nieuw leven in, ooit naam van ook een NS-wintertrein. Via Be gië rijdt deze trein op vrijdagnacht naar onder meer Zeil am Sei in Oostenrijk. De plannen zijn echter nog zo vers, dat boekei pas mogelijk is vanaf medio november. Zo moet nog met he garantiefonds SGR en brancheorganisatie ANVR onderhandel! worden over het lidmaatschap en met NS Travel over boekings mogelijkheden. The Train Company exploiteerde afgelopen zo mer voor het eerst de Lourdes-express voor bedevaartgangers Voor meer informatie: www.ttconline.nl. q Zomerse autotreinen Meer nieuws van het internationale slaaptreinenfront. Zowe 1 Euro Express als Train Company willen volgend jaar zomer 00 auto(slaap)treinen naar Zuid-Frankrijk laten rijden. Ook al zo' activiteit waar de NS mee stopte. De Train Company rijdt dez( zomer ix per week naar zowel Bologna als Narbonne/Fréjus, Eu ro Express toert met dezelfde frequentie naar Bologna en Avig non. Nadere details over tijden en prijzen worden over een paa weken bekend gemaakt door Rob van der Heiden Er is geen piramide te zien. Toch is Sharm el Sheik heel erg Egyptisch. Het zuidelijkste puntje van de Sinaï-woestijn is een toeristenenclave die in en kele tientallen jaren uit het woestijnzand gestampt werd. Ook in de wintermaanden is het er goed toeven. Sharm el Sheik is het Almere van de Sinaï-woestijn. Het heeft een ontstaansgeschiedenis die lijkt op een oerknal. Dus zijn de wegen recht, de huizen niet erg gevarieerd en de hotels groot en luxe. Sharm el Sheik is ge bouwd voor de toerist en an ders niet. De bouw begon in 1967, toen de Sinaï-woestijn in handen was gevallen van Israël. Er werd een weg aangelegd vanaf Eilat, naar het uiterste zuidelijke puntje van de woestijn. Natuur lijk om te zorgen dat het Israëli sche leger zich snel en efficiënt kon verplaatsen, maar dat was niet het enige. De Israëli's ont dekten de koraalriffen in de Golf van Akaba, even fraai als eenvoudig bereikbaar en be gonnen met de bouw van ho tels langs de kust. Toen de Sinaï in 1982 weer Egyptisch werd, zetten de Egyptenaren de ont wikkeling van het gebied door. Het resultaat is een enorme, kunstmatig aangelegde oase. Met veel hotels en een paar centra met kleine winkeltjes, waar de toerist volgens oud Egyptisch gebruik met overdre ven veel overredingskracht naar binnen wordt gelokt. Die men sen, maar ook de bouw zorgt voor een authentieke uitstra ling, terwijl Sharm el Sheik nog geen veertig jaar oud is. In het zuiden van de Sinaï is geen piramide te bekennen, maar er is genoeg te doen en te zien. De meeste toeristen ko men naar Sharm el Sheik om te duiken en te snorkelen. Begrij pelijk. De Rode Zee en de Golf van Akaba zijn één groot aqua rium en wie wil stapt er zomaar in. Om te kunnen duiken is wat meer vaardigheid vereist, maar een doodgewoon zwemdiplo ma is genoeg om mee te kun nen doen aan een snorkeltripje. Sharm el Sheik is een mannenwereld. In de moderne hotels is af en toe een vrouwelijk personeelslid te ontwaren, maar verder is de bevolking masculien. Zelfs de kamermeisjes zijn mannen. Dat heeft alles te maken met de prijzen in het woestijnstadje. De kos ten van het levensonderhoud zijn dermate hoog, dat het niet mo gelijk is van een gewoon salaris een gezin te onderhouden. De mannen die in Sharm el Sheik werken, laten dus hun gezin achter in Cairo en reizen met tussenpozen naar de hoofdstad voor een bezoek aan het thuisfront. De taxichauffeurs in zijn stokoude stinkende Peugeot 504 gaat iedere drie maanden, de man die goud verkoopt in Sharm el Sheik ziet zijp kinderen om het halfjaar. Het is de prijs die ze betalen voor een werkkring. En natuurlijk maken toeristen een woestijnsafari op het 'schip van de woestijn'. De Egyptenaren varen dagelijks met tientallen boten uit om op zoek te gaan naar de pracht van de zee. Er zwemmen zelfs dol fijnen. Het mooie van Sharm el Sheik is, dat de koraalriffen vlak on der de kust liggen. Soms is het zelfs mogelijk er vanaf het strand van het hotel naartoe te zwemmen. Maar met een boot ben je zeker in een vloek en zucht bij de mooiste koralen. De Sinaï-woestijn biedt ook cultuur, met het Catharina- klooster als voornaamste expo nent. Het ligt al eeuwen in het roodgranieten gebergte op de hellingen van de berg Sinaï. Volgens de bijbel is dat de berg die Mozes beklom om de tien geboden in ontvangst te ne men. Het klooster is gebouwd op de plaats waar God tot Mo zes sprak vanuit het brandende braambos. Dat verhaal is niet alleen in de christelijke wereld bekend.. Ook joden en moslims koesteren de plaats waar de schepper het woord richtte tot zijn volk. Dat is in het Catharinaldooster te zien. De kloosterkerk -de Basi liek van de Transfiguratie - is Grieks-orthodox en de (voorna melijk Griekse) monniken koes teren het gebouw. Maar binnen de kloostermuren is ook een moskee en een joodse gebeds plaats. Vooral de kloosterkerk is een bezoek waard. De klooster bibliotheek, waar drieduizend oude manuscripten liggen, is doorgaans niet te bezoeken, maar de vroeg-Byzantijnse ico nen in de kerk maken veel goed. Schotelantenne Vijf procent van de 73 miljoen inwoners van Egypte zijn be doeïenen, de afstammelingen van de oorspronkelijke bewo ners van de woestijn. Dat bete kent niet dat ze nog steeds als nomaden leven. Dat zijn er nog maar zo'n duizend. De rest woont in nederzettingen, waar soms zelfs scholen zijn ge bouwd. Want leerplicht is er ook voor de kinderen van de bedoeïenen. Dat betekent niet dat ze keurig van negen tot vier in de schoolbanken zitten. Het gemiddelde bedoeïenenkind ziet het nut van de lessen niet in en ontvlucht de klas bij de 's Zomers kunnen de temperaturen in Sharm el Sheik oplopen tot ver boven de veertig graden Celsius. In de wintermaanden is de temperatuur meer gerieflijk: minder dan 20 graden wordt het zelden. In april kan de temperatuur vaak al oplopen tot 30 graden Celsius. De watertemperatuur is in de wintermaanden rond de 20 graden. Diverse maatschappijen vliegen enkele keren per week op Sharm el Sheik. Logeren kan vanaf ongeveer 340 euro in een eenvoudig duikershotel of appartement (prijzen per persoon, per week en inclusief vlucht); voor ongeveer 200 euro meer ver blijft is dat een van de super de luxe hotels (zoals het Ritz Carl ton). Ook in Sharm el Sheik zijn meer en meer zogeheten 'all inclusive'-hotels te vinden. Voor een bedrag vanaf 400 euro zijn alle maaltijden en (lokale) drankjes inbegrepen in de reissomr—- Een duikcursus voor beginner (PADI, 4 dagen) komt op onge veer 260 euro p.p. De Rode Zee, een perfecte plek om te duiken en të snorkelen. Foto's: GPD/PR ISROPA REIZEN eerste de beste gelegenheid. Het heeft de architecten er al toe gebracht de ramen wat ho ger te maken. In de praktijk komt het erop neer dat ze de basis van het lezen en schrijven leren en vervolgens de school deur achter zich dichttrekken. Het leven van de bedoeïenen bevat mooie tegenstrijdighe den. Want hoewel ze in de woestijn leven in een sobere barak, staat er niet zelden een schotelantenne op hun dak. De geitenhoeders van weleer oefe nen tegenwoordig allerlei be roepen uit, maar veel van hen werken in de toeristenindustrie. Ze hijsen toeristen op een dro medaris, wandelen een tijdje door de woestijn en verkopen wat zelfgemaakte armbandjes. Het lijkt allemaal erg kunstma tig, maar toch biedt een be zoekje aan een bedoeïenenslam een blik in hun wereld. Als je in een kring middenin de prachti ge woestijn zit en aan de water pijp lurkt, krijg je toch een idee hoe dit volk al eeuwenlang leeft. En wie de zoete thee proeft, proeft een andere cul tuur. Viagra De dromedaris neemt in de cul tuur van de woestijnvolken een belangrijke plaats in. Niet al leen tegenwoordig om er toeris ten op rond te rijden, maar al eeuwen. De dromedaris staat voor overleven en voor viriliteit. Zijn vlees wordt niet voor niets beschouwd als een voorloper van de viagrapil. Wat bedoeïenen tekent, is hun tevredenheid. Ze hebben eigen lijk niks, maar dat lijkt geen en kele probleem. „We zijn blij 0 met wat God ons geeft", zegt'de man die deze dag de thee in schenkt en de waterpijp stopt Het toeristenbedrijf wordt ge leid door de mannen, met de kinderen als assistent en ter 0 luistering. De vrouwen blijven buiten beeld. Zoals dat al eeu wen het gebruik is in de woes tijn. Veel is hetzelfde gebleven in c woestijn, maar er is ook veel veranderd. Er zijn nog dro medarissen, maar ook auto's, en de meeste bedoeïenen wo nen nog wel in de woestijn, maar niet meer in tenten. Tot maakt het een gekke indruk a na het bezoek aan de stam in de woestijn, ook de woestijnb woner in de bus stapt en direi enthousiast aan de knoppen van de airco begint te draaien Ze gaan naar huis, na een lanj werkdag. De dromedarissen, blijven achter in de woestijn?

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2003 | | pagina 18