Omroepmedewerkers
willen af van het bestel
C c c
MEDIA
'Publieke omroepen zitten elkaar behoorlijk in de weg'
In That's my Bush blijft
weinig heel van
George
Volwassen televisie voor kinderen
VPRO brengt alternatieve pop via internet terug op buis
;/an protestwerk tot handelsmerk
353®
lommentator
oelmann
iat weg bij
tudio Sport
"an Boxtel
j >orzitter NPS
Steekproef: systeem werkt geldverspilling in de hand
HOC 648
zaterdag 25 oktober 2003
le versum/mediaredactie - Ed-
Poelmann (53) heeft zijn
islag ingediend bij Studio
art. De voetbalcommentator
rkte sinds 1981 bij het sport -
igramma van de NOS. Als re-
i voor zijn vertrek noemt
ilmann de waarschuwing die
eerder dit jaar kreeg nadat
in de media kritiek had ge-
is lid op de werkwijze binnen
en dio Sport.
sta op de zwarte lijst en heb
gele kaart. Daar lijd ik on-
lizegt Poelmann, die verder
is kwijt wil over die kwestie,
it mijn werkzaamheden en
sfeer op de redactie heeft
i vertrek niets van doen. Ik
heel lang en met heel veel
der bij Studio Sport gewerkt,
het een pijnlijke beslissing
5? Dat is vragen naar de be-
!efde weg. De NOS noemt
vertrek jammer. Maar he-
i, zou ik daar aan toe willen
4, gen
frimchef Maarten Nooter
Studio Sport omschrijft
nanns vertrek als „een
verlies voor Studio
„Poelmann is een van
langst zittende, meest erva-
krachten en een goede
ziAimentator."
ch
iersum/anp - Voormalig
minister Roger van Boxtel
8fc4) wordt de nieuwe voorzit-
n( ran de NPS.
^tssecretaris Van der Laan
dia, D66), die verantwoor-
jk is voor de bij wet inge-
de omroep, heeft zijn voor-
:ht bekrachtigd,
er van Boxtel volgt Ans van
Berg op, die per 1 januari
de voorzittershamer neer-
na negen jaar NPS-bestuur,
rvan vier als voorzitter. Van
tel was minister van Grote
len- en Integratiebeleid. De
i is blij met de voorgeno-
benoeming.
door Dolf Rogmans
en Mischa de Bruijn
Hilversum Een groot deel van
de omroepmedewerkers heeft
genoeg van het huidige, verzuil
de bestel van de publieke om
roep. Volgens hen moeten de af
zonderlijke omroepverenigingen
samengaan in één grote natio
nale omroep, of een aanzienlijk
kleinere rol krijgen. Dat blijkt uit
een door deze krant uitgevoerde
steekproef.
Deze uitslag is opmerkelijk,
omdat het bestel van afzonder
lijke omroepverenigingen,
uniek in de wereld, tot nu toe
door de publjeke omroepen zelf
altijd hartstochtelijk werd ver
dedigd. Het zou garant staan
voor een breed en gevarieerd
programma-aanbod. Veel pro
grammamakers en andere me
dewerkers van de omroepen
menen echter dat het systeem
heeft afgedaan, omdat het geld
verspilling in de hand werkt.
Een door hen genoemd voor
beeld is de actualiteitenrubriek
Netwerk, die gemaakt wordt
door drie verschillende redac
ties (van KRO, AVRO en NCRV),
waar één redactie zou volstaan.
De steekproef is niet represen
tatief, maar toont wel aan dat
het bestel niet meer onvoor
waardelijk wordt gesteund door
de omroepmedewerkers. Enke
le honderden medewerkers,
verspreid over verschillende
omroepen en afdelingen, kre
gen de enquête via e-mail toe
gestuurd. Van hen deden uit
eindelijk 69 mee.
Een overgrote meerderheid van
deze mensen vindt dat het om
roepbestel op de schop moet.
Voor de meest drastische ma
nier kozen 29 mensen: geen af
zonderlijke omroepverenigin
gen meer, maar één grote, na
tionale omroep. 23 gaven de
voorkeur aan een tussenvorm,
waarbij de verschillende om
roepen blijven bestaan, maar
wel een grote stap terugdoen:
ze maken alleen nog program
ma's voor specifieke doelgroe
pen, bijvoorbeeld over religie.
De rest van de programma's
wordt gezamenlijk gemaakt of
aangekocht. Zeventien mensen
kozen voor behoud van het
huidige bestel.
De discussie over de toekomst
van het bestel is opgelaaid om
dat de publieke omroepen
zwaar moeten bezuinigen. Vol
gens critici van het huidige sys
teem kost het in stand houden
van de verzuiling handen vol
geld. Onderzoeksbureau McK-
insey, dat de publieke omroep
doorlichtte, concludeerde dat
er maximaal honderd miljoen
euro bespaard kan worden
door de omroepen veel meer
samen te laten werken.
Uit een eerdere enquête door
journalistenvakbond NVJ blijkt
dat programmamakers zich
steeds minder verbonden voe
len aan de omroep waarvoor ze
werken. Ze onüenen hun iden
titeit op de eerste plaats aan
hun programma, dan pas aan
de omroep. Ook vinden ze de
kwaliteit van de programma's
belangrijker dan de pluriformi
teit van de publieke omroep.
Op de persconferentie van Balke
nende over Mabel Wisse Smit
stonden het NOS Journaal, Twee
Vandaag, NOVA en Netwerk
naast elkaar precies hetzelfde te
filmen. Zoiets gebeurde ook toen
de bevrijde gijzelaar Arjen Hil-
bers op het vliegveld in Keulen
arriveerde. De publieke omroep
was met drie of vier cameraploe
gen uitgerukt, om allemaal de
zelfde glimp van Hilbers op te
vangen.
door Mischa de Bruijn
Hilversum - Voorbeelden waar
mee NOVA-verslaggever Jan
van Loenen aan komt zetten
om te illustreren dat de huidige
manier van werken van de pu
blieke omroep weinig efficiënt
is. „Veel werk wordt dubbel ge
daan", zegt hij. Zijn oplossing:
de actualiteitenrubrieken sa
menvoegen, en het geld dat
daarmee vrijkomt investeren in
onderzoeksjournalistiek en bui-
tenlandverslaggeving.
Een hervorming zou volgens
hem misschien nog verder
moeten gaan dan de actualitei
tenrubrieken. Waarom heeft
Nederland meer dan dertig (de
kleintjes, zoals de Boeddhisti
sche omroep, meegeteld) lan
delijke publieke omroepen die
ook nog eens voor een groot
deel met belastinggeld zijn gefi
nancierd? Van Loenen: „Het is
tamelijk ouderwets, zoveel om
roepen."
Uit een door deze krant gehou
den enquête blijkt dat meer
omroepmedewerkers er zo over
denken. Een meerderheid van
de mensen die meededen,
vindt dat het huidige bestel op
de schop moet. Ze zijn van me
ning dat het systeem, ontstaan
in een tijd dat katholieken al
leen naar de katholieke radio
luisterden en protestanten al
leen naar de protestantse, ou
derwets is. Erger dan dat:het
kost volgens hen scheppen met
geld en zit hen, de programma
makers, nog dwars ook.
„De verzuiling is lang over de
houdbaarheidsdatum heen",
reageert één van de omroepme
dewerkers. Een ander: „Omroe
pen zitten elkaar in de weg. We
versnipperen omroepgelden
die veel efficiënter in kwaliteit
gestoken kunnen worden." Een
derde: „Het is tijd om de om
roepen op te doeken. Ze wer
ken vertragend en inefficiënt."
Critici
Het voorbeeld van de actuali
teitenrubrieken wordt vaker
aangehaald. Waarom moet Net
werk door drie verschillende re
dacties worden gemaakt, vra
gen critici van het bestel zich af.
En Twee Vandaag door twee
omroepen (EO en TROS)?
Een ander typisch product van
het bestel is Radio 1, aldus Max
van Weezei, presentator bij het
Radio 1 Journaal. De nieuws
zender lijkt één geheel, maar is
in werkelijkheid niet veel meer
dan een doorgeefluik van ver
schillende omroepen, met elk
eigen redacties en eigen stu
dio's. Van Weezei: „Je kunt het
Radio 1 Journaal vergelijken
met een soort voorpagina van
een dagblad. Maar in dit geval
weet je niet wat er in de rest van
de krant staat. Contacten tus
sen de omroepen zijn bijna he
lemaal afwezig, het is totaal idi
oot. Het kan gebeuren dat twee
omroepen precies hetzelfde on
derwerp uitzenden, maar dan
op een andere dag."
Een veel gehoorde klacht over
het huidige bestel is dat om
roepgelden worden versnip
perd. Waarom ziet u als kijker
wel bekende films op het com
merciële NET 5, maar zelden op
de publieke omroep? Niet om
dat de publieke omroep deze
films niet wil uitzenden, aldus
Hans van Beers. Van Beers is
voormalig lid van de overkoe
pelende Raad van Bestuur, ex-
netcoördinator van Nederland
3 en oud-voorzitter van de
VPRO. „De films van NET 5 had
de publieke omroep graag ge
had. Maar het is een groot pro
bleem om filmpakketten aan te
kopen." Oorzaak is volgens
hem dat de omroepen de
krachten niet bundelen bij film
aankopen. Hetzelfde geldt voor
het maken van een eigen dra
ma- of soapserie, aldus Van
Beers. „Een publieke omroep
zal nooit een grote dramaserie
kunnen maken, dat kan één
omroep nooit betalen. Daar
voor zouden minstens drie om
roepen moeten samenwerken.
Dat willen ze niet. Ze willen lie
ver een eigen serie, waannee ze
zich kunnen profileren.
Voorstanders van dit bestel blij
ven er echter op hameren dat
het systeem garant staat voor
een breed en gevarieerd pro
gramma-aanbod. TROS-voor
zitter Karei van Doodewaerd, in
een reactie op de enquête-uit
slag: „Moeten we overgaan tot
één nationale omroep? Dezelf
de vraag kun je stellen ten aan
zien van regionale kranten.
Hoeveel regionale kranten zijn
er nodig? Hoeveel politieke par
tijen? Hoeveel supermarkten?"
Hij geeft een sneer naar de om
roepmedewerkers die pleiten
voor een nationale omroep.
„Als er omroepmedewerkers
zijn die een staatsomroep met
één saus voorstaan, is dit hun
goed recht. In ieder geval zullen
honderden van hen dan in de
WW de hele dag de tijd hebben
staats-tv te kijken."
iRsuM - Eigenlijk maakt hij
j^al genoeg uitglijders. Dus
om nog grappen daarover?
t Verenigde Staten denken
aar anders over. In de tv-
edie That's my Bush wordt
ident George Bush neerge
ls een sulletje, een dom-
i, een rare kwast. Hoe
it Bush er vanaf komt, is
vanavond te zien bij RTL
onze mediaredactie
dateert uit begin 2001.
cht afleveringen hebben
in Amerika de nodige aan-
t van critici gekregen, maar
ïrie is nooit echt een succes
lest. Dat er daarna geen
ive afleveringen zijn ge-
*a, komt waarschijnlijk
de terroristische aansla-
ran 11 september 2001. Op
dat moment sloot Amerika de
rijen. Geen kritiek op de presi
dent en wie niet voor ons is, die
is tegen ons, luidde het motto.
Inmiddels is de eensgezindheid
ver te zoeken. De Democraten
zijn het al lang niet meer eens
met meneer de president. En
ook allerlei commentatoren ne
men Bush weer graag de maat.
Een serie als That's my Bush
zou nu misschien weer kunnen.
Nu geeft George W. daar ook al
le aanleiding toe. Hij is kampi
oen 'verspreken in het open
baar'. Op internet zijn lange
lijsten met zijn fouten te vin
den. Wat te denken van: 'De
ruimte heeft voor de Nasa nog
steeds een hoge prioriteit.' Off
'We gaan onomkeerbaar rich
ting meer vrijheid en democra
tie. Maar dat kan veranderen.'
En: 'Als we geen succes heb
ben, lopen we het risico van
een mislukking.'
Maar al die kritiek is niets ver
geleken bij het programma
That's my Bush. Dodelijk, dat is
toch wel de beste omschrijving
van de reeks die in de Verenig
de Staten via een speciaal 'co-
medy-kanaal' werd uitgezon
den.
Acteur Timothy Bottoms speelt
George W. Bush. Nu lijkt hij be
hoorlijk veel op de president,
dus het is even wennen voor
wie de eerste keer naar That's
my Bush kijkt. Het is hem écht
niet.
That's my Bush speelt zich af in
het Witte Huis. Zo zien we Bush
in The Oval Office bekvechten
met zijn medewerkers. Ook
slaat hij de adviezen van zijn
vrouw Laura (Carrie Quinn Do-
lin) graag in de wind en kan hij
niet op tegen de werkster. Waar
Bush elk gevoel voor humor
George Bush Foto: AFP
mist, veegt de werkster verbaal
de vloer met hem aan.
De komedie is wat je noemt
'over the top'. De verhalen zijn
erg dik aangezet, net als de ac
teerprestaties. Dat is een beetje
jammer. De schrijvers leggen
wel de nodige kritiek in hun
scripts, maar dat had best een
tandje feller gekund.
Thats my Biish, vanaf van
avond iedere zaterdag op RTL 5,
19.30 uur
Hilversum - Bestaat er zoiets als kinderpro
gramma's, of is goede televisie universeel?
Waarschijnlijk dat laatste. VPRO's Villa
Achterwerk draagt de komende negen we
ken bewijs aan voor die stelling met de se
rie En Terecht!. Ook al is zondagmorgen
tien uur aan de vroege kant om televisie te
kijken, deze keer loont het de moeite.
De VPRO vroeg samen met producent
Lemming Film negen regisseurs die nor
maal voor volwassenen werken een docu
mentaire te maken, met één van de kinder
rechten uit het Verdrag inzake de rechten
van het kind als thema. Regisseurs als John
Appel, René Roelofs, Meral Ursal, Cherry
Duyns en Paul Cohen zegden hun mede
werking toe. Ze konden kiezen uit thema's
als zorg van ouders, identiteit, vluchtelin
gen, contact met ouders, kinderarbeid en
bescherming in oorlog.
Alle documentaires zijn bedoeld voor kin
deren tot twaalf jaar. Desondanks zien ze er
heel volwassen uit. Dat ligt voor een deel
aan het 'serieuze' thema, maar ook zeker
aan de uitwerking. Niks kinderachtig, ge
woon goede televisie die kinderen én vol
wassenen boeit.
Als er al een kanttekening te maken is bij
deze reeks, dan is het de vraag of de onder
werpen en de uitwerking soms té heftig zijn
voor kinderen. Zo gaat aflevering vijf (23
november op de buis), met als titel Kai en
Mozes, over kindsoldaten. In die aflevering
zitten enkele gruwelijke beelden en wordt
een nogal ingewikkeld onderwerp aan de
orde gesteld. Aan de andere kant zijn het
wél de kinderen die vertellen. Dat maakt
dat leeftijdgenootjes wellicht toch geboeid
blijven. Mag het werken voor kinderen of
volwassenen dan weinig verschil maken,
het werken mét kinderen is wel iets anders,
vindt regisseur René Roelofs. „Voor mij
maakte dat niet zoveel verschil. Natuurlijk
moet je je vragen aanpassen aan wat een
kind kan verwachten en begrijpen. En je
kunt een veel kortere spanningsboog op
bouwen met een kind. Daarom heb ik een
lang interview in drie delen gedaan", ver
telde hij in de VPRO-gids.
Het mooie aan de serie is ook de diversiteit
aan onderwerpen die aan bod komen.
Neem bijvoorbeeld de documentaire Nao
mi en haar moeder (2 november). Daarin
schetst John Appel een ontroerend portret
van Naomi (12), die samenwoont met haar
manisch-depressieve moeder. Ondanks dat
haar moeder soms lange perioden achter
elkaar geen echte moeder kan zijn, redden
de twee het wonderwel samen. Naomi ver
telt eerlijk en oprecht over de 'ups en
downs'. Een verhaal dat elk kind direct be
grijpt.
Heel anders van opzet, maar even indrin
gend is De juiste naam, gemaakt door Hed-
dy Honigmann (30 november). Uitgangs
punt voor de documentaire is artikel 7 uit
het Verdrag inzake de rechten van het kind:
elk kind heeft vanaf zijn geboorte recht op
een naam en nationaliteit, en voor zover
mogelijk het recht om te weten wie zijn ou
ders zijn.
Om dat artikel handen en voeten te geven,
haalt Heddy Honigmann een aantal ge
adopteerde kinderen voor de camera en
laat ze hun Nederlandse haam zeggen. In
één keer maakt ze duidelijk dat er iets niet
in de haak is. Een Chinesedie bijvoorbeeld
Annemarie Jansen heet. Dat moet anders.
Maar niet alleen geadopteerde kinderen
vinden dat ze niet de juiste naam hebben.
Honigmann vond een Nederlands kind dat
graag de naam van haar inmiddels overle
den stiefvader aanneemt. Dat gevoel zit
heel diep en het meisje kan dat prachtig
onder woorden brengen.
Dolf Rogmans
En Terecht, vanaf morgen negen keer bij
Villa Achteriverk om 10.10 uur
(6
iet maar durven. Waar dezer dagen de portemonnee van elke
eke omroep binnenstebuiten wordt gekeerd om aan de bezuini-
drift van het kabinet te voldoen, daar begint de VPRO een
v tv-kanaal. Het heet 3voon2 TV, biedt 24 uur per dag alterna-
ipopmuziek en is sinds enkele maanden al te zien via internet,
naast verschijnt het ook steeds vaker op de gewone buis van
|en met een digitaal televisie-abonnement. Gratis.
Patrick van den Hurk
tsuM - De VPRO zou de
f) niet zijn als het nieuwe
i niet iets zou bieden dat
Js niet meer te vinden is.
ijls de al vijf jaar oude inter-
e 3voorl2 biedt de tv-vari-
lopmuziek die elders niet
hq aan bod komt. Clips voor
al, maar sinds woensdag ook
één keer per maand op proef
een talkshow, een documentai
re, een concert en een pro
gramma waarin 'shockjock'
Giel Beelen clips bespreekt met
gasten. En het liefst wil de zen
der dat wekelijks gaan doen.
Dat kost geld, erkent eindredac
teur Leonieke Daalder, maar
het gaat in deze voor Hilversum
zo schrale tijden niet om grote
bedragen. De clips zijn niet
duur, er wordt geen studio ge
huurd maar een eigen ruimte
gebruikt, de redacteuren hante
ren zelf de camera's en het de
cor van de live-uitzendingen
werd in een middag zelf ge
bouwd. „En geschilderd door
de vriendin van een redacteur
die even langs kwam", aldus
Daalder.
De nieuwkomer vult een gat,
zegt ze, en de VPRO-directie
ziet daar het belang van in en
heeft er geld voor over. Was im
mers op MTV ooit nog geregeld
alternatieve muziek te zien en
te horen in programma's als
ikII
d. b?0 begon in 1998 op internet met het pop-
3voori2 uit protest tegen de invoering
trakke formats op 3FM. Die maakten het de
ge|ids op het alternatieve circuit gerichte om-
mbraktisch onmogelijk om op de nationale pop-
v^r nog een eigen gezicht te laten zien.
werd een succes en won dit jaar de
lett-prijs, de multimedia-variant van de Nip-
i vjchijf. De naam van de site, een naar 3FM ver-
elshde variant op de aloude waarschuwing 'het
isevoor twaalf, is inmiddels uitgegroeid tot een
le ièlsmerk dat de VPRO gebruikt om zijn eigen
ilf f) popmuziek te presenteren,
eqrdt de naam 3voori2 ook gebruikt voor de
«(programma's van de VPRO op Radio 3FM.
hebben een eigen karakter
een toevoeging die bij de muziek past:
3voori2 BPM brengt dance, 3voori2 dB draait punk
en metal, en 3voori2 ook XL hip hop en R&B.
Er wordt overwogen om op de 3voori2-site ook
themakanalen met dezelfde namen aan te gaan
bieden, zodat liefhebbers alleen naar hun eigen
genre kunnen luisteren. Daarnaast wordt er proef
gedraaid met regionale sites. Voor Den Haag, van
ouds dé Nederlandse rockstad, is al een eigen
3voori2-site in de lucht. Lokale bands en podia kun
nen zich daar presenteren en er is een plaatselijke
agenda. De lokale site wordt niet door de VPRO ge
vuld, maar door plaatselijke beheerders onder de
3voori2-vlag gemaakt.
De VPRO houdt wel in de gaten of het karakter van
het aanbod bij dat van de 'moedersite' past.
Als 3voori2 Lokaal in Den Haag een succes wordt
volgen er sites voor andere steden.
120 Minutes, nu is daar geen
sprake meer van. Nummers die
niet in een hitparade belanden,
zijn vrijwel niet meer te zien.
„En dan is het toch mooi dat
wij daar iets aan kunnen doen",
aldus Daalder.
De zender is volgens haar voor
al een gevolg van de filosofie
die 3voorl2 aanhangt: „Het is
er niet, dus we gaan het maken.
Dat is hier het idee. We zijn hier
voortdurend op zoek naar wat
je kunt toevoegen en televisie
was een logische stap. Eigenlijk
zijn we met tv via het internet
nu net zo ver als vijf jaar gele
den met audio. Toen had je een
krakend mono-geluidje en nu
klinkt het gewoon goed. Nu
hebben we een klein beeld,
maar de ontwikkelingen gaan
hard."
Het tv-station is dus niet voort
gekomen uit ontvredenheid,
ooit wel de ontstaansgrond van
de 3voorl2-site. „Voor de mu
ziek die wij bieden was vijf jaar
geleden in het aan 3 FM opge
legde format geen plaats meer,
en daarom zijn wij toen uit pro
test op het net begonnen. Maar
de VPRO doet nog wel degelijk
aan muziek op de gewone tv.
Het is alleen lang niet zo breed
uitgemeten als wij dat kunnen.
Internet is een ander soort me
dium, waarmee wij pionieren.
Dat hebben we met audio ook
gedaan en de positie die we
daardoor nu innemen valt
moeilijk meer in te halen."
Die pioniersdrift blijft niet on-
De Gevestigde Orde, het 3voori2-praatprogramma over actuele zaken in de muziek, afgelopen woens
dag. Van links naar rechts platenbaas Ferry Rosenboom (Excelsior), A&R-manager Niels Aalbers, boeker
Willem Venema (Mojo) presentator-eindredacteur Leonieke Daalder en presentator Gerard J. Walhof.
Foto: Ton Kastermans
opgemerkt. Was de site vijf jaar
geleden nog een marginaal ge
beuren, nu komen er maande
lijks al 220.000 luisteraars en
kijkers langs. De digitale
nieuwsbrief gaat inmiddels zo'n
20.000 keer de deur uit, tegen
nog maar zo'n 4000 keer aan
het begin van dit jaar. En de
Luisterpaal, waar nieuwe al
bums vaak al vóór de release in
hun geheel te horen zijn, wordt
zo'n 30.000 keer per maand ge
raadpleegd.
Daalder denkt dat die onstui
mige groei veel te maken heeft
met de kwaliteit van 3voorl2.
„We hebben hier een heel klei
ne ploeg, maar het gaat om
mensen die er met hun ziel en
zaligheid mee bezig zijn. Het is
een passie. Maar we doen het
wel héél serieus. Ik heb een he
kel aan het hobbykarakter dat
popjournalistiek zo vaak heeft.
Die serieuze aanpak vertaalt
zich in waardering, niet alleen
bij onze luisteraars en kijkers,
maar ook bij de directie. Die
ziet dat we hier iets goeds
doen."
Zelfs de platenbranche, al jaren
de zelfverklaarde erfvijand van
alles wat met internet te maken
heeft, begint in te zien dat
3voorl2 een goed promotieka
naal is. „Eerst moesten ze wei
nig van ons hebben", zegt
Daalder, „maar dat verandert.
We zijn heel nauw verbonden
met 3 FM, dus de pluggers ko
men sowieso al en nemen ons
mee. We merken jjat heel goed
bij de Luisterpaafbe maat
schappijen willen daar nu erg
graag op, zeker met wat moei
lijkere muziek."
„Ik begrijp dat wel. Het is een
uitgelezen kans om een band in
de markt te zetten. Probeer met
een onbekende nieuwkomer
ons bereik maar eens te halen
via de platenzaak. Maar we
houden wél onze eigen selectie
aan. Ik wil de nieuwe cd van
The Strokes graag op de site,
maar niet alles van hun maat
schappij. Dwingen ze ons de
rest ook te nemen, dan maar
geen Strokes. Ik begrijp hun be
lang wel, maar ik doe geen con
cessies. Dat heeft ook weer te
maken met die kwaliteit. Laat je
die eis los, dan zakt 3voorl2
weg."
www.3voorl2.nl
Veel Nederlandse journalisten waren erbij toen de bevrijde Nederlander Arjen Hilbers zijn duim opstak
op het vliegveld in Keulen. Foto: AFP
